Midden in de nacht werd ik wakker om te plassen en toen hoorde ik mijn moeder kreunen. Ik hoorde mama woelen, haar benen schoven heen en weer onder de dekens. Ik maak me zorgen over haar. Er gebeuren zoveel rare dingen in de wereld, gebeurtenissen die niemand kan voorspellen. Ik dacht meteen dat mijn mama ziek was en koorts had. Ik hoorde haar hijgen en steunen en zachtjes murmelen: "Ja, mij liefje, kom maar, mijn kleintje!" Mama noemt mij soms haar kleintje, hoewel ik best al groot ben. Ik begreep dat zij droomde en flinke koorts had.

Ik wilde even controleren of alles wel in orde was met mama. Bang dat ik tegen haar nachtkastje aan zou lopen, ging ik voorzichtig haar pikdonkere slaapkamer binnen, over het dikke wollen tapijt dat lekker zacht was onder mijn voeten. Met mijn handen voor mij uit gestoken, schuifelde ik voorzichtig door de donkere slaapkamer.

Mam hijgde zwaar en ik hoorde haar fluisteren: "Ohh, kleintje, oh jaaaa, mama gaat..." Toen werd ze onverstaanbaar, haar adem kwam in kleine snelle schokjes, zodat ik niet meer verstaan kon wat ze zei. Ik begreep dat zij last had van koorts en ik vroeg mij af of zij soms hulp nodig had. Toen botste ik per ongeluk tegen haar bed aan. Ik hoorde haar neteen schrikken. Ineens werd het doodstil in de kamer.

"Mams?" vroeg ik, zo zacht als ik kon, "Ben je wakker? Ben je OK, mama?"

Er viel een lange pauze voordat mama antwoordde, en haar stem klonk alsof zij nog buiten adem was: "Danny? Wat doe jij hier, lieve schat?"

Ik hoorde mijn eigen stem in de totale duisternis: "Ik hoorde je mams, heb je soms koorts?"

Weer volgde een lange pauze.

"Eh, ja, lieverd. Mama heeft een beetje koorts, maar het gaat wel weer over, schatje," zei ze met een stem, die heel warm klonk in het pikkedonker.

"Kan ik iets voor je doen, mama?" fluisterde ik en legde mijn hand op haar hoofd. Haar voorhoofd was bezweet en voelde erg heet aan. "Mama, ik denk dat je koorts hebt. Kan ik je ergens mee helpen, mama?"

Bezorgd ging ik op haar bed zitten, en op de tast legde ik mijn hand op haar schouder. "Zal ik je wat water brengen, of wil je iets anders, mams?" Ik probeerde lief voor haar te zijn, omdat zij zich niet goed voelde.

"Oh, het gaat al weer, mijn kleine lieverd, dankjewel dat je aan je mama denkt, schatje!"

Haar stem klonk anders dan anders, ik denk omdat ik haar niet kon zien. Het was ook erg geheimzinnig, zoals wij tweeën zachtjes fluisterden in het pikkedonker, midden in de nacht.

Mama legde haar hand op mijn been, en per ongeluk schampte haar hand langs mijn buik, waardoor zij eventjes mijn piemel aanraakte. Mama's ongewilde aanraking van dat intieme plekje maakte dat mijn adem even stokte. Opwinding golfde door mij heen, toen mama's hand mij aanraakte, zo onverwachts, en precies op mijn piemel, en het gevoel van haar aanraking tintelde nog een hele tijd na.

"Weet je het zeker, mams? Zal ik je temperatuur niet even opnemen, net zoals jij bij mij doet, als ik me niet goed voel?"

Mama streelde over mijn dijbeen, want ze wilde mij bedanken voor mijn bezorgdheid. Haar hand voelde warm aan op mijn huid. "Mams, zeg het maar, als er iets is wat ik kan doen..." en ik pauzeerde even, "om je te helpen?"

Mama zei: "Ja, ik hou van je, mijn kleintje," en in het pikkedonker gleed haar hand weer langs mijn piemel, een paar keer opnieuw zelfs, waarna zij haar hand weer op mijn been legde. Het kwam natuurlijk omdat zij niets kon zien in het donker. Ik begreep best dat zij niet kon weten wat ze in het donker aanraakte, maar ik voelde wel dat mijn piemel ging tintelen en steeds groter werd. Mama besefte echt niet wat zij deed, want zij zou mij nooit aanraken op die plek, niet doelbewust tenminste. Ik bedacht dat zij helemaal niet in de gaten had, wat een lekker gevoel zij me gaf, en mijn piemel tintelde van genot. Ik voelde me opgewonden, en de totale duisternis van die kamer maakte mij een beetje ongeremd.

