Er verliepen twee weken waarin Robin elke schooldag door Harald werd geneukt. De procedure was telkens hetzelfde. Vlak voor de lunch kwam er een sms en dan pikte hij haar op. In elke beurt kwam ze heerlijk klaar, meestal zelfs meer dan een keer. Dat was de reden dat ze meer en meer naar de sessies begon uit te zien. Halverwege de tweede week werd ze zelfs van het sms’je al bloedgeil. Tegen de tijd dat ze dan met haar benen wijd lag, was ze allang zo nat, zo goed gesmeerd, dat het monster, zoals ze zijn penis was gaan noemen, geen pijn meer deed. Dat ze daarna telkens in de klas zat met een van sperma doorweekt slipje, waarbij het goedje ook nog eens langs haar dijen naar beneden liep, werd een extra geil en kink geheimpje. Het was een opwindende sensatie dat ze wist, terwijl ze met haar vriendinnen aan het kletsen was, of naar de docent aan het luisteren, dat haar grotje vol zat met het sperma van een oude man.

De twee keer dat ze in die twee weken seks met Jordi had, was het wat het altijd al was; kinderspel. Het enige dat hij nodig om een orgasme te krijgen, waren een paar jongensachtige duwtjes van zijn heupen. Daarom deed ze altijd net of ze door hem lekker klaarkwam. Wat geen enkele maal zo was, ze had in zijn gezelschap zelfs nog nooit een orgasme gehad. Toch hield ze nog steeds van hem. Alleen, als ze masturbeerde was het niet haar vriend over wie ze fantaseerde, maar altijd zijn oom Harald. Vreemd genoeg had ze Jordi niet verteld dat ze intussen met de pil begonnen was. Dus had hij die twee keer gewoon een condoom gebruikt. Ze had wel voornemen om het hem te zeggen, maar het was er niet van gekomen. Om de een of andere reden had ze de overtuiging gekregen dat het sperma van Harald, het enige sperma was dat ze in zich wilde hebben.

Het weekend was achter de rug en de school was weer begonnen. Ruim een uur voor de pauze, begon de eerste opwinding al te ontstaan. Zo dadelijk zou er dat sms’je komen en dan ging ze weer voor de bijl. Zou daar ooit nog eens een eind aan komen? De pauze begon echter zonder dat er een bericht binnenkwam. Vreemd, dacht Robin, dat is niets voor hem. Vervolgens vergat ze het, want nu had ze de tijd om eens samen met haar vriendinnen te pauzeren. Dinsdag verliep hetzelfde, weer geen sms’je, woensdag ook niet, donderdag idem dito. Aan de ene kant was het een zekere opluchting, maar het frustreerde haar ook. Per slot van rekening was ze al een week alleen maar klaargekomen door masturbatie. En die orgasmen waren lang niet zo intens als degene die Harald altijd voor elkaar wist te krijgen. Plus voelde het op een bepaalde manier ook alsof ze niet goed genoeg meer was. Zou dat het zijn? Was ze werkelijk afgedankt, na een paar weken al? Of was hij misschien ziek?

