Zolderspook - 12

Ik wilde wel zien hoe graag Sarah nu wel wilde deelnemen aan het avontuur wat Maddy gestart was met het zolderspook. Als Maddy er niet was, al zou het me niet verbazen dat ze dit gewoon wist, ging ik vaak haar socials af. Ze kende zat lekkere wijven, vriendinnen of niet. En zo kon ik ook Sarah een beetje stalken. Het was niet zo dat ze toen al het contact hadden verbroken. Bij het zien van de spookpik die klaarkwam tussen Hannah's borsten, had ze alleen de groepsapp verlaten. Daar waar ze nu weer inzat. Ze maakte deel uit van het gesprek. Helemaal aan boord was ze nog niet. Ze had alleen mogen kijken tot nu toe. Op haar telefoon naar Hannah en van dichtbij naar Maddy. Het verbaasde me ook niks dat toen ik Sarah een keertje van dichtbij stalkte, ze nietsvermoedend naar het filmpje van Hannah keek, met een vinger bij haar mond. Ze werden allemaal gewoon helemaal geil van het idee. Ook Sarah dus.

Ik wachtte tot de avond. Ze zou gaan stappen met onder andere Maddy en Hannah. Maar ik had andere plannen met Sarah. Op het moment dat ze de deur uitstapte in een strak, zwart topje zonder mouwen, met een lage decolleté en wat de buik bloot liet, met daaronder strakke jeans shorts, aarzelde ik niet om ook haar naar het pad der verleiding te lokken.

'Waar ga je naartoe?' fluisterde ik toen ze in het donker het tuinpad afwandelde. Ook zij woonde in een villa, al was het een oudere villa in een ander gedeelte van het dorp. Een mooie, wat weelderige tuin moest het decor worden. Haar ouders en zusje waren thuis. Eens zien wat ze overhad voor het zolderspook. Zou ze haar vriendinnen laten zitten en zich laten verleiden in de tuin terwijl haar familie gewoon binnen zat? Ik ging er wel vanuit.

Ze stopte ook meteen en ik zag de haren in haar nek recht overeind schieten. Hier had ze me niet verwacht. Ze had haar mooie, lange, bruine haren in een sexy vlecht zitten die over haar blote, rechterschouder viel tot ver voorbij haar borsten, die vrij prominent getoond werden in het strakke, zwarte topje met het lage decolleté. Zo preuts was ze misschien toch niet.

'Hoe zag je het voor je?' fluisterde ik en probeerde zo mysterieus mogelijk over te komen. Ze moesten nog altijd geloven dat ik echt een spook was, iets wat niet waar kon zijn. 'Je fantaseert over me.…' lispelde ik plots in haar oor. Ze draaide zich om van schrik, maar ik was alweer weg. Ik had gelezen hoe ze aan de andere twee had opgebiecht over mij te fantaseren. Helemaal haar boekje had ze nooit opengedaan naar ze. Hopelijk wel naar mij. 'Ben je bereid in mij te geloven? Nu wel?' klonk er dan weer van een afstandje. Ik zag haar angstig knikken en naderde weer. 'Laat het maar zien.' stond ik plots voor haar. 'Laat maar zien wat je ervoor over hebt om erbij te horen. Je weet wat voor meisjes ik wil...' hijgde ik nu tegen haar gezicht. Ze bleef stokstijf staan. Mijn stijve prikte tegen haar buik aan. Ook die stond stokstijf.

'Hier? Nu?' vroeg ze fluisterend, zwaar onder de indruk. Ik zweeg. Ze wist het al. Ze wist wat ze moest doen. Hier en nu.

'

Mijn hand vond haar hoofd toen ze naar de grond ging. Haar handen hadden naar m'n buik getast en die ook gevonden. Heel langzaam en voorzichtig zakte ze af en kwam ze op haar knieën te zitten op de tegels van het pad, in het licht van de gang wat door de ruit naast de deur op haar scheen. De tuin was groot. Van straat konden ze haar niet zien. Van binnen wel. Al viel er niet veel te zien. Alsof ze gestruikeld was, zou ze kunnen doen. Mits ik haar los zou laten. Want pijpen kon ze wel. Haar handen vonden de dikke schacht en even later haar lippen de kloppende eikel. Mijn hand kreeg grip op haar kruin en gestaag bewoog ze heen en weer en nam ik het steeds meer van haar over. Ze pijpte eerst nog rustig door, kreeg de eikel daarna al wat vaker in haar wang gedrukt, en even later had ik haar met beide handen vast en pompte ik rustig en met al het geduld van de wereld mijn harde pik in haar gewillige mondje. Ze was zeer gewillig. Ze hoorde er nu bij. Ze zat daar maar, met de ogen gesloten en liet het allemaal toe. Ook toen het licht vervormde omdat er iemand in de gang liep. Ze liet zich er niet door verstoren en liet zich gebruiken door het zolderspook wat blijkbaar ook in haar voortuin spookte. Bofte zij even.

'Sarah, ben jij dat?' hoorde ze plots achter zich. Ik had gezien hoe de deur langzaam was geopend en hoe een allermooist, blond meisje had opengedaan. Zij zag haar oudere zus daar op het pad zitten.

'Zeg maar dat je je niet zo lekker voelt.' brieste ik nog zacht naar haar. Maar voordat ze überhaupt kon antwoorden, werkte ik m'n harde nog diep haar keel in zodat ze wat realisme aan haar leugen zou kunnen geven. Kokhalzend hapte ze naar adem toen ik haar losliet en me weer uit de voeten maakte.

'Hoe lang zit je daar al?' hoorde ik haar zusje nog vragen. Sarah kwam trillend overeind. Ik voelde dan wel geen kou, maar zij had daar in het donkere op de koude tegels moeten zitten. Daar had ik niet zo goed over nagedacht.

'Nee, het gaat wel...' kwam ze hoestend overeind. Ze had rode wangen en zwoele ogen, maar haar zusje zag dat niet als iets anders dan dat het voor haar was. Sarah veegde haar knieën schoon en keek nog even om haar heen naar een teken van leven. Maar er was niets. Ik was weg met de wind. Ze keek nog even hoelaat het was en op aandringen van dat zusje bleef ze vervolgens toch maar thuis. Dat was mooi. Want ik was al langs dat mooie, blonde meisje geglipt en liep al door huis om te kijken wat hier te halen viel. En of ze nou ging stappen of niet, ik was hier om op haar te wachten. Hier wilde ik wel een tijdje rondspoken.