Al een aantal jaren chauffeur ik voor een dame, Pauline genaamd. Van de ene locatie naar de andere, in binnen en buitenland. Is het te ver rijden dan met het vliegtuig. Ik heb geen brevet om te vliegen maar op de bestemming ben ik weer aan de beurt met autorijden. De ene keer is het bezoek van een paar uur en de andere keer een paar dagen. Als het een paar dagen duurt krijg ik van Pauline een kamer naast die van haar. Het geeft haar een veilig gevoel als ik in de buurt ben, zegt ze. Niet dat ik een bodygard ben maar ik heb wel de lengte en breedte ervoor en dat maakt toch enig indruk. In geval van nood zal ik ook echt niet twijfel en mijn ding doen waar ik goed. Snel autorijden! Als het echt niet anders is zal ik desnoods ook nog een paar flinke tikken uitdelen maar liever niet.

Enkele collega’s hebben weleens gevraagd waar ik het geduld vandaan haal om voor zo kreng als Pauline te kunnen werken en nog netjes blijven ook. Het gekke is dat ik Pauline helemaal geen kreng vind. In tegendeel ik vind haar wel aardig. Daarbij moet ik wel vertellen dat ik in het begin net zo dacht als mijn collega’s. Netjes en beleefd blijven is een pre en in dit kleine wereldje heb je zo een slechte naam. Dit waardeert Pauline ook erg, merk ik. Niet dat ze hierover iets zegt maar een glimlachje van haar zegt mij inmiddels meer dan genoeg. Misschien zijn mijn collega chauffeurs gewoon wel jaloers wat ik niet gek zou vinden. Ik moet ook toegeven dat ik mezelf weleens heb afgetrokken met het beeld van Pauline voor me.

Pauline is een mooie slanke dame met halflang donkerbruin stijl haar en een licht getinte huid. Zoals het hoort bij het werk wat ze doet, handel in exclusieve villa’s en landgoederen is ze ook altijd netjes gekleed. Een mantelpak of een damespantalon met om haar nek altijd dezelfde witte parelketting met een klein kruisje eraan.

Volgens zeggen heeft ze die gekregen van haar man die op een vreemde manier en veel te vroeg om het leven is gekomen. Dat is wat de geruchten zijn, het fijne weet ik er niet van. Het zijn mijn zaken ook helemaal niet.

Kortom, ik ben erg blij en gelukkig om voor Pauline te werken. Het verdient goed, ik zie veel van de wereld en ik ben toch redelijk vrij om te doen wat ik wil. Het enige wat telt is op tijd gereed staan voor Pauline. In het begin is dit twee keer fout gegaan en dat heb ik ook flink op mijn bordje gekregen. Sindsdien is het niet meer gebeurt en loopt Pauline altijd stralend naar me toe als ik de deur voor haar open hou, net zoals nu.

“Dank je John, zegt Pauline als ze instapt en even haar hand op de mijne legt.” Ze legde haar hand op de mijne, denk ik terwijl Pauline gaat zitten en ik gelijk erna de deur dichtduw. Dat heeft ze nog nooit gedaan. Waarschijnlijk een ongelukje of zoiets.” Snel stap ik achter het stuur en rij ik weg naar de volgende afspraak. Achterin zit Pauline alweer te bellen en te typen. Altijd maar druk bezig. Ineens zie ik via de spiegel een glimlach als ik haar even aankijk. Gelijk is de glimlach op het gepiep van haar mobiel ook weer verdwenen. Ik weet niet wat ze heeft en ik weet ook niet wat ik hiervan moet denken. Normaal gesproken is ze helemaal niet zo als nu. Het is gewoon vreemd.

Na een uurtje racen tegen de klok zijn we op de volgende afspraak van Pauline. Voor de zoveelste keer en wie weet hoeveel keer nog meer stap ik uit om Pauline te helpen. Bij het uitstappen schuift haar rok iets te ver op en zie ik een kousenrand. Alsof ik niets heb gezien kijk ik rond of ik andere vreemde dingen zie.

“Ehm John, zegt Pauline glimlachend en weer haar hand op de mijne legt. Zou je misschien met me mee willen gaan?” “Als u dat op prijs stelt, antwoordt ik en wacht op een reactie?!” “Ja heel graag John!” “Als u mij een paar seconde geef, zeg ik wijzend naar de auto!” “Ja! Natuurlijk John, glimlacht Pauline en op haar horloge kijkt. We hebben nog even! Maar wel opschieten he!” “Uiteraard mevrouw, glimlach ik terug!”

Snel parkeer ik de dikke Audi bij een paaltje zo dat niemand ervoor kan gaan staan. Als ik terugloop zie ik Pauline op een wat dikkere man afstappen en hem een hand geven met drie zoenen. Op een gepaste afstand blijf ik wachten tot Pauline me wenkt om dichterbij te komen.

“Kijk Otto, glimlacht Pauline en mij een arm geeft. Dit is John! Mijn chauffeur!” “Hallo John, zegt de man die dus Otto heet en zijn hand uitsteekt!” “Goedendag meneer, glimlach ik en hem de hand schud!” “Zeg maar Otto! Ik heb veel over jou gehoord John!” “Ik neem aan niets dan goed, glimlach ik!” “Uiteraard John, bemoeit Pauline zich ik het gesprek. Zeg zullen we naar boven gaan?!” “Dat is goed, glimlacht de man en Pauline wenkt om voor te gaan!” “Kom je ook mee John, zegt Pauline als ze omkijkt?!” “Ja mevrouw!”

Met zijn drieën staan we in de chique lift. Otto en Pauline voor mij terwijl ik de koffer van Pauline in mijn handen gedrukt krijg. Grote donkere spiegels tegen de wanden en een iets donkere op de vloer en tegen het plafond.

Grappig, denk ik als ik omlaag kijk. Je kan zo bij de dames onder de rok kijken. Als je er goed voorstaat uiteraard. Om de een of andere reden zoek ik die positie op en kijk ik onder de rok van Pauline.

“John, zegt Pauline ineens!” Ik schrik op en voel me betrapt. “Kom je mee?!” “Eh ja mevrouw, antwoordt ik snel met een gloeiende kop!” “Heb je het zo warm John, vraagt Pauline en gelijk haar hand tegen mij voorhoofd duwt?!” “Een beetje mevrouw!” “Hij is snel rood he, lacht Otto en mij aankijkt en dan naar Pauline!” “Als hij maar niet ziek wordt, zegt Pauline en mij nog een keer aankijkt. Gaat het John?!” “Ja hoor! Natuurlijk mevrouw! Dank u!” “En beleefd! Zoals ik niet anders hoor, glimlacht Otto en mij een knipoog geeft!” “Altijd meneer, glimlach ik en achter Pauline en Otto aanloop.”

Ik volg de slanke benen van Pauline. Haar hoge hakken tikken op de marmervloer. Haar rok met de strakke billen die door de stof goed zichtbaar zijn. Ik voel me weer opgloeien en kijk maar snel naar Otto die in een maatpak de deur openhoudt voor Pauline en mij wenkt om ook voor te gaan. Ik twijfel om dit te doen maar Otto dwingt mij om door te lopen.

We komen in een grote witkleurige ruimte. Ik kijk mijn ogen uit zoveel luxe in een ruimte heb ik nog niet gezien sinds ik voor Pauline werk. Een wit glimmende marmeren vloer, witte zuilen met grote palmen in witte potten, twee gebogen trappen die bovenaan samen komen op een overloop. Geheel afgezet met glas en wit stalen leuningen.

“Hallo, hoor ik een hoge dames stem. Jullie kunnen doorlopen hoor!” Een dame in een korte rok met daarop een witte blouse die net iets te ver open is, houdt een deur open. “Loop maar door, herhaalt ze weer!”

