Je staat op het punt om mijn tweede serie te gaan lezen. Mijn eerste serie, de voetbalvereniging, is goed door jullie ontvangen. Ik heb veel positieve reacties ontvangen. Waarvoor uiteraard dank. Deze nieuwe serie zal een trilogie worden en gaan over Joyce. Joyce? Juist, geschreven vanuit het perspectief van een vrouwelijk hoofdpersoon. Ik weet dat het een risico is, maar toch denk ik dat de mannelijke lezers deze verhaallijn ook wel kunnen waarderen. Ook deze serie is louter gebaseerd op fictie.

Ik wens jullie veel leesplezier

Een nieuw huis. Een nieuwe stad. Een nieuwe school. Niets is meer hetzelfde. Mijn gedachten gaan voor de zoveelste keer deze middag terug naar hoe het allemaal ooit was. Een leuke school, veel vriendinnen en altijd was er wel iemand om iets mee te doen. Nu is alles anders. Ik sla m’n boek dicht. Ik heb de woorden gelezen maar het verhaal is volledig langs me heen gegaan. Buiten slaat de regen hard tegen het raam. Een typische na zomerse bui zoals er al zoveel van zijn geweest de afgelopen dagen. Ik speur mijn nieuwe slaapkamer af. De verhuissporen zijn gelukkig verdwenen en het voelt inmiddels aardig vertrouwt. Ik had m’n oude slaapkamer nog kunnen hebben als pap die nieuwe baan die hij kreeg aangeboden niet had geaccepteerd. Ik heb huilend gesmeekt het niet te doen. Maar pap en mam waren unaniem, deze kans moest gepakt worden. Mijn broer Thijs heeft minder moeite zich aan te passen en heeft zelfs al wat nieuwe vrienden gemaakt. Morgen starten we samen op dezelfde school, ik in de derde klas en hij in de vierde. Ik ben zelden zo zenuwachtig geweest. Ik vind het heel erg spannend.

“Joyce! Als je nu niet naar beneden komt kan je alleen fietsen hoor”. Snel strik ik m’n veters en ren de trap af. “Kom al!”. Thijs staat ongeduldig te wachten. In het voorbijgaan pak ik nog de boterhammen mee die mam gesmeerd heeft voordat ze naar haar werk ging. We fietsen de oprit af en ik moet moeite doen om Thijs bij te houden. “Als we niet opschieten komen we nog te laat op de eerste dag. En daar heb ik geen zin in”. We redden het net. De eerste zoemer gaat als wij de fietsenstalling in fietsen. Ik ben bekaf. Ik heb me echt in de afstand vergist, het is een flink stuk fietsen. Ik besluit voortaan een kwartier eerder van huis te vertrekken zodat ik het wat rustiger aan kan doen. Samen snellen we naar de ingang. “Succes zus, zet hem op”. Thijs rent de trap op, ik mag mijn lokaal op de begane grond zoeken. 1D. De gangen zijn verlaten en al snel vind ik het lokaal. Zachtjes klop ik op de deur voordat ik deze voorzichtig open. Met een rood hoofd stap ik het lokaal in. Iedereen gaapt me aan.

“Zo, en wie mag jij dan zijn?” De lerares kijkt me vriendelijk aan. Ik slik voordat ik antwoord geef. “Joyce. Ik ben nieuw hier”. Ze speurt de namenlijst af zet een vinkje voor m’n naam. “Nou, Joyce. Goed dat je er bent. Probeer de volgende keer wel op tijd te komen. Omdat je nieuw bent zal ik het deze keer door de vingers zien”. Ze wijst naar een leeg bureau in het midden van de klas. “We hebben een plekje voor je vrijgehouden”. Ik lach haar vriendelijk toe en loop naar het bureau. Ik pak een schrift en pen en zet m’n rugtas naast m’n bureau. De lerares gaat verder met haar introductie. Langzaam voel ik alle aandacht die op mij gericht was van me af glijden. Ik kijk wat om me heen en zie dat de klas niet heel groot is. Kleiner dan op m’n vorige school. Ik schat in dat we met 24 zijn, en als ik het snel zie iets meer jongens dan meisjes. Het meisje naast me tikt op m’n arm. “Hoi, ik ben Lotte. Je bent nieuw hier? Ik knik. “Ben 3 weken geleden verhuisd, en woon een paar dorpjes verderop”. “Nou, welkom. Ik zal je wel wegwijs maken hier als je dat wilt”. Ik ben blij dat ze het zegt. “Graag, bedankt”. Hier zag ik nog het meeste tegenop. Het gaat te ver mezelf introvert te noemen maar ik leg gewoon niet zo snel nieuwe contacten. Lotte lijkt me een aardige meid, ik hoop dat we vriendinnen worden.