Op vrijdag, er was weer geen bericht gekomen, hield ze het niet meer en belde ze hem na schooltijd op. “Hoi Harald, met Robin. Ik was ongerust dus ik dacht ik bel maar eens. Ben je soms ziek?” Ik lijk wel gek, dacht ze, waarom bel ik hem eigenlijk. Zijn stem was streng, onaangedaan, hard en ongevoelig. “Hoezo? Nee, ik ben niet ziek. Ik heb alleen geen zin meer in je. Plus heb ik met Jordi afgesproken. Hij komt morgenavond langs.” Dat was teveel informatie in een paar zinnen, Robin kon het onmogelijk allemaal in een keer bevatten. Geen zin meer in haar? Dus het klopte, haar gevoel had niet gelogen, ze was inderdaad afgedankt. Jordi zou bij hem langs komen? Waarom wist ze dat niet en wat was daarvan de reden? Hij ging nooit bij zijn oom op visite. Ging Harald het hem vertellen? Was ze soms niet goed genoeg geweest voor hem? Wat zou ze er nog aan kunnen doen? De tranen kwamen en Robin begon te snikken. “Waarom, wat ga je dan doen,” vroeg ze snotterend. “Waarom? Dat zei ik toch net, ik heb er genoeg van. Ik vind er niets meer aan. Dus ga ik doen wat ik meteen had moeten doen. Dat is uiteindelijk beter voor iedereen. Ook voor jou.” Dus toch, hij ging het vertellen! Waarschijnlijk zelfs laten zien. En als Jordi het eenmaal wist, dan zouden haar ouders, familie, vriendinnen en klasgenoten ongetwijfeld volgen. O nee, alsjeblieft niet. Robin voelde het bloed uit haar gezicht wegtrekken en ze werd misselijk. De wereld viel in duizend stukken uiteen. Ze had gefaald, het was niet goed genoeg geweest. Robin begon te smeken. “Harald, alsjeblieft…” Het bleef even stil, maar toen kwam er eindelijk een toch reactie. “Geef me één goede reden waarom ik van gedachten zou veranderen.” Het hart van Robin sprong open. Het was nog niet te laat, ze kon hem nog op andere gedachten brengen. “Ik zou nog een keer bij je thuis kunnen komen,” bood ze zich impulsief aan. Nu kwam de reactie direct. “Let op, ik probeer het nog één keer. Als je het verprutst, is het voorbij. Definitief! Je weet wat er dan gebeurd.” “Ik zal het niet verprutsen, dat beloof ik. Wanneer?” In haar stem was de hoop, opluchting en spanning duidelijk te horen. “Nu meteen. Je staat binnen het uur aan mijn deur, met tandenborstel,” was het verrassende antwoord. Vervolgens drukte hij af.

Terwijl Harald in zijn vuistje lachte, het eerste deel van zijn plan had gewerkt, had Robin last van stress. Wat ben ik eigenlijk, vroeg ze zich af. Een vrouw die geen bevrediging vindt in een gewone relatie? Een slet? En dan die tandenborstel, hij wil dus dat ik blijf slapen. Dat zal vast niet in een logeerbed zijn. En wat dan nog? Ze had immers geen keus, ze was voorlopig niet meer in de positie om hem tegen te spreken. Laat staan iets te weigeren. Was ze dat überhaupt ooit geweest? Wat stond haar te wachten? Een uur de tijd had ze, meer niet. In die tijd moest ze er ook nog naartoe fietsen. Maar ze had voor vanavond ook al afgesproken met Jordi, dus dat ging ze als eerste regelen.

Precies een uur later stond ze bij Harald aan de deur. Onzeker, zenuwachtig en stijf van de spanning. Ze had Jordi afgepoeierd met een smoes en een briefje achtergelaten voor haar ouders, met de boodschap dat ze de nacht bij een vriendin zou doorbrengen. Gezien de plotselinge wending die alles genomen had, had ze bedacht dat ze er maar beter verleidelijk en sexy uit kon zien. Dus was haar keus op het kortste rokje gevallen dat ze had. Daaronder droeg ze een strakke legging en ze had laarzen aan. Verder droeg ze een strak, en vooral ook heel kort T-shirt. Ze had zelfs de tijd gevonden om zich mooi op te maken. Robin zag er prachtig uit.

In tegenstelling tot de vorige keer, duurde het ditmaal lang voordat hij de deur opendeed. Een paar minuten zelfs. Dat maakte haar nog onzekerder en zenuwachtiger dan ze al was. Wat als hij op zijn besluit teruggekomen was? Maar gelukkig, uiteindelijk deed hij toch open. Alvorens haar binnen te laten, keek hij haar meerdere tellen onderzoekend aan. Onder zijn koude blik kromp Robin ineen. Ze had triomf verwacht, en die eeuwige zelfvoldane lach van hem, maar dit niet. Zijn blik was niet alleen koud, maar ook onverschillig. Hoewel ze dat ook niet verwacht had, besefte Robin eens te meer dat het vanavond niet gemakkelijk ging worden. Om hem weer mild gestemd te krijgen zou ze hard haar best moeten doen. Hoewel ze er nog steeds geen idee van had wat ze eigenlijk fout had gedaan. “Hoi Harald, hier ben ik dan,” zei ze kleintjes. Met een beweging van zijn hoofd gaf hij aan dat ze binnen mocht komen.