We komen in een soort woonkamerachtig kantoor of een woonkamer waar ook een werkruimte is. Echt duidelijk wat de verhouding is weet ik niet. Ik weet wel dat het me doet denken aan een zo huis uit een of andere vage politiefilm of serie. Waar zo meteen een Al Capone of andere gangster binnengelopen komt. Echt op mijn gemak voel ik me niet. Waarschijnlijk is dit ook een rede van Pauline om mij mee te vragen.

Ik schiet bijna in de lach, waarschijnlijk ook door de spanning als inderdaad een man binnengelopen komt in een dikke badjas op badslippers. “Goedendag Otto, zegt de man!” “Goedemiddag Will, glimlacht Otto en de man een hand schudt!” “Hallo schoonheid, glimlacht de man en Pauline zoent!” “Goedendag Will, glimlacht Pauline en naar Otto kijkt!” “Wie is die gorilla, hoor ik de man bij Pauline verluisteren?!” “Die gorilla, zegt Pauline hardop. Dat is John! Mijn chauffeur en lijfwacht!”

Van het laatste kijk ik even op. Pauline zegt dat nooit. Zou ik gelijk hebben met mijn idee over de crimineel uitziende man met zijn huis?

“Ahhh John, zegt de man en mijn een hand geeft en gelijk mijn arm beetpakt. Leuk jou eens te zien! Ik ben Will!” Will i am, denk ik gelijk en me netjes voorstel. “Tjee Pauline, lacht de man en schuin voor me komt staan en omkijkt. Je heb weleens gezegd dat je chauffeur geen klein mannetje is maar zo boom als dit had ik niet verwacht! Hoe lang ben je John!” “1,95 meneer, glimlach ik!” “Hoeveel kilo, vraagt hij weer en in mijn arm en schouders knijpt en op mijn borstkast duwt?!” “110kilo meneer, zeg ik en naar Pauline kijkt die terug glimlacht?!” “Jezus Pauline, lacht de man weer en wegloopt. Hij is alleen je chauffeur en lijfwacht of doet hij ook nog…Ehh andere dingen voor je?!” “Zoals, vraagt Pauline fel en mij even vlug met rode wangen aankijkt?!” “Nou..Ehn?! Nee laat maar! Een grapje Pauline, lacht de man en weer naar mij gelopen komt. Gewoon een grapje Pauline! Dat kan jij toch wel hebben he John?!” Ik zeg niets maar kijk naar Pauline die mij wenkt om te komen. “Sorry, zeg ik en langs de man naar Pauline loopt.”

“Zou je even met die snollebol daar in de kamer hiernaast willen wachten, fluistert Pauline. Ik roep je wel als ik je nodig heb!” “Oke mevrouw, zeg ik en naar Otto kijkt die erg stil is geworden!”

Samen met Julia die de secretaresse van Will blijkt te zijn zit ik in de kamer naast de grote ruimte te wachten. Zoals ik door de glazen wand kan zien is het een nogal pittig gesprek waarbij ik Pauline een paar keer mijn kant zie opkijken. Na een uurtje wordt er eindelijk wat gelachen en vervolgens komen Otto en Pauline na nog een kwartiertje naar buiten gelopen waarbij ik gelijk op sta.

“Ga je mee John, glimlacht Pauline en Will een hand geeft. Tot ziens Will!” “Tot ziens schoonheid! Otto!” “Tot ziens Will, glimlacht Otto!”

In de lift zoek ik onbewust, denk ik weer het plekje op. Ik kan zo langs haar benen onder haar rok kijken. Zie ik het goed heeft ze geen broek aan?! Ik verbeeld het me denk ik. Nog een keer spieken. Wel een broek, geen panty. Kousen! Had ik het toch goed bij de auto. Ik had dat niet van Pauline verwacht. Zou ze dit aanhebben voor een speciale gelegenheid of loopt ze vaker zo. Lijkt me dat ze dit niet vaker aanheeft. Zou toch moeten opvallen lijkt me?! En waarom dan wel?! Zou ze misschien…? Nee dat doet ze niet! Aan de andere kant. Ze heeft vaker en sneller een deal rond dan haar zakenpartners. Zou ze het er toch om doen? Of zou ze.. Nee! Het idee dat ze even… Op zo manier een deal sluit? Dat kan niet! Dat zou snel de ronde gaan. Zoiets heb ik ook nog niet over haar gehoord. Ze zal ze wel aan hebben voor een of andere gelegenheid. Misschien heeft ze wel een afspraak met iemand. Ik zie Pauline eigenlijk nooit met een man. Zou ze wel op mannen vallen? Misschien houdt ze wel van vrouwen?

“He John, hoor ik ineens Otto zeggen. Ben je in trans?!” “Jaaa meneer Ehh Nee sorry bedoel ik! meneer!?!” “Volgens mij wel John, glimlacht Otto en Pauline aankijkt. Zou ik ook zijn hoor! Met zo mooie bazin als Pauline!” “U.. Ehh ziet het verkeerd meneer, glimlach ik en mijn wangen weer voel opgloeien. Ik ehh..!” “Laat maar John, glimlacht Otto. Wat ik je wil vragen is of je mij misschien af wil zetten op het station?!” “Als mevrouw het ook goed vindt uiteraard!” “Ja natuurlijk John, glimlacht Pauline en opkijkt en mij een knipoog geeft. Het is oké… John!”

De liftdeuren gaan open. De trip naar beneden leek veel langer te duren dan de weg omhoog. “Ik rijd de auto voor, mevrouw!” “Prima John!” “Doe niet zo gek, lacht Otto. We lopen gelijk mee John! Kom op Pauline!” “Ja waarom ook niet, zegt Pauline en mij zowaar een arm geeft!”

Bij de auto aangekomen laat ik Otto en Pauline instappen om direct erna weer achter het stuur te kruipen en weg te rijden. Twee minuten later zijn we op het station.

Terwijl ik Otto uitlaat stappen en hem help met zijn koffer stapt Pauline ook uit. “We lopen even mee Otto, glimlacht Pauline. Ligt mijn koffertje veilig John?!” “Ik zal hem uit het zicht leggen mevrouw!” “Goed John!”

Met zijn drieën lopen we het station op richting het perron waar de trein richting Zurich gaat. Over ongeveer een kwartier zal de trein vertrekken. Op mijn vraag of ik wat drinken mag halen geeft Otto mij geld mee voor twee kopjes koffie en een warme chocolademelk.

Als ik teruggelopen kom is Otto gaan zitten en bied hij mij ook een plaatsje aan. Pauline loopt te ijsberen en pakt de warme chocolademelk aan. “Het wordt weer eens tijd dat je bij mij de chocolademelk komt drinken, zegt Otto en naar Pauline kijkt!” “Zoals vroeger, glimlacht Pauline?!” “Ja! Zoals vroeger, glimlacht Otto. Toen je nog bij je oom op zijn benen kon zitten!” “Ehm ehh, glimlacht Pauline om mijn vragend gezicht. Otto is de broer van mijn vader! Toen kon ik nog op zijn benen hete chocolademelk drinken. Nu kan hij mij niet meer hebben!” “Dan maak je toch gebruik van deze jongeman, glimlacht Otto en mij een klap op mijn been geeft. Die zijn nog jong en sterk!” “Ehh ja! Misschien een andere keer Otto, lacht Pauline!”

Voor het eerst zie ik Pauline rood en verlegen worden. “Kom op, lacht Otto. Het mag nu ook vast wel van John! Of niet John?!” “Ehm eh ja ik eh…!” “Zie je Pauline! John vindt het niet erg!” “Andere keer Otto!” “Dan ben ik er misschien niet meer! Kom op! Op zijn benen! Dan denk je maar dat het mijn benen zijn, lacht Otto en Pauline aan haar arm bijna op mijn knie trekt!” “Nou ehm Heel even dan!”

