Wraakgodinnen - 2

Eindelijk heb ik de guts om de verkrachting en dood van mijn zus Marie en haar vriendje Noah te gaan wreken. Al bijna drie jaren zit ik daarvoor op ‘Krav maga’, om zelfvertrouwen en vechttechniek op te bouwen, maar toch was er eerst de bedreiging van die vijf jongens nodig om me het laatste zetje te geven.

Inmiddels heb ik met mijn vriendinnen Vieve en Romée een zeg maar meidenbende gevormd.
We noemen onszelf ‘Erinyen’, naar de Griekse wraakgodinnen die vanuit de onderwereld ‘naar boven komen‘ om verkrachters en misdadigers te straffen.


Goed voorbereiden is het halve werk

De vijf jongens die we in elkaar trapten hebben flink wat deining veroorzaakt in de stad. In de krant stond op de stadspagina aanvankelijk een klein berichtje dat er ambulances moesten uitrukken om jonge mannen naar het ziekenhuis te brengen, nadat ze slaags waren geraakt met een agressieve bende. Daarop heeft Vieve een berichtje gestuurd naar de krant: “Beste stadsredactie, die vijf jongens hebben helaas niet helemaal de waarheid gesproken. Nadat ze ons drieën dreigden te verkrachten zijn ze door ons nogal fysiek tot de orde geroepen. Hopelijk hebben ze er van geleerd. Hoogachtend, damesgroep Erinyen.”
Dit berichtje werd direct de dag daarna geplaatst en kreeg een heftig sneeuwbaleffect. Het riep een heleboel andere reacties op, allemaal van meisjes en volwassen vrouwen, die Erinyen bedankten en vroegen of ze ook niet eens bij kerels langs konden gaan die hén lastig vielen. Wie weet, later, maar nu gaan we eerst de vier rijke jongetjes aanpakken die Marie verkrachtten en haar met Noah de dood in dreven.

Na hen een maand te hebben geobserveerd kennen we hun patroon uit en te na. Het belangrijkste daarin is dat ze iedere vrijdag met zijn vieren naar een studentenkroeg gaan en uren later bezopen terugkomen. Dán kunnen we ze pakken.
Ze wonen in een oude galerijflat en een week voordat we in actie komen onderzoeken we hoe we binnen kunnen komen. Met een beetje wrikken en wringen blijkt het niet moeilijk het raam van een slaapkamer die aan de galerij grenst te forceren, waarna we meteen maar de gelegenheid gebruiken om de flat te verkennen. Daar blijkt dat die vier kerels ieder een kleine eigen kamer en daarnaast een gezamenlijke woonkamer hebben. Twee kamers zijn aardig opgeruimd, voor de rest is het een beestenboel.

We hebben twee speciale behandelingen voor de jongens op het oog. Daarvoor leggen Romée en Vieve zich toe op de kunst van het tatoeëren en ik zoek als aankomend arts uit hoe ik de geplande kleine medische ingreep moet uitvoeren. Daarvoor sla ik er in de bibliotheek van de medische faculteit de nodige boeken op na en vervolgens struin ik internet na op instructiefilms. Nou, ‘ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan’ zei Pippi Langkous vroeger altijd als Marie en ik die oude serie op tv mochten kijken. Ik denk dus ook dat ik het wel kan en beetje bij beetje biets ik na m’n colleges materiaal mee vanuit de operatiekamers en snijzalen.

Tijdens een van de ‘Krav maga’ trainingen vragen we onze trainer weer eens te oefenen op hoe je het meest effectief iemand met één enkele slag kan uitschakelen. Hij legt voor de volledigheid nog eens uit dat je er dan voor moet zorgen dat door de klap de hersenen de schedelwand raken, waardoor diegene bijna gegarandeerd knock-out gaat. Een vuistslag op de slaap of een voetkick in de nek zijn daarvoor het meest effectief, hoewel je met die laatste wel op moet letten dat je iemand niet de nek breekt.

