Toen Robin de volgende ochtend wakker werd was het schuldgevoel verdwenen. In haar slaap had ze het eigen oordeel over de dwaze gebeurtenis teruggebracht tot een stomme fout. Die fout zou ze dus nooit meer maken. Ze wilde er zelfs helemaal niet meer aan denken. Het vervelende was alleen dat als zij en Jordi seks hadden, ze zich afvroeg waarom haar vriend nou niet in staat om haar hetzelfde te laten voelen als die man. Waarom kon hij haar niet laten klaarkomen?

Twee maanden na dat bezoekje aan de bioscoop was het Kerstmis. De drukte daar omheen duwde de herinnering aan de man met de magische vingers naar de achtergrond. Kerstmis was leuk en gezellig en in een vloek en een zucht voorbij. Toen stond de jaarwisseling alweer op het programma. Bij Jordi thuis was het de traditie dat er dan een groot feest gehouden werd. Daar keek Robin erg naar uit, want ze nog maar een paar mensen uit zijn familie ontmoet. Op oudejaarsdag ging ze al vroeg in de middag naar hem toe. Zijn ouders waren er niet, die deden nog boodschappen, en hij was zo geil dat hij Robin overhaalde om mee te gaan naar zijn kamer. Als altijd, hoopte ze dat hij haar eindelijk eens zou bevredigen. Die hoop bleek ijdel. Ondanks dat ook zij behoorlijk heet was, dat was om de een of andere reden de hele dag al zo, kon ze weer niet klaarkomen in de weinige tijd die Jordi haar gunde. Achteraf lag ze stilletje naast hem, zich afvragend of hij er ooit nog in zou slagen om aan haar behoeften te voldoen.

Vanaf een uur of zeven kwamen de gasten druppelsgewijs binnen. Vanzelfsprekend wilde Robin indruk maken op de familie van haar vriend. Daarom had ze haar mooiste kleren aangedaan en zich bijzonder mooi en zorgvuldig opgemaakt. Ze droeg een zwart rokje, kort maar niet té kort, met daaronder sexy zwarte kousen. Op het rokje droeg ze een spannend witte, licht doorschijnende blouse, waarvan ze bovenste knoopjes open had staan. Zelf vond ze dat ze er heel gepast uitzag, en tegelijkertijd heel vrouwelijk. Robin nam alle tijd voor de kennismaking met iedereen. Tot haar vreugde waren het heel leuke, vriendelijke en ontspannen mensen. Dat stelde haar zo op het gemak, dat ze zich zelfs waagde aan een paar drankjes.

Het was slechts kwestie van tijd en toen stond Robin oog in oog met Harald, een van de ooms van Jordi. Toen hij zijn naam zei ging er een belletje rinkelen, hij was dus de oom waar Jordi het over had gehad. Zijn oom Harald was niet zozeer het zwarte schaap dan wel een vreemde eend in de bijt. Zijn levenswandel was er de oorzaak van dat hij niet zo goed overeen kwam met de rest van de familie. Daarbij kwam dat hij de enige was die nooit getrouwd was. Volgens Jordi werd zijn leven gekenmerkt door talloze affaires met vrouwen, getrouwde en ongetrouwde. Het leeftijdsverschil tussen de vader van Jordi en zijn oudere broer was aanzienlijk. Want was haar ‘schoonvader’ nog geen vijftig, zijn broer was al tweeënzestig.

Harald kon dan wel oud zijn en een bierbuik hebben, en door de familie met een schuin aangekeken worden, hij was ook heel voorkomend en charmant. Binnen enkele tellen waren hij en Robin in een geanimeerd gesprek verwikkeld. Dat hij daarbij het grootste gedeelte van de tijd haar hand vast hield, viel haar niet eens op. Daarvoor was ze te zeer onder de indruk van hem. Het intrigeerde haar dat iemand die zo oud was als hij, zoveel leuke aandacht voor haar aan de dag legde. Zijn interesse was niet gespeeld, dat voelde ze intuïtief. Wat haar ook aansprak was dat hij dezelfde soort humor had als Jordi. Dus lagen ze geregeld samen in een deuk. Het was zo gezellig, dat ze als vanzelf bij hem bleef hangen.

Terwijl de avond vorderde bleven Harald en Robin maar praten. Hoewel, meestal beperkte hij zich tot luisteren omdat zij aan het woord was. Daarbij vergat hij niet om haar glas telkens bij te vullen. Zodoende had Robin om elf uur al meer dan genoeg gedronken. In andere omstandigheden zou dit het moment geweest zijn waarop ze in bed zou zijn gedoken. Maar nu kon dat natuurlijk niet, het was per slot van rekening oudejaarsavond. Ze had Jordi’s oom, die ze intussen heel vertrouwelijk Harald was gaan noemen, een paar keer betrapt toen hij naar haar borsten of billen loerde. Met een zedige glimlach had ze hem het telkens vergeven. Want zijn belangstelling in wat ze te vertellen had, vond ze veel belangrijker. Hij was al oud, dus misgunde ze hem het verzetje ook niet. Want hij bleek, in tegenstelling tot wat Jordi over hem had verteld, een leuke, zeer interessante oude man te zijn.