Gelijk laat Pauline zich met een roodhoofd op mijn knie zakken. Allebei lopen we rood aan en Otto moet hier om lachen “Jullie lijken wel een verliefd stel, lacht hij. Betrapt!” “Ja hou maar op Otto, glimlacht Pauline en mij vlug aankijkt en gelijk opstaat. Je trein komt binnen!” “He, zucht Otto. De leuke moment duren altijd zo kort. Vindt je ook niet John?!” “Ehm eh ja, glimlach ik en ook gelijk opsta. Helemaal mee eens!” “Weet je Pauline, zegt Otto terwijl hij Pauline omhelst en kust. Kom als je vakantie heb naar mijn huis. En ehh Neem John ook mee! Ik vindt het een leuke knul!” “Een knul, lacht Pauline en Otto nog een zoen geeft. Hij is verdomme een boom van een kerel en jij zegt! Knul?!” “Ja dat mag ik, lacht Otto en mij een knipoog geeft. John zorg je goed voor mijn nichtje!” “Uiteraard meneer, glimlach ik en Otto een hand geeft. Ik zal mijn best doen!” “Tot snel!” “Dag Otto, lacht Pauline en mij een arm geeft. Ga je mee! Knul!” “Jawel mevrouw, glimlach ik en met Pauline aan mijn arm weer richting de auto loop!”

Bij de auto wil ik de koffer van Pauline pakken. “Nee laat maar liggen John, roept Pauline vanuit de auto. Ik heb geen afspraken meer! We kunnen naar huis!” “Oke mevrouw, glimlach ik terwijl ik weer instap. Naar huis!”

Onderweg richting huis vraagt Pauline of ik wil stoppen. Voor ik het weet is ze uitgestapt en stapt ze naast mij weer in de auto.

“We hebben verder een vrije middag, lacht Pauline. Heb jij misschien zin in een vette hap?!” “Hoe bedoelt u mevrouw?!” “Pauline John, glimlacht Pauline en haar hand op mijn arm legt. We zijn vrij en dan heet ik Pauline! Oke?!” “Eh ja oké mevr….” “Pauline John, lacht ze. Geen mevrouw meer!” “Oke…! Pauline?!” “Goed zo John! Grote jongen, lacht Pauline. En wil je een patatje of zo?! Of mag je dat niet?!” “Hoezo zou ik dat niet mogen eten, vraag ik en richting het centrum stuur?!” “Ik dacht dat jij een bepaald dieet volgde voor je….Wat voor sport doe je eigenlijk John?!” “Gewoon wat fitness en hardlopen, lach ik. U bedoeld dat ik een speciaal dieet zou moeten volgen voor mijn lichaam. Dit is gewoon puur natuur! Aanleg en een erfenis van mijn vaderskant.” “Kan dat, vraagt Pauline verbaasd?!” “JA het bewijs zit naast u…” “Jij, je en Pauline alsjeblieft?!” “Oke.. Pauline!”

Heel relax en open praten we over onze opvoeding en leven. Zo komen we bij een patatkiosk die volgens Pauline de lekkerste patat uit de omgeving heeft. Het blijkt inderdaad heerlijke patat te zijn en zo zitten we voor het eerst in onze vrije tijd samen te eten.

“Zo dat smaakte, zeg ik en opsta met een vreselijk scheurgeluid in mijn broek. Shit!” “Geen shit, lacht Pauline en ik voel hoe haar nagel over mijn been krabbelt. Een winkelhaak onder je billen!” “Verdorie! En ik moet vanavond ook nog naar een verjaardag van mijn nichtje! Moet ik toch nog eerst naar huis!” “John! Hier schuin tegenover zit een kleding winkel, lacht Pauline nog steeds. Daar hebben ze vast wel een broek voor je!” “Nee ik rij wel eerst naar huis toe!” “Kom op John, lacht Pauline. Ik betaal!” “Oh nee dat al helemaal niet!” “Nou kom op even passen!” “Vooruit dan, stem ik toe op het smekende gezicht van Pauline. Maar betalen gebeurt niet!”

Het lijkt me ook makkelijker om hier gelijk een andere broek aan te trekken. Anders moet ik inderdaad naar mijn huis en vervolgens weer naar mijn zus. Want het is mijn nichtje, de dochter van mijn zus die jarig is.

“Prima John, lacht Pauline om mijn gesputter. Prima!” “Dan ga ik mee, lach ik en de deur openduw voor Pauline. Gaat u voor mevrouw!” “Dank u meneer, lacht ze!”

Zoals Pauline nu is heb ik haar nooit gezien. Wat mijn collega’s altijd zeggen over dat ‘kreng’ had ik toch altijd weggewuifd. En nu helemaal. Zo serieus als ze altijd zo vrolijk en ontspannen doet ze nu. Pauline laat zich van een andere kant zien die ik niet ken.

In de winkel loop ik gelijk met de juiste broekmaat richting de paskamers gevolgd door Pauline.

“Past hij John, hoor ik Pauline vragen. Of moet ik een andere maat halen?!” “Nee volgens mij zit hij goed!” “Laat eens zien!” “Kijk maar, zeg ik en uit de paskamer stap. Zie je!” “Perfect John, glimlacht Pauline keurend. Hier heb je een blouse!” “Die van mij is goed genoeg hoor, glimlach ik naar Pauline die de blouse weer in mijn handen duwt!” “Pas hem nou maar even John, zegt Pauline en mij een duw richting het pashokje geeft!” “John?! Als ik de broek even mag hebben. Dan betaal ik hem vast. Dan kan je hem gelijk weer aantrekken. Oke?!” “Ehh Ja maar je krijgt het geld terug hoor!” “Oke! John!”

Door de opening aan de bovenkant geef ik de broek en pak ik gelijk de blouse. Terwijl Pauline richting de kassa loopt pas ik de blouse. Ook deze zit goed. Nu even wachten op Pauline dan kan ik de hele set even showen.

‘Hier John, hoor ik Pauline ineens weer en gelijk duwt de broek weer de paskamer in. Hoe zit de blouse?!” “Goed! Een momentje!” Met de nieuwe broek en de blouse aan stap ik naar buiten om Pauline te laten kijken. Ook Pauline vindt het goed zitten waarna ik weer de paskamer in verdwijn.

“John, hoor ik Pauline ineens weer zeggen en gelijk draait ze de deur iets open. Oh ehmm ehhh..!” “Kon je niet een tel wachten, glimlach ik en mijn eigen blouse dichtknoop. Wilde je iets zeggen?!” “Eh jaa ehh Je heb…tieten?!” “Tieten, lach ik. die heb jij! Ik niet!” “Nou ehh tjee ik ehh…?!” “Je weet het niet meer, glimlach ik?!” “Even niet nee, glimlacht Pauline en haar handen zonder vragen op mijn borst legt. Hard?!” “Mag ik nu ook, glimlach ik?!” “WAT?!” “Oh ehh sorry, verontschuldig ik me snel. Ik ehh bedoelde het niet zo! Ik ehh..” “Het is goed John, glimlacht Pauline en mij weer alleen laat!”

Twee minuten later sta ik ook buiten de paskamer en lopen we richting de kassa om de blouse ook af te rekenen. Bij de kassa geef ik gelijk het geld wat Pauline heeft voorgeschoten ook terug. Ik hou er niet van om een schuld bij iemand te hebben.

“Zeg John, zegt Pauline als we verder wandelen. Hoeveel jaar wordt je nichtje?!” “8 jaar, glimlach ik terug. Hoezo?!” “Moet je niets kopen voor haar?!” “Eigenlijk wel, bedenk ik me. Ik heb nog niets voor haar!” “Nou kom op, glimlacht Pauline!”

