Door: Toine
Datum: 11-07-2006 | Cijfer: 8.4 | Gelezen: 5699
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 104 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 104 minuten | Lezers Online: 1
Een 'geurig' Begin, Samen Met Paula Op Stap Om De Dag Geurend Af Te Sluiten
Paula gaat intussen al jaren op jacht met Eva en Loes. Op deze donderdag is Paula's jachtdrift gewekt. Ze houden tegenwoordig ook vaak hun meidenavond in onze jachthut. Ik hoop dat de forellen in het beekje daarvoor, zo'n veelvuldig bezoek van poezen overleven. An is geen jager en Lotte vind het wel best. Zo hebben wij "meer tijd' voor elkaar en maken lekker "misbruik' van de situatie, vinden zij.
Toine
© Copyright 2006 2024 Toine
Nog voor dag en dauw, werd ik wakker door dat aangename gevoel aan mijn pik. Ik keek slaperig naar beneden en zag Eva's hoofd op en neer gaan. Ze pijpte me vol overgave. Haar warme mond omsloot heerlijk mijn ochtend stijve. Deze werd door de slapende Loes nog stevig vastgehouden zodat Eva haar handen vrij had. Zacht streelde zij daarmee mijn ballen en masseerde met een vinger mijn prostaat. Eva bemerkte dat ik ook wakker geworden was en keek speels naar boven. Zij glimlachte ondeugend en gaf me een speels knipoogje. Met een vinger op haar mond beduide ze dat ik stil moest zijn. Glimlachend wees Eva mij met haar ogen op Loes, die in haar slaap de oudste en lekkerste bewegingen ter wereld maakte. Voorzichtig maakte Eva nu met Loes' hand masturberende bewegingen, terwijl zij met haar andere hand Loes zacht begon te vingeren. Loes duwde over seks dromend haar kontje zo dat Eva vrij entree kreeg en genoot nu nog intenser van haar sensuele droom. Door Eva's overvloedige speeksel van de pijpbeurt schoof mijn stijve langzaam uit Loes' greep. Deze draaide zich nu in de slaap, dijen wrijvend op haar rug. Eva trok daarbij langzaam haar hand uit Loes' gretige spleetje terug. Heel voorzichtig spreidde zij daarop Loes' slanke benen en keek verwachtingsvol van Loes' natte donkere kutje naar mij. Zij beduidde mij vergenoegd dat Loes' pruimpje ervoor klaar was. Met een frivole blik in haar ogen ging Eva wat naar achteren zodat ik plaats kreeg. Ik kroop daarna voorzichtig tussen Loes' benen in en liet mijn onderlichaam zacht op haar bekken zakken. Eva opende Loes' donker schuifdeurtjes en hielp mij door mijn stijve er precies voor te houden. Langzaam drukte ik mijn eikel in Loes' warme vochtige lustgaatje. Tussen Eva's vingers door gleed ik langzaam maar zeker dieper in onze schone slaapster. Met een genotvol kreunen reageerde deze nu op mijn stijve lans. Loes kantelde haar bekken iets en liet zich willig penetreren. Gniffelend fluisterde Eva zacht, "Ze vind het zo net zo lekker als ik." Ik pompte Loes op mijn armen steunend heel beheerst in haar "slapende' poesje. Loes kantelde op seks belust nu haar bekken nog meer en sloeg daarbij haar benen om mijn achterste. Haar droom bereikte het hoogtepunt. Ik voelde haar geslachtsorgaan samentrekken om mijn lul. Het liefdesgrotje van onze doornroosje werd plotseling kletsnat. Op dat moment werd zij ook wakker en lachte gelukzalig. Loes zuchtte alleen maar diep en zei nog niets, ze wilde dit moment even vasthouden en genieten. Zij was in haar waakslaap toestand heerlijk ontspannen klaargekomen. Ik kuste haar en trok mijn paal al een beetje zaad spuitend tergend langzaam terug. Daarbij keek Loes verwachtingsvol naar Eva, die naast snel ons ging liggen. Zij zoende mijn trillend stijve pik aan de onderkant en bolde geil met beide handen haar tieten voor me op. Met een hemelse glimlach keek ze daarna toe hoe ik mijn zaad er weer spontaan over verloor. Het liep er in dikke klodders overheen tot in het door mij zo geliefde spleetje. Eva vond het al van af de eerste keer prachtig om mij zo te doen spuiten. Zij genoot ervan dat ik hier willoos van werd. Liefjes kirde ze plagend, "Jij hebt een lul van staal maar tegen mijn tieten is die nog altijd niet bestand, leuk hê." Paula zat er ondertussen gebiologeerd naar te staren. Eva bood haar daarop amicaal geil haar met sperma besprenkelde borsten aan. Paula lachte verlekkerd en zei wel zin te hebben in haar proteïnen ontbijt. Loes moedigde Paula geil aan, "Ja heerlijk spenenbief met piemeltjessaus dat is eiwitrijk en goed voor je." Genoegzaam geil smakkend likte Paula het er nu af. Stout naar mij kijkend deed ze er nog een schepje bovenop door zichzelf stevig te vingeren. Als een tienermeid kreunde zij daarbij en kronkelde dat het een lust was. Half klaar gekomen smeerde Paula ondeugend kijkend haar vingers snel over en in mijn mond af. Daarna gaf ze mij een lange diepe hete tongzoen. Ik proefde mijn eigen sperma dat zij net van Eva's memmen gelikt had. Paula had het gedeeltelijk in haar mond bewaard en tongde dat met veel speeksel over in mijn mond. Het had inderdaad veel van hazelnoten weg. Glimlachend zei Loes ineens, "En lekker hê. Begrijp je ons nou" mossels zijn erotisch lekker maar ook niet alles. Je wilt ook wel eens iets hartigs". iets nootachtigs!" Door haar opmerking schoot ik in de lach en bespeurde daardoor de onbeschrijfelijke ochtenddrang in mijn blaas. Paula bukte zich net en viste Eva's tampon uit het lampet stel. Ik stond op en vroeg verlekkerd naar Paula's kont kijkend, "Ik moet pissen".. wie helpt me ook daarbij." Met zijn drieën meldden zij zich nu overdreven vrijwillig. Het was weer zover, ze waren balorig gelukkig en tot alles in staat. Ik had wat losgemaakt met deze vraag bij mijn dames. Zij keken elkander even broeierig aan en begrepen elkaar zonder een woord te spreken. Eva zei dubbelzinnig dat zij haar beertje wel hielp niet naast de pot te piesen. Mij voorgaand trok ze me daarbij aan mijn waterstengel de kamer uit. Gevolgd door Loes en Paula die hitsig veronderstelde dat ze, als zij zich gisteren had laten gaan, mij verzopen had tussen haar benen. Dus gingen we in ganzenmars naar de badkamer. Paula wrong zich ineens langs ons heen. Die had nu echt hoge nood en plofte op de toiletpot neer. Half voorover gebukt zittend liet zij een klaterende straal in de pot wegspuiten. Eva trok mijn pik weer snel halfstijf en richtte op Paula's rug. Ik plaste zo mijn ochtendwater over Paula die stout giechelende, dat ze voor ons allemaal ook nog wel wat had. Meteen daarop werd haar gezicht rood van de inspanning en het begon enorm te stinken. Wij waren echt voor veel in, maar dit op nuchtere maag was net te veel. Loes trok wit weg en kotste in de badkuip. Eva draaide nog snel de kraan aan en vluchtte met mij en Loes naar beneden. Beneden op het toilet ontspanden Eva en Loes zich nu maar sanitair. Lachend waren zij er met zijn tweeën opgekropen en piesten nu om het hardst. Toen ik hen hoorde steunen maakte ik de deur los. Ik dacht dat zij zich lekker aan elkaar vergrepen. Niets was minder waar. Giechelend zaten ze samen op de pot en drukten er gezellig ieder hun hoopje in. Ik rende echt witjes naar buiten en snoof de heerlijke ochtend lucht diep in. Tijdens mijn werk had ik al genoeg meegemaakt als wij een waterlijk of zo moesten bergen. Ik was daar ondanks de tandpasta en ander middeltjes onder je neus nooit aan gewend. Ja, door je mond ademen werd er altijd gezegd. Lekker" we kotsten in zo'n situatie sowieso meestal de rand van onze maag nog mee eruit. Nee geef mij dan maar die frisse lucht die ik nu genoot. Even later kwamen mijn plaaggeestjes zusterlijk gezellig met zijn drieën erbij staan. Eva kwam lachend voor mij staan, drukte haar rug tegen mijn borstkas en zei plagend, "Och ieder een neusvol en je bent er zo doorheen beertje." Ik lachte als de beroemde boer met kiespijn en nam haar in de armen. Eva's hals zoenend keek ik wat Paula van plan was. Zij drukte haar lijf tussen het mijne en Eva's in. Paula had net al verlangend naar Eva gekeken en ging nu achter haar staan door mij weg te duwen. Ze nam Eva in de armen en masseerde haar borsten op echt lesbische wijze. Verlangend hard en toch geraffineerd teder. Tegelijkertijd knabbelde Paula eerst aan Eva's oorlelletje waarna zij haar hals uitgebreid kuste. Eva genoot Paula's liefkozingen passief en zwaar ademend. Eva liet zich passief door haar verwennen. Zij stond sidderend van verlangen, half achteroverhangend tegen onze geile Paula aan. Borsten knedend werkten Paula's handen zich naar voren om al tepeltrekkend hun werk af te ronden. Daarna langzaam strelend en heel erotisch via de onderkant van die volumineuze borsten afzakkend naar Eva's kleine vrouwenbuikje. Na dit gestreeld te hebben liet Paula zich achter Eva door haar knieën zakken. Zoenend en likkend bereikte zij zo Eva's ronde bips. Paula's handen waren intussen aan de voorkant in Eva's driehoek geland. Om daarna via haar dijen ook naar achteren te gaan. Eva bukte zich sidderend van genot wat voorover zodat Paula de ruimte kreeg. Deze trok nu zacht Eva's billen iets uit elkaar en liet haar tong ertussen verdwijnen. Paula likte nu vol overgave sensueel Eva's aarsgaatje en poesje. Eva sloot genietend haar ogen en schokte even. Zij kwam klaar op dit onverwachte genot. Paula had stilzwijgend en heel geraffineerd, Eva's gevoeligste plekjes met het puntje van haar tong tot explosie gebracht. Paula keek mij daarop lachend aan en flirtte, "Ze heeft een kontje van profiet, dat schijt en het stinkt niet." Mijn vrouwen waren vandaag echt balorig en een stuk perverser dan ik ooit had durven dromen. Ik vond ze supergeil en heerlijk zo. Buitenshuis echte dames en in huis een stelletje regelrechte perverse nymfomane hoeren. Stout en verlangend naar mijn stijve kijkend vroeg Paula ineens, "Moest jij alleen plassen?" Ze bukte zich even lief voorover en kuste mijn pik. "Ik moest net wel maar had boven toch ook al geen plaats", ketste ik dubbelzinnig plagend terug. Paula wist dat ik daarbij op haar massieve lijf doelde dat mij net de tweede keer in de weg had gezeten. Lachend stapte zij dreigend op mij af. Ze greep mij ineens vast en drukte me met kracht in een hurkhouding neer. Ik probeerde me nog te weren, maar bij Paula had ik het ook moeilijk. Die had echt de kracht van een dokwerker of liever gezegd van een paard. Eva keek ondeugend naar Loes die er de lol ook wel van in zag mij te zien stribbelen. Gezamenlijk grepen zij mijn knieën vast en trokken daaraan mijn benen iets uit elkaar. Net ver genoeg om vrij zicht te hebben. Eva grinnikte direct daarna, "Zo opschieten menneke".als je dadelijk nog wat eten wilt." Ik voldeed aan haar welgemeende raad en kakte nu net naast het terras. Mijn wraak was zoet, zij verbleekten alle drie! Haastig naar de struiken lopend keerden zij naast elkaar staand hun maag om. Pervers genoeg was het een alleraardigst gezicht. Drie gebukt naast elkaar staande naakte vrouwen die om het hardst kotsten. Ik zag duidelijk hoe bij elke keer dat er boven wat uitkwam hun kutjes krampachtig optrokken. Bij Loes droop er bij elke braakneiging uit het weer groeiende gladde zwarte schaamhaar een druppel urine weg. Paula had dat probleem niet. Haar kuthaartjes waren blond kroes die dit vasthielden. Bij haar glinsterden het vocht als pareltjes in de zon. Lachend vroeg ik wat er was. Eva keek me ondeugend aan en zei nog naslikkend, "We wennen vast aan die pup van jouw en de meiden. Die hebben ook de gezellige gewoonte je "s morgens zo lekker te begroeten." Paula beaamde nog doodleuk dat het en vorm van affectie was, eerst te poepen en er daarna doorheen te lopen. Anders konden jonge hondjes hun pootjes niet aan je afvegen. Loes schoot in de lach en hoopte dat er een dezer dagen een flinke onweersbui kwam. Geen van ons vieren was namelijk gecharmeerd van het idee mijn bruine pater en hun kots op te ruimen. Eva bracht zoals altijd even luchtig de oplossing. Met een brede grijs liep ze naar de buitendouche en zette een hendel om. Vrijwel meteen daarop regende het pijpenstelen en waren wij kletsnat. Het was mij nooit eerder opgevallen maar er zat een beregeningsinstallatie in de hele tuin. We waren toch naakt en sprongen als rimboekikkers rond in Eva's bui. Vlug en schaterlachend drukten zij om beurten een zurig kotskusje op mijn mond. Ik probeerde hen af te weren en zei dat ik het liever zoet had als zij het niet erg vonden. Snel spoelden mijn "dames' daarop hun mond door deze geopend naar boven te houden. Als hij vol geregend was gorgelden zij en spogen het lachend in alle richtingen sproeiend uit. Daarna lieten ze mij proeven of het goed genoeg was. Hun mondjes smaakten daarna weer zoet als honing en niet meer zurig. Uitgelaten wasten we ons onder die kunstmatige stortbui. Koud was het wel maar ook erg verfrissend na zo'n uit de hand gelopen ochtend. Op mijn pik had dit water hetzelfde effect als de koude beek in de Ardennen. Gelaten keek ik nu van hem naar mijn dames die nu als schoolmeiden giechelend naar mijn verschrompelde garnaal keken. Paula grinnikte en zei plagend, "Booowah". wat een muizepikkie heb je nou. Die past in mijn neusgat." Eva vond dat ook en vergeleek hem plagend met haar eigen nu enorm stijve tepels. Loes vond het een geil idee en opperde, "Eva als jouw spenen zo stijf zijn kun je mij en Paula ermee stereo neuken." Ik tikte hen speels op hun kont en zei van mijn koudwaterpikkie op hun tepels wijzend, "Meisjes je weet toch".. de een zijn dood is de ander zijn brood. Stout wreven zij zich sensueel over hun koude en stijve tepels. Ineens keek Paula op en vroeg, "Pup" Hoezo wat puppy".. Oooh daar dient die hondenriem onder jouw autozitting dus voor. Hihihi". Ik dacht al dat die voor mij was." Huppakee daar ging ik weer. Ik had het kunnen weten. Een geheimpje bij èèn vrouw bewaren was al moeilijk genoeg, maar bij mijn harem schier onmogelijk. Paula was een echte vrouw en ook zij snuffelde als de beste. Ze had de riem gezien en er verder niets anders bij gedacht, dan dat die voor een lekker onverwacht spelletje bedoeld was. Nu Eva echter haar vergelijking gemaakt had was bij Paula de nikkel gevallen. Echt ermee zitten kon ik ook niet. Ze wisten nu waarom en wilden de meiden net zo verrassen als ik. Ze plaagden nog wat en wij hadden eigenlijk weer eens de grootste lol om niets. Bibberend togen wij nu snel naar binnen. Eva moest nog naar de zaak, de anderen naar school en ik moest ".. helemaal niets! Naargeestig over zoveel vrijheid wilde ik echt niet doen. Mezelf vermaken daar had ik nog nooit problemen mee gehad. Een werphengel en wat aas waren al voldoende om een dag leuk om te krijgen. Ik vond het alleen vervelend voor mijn liefjes. Die moesten met tegenzin gaan werken en ik kon de kantjes eraf lopen. Eva bemerkte mijn twijfels. Zij vond het voor mij net zo vervelend als voor hen zelf. Ineens klaarde haar gezicht op, ze had een idee. Het was ook nog geen vergezocht onnozelheidje, het was iets dat echt moest. Zij had het eigenlijk alleen wat later met mij willen doen. Tijdens een haastig gemaakt ontbijt vertelde Eva dat ik maar naar Wittem moest. Anders duurde het toch te lang voordat die man daar ons weer zag. Pierre had haar de vorige avond nog snel op de hoogte gebracht over de stand van zaken daar. Ik hoefde alleen even mijn neus in Wittem te laten zien. Wij gingen per slot van rekening in de biologische producten. Even interesse tonen en als dat nodig was de druk erop zetten bij de gemeente. Het zou tegelijk een leuke rit voor mij met mijn cadeautje zijn. Paula keek verheugd en zei doodernstig, "Ik ben ziek! Ik voel me echt niet goed en heb vandaag maar drie lesuren. Dat ze naar de kloten lopen".. ik ga met je mee als het mag." Eva en Loes lachten ze vonden het leuk van Paula mij te willen begeleiden. Plagend zeiden ze dat Paula dan de wegenkaart kon voorlezen. Stel je voor ik zou verdwalen in de provincie die ik op mijn duimpje kende en met een auto die nog geen landweggetje aankon. Paula offerde zich volgens Eva, echt op door haar plichten te verzaken. Gniffelend antwoordde deze dat een ieder zijn prioriteiten had. "Ja", zei Loesje daarop, "reken maar dat ik ook nog de ziekenkaart neem. Ik betaal er niet voor niks voor." Eva waardeerde plagend hun opofferingslust en plichtsbesef. Zelfvergenoegd lachend zei ze dan ook, dat zij twee keurige leraressen lekker bedorven had met haar eigen grafelijke decadentie. Tot Eva's vermaak en waardering zei ik overtuigd, "Pierre had gelijk. Werken is wel aardig er moest alleen niet zoveel vrije tijd in gaan zitten." Eva zoende mij en zei dat we lekkere levensgenieters geworden waren. Het leven was echt te kort om je lang bezig te houden met kutakkefietjes als geld voor een ander te verdienen. Dat werd namelijk nergens gewaardeerd. De meeste firma's behandelden hun werknemers toch als een boer zijn kippen. Als ze bijna uitgelegd zijn worden ze zonder pardon opgeruimd. Daarbij komt ook nog de hypocriete houding ten opzichtte van de arbeidsomstandigheden en voorwaarden. Menig organisatie zou terecht op zijn strot staan als dieren op een dergelijke manier behandeld werden, maar met mensen moest het allemaal maar kunnen. Nadat Eva haar visie op die door haar zo gehate, verrekte huichelachtige samenleving verkondigd had, vroeg zij of Loes mee naar boven ging. In het deurgat draaide Eva zich nog even om en greep zich als een paaldanseres vast aan het kozijn. Verleidelijk lachend aan de deurpost hangend zei ze, "Och kom maar Loesje, die twee hebben nog veel belangrijkere dingen te doen dan wij. Laat ze zich er maar even geestelijk op voor bereiden. Het is ook een hele onderneming met dit barre weer gezellig naar Wittem te rijden.." Wij schoten in de lach. Het barre weer waar wij door moesten werd namelijk een prachtige zomerdag! Paula keek mij liefdevol aan en zei dat ze zich er echt op verheugde. Ze was gek van mijn terreinwagen. Het was volgens haar een "egt blietse kiebel'. Paula doorspekte de laatste tijd haar zinnen met dialect uitdrukkingen. Het hoog Hollands was er definitief van af. Zij leerde ook van Eva gestaag het Letzenburger net als Loes en ik. Ik dacht even terug aan ons reisje in die veewagen. Daar hadden Eva en Vera ons taalgebruik geanalyseerd. Paula had toen besloten zich ons dialect en het Letzenburger eigen te maken. Vastberaden was zij aan het leren gegaan. Dit wierp al binnen korte tijd zijn vruchten af. Op school had al een van haar leerlingen gevraagd of zij van Nijmegen of zo kwam! Haar nu onvervalste zachte G bracht hem op dat idee. Paula had dat als compliment opgevat en met een vooruitziende blik gezegd dat ze eigenlijk Luxemburgse van geboorte was. De knaap had daarop gezegd dat hij het erg knap vond dat zij zo goed Nederlands sprak. Hij was zelf in Luxemburg geweest en had er daar tot Paula's opluchting geen touw aan kunnen vast knopen. Paula keek mij vriendelijk onderzoekend aan tijdens mijn overdenkingen. Zij bleek ook al enigszins met Eva's virus geïnfecteerd te zijn en zei, "Fijn hê" ons kindje wordt net als wij Luxemburger." Onze soepkommen net leegdrinkend kwamen Loes en Eva de keuken in. Ditmaal beide netjes gekleed. Eva was weer directrice en Loes een iets minder grijze half-Aziatische muis. Streng door haar brilletje kijkend zei ze geamuseerd, "Zouden jullie je niet eens aankleden. Jij kent Claire wel Toine, maar zij jouw nog niet zo goed." Paula schoot in de lach en zei, "Claire heeft toch acht kinderen hê Eva, die ziet echt niets nieuws." Eva antwoordde gekscherend dat ik bij Claire toch niets meer kapot kon maken en die inmiddels ook wel onvruchtbaar zou zijn. Dus als ik nog zin in iets aparts had hoefde ik alleen zo zoals ik zat te wachten." Ik bedankte Eva voor haar "vertrouwen' en zoende hen ten afscheid. Ginnegappend voorstellend hoe ik een totaal verbijsterde Claire zou ontvangen vertrokken onze plaaggeesten. Ik vertelde Paula in het kort dat Claire best aardig was maar niets van onze relatie wist. Daarna gingen wij ons snel aankleden. Het idee Eva's poetswonder als Adam en " Eva te ontvangen trok ons beide niet. Paula trok korte sport kousjes aan en een kort wit tennisjurkje. Even stond ze