Later, nadat ik dat een tijdje heb geoefend met mijn trainingsmaatje Samy kijkt hij mij, als we even uitpuffen, met die smeltende ogen van hem aan en zegt dan: ‘hey Charlie, volgens mij ben jij de laatste tijd aardig gestrest, hè? Zullen we weer eens onze wasbordjes gaan wrijven?’
Behalve trainingsmaatjes zijn we sinds twee jaar ook fuck-buddies en omdat we allebei van onze buik een stevig wasbordje hebben weten te maken zijn we onze neuksessies ‘wasbordjes wrijven’ gaan noemen. Ik liep er ook al aan te denken en ben er meteen voor in, want ik kan wel wat ontlading gebruiken. Stiekem vind ik het toch wel heel spannend waar we allemaal mee bezig zijn.

Wasbordjes wrijven

Ik voel geen liefde voor Samy maar hij ís wél heel lief. Hij is van Pakistaanse afkomst, niet veel groter dan ik, echt zo’n mooie egaal-bruine jongen met van die grote donkere ogen, lekkere baardstoppels en een dikke bos donkerbruin haar. Toen hij nog een peuter was ontvluchtten zijn ouders hun land, omdat steeds terugkerende moslimrellen het leven van hen als Hindoes daar onmogelijk maakten. Samy herinnert zich daar niks meer van, hij weet niet anders dan dat hij in Amsterdam opgroeide en praat soms nog platter dan de mensen in de oude Jordaan.

Voor onze seks gaan we altijd naar mij thuis. We wonen in de buurt van het Vondelpark in een van die oude aan elkaar gebouwde hoge stadshuizen en ik heb daarvan de hele zolderverdieping in gebruik. Omdat mijn ouders in de tuinkamer op de begane grond slapen zitten er twee hele lege verdiepingen tussen ons. We kunnen daardoor ongestoord onze gang gaan en dat is wel nodig ook want we kunnen allebei nogal lawaai maken.
We besteden altijd weinig tijd aan vooraf-gedoe, voor ons is het ‘er op en er over.’ We zijn allebei nog plakkerig en bezweet van de training, maar dat vinden we juist wel lekker, onze lijfgeurtjes winden ons behoorlijk op.

Ik zeg snel mijn ouders gedag, Samy steekt ook even zijn hoofd om de deur om ze te groeten en dan klauteren we samen de drie trappen op. In de badkamer trek ik mijn trainingspak, met cups beschermende beha en slip uit en als ik me in de spiegel inspecteer zie ik dat ik weer eens een paar blauwe plekken heb opgelopen, dit keer bij mijn nek, natuurlijk toen we de nektrap oefenden. Verder ben ik wel tevreden over wat ik zie, ik heb een afgetraind lijf, niet erg groot maar dus wel lekker lenig en in shape. Mijn tietjes zijn stevig en mooi in proportie, met kleine donkere al stijve tepels en mijn kutje heb ik toevallig net gisteren weer goed glad geschoren bij. Het meest tevreden ben ik over mijn gezicht, ik hoor altijd van mensen dat ik ‘guitig en kwajongensachtig oog’ Nou, zo voel ik me allang niet meer maar het kan als misleiding geen kwaad. Ik heb donkere sprekende ogen, dikke en een tikje ‘verbaasd opstaande’ wenkbrauwen, volle rode lippen die in de hoeken een beetje vrolijk opkrullen en een klein ovaal gezicht dat wordt omlijst door een warrige krullenbos donker haar, waar ik over het algemeen weinig tijd aan besteed. Vroeger was het altijd zo dat Marie in huis ‘het meisje’ was en ik ‘de jongen’…

Als ik terug mijn kamer inloop ligt Samy er al helemaal klaar voor, naakt, mij genotvol bekijkend met zijn armen onder zijn hoofd, zijn pik stijf. Hij is echt zó’n mooie jongen, zoals hij daar ligt met dat atletische figuur van hem, geen grammetje vet, een wasbordje dus en van tussen zijn tepels tot zijn pik getrimde haarstoppeltjes. Terwijl ik dus zie hoe hij me genietend bekijkt loop ik op hem af en bestijg ik hem zonder iets te zeggen. Zodra ik op mijn knieën aan weerszijden van zijn heupen zit maak ik met mijn eigen spuug mijn kutje goed glad, haal een paar keer mijn hand door mijn spleetje om het vocht te verspreiden, neem dan Samy’s flink bemeten pik tussen duim en wijsvinger, richt hem op mijn kutje en laat me er dan langzaam en intens genietend overheen zakken.