Gelijk wordt ik een andere kant op gesleurd om na een paar minuten lopen voor een speelgoed winkel te staan. Nog eens een paar minuten later sta ik met twee tassen buiten. Een tas van mij voor mijn nichtje en de andere is van Pauline. Als ik vraag voor wie dat cadeau van haar is krijg ik het antwoordt dat het ook voor mijn nichtje is. Natuurlijk moet ik hierom lachen en zeg ik met een gekke bek dat ze het zelf maar moet geven. Even is het stil om vervolgens een “oké” te horen.

“Oke, vraag ik?!” “Ja oké, glimlacht Pauline. Ik geef het haar zelf!” “Wanneer, glimlach ik en Pauline aankijk?” “Vanavond, lacht Pauline terug. Tenzij ik niet met jou mee mag?!” “Eh ja! Ik ehh...Het is mijn familie he?!” “Ja en?!” “Nou eh.. Wij zijn anders dan….Jij bent anders opgevoed en grootgebracht!” “Anders?!” “Ja ik bedoel… Etiketten? Bestek, borden en handen moeten zo! Praten en lopen doe je weer..” “Wat een lulkoek, lacht Pauline hard. Wil je niet dat ik mee ga?! Ik ben anders grootgebracht ja! Maar ik heb ook genoeg andere kanten van het leven gezien hoor. Ik ben niet zo bitch als er wordt gezegd!”

Hierop schieten de tranen in de ogen van Pauline. Snel pak ik haar beet om te troosten. Gelijk bedenk ik dat het misschien niet gewenst is dat ik haar zo beetpak en laat ik haar weer los.

“Sorry, zeg ik zacht en een stapje achteruit zet!” “Nee John! Hou me even beet John, snikt Pauline en met betraande ogen mij aankijkt. Ik.. Ik heb het even nodig!” Allebei tegelijk zetten we een pas naar voren en botsen tegen elkaar waarbij ik gelijk Pauline beetpak. Eerst losjes maar op het gevoel wat ik krijg pak ik haar wat steviger beet. Pauline barst in tranen uit.

Het lijkt minuten te duren eer Pauline wat bedaart. Langzaam stopt ze ook met snikken en voel ik hoe ze weer rustig begint te ademen. Ondertussen voel ik ook hoe ze om mijn middel klemt en zich tegen mij aantrekt. Zo staan we dan wel minuten stil. Na de tweede diepe zucht laat Pauline me langzaam los kijkend naar de zwarte strepen en natte vlekken in mijn blouse.

“Die.. moet.. zo… meteen…ook in de wasmand, snikt ze nog na en haar ogen dept!” “Daar is de was goed voor, glimlach ik. Gaat het weer een beetje?!” “JA! Dank je! John. Zullen we gaan?!” “Eh ja oké!”

Snel lopen we gearmd naar de auto en rijden we de stad uit richting het huis van Pauline.

Bij Pauline thuis trek ik snel de nieuwe blouse aan en Pauline frist zich ook op. Drie kwartier later staan we bij mijn zus in de hal. Ik stel Pauline voor en gelijk komt mijn nichtje in mijn armen gevlogen. Als ik Pauline wil voorstellen weet mijn nichtje het beter te vertellen. Pauline is volgens haar mijn vriendin en dit houdt ze de hele avond ook vol. Pauline en ik moeten er om lachen.

Tijdens de avond zie ik Pauline wel een paar keer naar me kijken en denken waarna ze glimlachend weer verder gaat. Ook ik zit dan te denken. Pauline is een mooie vrouw. Na vandaag kan ik ook zeggen dat ze lief is. Waarschijnlijk geloven mijn collega’s dat nooit maar ik weet het zeker en als ik haar zo met Esther, mijn nichtje zie helemaal. Pauline is absoluut een prachtvrouw van buiten en ook zeker van binnen.

Tegen een uur of tien vertrekken we weer. We moeten morgen weer werken. Voor mij gaat de wekker rond een uur of acht weer. Voor Pauline zal het misschien iets later zijn maar zeker niet veel later.

Bij Pauline thuis loop ik even mee naar de deur. Eigenlijk is dit niets anders dan wat ik altijd doe alleen nu vraagt Pauline of ik misschien nog een slokje drinken wil. Ik stem in en loop met Pauline mee. In de ruime woonkamer blijf ik wachten terwijl Pauline doorloopt richting een hoekje wat ingericht is als een kleine bar.

Met twee glazen komt Pauline terug gelopen terwijl de radio een rustig muziekje laat horen. Vlakbij elkaar staan we stil en kijken we elkaar aan. Of het komt door het drankje, de muziek of gewoon deze hele dag. Maar langzaam komen we steeds dichter bij elkaar. Pauline zet haar glas weg en pakt de mijne ook uit mijn hand. Mijn hart begint te bonzen want de spanning is erna dat er iets gaat gebeuren. De vraag is alleen of Pauline het ook zo bedoeld en voelt.

Langzaam komt ze tegen me aanstaan en pakt me om mijn heen beet. En ik pak haar beet. Nog langzamer beginnen we te dansen op de volgens mijn jazzachtige muziek. Ik voel hoe Pauline met haar handen mijn rug verkent en zo langzaam naar mijn voorkant friemelt. Ze gaat op haar tenen staan en zo dansen we verder. Steeds langzamer totdat we stilstaan.

Dan ineens drukken we onze lippen op elkaar en gelijk voel ik het tongpuntje van Pauline tussen mijn lippen duwen. Bijna laat ik haar toe maar ik duw haar van me af.

“S-sorry, zucht ze en gelijk haar glas weer oppakt!” “Het spijt mij ook, zucht ik. Het lijkt me niet zo goed idee. Ik.. Ik moet gaan!” “Ehm Ja! Ehm tot… morgen?!” “Ja! Tot morgen!”

Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Mijn baas, Pauline wilde me kussen. Kussen?! Ze wilde wel meer denk ik! Wat stom van me. Zo kans krijg ik nooit meer van me leven. Misschien is het ook beter zo denk ik dan weer. Wie weet wat er allemaal erna zou gebeuren. Ze is mijn werkgever. Ze kan me slopen! Dat kan ze nu natuurlijk ook nadat ik haar afduwde.

Thuisgekomen kan ik niet gelijk slapen. Zou ik Pauline bellen en uitleggen waar ik meezit. Waarschijnlijk lacht ze me uit of gooit ze de haak er gelijk weer op. Als ze opneemt?! Denkend aan hoe het kan zijn en niet loop ik de badkamer in. Even douchen en dan naar bed want morgen moet ik weer aanwezig zijn.

Onder de douche kom ik weer met mijn gedachten in de clinch. Mijn jongeheer laat duidelijk merken wat hij wel zal doen. Met kloppende stootjes komt hij overeind. Sneller als ik aan Pauline denk en minder snel, bijna verslappend als ik aan de nadelen denk. De voordelen of de lusten winnen de strijd. Trekkend aan mijn paal en denkend aan Pauline kom ik snel klaar.

Na alles schoongemaakt te hebben even mijn gezicht scheren en naar bed. Snel val ik slaap en droom ik over Pauline en hoe ze in een groot huis de trapafgelopen komt. Ze gaat trouwen. Het huis blijkt in mijn droom van Otto te zijn. Ik zie mijn zus en mijn broer die in Amerika woont. Wat doen die hier? Pauline komt op mij afgelopen en pakt mijn hand. Ze trouwt met mij in mijn droom. Dan wordt ik wakker en kijk ik in het rond. Het was inderdaad een droom. Ik draai me om en val weer in slaap.

De volgende ochtend als ik bij Pauline kom zie ik haar glimlachen en mij een knipoog geven als ik de deur openmaak. Over de avond ervoor wordt niet gepraat.