De lerares deelt onze roosters uit. Geleidelijk aan neemt het geroezemoes in de klas toe. Na een korte blik op het rooster snap ik waarom. Op 2 dagen zijn we het eerste uur vrij en op woensdag zelfs de eerste 2 uur. En vrijdagmiddag eindigt de laatste les al om 12:00 uur. We hadden het slechter kunnen treffen. Als ik rond kijk denk ik dat iedereen het hier wel over eens is. Na vier pogingen heeft de lerares de klas eindelijk stil. “Mooi, gelukkig bevalt het rooster jullie. Voordat jullie zo naar de Engelse les gaan loop ik met jullie mee naar de gymzaal. Daar krijgen jullie je gym kleding. Ik zeg het ieder jaar weer, vergeet deze na gebruik niet uit je tas te halen en thuis te wassen”. De klas lacht. Ik had het al op het rooster zien staan. Het laatste uur op maandag, gym. Daar word ik altijd vrolijk van. Met weemoed denk ik terug aan mijn oude atletiek vereniging. Met pijn in m’n hart heb ik me daar moeten uitschrijven. Maar ik ben zeker van plan dit hier weer op te pakken. Ik vind het een heerlijke uitlaatklep waar ik al mijn energie in kwijt kan. “Lopen jullie mee?”. Bureaus worden leeg geruimd en het geluid van stoelen die aangeschoven worden klinkt niet veel later. De gym kleding die we krijgen is vrij standaard. Een kort broekje en een T-shirt met opdruk van het school logo wat op het oog aan de kleine kant is is. Ik ben betere uitrusting gewend.

De rest van de ochtend lessen gaan snel voorbij. De leraar Engels is heel grappig en volgens mij nog maar pas leraar gezien zijn jonge leeftijd. Hij geeft op een hele leuke manier les, ik denk zelfs dat ik Engels weer leuk kan gaan vinden. Natuur- en scheikunde en wiskunde worden door saaie pieten gegeven, dat zal inherent zijn aan het vak.

Lotte doet wat ze beloofd heeft en maakt me wegwijs door het gebouw. Ik heb al snel in de gaten dat ze populair is. Ze groet veel mensen en soms stopt ze even om een kort praatje te maken. Ik bewonder haar. Ze heeft net zoals ik een perfect figuur, maar het grote verschil tussen ons is dat zij het durft te laten zien en ik het verstop onder kleding wat ik het liefst draag. Een losse stretchbroek en een T-shirt wat eigenlijk een maat te groot is. Maar het zit zo lekker. Mijn fleurige sneekers zijn net nieuw en moet ik nog inlopen. Lotte draagt een skinny jeans met een fel gekleurd zomers topje. De contouren van haar BH zijn duidelijk zichtbaar. Ze heeft een behoorlijke voorgevel. Haar lange blonde haren vallen sierlijk tot over haar schouders. Aan haar keurig verzorgde zongebruinde voeten draagt ze lichte teenslippers.