Om kwart over elf werd ze plotseling heel duizelig en draaierig. Ze wankelde en zou gevallen zijn als Harald niet naar voren was gestapt en haar overeind had gehouden. Iedereen keek in hun richting en Jordi rende naar haar, met een bezorgde blik op zijn gezicht. “Gaat het,” vroeg hij. “Ja hoor, het gaat alweer. Ik ben alleen wat duizelig,” probeerde Robin hem gerust te stellen. “Het is misschien beter als je even gaat liggen.” Dat leek Robin inderdaad een goed idee. “Mocht ik in slaap vallen, wek je me dan tegen twaalven? Ik wil de jaarwisseling niet missen hoor!” Jordi knikte en maakte aanstalten om haar naar boven te brengen. Harald hield hem echter tegen. “Laat mij dat maar doen, ik moet toch naar het toilet. Dan kun jij hier blijven. Kijk, ze wachten op je,” wees hij naar het groepje waarvan Jordi net vandaan was gerend. Met een dankbaar knikje naar zijn oom nam Jordi het aanbod aan. Hoewel de meer dan halfdronken Robin nog steeds duizelig en misselijk was, hoorde ze toch dat Harald sarcastisch begon te grinniken. Vervolgens werd ze door hem mee de gang in getroond.

Half duwend, half dragend loodste Harald haar naar de eerste verdieping en daar dirigeerde hij de slaapkamer van Jordi’s ouders in. De enorme boxspring was volgestapeld met jassen. Harald zette haar tegen een muur en zocht vervolgens naar de lichtschakelaar. Omdat hij die niet snel genoeg kon vinden, gaf hij het op en schopte de deur dicht. Recht voor haar staande vroeg hij fluisterend hoe ze zich voelde. Robin mompelde iets onverstaanbaars, waarna Harald zachtjes in een van haar borsten kneep. Meteen daarna greep ook haar andere borst. Binnen een paar tellen had hij haar tepels gevonden. Eerst met alleen zijn duimen, even later met zijn duimen en wijsvingers. Toen pas reageerde Robin. “Wat doe je nou, riep ze verontwaardigd, stop daarmee!” Harald was niet onder de indruk. “Waarom zou ik, grinnikte hij, je hebt de hele avond met me staan flirten. Nu mag je die belofte inlossen.” Robin schudde haar hoofd. “Nee, nee, dat heb ik niet gedaan. Ik wilde alleen maar aardig zijn.” Harald greep haar borsten nog eens extra stevig. “Maak je over Jordi maar geen zorgen. Ik zal hem niets verklappen. Volgens mij is dit precies wat je wilt. Ik durf te wedden dat dit is wat je lekker vindt,” zei hij, ondertussen haar tepels heen en weer rollend. Weer schudde ze haar hoofd. “Ik weet niet wat je bedoeld! Ik ben gek op Jordi!” “Vast wel. Maar je bent ook toe aan een lekkere beurt. Ik ruik het gewoon.”

De platte taal had een elektrificerend effect op Robin. In een flits stonden de gebeurtenissen in de bioscoop haar weer helder voor de geest. Haar tepels waren al een tijdje hard, dat had Harald al voor elkaar gekregen, nu was daar ook weer het gloeiende gevoel tussen haar benen. Schijnbaar beschouwde Harald haar zwijgen als een vorm van instemming. Want hij stuurde nieuwe energie zijn duimen en vingers in en manipuleerde haar tepels nog eens extra stevig. “Ik wil het niet. Harald, laten we naar beneden gaan.” Zijn antwoord was dat hij een hand van een borst haalde en die onder haar rok bracht. In reactie klemde Robin haar benen samen, maar niet nadat zijn hand al vol op haar kutje lag. “Je kut is nat, grijnsde hij, hoe verklaar je dat?” Zijn woorden stuurden een nieuwe impuls haar ruggengraat in, die zo haar kruis in leek stromen. Beschaamd draaide Robin haar hoofd opzij, zonder verder nog iets te zeggen. Er viel niets namelijk te verklaren, ze had geen idee waarom haar lichaam zo reageerde. Toen Harald vervolgens over haar kruis begon te wrijven, door haar slipje heen, gaf ze het verzet op. De spieren in haar kruis ontspanden geleidelijk en onwillekeurig spreidde ze ietwat haar benen. In gedachten schreeuwde ze tegen zichzelf dat ze de kamer uit moest rennen, maar haar lichaam weigerde dat gewoon. Robin was ineens zo heet dat ze überhaupt nog nauwelijks kon bewegen.