Eenmaal in de woonkamer, vielen haar twee dingen dingen op. Net als de vorige keer stonden er op de tafel een fles wijn en twee glazen klaar. Dat was een beeld dat haar geruststelde. Want betekende dat niet hij bereid was te ontdooien? Het andere ding dat opviel was echter helemaal niet zo geruststellend. In tegendeel zelfs. Want in de kamer stonden twee camera’s op statief, de lenzen gericht op de bank. Schuw keek Robin hem aan. Haar stem was nog steeds heel klein. “Wat heb ik verkeerd gedaan dat je zo boos op me bent.” Harald wees op de stoel, waar Robin prompt in ging zitten. “Feitelijk hebben we een zakelijk overeenkomst; we neuken opdat ik mijn mond houd. Wel, ik vind de prijs voor mijn stilzwijgen te laag. Alleen maar neuken is niet genoeg meer, ik wil seks. Zonder voorwaarden, zonder tegenspraak, zonder beperkingen. En ik wil dat je er in het vervolg je ziel en zaligheid in stopt.”

Dat Robin zich destijds in de bioscoop door een vreemde kerel had laten vingeren, en vervolgens die gunst beloond had door hem af te trekken, was het eerste teken geweest van hoe ze in elkaar stak. Blijkbaar waren haar opvattingen en denkwijze, haar ‘mindset’, anders dan dat van de meeste andere mensen. Immers, welke meid van zeventien laat zich zoiets gebeuren? Op oudejaarsavond, en in de periode daarna, had diezelfde mindset bepaald wat haar reacties waren op de opdringerige Harald. En dat deed het nu weer. Was Robin vanaf het telefoontje, tot aan het moment dat ze in de stoel ging zitten, bang geweest dat ze de zaak niet meer in de hand had, dat er dingen gingen gebeuren die ze niet wilde, de woorden van Harald bevrijdden haar van die angst. In plaats van in lachen of huilen uit te barsten, of buiten zinnen te raken van woede, of haar middelvinger op te steken, of te dreigen met de politie vanwege chantage, of iets anders dat elk ander weldenkend mens gedaan zou hebben, dacht Robin alleen maar ‘is dat alles?’ Alleen wist ze toen nog niet wat Harald allemaal voor haar in petto had.

Harald ondertussen, zag de ontspanning ontstaan. Wat ooit in de bioscoop begonnen was, was feilloos door hem gezien en verder aangewakkerd. Nu stond hij op het punt om het resultaat daarvan te ontginnen en uit te baten. “Denk er maar even goed over na. Want als je daar namelijk ‘ja’ tegen zegt, kun je niet meer terug. Dan ben je van mij en dan doe ik met je wat ik wil!” Robin knikte. Ze voelde de lading van die woorden wel, maar ze begreep de lading niet. Door haar mindset zag ze de betekenis van de boodschap, de gevolgen die het zou hebben, als iets vanzelfsprekends. Zodoende was haar antwoord simpel, maar niet naïef. “Ik houd van Jordi en wil hem niet kwijt.” Met dit antwoord luidde Robin precies in wat ze eigenlijk probeerde te voorkomen. “In dat geval wil ik dat je in dit huis nóóit meer een slipje draagt. We beginnen opnieuw. Ga maar naar de gang en maak je gereed.” Zonder voorwaarden, zonder tegenspraak, zonder beperkingen had hij gezegd. Robin zoog haar longen vol lucht en stond op.