twijfelend met haar kunsttieten te jongleren. Ik lachte en zei, "Laat die dingen vandaag toch, het wordt veel te warm. Ik vind je ook zo aantrekkelijk." Met een blij gezicht smeet Paula ze daarna in een hoge boog op bed. Meteen liet zij haar speelgoed beha erachteraan vliegen en trok een fleurig bloesje aan. Ik genoot van haar stevige brede kont die ze daarna half onder het bed wrong om haar sportschoenen op te duikelen. Paula had ze gisteren, zeker in haar haast nog voor mij in bed te liggen, eronder geschopt. Met een "Tadaaa the bitch is back' draaide zij even stout voor me rond. Ze had nu precies hetzelfde aan als toen wij de eerste keer gevogeld hadden aan de waterkant. Alleen had Paula toen nog een echt kortgeschoren pottenkopje. Haar haren werden almaar langer, zo lang dat het opviel als zij ze vergat te kammen. Daar maakte ik haar ook nu weer op attent. Lachend zei ze het nog wel eens te vergeten maar als ik het netter vond, wilde zij het wel even doen. Paula rukte een kam door haar pruik en vroeg of ze zo mee mocht. Ik zei nu naar waarheid, "Ja, je bent zo een echte stoot." Zij lachte om mijn compliment en bemoeide zich nu met mijn kleding. Ze had veel van Eva geleerd en ik trok nu ook bij haar nog lang niet aan wat ik zelf wilde. Paula stond erop dat ik mijn wildleren "Vikingpak' aantrok. Gniffelend vertelde ze dat ik er zo mannelijk wild in uitzag, zonder patserig te lijken. Mijn pak goed trekkend giebelde Paula geamuseerd, " En du suust waal eins va die hanewurgere die zoeget trage, (en je ziet wel eens van die minkukels die zoiets dragen). Ik kuste haar en vroeg haar op mijn beurt of zij zo met mij op stapt wilde. Paula keek even goedkeurend en knikte. Snel deed zij daarna aan Eva's toilettafel nog wat rouge en lippenstift op! Paula"? Ja Paula. Met een guitig "Klaar we kunnen' draafde ze naar beneden. Onder aangekomen deed zij meteen de voordeur open. Paula had door het gangraam iemand zien aankomen. Het was Claire die ik nu aan haar voorstelde. Ze was iets vroeger als normaal. Ze moest vanmiddag wat eerder weg om op visite te gaan bij haar oudste dochter. Ik zei er geen probleem mee te hebben. Zij had sowieso een sleutel en wist beter dan ik wat er hier gedaan moest worden. Paula schonk Claire nog snel een soepkom in voordat wij naar de stal gingen. Buiten giechelde ze stout geamuseerd, "Een geluk dat we ons al aangekleed hadden. Stel je voor".. wij tweetjes in ons nakie aan de keukentafel." Ik beaamde dat en refereerde grijnzend aan wat Eva daarnet gezegd had. Paula lachte erom en zei na Claire nu gezien te hebben. Te begrijpen dat Eva echt geen angst hoefde te hebben dat ik vreemd zou gaan. We waren wel beide gek op antiek maar nog lang niet op alles dat ouder was als zeventig jaar. Bij onze brandstapel bleven we even staan en haalden onze neus op. De berg hooi met Eva's divan stonk afgrijselijk. Hij was gaan zweten onder het canvas. Ik trok het ervan af en zag dat alles schimmelig vochtig geworden was. Paula zei dat het zo niet best zou branden vrijdagavond. Overal de humor van inziende zei ze, "Dan hebben we gerookte kutjes. Mààr gerookt vlees houdt wel langer hè?" Desondanks lieten we hem toch onbedekt in de zon drogen. Als er onverwacht toch nog regen kwam dan maakte dat ook niet veel meer uit. Met een riek schudde wij hem nog wat op en namen de auto. Paula genoot al bij voorbaat van ons uitje. Net voordat wij de oprijlaan af waren en de weg opdraaiden zei genietend, "We maken er ondanks dat we maar met ons tweeën zijn iets gezelligs van hê Toine." Ik reed op Paula's aanwijzingen via de kortste omweg naar Sittert (Sittard). Toen we bij Remundj (Roermond) kwamen schoot mij Eva's wensdaad te binnen. Ik vertelde Paula nog eens uitgebreid hoe zij die chauffeur de dag van zijn leven bezorgd had. Paula stelde plagend voor hetzelfde wel te willen doen, maar dat had volgens haar toch nog geen nut. Daarbij wees zij lachend op haar uiterst kleine boezem. Verder bordurend op dit gegeven zei Paula ineens heel ernstig dat zij echt echte tieten wilde. Ik zoende haar snel en zei, "Ik houdt ook zo van je. Wacht maar af. Als Lizet zegt dat ze dikker worden dan klopt dat ook. Die is echt niet gek. Trouwens heb je al gemerkt dat dit bloesje je nu ineens al veel krapper zit!" Verrast keek Paula naar beneden en zei, "Stik ik geloof je hebt gelijk. De knoopjes staan iets open." Ik lachte want ik had gelijk, Paula's bloes zat net te krap om haar boezem. Lizet had weldegelijk gelijk gehad met haar diagnose. Koketterend met haar muizetietjes zat Paula nu helemaal te genieten van de rit. Paula had in haar rallytijd uitstekend leren kaart lezen. Ze liet mij straatjes nemen waar zelfs ik het bestaan nog niet van wist. Ik had berekend dat we in een uurtje, als we het rustig aan deden, in Wittem konden zijn. We waren nu net in Sittard en hadden al een uur gereden. Ik draaide daar de markt op en zocht een parkeerplaats. Als er al eentje was dan paste mijn wagen er nog niet eens in de breedte in. Ik dacht verdomme Eva, jij met jouw leuke ideetjes. Een grote bak onder je kont is geweldig maar nu begrijp ik waarom Loes en Paula perse zo'n klein ding willen. Paula merkte het en zei lachend, "Valt niet mee hê". parkeren zonder zwaailicht." Grijnzend zei ik haar bij het zien van een laad en losplaats, "Oh ja, dan let maar eens op." Paula keek enigszins verbouwereerd naar het bord terwijl ik mijn wagen met een draai er midden op knalde. Ik liet hem daar op Pierre's wijze uit mijn kont vallen en wees op het terras dat schuin tegenover lag. Paula waarschuwde me dat ik zo een vette bekeuring riskeerde. Ik antwoordde haar stout dat ik helemaal niets riskeerde als ik al bekeurd was. Het was al een oude politie truc die nog steeds functioneerde. Ik haalde tot Paula's verwondering Manons oude bonnenboekje tevoorschijn en schreef zelf mijn bekeuring uit. Een onleesbare paraaf eronder en klaar was kees, in dit geval Toine. Even snel als een dief in het donker om mij heen kijkend stak ik hem ver naar het midden van de wagen onder de ruitenwisser. Paula vroeg nog steeds bedenkelijk kijkend, "Waarom zover" ik moet me er zo zelfs voor uitrekken." Lachend vertelde ik dat iedere smeris van nature gemakkelijk was aangelegd. Dat was nu net het leuke aan deze auto ieder normaal mens had zo een ladder nodig. Aangezien een trapladdertje nog niet bij de standaard uitrusting hoorde namen mijn ex-collega's wel genoegen met alleen het zien van dat kleurige papiertje. Paula bewoog nu bestraffend met haar vingertje zoals alleen een echte schoolfrik dat doen kon. Gemaakt boos zei ze daarbij, "Stoute Toine. Zo hebben wij jou niet opgevoed kereltje." Ik keek even triomfantelijk en bood haar mijn arm aan. Flamboyant haakte Paula in en liet zich naar het terrasje begeleiden. Ik trok netjes een stoel voor haar naar achteren en schoof deze nadat zij ging zitten ook weer galant bij. Paula zag er met het iets langere haar alleraardigst uit. Zij leek ineens wel tien jaar jonger. Zij genoot net als Eva de steelse blikken die de voorbijgangers haar schonken. Stil fluisterend plaagde ze, "Die denken allemaal wat moet die ouwe met zo'n jonge meid." Ik huichelde nu lekker mee en zei het niet te weten. We scheelden toch maar zeven jaar. Waarop Paula giechelde, "Nog mooier dan denken die zeker twintig." Stilletjes een leuke meid die geïnteresseerd langs kwam bekijkend, opperde Paula mij ruimhartig of ze haar voor een triootje moest vragen. Ze had net zo'n heerlijk kleine tietjes als zijzelf. Ik zei dat ze net zo gek was als Eva en vertelde hoe deze overmoedig even snel een serveerster in de stad Luxemburg had willen regelen. Het resultaat was een diepzinnig borstengesprek op het damestoilet geweest en een huwelijks cadeautje. Paula grapte daarop dat ze gezien die tietjes van haar en dat meisje dan vlug klaar konden zijn op het toilet. Zij amuseerde zich kostelijk. Ik gaf de daar aanwezige kelner te kennen dat wij wat wilden gebruiken. De man kwam en ik wilde van Paula weten wat zij graag had. Paula zei dat ze wel eens echt chique een gin-tonic wilde proberen. Gelaten wachtte ik nu tot de man bij ons was. Het was een al wat oudere heer met een perkamenten gezicht. Ineens had Paula het helemaal niet meer. In haar gedachten had zij zich door Eva's avontuurtje al het beeld van een sexy serveerster gevormd. In plaats daarvan werd ze te woord gestaan door het absolute tegendeel. De kelner had een zuur gezicht waar de melk nog van omsloeg. Hij keek dan ook of zijn uiterste houdbaarheidsdatum al lang verlopen was. Afkeurend even van Paula naar mij kijkend vroeg hij vinnig kort, "Wat wenst meneer en mevrouw of is het Uw dochter." Dat dochter had hij daarbij echt lullig gezegd. Zo van die naait ook stiekem zijn secretaresse en laat zijn vrouw stikken. Tot Paula's genoegen zei ik daarop nonchalant maar duidelijk. "Mijn èega wenst een gin-tonic en ik koffie" als het vandaag ten minste nog kan." Daarbij nam ik Paula's hand waaraan zij duidelijk diezelfde exclusieve trouwring droeg als ik. De kelner keek even belabberd en noteerde voordat hij ging onze bestelling. Half stikkend in haar lach vertelde Paula dat ik al net zo geaffecteerd kon doen als Eva. Die kon ook zo lekker beschaaft iemand terug afzeiken. Ze was altijd vriendelijk en voorkomend maar als iemand lullig deed dan kon die het terug krijgen. Dat met die ring vond zij helemaal klasse. Wie kon ook op het idee komen dat wij er met zijn vieren mee rondliepen. De kelner kwam na enige tijd met onze versnapering terug. Hij maakte daarbij zijn verontschuldigingen voor zijn misplaatste opmerking. Ik zei daarop koeltjes, "Hoezo, ik dacht dat U zich gewoon vergist had. Dat gebeurd mijn vrouw wel vaker hoor. Ze is tot mijn genoegen altijd jeugdig van uiterlijk gebleven." Ik rekende maar meteen af dan was ik daar al van af. Hij bedankte zich met een rooie kop van schaamte zelfs voor de ruime fooi die ik hem gaf. Toen hij eindelijk weg was grinnikte ik, "Dat was ook echt wat voor Eva hê. Geen fooi geven had hem alleen maar gestaafd in zijn mening. Nu doet die de volgende keer wel anders in een vergelijkbare situatie." Paula lachte ineens om een heel andere reden. Zij wees naar mijn auto waar een boomlange agent bij stond. Deze plukte mijn bon ervan af alsof het een speelgoedwagentje was. Terwijl hij hem las keek hij even onderzoekend rond. Ik ving zijn blik door even weliswaar petloos toch te salueren. Paula gniffelde met een tekenfilmstemmetje en een uiterst voldaan stout gezicht, "Boontje komt om zijn loontje", en ging er eens goed voor zitten. Ze vond het nu echt spannend, zij had mij gewaarschuwd. De agent lachte even en salueerde bijna onmerkbaar terug. Ik keek Paula triomfantelijk aan terwijl hij de bon demonstratief terugstak en door kuierde. Paula was belust op een beetje sensatie geweest. Een parkeerbon koste de kop echt niet maar het feit dat ik hem alsnog zou krijgen ondanks mijn truc was haar wel bevallen. Ze zei dan ook wat teleurgesteld "Bah stelletje corrupte ellendelingen. Als ik dat flik krijg ik wel een boete." Daarna dronk ze met smaak aan haar gin-tonic en vroeg lachend hoe dat nu kon. Ik legde haar uit dat het een ongeschreven wet bij ons was elkaar te helpen. Je kon nooit weten wanneer je de ander nodig had. Sjors had mij ondanks zijn zwijgplicht ook gewaarschuwd tijdens onze verhuizing. Paula begreep het en zei dat zij het nog nooit zo bekeken had. Ik vertelde dat de gehele burgerij het niet zo zag. Die dachten allemaal ze doen maar wat ze willen. Maar aangezien wij vaak op dun ijs vertoefden om ons beroep überhaupt te kunnen uitoefenen was dit de beste oplossing. Tenzij er eentje het echt te bont maakte natuurlijk. Al gezellig pratend over het voorval liepen wij naar de wagen terug. Ik griste daar aangekomen snel mijn eigen verbaal van de voorruit af en verfrommelde het. Na het in mijn broekzak te hebben gestopt opende ik het portier voor Paula. Ik wilde haar galant laten instappen zoals het hoorde. Op Eva's komisch overdreven adellijke wijze dankte zij nu en jatte tegelijkertijd vlug mijn bekeuring. Vingervlug ritste zij het ding uit mijn broekzak. Ze wilde weten wat er echt opstond, ik kon wel veel vertellen. Lachend las zij wat ik erop geschreven had:
Ben even aan de overkant
koffie drinken met mijn vriendin.
Met daaronder mijn nu oude dienstnummer. Paula wist dat nummer ook en herkende het. Ze had het vaak genoeg op mijn revers gespeld als ik het weer eens vergeten was. Verbouwereerd zei ze dan ook, "Maar dat is ook nog de waarheid wat er staat." Ik lachte en zei dat ik nog altijd onder ede stond en daardoor niets anders dan de waarheid mocht zeggen. "Trouwens waarom dacht je dat hij bijna meteen naar ons terras gekeken had. Er waren genoeg andere terrasjes." Lachend over Paula's gezichtsuitdrukking stapte ik achter het stuur en startte. Paula kneep nu op een schoolse manier haar ogen half dicht. Zij keek mij daarbij doordringend aan alsof ik een scholier was die zij van iets verdacht. Langzaam zei ze nu, "Zo menneke. Jij staat dus nog steeds onder ede hê. Dan vertel mij nu maar eens of je me met of zonder kunsttieten leuker vindt." Ik keek haar aan en lachte. Geamuseerd plagend antwoorde ik, "Mijn eed geld alleen ten opzichte van een andere ambtspersoon. Tegen een ander mag ik net zo hard liegen als jij tegen je leerlingen en collega's. Maar eerlijk gezegd die tieten staan je goed. Ik verheug me op de echte versie ervan en die hoeven echt niet zo groot te zijn schat. Als er maar melk genoeg voor onze baby uit komt dan vind ik het best." Paula omarmde me en riep, Jihaaa". op naar Wittem vader. Door het steeds heuvelachtiger wordende landschap rijdend vertelde Paula dat het haar al wat aan Luxemburg deed denken. Ze verheugde zich erop. Ook zij had het wel gezien in Nederland en zeker met haar achtergrond. Zo vertelde zij ineens, dat zij buiten haar uiterlijk dat altijd voor problemen gezorgd had, ze hier altijd al bekeken was als een exoot. Vroeger op school bleven ze maar vragen over haar Russische afkomst. Haar oma en moeder waren niet gevlucht omdat zij daar geen eten hadden maar omdat zij er niet meer wilden leven. Hier werd dat maar half begrepen. Men ging ervan uit dat daar geen voedsel was. Dat was lulkoek, voedsel zat en naar verhouding nog goedkoper ook. De pijn was dat er voor je gedacht werd en dat was veel erger. Stel je voor kinderen direct na de geboorte al in crêches te stoppen. Ma moest zonodig van de partij gaan werken. Dat was alleen maar om die arme kinderen al te indoctrineren. Schamper zei Paula hier achteraan, "En alsof het hier nu anders is. Domweg jongen in mekaar draaien en dan in een crêche stoppen. Pa werkt aan zijn carrière en ma moet zich zo nodig zelf kunnen ontplooien. Je moest eens weten hoeveel kinderen er met de ziel onder hun arm na school op straat rondlopen omdat er geen hond thuis op ze wacht. De ouders kunnen al niet meer anders, ze hebben domweg geen tijd meer. Door die prut regering wordt ze dat ook nog eens opgezwetst. Die lult de mensen een vals schaamte gevoel aan en stelt dat iedereen belangrijk is voor de maatschappij. Vroeger schande spreken van de Sovjetunie en het nu zelf flikken onder het motto van flexibel en modern zijn. Jullie wisten het misschien niet maar ik ben het roerend met Eva en haar familie eens. Het grote geluk is dat wij het ons nu ook kunnen permitteren. Eva gunt ons deze vrijheid ook en wil die met ons delen. Maar al die arme donders worden gewoon bezeken!" Ik keek Paula nu verbijsterd aan zij had zonder het te weten bijna dezelfde redenering als Eva afgestoken. Er ging veel meer in ons leuke warhoofdje om dan ik ooit vermoed had. Ik zoende haar en zei dat Eva mij alleens bijna hetzelfde verteld had. Glimlachend vertelde ze nog dat Loes er ook zo overdacht. Ik wist het, Loes had als chemicus een keer bijna leergeld betaald. Zij was benaderd door een grote firma vlak nadat zij afgestudeerd was. Die boden haar een superloon en daarbij een zogenaamd wurgcontract aan. Ze had het geweigerd en kwam nergens meer aan de bak. Toen is ze maar les gaan geven. Deze zelfde firma lag nu onder verdacht zijn rotzooi verkocht te hebben aan een zeker iemand waar de halve wereld momenteel achteraan zat. Paula lachte nu weer echt en zei dat dat toch echt van haar hart gemoeten had. Ik was altijd hun luisterend oor geweest maar zo diep was zij er nooit op ingegaan. Ik had volgens haar als smeris al gezeik genoeg aan mijn kop gehad. Ondertussen reden wij net boven Wittem de onverharde weg op die naar onze redder in de nood leidde. Halverwege zagen we al dat Pierre niet van halve maatregelen hield. Er stonden diverse vrachtwagens met een Luxemburgs kenteken. Er werd zo te zien een enorme koel en vriescel opgebouwd. Ik zette mijn auto een eindje verderop aan de kant. Paula rekte zich uit en zei, "Kom manager" we gaan eens kijken." Nadat we uitgestapt waren kwam onze vriend in de nood al aan. Hij begroette ons hartelijk en vertelde dat hij dankzij ons een supercontract had. Mijn schoonvader was al met zijn secretaresse, diezelfde donkerharige schoonheid die hij bij de eerste ontmoeting al had kennen geleerd, bij hem geweest. Ze hadden geïnteresseerd zijn bedrijf bekeken, waarna mijn schoonvader na kort overleg met haar gezegd had dat hij het wel zag zitten. Binnen een kwartier hadden zij hem een fantastisch contract aangeboden. Hij vond Pierre een fijne vent die er geen gras over liet groeien. Pierre zorgde ervoor dat nu al tweemaal per week een wagen uit Echternach kwam. Deze leverde dan zijn producten aan de des betreffende restaurants daar. Ook het restaurant waar wij als ridders van de ronde tafel onze ringen gewisseld hadden was daarbij. Dit bedrijf liet hem buiten de groentes zelfs op bestelling de kruiden kweken. Zijn scharrelvlees was echter de topper. Onze landbouwer wars als hij was van moderniteiten had nog nooit zijn weien met kunstmest verziekt. Daar groeide dan ook veel meer dan alleen gras. De wilde kruiden erin proefde je in het vlees door. Ze hadden verrukt gereageerd op de monsters die hij Pierre meegegeven had. Hij kon nu al meer dan driekwart aan die restaurants kwijt. Het overschot kon dan direct aan huis verkocht worden. Op mijn vraag of de gemeente nu nog dwars lag antwoordde de man dat die ineens door de knieën gegaan was. Mijnheer de graaf had ze vooraf al met een bezoekje vereerd. De vergunningen waren plotseling in kannen en kruiken. De landbouwer keek eens verheugd dat het hem nu toch nog gelukt was die supermarkt giganten te omzeilen. Eerlijk bekende hij, dat hij het niet meer had zien zitten. Ze hadden hem bijna murw gehad op de dag dat wij bij hem binnen vielen. Eva had niets belangrijks gezegd maar haar aanwezigheid had hem nieuwe moed gegeven. Ik zei hem dat zij diezelfde uitwerking op ons had en begreep wat hij bedoelde. Het was een niet nader te verklaren iets. De boer lachte en zei wijs, "Uw vrouw heeft iets bijzonders dat niet verklaard kan en mag worden!" Deze toch eenvoudige man trof de spijker glashard precies boven op zijn kop. Vriendelijk vroeg hij of wij binnenkwamen en meeaten. Paula zei daarop direct dat ze het de vorige keer al zo gezellig gevonden had en wij liepen met hem mee naar binnen. Zijn vrouw schonk eerst koffie" jep" in soepkommen! Hij kreeg een rode kop en wilde zich verontschuldigen. Ik lachte en vertelde hem, "Geloof het of niet maar zelfs mijn vrouw en wij drinken de koffie ook zo." Demonstratief sopten Paula en ik daarna ons brood en aten dat met smaak. De landbouwer keek goedkeurend en zei vertrouwelijk, "Uw schoonvader deed het ook al zo lekker gewoontjes zonder veel poppeliênne. In voorkomen een echte Heer van stand maar dan geheel zonder fratsen." Hij keek waarderend naar Paula die een flink stuk echte Ardenner afsneed en dat genietend bij haar homp brood opat. Terwijl hij de "koffiegroel' nam en nog een rondje inschonk, zei zijn vrouw naar Paula knikkend, "Ja je ziet