Zonder er verder nog een woord aan vuil te maken trok Harald haar weg van de muur. In dezelfde beweging draaide hij haar om haar as en duwde haar daarna op het bed. Robin haar benevelde geest en zintuigen konden het tempo niet volgen en voordat ze het wist lag ze op haar rug. Onder haar lagen een paar jassen, op haar lag de enorme bierbuik van Harald. Direct daarna manoeuvreerde hij haar in de juiste positie, ofwel met haar benen wijd. Ondertussen had hij het ook voor elkaar gekregen om zijn lul uit zijn broek te halen. Robin voelde het harde ding tegen haar kruis en door verse schaamte kneep ze haar ogen stijf dicht. Hoewel ze van Jordi hield, en trouw aan hem wilde zijn, had ze nu, letterlijk op dit moment, iets nodig dat hij haar niet kon geven. En misschien wel nooit kon geven. Toen Harald haar benen verder uiteen duwde, gaf ze gewillig mee. Haar rok werd omhoog gelegd en het kruis van haar slipje werd opzij getrokken. Bij de gedachte hoe dat er uit moest zien, zo met haar benen wijd en haar vagina ontbloot, enkel en alleen voor het plezier van deze vieze, dikke en oude kerel, bloosde ze diep. Het was heel vernederend om zo gepositioneerd te worden, om zo klaar gelegd te worden zodat hij haar kon neuken. Lang kon ze daar echter niet bij stilstaan. Want Harald zette meteen zijn penis tegen haar schaamlippen. Het was maar goed dat Robin niet kon zien wat er op haar af kwam. Anders zou ze vast en zeker van angst zijn gaan gillen. De penis die ze ging ontvangen was ruim 20 centimeter lang. Voor een penis in erectie geen bijzonder lengte. Wat het echter tot een monster maakte, was de omvang. Harald z’n pik was op het breedste deel, de rand van de eikel, bijna 5 centimeter dik! Ook de schacht was imponerend, want die was ook altijd nog 4 centimeter. Dat was maar iets minder dan haar polsen!

Zonder plichtplegingen trachtte Harald haar te penetreren. Hoe resoluut de poging ook was, het lukte hem toch niet om meer dan het topje van de eikel naar binnen te werken. Robin was nog maar een meisje, en tenger, en dus erg nauw. Het voelde alsof ze in tweeën gescheurd werd. De pijn was zo hevig dat ze op een hand moest bijten om het niet uit te schreeuwen. Hij is wel heel groot geschapen, dacht ze. Bij de volgende duw van zijn heupen kon ze echter niet meer denken. “Stop, Harald, stop. Het past niet,” riep ze, terwijl ze hem van zich af probeerde te duwen. “Welnee, bromde hij hijgend, je bent gewoon nog te krap. Maak je maar geen zorgen, in een paar minuutjes zal je kutje lekker opgerekt zijn.” Vervolgens greep hij allebei haar polsen, trok die boven haar hoofd, en duwde eens een extra hard met zijn heupen. Robin hapte naar adem en ze trachtte zo goed en kwaad als het ging om te ontspannen. Er volgden nog twee van dat soort bewegingen en toen zat de eikel er helemaal in, en even later de schacht ook. Robin dacht dat ze van onderen in brand stond. Ze was zo ongenadig opgevuld met penis, dat het leek of hij er uit ging komen via haar mond. Gek genoeg voelde ze ook hoe zijn schaamhaar zich verstrengelde met dat van haar. En ze was zich erg bewust van zijn harige ballen. Die kriebelden namelijk tegen haar anus. Jezus, dacht ze, stel je voor dat er nu iemand de kamer komt. Dan lig ik hier onder die oude kerel, met mijn benen wijd en vastgeklonken aan die enorme pik. Door de gedachte alleen al werd Robin supergeil. Eens te meer produceerde haar vagina daardoor de nodige stoffen. De pijn was ondertussen minder geworden en ze vermoedde dat haar vagina aan die monsterlijke indringer gewend geraakt was

Nadat Harald eerst zijn adem op orde had gebracht, trok hij zijn penis er voor meer dan de helft uit. Om zich daarna weer bruut naar binnen te stoten. Toen de paal zich weer genadeloos in haar nauwe grotje boorde, hijgde Robin. Van pijn, maar tegelijkertijd ook van lust. De tweede stoot bracht minder pijn en meer genot. Harald zocht naar een lekker ritme en haar vocht vergemakkelijkte dit proces. Al bij de vierde stoot kwam Robin klaar. Ze had het niet aan voelen komen, zoals toen in de bioscoop. Maar ineens voelde haar lichaam als verdoofd. Een paar tellen maar, toen werd ze in overweldigd door een weldadig, intens vlammend gevoel. Harald bleef haar ondertussen stevig neuken. Met als gevolg dat ze, terwijl het orgasme nog niet eens weg was, direct een tweede kreeg. Dat net zo intens was als de eerste. Robin kreunde en bleef kreunen. Ingehouden, want ergens was er nog een stemmetje dat zei dat niemand het mocht horen, maar toch niet mis te verstaan.