Dagen gaan voorbij. Dagen worden weken en weken worden maanden en zo verder. Over die avond wordt niet meer gesproken en mijn gedachten verwateren. Net als de lieve lachjes en complimentjes van Pauline naar mij. Ze begint het ‘kreng’ te worden waar mijn collega’s over praten. Ik snap wat ze bedoelen maar het interesseert mij niet zo erg. Ik heb mijn baan en het bevalt me prima. Alleen de lol is er wel een beetje af.

Vandaag heeft Pauline weer een afspraak met Will. Ik stap weer uit om Pauline te helpen maar net voor ik uit wil stappen vraagt Pauline of ik weer mee wil lopen.

“Uiteraard mevrouw, antwoordt ik en alsnog wil uitstappen!” “Nee John, glimlacht Pauline. Parkeer eerst maar de auto. Dan lopen we met zijn tweeën naar binnen!” “Oke mevrouw!”

Ik parkeer de auto weer zoals ik altijd doe. Zorg ervoor dat je altijd snel en direct weg kan rijden werd er bij de opleiding gezegd.

De auto staat goed en voor ik het weet is Pauline al uit de auto. Wachtend op mij kijkt ze op haar horloge.

“We hebben de tijd hoor John, glimlacht ze weer!” Ze lijkt weer bij te trekken of dit moet een momentopname zijn. Na een jaar mag het eigenlijk ook wel weer denk ik en bij mijn arm wordt gepakt. “Ik wil dat je zo meteen ook bij me blijft, glimlacht Pauline weer en mijn arm vaster beetpakt!” “Prima mevrouw, glimlach ik terug. Wat u wilt!”

Na twee minuten staan we boven in de witte ruime hal van Wil. Julia is vervangen door een andere hoog blonde dame. Bijna chemisch wit kapsel heeft ze waar Pauline mijn op wenkt en zachtjes uit het zicht van de blonde lacht.

Na een uur lopen we weer de lift in en zoals bijna een jaar geleden kijk ik omlaag en via de glimmende vloer onder de rok van Pauline.

In de auto vraagt ze of ik naar het station wil rijden om Otto op te halen. Ik kijk even op en zie Pauline glimlachen. Otto blijft een weekje bij Pauline omdat er in zijn huis het een en ander wordt verbouwd.

Ook hier wordt ik weer gevraagd om mee te lopen wat ik natuurlijk ook weer doe.

Zoals toen heb ik warme chocolademelk op het perron gehaald. Ik vindt dat ze altijd van die lekker chocolademelk hebben. Voor Pauline moet ik ook een beker meenemen.

Zittend en wachtend drink ik mijn beker leeg terwijl Pauline weer loopt te ijsberen. De trein waar Otto meekomt heeft een lichte vertraging blijkt volgens de informatie. Pauline komt bij me staan en kijkt me aan. Ik kijk terug in afwachting wat we gaan doen.

Pauline komt nog een stapje dichterbij en gaat dan ineens op mijn knie zitten.

“Mag wel he, glimlacht ze?!” “Een jaar geleden vond u het niet zo goed idee!” “Dat was toen, zucht Pauline. Er is veel veranderd in dit afgelopen jaar.” “Dat kunt u wel zeggen ja, zucht ik ook.”

Allebei zwijgen we totdat de trein binnengelopen komt en Pauline opspringt. Al snel komt Otto aangelopen en lopen we met zijn drieën naar de auto. Een uurtje later stoppen we voor de deur bij Pauline. Pauline is al naar binnen als ik bij de auto Otto help met zijn koffers.

“Je heb wel wat aangericht he John, zegt Otto ineens en opkijkt?!” “Hoe bedoeld u?” “Vorig jaar! Rond deze tijd met Pauline?!” “Ik ben bang..” “Bang voor een relatie met Pauline, lacht Otto zacht. Laat me niet lachen John!” “Ze was.. is mijn baas!” “Ja en? Ze is smoorverliefd op je, John! En dan ook echt smoorverliefd!” “Nu nog dan, zeg ik en opkijk of Pauline eraan komt?!” “Nu? Dat weet ik niet zeker. Maar toen… Ze was echt maanden kapot van die avond.” “Sorry voor dat dan, zucht ik. Maar ik heb er weinig van gemerkt!” “Pauline is een harde John, zucht Otto. Een echte zakenvrouw met een perfect pokerface. Geloof me John. Ze zou toen echt alles opgeven voor jou!” “D-dat wist ik niet, stotter ik om deze raken woorden. I-Ik wist toen niet…dat..!” “Otto! Kom je nog binnen, roept Pauline ineens vanuit de deuropening. Of ga je in de kofferbak wonen?!” “Nee liefje, lacht Otto en mij een knipoog geeft. Ik kom eraan! Kan jij die koffers..?!” “Natuurlijk meneer, antwoordt ik gelijk en de koffers oppak!”

Binnen loop ik, gevolgd door Otto naar de logeervertrekken waar Otto zal verblijven. Voordat ik weer terugloop vraagt Otto wanneer mijn nichtje jarig is. Hij weet dat het ook rond deze tijd is gezien de drama van een jaar geleden. Ik antwoordt dat dit volgende week woensdag zal zijn. Als ik vraag waarom hij dit wil weten geeft hij geen antwoord maar lacht wel geheimzinnig.

De dagen erna rij ik zowel Otto als Pauline rond. Pauline is weer gaan lachen en geeft weer complimenten. Ik hoop alleen dat ze zo blijft als Otto zo meteen weer weg is.

Het is woensdag. Mijn nichtje, Esther is jarig. Gisteren heb ik op verzoek van Otto vandaag vrij gekregen wat Pauline niet zo goed idee vond. Toen ze haar agenda raadpleegde zag ze dat ze geen afspraken heeft staan en gelijk zag ik Otto glimlachen en een knipoog naar mij geven. Die Otto heeft er gewoon voor gezorgd dat ik niet hoeft te chauffeuren. Kan ik toch de hele dag bij Esther zijn wat ik ook zeker zal doen.

Dus mijn bedje uit, ontbijten, cadeautjes kopen en naar Esther. Dolblij dat ik de hele dag bij haar zal zijn rent Esther naar mijn zus en vertelt haar nieuwtje. Miranda, mijn zus kijkt me aan en glimlacht. Ik bevestig dit met een ja knikje.

Sinds ik werk zal dit de eerste verjaardag zijn dat ik de hele dag aanwezig ben. Tot nu toe had ik steeds andere afspraken. Niet dat ik daar iets aan kan veranderen maar leuk is anders. Dus na dit nieuws is Esther helemaal door het dolle. De hele dag hangt ze ook aan mij geplakt wat ik ook wel leuk vindt. In de avond ben ik met Esther een spel aan het spelen. Ik zit op mijn knieën als Esther begint te lachen en dan wordt ik ineens verrast.

“Mag ik ook mee spelen John, hoor ik ineens de stem van Pauline achter me zeggen?!” “Uiteraard, glimlach ik en me omdraai terwijl ik gelijk opsta. Weet u de regels?!” “Ja en anders vertelt Esther mij dat wel! Mag ik jou ook feliciteren?!” “Eh ja natuurlijk! Hoe bent u hier…?!” “Jij, je en Pauline, glimlacht Pauline en mij een zoen geeft. Met een taxi! Dat.. wilde je toch vragen?!” “Eh ja waarom heb je niet gebeld?!” “Daarom John, glimlacht Pauline en op haar knieën naast Ether gaat zitten. Kijk eens! Voor jou! Gefeliciteerd!” “Dank u tante Pauline, roept Esther lachend en het papier om de grote doos verscheurt! Vanochtend feliciteerde u mij toch ook al?!” “Ehm ja, lacht Pauline en naar mij opkijkt. Alleen vanochtend wist ik of ik wel mocht komen! Snap je?!” “U mag toch altijd komen, lacht Esther en de doos met een make-up koffer erin openmaakt!” “Soms weet ik ook niet alles van te voren lieverd, zucht Pauline en mij weer aankijkt. Dan heb je… advies nodig!” “Advies?!” “Eh ja, zeg ik gelijk. Zoals vanmiddag in de tekenfilm?! Merlijn vertelde Arthur toch wat hij moest doen?!” “Ja, lacht Esther. Heb jij ook een Arthur tante Pauline?!” “Ja, lacht Pauline en weer naar mij kijkt. De mijne heet alleen Otto!”