“Ga je mee buiten eten Joyce? Het is heerlijk weer en dan zitten we altijd lekker in het gras hierachter”. Terwijl we er samen heen lopen hebben we het over mijn verhuizing en haar zomervakantie. We laten ons bij een groepje in het gras zakken. Ik stel me aan iedereen voor en vriendelijk groeten ze terug. Lotte knikt naar de andere twee meiden in het groepje. “Dit zijn Renate en Laura. Mijn beste vriendinnen. Naast Laura zit Pascal, haar vriendje. De andere twee jongens zijn Bart en Wouter. Dat zijn weer vrienden van Pascal, ze zitten allemaal in het vierde jaar”. Ik meng me sporadisch in hun gesprekken als ik rustig mijn boterhammen eet.

“Wat jij, Joyce”? Ik kijk op. “Huh, wat?” Lotte geeft me een speels duwtje. “Die leraar Engels, lekker ding toch of niet?” “Die mag er wel wezen ja. Heb Engels altijd vreselijk gevonden en ben er ook slecht in. Misschien dat ik wel om bijles ga vragen”. Lotte lacht. “Echt he? Ik ook! Van mij mogen ze meer van deze lekkere leraren aannemen”.

De zoemer geeft het startschot voor de middag lessen. Met enige tegenzin sta ik op. Het was zo lekker in het zonnetje.

De eerste schooldag is bijna voorbij. Het is me alles behalve tegen gevallen. Opgetogen loop ik naar m’n kluisje om m’n gymspullen eruit te halen. We kleden ons om in een kleine oubollige kleedkamer. Mijn zelfvertrouwen groeit als ik mijn lichaam en vormen vergelijk met dat van m’n klasgenoten. Toegegeven, het lichaam van Lotte grenst aan perfectie. Wat een knappe meid. Ze kijkt m’n kant op en ik kijk snel weg. “Zo Joyce, strak lijfje hoor”. Ik vertel haar dat ik jarenlang op hoog niveau aan atletiek heb gedaan. Lotte blijkt een fanatiek zwemster te zijn.

De gymleraar is alleen voor mij nieuw. De rest heeft hem in de brugklas en vorig schooljaar ook gehad. Ik vind het een fijne man die de oefenstof goed uitlegt en je verder vrij laat in de uitvoering. Tegen het eind van les roept hij me bij me. “Al de oefeningen gaan je heel goed af Joyce, wat is je achtergrond”? Ik leg hem uit dat ik jarenlang aan atletiek heb gedaan en het mis sinds de verhuizing. “Leuk om te horen, ik doe het zelf ook. Bij ons op de vereniging staan we te springen om zulke jonge meiden als jou binnen te halen”. Zijn woordspeling gaat langs me heen. “Je hebt echt talent, dat zie ik zo. Als je wilt kan ik je het adres geven, lijkt je dat wat”? “Ja, super. Dank u wel”. Hij glimlacht. “Zeg alsjeblieft jij, anders voel ik me zo oud”. Hij roept de klas toe. “Dit was het weer kinders, graag nog even de zaal leegruimen met z’n allen en dan zit de eerste schooldag er voor jullie op”.

Niemand neemt de moeite om te douchen, iedereen kan immers naar huis. Lotte en ik blijven als laatste over in de kleedkamer. “Wat was dat nou net met Guido”? Ik kijk haar met al mijn onschuld aan. “Guido”? “De gymleraar, gekkie. Ik zag je wel sjansen”. Ik loop rood aan. “Ah joh, dat was niets”. “Weet je het zeker? Hij hield je anders de hele les goed nauwlettend in de gaten hoor”. Wat is Lotte moeilijk te peilen. Pest ze me nu of is het echt zo? Ik heb niets gemerkt en besluit er verder gaan aandacht aan te besteden. Prompt sta ik op. “Ik ben zover, ga je mee?” Lotte stapt in haar slippers en samen lopen we naar de fietsenstalling. Het eerste stuk kunne we nog samen fietsen, daarna splitsen onze wegen. “Nog bedankt Lotte dat je me zo hebt opgevangen. Zonder jou was ik deze dag niet zo leuk doorgekomen vrees ik”. “Tuurlijk meid, ik vind het leuk dat je bij mij in de klas zit. Met de rest van de meiden heb ik weinig, met jou voelde ik gelijk een klik. Woensdag zijn we de eerste twee uur vrij toch?” “Dacht het wel ja, hoezo?” “Mooi, dan neem ik je mee naar de stad. Je kan wel een leuk outfit gebruiken en wat nieuwe make up”. “Leuk! Doen we”. We wisselen nog onze 06 nummers uit en vervolgen ieder onze eigen weg.