het ook aan mevrouw dat zij echte oude adel is. Goede wijn behoefd geen krans." Paula wist zich even geen houding te geven. Daarom feliciteerde zij hen maar met de uitzonderlijke kwaliteit van de ham. Deze was ook echt voortreffelijk gerookt. Ze namen het compliment in dank aan waarna zij ons uitnodigden de rokerij te bezichtigen. Ik was al snel met hem in een geanimeerd gesprek geraakt over de houtkeuzes. Hij gaf me nog enkele tips over het roken waar ik het bestaan nog niet van kende. Zoals kruidnagels en laurierblad op het laatst mee te laten smeulen. Ik wist dat roken van vlees altijd geheimen waren die van vader op zoon gingen. De man had mij daarin laten meedelen als teken van vertrouwen. Ik wilde dat wederkerig doen en vertelde hoe mijn grootvader vroeger rookte. Deze had een recept uitgeklooid om echt vet schapenvlees te roken. Dat kon wel eens een te sterk ranzig smaakje hebben. Opa's recept ontdeed het vlees van die smaak. Ik wist van mijn grootvader dat het een niet te traceren smaak was die eigenlijk elk vet vlees ervan kreeg. Het vet kreeg er zelfs een verfrissende smaak van. Wetend dat onze vriend schapen had ging ik er van uit dat hij deze problemen tegen zou komen. Aandachtig luisterde hij naar mijn rookwijze en schreef het tegelijk op. Daarna keek hij glunderend van zijn boekje op en zei, "Eureka." Hij was in zijn nopjes met mijn geheimrecept dat hoofdzakelijk bestond uit nat wilgenhout en wat eucalyptusblad. Daar kon hij zijn voordeel mee doen bij het bereiden van zijn slachtschapen. Schapen hebben prima vlees maar lang niet iedereen lustte het. Om de dood eenvoudige reden, het heeft namelijk net als wild een sterke smaak. Nu kon hij ook de oudere dieren voor een goede prijs kwijt. Overgelukkig troonde hij ons mee naar zijn kudde nog onvervalste Mergellanders. Daarna liep hij met ons zijn hele bedrijf door. Achter het bedrijf lag een mooie op het zuiden gerichte helling. Mijmerend vertelde hij dat hij er van droomde daar wijnstokken te zetten. Wij vroegen hem wat hem tegenhield. De man vertelde dat hij de exacte grondsamenstelling nog niet wist. Een echt goed bodem onderzoek koste veel geld en dat had hij nog niet. Paula grijnsde en stelde, "Die grondmonsters kunt U toch zelf nemen, of niet soms?" De boer vertelde dat hij dat sowieso zelf moest doen, ook als hij deze zou opsturen. Daarna keek hij Paula aan en merkte dat zij wel eens een goed idee kon hebben. Met een lachend, "Zal ik dan alvast een schop pakken", wachtte hij af. Paula vertelde dat zij iemand kende die chemie gestudeerd had. Met een knipoog naar mij zei ze erachteraan dat die dat voor haar best wilde uitvlooien. Ze doelde natuurlijk op Loes. Vol goede moed toog de man nu naar zijn schuur en kwam terug met een klein schepje en een massa gelabelde zakjes. Ik zag enige overeenkomst met Pierre in hem. Hij was voorbereid en had al uren zitten pielen om al die zakjes klaar te krijgen. Verlegen zei hij naar mijn gezicht kijkend, "Stiekem had ik al op zoiets gehoopt maar wilde niet inhalig lijken." Ik lachte en zei dat je wel gek was als je het ijzer niet smeedde als het heet was. Hij grijnsde eens en veegde het zweet van zijn voorhoofd. We hielpen hem op zijn aanwijzigen om de paar meter een monster te nemen. Zorgvuldig schreef hij de plek en zijn naam erop. Hij ging ervan uit dat Paula's connectie op het instituut voor bodemonderzoek zat. We lieten hem ook zo wijs in de trant van "werk en privè'. Wij zweetten als runderen van het karweitje. Lachend concludeerde Paula, "Op deze helling is al een ding perfect. Zoveel weet ik zelfs van wijnbouw af". hij is lekker warm." De boer gaf haar gelijk en vertelde dat volgens de historici sinds de Romeinen hier al wijnbouw bedreven was, maar dat Napoleon die vernietigt had om de franse wijn te "beschermen'. Er zou volgens hem dan ook een perfecte Riessling vanaf moeten komen. Wij zeulden de bodemmonsters in een kist naar mijn auto toe. Voordat ik zelf op de laadbak klom zat Paula er al op. Ze was in een sprong er bovenop gehupt. Lachend dat je een oude man als mij niet te veel moest laten doen met dit hete weer, nam zij daar de kist van me aan en trok snel het dekzeil er over. Met een zelfde katachtige sprong stond Paula ineens weer naast mij op de grond. Breed lachend naar de landbouwer zei ze doodleuk, "Het zit in mijn genen." De man lachte en bekeek niet opzichtig maar wel bewonderend naar Paula's gestalte en knikte. Daarna vroeg hij of wij nog even mee naar binnen gingen om wat te drinken. "Effekes e sluukske ninne'(even een slokje drinken) zoals Paula tot verwondering van de man zei. Hij schonk een lekker fris glas bronwater met citroen voor ons in. Ik proostte ermee op zijn aanstaande Riessling. Geheel amicaal nu en tot zijn eigen schrik sloeg hij mij op de schouder en zei, "Ich maeg toawd umvalle mer du kiejst den ieschte flesch kammeroad!" (ik mag dood omvallen, maar jij krijgt de eerste fles vriend) Ik lachte en zei tot zijn opluchting, "Goad". doa hoadt ich tieg aa" (goed, daar hou ik je aan) Op dat moment kwam er een jonge vrouw binnen die zijn dochter bleek te zijn. Ze zag er leuk uit. Het was een stevige jonge vrouw met korte donkere krullen. Zij ging gekleed in een spijkerbroek en had mooie volle heupen. Haar stevig brede tieten bengelden lekker los in een leuk doorzweet bloesje. Deze plattelands schoonheid zat van onder tot boven onder de koeienstront. Lachend gaf zij ons een hand en stelde zich voor als zijnde Eva! De man lachte nu verlegen en zei haar vernoemd te hebben naar mijn vrouw, de jonge Gravin. Ik voelde mij voor mijn Eva, ondanks haar agrarische parfum, vereerd met dit naamgenootje. Het was een echt natuurkind ze had spieren als Paula en een uiterlijk als een kruising tussen Vera en Eva zelf. Ze was, ook al zat ze van boven tot onder onder de stront, beslist een schoonheid. Ook Paula was gecharmeerd van haar en dat niet alleen door haar uiterlijk. Voor Paula toonde zij een opvallend interesse. Ze keek haar net even langer recht in de ogen dan normaal. Met een onzeker dunnetjes, "hoije" ik ga gauw onder de douche' zei ze gedag en verdween haastig. De boer verontschuldigde haar gedrag en zei dat zei dat ze wat met haar gevoelens in de knoop zat. Hij vermoedde dat zij het bedrijf echt ging overnemen. Daarom was ze nu thuis op vakantie en hielp hem. Ik vroeg hoe kan een leuke vrouw als zij is met zichzelf overhoop liggen. Terwijl ik vaststelde, "die is tegen alles opgewassen als ik haar zo zie." Een beetje ontdaan vertelde de man dat zij in het klooster zat, ze was non! Zijn Eva had tegen hun raad in, de gelofte afgelegd toen ze net van school was. Ze was er nu, na een paar jaar achter gekomen dat er meer was als dat. Paula zei daarop dat ze dan eens met onze eigen Eva moest spreken, die wist wel raad. De boer vond het geschikt van ons en beloofde het zijn Eva aan te raden. Hij stopte Paula nog gauw een van zijn eigen gemaakte worsten en een stuk Ardenner in de hand. Ze vond die toch zo lekker en zou er dan thuis ook nog van genieten. Paula bedankte vriendelijk, ze vond het echt overheerlijk. Met een vriendelijk afscheid togen we nu huiswaarts. Het was namiddag geworden en die koperen ploert aan de hemel deed zijn uiterste best ons te koken. Paula ontdekte in de wagen een knop die ik nog niet gevonden had. Tot mijn verbazing schoof het dak voor een groot deel naar achteren weg. Hoera, we reden cabrio. Paula kwam op het overmoedige idee te gaan staan. Ze liet de wind door haar haren waaien en schreeuwde ineens, "Joehoe'. De wagen die wij daarbij net passeerden maakte een slinger. De chauffeur schudde geërgerd met zijn hoofd en tikte met zijn vinger op het bovenste deel ervan. Lachend liet zij zich weer terug in haar stoel vallen. Geamuseerd over haar eigen onkul gierde ze, "Zie je wel je hebt geen dikke tieten nodig om het verkeer in gevaar te brengen." Het werd nu steeds heter naarmate de middag vorderde. Toen we bijna weer bij Roermond waren legde Paula haar hand op mijn knie. Verleidelijk streek zij steeds hoger totdat ze in mijn kruis zat. Ik vroeg daarop hoe ze, ook die worst uit Wittem eigenlijk wilde genieten. Ze lachte, keek weer alsof er elk moment iets gebeuren kon en zei, "Samen met jullie". maar dan echt waar die ook voor gegeven is schatje." Ik lachte om haar en dacht even terug aan die andere Eva. Paula merkte het en wilde weten wat me bezig hield. Ondeugend kijkend wreef zij daarbij mijn eieren door mijn broek heen plat. Ik antwoordde dat ik aan die agrarische Eva gedacht had en of zij het ook gemerkt had. Paula vroeg grijnzend wat zij dan ook wel gemerkt moest hebben. Ik vertelde nu dat die tweede Eva haar zo aangekeken had. Paula lachte geamuseerd, "Jep, dat is een lekker stuk hê. Maar maak jij je nou maar geen illusies. Die is echt lesbisch".. van top tot teen." Ik lachte en zei dat ik het wist en vast besloten was de zaken en het privè te scheiden. Maar ik had ogen gekregen en iets moois zag ik altijd graag. Paula grijnsde en vertelde dat zij zich ook geen illusies maakte om dezelfde reden. Grinnikend zei ze nu, "Je kunt je ook aan iets vergapen in een museum, je weet toch dat je het nooit krijgt." Zo over onze middag keuvelend reden wij Roermond voorbij. Paula had haar hand nog altijd in mijn kruis liggen. Ineens zei ze verleidelijk, "Toine zullen wij nu eens wat leuks doen." Ik keek haar verliefd aan, ik had wel zin in iets leuks en zeker met Paula. Er vroeger altijd van uitgaande dat zij een echte pot was en zodoende voor mij onbereikbaar zou zijn, genoot ik nu dubbel van haar affecties. Ik vertelde Paula deze gedachte. Paula lachte erom en zei, "Ja je hebt altijd gedacht met twee potten te moeten leven. En wij hadden het er elke avond weer over hoe we jou zouden kunnen verleiden. Ik vooral, Loes was toen nog te vaak aan het twijfelen. Ze wilde jou niet choqueren, ze dacht toen ook nog je volle zus te zijn. Op het ene moment wilde zij onbeschrijfelijk graag en op het andere twijfelde zij weer." Ik lachte en zei het fijn te vinden dat wij nu wisten waar we aan toe waren. Ik had me vaak genoeg maar met moeite in kunnen houden. Al van af onze prilste jeugd waren wij heel vrij met elkaar omgegaan. Zeker nadat tante Lin mij bezocht had. Daarna hadden we ons onderling bevredigd en waren daarbij vaak tot het randje gegaan. Zo kletsend nog enkele kilometers gereden te hebben, herhaalde Paula haar vraag nog eens. Ze kwam terug op haar vraag of we iets leuks gingen doen. Ik antwoordde, "Ja dat was je toch van plan. Ik wilde alleen afwachtten waar en wanneer jij wilde." Ze lachte geheimzinnig en vertelde dat we inmiddels vlak bij mijn visstekkie gekomen waren. Dat klopte ik was mij niet bewust ervan geweest. Paula had mij ongemerkt naar het begroeide riviertje geloodst. Ze had langs het kanaal omhoog de weg gewezen die er op uit kwam. Ik zette de wagen daar waar ik toen die andere wagen in de verte had zien parkeren. Toen had Lotte Eva's auto er geparkeerd voordat zij mij schaakten. Paula lachte nu wel heel erg verleidelijk naar mij en zei, "Zullen we dan maar naar jouw geluksplekje gaan". het is warm en stil genoeg ". beertje." Ik lachte terug en zei gretig, " Ja, als je dat wilt meisje". erg graag." Paula keek nu heel erg stout en zei dat ze dà t inderdaad graag wilde. Meteen daarop kwam er stikkend in haar eigen lach uit, "We gaan lekker vissen man.Dat was ik altijd al eens van plan." Nu schoot ik echt in de lach en vertelde dat ik helemaal geen spulletjes bij me had. Paula lachte daarop nog harder en zei dat ze daarop al gerekend had. Triomfantelijk vertelde ze mij dat toen ik gisterenavond Eva wijn bracht, zij vlug mijn visspullen in de wagen gelegd had. Ze had het allemaal achterin de bak onder het dekzeil verstouwd. "Aaha", grijsde ik, "vandaar een oude man als ik niet te veel laten doen hê Paultje."Vrolijk ginnegapte ze nu, "Ik heb me dat gisteren al uitgedacht. Ik had toen al geen flikker zin om vandaag maar drie uurtjes les te geven". zeker niet na die afgelopen nacht met jullie." Nu wist ik ook wat zij gisteren nog even zo vlug moest. Ik had Paula dus bijna betrapt bij haar actie. Achterin kijkend zag ik dat ze echt aan alles gedacht had, zelfs aan maden. Deze zaten mooi in een koelbox gezellig bij een paar broodjes verpakt. Hoe ze aan die maden gekomen was, was me een raadsel. Maar dat wist je bij Paula toch nooit. Ze keek lachend toe hoe ik inspecteerde of alles er was en zei glunderend, "Die maaien heb je te danken aan An. Ze vond het zonde om dat knabbelbot van ons weg te knikkeren en had het voor de vos achter de schuur gedumpt. Ik heb ze er maar uitgepeuterd, ze zijn toch goed hê?" Ik kuste Paula en zei dat ze klasse waren. Ze hadden precies de goede maat. Niet te klein en niet te rijp. Ze kronkelden als een gek toen ik even de zon erop liet schijnen. Bepakt en bezakt liepen we naar ons plekkie toe. Gezellig herinneringen ophalend bereikten wij het populieren bosje en de hoge rietkraag. Paula wees verstolen glimlachend naar de plek waar wij gevreeën hadden. Met een frivool lachje zei ze, "Kijk daar heb ik lol gehad. Toen dacht je nog een buitenkansje te hebben om eindelijk eens een echte lesfiets te mogen neuken." Ik lachte maar eens, ze had gelijk. In mijn arrogantie had ik toen echt gedacht een echte pot te krijgen. Eentje die alleen voor mij door haar knieën ging omdat ik het was. Nu wist ik beter. Zij hadden het van te voren netjes besproken om mij er eindelijk toe te bewegen hen beide als vrouw te zien. Hun kinderwens was oprecht en tegelijk een goede reden om mij ervan te overtuigen. Paula lachte bij mijn overpeinzingen en nam ook een hengel. Ik zei, "Hè, je bent strafbaar jij" je hebt geen visakte." Waarop Paula kort zei dat ik toch geen smeris meer was en anders zou zij zelf wel een bon uitschrijven. Ik keek haar olijk aan en wist wel een wederdienst te verzinnen waartoe zij graag bereid zou zijn. Lachend haalde ze op. Er spartelde een voorntje aan haar haak. Ik onthaakte hem en zette het visje terug. Met een klap van zijn staart schoot het visje de rietkraag in. Paula keek hem na en zei, "Wat een levenslust zo'n klein ding. Die weten het, vreten paaien en daarna pas dood gaan. Zelfs de vissen weten het dus. En die twee eerste dingen moet je zoveel mogelijk uitbuiten dat is pas leven." Paula had het bij het juiste eind en ik gaf haar volmondig gelijk hierin. Wij hadden ons hele duffe leven op de kop gezet en totaal veranderd. Dankzij Eva en de meiden hadden we doorgezet waar wij hier al mee begonnen waren. Eva had onszelf nog meer deuren laten openen. Ze had in het begin alleen geobserveerd en daarna vol voor ons gekozen. En wij voor haar! Dankbaar daarvoor zei ik tegen Paula dat eigenlijk alles zo snel en goed gegaan was. Paula vond dat zelf ook en zuchtte, "Ja, gelukkig wel. Ik had het anders niet meer uitgehouden." Tevreden over ons nieuwe levensdoel Eva en de meiden, gooide zij weer in. Daarna haalde ik een brasem naar boven. Paula keek met een vies gezicht naar al dat slijm. Ik lachte en rook eraan terwijl ik zei dat het toch een bekend geurtje had. Paula giechelde daarop plagend, "Eva is er zo goed als vanaf vanavond, dus dit is je kans. Geniet er dan hier nog maar van." Ik kon mij ook wat leukers voorstellen en wierp ook de brasem terug. Die kon er ook niks aan doen dat hij een kutgeurtje had. Paula sloeg weer aan en keek verwonderd naar het lange geval dat als een slang langs haar lijn omhoog probeerde te kruipen. Verrukt schreeuwde ze, "Paling, daar is Eva dol op! We hebben ons eraan volgestopt voordat wij naar jouw rechtszaak gingen." Plagend zei ik dat ik toen al iets vreemds aan hun opgemerkt had. Waarop Paula plagend terug ketste, "Hoor hem" jij was zo gek gedraaid dat je je eigen auto nog vergat lefschoppertje." Ze had gelijk en ik knikte grijnzend terwijl ik met de paling wurmde. Ik stak hem met een pen achter zijn kop, knipte de lijn af tot Paula's verbazing en deed de paling in een plasticzak. Na haar uitgelegd te hebben dat je die er toch nooit fatsoenlijk af kreeg, zette ik er een nieuwe haak aan. Met een handje en asjeblief gefeliciteerd, gaf ik de zak daarna aan Paula. Deze nam de bewegende zak aan en stopte hem in de koelbox erbij. Paula wilde er nu nog meer vangen. Het weer was er naar en Loes was er volgens haar ook gek op. Gekscherend zei ze, "Die halve rijstekorrel van ons lust ze ook." Ik lachte om haar uitdrukking. Paula wist niet veel van vissen maar had toch onthouden dat paling goed beet als het drukkend warm was. Ik had het haar eens verteld, toen ik perse wilde gaan palingvissen terwijl zij met mij uitwilden. Vandaag was het was er inderdaad drukkend heet genoeg voor. Omdat we nu wat langer bleven aten we toch nog Paula's broodjes die eerder niet nodig bleken. De boer uit Wittem had ons volgestopt met de heerlijkste dingen. Om meer paling te vangen hadden we wel aasvisjes nodig, dan kregen we ook grotere. Ik gaf Paula de zogenaamde kleine vaste stok en deed het een keer voor. Op mijn aanwijzing stond ze kwajongensachtig tussen het riet vissend te peuteren. Paula leerde nu snel hoe je een paar echte kleine visjes eruit tikte. Ik vertelde haar dat paling vangen iets anders was dan voorntjes tikken. Daar moest je snel voor reageren en bij het minste of geringste al aanslaan. Bij paling was dat een heel ander verhaal. Aandachtig luisterde zij naar mijn uitleg. Je moest ze laten bijten en dan wachten tot ze de tweede keer lijn namen. Paula vroeg waarom, waarop ik haar zei dat palingen eerst het aas wegschouwen en daarna pas aten. Paula vond het interessant en zei dat er bij vissen toch meer kwam kijken dan domweg een pier verzuipen. IJverig visten wij nu verder op paling. Na een uur of wat toen het al schemerde hadden wij er een heel stel gevangen. Paula kreeg er zelfs handigheid in. Ze lag voor! Zij peuterde de een na de ander eruit. We hadden nu een paar echt dikke en een heel stel wat dunnere. Paula's jachtdrift was gewekt. Als een donderslag bij heldere hemel zei ze ineens, "Ik ga ook jagen". net als jullie." Verheugd zei ik dat dat echt leuk vond. Eva was er ook dol op en zou zeker graag met haar en Isabelle op jacht gaan. Paula vertelde nu dat ze zich vooral verheugde op de jachthut. Daar had zij al de meest spannende dingen van gehoord. Huichelachtig refereerde zij daarbij aan onze gezellige avonden bij de open haard. Ik knikte van ja en zei dat ik daar ook graag vertoefde. Grijnzend stelde ik haar nu voor om dan ook maar eens samen te gaan jagen, vissen was ook niet het enig zaligmakende. Daarbij haalde ik mijn hengel maar op, er zat geen leven meer in. Ineens beet de paling minder. Hun uur was voorbij. Paula zwikte er nog een kleintje uit en stelde dat dat de laatste uit de bak was. Ze keek bij haar laatste paling in de koelbox en zag dat het ijs bijna ontdooid was. Spijtig stelde zij vast dat we nu naar huis moesten ook al omdat de koelbox steeds minder koel werd. Ik stelde vast dat we er meer dan genoeg hadden. Eerlijkheidhalve zei ik haar dat ik er nog nooit zoveel op een dag gevangen had. We hadden vandaag gewoon stom geluk gehad. Paula was best trots op zichzelf en dat niet zonder reden. Plagend als een echt vismaatje zei ze, "Zo nou heb ik het je een keer voorgedaan de volgende keer moet je het zelf kunnen." Het was echt drukkend warm en wij moesten snel naar huis. Nu toch een beetje bezorgd om de kwaliteit van onze supervangst zei ik, "Opschieten inpakken, vis bederft snel." Paula grapte daarop, " Ja net als visite. Daarom zijn we maar bij Eva ingetrokken". dan bederven wij niet." Gemaakt zuinig naar haar kijkend kaatste ik, "Dat helpt je nu ook niet meer. Jullie waren al bedorven. Daar hadden jullie mijn Evaatjes hulp helemaal niet meer voor nodig schatjes." Paula zoende eens lekker nat en hielp inpakken. Ze pleurde de laatste maden in het water. Wijs zei zij daarbij, "Je moet je stekkie onderhouden of niet soms." Ik kon niet anders dan haar gelijk