In de gang deed ze haar laarzen uit, en vervolgens haar panties en slip. De zenuwachtigheid die ze had toen ze hier naartoe fietste, had plaats gemaakt voor een andere zenuwachtigheid. De eerste had haar niet bepaald opgewonden, deze wel. Er was duidelijk iets veranderd. Het was anders, hij was anders, er ging iets anders gebeuren. Ze legde haar spullen op een stapeltje en klopte op de deur. “Kom binnen.” In een oogopslag zag Robin de veranderingen. Harald zat niet meer op de bank, maar in de stoel. De glazen waren gevuld, en de camera’s stonden op de stoel gericht. “Kijk wie we daar hebben, dat is mijn persoonlijke sletje.” Er schoot onmiddellijk een prikkel door het kruis van Robin. “Hoi Ronald, antwoordde ze schuchter, de opmerking negerend, waar was je nou heel de week. Ik heb je gemist.” Niet wetend wat er van haar werd verwacht, had ze intuïtief de waarheid gesproken. “Ik had het te druk. Kom maar gauw hier zitten, dan zal ik het goedmaken,” tikte hij op z’n knieën. Zeker van haar zaak, maar onzeker over wat er ging gebeuren, liep Robin naar hem toe. Toen ze voor hem stond, pakte hij haar bij de heupen en trok haar zijdelings op zijn schoot. “Ik heb jou ook gemist,” zei hij, en drukte toen zijn mond op haar lippen. Robin had heel goed begrepen wat hij bedoelde toen hij zei dat ze er haar ziel en zaligheid in moest stoppen. Dus wat Robin vervolgens deed, was anticiperen. Op het moment dat zijn mond haar lippen raakten, opende ze die half en kuste ze hem terug. Zijn lippen waren warm, zacht en dik, en ook halfopen, dus als vanzelf ging haar tong zijn mond in. Eerst schuchter, maar toenemend begerig, begon ze zijn mond te verkennen. Ook al had Robin geen bijzondere gevoelens voor deze vieze, oude man, ze nam de situatie alleen maar zoals die nu eenmaal was, toch had de kus een effect op haar. Wat hoorde er nog meer bij ziel en zaligheid? Precies! Na een paar minuten van intens kussen, sloeg ze haar armen om hem heen. Op dat moment sloeg de kus om in vrijen. Met het puntje van haar tong likte ze zijn lippen en over zijn tanden. Vervolgens duwde ze hem weer diep in zijn mond, afwisselend plagend en uitnodigend, om even later hard aan zijn tong te zuigen. Door de wijze waarop ze met Harald vree, door de ziel en zaligheid die ze erin legde, werd niet alleen hij geil, maar zij zelf ook.

Midden in de kus stond Harald op, haar ondertussen zonder moeite optillend. Wat is hij sterk, dacht ze. Voordat ze het wist werd ze rondgezwaaid en toen kwam ze met haar bovenbenen op zijn schouders te hangen. Ineens hing Robin ondersteboven met zijn hoofd tussen haar benen. Het was eng en toch ook weer niet. Want Harald hield haar stevig bij de heupen zodat ze niet zou vallen. In standje 69 hangend, hing Robin oog in oog met zijn kruis. Zodoende kon ze duidelijk zien dat hij al aardig hard was. Er kwam geen instructie van Harald dus was ze op haar eigen impulsen aangewezen. Behoedzaam bracht Robin haar handen in de richting van de gulp. Ze ritste zijn broek open en gleed met een hand de opening in. Even later lag de penis, dik, warm en kloppend, in de koelte van haar hand. Wat was ze in vredesnaam aan het doen? Ging ze hem werkelijk pijpen? Het was een retorische vraag, Robin had haar mond half geopend. Ondertussen leek het of het ding nog steeds aan het groeien was. In de lengte én in de breedte! De oom van haar vriendje, een vieze kerel van tweeënzestig jaar, die precies haar zwakke punten kende en die haar chanteerde, was de eerste man in haar leven die ze zou pijpen. Robin trok de voorhuid omhoog en likte voorzichtig aan die paarse joekel van een eikel. Daarbij hield ze het monster met twee handen vast.

Ondertussen had ze ook nog te maken, en dat was eveneens een nieuwe ervaring, met een tong op haar kut. Want Harald was haar heerlijk, het was de kwalificatie die Robin er intussen aan gaf, aan het likken. Hij had al over alle plekjes van haar buitenste schaamlippen gelikt en nu drukte hij zelfs zijn tong er door heen. Zo ver als dat ging drukte hij zich in haar kut. Met kleine, onwillekeurige bewegingen van haar kruis liet Robin weten wat dat voor een effect op haar had. Tegelijk begon zij over de 20 centimeter heen en weer te likken. In de ene had hield ze zijn pik vast, in de ander had ze zijn ballen. Precies op het moment dat hij zijn tong voor het eerst pal op haar klit drukte, kreeg zij het voor elkaar om haar lippen voorbij die reusachtige eikel te krijgen. Was het eerst likken, nu was het pijpen. Robin zoog en likte tegelijk, ervoor wakend dat haar tanden hem pijn zouden doen. De kleine, schokkende bewegingen waren onmiskenbaar, nu was het zijn beurt om te laten weten wat het effect van haar actie was. De prikkels op haar klit waren intussen zo sterk geworden, dat Robin begon te kreunen. Maar daar vloog ze alweer door de lucht, waarna ze op haar voeten terecht kwam.