“Hey schat, hoe is het gegaan”? Ik geef mam een kus terwijl ze onverstoord met het eten verder gaat. Ik vertel haar over mijn eerste schooldag en dat ik al nieuwe vrienden heb gemaakt. En over Lotte natuurlijk. “Goed zo, leuk om te horen. Wil jij Thijs roepen, het eten is bijna klaar”. “Eet pap niet mee”? “Nee, die heeft een etentje met mensen van zijn werk, zal wel laat worden”.

Na het eten ga ik een flik stuk hardlopen. Ik stop de oortjes van mijn speler in m’n oren en begin in een rustig tempo te rennen. Het is heerlijk lopen in deze landelijke omgeving. Toen ik hier net kwam wonen heb ik een mooie route uitgestippeld. Onderweg kom ik veel andere lopers tegen. Een aantal daarvan herken ik inmiddels al en groet ik vriendelijk terwijl ik geniet van de muziek. Mijn stappenteller geeft inmiddels zes kilometer aan als iemand me inhaalt en naast me blijft lopen. Ik heb er inmiddels een aardig tempo inzitten en het gebeurd zelden dat ik ingehaald wordt. “Lekker zomeravondje he”? Ik kijk opzij. “Hey, Pascal toch?”. Hij hijgt. “Klopt, dat heb je goed onthouden. Het viel niet mee je in te halen zeg, het lijkt wel of je achterna gezeten wordt”. “Ach, dit is nog niets” schep ik op. “Kan je iets rustiger lopen, kunnen we beetje kletsen. Als je wilt hoor”. Ik schakel een versnelling of drie terug wat Pascal zichtbaar goed doet.

We lopen langs de rand van het bos en hebben een leuk gesprek. Ik leer Pascal kennen als een leuke, spontane en grappige jongen. “Zullen we een stukje bos meepakken”? Alleen doe ik dat nooit. Ook al is het nog licht, ik vertrouw dat nooit zo. Maar nu is Pascal erbij. “Is goed hoor”. We blijven het pad volgen het bos in en komen niemand meer tegen. Pascal wijst naar een bankje. “Pauze?”. “Ik vind het best”. We zitten naast elkaar op de rugleuning. Uit het niets komt hij naar me toe en kust me vol op m’n mond. Ik moet me goed vasthouden om niet achterover te vallen. Ik zag dit echt niet aankomen. Maar zoen wel terug. Zo abrupt als hij begon stopt hij weer. Ik kijk hem verbouwereerd aan en zo dichtbij zie ik voor het eerst hoe aantrekkelijk hij eigenlijk echt is.

“Sorry, maar ik moest dit doen. Je bent echt leuk”. Ik voel me steeds roder kleuren. “Maar jij bent toch met Laura”? Pascal haalt z’n schouders op. “Ze zeggen het. Maar ik weet het niet meer hoor. Ze is vreemd gegaan op vakantie dus zo serieus ziet ze onze verkering niet. En ik dus ook niet meer”. Opnieuw komt hij naar voren en kust me. Dit keer ben ik wel voorbereid en sla m’n armen om zijn nek. Onze tongen raken in elkaar verstrengeld. Hij zoent zo lekker. Ik voel mijn kutje vochtig worden. Ik omarm hem steviger als hij zijn hand op mijn korte legging legt. Het volgende moment voel ik zijn vingers langs m’n schaamstreek glijden. Het zoenen stopt.