"Je had een nare droom, mams, want je lag heel hard te hijgen!" en ik legde mijn hand op mijn haar borst om te zien of zij daar ook bezweet was. Ik had verwacht om haar pyjama te voelen, maar in plaats daarvan voelde ik haar blote borst. Mijn hand lag op mama's grote warme borst, mijn huid op haar huid. Ik voelde dat zij het erg warm had van de koorts, en begreep dat zij daarom haar nachthemd had uitgetrokken.

Haar borst voelde warm tegen mijn vingers, en steeg en daalde, alsof ze buiten adem was. Haar hart klopte snel en haar lichaam trilde onder mijn aanrakingen. Het was zo donker dat we elkaar niet konden zien, dus liet ik mijn hand heel zachtjes rusten op mama's borst, dat was alleen maar om haar te troosten in het donker, mijn hand op mama's borst. Ik voelde mij innig verbonden met haar, daar in het donker.

Haar snelle hartslag stelde mij gerust. Het was best spannend om op haar bed te zitten, daar in het donker. Ik voelde een tintelende warmte in mijn hele lichaam. Ik wilde dat mama nog een keertje per ongeluk mijn piemel zou aanraken. Het was wel stout om zoiets te denken, maar ik kon het niet helpen.

Mama vertelde dat zij koorts had gekregen, nadat zij naar bed was gegaan. Ze hield haar warme hand op mijn been, en ik genoot van het gevoel. Haar arm bewoog steeds als zij iets zei, en dan duwde ze telkens even tegen mijn piemel aan. Het leek alsof ze hem doelbewust aanraakte, door de tactvolle manier waarop haar vingers mijn piemel streelden. Maar het moest per ongeluk zijn, bedacht ik. Ik wist zeker, dat mama mijn piemel nooit doelbewust zou strelen. Het kwam alleen omdat mama niets kon zien in het donker. Ik sloot mijn ogen want het voelde zo lekker. Ik wist dat het verkeerd was om het lekker te vinden, maar het was toch zo. Ik wilde haar niet vertellen dat ze mijnpiemel aanraakte. Ik wilde niet dat zij zich beschaamd zou voelen.

"Krijg je het niet koud, schat?" vroeg mama lief.

Haar stem was zo zacht en rustig, zo lief, en de rug van mama's hand streek langs mijn ballen, heel zachtjes, zo zacht dat ik me heel vreemd ging voelen en ik schoof op in de richting van mams, waardoor haar hand wat steviger tegen mijn piemel aan geduwd werd.

"Nee eh, alles is in orde, kan ik je ergens mee helpen, mams?"

Mama zweeg, haar hand nog in mijn kruis. "Misschien wel, misschien wil je even naast mama komen liggen, eventjes maar, totdat we slaperig worden. Zou je dat willen doen voor mama? Even bij mama in bed komen liggen?"

"Tuurlijk mams,"

"Doe dan je pyjama uit en kom vlug onder mijn dekens, ieverd!"

Dat liet ik mij geen twee keer zeggen en ik deed snel mijn pyjama uit en op de tast vond ik de zijkant van het bed en mama tilde de dekens voor mij op. Ik lag op de plek waar mama had gelegen voordat ze opschoof en het was heerlijk warm.

"Zal ik jouw rug even kriebelen, mams, zoals je altijd bij mij doet als ik ziek ben?" vroeg ik, terwijl ik lekker tegen haar aan kroop. Zij antwoordde niet maar trok de dekens over mij heen. Ik lag in de holte van de mama's arm, tegen haar blote vel.

"Weet je hoe je mama zou kunnen helpen, lieverd?" fluisterde ze. "Als jij even op mama's buik gaat liggen, dan voel ik me vast beter, want dan kun jij mamma lekker warm houden."

Een golf van opwinding schoot door mij heen, want ik wilde graag op mijn mama liggen. Zij had mij vaak verteld hoe heerlijk zij dat vroeger vond, toen ik als baby bovenop haar lag, en op en neer daalde met haar adem, met mijn kleine armpjes om haar schouders geslagen.

"OK, mama!" fluisterde ik en schoof voorzichtig in het donker mijn been over haar heen en kroop op haar. Ik voelde meteen hoe warm zij was, en omdat het donker was, vond mama het niet erg dat mijn hoofd op haar blote borsten legde.