Zonder iets te zeggen begon Harald zich uit te kleden. Robin nam maar aan dat hetzelfde van haar werd verwacht. Het was per slot van rekening seks zonder zonder voorwaarden, zonder tegenspraak en zonder beperkingen. Toen ze allebei naakt waren, en het Robin opviel dat hij wel oud, dik en gerimpeld was, maar toch ook wel erg gespierd was voor zijn leeftijd, tilde hij haar weer van de grond en klemde haar ditmaal tegen zijn borst. Nog in de beweging sloeg Robin als vanzelf haar benen om zijn lendenen, en haar armen om zijn nek. Vervolgens liet hij haar rustig zakken. Hoe hij het voor elkaar kreeg wist ze niet, maar hij liet haar gewoon over zich heen zakken. Want zonder zijn handen te gebruiken om bij te sturen, penetreerde Harald haar moeiteloos en in één keer. Als hij daarna niet zou zijn gaan lopen zou ze vrijwel zeker in een paar tellen klaargekomen zijn. Zo heerlijk was het dat het monster haar weer zo onwaarachtig vulde. Met een tikje op haar billen maakte Harald duidelijk dat ze op en neer moest wippen. Wat ze prompt deed. Nu was het Robin die hém neukte, en niet andersom. Vervolgens liep hij verder de kamer in, naar de plek waar zijn telefoon lag, en begon ijskoud te bellen. Nergens was uit op te maken dat ze moest ophouden, dus neukte Robin ondertussen vrolijk door. “Hoi Jordi, zei Harald, ik ben het, je oom.” Het hart van Robin leek acuut stil te staan en het leek of haar maag in haar keel terechtkwam. Ineens doodstil zittend, gevangen door 20 centimeter penis, hield ze angstig haar adem in. Wat ging hij doen? Wat was het plan van deze duivel? “Wacht even, neef,” zei Harald, en richtte zich toen tot Robin. “Waarom stop je,” vroeg hij, zo luid dat Jordi het ongetwijfeld kon horen. Met de lijn nog open drukte hij vervolgens ook nog eens zijn lippen op haar mond. Wat kon ze ertegen doen? Niets, helemaal niets. Dus tongzoende ze hem terug en ook begon ze weer te wippen. “Over morgenavond Jordi, het kan niet doorgaan. Er is iets tussen gekomen,” zei Harald, nadat hij de kus verbroken had. Blijkbaar had Jordi iets gezegd, want Harald begon ineens te grinniken. “Klopt, ik ben met een geil sletje.” Wat Harald deed was zo vals, zo doortrapt, zo afschuwelijk, zo schaamteloos en zo onbeschrijflijk vernederend, dat Robin onmiddellijk na die woorden klaarkwam. Ineens, zonder verdere inleiding en zonder dat ze het aan had voelen komen. Harald, die vreselijke kerel, had Jordi aan de lijn terwijl ze hem aan het neuken was, en zij kwam klaar! ‘Dan ben je van mij’, had hij gezegd en dit was het bewijs van die woorden. Zo had toonde hij aan dat ze meer van hem was, dan van zijn neef. Ja, zei Robin tegen zichzelf, hij heeft gelijk, ik ben slet. En met de lijn nog steeds open kreunde ze luid. “Ik spreek je wel weer,” zei Harald, en drukte snel af.