“Kom”. Pascal pakt m’n hand en staat op. Als verdoofd loop ik met hem mee dieper het bos in. Bij een grote boom stoppen we. Pascal laat zich er tegenaan vallen en trekt me tegen zich aan. Het zoenen gaat verder. Ik voel zijn handen over mijn rug afdalen. Hij pakt m’n billen beet en kneed ze. Ik voel zijn lul groeien en tegen me aan drukken. Ik geniet. Pascal heeft z’n handen nu in mijn legging en ik voel mijn broekje langzaam naar beneden getrokken worden. Ik voel dat mijn short al goed nat aan het worden is. Ik onderdruk een geil kreuntje als zijn hand in mijn short verdwijnt. Zijn vingers glijden langs mijn schaamlippen. Als vanzelf laat hij een vinger in mijn natte kut glijden. Nu kreun ik hoorbaar. Pascal draait me om en trekt m’n short naar beneden. Mijn ontblote kont drukt nu tegen hem aan. Ik voel de bobbel in zijn korte broek goed en wrijf er lekker tegenaan met m’n kontje. Pascal heeft intussen een tweede vinger in mijn kut zitten en schuift ze erin en eruit. Ik ben zo nat. Met z’n duim bewerkt hij nu mijn klitje. Ik adem zwaar en laat continu geile kreuntjes ontsnappen. Ik rij met m’n kontje tegen zijn harde lul. Ook Pascal begint steeds zwaarder te ademen.

Met een diepe zucht kom ik heerlijk klaar. Ik voel een tinteling door m’n hele lichaam gaan. Hij heeft me lekker klaar gevingerd. Hij laat z’n vingers uit me glijden en ik draai me om.

Ik kijk hem verlekkerd aan als ik me op m’n knieën laat vallen. Met een ruk trek ik z’n korte broek en boxer naar beneden. Zijn stijve lul staat strak omhoog. Speels raak ik met m’n tong z’n eikel. Pascal zucht. “Ahhh, doe het, geil ding”. Hij trekt zijn shirt uit en ik bewonder zijn atletisch lijf. Ik steun met m’n handen tegen zijn lichaam. Wat een buikspieren. Ik lik zijn eikel weer en glijd met m’n tong langs zijn paal tot aan z’n balzak. En langs de andere kant weer terug omhoog. Terug bij zijn eikel neem ik deze in m’n mondje en zuig er lekker op. Pascal zucht en legt z’n handen op m’n hoofd. Hij pakt wat van m’n blonde haar bij elkaar en houdt het stevig vast. Veel ruimte om m’n hoofd naar achteren te bewegen heb ik niet meer. Enigszins gedwongen neem ik zijn lul voor zover het gaat in m’n mondje en pijp hem met getuite lippen. Steeds sneller en harder. Pascal geniet hoorbaar. Als hij m’n haar even loslaat maak ik hier dankbaar gebruik van. Ik laat hem uit m’n mondje glijden en pak een momentje om op adem te komen. Ik heb net het speeksel van me afgeveegd als Pascal zich weer bij me naar binnen propt. Hij stapt naar voren en pakt m’n hoofd vast. Hij stoot nu hard in mijn mondje en laat z’n eikel iedere keer hard langs m’n wang glijden. Hij blijft dit in hoog tempo doen en ik geniet van zijn gekreun en gegrom. Ik laat me graag in m’n mondje neuken door deze lekkere pik. Ik zit nog steeds op m’n knieën voor hem en het enige wat ik hoef te doen is m’n mondje voor hem openhouden. Pascal doet de rest. Nu stoot hij weer rustig in me maar wel heel diep. Ik voel hem tot achter in m’n keel. Half kokhalzend ontvang ik zijn stoten. Hij laat zich iedere keer helemaal uit m’n mondje glijden om er vervolgens weer maximaal in te gaan. Zijn grip verstevigd en zijn grommen worden luider. Met veel kracht neukt hij nu m’n mondje. Als hij nog een keer versnelt spuit hij me vol. Omdat hij me nog zo stevig vast heeft kan ik niet voorkomen dat ik de eerste stralen van z’n zaad doorslik. De rest laat ik uit m’n mondje lopen terwijl ik met een geile blik naar hem omhoog kijk. Pascal veegt met z’n handpalm zweet van z’n voorhoofd. Ik kom overeind en trek m’n short en legging weer aan. Ik voel me vies, een beetje gebruikt zelfs. Maar tegelijkertijd ook heerlijk en zou het zo weer doen. Ik schrik van mezelf.