Otto had dus op Pauline in zitten praten. Precies een jaar geleden had Pauline de dumper van mij gekregen die ik eigenlijk helemaal niet wilde. Otto had alles goed gezien en begrepen. Daarom had hij de agenda van Pauline vandaag leeg gehouden. Hoe hij dat heeft gedaan weet ik niet maar daardoor kan ik wel de hele dag bij Esther zijn. En waarschijnlijk heeft hij zelf Pauline nog voor de deur afgezet ook.

Pauline valt in de smaak bij de rest van de familie en Esther is blij met haar nieuwe tante. Want van Pauline heeft ze de make-up koffer gekregen die ze van haar moeder eigenlijk niet mocht hebben. Ook ik geniet van Pauline. Ze ziet er leuk uit zoals altijd natuurlijk. Haar zalmkleurige mantelpak heeft hier en daar wat vlekken op gelopen. Net als haar witte blouseachtige shirt eronder. Nog net voor ik weg wil gaan krijgt ze van een kruipende peuter een ladder in haar transparante nylon.

“John kan ik gelijk met jou meerijden, vraagt Pauline als ik gedag zeg?!” “Eh ja natuurlijk! Als je dat wil!” “Eh ja heel graag, glimlacht Pauline en opstaat.”

Samen met Pauline zeg ik gedag en vertrekken we. Eerst Pauline thuisbrengen en dan nog even wat drinken en pitten. Morgen weer aan de bak.

“Wil je… misschien nog een drankje,vraagt Pauline terwijl ze haar hand op de mijne legt?!” “Een drankje, zeg ik glimlachend en aan haar verhaal van vanavond denk. Eentje he?!” “Ja eentje, glimlacht Pauline. Je hoeft daarbij je vinger niet op te steken hoor. Ik weet wat een is!” “Eh ja sorry! Een gewoonte denk ik!” “Na vanavond krijg ik ook die nijging, lacht Pauline en uitstapt. Nou kom op! Eentje dan!”

Achter Pauline loop ik mee naar binnen. In de woonkamer krijg ik een drankje en weer blijft Pauline voor me staan. Net als een jaar geleden. Pauline lijkt met hetzelfde idee te zitten en kijkt me aan. Ik glimlach en zij glimlacht terug.

“Een jaar geleden begon het ook zo, glimlacht Pauline. Alleen het einde deed pijn.” “Bij mij ook, glimlach ik onzeker. En het is dat Otto…” “Heeft Otto met jou gesproken?!” “Eh ja?! Hij vertelde over jou.. ehm?! Wat jij tegen hem heb verteld over… nu inderdaad een jaar terug!”

Ik leg het gesprek met Otto uit en Pauline krijgt een roodhoofd waarna ze hard begint te lachen.

“Die smeerlap, glimlacht Pauline. Hij vertelde mij precies hetzelfde alleen dat jij zo…. Wat een…!” “Nou eh.. Hij bedoeld het goed, lach ik en mijn glas leegdrink. Of niet soms?!” “Ja dat klopt, glimlacht Pauline en mij aankijkt.” “Nou dus?!” Even is het stil. “Zou je nog een keer durven, vraagt Pauline?!” “Ik denk het wel. Jij ook?!” “Nog een keer, zucht Pauline. Weet je! Ik ehh.. Nu drie jaar geleden werd ik verliefd op je! Toen…” “Ik die engerd van je afduwde, glimlach ik?!” “Eh ja, zucht Pauline. Hoe… weet .. jij dat?!” “Toen begon je te veranderen, glimlach ik. Jij begon te lachen, complimenten geven, stiekem kijken als ik niet keek. Dacht jij….?!” “Heb jij nooit…?!” “Ik durfde niet echt, glimlach ik. Je bent tenslotte mijn baas!” “JA en..?! Ik stond vorig jaar hier ook voor paal!” “Sorry voordat, zeg ik ineens wat serieuzer. Als ik wist dat jij…”

Ik krijg geen kans om mijn zin af te maken want Pauline drukt haar lippen op de mijne. Gelijk pak ik haar op en klemt ze zich om mijn middel en nek vast. Kussend en smakend loop ik met Pauline naar de bank en laat me daar met haar nog steeds om me heen geklemd zakken.

“John! Ik.. hou.. van.. je! Ik.. ben.. verliefd.. op .. je, kust Pauline me!” “Ik.. ook… op ….jou!”

Onze tongen draaien om elkaar heen. Van de ene mond naar de andere mond en weer terug. Mijn shirt wordt over mijn hoofd getrokken en Pauline laat zich van mijn benen glijden. Kussend likkend en krabbelend zakt ze over mijn borst omlaag naar de dikke bult in mijn broek. Even knijpt ze er stevig in en komt dan weer langzaam kussende en likkend omhoog.

“Nog steeds, hijgt ze zacht bij mijn oor?!” “Zeker weten, zucht ik en haar jasje uittrek. En jij?!”

Ze zegt niets maar zakt weer naar mijn borst. Likkend en kneden aan mijn tepel zakt ze snel verder omlaag. Voor ik het besef heeft ze mijn broek al open en voel ik haar hand mijn broek inschieten.

“Hmm Lekker, hijg ik zacht op het gekneed van Pauline!” “Dit nog beter, zucht Pauline en haar hand in mijn boxershort duwt?!” “Hmmmmm Jahhh!” Met haar andere hand trekt ze mijn broek verder omlaag en dan voel ik ineens haar tong om mijn eikel draaien. “Ohh JAhh dit is hmmm ohh lekker!” Pauline glimlacht even en trekt dan ook mijn boxer onder mijn ballen. Met lange halen trekt ze aan mijn paal terwijl het puntje van haar tong om en onder de rand eikel draait. Wat een heerlijk gevoel is dit altijd. Ik wil dat ze gaat pijpen. Pauline lijkt mijn gedachten gelezen te hebben want gelijk zakt ze met haar mond om mijn eikel.

Rustig en stevig trekkend aan mijn paal laat ze mijn eikel verder haar mond inglijden. “Hmm OHHh Pauline ohh godelijk Hmm Jahhh ohh ik oooh ga je hmm zo ook hmmmm ja zuig maar lekker ohhh jij bent hmmm zo aan de ohh beurt!” “Hmm! MMm, hijgt Pauline tussen het pijpen en trekken door. Eerst.. mmm wil…. Ik hmm ….jou ahh … proeven! GAhh..je.. komen hmm John?!” “Hmm ga… eerst.. maar Ohhh Jaah zuig me hmm klaar!”

Met luide smakgeluiden en zacht gekreun pijpt Pauline me snel richting een hoogtepunt. Net voordat mijn lul begint te kloppen stopt Pauline en gaat ze sneller en harder trekken. De eerste witte klodder spuit uit mijn eikel op haar arm. De rest vangt ze bijna allemaal op in haar mond. Een witte draad van speeksel en geil hangt aan mijn eikel als ze hem schoon likt.

Glanzend van haar speeksel laat ze mijn eikel met rust en kruipt ze weer op mijn benen. Kussend en likkend komt ze omhoog terwijl ik me achteroverlaat zakken. Kussend, likkend en knedend glijdt ze verder over me heen. Ik proef iets van mezelf denk ik als haar tong de mijne vindt.