geven. Daarbij sneed ik de laatste twee dode aasvisjes in kleine stukjes waarna die ook erachteraan gingen. Ondertussen had Paula het laatste ingepakt. Ze keek nog even rond of er niets vergeten was. Daarna zei ze doodleuk, "Tja ik had eigenlijk nog verwacht dat we een lekker nummertje zouden schuiven, maar jij was zo fijn aan het hengelen." Lachend om mijn gezicht dat ik trok liep ze al voor mij uit naar de auto. Ik keek nu net als bij Lotte en An verlangend naar haar heupwiegende gang. Paula liep zelfs onbewust steeds vrouwelijker. Ze merkte het en keek speels achterom. Aan haar lachje zag ik dat zij het er deze keer toch om gedaan had. Bij de auto aangekomen laadden we onze troep in en reden snel naar huis. We hadden echt een leuke middag gehad en hadden ons zelfs goed gedragen. Mijn leren autozittingen waren nog steeds als nieuw! Tevreden stuurde ik de oprijlaan voor het huis in. Wij waren net even voor half tien thuis. De wagen lieten wij maar gemakhalve om de hoek naast het terras staan. Ik vroeg of Paula wat zout en een emmer water uit de keuken wilde halen. Op haar vraag waarom zei ik dat zo het slijm eraf ging en de smaak beter werd. Toen Paula de keukendeur opende trok er een heerlijke geur uit naar buiten. Ik stelde dat Vera weer thuis was en vroeg het aan Paula toen die met het gevraagde naar buiten kwam. Zij ontkende dit lachend en zei dat Eva dat weer gepresteerd had. Ik graaide onze palingen, keelde ze en deed ze in de emmer met zoutwater. Daarna haastte ik mij met Paula de keuken in. In de keuken zaten Eva en Loes rustig te wachten. Loes vroeg wat Paula zo vlug met dat zout moest. Om de verrassing niet te bederven zei die druif met een stalen gezicht, dat het vannacht glad werd. Loes vroeg maar niet verder omdat ze nu toch geen normaal antwoord van Paula meer hoefde te verwachtten. Eva zei wijselijk niets maar glom van trots als een honingkoek. Zij had heerlijk gekookt Loes had nergens zorgen over gehad en alles was goed gegaan. Terwijl wij aanzaten diende Eva vlug op en wenste ons, "Bon appetit". Deze keer waren er zelfs vier soorten gegrild vlees en Vera 's eigen onvervalste Griekse salade. Het was voortreffelijk, we hadden een keukenprinses erbij. Vera had haar zin Eva was geslaagd. Paula vertelde ondertussen hoe onze dag geweest was. Grijnzend vernam Eva hoe ik haar geïmiteerd had op het terrasje in Sittard. Met een plagend Loesje aan haar zijde die zei, "Oh ja daarom, ik dacht van morgen al. Dat is een vent als dynamiet alleen het lontje is wat kort." Paula proestte het uit. Ze zag in haar gedachte nog mijn van kou verschrompelde pikkie. Gezellig plagend kwam het gesprek op Wittem. Ik bracht als bedrijfsinspecteur mijn verslag uit aan mijn nu hoogste baas Eva. Zij hoorde tevreden aan, hoe Pierre en de boer hun zaken geregeld hadden. Op onze grondmonsters verheugde Loes zich al op. Zij vertelde dat het helemaal niet zo'n heksentoer was als dat men het liet voorkomen. Loesje somde op wat ze nodig had en zei het morgen gelijk te bezorgen. Het belangrijkste was een microweegschaaltje, bunsenbrander, zoutzuur, lakmoes ed. en een kwak reageerbuizen. Eva vertelde dat zij dat alles als bedrijfsonkosten kon declareren. Paula grijnsde nu van het ene tot het andere oor en vertelde over die andere Eva die wij ontmoet hadden. Eva lachte zich kapot bij haar verhaal en zeker toen op de proppen kwam dat de Wittemse Eva een echte lesbienne bleek. Lachend zei ze, " En nou had ik altijd gedacht dat het nonnenklooster daar de perfecte plek voor zou zijn." Leuke situaties uitdenkend om te wippen in een nonenklooster aten wij door. Het scheen dat alleen de gemiddelde leeftijd daar ons nog tegenhield. Eva hield dus ook niet van alles dat ouder was als zeventig jaar. Na het eten zat Paula op haar stoel te wippen en wilde Eva en Loes verrassen. Ze knikte even en ik knikte terug. Tot Eva's en Loes' verbazing sprong Paula op en rende naar buiten. Loes vroeg bezorgd naar Eva kijkend of ze soms last had van haar zwangerschap. Aan het eten kon het deze keer echt niet liggen. Ik zei niets en lachte alleen maar totdat Paula terug kwam. Trots liet zij onze vangst zien. Eva vond het geweldig en verheugde zich erop. De laatste goede had zij gegeten toen ze zich er met Paula aan te buiten was gegaan. Verse paling was een delicatesse en zelden in het zuiden te krijgen. Loes onze halve rijstkorrel had daar al vaker over geklaagd. De vis hier was altijd oud en niet te genieten. Het duurde eenvoudig te lang voordat de handelaren met hun marktkraam van holland tot hier waren. Dan was de smaak weg. Loes wilde ze wel bakken maar had ze net als de anderen liever vers gerookt. Ik zei dat ik ze wel zou roken. Verwonderd vroegen de dames hoe ik dat dan wel van plan was, we hadden immers geen rookton. Ik zei daarop geheimzinnig dat ik dat op de oude manier deed". die nog in mijn genen lag! Eva glimlachte en pakte een paar dweilen die zij nat maakte. Ik keek haar aan en vroeg, "Vaker met pap mee geweest?" hierop knikte ze en zei, "Die heeft diezelfde avontuurlijke genen als jij hoor. En palingvellen zijn niet groot genoeg." Ze wist wat ik met de oude manier bedoeld had. Pierre had het gegarandeerd ook al eens zo gedaan met een stuk wild op een van hun jachttripjes. Paula en Loes begrepen er nog niks van. Nieuwsgierig togen zij met Eva, mij en de paling naar achteren. Terwijl ik al een kuiltje groef haalde Eva al een paar stevige rechte takken. Deze zette zij als een driepoot over het kuiltje waar ik al wat dennennaalden en wilgentakjes ingelegd had. Met een stukje touw dat nog van de hooibalen aan de klink van de staldeur hing, bond zij ze aan de bovenkant bijeen. Bij Paula begon nu iets te dagen. Fluks ratste zij een dunne tak van een hazelaar. Ze sneed er een puntje aan en beduide Loes hetzelfde te doen. Loes onze wetenschapper snapte er nog geen snars van maar ze deed het Paula gedwee na. Ik maakte intussen de paling helemaal schoon en zei het jammer te vinden dat Pierre er niet bij was. Eva keek me aan en vroeg hoezo. Ik lachte en vertelde dat hij zo prima andermans forellen kon uitslachten. Misschien lukte hem dat dan bij paling ook. Loes schoot hardop in de lach. Ze kende dat verhaal maar al te goed. Nagenietend hiervan vertelde ze dat toen wij naar Pètange waren om de Moreau's te treffen, zij in het chateau gezellig onze streken hadden besproken. Zo in de trant van, dan kunnen wij jullie en jullie ons vertellen dat die twee echt aan elkaar gewaagd zijn. Pierre had hun toen ook in geuren en kleuren verteld hoe hij met mij op de koffie gekomen was. Lachend had hij er toen achteraan verteld, dat hij het aan zijn eigen grote mond te danken had gehad. Eva schokte van het lachen met haar schouders bij Loes' kleurrijke vertelling. Ze kon zich Pierre hierbij levendig voorstellen. Zich nu tranen lachend zei ze, "Pap kennend stond die daarbij als Napoleon op tafel weidse gebaren te maken." Loes knikte instemmend van ja en gaf Eva al een hazelaartakje aan. Deze nam het met een overdreven beleefd, dank je wel lekkere roddeltantes aan en reeg de schone palingen eraan. Paula en Loes deden het Eva na bij de rest van de hazelaartakken. Eva hing ze daarna op in de driepoot. Ik stak daarna het wilgenhout eronder aan. Eva smeet nog vlug wat kleinspul erop en keek hoe dat vlam vatte. Toen het goed brandde hingen we de natte dweilen erover heen. Loes zei verschrikt dat het vuur zo zou stikken. Ik legde haar uit dat dat het principe van roken was omdat ze het anders wel cremeren genoemd hadden. Loes lachte en vroeg Eva waarom ze gezegd had dat palingvelletjes te klein waren. Eva legde haar uit dat de indianen en onze voorouders de verse huid van het dier gebruikten. Lachend vervolgde zij met, "Ten eerste. Ze hadden ook nog geen dweilen uitgevonden en ten tweede zo sloegen zij twee vliegen in een klap. De huid werd bruikbaar en het vlees houdbaar." Vertellend over de voor en nadelen kwam Loes tot de conclusie dat onze voorouders nog lang niet zo gek waren als de geleerden ons graag deden geloven. Eva spiekte om de zoveel minuten door zacht in de paling te knijpen. Ik lachte en zei, "jij had nooit modern hoeven te leren koken. Je bent al de perfecte stenentijdkok." Eva trok een wild gezicht en riep overdreven "Oegah oeka'. Daarna wild op Paula wijzend, "Ooegaah, krote slangejaagster heeft boega maal verschaft." Paula bedankte zich door haar eens lief te zoenen. Ik amuseerde me kostelijk met hun grollen. Ze speelden lustig hun rollenspel en de tot voor kort nog zo introverte Loesje deed even hard mee. Langzaam maar zeker steeg er een heerlijke geur van vers gerookte paling op uit onze "tipi' rooktent. Volgens Eva mocht ik vaker met Paula op pad. Ik vertelde nu dat Paula ook wel met haar op pad wilde in de jacht. Eva keek verrukt en zei toe het haar te leren. Dan konden ze mij en Pierre ook eens een poepie laten ruiken. Eva sloeg zich op de borst en zei dreigend, "Oegah oeka, dat wordt wildzwijn." Paula's eerste buit stond dus al bij voorbaat vast. Eva had nu de grootste lol. Ze hield de dweilen nat, door er lustig met water uit de regenton tegen aan te spetteren. Bivakkeren en prutsen dat vond ze het leukst. Ik was gelukkig met haar. Stel je voor, een dame van stand die zich zo met de gewoonste dingen kon amuseren, wat een geweldige vrouw. De palingen waren inmiddels zover en Eva trok de dweilen weg. Tijd om veel meer als smats en smek te zeggen hadden zij niet meer. Paling is het lekkerst als die warm uit de rook komt. Bij nader inzien had het toch wel wat meer kunnen zijn, maar het was gewoon lekker. Een onverwachte traktatie zoals Loes het noemde. Ze genoot er net als Eva van en zei dit ook. Het vet liep Eva daarbij rijkelijk over haar kin. Als Eva het, zoals nu ook weer op haar heupen had, dan kon zij uiterst erotisch eten. Ik dacht aan die asperge maaltijd en genoot nu dubbel. Met de laatste hap paling in haar mond wees Eva op haar vette kinnetje. Ik boog me over mijn assepoester heen en likte gretig het palingvet van haar kin. Haar hoofd schuin houdend genoot zij van mijn frivole spel, waarna zij me een speelse tongzoen gaf. Tevreden gelukkig zei Eva, "Ha dat is lekker" dat is het ware leven." Lachend vroeg Paula die net Loes palingvet afgezoend had hierop of Eva de paling of mijn tongzoentje bedoelde. Eva lachte dat ze natuurlijk de paling bedoeld had. Ze was echt een klasse vrouw. Ze at met net zoveel smaak de gewoonste dingen ondanks dat zij met kaviaar, truffels en champagne was opgegroeid. Ze kon zich verheugen op de eenvoudigste dingen. Zich te buiten gaan aan de wildste seksorgiën en de volgende dag weer rustig genieten van een tedere vrijpartij met zijn tweetjes. De geraffineerdste liefkozingen uitdelen en die te laten uitlopen in keiharde perverse seks om daarna weer heel teder te eindigen. "Eva is echt een sprookjesprinses", zei Loes mij vertederd aankijkend. Ik had niets gezegd en keek verwonderd naar haar over deze uitspraak. Eva lachte en zei dat Loesje besmet was met haar gave. Ze had geleerd te luisteren naar de wind zoals ze lachend zei. "Ja", zei Paula daarop droogjes, "en de wind verteld mij dat ik naar bedje wil. Morgen moet ik toch maar gaan lesgeven, anders wen ik er nu al aan om echt vakantie te vieren." Loes lachte en zei dat de wind er niets mee te doen had gehad. Mijn gezicht had boekdelen gesproken zoals ik naar Eva gekeken had. In een adem door vertelde zij even luchtig dat ze morgen zelf sinds lang weer eens zou gaan spijbelen. Eva had haar vanmorgen gevraagd of ze bij de ondertekening van het contract aanwezig wilde zijn. Eva sprak volgens zichzelf "niet genoeg' Engels. Dat kon Loes perfect vloeibaar, zoals Eva het gekscherend vanmorgen gezegd had. Ik durfde Eva nu niet zonder hard te lachen aan te kijken. Zij had een smoesje gezocht om Loes mee te krijgen. Dat stond voor mij als een paal boven water. Bij mijn weten sprak Eva buiten Frans en Duits ook goed Engels. Om dit niet te laten merken roerde ik nog maar wat in het nasmeulende vuurtje. Eva zei daarop ondeugend naar Loes kijkend dat ik het maar uit moest plassen. Loes begreep haar blik maar wat graag en sprong op. Zij graaide met twee handen naar mijn waterslang. Loes richtte met een dicht geknepen amandeloogje en de tong tussen haar tanden op het hoopje smeul. Op haar brandweer commando "water mars' liet ik mijn straal er vergenoegd in klateren. Sissend doofde het laatste vuur. Waarna Loes probeerde op brandweerwijze mijn piemel weer terug te duwen. Het gevolg was dat zij alleen mijn vel lekker ver terug stroopte, waarop mijn pik stijf werd en mijn eikel vrij kwam te liggen. Loesje zag dat verlekkerd even aan en zoog snel de laatste urine druppeltjes van mijn pisgaatje. Met een uiterst spits tongpuntje drong zij er even plagend in. Zij kriebelde zo geraffineerd heerlijk dat mijn pik er van in volle lengte uitschoof. Mijn eikel gleed over Loes' tong verder haar mond in. "Hupakee daar gaan we eindelijk. Ik had al angst dat ik me voor niets had ingehouden vandaag", zei Paula heet. Eva vroeg verbaasd of wij vandaag echt niet hadden gevreeën. Zelf had ze dat waarschijnlijk niet uitgehouden. Plagend antwoordde Paula daarop, dat zij als pot er niks aan vond zonder Eva en Loes. Om die reden had ze mij, die plichtsgetrouwe ex smeris die zelfs zijn eigen wagen bekeurde ook aangezet tot snelheidsovertredingen. Dat alleen, om snel bij haar echte lesbische vriendinnen te kunnen zijn. Bij dat laatste wees Paula geamuseerd op de mij pijpende Loes. Om Paula te kunnen antwoorden trok Loes tot mijn spijt haar mond van mijn paal los. Loesje analyseerde haarscherp waarom Paula en ik geen potje geneukt hadden. Lachend vroeg ze Eva of zij die paling nog wel zo lekker gevonden had als wij ook nog uitgebreid bij deze zomerse temperaturen seks gehad hadden. Dan waren wij volgens Loes nu nog ergens aan het rammelen geweest. Waarop Eva stelde, dat een vluggertje ook niet bij onze leefstijl paste. Paula lachte nu ineens geheimzinnig en zei, "Allebei half goed. Eva je bent weer schoon dus dacht ik dat jij vanavond maar eens gewoon dat doet wat een net huisvrouwtje betaamd." Eva zoende Paula hiervoor. Paula was min of meer door haar zelf beloofd dat zij deze week aan haar trekken zou komen. Dit stond Paula nu af om haar Eva een plezier te doen. Paula voegde er lachend aan toe, "Ik kom zo best aan mijn trekken. Wat is er nou geiler dan je vriendin te laten copuleren met je zwager, je verloofde en de vader van je kind. Terwijl je zelf de zus van je verloofdes verloofde verleid." Loes en ik keken elkaar lachend aan. Wij schoten in de lach. Paula had dus ook al erover nagedacht hoe ons gezin in elkaar stak. Eva glunderde en tikte zacht met haar hand op de grond. Ik nam haar bij de hand en vroeg of ze mee ging. Ik vond de grond te hard voor een sprookjesprinses als mijn Eva. Eva plaagde dat ik zelf de grond te hard vond en een smoesje zocht. Zij was immers een doorgewinterde stenentijd kok die overal alles kon. Paula en Loes vonden het amusant ons te zien kibbelen en hakten de knoop door. Paula had in de gaten dat Eva eigenlijk gewoon treuzelde omdat we de meiden nog niet gesproken hadden. Ze stuurde ons daarom gewoon als kleine kinderen naar bed. Zij zouden wel op het telefoontje van de meiden wachten. Terwijl ik met mijn meisje naar binnen ging vroeg ik of zij de brandstapel nog wilden afdekken. Eva kreeg nu haast en liep mij meetrekkend naar binnen. Echt laat was het nog niet maar ze wilde afleiding. Ik merkte ineens dat zij gewoonweg de zenuwen had voor morgen. Eva vertrouwde me toe dat zij Loes met een smoesje morgen erbij gevraagd had. Ze wist dat deze Amerikaanse firma op het laatst nog altijd extra toeren probeerde uit te halen. Dit om op het laatst nog veranderingen aan te kunnen brengen in het contract en zo nog wat af te dwingen. Loes zou daarbij nu een rol kunnen spelen als grote onbekende. Zij kon namelijk net zo ongenaakbaar overkomen als Eva zelf. Ze wilde die cowboys gewoon met haar aanwezigheid intimideren als dat nodig bleek. Ik begreep het en zei dat het me ook al verwonderd had dat ze niet voldoende Engels zou spreken. Eva ging immers al jaren naar die internationale beurzen. Daar had zij altijd zelf gehandeld om de beste inkopen te kunnen doen en dat was niet niks in dat wereldje. Daar moest je goed uit de voeten kunnen in het Engels. De pornowereld was voor de buitenstaander een en al leuke seks, maar voor een insider was het keiharde business. Eva had mij al eens gezegd "de fluit en de duit regeren de kluit' en ze had gelijk zoals altijd. Eva griste nu we binnen waren met een stout gezicht een fles wodka mee. Fluisterend zei ze, "Ik wil me bezuipen en trek hierbij dat zachte klopje van net maar terug!" Ik nam haar de fles af en zei dat ze morgen een klaar hoofdje moest hebben. Ik beloofde haar dat we dit echt daarna zouden inhalen. Geil fluisterde ik in haar oor, "Een zatte vrouw is een engel in bed en jij bent dat nuchter al." Glimlachend zei Eva dat ik nu eens gelijk had. Of ze mijn besluit haar niet te laten drinken of dat van die nuchtere engel bedoelde weet ik niet. Ik liet het er maar bij en wilde haar alleen nog op haar gemak stellen. Eva had het naar mijn idee nodig. Onze sterke Eva was ineens kwetsbaar en moest aandacht krijgen. Ik nam haar hand en klopte er mee zacht op mijn borst. Op dat moment kwamen Loes en Paula ook binnen. Verwijtend zei Loes, "Zijn jullie nou nog niet naar bed. Morgen hebben we een zware dag Eva." Eva keek haar aan en proestte het uit. Door Loes' opmerking die zowat gelijk stond aan de mijne, voelde Eva zich ineens weer heel sterk. Verliefd ons nu allemaal omarmend zei ze dat ze blij was ons te hebben. Gekscherend er meteen achteraan, "Anders buiten ze een arm weduwvrouwtje ook genadeloos uit hê." Lachend om mijn "arme' miljoenen zware weduwvrouwtje sleurde ik haar naar boven. Uitgelaten gierend en echt op seks belust ging Eva mee. Waarop ik zei, "Bij nader inzien trek ik mijn klopje ook maar terug." In onze slaapkamer rukte Eva zich de kleren van het lijf. Terwijl ik zelf nog haastig alles uittrok besprong ze mij als een tijgerin. Ik wankelde en viel met Eva op mijn rug. Met de broek nog op de enkels kiepte zij me op ons ronde bed. Als een wild geworden jonge bruid in haar huwelijksnacht trok ze mijn broek verder uit. Met slingerende tieten stortte zij zich als een furie weer op mij en bedekte me met zoenen. Wild hijgend verlangde Eva nu dat ik haar nam. Ze wilde seks en niets anders. Kreunend van verlangen zei ze, "Ik ben jouw adellijke teef met stamboom". neem me dan ook zo." Ik pakte haar polsen en drukte daaraan haar armen boven haar hoofd op het bed. Mijzelf zo onder haar lijf uitwerkend bedwong ik Eva die spartelde als een van onze palingen. Hitsig fluisterde ik, dat ik haar nu mijn stamboom ook zou laten voelen. Eva lachte uitdagend hierop en probeerde weer bovenop me te komen. Om haar te bedwingen liet ik mij met mijn volle gewicht op haar ploffen. Eva steunde even onder mijn lichaamsgewicht en beet zachtjes in mijn schouder. Ik wrong hierop Eva's mooi benen met kracht uit elkaar, waarop zij haar onderlijf omhoog bewoog. Ze bood mij vrij de ingang tot haar lusthof aan. Ik voelde hoe mijn eikel door haar aangroeiende schaamhaar naar beneden gleed. Hij belande regelrecht tussen haar reeds natte uiteen staande schaamlippen. Met een stoot van mijn bekken penetreerde ik zo haar hete vochtige vagina. Eva kneep haar ogen wellustig dicht en opende haar mond. Ze wilde een genotsgil uitstoten die ik smoorde door haar te tongen. Haar volumineuze borsten onder me plettend brak haar weerstand terwijl ik haar steeds vaster op mijn stijve reeg. Eva's snuiven ging nu over in een sensueel kreunen. Langzaam nam ik mijn mond van de hare en zei, "Geen zorgen assepoes. Loes is geen katje dat je zonder handschoenen aanpakt en jij ook niet." Eva lachte en vroeg of ze nu, nu ze getemd was, ook haar armen mocht gebruiken. Ik