Ook de Harald hijgde en kreunde. Toen hij er een schepje bovenop gooide, en het tempo nog wat opschroefde, vermoedde Robin dat hij op het punt stond klaar te komen. Ineens realiseerde ze zich dat Harald geen condoom om had en ze niet aan de pil zat. De noodzaak daartoe was ook nooit zo hoog geweest. Jordi gebruikte immers condooms. Kijkend naar het met lust gevulde gezicht van Harald, wist ze dat er niets was wat ze er nog tegen kon doen. Als hij überhaupt al naar haar zou hebben geluisterd. Harald ging intussen zo furieus op haar te keer, en in haar, dat het duidelijk was dat hij er bijna was. Het besef dat hij op het punt stond om haar vol te spuiten met zijn sperma, vervulde haar met afgrijzen. Maar het was wel het moment dat ze voor het eerst anticipeerde en ze wild in het ritme van zijn bewegingen begon mee te wippen. Door het idee dat deze oude man in haar onbeschermde baarmoeder ging klaarkomen, diende het derde hoogtepunt zich aan. Door zijn schorre kreet, en meteen daarna de warme stortvloed in haar buik, kwam het er ook daadwerkelijk uit. Robin had haar derde orgasme en het was de meest intense van de drie. Het schandelijke en vernederende van de situatie had haar zo opgewonden, dat ze golf na golf verrast werd door de meest verbazingwekkende sensaties.

Robin verkeerde nog steeds in een roes. Daardoor had ze maar half in de gaten dat Harald zijn pik uit haar pijnlijke kutje trok en vervolgens de kamer verliet. Ook daarna duurde het nog even voordat ze zich weer bewust was van de omgeving. Toen pas besefte ze dat ze nog steeds met haar benen wijd lag. De straaltjes sperma die uit haar toegetakelde vagina drupten, kriebelden hevig en iets van de smurrie liep langs de binnenkant van haar dijen en door haar bilspleet. Het was het een plakkerige, kleverige smeerboel in haar kruis. Plots hoorde ze voetstappen de trap op rennen en Jordi haar naam roepen. Ze had nog maar net haar benen bij elkaar gedaan, en haar rok naar beneden getrokken, of hij stoof de kamer al in. Hij deed het licht aan en als een mokerslag werd Robin geraakt door de schaamteloze realiteit. Ze had zichzelf laten neuken door een man die haar opa had kunnen zijn, terwijl haar vriend beneden was. En het was niet eens verkrachting geweest. Robin walgde van zichzelf. Tot haar opluchting was Jordi duidelijk aangeschoten. Want als hij goed gekeken had, of zijn neus had gebruikt, had hij geweten dat er seks in de kamer hing. Maar nu zei hij hakkelend dat het bijna tijd was. “Kom je? Anders is het te laat.”

Jordi hielp haar overeind en ze volgde hem naar beneden. Alle anderen stonden al klaar om te klinken op het nieuwe jaar. Ook Harald stond er. Toen ze binnenkwam hief hij proostend z’n glas, breed glimlachend. Van walging en schaamte keek Robin van hem weg. De laatste 10 seconden werden in koor afgeteld. Toen was het nieuwe jaar begonnen en begon iedereen elkaar te knuffelen en te kussen. Terwijl Robin vriendelijk lachend op de ene na de andere wang een zoen gaf, en ze er net zoveel terug kreeg, kneep ze wanhopig de spieren van haar kruis samen. Het was het enige wat ze doen om te voorkomen dat nog meer van Harald z’n sperma langs haar benen naar beneden zou lopen. In het rondje kon ze helaas niet om Harald heen, die haar stond op te wachten met een zelfvoldane grijns. Het was de bedoeling om hem op de wang te kussen en dan snel door te lopen. Maar op het moment dat haar lippen zijn wang raakten pakte hij haar armen en voorkwam zo dat ze weg kon bewegen. “Ik weet dat je het lekker vond. Ik kan bijna niet wachten op de volgende keer,” fluisterde hij, zodat niemand het kon horen. “Vergeet het maar, er komt geen volgende keer,” antwoordde ze fel. Harald glimlachte alleen maar en liet haar toen los. Robin had geen andere keus dan ook langs de rest van de groep te gaan. Het liefst had ze echter stilletjes willen verdwijnen.