We verlaten het bos als het al begint te schemeren. We lopen nog een stukje samen tot Pascal aangeeft dat hij nu echt een andere kant op moet. Ik kijk hem na tot hij uit het zicht verdwenen is. Dan gooi ik het tempo weer drie versnelling omhoog richting huis.

Mam zit aan de keukentafel te bladeren in reclamefolders. “Hey mop, lekker gelopen”. Ze heeft geen idee. ”Zekers. Ik ga lekker in bad liggen, voel me vies”. “Je hebt groot gelijk” zegt ze, zonder op te kijken. Ik laat het bad vollopen en laat me langzaam in het warme water zakken. Ik pak m’n boek erbij maar van lezen komt niet veel. Ik denk terug aan deze dag. Wat een eerste schooldag. Ik vind de verhuis opeens allemaal niet zo erg meer. Ik hou m’n neus dicht en laat me helemaal onder water verdwijnen.

Vrijdagmiddag. Lekker vroeg uit. Ik fiets langs de atletiekvereniging om me in te schrijven. Het complex en de banen zien er goed onderhouden uit. Binnen vul ik het inschrijfformulier in en laat een kopie van m’n ID maken. Voor een vast bedrag per maand mag je onbeperkt vrij trainen. Optioneel kan je met groepstrainingen meedoen en aan wedstrijden. Ik sta snel weer buiten en ben blij dat Guido me hier over verteld heeft. Zeker als het straks kouder gaat worden is het lekker om indoor te kunnen trainen. Ik fiets op m’n gemakje terug naar huis.

Ik ben als eerste thuis, pap en man zijn nog aan het werk en Thijs heeft minder geluk op vrijdagmiddag met een vol rooster. Ik trek m’n bikini aan en gewapend met een groot glas ranja loop ik de tuin in. Ik schuif een tuinstoel naar een plek in de zon en laat de leuning naar achter vallen. Ik sluit m’n ogen en doezel weg.

Een binnenkomend appje maakt me wakker. Het is Lotte. Ik open het bericht en lees. Vanavond feestje bij mij thuis. 20:00 uur. Be there. Ik reageer.[/i]Leuk, ik kom. Maar wat is je adres?[/i]. Nog even een gekke smiley uitzoeken en verzenden. Hoppa. Nog voordat ik m’n telefoon weer weg heb gelegd krijg ik al reactie. Je kan met Laura mee fietsen, die weet de weg. Ze zal om 19:30 uur bij je zijn. En trek een leuke outfit aan, iets wat we woensdag gekocht hebben. Anders kom je er niet in :-p. Ik gniffel en draai me weer naar het zonnetje toe.

Iets voor het afgesproken tijdstip belt Laura aan. Ik had m’n fiets al voor gezet en stap naar buiten. “Hey Joyce, hoe is ie?” Ze bekijkt me van top tot teen. “Nice!”. Ik lach. “Dank je, pas nieuw”. Ik heb een zwart jurkje aangetrokken waar ik een spijkerjasje over draag. Maar alleen omdat het met het terugfietsen wel een stuk kouder zal zijn. Ik draag ook mijn nieuwe open laarsjes maat 37 met hoge hak. Op aandringen van Lotte gekocht. Maar ze had gelijk, ze staan me goed.

Het is gezellig fietsen met Laura. Ik had haar nog niet eerder gesproken, ze lijkt me aardig. Zou ze mij ook nog aardig vinden als ze hoort wat Pascal en ik gedaan hebben? “Komt Pascal ook vanavond?” Laura haalt haar schouders op. “Geen idee. Vast wel”. Ik vind het maar vreemd dat ze het niet weet. Ik besluit er verder geen aandacht aan te besteden.