liet deze tergend langzaam los door mijn handen langs haar huid te strelen totdat ik in Eva's oksels landde. Daar kriebelde ik haar waardoor zij weer begon te kronkelen als die palingen van net. Als Eva ergens niet tegen kon was het dit wel. Ze vond het heerlijk en toch ook niet. Eva's lijf spande zich en ontspande zich daardoor, zonder dat zij het zelf in de hand had. Na haar even tot het uiterste getergd te hebben liet ik mijn handen verder afdwalen. Ik zette ze op die ontzettend dikke stevige tieten en masseerde deze zoals ik Paula vanmorgen had zien doen. Eva steunde hevig op en kreunde van genot. Wellustig plagend, "Ja jaah ja... oooh, ik voel het".. jij bent ook honderd procent lesbisch man." Ik schoot onbedaarlijk in de lach waarop Eva zich ook niet meer kon goed houden. Haar zenuwen kwamen echt los. Ze bulderde het uit toen ik hikkend zei dat ik nu wist waarom het sexspel genoemd werd. Bij elk spelletje werd namelijk altijd veel gelachen. Eva wist me nog wat meer op te juinen door met een doodernstig gezicht te melden dat de eskimo's voor seks en lachen een en hetzelfde woord gebruikten. Er werd bij ons dus heel wat af gelachen. Ze zoende me daarna en stootte verwoed en verlangend haar bekken tegen mij aan. Eva was heter als peper vandaag. Ik voelde hoe mijn stijve begon te kloppen en mijn eieren optrokken. Ik wilde nog niet klaarkomen. Eva bespeurde het ook en liet zich gaan. Nat en soppend kwam zij even later zwaar kreunend klaar. Eva gromde als een krolse tijgerin. Verliefd naar Eva's klaarkomende gezicht kijkend hield ik me nog steeds in en telde bloemetjes op het behang. Terwijl Eva's schokkend orgasme wat afnam trok ik mijn pik met tegenzin uit haar heerlijke poesje en kroop naar boven. Ik wilde dat ze mijn sperma uit mijn stijve zag spuiten. Dat vond ze erg geil en tegelijk eigenlijk ook weer jammer. Het prikkelde volgens haar ook zo lekker in haar buik als ik het daar spoot. Eva ontving me met een wellustig geopende mond waar ik hem vlug in stak. Nauwelijks daar aan geland spoot ik mijn sperma over haar tong. Eva slikte en zoog mijn pijp verder af terwijl zij sensueel mijn kloten kneedde. Geil hitsig hijgde ze tussen het slikken door, "Ik melk je helemaal leeg. Ik wil die klotezooi eerst proeven en daarna in mijn geile pens voelen schat." Ik had vanmiddag niet geneukt, mijn pik was en bleef stijf. Paula had mij vanmiddag al op scherp gezet en Loes had mij daarnet nog even de finishing touch gegeven met haar pijpbeurt. Mij van Eva's gezicht af op mijn rug rollend zwiepte mijn piemel als een antenne door de lucht. Eva keek er hoerig geil naar en rolde zich vlug, naar hard lullenvlees verlangend op me. Met een hand mijn pik in haar kut duwend stootte zij alweer vol overgave haar bekken op en neer. Ik voelde hoe mijn pik in haar warme natte nu ver openstaande spleet verdween. Eva schreeuwde van wellust. Bij elke stoot stiet zij een bronstige gil uit. Totaal over de rooie gaand gilde zij, "Ja ja ja ja jaaah neuk mijn kut vol stoot me vol voller jaah". Loesjes wollige gevoel kroop daarop door ons beide heen. Wij wilden zoveel mogelijk van elkaar voelen en wreven onze lichamen zoveel mogelijk tegen elkaar. Met een laatste krampachtige bewust gerichte stoot wrong Eva zelf haar baarmoederhals tegen mijn kloppende stijve. Daarbij sperde zij haar ogen wijd open en haalde diep lucht. Van pure lust overmand stootte ik op dat moment ook toe en drong ontzettend ver in mijn sprookjesprinsessekutje in. Eva gilde extatisch op en kwam heftig klaar. Zij trok haar bekkenbodemspieren daarbij krampachtig van lust aan als een zenuwachtig meisje bij de eerste keer. Eva's onderlijf stond op de automatische piloot die zaad molk. Haar op lust getrainde lichaam zoog mijn diep in haar spuitende opgezwollen stijve, nu muurvast in zich. Vast in Eva's loopse poes zittend spoot ik nogmaals pijnlijk lekker mijn laatste sperma op haar eierstokken. Daarna ging bij mij het licht uit. Toen ik mijn ogen weer opende keek Eva mij verrukt aan en fluisterde lief, "We zitten vast beertje. We zitten vast als twee hondjes en er is geen Vera die er een emmer water overheen dondert." Eva miste net als ik Vera. Zij was echt geliefd bij ons allemaal. Genietend van haar nog steeds natrekkende vol gepropte kutje tongde Eva mij. Ik zoog haar speeksel daarbij met smaak op en ademde haar lucht genietend in. Ondeugend kirde Eva dat Lizet haar voor dit soort gelegenheden iets gegeven had. Want als je echt vast zit zoals wij nu dan is het zo verdomde moeilijk de trap af te komen. Ik vertelde haar grijnzend dat ze dat dan ook maar aan An moest geven. Die had hetzelfde probleem ook al op zolder geopperd. Waarop Eva grinnikte, "Ons geile sneeuwwitje pak je morgen ook maar eens zo" dat wil ik dan graag zien. Heerlijk diep in die witblauwe ogen van haar kijken hoe die dierlijkgeil wegdraaien als dat loedertje klaarkomt." Mijn pik klopte nog lekker geil in Eva en ik wilde zo met haar inslapen. Eva was nu de verstandigste en rommelde vast op mij zittend in haar nachtkastje. Daarbij trok ze mijn pik tot het uiterste uit, zo vast zat ik in haar verankerd. Toen ze gevonden had wat zij zocht zei ze moederlijk, "Zo oogjes dicht". Dat deed ik natuurlijk niet want iets dat uit een dokters praktijk kwam ging meestal gepaard met naalden. Eva lachte om mijn benauwde gezicht en liet mij een spuit zonder naald zien. Er zat een stukje infuusslang aan die ze in een flacon stak. Eva zoog daardoor een heldere vloeistof op en stak dit daarna voorzichtig langs mijn pik in haar kutje erbij. Glimlachend drukte zij daarna de spuit leeg. Ik voelde een sterk verkoelende nattigheid om mijn pik door Eva's gehele poes optrekken.Langzaam trok Eva daarna haar kont van me omhoog en mijn stijve kwam met een zuigend geluid uit haar lustgrotje vrij. Uitgerekt en met gezwollen aders erop klapte hij daarna als een dronkeman op mijn buik. Mijn pik was blauwpaars en deed eigenlijk lekker pijn. Eva zoende hem en mij terwijl ze me die injectie spuit liet zien. Gniffelend zei ze dat ze nooit gedacht had hem te moeten gebruiken, maar toch blij was dat Lizet erop gestaan had dat zij hem aannam. Lizet had hem meegenomen en als verjaarscadeautje stilletjes aan Eva gegeven. Hunkerend had Lizet haar daarbij verteld hoe zij die eerste keer van mijn stijve genoten had. Ze had zich extreem lekker vol gevoeld bij mijn orgasme. Zelfs na al twee kinderen te hebben gebaard en dus ruimer te zijn als Eva. Eva grijnsde nu ongegeneerd lekker en zei, "Haar kut heeft tot de dag erna nog gelekt" ze heeft de hele dag met natte dijen rond gesopt van jou." Ik glimlachte en vertelde Eva dat Lizet's dikke reet zich trillend van geilheid daarbij om mijn lul vastgezogen had. Stevig en hard was haar kont toen geworden. Iets wat ik totaal niet verwacht had bij zo'n echt volslank moedertje. Eva vertelde ineens lachend, "Ja toen had ze je pik nog niet in actie gezien, alleen nog maar gevoeld. Daarna is Lizet pas echt geschrokken. Dat was toen ze jouw pik echt had zien opzwellen in haar Gislaine. Haar kutlipjes waren wit geworden van de spanning om jouw pik. Volgens Lizet zwol zelfs jou eikel vlak voor de ejaculatie dikker op dan zij ooit gezien had. Ze noemde het veel inwendige pik. Jouw piemel is in rust toestand niet buitenissig groot maar als je echt geil wordt schuift die tot ongekende proporties naar buiten." Eva keek bij haar verhaal naar mijn apparaat en streelde er even zalig bezitterig over. Met een hemelse glimlach zei Eva daarbij dat ze bij mij kregen, wat zij en de meiden bij geen ander gevonden hadden. Ze dankte tante Lin voor haar cadeau aan mij. Vervolgens vertelde Eva dat Lizet gezegd had, "baarmoeder neuken is echt lekker, maar die ramt zich nog eens zo vast in je kutje als een keilbout Eva'. Daarop had Lizet Eva sterk aangeraden haar cadeautje daar te bewaren waar zij er goed bij kon. Lizet had haar goed geïnstrueerd hoe het te gebruiken was. Eva lachte en zei, "Het grote voordeel is dat nu ik een keer echt stevig heb vast gehangen, het net is alsof ik al een keertje bevallen ben. Dus is de kans op herhaling hierdoor volgens ons Lizetje stukke minder." Eva rolde zich daarna lekker tegen mij aan en pakte mijn nog gevoelige pik vast. Ik kuste haar en we sliepen nog voordat Paula en Loes naar boven kwamen in.
© Copyright 2006 2024 Toine
Toine
© Copyright 2006 2024 Toine
Nog voor dag en dauw, werd ik wakker door dat aangename gevoel aan mijn pik. Ik keek slaperig naar beneden en zag Eva's hoofd op en neer gaan. Ze pijpte me vol overgave. Haar warme mond omsloot heerlijk mijn ochtend stijve. Deze werd door de slapende Loes nog stevig vastgehouden zodat Eva haar handen vrij had. Zacht streelde zij daarmee mijn ballen en masseerde met een vinger mijn prostaat. Eva bemerkte dat ik ook wakker geworden was en keek speels naar boven. Zij glimlachte ondeugend en gaf me een speels knipoogje. Met een vinger op haar mond beduide ze dat ik stil moest zijn. Glimlachend wees Eva mij met haar ogen op Loes, die in haar slaap de oudste en lekkerste bewegingen ter wereld maakte. Voorzichtig maakte Eva nu met Loes' hand masturberende bewegingen, terwijl zij met haar andere hand Loes zacht begon te vingeren. Loes duwde over seks dromend haar kontje zo dat Eva vrij entree kreeg en genoot nu nog intenser van haar sensuele droom. Door Eva's overvloedige speeksel van de pijpbeurt schoof mijn stijve langzaam uit Loes' greep. Deze draaide zich nu in de slaap, dijen wrijvend op haar rug. Eva trok daarbij langzaam haar hand uit Loes' gretige spleetje terug. Heel voorzichtig spreidde zij daarop Loes' slanke benen en keek verwachtingsvol van Loes' natte donkere kutje naar mij. Zij beduidde mij vergenoegd dat Loes' pruimpje ervoor klaar was. Met een frivole blik in haar ogen ging Eva wat naar achteren zodat ik plaats kreeg. Ik kroop daarna voorzichtig tussen Loes' benen in en liet mijn onderlichaam zacht op haar bekken zakken. Eva opende Loes' donker schuifdeurtjes en hielp mij door mijn stijve er precies voor te houden. Langzaam drukte ik mijn eikel in Loes' warme vochtige lustgaatje. Tussen Eva's vingers door gleed ik langzaam maar zeker dieper in onze schone slaapster. Met een genotvol kreunen reageerde deze nu op mijn stijve lans. Loes kantelde haar bekken iets en liet zich willig penetreren. Gniffelend fluisterde Eva zacht, "Ze vind het zo net zo lekker als ik." Ik pompte Loes op mijn armen steunend heel beheerst in haar "slapende' poesje. Loes kantelde op seks belust nu haar bekken nog meer en sloeg daarbij haar benen om mijn achterste. Haar droom bereikte het hoogtepunt. Ik voelde haar geslachtsorgaan samentrekken om mijn lul. Het liefdesgrotje van onze doornroosje werd plotseling kletsnat. Op dat moment werd zij ook wakker en lachte gelukzalig. Loes zuchtte alleen maar diep en zei nog niets, ze wilde dit moment even vasthouden en genieten. Zij was in haar waakslaap toestand heerlijk ontspannen klaargekomen. Ik kuste haar en trok mijn paal al een beetje zaad spuitend tergend langzaam terug. Daarbij keek Loes verwachtingsvol naar Eva, die naast snel ons ging liggen. Zij zoende mijn trillend stijve pik aan de onderkant en bolde geil met beide handen haar tieten voor me op. Met een hemelse glimlach keek ze daarna toe hoe ik mijn zaad er weer spontaan over verloor. Het liep er in dikke klodders overheen tot in het door mij zo geliefde spleetje. Eva vond het al van af de eerste keer prachtig om mij zo te doen spuiten. Zij genoot ervan dat ik hier willoos van werd. Liefjes kirde ze plagend, "Jij hebt een lul van staal maar tegen mijn tieten is die nog altijd niet bestand, leuk hê." Paula zat er ondertussen gebiologeerd naar te staren. Eva bood haar daarop amicaal geil haar met sperma besprenkelde borsten aan. Paula lachte verlekkerd en zei wel zin te hebben in haar proteïnen ontbijt. Loes moedigde Paula geil aan, "Ja heerlijk spenenbief met piemeltjessaus dat is eiwitrijk en goed voor je." Genoegzaam geil smakkend likte Paula het er nu af. Stout naar mij kijkend deed ze er nog een schepje bovenop door zichzelf stevig te vingeren. Als een tienermeid kreunde zij daarbij en kronkelde dat het een lust was. Half klaar gekomen smeerde Paula ondeugend kijkend haar vingers snel over en in mijn mond af. Daarna gaf ze mij een lange diepe hete tongzoen. Ik proefde mijn eigen sperma dat zij net van Eva's memmen gelikt had. Paula had het gedeeltelijk in haar mond bewaard en tongde dat met veel speeksel over in mijn mond. Het had inderdaad veel van hazelnoten weg. Glimlachend zei Loes ineens, "En lekker hê. Begrijp je ons nou" mossels zijn erotisch lekker maar ook niet alles. Je wilt ook wel eens iets hartigs". iets nootachtigs!" Door haar opmerking schoot ik in de lach en bespeurde daardoor de onbeschrijfelijke ochtenddrang in mijn blaas. Paula bukte zich net en viste Eva's tampon uit het lampet stel. Ik stond op en vroeg verlekkerd naar Paula's kont kijkend, "Ik moet pissen".. wie helpt me ook daarbij." Met zijn drieën meldden zij zich nu overdreven vrijwillig. Het was weer zover, ze waren balorig gelukkig en tot alles in staat. Ik had wat losgemaakt met deze vraag bij mijn dames. Zij keken elkander even broeierig aan en begrepen elkaar zonder een woord te spreken. Eva zei dubbelzinnig dat zij haar beertje wel hielp niet naast de pot te piesen. Mij voorgaand trok ze me daarbij aan mijn waterstengel de kamer uit. Gevolgd door Loes en Paula die hitsig veronderstelde dat ze, als zij zich gisteren had laten gaan, mij verzopen had tussen haar benen. Dus gingen we in ganzenmars naar de badkamer. Paula wrong zich ineens langs ons heen. Die had nu echt hoge nood en plofte op de toiletpot neer. Half voorover gebukt zittend liet zij een klaterende straal in de pot wegspuiten. Eva trok mijn pik weer snel halfstijf en richtte op Paula's rug. Ik plaste zo mijn ochtendwater over Paula die stout giechelende, dat ze voor ons allemaal ook nog wel wat had. Meteen daarop werd haar gezicht rood van de inspanning en het begon enorm te stinken. Wij waren echt voor veel in, maar dit op nuchtere maag was net te veel. Loes trok wit weg en kotste in de badkuip. Eva draaide nog snel de kraan aan en vluchtte met mij en Loes naar beneden. Beneden op het toilet ontspanden Eva en Loes zich nu maar sanitair. Lachend waren zij er met zijn tweeën opgekropen en piesten nu om het hardst. Toen ik hen hoorde steunen maakte ik de deur los. Ik dacht dat zij zich lekker aan elkaar vergrepen. Niets was minder waar. Giechelend zaten ze samen op de pot en drukten er gezellig ieder hun hoopje in. Ik rende echt witjes naar buiten en snoof de heerlijke ochtend lucht diep in. Tijdens mijn werk had ik al genoeg meegemaakt als wij een waterlijk of zo moesten bergen. Ik was daar ondanks de tandpasta en ander middeltjes onder je neus nooit aan gewend. Ja, door je mond ademen werd er altijd gezegd. Lekker" we kotsten in zo'n situatie sowieso meestal de rand van onze maag nog mee eruit. Nee geef mij dan maar die frisse lucht die ik nu genoot. Even later kwamen mijn plaaggeestjes zusterlijk gezellig met zijn drieën erbij staan. Eva kwam lachend voor mij staan, drukte haar rug tegen mijn borstkas en zei plagend, "Och ieder een neusvol en je bent er zo doorheen beertje." Ik lachte als de beroemde boer met kiespijn en nam haar in de armen. Eva's hals zoenend keek ik wat Paula van plan was. Zij drukte haar lijf tussen het mijne en Eva's in. Paula had net al verlangend naar Eva gekeken en ging nu achter haar staan door mij weg te duwen. Ze nam Eva in de armen en masseerde haar borsten op echt lesbische wijze. Verlangend hard en toch geraffineerd teder. Tegelijkertijd knabbelde Paula eerst aan Eva's oorlelletje waarna zij haar hals uitgebreid kuste. Eva genoot Paula's liefkozingen passief en zwaar ademend. Eva liet zich passief door haar verwennen. Zij stond sidderend van verlangen, half achteroverhangend tegen onze geile Paula aan. Borsten knedend werkten Paula's handen zich naar voren om al tepeltrekkend hun werk af te ronden. Daarna langzaam strelend en heel erotisch via de onderkant van die volumineuze borsten afzakkend naar Eva's kleine vrouwenbuikje. Na dit gestreeld te hebben liet Paula zich achter Eva door haar knieën zakken. Zoenend en likkend bereikte zij zo Eva's ronde bips. Paula's handen waren intussen aan de voorkant in Eva's driehoek geland. Om daarna via haar dijen ook naar achteren te gaan. Eva bukte zich sidderend van genot wat voorover zodat Paula de ruimte kreeg. Deze trok nu zacht Eva's billen iets uit elkaar en liet haar tong ertussen verdwijnen. Paula likte nu vol overgave sensueel Eva's aarsgaatje en poesje. Eva sloot genietend haar ogen en schokte even. Zij kwam klaar op dit onverwachte genot. Paula had stilzwijgend en heel geraffineerd, Eva's gevoeligste plekjes met het puntje van haar tong tot explosie gebracht. Paula keek mij daarop lachend aan en flirtte, "Ze heeft een kontje van profiet, dat schijt en het stinkt niet." Mijn vrouwen waren vandaag echt balorig en een stuk perverser dan ik ooit had durven dromen. Ik vond ze supergeil en heerlijk zo. Buitenshuis echte dames en in huis een stelletje regelrechte perverse nymfomane hoeren. Stout en verlangend naar mijn stijve kijkend vroeg Paula ineens, "Moest jij alleen plassen?" Ze bukte zich even lief voorover en kuste mijn pik. "Ik moest net wel maar had boven toch ook al geen plaats", ketste ik dubbelzinnig plagend terug. Paula wist dat ik daarbij op haar massieve lijf doelde dat mij net de tweede keer in de weg had gezeten. Lachend stapte zij dreigend op mij af. Ze greep mij ineens vast en drukte me met kracht in een hurkhouding neer. Ik probeerde me nog te weren, maar bij Paula had ik het ook moeilijk. Die had echt de kracht van een dokwerker of liever gezegd van een paard. Eva keek ondeugend naar Loes die er de lol ook wel van in zag mij te zien stribbelen. Gezamenlijk grepen zij mijn knieën vast en trokken daaraan mijn benen iets uit elkaar. Net ver genoeg om vrij zicht te hebben. Eva grinnikte direct daarna, "Zo opschieten menneke".als je dadelijk nog wat eten wilt." Ik voldeed aan haar welgemeende raad en kakte nu net naast het terras. Mijn wraak was zoet, zij verbleekten alle drie! Haastig naar de struiken lopend keerden zij naast elkaar staand hun maag om. Pervers genoeg was het een alleraardigst gezicht. Drie gebukt naast elkaar staande naakte vrouwen die om het hardst kotsten. Ik zag duidelijk hoe bij elke keer dat er boven wat uitkwam hun kutjes krampachtig optrokken. Bij Loes droop er bij elke braakneiging uit het weer groeiende gladde zwarte schaamhaar een druppel urine weg. Paula had dat probleem niet. Haar kuthaartjes waren blond kroes die dit vasthielden. Bij haar glinsterden het vocht als pareltjes in de zon. Lachend vroeg ik wat er was. Eva keek me ondeugend aan en zei nog naslikkend, "We wennen vast aan die pup van jouw en de meiden. Die hebben ook de gezellige gewoonte je "s morgens zo lekker te begroeten." Paula beaamde nog doodleuk dat het en vorm van affectie was, eerst te poepen en er daarna doorheen te lopen. Anders konden jonge hondjes hun pootjes niet aan je afvegen. Loes schoot in de lach en hoopte dat er een dezer dagen een flinke onweersbui kwam. Geen van ons vieren was namelijk gecharmeerd van het idee mijn bruine pater en hun kots op te ruimen. Eva bracht zoals altijd even luchtig de oplossing. Met een brede grijs liep ze naar de buitendouche en zette een hendel om. Vrijwel meteen daarop regende het pijpenstelen en waren wij kletsnat. Het was mij nooit eerder opgevallen maar er zat een beregeningsinstallatie in de hele tuin. We waren toch naakt en sprongen als rimboekikkers rond in Eva's bui. Vlug en schaterlachend drukten zij om beurten een zurig kotskusje op mijn mond. Ik probeerde hen af te weren en zei dat ik het liever zoet had als zij het niet erg vonden. Snel spoelden mijn "dames' daarop hun mond door deze geopend naar boven te houden. Als hij vol geregend