Vervolgens legde hij haar ruggelings op de eettafel, legde haar kuiten op zijn schouders, en stak zonder plichtplegingen twee vingers in haar kut. Nat als ze was, was dat geen enkel probleem. Met een triomfantelijke grijns keek hij Robin aan. “Zo, nu we dat gehad hebben, laat maar zien hoe graag je neukt. Neuk m’n vingers.” Robin voelde alweer nieuwe tintelingen in haar kruis ontstaan. Van die vingers in haar vagina, maar ook van de obscene dingen die Harald met haar deed. Onder zijn priemende blik begon ze haar heupen zo te bewegen, dat zijn vingers in en uit haar grotje gleden. Aangezien ze toch niet dieper zou kunnen vallen, was er ook geen reden meer om zich in te houden. Dus hijgde en kreunde ze dat het een lieve lust was. Toen Harald zijn vingers er ineens uittrok, ontsnapte haar zelfs een kreet van teleurstelling. Maar gelukkig, hij stopte ze alweer terug. Opnieuw begon Robin te wippen. Net zolang tot er zich een nieuw orgasme aandiende. Maar net op het punt dat ze klaar ging komen haalde Harald er zijn vingers alweer uit. Waarop Robin opnieuw een kreet van frustratie slaakte, direct gevolgd door een kreet van schrik. Want tot haar schrik voelde ze eerst een vinger rond en óp haar anus, toen er ín. Vervolgens er weer uit. En er weer in.

Robin kon zich geen idee vormen van waar hij op uit was. Ze had zich simpelweg nog nooit een voorstelling gemaakt van anale seks en wist feitelijk niet eens dat het bestond. Pijpen, vingeren, likken, neuken, dat wist ze wel en daar was ze op voorbereid. Dat haar anus echter ook gebruikt kon worden, was nieuw voor haar en ze wist niet wat ze ervan moest denken. Bijtend op haar lip, kneep ze daarom haar ogen maar stijf dicht. Eerst was het een vervelend gevoel en ging het stroef, maar het wende snel. Na een tijdje kon ze zich er zelfs bij ontspannen. Geheel geconcentreerd op wat Harald van onderen uitspookte, merkte ze dat hij telkens wat van haar eigen natheid naar haar kontgaatje wreef. Harald nam de tijd. Volgens Robin was hij toch al zeker vijf minuten bezig toen plots de spanning op haar anus weer heel sterk werd, en het ineens ook pijn deed. “Au, riep ze, wat doe je nou.” Zonder dat hij een antwoord gaf, ging Harald rustig door met het door haar strakke kringspier werken van een tweede vinger. Nog eens vijf minuten later ging ook dat moeiteloos, waarna hij zijn vingers uit haar kontje trok en zijn penis naar haar anus bracht.

Hoewel de kringspier in de voorbije tien minuten gewend geraakt was aan de vingers, werd hij door die monsterlijk dikke penis toch weer tot het uiterste opgerekt. Evengoed was Harald er met een lichte duw van zijn heupen doorheen. Voordat Robin goed en wel besefte wat er gebeurde, zat de eikel al stevig in haar rectum. “Alsjeblieft, kreunde ze, haal hem eruit, het doet zeer.” Harald negeerde haar smeekbede. In plaats daarvan zette hij zich schrap en duwde toen zijn staaf diep in haar reet. Robin kronkelde om het orgaan uit zich te werken. Met als enig resultaat dat de pijn en de sensaties intenser werden. Huilend en kermend bleef Robin hem smeken, maar zonder dat Harald er ook maar één keer op reageerde.

Langzaam maar zeker raakte Robin echter gewend aan de penis in haar achterste en daardoor kon ze haar kringspier ontspannen. Met als gevolg dat ze even later niet meer wist meer wat ze moest voelen. Toen Harald in en uit haar rectum begon te bewegen, rustig maar in een gestaag ritme, was de pijn er nog wel, maar die werd snel minder. Daarvoor in de plaats kwam een vreemde opwinding. Want wat hij met haar deed, was zo beangstigend en tegelijk zo fascinerend, dat het leek of haar bloed ervan begon te koken. Haar lichaam begon onwillekeurig schokkende bewegingen te maken en ze had de tafelrand met beide handen vastgegrepen. Het tempo ging omhoog, net als haar grommende ademhaling. Totdat Harald haar uiteindelijk genadeloos hard en zonder enige scrupule neukte. Robin zag wazig en haar gezicht begon te gloeien, denken ging niet meer.