Ik lag tussen haar benen, en haar dijen voelden warm aan. Zij sloeg haar armen om mij heen, en wreef zachtjes over mijn rug. Het was ongelofelijk warm. Ik voelde me heel licht worden.

"Wat lekker, mams, om bovenop jou te liggen," zei ik, en mijn wangen gloeiden tegen haar zachte borsten.

Ik rook haar zoete geur, en haar vingers maakten hele langzame kringetjes over mijn rug, steeds een beetje lager, totdat haar vingers mijn billen bereikten, en toen legde ze haar beide handen op mijn billen, en trok mij strevig tegen zich aan. Ik voelde een heel nieuwe sensatie. Ik voelde haar haartjes tegen mijn buik aan kriebelen. Mijn piemel begon zachtjes te kloppen.

"Hmm, wat lekker mams. Ik hou ervan, als je mij kriebelt."

"Mama houdt ook van jou, lieverd. Je bent zo lekker warm, en het voelt ook lekker voor mama, hoor."

Ik voelde dat er iets bewoog tussen mijn benen, langs mijn moeders blote been heen. Ik voelde het steeds groter worden. En het kwam tegen iets vochtigs aan. Ik wist wat het was, het was mijn piemel die langzaam tussen mama's benen omhoog gleed, daar in het donker onder de dekens.

"Mama, je bent een beetje nat, hoor," fluisterde ik zachtjes in haar oor.

Mama leek verrast te zijn. "Oh sorry, schatje. Ja, dat komt omdat mama koorts heeft. Eigenlijk moesten we een thermometer hebben om erin te doen om te weten hoe hoog de koorts is."

"Zal ik de thermometer voor je gaan halen, mama, ik weet waar hij ligt"

"Dan word je zo koud," fluisterde mama in het pikkedonker, "Maar misschien kunnen we jouw piemel eventjes als thermometer gebruiken?"

"Goed hoor, want ik wil dat je snel beter wordt, mams."

"Goed, mijn schatje" fluisterde ze in het donker, "Jij maakt je mama gelukkig en blij, mijn lieverd."

Zij liet haar hand tussen ons in glijden en legde haar vingers om mijn piemel. Zachtjes voelde ze aan de richel onder mijn eikel. Ze duwde voorzichtig mijn voorhuid wat naar achteren.

"Vind je het wel leuk, om mama te temperaturen, lieverd?" fluisterde ze, en haar stem was een beetje hees geworden. Ze trok mijn heupen wat omhoog en mijn piemel kwam tegen haar boterzachte gleufje aan, en duwe haar tenen onder mijn voetzolen.

"Ja hoor, Mama," fluisterde ik zachtjes in het donker. Ik voelde dat mama kletsnat was daar van onderen. Maar ik moest dit wel doen om de koorts over te laten gaan, dacht ik. Mama kneep in mijn piemel, en deze keer kneep ze haar vingers er echt stevig omheen, en duwde ze hem tegen haar spleetje aan. Ik voelde dat haar spleetje helemaal boterachtig was geworden.

"Ik vind het fijn, als ik je kan helpen om beter te worden, mams."

"Dat weet ik, lieverd. En je bent er al heel goed in, schatje, in het zorgen voor mama." Ik straalde van trots in het donker, en ik was blij dat ik mijn mama beter mocht maken. En ik hoorde mama hijgen, alsof zij heel enthousiast werd, toen zij mijn piemel naar binnen duwde tussen haar natte schaamlippen, om haar te temperaturen.

"Oh, mijn kleintje, oh ja, dat is lekker!" fluisterde ze, en ik wilde haar graag helpen om beter te worden, ik wilde dat haar koorts weer over zou gaan.

"Mijn lieve jongen," kreunde mama, "Jij maakt dat mama zich al beter voelt, schatje. Jij bent zo'n lieve jongen, dit helpt echt goed voor mama's koorts!" Zij kon mij niet zien, maar ik glimlachte in de duisternis. Ik vond het heerlijk dat zij mijn haar lieve jongen noemde.

"Wil je me helpen, Danny?" hijgde ze, hees fluisterend, "Wil je dat mamma zich echt helemaal beter gaat voelen?"

"Tuurlijk mams, wat kan ik doen om je te helpen?"

"Oh, mijn kleintje, je bent mama's lieve jongen, je helpt je mama echt."

Mams ademde heel zwaar, en ik glimlachte weer in het donker.