was gorgelden zij en spogen het lachend in alle richtingen sproeiend uit. Daarna lieten ze mij proeven of het goed genoeg was. Hun mondjes smaakten daarna weer zoet als honing en niet meer zurig. Uitgelaten wasten we ons onder die kunstmatige stortbui. Koud was het wel maar ook erg verfrissend na zo'n uit de hand gelopen ochtend. Op mijn pik had dit water hetzelfde effect als de koude beek in de Ardennen. Gelaten keek ik nu van hem naar mijn dames die nu als schoolmeiden giechelend naar mijn verschrompelde garnaal keken. Paula grinnikte en zei plagend, "Booowah". wat een muizepikkie heb je nou. Die past in mijn neusgat." Eva vond dat ook en vergeleek hem plagend met haar eigen nu enorm stijve tepels. Loes vond het een geil idee en opperde, "Eva als jouw spenen zo stijf zijn kun je mij en Paula ermee stereo neuken." Ik tikte hen speels op hun kont en zei van mijn koudwaterpikkie op hun tepels wijzend, "Meisjes je weet toch".. de een zijn dood is de ander zijn brood. Stout wreven zij zich sensueel over hun koude en stijve tepels. Ineens keek Paula op en vroeg, "Pup" Hoezo wat puppy".. Oooh daar dient die hondenriem onder jouw autozitting dus voor. Hihihi". Ik dacht al dat die voor mij was." Huppakee daar ging ik weer. Ik had het kunnen weten. Een geheimpje bij èèn vrouw bewaren was al moeilijk genoeg, maar bij mijn harem schier onmogelijk. Paula was een echte vrouw en ook zij snuffelde als de beste. Ze had de riem gezien en er verder niets anders bij gedacht, dan dat die voor een lekker onverwacht spelletje bedoeld was. Nu Eva echter haar vergelijking gemaakt had was bij Paula de nikkel gevallen. Echt ermee zitten kon ik ook niet. Ze wisten nu waarom en wilden de meiden net zo verrassen als ik. Ze plaagden nog wat en wij hadden eigenlijk weer eens de grootste lol om niets. Bibberend togen wij nu snel naar binnen. Eva moest nog naar de zaak, de anderen naar school en ik moest ".. helemaal niets! Naargeestig over zoveel vrijheid wilde ik echt niet doen. Mezelf vermaken daar had ik nog nooit problemen mee gehad. Een werphengel en wat aas waren al voldoende om een dag leuk om te krijgen. Ik vond het alleen vervelend voor mijn liefjes. Die moesten met tegenzin gaan werken en ik kon de kantjes eraf lopen. Eva bemerkte mijn twijfels. Zij vond het voor mij net zo vervelend als voor hen zelf. Ineens klaarde haar gezicht op, ze had een idee. Het was ook nog geen vergezocht onnozelheidje, het was iets dat echt moest. Zij had het eigenlijk alleen wat later met mij willen doen. Tijdens een haastig gemaakt ontbijt vertelde Eva dat ik maar naar Wittem moest. Anders duurde het toch te lang voordat die man daar ons weer zag. Pierre had haar de vorige avond nog snel op de hoogte gebracht over de stand van zaken daar. Ik hoefde alleen even mijn neus in Wittem te laten zien. Wij gingen per slot van rekening in de biologische producten. Even interesse tonen en als dat nodig was de druk erop zetten bij de gemeente. Het zou tegelijk een leuke rit voor mij met mijn cadeautje zijn. Paula keek verheugd en zei doodernstig, "Ik ben ziek! Ik voel me echt niet goed en heb vandaag maar drie lesuren. Dat ze naar de kloten lopen".. ik ga met je mee als het mag." Eva en Loes lachten ze vonden het leuk van Paula mij te willen begeleiden. Plagend zeiden ze dat Paula dan de wegenkaart kon voorlezen. Stel je voor ik zou verdwalen in de provincie die ik op mijn duimpje kende en met een auto die nog geen landweggetje aankon. Paula offerde zich volgens Eva, echt op door haar plichten te verzaken. Gniffelend antwoordde deze dat een ieder zijn prioriteiten had. "Ja", zei Loesje daarop, "reken maar dat ik ook nog de ziekenkaart neem. Ik betaal er niet voor niks voor." Eva waardeerde plagend hun opofferingslust en plichtsbesef. Zelfvergenoegd lachend zei ze dan ook, dat zij twee keurige leraressen lekker bedorven had met haar eigen grafelijke decadentie. Tot Eva's vermaak en waardering zei ik overtuigd, "Pierre had gelijk. Werken is wel aardig er moest alleen niet zoveel vrije tijd in gaan zitten." Eva zoende mij en zei dat we lekkere levensgenieters geworden waren. Het leven was echt te kort om je lang bezig te houden met kutakkefietjes als geld voor een ander te verdienen. Dat werd namelijk nergens gewaardeerd. De meeste firma's behandelden hun werknemers toch als een boer zijn kippen. Als ze bijna uitgelegd zijn worden ze zonder pardon opgeruimd. Daarbij komt ook nog de hypocriete houding ten opzichtte van de arbeidsomstandigheden en voorwaarden. Menig organisatie zou terecht op zijn strot staan als dieren op een dergelijke manier behandeld werden, maar met mensen moest het allemaal maar kunnen. Nadat Eva haar visie op die door haar zo gehate, verrekte huichelachtige samenleving verkondigd had, vroeg zij of Loes mee naar boven ging. In het deurgat draaide Eva zich nog even om en greep zich als een paaldanseres vast aan het kozijn. Verleidelijk lachend aan de deurpost hangend zei ze, "Och kom maar Loesje, die twee hebben nog veel belangrijkere dingen te doen dan wij. Laat ze zich er maar even geestelijk op voor bereiden. Het is ook een hele onderneming met dit barre weer gezellig naar Wittem te rijden.." Wij schoten in de lach. Het barre weer waar wij door moesten werd namelijk een prachtige zomerdag! Paula keek mij liefdevol aan en zei dat ze zich er echt op verheugde. Ze was gek van mijn terreinwagen. Het was volgens haar een "egt blietse kiebel'. Paula doorspekte de laatste tijd haar zinnen met dialect uitdrukkingen. Het hoog Hollands was er definitief van af. Zij leerde ook van Eva gestaag het Letzenburger net als Loes en ik. Ik dacht even terug aan ons reisje in die veewagen. Daar hadden Eva en Vera ons taalgebruik geanalyseerd. Paula had toen besloten zich ons dialect en het Letzenburger eigen te maken. Vastberaden was zij aan het leren gegaan. Dit wierp al binnen korte tijd zijn vruchten af. Op school had al een van haar leerlingen gevraagd of zij van Nijmegen of zo kwam! Haar nu onvervalste zachte G bracht hem op dat idee. Paula had dat als compliment opgevat en met een vooruitziende blik gezegd dat ze eigenlijk Luxemburgse van geboorte was. De knaap had daarop gezegd dat hij het erg knap vond dat zij zo goed Nederlands sprak. Hij was zelf in Luxemburg geweest en had er daar tot Paula's opluchting geen touw aan kunnen vast knopen. Paula keek mij vriendelijk onderzoekend aan tijdens mijn overdenkingen. Zij bleek ook al enigszins met Eva's virus geïnfecteerd te zijn en zei, "Fijn hê" ons kindje wordt net als wij Luxemburger." Onze soepkommen net leegdrinkend kwamen Loes en Eva de keuken in. Ditmaal beide netjes gekleed. Eva was weer directrice en Loes een iets minder grijze half-Aziatische muis. Streng door haar brilletje kijkend zei ze geamuseerd, "Zouden jullie je niet eens aankleden. Jij kent Claire wel Toine, maar zij jouw nog niet zo goed." Paula schoot in de lach en zei, "Claire heeft toch acht kinderen hê Eva, die ziet echt niets nieuws." Eva antwoordde gekscherend dat ik bij Claire toch niets meer kapot kon maken en die inmiddels ook wel onvruchtbaar zou zijn. Dus als ik nog zin in iets aparts had hoefde ik alleen zo zoals ik zat te wachten." Ik bedankte Eva voor haar "vertrouwen' en zoende hen ten afscheid. Ginnegappend voorstellend hoe ik een totaal verbijsterde Claire zou ontvangen vertrokken onze plaaggeesten. Ik vertelde Paula in het kort dat Claire best aardig was maar niets van onze relatie wist. Daarna gingen wij ons snel aankleden. Het idee Eva's poetswonder als Adam en " Eva te ontvangen trok ons beide niet. Paula trok korte sport kousjes aan en een kort wit tennisjurkje. Even stond ze twijfelend met haar kunsttieten te jongleren. Ik lachte en zei, "Laat die dingen vandaag toch, het wordt veel te warm. Ik vind je ook zo aantrekkelijk." Met een blij gezicht smeet Paula ze daarna in een hoge boog op bed. Meteen liet zij haar speelgoed beha erachteraan vliegen en trok een fleurig bloesje aan. Ik genoot van haar stevige brede kont die ze daarna half onder het bed wrong om haar sportschoenen op te duikelen. Paula had ze gisteren, zeker in haar haast nog voor mij in bed te liggen, eronder geschopt. Met een "Tadaaa the bitch is back' draaide zij even stout voor me rond. Ze had nu precies hetzelfde aan als toen wij de eerste keer gevogeld hadden aan de waterkant. Alleen had Paula toen nog een echt kortgeschoren pottenkopje. Haar haren werden almaar langer, zo lang dat het opviel als zij ze vergat te kammen. Daar maakte ik haar ook nu weer op attent. Lachend zei ze het nog wel eens te vergeten maar als ik het netter vond, wilde zij het wel even doen. Paula rukte een kam door haar pruik en vroeg of ze zo mee mocht. Ik zei nu naar waarheid, "Ja, je bent zo een echte stoot." Zij lachte om mijn compliment en bemoeide zich nu met mijn kleding. Ze had veel van Eva geleerd en ik trok nu ook bij haar nog lang niet aan wat ik zelf wilde. Paula stond erop dat ik mijn wildleren "Vikingpak' aantrok. Gniffelend vertelde ze dat ik er zo mannelijk wild in uitzag, zonder patserig te lijken. Mijn pak goed trekkend giebelde Paula geamuseerd, " En du suust waal eins va die hanewurgere die zoeget trage, (en je ziet wel eens van die minkukels die zoiets dragen). Ik kuste haar en vroeg haar op mijn beurt of zij zo met mij op stapt wilde. Paula keek even goedkeurend en knikte. Snel deed zij daarna aan Eva's toilettafel nog wat rouge en lippenstift op! Paula"? Ja Paula. Met een guitig "Klaar we kunnen' draafde ze naar beneden. Onder aangekomen deed zij meteen de voordeur open. Paula had door het gangraam iemand zien aankomen. Het was Claire die ik nu aan haar voorstelde. Ze was iets vroeger als normaal. Ze moest vanmiddag wat eerder weg om op visite te gaan bij haar oudste dochter. Ik zei er geen probleem mee te hebben. Zij had sowieso een sleutel en wist beter dan ik wat er hier gedaan moest worden. Paula schonk Claire nog snel een soepkom in voordat wij naar de stal gingen. Buiten giechelde ze stout geamuseerd, "Een geluk dat we ons al aangekleed hadden. Stel je voor".. wij tweetjes in ons nakie aan de keukentafel." Ik beaamde dat en refereerde grijnzend aan wat Eva daarnet gezegd had. Paula lachte erom en zei na Claire nu gezien te hebben. Te begrijpen dat Eva echt geen angst hoefde te hebben dat ik vreemd zou gaan. We waren wel beide gek op antiek maar nog lang niet op alles dat ouder was als zeventig jaar. Bij onze brandstapel bleven we even staan en haalden onze neus op. De berg hooi met Eva's divan stonk afgrijselijk. Hij was gaan zweten onder het canvas. Ik trok het ervan af en zag dat alles schimmelig vochtig geworden was. Paula zei dat het zo niet best zou branden vrijdagavond. Overal de humor van inziende zei ze, "Dan hebben we gerookte kutjes. Mààr gerookt vlees houdt wel langer hè?" Desondanks lieten we hem toch onbedekt in de zon drogen. Als er onverwacht toch nog regen kwam dan maakte dat ook niet veel meer uit. Met een riek schudde wij hem nog wat op en namen de auto. Paula genoot al bij voorbaat van ons uitje. Net voordat wij de oprijlaan af waren en de weg opdraaiden zei genietend, "We maken er ondanks dat we maar met ons tweeën zijn iets gezelligs van hê Toine." Ik reed op Paula's aanwijzingen via de kortste omweg naar Sittert (Sittard). Toen we bij Remundj (Roermond) kwamen schoot mij Eva's wensdaad te binnen. Ik vertelde Paula nog eens uitgebreid hoe zij die chauffeur de dag van zijn leven bezorgd had. Paula stelde plagend voor hetzelfde wel te willen doen, maar dat had volgens haar toch nog geen nut. Daarbij wees zij lachend op haar uiterst kleine boezem. Verder bordurend op dit gegeven zei Paula ineens heel ernstig dat zij echt echte tieten wilde. Ik zoende haar snel en zei, "Ik houdt ook zo van je. Wacht maar af. Als Lizet zegt dat ze dikker worden dan klopt dat ook. Die is echt niet gek. Trouwens heb je al gemerkt dat dit bloesje je nu ineens al veel krapper zit!" Verrast keek Paula naar beneden en zei, "Stik ik geloof je hebt gelijk. De knoopjes staan iets open." Ik lachte want ik had gelijk, Paula's bloes zat net te krap om haar boezem. Lizet had weldegelijk gelijk gehad met haar diagnose. Koketterend met haar muizetietjes zat Paula nu helemaal te genieten van de rit. Paula had in haar rallytijd uitstekend leren kaart lezen. Ze liet mij straatjes nemen waar zelfs ik het bestaan nog niet van wist. Ik had berekend dat we in een uurtje, als we het rustig aan deden, in Wittem konden zijn. We waren nu net in Sittard en hadden al een uur gereden. Ik draaide daar de markt op en zocht een parkeerplaats. Als er al eentje was dan paste mijn wagen er nog niet eens in de breedte in. Ik dacht verdomme Eva, jij met jouw leuke ideetjes. Een grote bak onder je kont is geweldig maar nu begrijp ik waarom Loes en Paula perse zo'n klein ding willen. Paula merkte het en zei lachend, "Valt niet mee hê". parkeren zonder zwaailicht." Grijnzend zei ik haar bij het zien van een laad en losplaats, "Oh ja, dan let maar eens op." Paula keek enigszins verbouwereerd naar het bord terwijl ik mijn wagen met een draai er midden op knalde. Ik liet hem daar op Pierre's wijze uit mijn kont vallen en wees op het terras dat schuin tegenover lag. Paula waarschuwde me dat ik zo een vette bekeuring riskeerde. Ik antwoordde haar stout dat ik helemaal niets riskeerde als ik al bekeurd was. Het was al een oude politie truc die nog steeds functioneerde. Ik haalde tot Paula's verwondering Manons oude bonnenboekje tevoorschijn en schreef zelf mijn bekeuring uit. Een onleesbare paraaf eronder en klaar was kees, in dit geval Toine. Even snel als een dief in het donker om mij heen kijkend stak ik hem ver naar het midden van de wagen onder de ruitenwisser. Paula vroeg nog steeds bedenkelijk kijkend, "Waarom zover" ik moet me er zo zelfs voor uitrekken." Lachend vertelde ik dat iedere smeris van nature gemakkelijk was aangelegd. Dat was nu net het leuke aan deze auto ieder normaal mens had zo een ladder nodig. Aangezien een trapladdertje nog niet bij de standaard uitrusting hoorde namen mijn ex-collega's wel genoegen met alleen het zien van dat kleurige papiertje. Paula bewoog nu bestraffend met haar vingertje zoals alleen een echte schoolfrik dat doen kon. Gemaakt boos zei ze daarbij, "Stoute Toine. Zo hebben wij jou niet opgevoed kereltje." Ik keek even triomfantelijk en bood haar mijn arm aan. Flamboyant haakte Paula in en liet zich naar het terrasje begeleiden. Ik trok netjes een stoel voor haar naar achteren en schoof deze nadat zij ging zitten ook weer galant bij. Paula zag er met het iets langere haar alleraardigst uit. Zij leek ineens wel tien jaar jonger. Zij genoot net als Eva de steelse blikken die de voorbijgangers haar schonken. Stil fluisterend plaagde ze, "Die denken allemaal wat moet die ouwe met zo'n jonge meid." Ik huichelde nu lekker mee en zei het niet te weten. We scheelden toch maar zeven jaar. Waarop Paula giechelde, "Nog mooier dan denken die zeker twintig." Stilletjes een leuke meid die geïnteresseerd langs kwam bekijkend, opperde Paula mij ruimhartig of ze haar voor een triootje moest vragen. Ze had net zo'n heerlijk kleine tietjes als zijzelf. Ik zei dat ze net zo gek was als Eva en vertelde hoe deze overmoedig even snel een serveerster in de stad Luxemburg had willen regelen. Het resultaat was een diepzinnig borstengesprek op het damestoilet geweest en een huwelijks cadeautje. Paula grapte daarop dat ze gezien die tietjes van haar en dat meisje dan vlug klaar konden zijn op het toilet. Zij amuseerde zich kostelijk. Ik gaf de daar aanwezige kelner te kennen dat wij wat wilden gebruiken. De man kwam en ik wilde van Paula weten wat zij graag had. Paula zei dat ze wel eens echt chique een gin-tonic wilde proberen. Gelaten wachtte ik nu tot de man bij ons was. Het was een al wat oudere heer met een perkamenten gezicht. Ineens had Paula het helemaal niet meer. In haar gedachten had zij zich door Eva's avontuurtje al het beeld van een sexy serveerster gevormd. In plaats daarvan werd ze te woord gestaan door het absolute tegendeel. De kelner had een zuur gezicht waar de melk nog van omsloeg. Hij keek dan ook of zijn uiterste houdbaarheidsdatum al lang verlopen was. Afkeurend even van Paula naar mij kijkend vroeg hij vinnig kort, "Wat wenst meneer en mevrouw of is het Uw dochter." Dat dochter had hij daarbij echt lullig gezegd. Zo van die naait ook stiekem zijn secretaresse en laat zijn vrouw stikken. Tot Paula's genoegen zei ik daarop nonchalant maar duidelijk. "Mijn èega wenst een gin-tonic en ik koffie" als het vandaag ten minste nog kan." Daarbij nam ik Paula's hand waaraan zij duidelijk diezelfde exclusieve trouwring droeg als ik. De kelner keek even belabberd en noteerde voordat hij ging onze bestelling. Half stikkend in haar lach vertelde Paula dat ik al net zo geaffecteerd kon doen als Eva. Die kon ook zo lekker beschaaft iemand terug afzeiken. Ze was altijd vriendelijk en voorkomend maar als iemand lullig deed dan kon die het terug krijgen. Dat met die ring vond zij helemaal klasse. Wie kon ook op het idee komen dat wij er met zijn vieren mee rondliepen. De kelner kwam na enige tijd met onze versnapering terug. Hij maakte daarbij zijn verontschuldigingen voor zijn misplaatste opmerking. Ik zei daarop koeltjes, "Hoezo, ik dacht dat U zich gewoon vergist had. Dat gebeurd mijn vrouw wel vaker hoor. Ze is tot mijn genoegen altijd jeugdig van uiterlijk gebleven." Ik rekende maar meteen af dan was ik daar al van af. Hij bedankte zich met een rooie kop van schaamte zelfs voor de ruime fooi die ik hem gaf. Toen hij eindelijk weg was grinnikte ik, "Dat was ook echt wat voor Eva hê. Geen fooi geven had hem alleen maar gestaafd in zijn mening. Nu doet die de volgende keer wel anders in een vergelijkbare situatie." Paula lachte ineens om een heel andere reden. Zij wees naar mijn auto waar een boomlange agent bij stond. Deze plukte mijn bon ervan af alsof het een speelgoedwagentje was. Terwijl hij hem las keek hij even onderzoekend rond. Ik ving zijn blik door even weliswaar petloos toch te salueren. Paula gniffelde met een tekenfilmstemmetje en een uiterst voldaan stout gezicht, "Boontje komt om zijn loontje", en ging er eens goed voor zitten. Ze vond het nu echt spannend, zij had mij gewaarschuwd. De agent lachte even en salueerde bijna onmerkbaar terug. Ik keek Paula triomfantelijk aan terwijl hij de bon demonstratief terugstak en door kuierde. Paula was belust op een beetje sensatie geweest. Een parkeerbon koste de kop echt niet maar het feit dat ik hem alsnog zou krijgen ondanks mijn truc was haar wel bevallen. Ze zei dan ook wat teleurgesteld "Bah stelletje corrupte ellendelingen. Als ik dat flik krijg ik wel een boete." Daarna dronk ze met smaak aan haar gin-tonic en vroeg lachend hoe dat nu kon. Ik legde haar uit dat het een ongeschreven wet bij ons was elkaar te helpen. Je kon nooit weten wanneer je de ander nodig had. Sjors had mij ondanks zijn zwijgplicht ook gewaarschuwd tijdens onze verhuizing. Paula begreep het en zei dat zij het nog nooit zo bekeken had. Ik vertelde dat de gehele burgerij het niet zo zag. Die dachten allemaal ze doen maar wat ze willen. Maar aangezien wij vaak op dun ijs vertoefden om ons beroep überhaupt te kunnen uitoefenen was dit de beste oplossing. Tenzij er eentje het echt te bont maakte natuurlijk. Al gezellig pratend over het voorval liepen wij naar de wagen terug. Ik griste daar aangekomen snel mijn eigen verbaal van de voorruit af en verfrommelde het. Na het in mijn broekzak te hebben gestopt opende ik het portier voor Paula. Ik wilde haar galant laten instappen zoals het hoorde. Op Eva's komisch overdreven adellijke wijze dankte zij nu en jatte tegelijkertijd vlug mijn bekeuring. Vingervlug ritste zij het ding uit mijn broekzak. Ze wilde weten wat er echt opstond, ik kon wel veel vertellen. Lachend las zij wat ik erop geschreven had:
Ben even aan de overkant
koffie drinken met mijn vriendin.