Altijd weer is dit het fijnste moment, als ik die harde en toch zo fluwelige vleesstaaf in mijn holletje voel glijden en het er helemaal door wordt opgevuld. Samy kent me ondertussen, ik ben een eigenzinnige tante die eerst even de tijd moet krijgen om me uit te leven op zijn pik en pas daarna is het de beurt aan hem. Zodra ik één keer ben klaargekomen mag hij me alle hoeken van de kamer rondneuken, en dat doet hij dan ook altijd verdienstelijk en soms zelfs onuitputtelijk. Maar zo ver is het dus nog niet, me intens op het gevoel concentrerend schuif ik me langzaam van de harde lans in mijn buik af, om me er even later weer volledig en diep overheen te spiesen. Hoe dieper hij in me komt hoe liever ik het heb, daarom laat ik me steeds weer met mijn hele gewicht over Samy’s pik heen zakken, iedere keer proberend hem nog net iets dieper mijn buik in te krijgen. Ondertussen heb ik mijn handen om mijn kleine stevige tieten gelegd en stimuleer ik mijzelf door ze te kneden, mijn tepels fijn te knijpen en ze zo hypergevoelig te maken.

Al snel voel ik hoe de ontlading nadert, hoe mijn lichaam strak komt te staan van de seksuele lading, hoe alle zenuwen met elkaar lijken te communiceren en met elkaar samenwerken om me zo hard en heftig mogelijk te laten klaarkomen. Als Samy er dan ook nog een schepje bovenop doet door met zijn duim mijn klitje te bewerken terwijl hij zijn pik in en uit me ziet schuiven is het al snel zo ver en spat ik in misschien wel een miljoen stukjes uit elkaar. Op zo’n moment ben ik even helemaal van de wereld, ik word totaal maar dan ook totáál overgenomen door mijn lichaam, dat ook zo haar noden heeft en zich volledig afreageert om alle spanningen die ik de afgelopen tijd opbouwde kwijt te raken.

De vierde Erinyen

Nou ja, en hoe dat dan komt weet ik niet, maar nog terwijl ik rechtop op Samy’s pik zit begin ik eerst zacht te snikken, maar al snel lijkt het of er een dam in me doorbreekt en wordt dat hard huilen, krijsen bijna. De kreten ontsnappen me zonder dat ik er grip op heb, terwijl de tranen over mijn wangen biggelen. Dat is het moment waarop Samy me omlaag trekt, mijn bovenlichaam stevig tegen het zijne neemt, zijn armen beschermend om mijn hals slaat en zachtjes fluistert, bijna neuriënd zelfs: ‘stil maar mijn liefje, ik had het wel goed gezien hè? Kom maar bij me.’ Dan trekt hij zijn knieën op zodat hij me ook van binnen goed aan zich verankert.

En zo, nog steeds nauw met elkaar verbonden dankzij zijn harde pik diep in me, troost hij me. Troost hij me voor mijn zus die me is afgenomen, voor de jaren die we daardoor niet meer samen zullen hebben, voor de angst die zich diep in me genesteld heeft om me te binden, voor het verdriet om mijn ouders die sinds Marie haar dood als in de mist door het leven lijken te tasten en soms lijken te vergeten dat ik er ook nog ben.
De oplossing die ik nu zie, om me te wreken op die jongens is misschien niet dé oplossing, maar als ik nu níets doe kan ik niet verder, dat voel ik in elke vezel van mijn lichaam. Hoewel ik misschien wel iets minder drastisch te werk moet gaan dan ik van plan ben…

Samy voelt dat ik wat tot rust kom terwijl hij nog steeds lieve woordjes tegen me fluistert. Dan: ‘gaat het weer?’ Als ik ja knik draait hij zich met me om en begint me behoedzaam en teder te neuken. Heel anders dan gewoonlijk houdt hij zich nu in en beweegt hij zich subtiel in mijn kutje op en neer, door alleen maar zijn bekken heen en weer te kantelen. Toch voelt dat nu juist heel intens, de aandacht die hij daarmee aan me besteedt, de zorg die hij zo tot uiting laat komen om me weer in het hier en nu te krijgen.
Eerst onderga ik het alleen maar, alsof ik er niet helemaal bij ben. Maar dan voelt het alsof mijn lichaam me weer bij de les haalt en beweeg ik steeds meer tegen hem in, net zo subtiel als hij. Samy pakt dat na een tijdje op als het sein om iets steviger aan de slag te gaan, maar nog steeds met zijn lijf beschermend over het mijne. Keer na keer trekt hij zijn pik behoorlijk ver uit me terug en steekt die dan weer stevig tot het diepste punt in me terug. Het duurt niet lang voordat ik een tweede keer klaarkom, waarna Samy me volgt en zich in me leegt.