Ik trek haar rok op en voel de gladde nylonstof om haar been. Haar tieten drukken tegen mijn borst en daar voel ik een hard puntje. Gelijk als ik zacht hierin knijpt kreunt Pauline ook zacht en trekt ze zich nog strakker tegen mij aan. Alsof ze zich in mijn borstkast wil prakken zo drukt ze zich tegen mij aan. Haar tieten voelen heerlijk zacht en stevig aan net als haar billen. Het ritsje van haar rok trek ik open en haar blouse eruit. Draaiend en wrijvend onder haar blouse zoek ik de sluiting van haar bh terwijl ik mijn andere hand naar haar billen verplaats. De bh sluiting springt los terwijl mijn andere hand op haar billen in haar slip verdwijnt. Zacht knedend in het zachte vlees van haar billen zoek ik het andere zachte vlees van haar tiet.

“Hmmm ahhh, kreunt ze zacht bij mijn oor als ik haar tepel rul. Hmm ga door!” Aan deze vraag voldoe ik graag.

Rustig knedend in haar tiet en wrijvend gaat Pauline rechtop zitten. Met twee handen kneed ik haar tieten en maak tussendoor knoopje voor knoopje los. Twee donkerroze harde tepels draaiend onder mijn handen door als Pauline zittend op mijn buik begint te rijden. Met een hand trek ik haar rokje nog iets verder op terwijl ik ook rechter op ga zitten. Rustig kom ik rechtop te zitten terwijl Pauline van mijn buik op mijn bovenbenen schuift. Ik voel hoe haar kantenslip over mijn eikel schuurt. Een crèmekleurige bewerkte brede rand van haar kous komt tevoorschijn. Met haar twee handen achter zich en haar rug naar achteren krommend duwt ze haar lage hakken uit. Ik duw gelijk haar bh verder weg en onder een zware zachte kreun zuig ik aan haar tepel. Aan mijn nek hangend draait ze haar benen om mij heen. Zittend op mijn bovenbeen en haar benen om mijn middel trekt ze zich tegen mij aan. Het kant van haar slip schuurt harder over mijn eikel als ze kleine rijbewegingen maakt en mij in haar tieten laat kneden.

“Kom je, kreunt ze zacht en zich achterover laat zakken?!”

Ik laat haar verder achterover zakken en gelijk draaien. Ze komt op haar rug op de bank te liggen waarbij ik gelijk over haar heen draai. Ik schuif haar blouse van haar tieten. Twee mooie ronde tieten zakken een minuscuul iets uiteen. De donkerroze tepels wijzen als twee antennes de lucht in. Kussend vanaf haar hals zak ik naar haar tieten en kneed ik haar bovenbeen. Steeds iets verder schuif ik omlaag. Kussend en likkend over haar tepels en tieten naar haar buik verder omlaag naar haar kruis.

Even kijk ik op en zie haar naar mij kijken. Ze glimlacht en duwt mij zacht verder omlaag terwijl ik haar rokje nog wat omhoog duw. Ik wrijf met mijn duim over de donkere vlek in haar licht roze slip. Een kreuntje en een diepe zucht waarbij Pauline mij aan mijn haren verder duwt. Mijn handen glijden over de gladde nylonbenen heen en weer naar haar tieten en weer terug terwijl ik langzaam kussend steeds dichterbij de natte plek in haar slip kom. Steeds zwaarder en dieper wordt haar ademhaling en stokt soms als ik haar kutje, die ik door het kant heen voel even aanraak. Haar ademhaling wordt steeds meer kreunend en heviger samen met de bewegingen van haar middel.

Langzaam duw ik mijn vingertoppen in haar slip om dan langzaam langs haar kutje op en neer te wrijven. Een enkele keer raak ik expres haar kutlippen aan om dan snel verder te gaan met mijn geplaag. Een kreun en een diepe zucht laat ze dan gaan en duwt ze mij weer verder tussen haar benen.

Langzaam verplaats ik me omhoog tot ik met mijn half stijve tegen de natte plek in haar slip duw. Likkend van haar hals naar haar kin en dan naar haar mond, rij ik tegen haar aan. Knedend in een tiet draai ik me van haar af om dan weer langzaam met mijn hand in haar slip te verdwijnen.

Met mijn vinger als een haakje wrijf ik tussen haar natte kutlippen heen en weer. “Kom, hijgt ze half kreunend en mijn weer begint te trekken. Vrij met me! Hmm ohhh John! Uhmmm! Neuk me!” Dat was ik nog niet van plan en draai mijn wijsvinger tussen haar lippen in. Met mijn hand over haar klitje maak ik met mijn wijsvinger een ‘kom hier’ beweging. Ik voel hoe warm en nat ze van binnen is en gelijk nog meer begint te draaien met haar middel.

Langzamer dan net zak ik omlaag terwijl ik met mijn vinger en duim in haar slip overal verwen. Kreunend om verder te gaan duw ik langzaam haar slip omlaag.

Een kale poes had ik al gevoeld met net erboven een klein blokje kort donker haar komt tevoorschijn. Ik kus en lik over haar buik richting mijn vinger die nog steeds tussen haar natte donkerroze lippen heen en weer sopt. Snel en kort lik ik haar klitje wat ze gelijk keurt met een zware diepe kreun. Nog verder zak ik omlaag en haar slip voor me uit duw over haar voeten. Langzaam likkend, knedend en kussend draai ik haar vingerend tussen haar benen. Ik laat mijn vinger tussen haar lippen omhoog glijden naar klitje terwijl ik kussend volg langs haar kutje. Twee vingers spreid ik haar kutlipjes uiteen en lik er tussendoor. Een gilletje en gelijk een diepe kreun als ik op haar klitje zuig. “Ohhh John kom, kreunt ze weer zwaar en zacht. Kom John! Neem me! Alsjeblieft John?! Kom!”

Likkend over haar kutje en langzaam steeds dieper vingerend laat ik haar smeken om meer. Met mijn andere hand overal tasten en knedend.

Het liefst zou ik mijn lul er ineenkeer in rammen maar ik hou me in. Ik wil haar graag maar wel gelijk goed ook. Ik zou het zonde vinden om nu als een beest tekeer te gaan om dan vervolgens in slaap te vallen. Nee! Langzaam en beheerst om dan een goede beurt te maken. Dat wil ik.

Ik trek haar been op mijn op mijn schouder en begin haar te beffen en te vingeren. Rustig en langzaam laat ik haar kreunen en hijgen om dan even kort heel snel en wat ruiger te laten gillen. Hijgend en kreunend wil ze meer en harder wat ik niet doe. Een kleine rilling en een gilletje. Ze gaat richting haar hoogtepunt komen.

De rillingen worden heviger en komen sneller achterelkaar gepaard met kreunen en hijgen. Ze smeekt om mijn lul. Ze wil met mijn lul in zich klaarkomen iets wat ik haar niet ga geven. Haar rillingen blijven aanhouden.

“Ohhh! Stop John, hijgt ze hard en met haar benen mij weg wil duwen. Ik wil je ohhh in me ohh voelen John! Stoohhpp! Joohhhn! Stooohhpp!” Duwend met haar benen, wat niet lukt omdat ik me vastklem om haar been en middel, voel ik hoe ze komt en de striemen met haar nagels in mijn schouders kerft. Haar nat loopt mijn mond in terwijl ze mijn hoofd bijna afklemt. Een laatste stuip samen met een diepe harde zuchtende kreun. Ze is klaargekomen!

Slap als een vaatdoek kijkt ze me versuft aan. Een glimlachje waaraan je ziet dat ze niet helemaal bij. Ik ga even naast haar liggen en kus haar tieten en op haar mond.