Met daaronder mijn nu oude dienstnummer. Paula wist dat nummer ook en herkende het. Ze had het vaak genoeg op mijn revers gespeld als ik het weer eens vergeten was. Verbouwereerd zei ze dan ook, "Maar dat is ook nog de waarheid wat er staat." Ik lachte en zei dat ik nog altijd onder ede stond en daardoor niets anders dan de waarheid mocht zeggen. "Trouwens waarom dacht je dat hij bijna meteen naar ons terras gekeken had. Er waren genoeg andere terrasjes." Lachend over Paula's gezichtsuitdrukking stapte ik achter het stuur en startte. Paula kneep nu op een schoolse manier haar ogen half dicht. Zij keek mij daarbij doordringend aan alsof ik een scholier was die zij van iets verdacht. Langzaam zei ze nu, "Zo menneke. Jij staat dus nog steeds onder ede hê. Dan vertel mij nu maar eens of je me met of zonder kunsttieten leuker vindt." Ik keek haar aan en lachte. Geamuseerd plagend antwoorde ik, "Mijn eed geld alleen ten opzichte van een andere ambtspersoon. Tegen een ander mag ik net zo hard liegen als jij tegen je leerlingen en collega's. Maar eerlijk gezegd die tieten staan je goed. Ik verheug me op de echte versie ervan en die hoeven echt niet zo groot te zijn schat. Als er maar melk genoeg voor onze baby uit komt dan vind ik het best." Paula omarmde me en riep, Jihaaa". op naar Wittem vader. Door het steeds heuvelachtiger wordende landschap rijdend vertelde Paula dat het haar al wat aan Luxemburg deed denken. Ze verheugde zich erop. Ook zij had het wel gezien in Nederland en zeker met haar achtergrond. Zo vertelde zij ineens, dat zij buiten haar uiterlijk dat altijd voor problemen gezorgd had, ze hier altijd al bekeken was als een exoot. Vroeger op school bleven ze maar vragen over haar Russische afkomst. Haar oma en moeder waren niet gevlucht omdat zij daar geen eten hadden maar omdat zij er niet meer wilden leven. Hier werd dat maar half begrepen. Men ging ervan uit dat daar geen voedsel was. Dat was lulkoek, voedsel zat en naar verhouding nog goedkoper ook. De pijn was dat er voor je gedacht werd en dat was veel erger. Stel je voor kinderen direct na de geboorte al in crêches te stoppen. Ma moest zonodig van de partij gaan werken. Dat was alleen maar om die arme kinderen al te indoctrineren. Schamper zei Paula hier achteraan, "En alsof het hier nu anders is. Domweg jongen in mekaar draaien en dan in een crêche stoppen. Pa werkt aan zijn carrière en ma moet zich zo nodig zelf kunnen ontplooien. Je moest eens weten hoeveel kinderen er met de ziel onder hun arm na school op straat rondlopen omdat er geen hond thuis op ze wacht. De ouders kunnen al niet meer anders, ze hebben domweg geen tijd meer. Door die prut regering wordt ze dat ook nog eens opgezwetst. Die lult de mensen een vals schaamte gevoel aan en stelt dat iedereen belangrijk is voor de maatschappij. Vroeger schande spreken van de Sovjetunie en het nu zelf flikken onder het motto van flexibel en modern zijn. Jullie wisten het misschien niet maar ik ben het roerend met Eva en haar familie eens. Het grote geluk is dat wij het ons nu ook kunnen permitteren. Eva gunt ons deze vrijheid ook en wil die met ons delen. Maar al die arme donders worden gewoon bezeken!" Ik keek Paula nu verbijsterd aan zij had zonder het te weten bijna dezelfde redenering als Eva afgestoken. Er ging veel meer in ons leuke warhoofdje om dan ik ooit vermoed had. Ik zoende haar en zei dat Eva mij alleens bijna hetzelfde verteld had. Glimlachend vertelde ze nog dat Loes er ook zo overdacht. Ik wist het, Loes had als chemicus een keer bijna leergeld betaald. Zij was benaderd door een grote firma vlak nadat zij afgestudeerd was. Die boden haar een superloon en daarbij een zogenaamd wurgcontract aan. Ze had het geweigerd en kwam nergens meer aan de bak. Toen is ze maar les gaan geven. Deze zelfde firma lag nu onder verdacht zijn rotzooi verkocht te hebben aan een zeker iemand waar de halve wereld momenteel achteraan zat. Paula lachte nu weer echt en zei dat dat toch echt van haar hart gemoeten had. Ik was altijd hun luisterend oor geweest maar zo diep was zij er nooit op ingegaan. Ik had volgens haar als smeris al gezeik genoeg aan mijn kop gehad. Ondertussen reden wij net boven Wittem de onverharde weg op die naar onze redder in de nood leidde. Halverwege zagen we al dat Pierre niet van halve maatregelen hield. Er stonden diverse vrachtwagens met een Luxemburgs kenteken. Er werd zo te zien een enorme koel en vriescel opgebouwd. Ik zette mijn auto een eindje verderop aan de kant. Paula rekte zich uit en zei, "Kom manager" we gaan eens kijken." Nadat we uitgestapt waren kwam onze vriend in de nood al aan. Hij begroette ons hartelijk en vertelde dat hij dankzij ons een supercontract had. Mijn schoonvader was al met zijn secretaresse, diezelfde donkerharige schoonheid die hij bij de eerste ontmoeting al had kennen geleerd, bij hem geweest. Ze hadden geïnteresseerd zijn bedrijf bekeken, waarna mijn schoonvader na kort overleg met haar gezegd had dat hij het wel zag zitten. Binnen een kwartier hadden zij hem een fantastisch contract aangeboden. Hij vond Pierre een fijne vent die er geen gras over liet groeien. Pierre zorgde ervoor dat nu al tweemaal per week een wagen uit Echternach kwam. Deze leverde dan zijn producten aan de des betreffende restaurants daar. Ook het restaurant waar wij als ridders van de ronde tafel onze ringen gewisseld hadden was daarbij. Dit bedrijf liet hem buiten de groentes zelfs op bestelling de kruiden kweken. Zijn scharrelvlees was echter de topper. Onze landbouwer wars als hij was van moderniteiten had nog nooit zijn weien met kunstmest verziekt. Daar groeide dan ook veel meer dan alleen gras. De wilde kruiden erin proefde je in het vlees door. Ze hadden verrukt gereageerd op de monsters die hij Pierre meegegeven had. Hij kon nu al meer dan driekwart aan die restaurants kwijt. Het overschot kon dan direct aan huis verkocht worden. Op mijn vraag of de gemeente nu nog dwars lag antwoordde de man dat die ineens door de knieën gegaan was. Mijnheer de graaf had ze vooraf al met een bezoekje vereerd. De vergunningen waren plotseling in kannen en kruiken. De landbouwer keek eens verheugd dat het hem nu toch nog gelukt was die supermarkt giganten te omzeilen. Eerlijk bekende hij, dat hij het niet meer had zien zitten. Ze hadden hem bijna murw gehad op de dag dat wij bij hem binnen vielen. Eva had niets belangrijks gezegd maar haar aanwezigheid had hem nieuwe moed gegeven. Ik zei hem dat zij diezelfde uitwerking op ons had en begreep wat hij bedoelde. Het was een niet nader te verklaren iets. De boer lachte en zei wijs, "Uw vrouw heeft iets bijzonders dat niet verklaard kan en mag worden!" Deze toch eenvoudige man trof de spijker glashard precies boven op zijn kop. Vriendelijk vroeg hij of wij binnenkwamen en meeaten. Paula zei daarop direct dat ze het de vorige keer al zo gezellig gevonden had en wij liepen met hem mee naar binnen. Zijn vrouw schonk eerst koffie" jep" in soepkommen! Hij kreeg een rode kop en wilde zich verontschuldigen. Ik lachte en vertelde hem, "Geloof het of niet maar zelfs mijn vrouw en wij drinken de koffie ook zo." Demonstratief sopten Paula en ik daarna ons brood en aten dat met smaak. De landbouwer keek goedkeurend en zei vertrouwelijk, "Uw schoonvader deed het ook al zo lekker gewoontjes zonder veel poppeliênne. In voorkomen een echte Heer van stand maar dan geheel zonder fratsen." Hij keek waarderend naar Paula die een flink stuk echte Ardenner afsneed en dat genietend bij haar homp brood opat. Terwijl hij de "koffiegroel' nam en nog een rondje inschonk, zei zijn vrouw naar Paula knikkend, "Ja je ziet het ook aan mevrouw dat zij echte oude adel is. Goede wijn behoefd geen krans." Paula wist zich even geen houding te geven. Daarom feliciteerde zij hen maar met de uitzonderlijke kwaliteit van de ham. Deze was ook echt voortreffelijk gerookt. Ze namen het compliment in dank aan waarna zij ons uitnodigden de rokerij te bezichtigen. Ik was al snel met hem in een geanimeerd gesprek geraakt over de houtkeuzes. Hij gaf me nog enkele tips over het roken waar ik het bestaan nog niet van kende. Zoals kruidnagels en laurierblad op het laatst mee te laten smeulen. Ik wist dat roken van vlees altijd geheimen waren die van vader op zoon gingen. De man had mij daarin laten meedelen als teken van vertrouwen. Ik wilde dat wederkerig doen en vertelde hoe mijn grootvader vroeger rookte. Deze had een recept uitgeklooid om echt vet schapenvlees te roken. Dat kon wel eens een te sterk ranzig smaakje hebben. Opa's recept ontdeed het vlees van die smaak. Ik wist van mijn grootvader dat het een niet te traceren smaak was die eigenlijk elk vet vlees ervan kreeg. Het vet kreeg er zelfs een verfrissende smaak van. Wetend dat onze vriend schapen had ging ik er van uit dat hij deze problemen tegen zou komen. Aandachtig luisterde hij naar mijn rookwijze en schreef het tegelijk op. Daarna keek hij glunderend van zijn boekje op en zei, "Eureka." Hij was in zijn nopjes met mijn geheimrecept dat hoofdzakelijk bestond uit nat wilgenhout en wat eucalyptusblad. Daar kon hij zijn voordeel mee doen bij het bereiden van zijn slachtschapen. Schapen hebben prima vlees maar lang niet iedereen lustte het. Om de dood eenvoudige reden, het heeft namelijk net als wild een sterke smaak. Nu kon hij ook de oudere dieren voor een goede prijs kwijt. Overgelukkig troonde hij ons mee naar zijn kudde nog onvervalste Mergellanders. Daarna liep hij met ons zijn hele bedrijf door. Achter het bedrijf lag een mooie op het zuiden gerichte helling. Mijmerend vertelde hij dat hij er van droomde daar wijnstokken te zetten. Wij vroegen hem wat hem tegenhield. De man vertelde dat hij de exacte grondsamenstelling nog niet wist. Een echt goed bodem onderzoek koste veel geld en dat had hij nog niet. Paula grijnsde en stelde, "Die grondmonsters kunt U toch zelf nemen, of niet soms?" De boer vertelde dat hij dat sowieso zelf moest doen, ook als hij deze zou opsturen. Daarna keek hij Paula aan en merkte dat zij wel eens een goed idee kon hebben. Met een lachend, "Zal ik dan alvast een schop pakken", wachtte hij af. Paula vertelde dat zij iemand kende die chemie gestudeerd had. Met een knipoog naar mij zei ze erachteraan dat die dat voor haar best wilde uitvlooien. Ze doelde natuurlijk op Loes. Vol goede moed toog de man nu naar zijn schuur en kwam terug met een klein schepje en een massa gelabelde zakjes. Ik zag enige overeenkomst met Pierre in hem. Hij was voorbereid en had al uren zitten pielen om al die zakjes klaar te krijgen. Verlegen zei hij naar mijn gezicht kijkend, "Stiekem had ik al op zoiets gehoopt maar wilde niet inhalig lijken." Ik lachte en zei dat je wel gek was als je het ijzer niet smeedde als het heet was. Hij grijnsde eens en veegde het zweet van zijn voorhoofd. We hielpen hem op zijn aanwijzigen om de paar meter een monster te nemen. Zorgvuldig schreef hij de plek en zijn naam erop. Hij ging ervan uit dat Paula's connectie op het instituut voor bodemonderzoek zat. We lieten hem ook zo wijs in de trant van "werk en privè'. Wij zweetten als runderen van het karweitje. Lachend concludeerde Paula, "Op deze helling is al een ding perfect. Zoveel weet ik zelfs van wijnbouw af". hij is lekker warm." De boer gaf haar gelijk en vertelde dat volgens de historici sinds de Romeinen hier al wijnbouw bedreven was, maar dat Napoleon die vernietigt had om de franse wijn te "beschermen'. Er zou volgens hem dan ook een perfecte Riessling vanaf moeten komen. Wij zeulden de bodemmonsters in een kist naar mijn auto toe. Voordat ik zelf op de laadbak klom zat Paula er al op. Ze was in een sprong er bovenop gehupt. Lachend dat je een oude man als mij niet te veel moest laten doen met dit hete weer, nam zij daar de kist van me aan en trok snel het dekzeil er over. Met een zelfde katachtige sprong stond Paula ineens weer naast mij op de grond. Breed lachend naar de landbouwer zei ze doodleuk, "Het zit in mijn genen." De man lachte en bekeek niet opzichtig maar wel bewonderend naar Paula's gestalte en knikte. Daarna vroeg hij of wij nog even mee naar binnen gingen om wat te drinken. "Effekes e sluukske ninne'(even een slokje drinken) zoals Paula tot verwondering van de man zei. Hij schonk een lekker fris glas bronwater met citroen voor ons in. Ik proostte ermee op zijn aanstaande Riessling. Geheel amicaal nu en tot zijn eigen schrik sloeg hij mij op de schouder en zei, "Ich maeg toawd umvalle mer du kiejst den ieschte flesch kammeroad!" (ik mag dood omvallen, maar jij krijgt de eerste fles vriend) Ik lachte en zei tot zijn opluchting, "Goad". doa hoadt ich tieg aa" (goed, daar hou ik je aan) Op dat moment kwam er een jonge vrouw binnen die zijn dochter bleek te zijn. Ze zag er leuk uit. Het was een stevige jonge vrouw met korte donkere krullen. Zij ging gekleed in een spijkerbroek en had mooie volle heupen. Haar stevig brede tieten bengelden lekker los in een leuk doorzweet bloesje. Deze plattelands schoonheid zat van onder tot boven onder de koeienstront. Lachend gaf zij ons een hand en stelde zich voor als zijnde Eva! De man lachte nu verlegen en zei haar vernoemd te hebben naar mijn vrouw, de jonge Gravin. Ik voelde mij voor mijn Eva, ondanks haar agrarische parfum, vereerd met dit naamgenootje. Het was een echt natuurkind ze had spieren als Paula en een uiterlijk als een kruising tussen Vera en Eva zelf. Ze was, ook al zat ze van boven tot onder onder de stront, beslist een schoonheid. Ook Paula was gecharmeerd van haar en dat niet alleen door haar uiterlijk. Voor Paula toonde zij een opvallend interesse. Ze keek haar net even langer recht in de ogen dan normaal. Met een onzeker dunnetjes, "hoije" ik ga gauw onder de douche' zei ze gedag en verdween haastig. De boer verontschuldigde haar gedrag en zei dat zei dat ze wat met haar gevoelens in de knoop zat. Hij vermoedde dat zij het bedrijf echt ging overnemen. Daarom was ze nu thuis op vakantie en hielp hem. Ik vroeg hoe kan een leuke vrouw als zij is met zichzelf overhoop liggen. Terwijl ik vaststelde, "die is tegen alles opgewassen als ik haar zo zie." Een beetje ontdaan vertelde de man dat zij in het klooster zat, ze was non! Zijn Eva had tegen hun raad in, de gelofte afgelegd toen ze net van school was. Ze was er nu, na een paar jaar achter gekomen dat er meer was als dat. Paula zei daarop dat ze dan eens met onze eigen Eva moest spreken, die wist wel raad. De boer vond het geschikt van ons en beloofde het zijn Eva aan te raden. Hij stopte Paula nog gauw een van zijn eigen gemaakte worsten en een stuk Ardenner in de hand. Ze vond die toch zo lekker en zou er dan thuis ook nog van genieten. Paula bedankte vriendelijk, ze vond het echt overheerlijk. Met een vriendelijk afscheid togen we nu huiswaarts. Het was namiddag geworden en die koperen ploert aan de hemel deed zijn uiterste best ons te koken. Paula ontdekte in de wagen een knop die ik nog niet gevonden had. Tot mijn verbazing schoof het dak voor een groot deel naar achteren weg. Hoera, we reden cabrio. Paula kwam op het overmoedige idee te gaan staan. Ze liet de wind door haar haren waaien en schreeuwde ineens, "Joehoe'. De wagen die wij daarbij net passeerden maakte een slinger. De chauffeur schudde geërgerd met zijn hoofd en tikte met zijn vinger op het bovenste deel ervan. Lachend liet zij zich weer terug in haar stoel vallen. Geamuseerd over haar eigen onkul gierde ze, "Zie je wel je hebt geen dikke tieten nodig om het verkeer in gevaar te brengen." Het werd nu steeds heter naarmate de middag vorderde. Toen we bijna weer bij Roermond waren legde Paula haar hand op mijn knie. Verleidelijk streek zij steeds hoger totdat ze in mijn kruis zat. Ik vroeg daarop hoe ze, ook die worst uit Wittem eigenlijk wilde genieten. Ze lachte, keek weer alsof er elk moment iets gebeuren kon en zei, "Samen met jullie". maar dan echt waar die ook voor gegeven is schatje." Ik lachte om haar en dacht even terug aan die andere Eva. Paula merkte het en wilde weten wat me bezig hield. Ondeugend kijkend wreef zij daarbij mijn eieren door mijn broek heen plat. Ik antwoordde dat ik aan die agrarische Eva gedacht had en of zij het ook gemerkt had. Paula vroeg grijnzend wat zij dan ook wel gemerkt moest hebben. Ik vertelde nu dat die tweede Eva haar zo aangekeken had. Paula lachte geamuseerd, "Jep, dat is een lekker