"Weet je wat mama zou helpen om zich nog beter te voelen, schatje?"

"Wat dan, mama?" Ik werd helemaal warm van binnen, en een tintelend gevoel kwam tussen mijn benen.

"Als jij jouw thermometer een beetje heen en weer gaat bewegen, om mama's koorts weg te duwen."

Ik wilde mijn moeder graag helpen, dus duwde ik totdat mijn buik helemaal tegen de hare aan kwam. Mama voelde zo warm en nauw aan, dat mijn piemel begon te kloppen.

"Zo goed, mams?" vroeg ik, en mama's handen gleden lekker heen en weer over mijn dijen, zodat ik vanzelf mee begon te bewegen, ik duwde elke keer als zij aan mijn billen trok.

"Goed zo, schatje. Het voelt al erg lekker. Misschien wil jij je heupen ook een beetje ronddraaien, lieverd, dat maakt dat mama zich nóg beter voelt. En mama voelt dat jij ook erg warm bent, lieve schat!"

"Ja mams, ik denk dat ik ook koorts heb. Ik voel me zo warm van binnen, mama. En mijn piemel wordt zo groot in jouw buik, ik kan hem gewoon voelen kloppen, Is dat wel goed, mama?"

Ik raakte een beetje buiten adem, maar ik wilde mama graag helpen om beter te worden, en ik besefte dat ik haar nu pas echt aan het genezen was.

"Ja, goed zo, schatje. Jaag jij mama's koorts maar weg! Je doet het al heel goed, lieverd. Vooruit maar, maak dat mamma zich nog beter gaat voelen, to maar, lieverd, maak mama helemaal beter!"

Mama bewoog haar heupen. En terwijl ze haar heupen bewoog, gleed mijn piemel steeds in en uit haar vochtige spleetje, en hoe meer zij bewoog, des te vochtiger haar spleetje werd. Ze begon weer te hijgen met horten en stoten, en ze schommelde steeds tegen mij aan, steeds opnieuw.

"Mama, jij wordt zo glibberig daar van beneden, is dat soms jouw koorts die ik wegjaag, mams? En ik denk ookdat er iets uit mijn piemel wil komen, mama. Mijn koorts wil ook naar buiten," hijgde ik.

"Goed, lieverd, ja jij bent ook heel heet. En je wordt steeds heter. Vind jij het ook lekker, zo?"

Ik knikte in het donker.

Mama's handen lagen op mijn billen en hielpen mij bij het bewegen van mijn piemel. Ik draaide met mijn heupen, en duwde tegen haar aan en mijn piemel glibberde in haar romige nattigheid, gleed moeiteloos haar hete oventje.

Ik hijgde nu ook heel hard. "Ik ben mijn thermometer steeds in jou aan het schuiven, mama. En het voelt zo lekker! Worden we nu allebei snel beter, mams?"

Mama bleef maar knijpen in mijn billen. Mama's tepels waren stijf en groot. Ik nam er een in mijn handen, ik pakte hem tussen mijn vingers, ik kneep erin, ik trok eraan, en ik voelde iets gloeien, diep tussen mijn benen. "Ohhh, mams, ik word snel beter! niet stoppen, mama. Ik ga jou ook beter maken!"

Mama haalde moeilijk adem, en zij kwam haast niet meer uit haar woorden: "Schatje, je moet je mond op mijn borsten leggen om eraan te likken."

"OK mams," fluisterde ik, en ik liet mijn natte mond over haar tepel glijden, eerst over de ene en dan over de andere. Ik dacht dat ik zou flauwvallen en kreunde: "Het is zo lekker om aan je borsten te zuigen, mama!" en haar tepels brandden bijna in mijn mond.

"Oh, pas op, Mama" riep ik, "De koorts komt uit mijn piemel, mama, en ik moet ineens zo nodig!"

"Dat is goed, mijn jongen, ja spuit het maar allemaal bij mij naar binnen. Dan meet je mijn temperatuur heel goed op, mijn kleine jongen!"

Ik duwde mijn piemel zo diep mogelijk naar binnen, en liet alle koortsigheid weglopen in mama's warme gleuf. Zij schokte en ze schudde en ik bleef maar spuiten, totdat het eindelijk stopte.

Toen hoorde mama voldaan kreunen: "Ohhh, mijn kleine lieve jongen!" en ze trok mij zo dicht mogelijk tegen zich aan in de inktzwarte duisternis van haar slaapkamer