“Was het lekker, vraag ik en haar overal kust?!” “Hmm mmm, knikt ze zacht. Heerlijk! En na zo tijd op je gegeild te hebben helemaal. Het was super!” En weg is ze weer. Diep ademend en met haar ogen dicht ligt ze tegen me aan te duwen alsof ze zo inslaap wil vallen.
Ik bekijk haar nu ze zo rustig ligt en wordt nieuwsgierig. Op haar been net onder de rand van haar kousen is waarschijnlijk een tatoeage weggehaald. Voorzichtig stroop ik draaiend de kous af tot onder het plekje. Het is inderdaad een verwijderde tatoeage. Een naam en een pijl met vleugeltjes eraan die omhoog wijst, lijkt het. Wat het was, was het. Ze heeft het niet voor niets laten verwijderen lijkt me.

Ik stroop haar kousen af en trek haar blouse dicht waarna ik haar optil. Het lijkt alsof ze slaapt maar dat doet ze niet. Rustig met Pauline in mijn armen loop ik de trap op richting de slaapkamers.

“De tweede deur links, zucht ze zacht glimlachend. Of wil je douchen?!” Ik duw met mijn kont de aangewezen deur open en gelijk laat Pauline zich uit mijn armen glijden. Trekkend aan mijn hand neemt ze me mee naar haar bed. “Nu wil ik wel met je vrijen, glimlacht ze terwijl ik haar tegen me aantrek. Na al die tijden John?! Ik ben al zo lang…!” “Stttt, sus ik en haar een kus in haar nek geef. Ik weet het. En vorig jaar ben ik super dom geweest! Ik… hou… ook… van…jou!”

Rustig kussend in haar nek en op haar wang wrijf ik over haar buik en houd ik haar bij haar tiet beet. Pauline geniet hiervan en draait haar hoofd opzij om mij meer ruimte in haar nek te geven. Zacht kreunend bijna grommend lijkt het duwt ze zich tegen mij aan. Achter haar rug tussen mij en haar in makt ze mijn rits weer open en duwt mijn broek en boxershort omlaag. Trekkend aan mijn snel hard wordende lul kus en kneed ik waar ik kan.

Met mijn lengte van 1,95 tegen haar lengte 1,78 kan ik gemakkelijk overal bij komen wat ze ook graag wil. Draaiend en trekkend aan mijn stijve komen we tegen het bed waar ze zich gevolgd door mij voorover op laat zakken.

Mijn stijve duwt tegen haar bil terwijl ik met mijn hand onder haar in haar tepel knijp. Kussend in haar nek en op haar schouder en rijdend tegen haar heup duw ik mijn hand verder omlaag. Pauline werk mee en al snel voel ik haar kutje weer in mijn hand. Met mijn volle hand knedend over haar kutje draait ze en verdwijnt mijn stijve tussen haar billen. Ze duwt zich nog verder door en komt op haar rug op mij te liggen. Wrijvend en knedend vliegen mijn handen van haar tepels naar haar kutje weer naar haar tieten. Wild draaiend met haar middel wordt mijn stijve verder tussen haar bilspleet ingewerkt. Ik draai mijn wijsvinger weer tussen haar alweer natte kutlippen in en kneed haar tiet terwijl ik haar in haar nek kust, zuigt en likt.

Ze draait weer terug en klemt mijn lul tussen haar billen in terwijl ze mijn hand in haar tiet en kutje duwt. Ik kom op haar rug te liggen en begin tussen haar billen in te rijden terwijl Pauline zich langzaam opdrukt. Al rijdend, knedend en likkend over haar rug kom ik op mijn knieën en Pauline op handen en knieën voor me. Nog sneller lijkt mijn stijve onder haar te verdwijnen. Ik voel hoe mijn eikel tegen haar klitje duwt en met een beweging en een klein kreuntje van Pauline tussen haar kutlippen duwt. Rijdend met mijn keiharde stijve tussen haar natte kale kutlippen zoek ik steun op haar onderrug.

Even stoppen we waarbij ik Pauline gelijk bij haar middel beetpak en zij mijn stijve opduwt. Gelijk duwt ze zich achteruit tegen mij aan. Met een kreun van Pauline en een diepe zware zucht van mij verdwijnt mijn stijve in de kut van Pauline. Tot bijna aan mijn zak verdwijnt mijn paal in Pauline die even diep moet slikken en zwaar ademhaalt.

“Hij, zucht ze zwaar. Is…! Even.. rustig aan… alsjeblieft!” Rustig en langzaam trek ik mijn paal tot aan mijn eikel terug en nog langzamer duw ik weer terug. Net zo langzaam trek ik weer terug en stoot ik iets vlugger terug. “AHHh JOHN, gilt Pauline van genot. Hij… Ohhh Jaaa toe ohhh maaar! Ohh ohhh ohhh jaah kom ohhh jah jah jah jah ohhh jahhhh!” Snel en krachtig stoot ik met lange halen in haar wat ze met een tegen stoot opvangt.

Allebei in hetzelfde ritme laten we ons gaan. Mijn paal zie ik glimmend onder de billen van Pauline uitkomen om dan met een harde kreun van haar weer te verdwijnen. Pauline trekt door het tegenstoten het dekbed onder zich waar ze haar gezicht in begraaft. Wild rammend in haar soppende kut gilt Pauline het uit dat ze harder en meer wil.

Harder en meer denk ik. Hoe?!

Pauline lijkt weer mijn gedachte te lezen en laat mijn stijve glippen. Met een smak slaat hij tegen mij aan. Pauline duwt mij gelijk om waardoor ik met mijn benen buiten het bed kom. In mijn zittende houding draait Pauline gelijk op mijn bovenbenen.

Staand met een been op het bed en de ander op de vloer kijkt ze me lachend aan. De zweetpareltjes lopen over haar hoofd en borst als ze mijn stijve weer onder zich duwt en gelijk laat zakken.

“Oohhh John, gilt ze en gelijk om mij heen vastklemt terwijl ik opsta. Hij is OHHH! Zo lekker groot! Ohh Jaah jahh ohh kom! Neuk me John! Ik ohh ben ohh zo ohh geil als ohh jaah dieper John JAHHHHH!”

Pauline zit half op mijn been die op het bed steunt en hangt half aan mijn nek. Zo half zittend, half hangend neuk ik haar. Ik zet een paar stappen opzij en pak de handen van Pauline om ze op het voeteneind te zetten. Steunend met haar handen achter haar rug en haar voeten achter mijn rug heb ik haar bij haar benen beet.

Hangend op het voeteneind en in mijn handen laat ik haar diep over mijn paal glijden. Tot aan mijn ballen verdwijnt mijn paal tussen haar donkerrood geworden kutlippen. Zwaar kreunend en gillend laat ik haar over mijn paal op en neer glijden.

Ze kan niet anders dan loslaten en mij beetpakken of alleen op mijn paal en in mijn handen hangen. Gelukkig is Pauline een lichtgewicht en kan ik haar alle kanten op gooien maar toch word dit mij ook teveel.

Ik draai met haar op mijn paal gespietst rond en leg haar op het bed. Even laat ik mijn lul uit haar glijden om dan in een betere positie weer terug te stoten. In de simpele en meest gemakkelijk missionarishouding kijken we elkaar glimlachend aan om dan vervolgens zacht en liefdevol verder te gaan.

Pauline begint na een paar stoten te rillen en zwaar te ademen. “Ik hmm ga hmm ohh zo komen hmm John?!” “Ik hhmm ook, hijg ik zwaar terug. Ik ga zo hmm met jou! Hoop ik!” “Ohh jahhh! Ik gaahh, hijgt Pauline ineens hees. Ik ohh jah jah jah jah! Ik.. ik KOMMMMM!” Gelijk na het eerste kneepje, diep in Pauline spuit ik mezelf ook leeg.

Zwaar ademend vallen we in elkaar in slaap!