Toen Harald zijn bewegingen abrupt stopte, maar zijn pik in haar kont liet zitten, kreunde ze gedesillusioneerd. Net nu ze zover was dat ze het lekker begon te vinden, en er allerlei tintelende sensaties begonnen te ontstaan, stopte hij er verdorie mee! Robin kreunde, en begon geil met haar onderlichaam te bewegen. Toen Harald haar polsen pakte en naar haar dijen bracht, deed ze net of ze zijn triomfantelijke grijns niet zag. “Werk er maar eens voor,” gromde hij. “Ik neuk je in je kont, jij neukt jezelf.” Robin vond meteen haar klitje en begon zich te vingeren. Harald ondertussen, begon haar met een andere strategie te neuken. Hij liet zijn lul bijna helemaal uit haar kontje glijden, tergend langzaam, en stootte zich daarna weer zo diep mogelijk naar binnen. En nog eens. En weer. Nu ging het snel met Robin, die dacht dat ze gek werd. Hoe vlakbij de climax ook was, elke keer dat de penis haar rectum bijna verliet, verdween het echter. Dit was martelen. “Ik wil het horen, schatje,” hijgde Harald. Het kon haar allemaal niets meer schelen. “Oh, Harald, neuk me alsjeblieft,” schreeuwde Robin. “Laat me klaarkomen, kom maar klaar in m’n kont.” Hardop lachend, begon Harald ritmisch stampend te bewegen. De vingers van Robin vonden hetzelfde ritme op haar klit. Haar kreten werden schril, en gingen toen over in een luid en langgerekt gejammer. “Dat is het meisje, kom maar klaar voor mij.” Wat Robin vervolgens prompt een tweede keer deed. Harald bleef haar suf neuken en Robin bleef alsmaar klaarkomen. De orgasmen volgden elkaar zo snel op, dat ze niet eens voldoende tijd had om tussentijds adem te halen.

Hoewel ze in een soort van trance beland was, ontging het Robin niet dat Harald haar hand tot stoppen dwong en hij zichzelf onder controle bracht. “Ik wil dat je tot jezelf komt. Zodat je goed voelt hoe ik in je spuit,” hakkelde hij. Nadat ze een paar tellen later weer wat tot rust gekomen was, begon hij weer met neuken. Dit keer was het de beurt aan Harald om te kermen. Zijn bewegingen werden al snel schokkerig en ongecontroleerd. Tot Robin letterlijk zijn pik op voelde zwellen, via haar kringspier, en hij luid schreeuwend klaarkwam. Vervolgens voelde ze hoe zijn sperma haar darme vulde, golf na golf. Dat was voldoende voor Robin, hoewel ze al volkomen uitgewoond was, om het ook nog een keer uit te gillen. Daarna lag Harald nog een hele tijd bovenop haar. Uitgeput en met zijn pik nog steeds in haar rectum. Robin had haar benen om zijn schouders geslagen en kon eveneens geen vin meer verroeren. Pas toen ze allebei tot rust gekomen waren, en ze weer gewoon konden admene, trok hij zich uit haar terug. Er klonk een luide plop, direct gevolgd door enig gespetter. Tot schaamte van Robin. “Ik zal je even wijzen waar de wc is,” grinnikte Harald, waardoor ze bloosde. “Ondertussen ga ik even douchen.” Robin rende met hem mee.

Toen ze een kwartiertje later van de wc afkwam stond Harald haar op te wachten, met een handdoek en washandje in de ene hand, en een kamerjas in de andere. Haar achterwerk voelde verdoofd aan en dat maakte het lopen moeilijk. Harald zag het en grinnikte weer eens vet. Nadat ook zij zich had gedoucht, en ze terug de kamer in kwam, stond het eten op tafel. De rest van de avond was het heel gezellig. Want Harald was weer net zo voorkomend en charmant als die eerste keer dat ze hem had ontmoet. Alsof er in de tussentijd niets gebeurd was, zo kletsten ze met elkaar. Dat ze ondertussen samen op de bank zaten, en hij zijn arm om haar geslagen had en zij haar hoofd op zijn schouder had liggen, deed daar niets aan af. Ook het besef dat ze allebei slechts een kamerjas aan hadden, met daaronder niets, deed dat niet. Zelfs toen het tijd was om naar bed te gaan, ging dat op een heel natuurlijke manier. Alsof het vanzelfsprekend was. Dat gold ook voor het langdurige vrijen dat volgde, waarin Robin net zo actief was als Harald, en voor de beurt die ze voor het slapen nog kreeg.