We fietsen een straat in met grote vrijstaande huizen. Of zijn het kastelen? We stoppen bij een kast van een huis. We rijden met onze fiets achterom en belanden in een mega grote achtertuin. Zwembad, sauna, meerdere lounge hoeken en zelfs een apart groot gastenverblijf is wat ik op het eerste gezicht zie. Haar ouders moeten echt onwijs rijk zijn.

Lotte komt ons tegemoet lopen. Ze geeft Laura en mij een kus. “Leuk dat jullie er zijn”. Ik kijk bewonderend om me heen. “Mooi huis hoor”. Met gespeelde arrogantie antwoord ze. “Weet ik! Kom, dan gaan we naar de rest”. Ze geeft me een tik tegen m’n kont. “Je hebt naar me geluisterd zie ik, je ziet er sexy uit. Veel beter dan die vodden die je begin deze week aan had”. “Weet ik!” Lotte proest van het lachen. Arm in arm lopen we naar de rest.

Ik herken Renate, Bart en Wouter. Verder zitten er nog 4 voor mij onbekende mensen aan tafel. Pascal is er niet. Of nog niet.

“Cheers!”. Lotte geeft me een plastic beker waar drank inzit. Ik herken het als Pisang. “Lekker, dank je”. Op tafel staan nog veel meer flessen drank. Ik zie Safari, Pasoa, Boswandeling en Pina colada staan. En nog een paar flessen die ik niet direct herken. Ik lust best wel drank, maar moet niet teveel van alles gaan drinken. Dan gaat het niet goed. Het stelt me gerust om te zien dat er nog meer dan genoeg Pisang is.

Lotte maakt zich verstaanbaar. “Jongens, het is tijd voor een spelletje. Jullie kennen het wel, maar speciaal voor Joyce zal ik het nog uitleggen. Het is heel simpel. We gaan in een kring zitten en 1 voor 1 draait er iemand een lege fles. Als de fles gestopt is zal die naar 1 iemand wijzen. Hij of zij moet dan 30 seconde zoenen met diegene die de fles gedraaid heeft. Met tong! En je komt daar maar op 1 manier onderuit”. Lotte kijkt me ondeugend aan. “Je raad het vast al, door een shotje te drinken! Maarrrrr, en nu komt het, als je kiest voor die escape bepaald diegene die gedraaid heeft wat je drinkt”. Ik laat het op me inwerken. “En wat als ik niet wil?” “Dan moet je twee shotjes drinken, naar eigen keuze”.

De flessen drank worden op het gras gezet. Lotte komt terug naar buiten met borrelglazen in haar handen. “Let’s go”.

We gaan in een kring zitten. Ik ga al gelijk de mist in door naast Laura te gaan zitten. “Er moet een jongen tussen ons inzitten, het is om en om”. Ik schuif een stuk op en zit naast Wouter en iemand die ik niet ken. Het verbaasd me dat Laura mee doet, maar goed. Het zal wel. Misschien drinkt ze gewoon graag.

Laura draait en de fles stopt bij de voor mij onbekende jongen naast me. Ze kruipt naar hem toe en begint met hem te tongen. “Tijd!”. Lotte klokt af. De jongen naast me draait. De fles eindigt bij Wouter. “Ga er maar goed voor zitten Wouter”. Hij staat op en loopt die kant op. Er wordt al gelachen. “Grrrr, rotzak. Ga snel terug”. Wouter pakt een fles Bacardi en schenkt twee borrelglaasjes in en slaat ze achterover. Ik krijg spel het door. Slimme zet van die jongen.

Mijn beurt. Ik draai de fles en die stopt bij Lotte. Ik kom overeind en loop langzaam haar kant op. Ik ben er bijna maar uit niets blijkt dat ze twee borrelglaasjes gaat vullen. Mijn hart bonst.