Na afloop liggen we zij aan zij naast elkaar als Samy me een behoorlijk pittige verrassing bezorgt. ‘Weet je, Charlie, ik denk dat ik weet wie die Erinyen zijn. Die avond dat die gastjes in elkaar zijn getrapt hadden wij training en het viel me op dat het gebeurde op de route naar de wijk waar jullie alle drie wonen. Vieve en Romée en jij zijn die Erinyen, klopt dat?’ Ik schrik ervan en twijfel even of ik zal instemmen, maar besef al snel dat ik tegenover zijn eerlijkheid geen leugen mag zetten. Dus knik ik en zeg ik: ‘ze wilden ons verkrachten…’
Het duurt even voordat Samy weer reageert: ‘… en klopt het dat jij nu je zus wilt gaan wreken?’ What the fuck, hoe kan hij dat nou weten. Ik doe alsof ik verbaasd ben en zeg: ‘hoe kom je daar nou bij.’

‘hey Charlie, wil je even niet doen alsof ik dom ben? We slaan en schoppen elkaar al bijna drie jaar iedere week verrot, we neuken al twee jaar de sterren uit het heelal en denk jou nou dat ik je ondertussen nog niet ken? Sinds die gastjes ben jij veranderd, harder, ergens op gefocust. Het is echt alleen maar een kwestie van een bij een bij elkaar optellen hoor.’
Hmm, hij kent me dus echt goed ja en ook hierover moet ik niet liegen. En dus vertel ik hem ons plan om met zijn drieën die vier jongens te overvallen en ze vervolgens te straffen. ‘Wat ik al dacht’ reageert Samy. ‘maar ik denk dus dat je mij erbij nodig hebt.’ ‘Hoezo’, wil je mee doen?’ vraag ik verbaasd. ‘Ehm, nou, nee, liever niet. Maar ik denk dat jullie die gasten wel kunnen verrassen maar houd je ze daarna ook in bedwang? Ik zie liever niet dat jullie beschadigd raken, of in ieder geval jij niet, want hoe moet het dan verder met ons wasbordjes wrijven?’

Man met een missie

Ik beloof hem er over na te denken en dan duiken we zoals gewoonlijk samen onder de douche. Meestal komt het daar niet meer tot seks, maar dit keer is aan zijn harde pik te zien dat Samy duidelijk nog niet helemaal klaar is. Hij trekt mijn door het water gladde lijf tegen het zijne en als hij me dan onder mijn billen optilt sla ik mijn armen om zijn nek, vouw ik mijn benen om zijn heupen, waarna hij me over zijn harde pik laat zakken. ‘Mmm’ gromt hij in mijn oor, ‘wat ben je toch een lekker sexy wijffie.’ Ik ondersteun dat door me extra stevig tegen hem aan te drukken en een tijdlang neukt hij me door me op en neer te bewegen, waarbij ik hem help door me steeds weer aan zijn nek op te trekken. Het voelt lekker zo, onder het stromende water terwijl onze wasbordjes tegen elkaar bewegen en ik mijn tepels tussen de stoppeltjes van zijn borsthaar schuur.

Maar dan wil Samy blijkbaar nog wel wat steviger werk. Hij legt me zonder het contact te verbreken behoedzaam op de douchevloer en zet het dan als een ouderwetse missionaris stevig op een neuken. Als reactie vouw ik me helemaal om hem heen, genietend van zijn lekkere lijf waarmee hij me helemaal gek maakt. Voor nu is alles even helemaal weg, het verdriet om Marie, de wraakactie, mijn zorgen daarover. Het zijn nu alleen onze lijven die er toe doen en die elkaar opzoeken omdat ze elkaar hard nodig hebben…


ThnX dat je dit verhaal leest.
Hopelijk is het voor jullie even iets minder heftig, deze aflevering.
Hierna volgt nog één deel. X. Zazie