stuk hê. Maar maak jij je nou maar geen illusies. Die is echt lesbisch".. van top tot teen." Ik lachte en zei dat ik het wist en vast besloten was de zaken en het privè te scheiden. Maar ik had ogen gekregen en iets moois zag ik altijd graag. Paula grijnsde en vertelde dat zij zich ook geen illusies maakte om dezelfde reden. Grinnikend zei ze nu, "Je kunt je ook aan iets vergapen in een museum, je weet toch dat je het nooit krijgt." Zo over onze middag keuvelend reden wij Roermond voorbij. Paula had haar hand nog altijd in mijn kruis liggen. Ineens zei ze verleidelijk, "Toine zullen wij nu eens wat leuks doen." Ik keek haar verliefd aan, ik had wel zin in iets leuks en zeker met Paula. Er vroeger altijd van uitgaande dat zij een echte pot was en zodoende voor mij onbereikbaar zou zijn, genoot ik nu dubbel van haar affecties. Ik vertelde Paula deze gedachte. Paula lachte erom en zei, "Ja je hebt altijd gedacht met twee potten te moeten leven. En wij hadden het er elke avond weer over hoe we jou zouden kunnen verleiden. Ik vooral, Loes was toen nog te vaak aan het twijfelen. Ze wilde jou niet choqueren, ze dacht toen ook nog je volle zus te zijn. Op het ene moment wilde zij onbeschrijfelijk graag en op het andere twijfelde zij weer." Ik lachte en zei het fijn te vinden dat wij nu wisten waar we aan toe waren. Ik had me vaak genoeg maar met moeite in kunnen houden. Al van af onze prilste jeugd waren wij heel vrij met elkaar omgegaan. Zeker nadat tante Lin mij bezocht had. Daarna hadden we ons onderling bevredigd en waren daarbij vaak tot het randje gegaan. Zo kletsend nog enkele kilometers gereden te hebben, herhaalde Paula haar vraag nog eens. Ze kwam terug op haar vraag of we iets leuks gingen doen. Ik antwoordde, "Ja dat was je toch van plan. Ik wilde alleen afwachtten waar en wanneer jij wilde." Ze lachte geheimzinnig en vertelde dat we inmiddels vlak bij mijn visstekkie gekomen waren. Dat klopte ik was mij niet bewust ervan geweest. Paula had mij ongemerkt naar het begroeide riviertje geloodst. Ze had langs het kanaal omhoog de weg gewezen die er op uit kwam. Ik zette de wagen daar waar ik toen die andere wagen in de verte had zien parkeren. Toen had Lotte Eva's auto er geparkeerd voordat zij mij schaakten. Paula lachte nu wel heel erg verleidelijk naar mij en zei, "Zullen we dan maar naar jouw geluksplekje gaan". het is warm en stil genoeg ". beertje." Ik lachte terug en zei gretig, " Ja, als je dat wilt meisje". erg graag." Paula keek nu heel erg stout en zei dat ze dà t inderdaad graag wilde. Meteen daarop kwam er stikkend in haar eigen lach uit, "We gaan lekker vissen man.Dat was ik altijd al eens van plan." Nu schoot ik echt in de lach en vertelde dat ik helemaal geen spulletjes bij me had. Paula lachte daarop nog harder en zei dat ze daarop al gerekend had. Triomfantelijk vertelde ze mij dat toen ik gisterenavond Eva wijn bracht, zij vlug mijn visspullen in de wagen gelegd had. Ze had het allemaal achterin de bak onder het dekzeil verstouwd. "Aaha", grijsde ik, "vandaar een oude man als ik niet te veel laten doen hê Paultje."Vrolijk ginnegapte ze nu, "Ik heb me dat gisteren al uitgedacht. Ik had toen al geen flikker zin om vandaag maar drie uurtjes les te geven". zeker niet na die afgelopen nacht met jullie." Nu wist ik ook wat zij gisteren nog even zo vlug moest. Ik had Paula dus bijna betrapt bij haar actie. Achterin kijkend zag ik dat ze echt aan alles gedacht had, zelfs aan maden. Deze zaten mooi in een koelbox gezellig bij een paar broodjes verpakt. Hoe ze aan die maden gekomen was, was me een raadsel. Maar dat wist je bij Paula toch nooit. Ze keek lachend toe hoe ik inspecteerde of alles er was en zei glunderend, "Die maaien heb je te danken aan An. Ze vond het zonde om dat knabbelbot van ons weg te knikkeren en had het voor de vos achter de schuur gedumpt. Ik heb ze er maar uitgepeuterd, ze zijn toch goed hê?" Ik kuste Paula en zei dat ze klasse waren. Ze hadden precies de goede maat. Niet te klein en niet te rijp. Ze kronkelden als een gek toen ik even de zon erop liet schijnen. Bepakt en bezakt liepen we naar ons plekkie toe. Gezellig herinneringen ophalend bereikten wij het populieren bosje en de hoge rietkraag. Paula wees verstolen glimlachend naar de plek waar wij gevreeën hadden. Met een frivool lachje zei ze, "Kijk daar heb ik lol gehad. Toen dacht je nog een buitenkansje te hebben om eindelijk eens een echte lesfiets te mogen neuken." Ik lachte maar eens, ze had gelijk. In mijn arrogantie had ik toen echt gedacht een echte pot te krijgen. Eentje die alleen voor mij door haar knieën ging omdat ik het was. Nu wist ik beter. Zij hadden het van te voren netjes besproken om mij er eindelijk toe te bewegen hen beide als vrouw te zien. Hun kinderwens was oprecht en tegelijk een goede reden om mij ervan te overtuigen. Paula lachte bij mijn overpeinzingen en nam ook een hengel. Ik zei, "Hè, je bent strafbaar jij" je hebt geen visakte." Waarop Paula kort zei dat ik toch geen smeris meer was en anders zou zij zelf wel een bon uitschrijven. Ik keek haar olijk aan en wist wel een wederdienst te verzinnen waartoe zij graag bereid zou zijn. Lachend haalde ze op. Er spartelde een voorntje aan haar haak. Ik onthaakte hem en zette het visje terug. Met een klap van zijn staart schoot het visje de rietkraag in. Paula keek hem na en zei, "Wat een levenslust zo'n klein ding. Die weten het, vreten paaien en daarna pas dood gaan. Zelfs de vissen weten het dus. En die twee eerste dingen moet je zoveel mogelijk uitbuiten dat is pas leven." Paula had het bij het juiste eind en ik gaf haar volmondig gelijk hierin. Wij hadden ons hele duffe leven op de kop gezet en totaal veranderd. Dankzij Eva en de meiden hadden we doorgezet waar wij hier al mee begonnen waren. Eva had onszelf nog meer deuren laten openen. Ze had in het begin alleen geobserveerd en daarna vol voor ons gekozen. En wij voor haar! Dankbaar daarvoor zei ik tegen Paula dat eigenlijk alles zo snel en goed gegaan was. Paula vond dat zelf ook en zuchtte, "Ja, gelukkig wel. Ik had het anders niet meer uitgehouden." Tevreden over ons nieuwe levensdoel Eva en de meiden, gooide zij weer in. Daarna haalde ik een brasem naar boven. Paula keek met een vies gezicht naar al dat slijm. Ik lachte en rook eraan terwijl ik zei dat het toch een bekend geurtje had. Paula giechelde daarop plagend, "Eva is er zo goed als vanaf vanavond, dus dit is je kans. Geniet er dan hier nog maar van." Ik kon mij ook wat leukers voorstellen en wierp ook de brasem terug. Die kon er ook niks aan doen dat hij een kutgeurtje had. Paula sloeg weer aan en keek verwonderd naar het lange geval dat als een slang langs haar lijn omhoog probeerde te kruipen. Verrukt schreeuwde ze, "Paling, daar is Eva dol op! We hebben ons eraan volgestopt voordat wij naar jouw rechtszaak gingen." Plagend zei ik dat ik toen al iets vreemds aan hun opgemerkt had. Waarop Paula plagend terug ketste, "Hoor hem" jij was zo gek gedraaid dat je je eigen auto nog vergat lefschoppertje." Ze had gelijk en ik knikte grijnzend terwijl ik met de paling wurmde. Ik stak hem met een pen achter zijn kop, knipte de lijn af tot Paula's verbazing en deed de paling in een plasticzak. Na haar uitgelegd te hebben dat je die er toch nooit fatsoenlijk af kreeg, zette ik er een nieuwe haak aan. Met een handje en asjeblief gefeliciteerd, gaf ik de zak daarna aan Paula. Deze nam de bewegende zak aan en stopte hem in de koelbox erbij. Paula wilde er nu nog meer vangen. Het weer was er naar en Loes was er volgens haar ook gek op. Gekscherend zei ze, "Die halve rijstekorrel van ons lust ze ook." Ik lachte om haar uitdrukking. Paula wist niet veel van vissen maar had toch onthouden dat paling goed beet als het drukkend warm was. Ik had het haar eens verteld, toen ik perse wilde gaan palingvissen terwijl zij met mij uitwilden. Vandaag was het was er inderdaad drukkend heet genoeg voor. Omdat we nu wat langer bleven aten we toch nog Paula's broodjes die eerder niet nodig bleken. De boer uit Wittem had ons volgestopt met de heerlijkste dingen. Om meer paling te vangen hadden we wel aasvisjes nodig, dan kregen we ook grotere. Ik gaf Paula de zogenaamde kleine vaste stok en deed het een keer voor. Op mijn aanwijzing stond ze kwajongensachtig tussen het riet vissend te peuteren. Paula leerde nu snel hoe je een paar echte kleine visjes eruit tikte. Ik vertelde haar dat paling vangen iets anders was dan voorntjes tikken. Daar moest je snel voor reageren en bij het minste of geringste al aanslaan. Bij paling was dat een heel ander verhaal. Aandachtig luisterde zij naar mijn uitleg. Je moest ze laten bijten en dan wachten tot ze de tweede keer lijn namen. Paula vroeg waarom, waarop ik haar zei dat palingen eerst het aas wegschouwen en daarna pas aten. Paula vond het interessant en zei dat er bij vissen toch meer kwam kijken dan domweg een pier verzuipen. IJverig visten wij nu verder op paling. Na een uur of wat toen het al schemerde hadden wij er een heel stel gevangen. Paula kreeg er zelfs handigheid in. Ze lag voor! Zij peuterde de een na de ander eruit. We hadden nu een paar echt dikke en een heel stel wat dunnere. Paula's jachtdrift was gewekt. Als een donderslag bij heldere hemel zei ze ineens, "Ik ga ook jagen". net als jullie." Verheugd zei ik dat dat echt leuk vond. Eva was er ook dol op en zou zeker graag met haar en Isabelle op jacht gaan. Paula vertelde nu dat ze zich vooral verheugde op de jachthut. Daar had zij al de meest spannende dingen van gehoord. Huichelachtig refereerde zij daarbij aan onze gezellige avonden bij de open haard. Ik knikte van ja en zei dat ik daar ook graag vertoefde. Grijnzend stelde ik haar nu voor om dan ook maar eens samen te gaan jagen, vissen was ook niet het enig zaligmakende. Daarbij haalde ik mijn hengel maar op, er zat geen leven meer in. Ineens beet de paling minder. Hun uur was voorbij. Paula zwikte er nog een kleintje uit en stelde dat dat de laatste uit de bak was. Ze keek bij haar laatste paling in de koelbox en zag dat het ijs bijna ontdooid was. Spijtig stelde zij vast dat we nu naar huis moesten ook al omdat de koelbox steeds minder koel werd. Ik stelde vast dat we er meer dan genoeg hadden. Eerlijkheidhalve zei ik haar dat ik er nog nooit zoveel op een dag gevangen had. We hadden vandaag gewoon stom geluk gehad. Paula was best trots op zichzelf en dat niet zonder reden. Plagend als een echt vismaatje zei ze, "Zo nou heb ik het je een keer voorgedaan de volgende keer moet je het zelf kunnen." Het was echt drukkend warm en wij moesten snel naar huis. Nu toch een beetje bezorgd om de kwaliteit van onze supervangst zei ik, "Opschieten inpakken, vis bederft snel." Paula grapte daarop, " Ja net als visite. Daarom zijn we maar bij Eva ingetrokken". dan bederven wij niet." Gemaakt zuinig naar haar kijkend kaatste ik, "Dat helpt je nu ook niet meer. Jullie waren al bedorven. Daar hadden jullie mijn Evaatjes hulp helemaal niet meer voor nodig schatjes." Paula zoende eens lekker nat en hielp inpakken. Ze pleurde de laatste maden in het water. Wijs zei zij daarbij, "Je moet je stekkie onderhouden of niet soms." Ik kon niet anders dan haar gelijk geven. Daarbij sneed ik de laatste twee dode aasvisjes in kleine stukjes waarna die ook erachteraan gingen. Ondertussen had Paula het laatste ingepakt. Ze keek nog even rond of er niets vergeten was. Daarna zei ze doodleuk, "Tja ik had eigenlijk nog verwacht dat we een lekker nummertje zouden schuiven, maar jij was zo fijn aan het hengelen." Lachend om mijn gezicht dat ik trok liep ze al voor mij uit naar de auto. Ik keek nu net als bij Lotte en An verlangend naar haar heupwiegende gang. Paula liep zelfs onbewust steeds vrouwelijker. Ze merkte het en keek speels achterom. Aan haar lachje zag ik dat zij het er deze keer toch om gedaan had. Bij de auto aangekomen laadden we onze troep in en reden snel naar huis. We hadden echt een leuke middag gehad en hadden ons zelfs goed gedragen. Mijn leren autozittingen waren nog steeds als nieuw! Tevreden stuurde ik de oprijlaan voor het huis in. Wij waren net even voor half tien thuis. De wagen lieten wij maar gemakhalve om de hoek naast het terras staan. Ik vroeg of Paula wat zout en een emmer water uit de keuken wilde halen. Op haar vraag waarom zei ik dat zo het slijm eraf ging en de smaak beter werd. Toen Paula de keukendeur opende trok er een heerlijke geur uit naar buiten. Ik stelde dat Vera weer thuis was en vroeg het aan Paula toen die met het gevraagde naar buiten kwam. Zij ontkende dit lachend en zei dat Eva dat weer gepresteerd had. Ik graaide onze palingen, keelde ze en deed ze in de emmer met zoutwater. Daarna haastte ik mij met Paula de keuken in. In de keuken zaten Eva en Loes rustig te wachten. Loes vroeg wat Paula zo vlug met dat zout moest. Om de verrassing niet te bederven zei die druif met een stalen gezicht, dat het vannacht glad werd. Loes vroeg maar niet verder omdat ze nu toch geen normaal antwoord van Paula meer hoefde te verwachtten. Eva zei wijselijk niets maar glom van trots als een honingkoek. Zij had heerlijk gekookt Loes had nergens zorgen over gehad en alles was goed gegaan. Terwijl wij aanzaten diende Eva vlug op en wenste ons, "Bon appetit". Deze keer waren er zelfs vier soorten gegrild vlees en Vera 's eigen onvervalste Griekse salade. Het was voortreffelijk, we hadden een keukenprinses erbij. Vera had haar zin Eva was geslaagd. Paula vertelde ondertussen hoe onze dag geweest was. Grijnzend vernam Eva hoe ik haar geïmiteerd had op het terrasje in Sittard. Met een plagend Loesje aan haar zijde die zei, "Oh ja daarom, ik dacht van morgen al. Dat is een vent als dynamiet alleen het lontje is wat kort." Paula proestte het uit. Ze zag in haar gedachte nog mijn van kou verschrompelde pikkie. Gezellig plagend kwam het gesprek op Wittem. Ik bracht als bedrijfsinspecteur mijn verslag uit aan mijn nu hoogste baas Eva. Zij hoorde tevreden aan, hoe Pierre en de boer hun zaken geregeld hadden. Op onze grondmonsters verheugde Loes zich al op. Zij vertelde dat het helemaal niet zo'n heksentoer was als dat men het liet voorkomen. Loesje somde op wat ze nodig had en zei het morgen gelijk te bezorgen. Het belangrijkste was een microweegschaaltje, bunsenbrander, zoutzuur, lakmoes ed. en een kwak reageerbuizen. Eva vertelde dat zij dat alles als bedrijfsonkosten kon declareren. Paula grijnsde nu van het ene tot het andere oor en vertelde over die andere Eva die wij ontmoet hadden. Eva lachte zich kapot bij haar verhaal en zeker toen op de proppen kwam dat de Wittemse Eva een echte lesbienne bleek. Lachend zei ze, " En nou had ik altijd gedacht dat het nonnenklooster daar de perfecte plek voor zou zijn." Leuke situaties uitdenkend om te wippen in een nonenklooster aten wij door. Het scheen dat alleen de gemiddelde leeftijd daar ons nog tegenhield. Eva hield dus ook niet van alles dat ouder was als zeventig jaar. Na het eten zat Paula op haar stoel te wippen en wilde Eva en Loes verrassen. Ze knikte even en ik knikte terug. Tot Eva's en Loes' verbazing sprong Paula op en rende naar buiten. Loes vroeg bezorgd naar Eva kijkend of ze soms last had van haar zwangerschap. Aan het eten kon het deze keer echt niet liggen. Ik zei niets en lachte alleen maar totdat Paula terug kwam. Trots liet zij onze vangst zien. Eva vond het geweldig en verheugde zich erop. De laatste goede had zij gegeten toen ze zich er met Paula aan te buiten was gegaan. Verse paling was een delicatesse en zelden in het zuiden te krijgen. Loes onze halve rijstkorrel had daar al vaker over geklaagd. De vis hier was altijd oud en niet te genieten. Het duurde eenvoudig te lang voordat de handelaren met hun marktkraam van holland tot hier waren. Dan was de smaak weg. Loes wilde ze wel bakken maar had ze net als de anderen liever vers gerookt. Ik zei dat ik ze wel zou roken. Verwonderd vroegen de dames hoe ik dat dan wel van plan was, we hadden immers geen rookton. Ik zei daarop geheimzinnig dat ik dat op de oude manier deed". die nog in mijn genen lag! Eva glimlachte en pakte een paar dweilen die zij nat maakte. Ik keek haar aan en vroeg, "Vaker met pap mee geweest?" hierop knikte ze en zei, "Die heeft diezelfde avontuurlijke genen als jij hoor. En palingvellen zijn niet groot genoeg." Ze wist wat ik met de oude manier bedoeld had. Pierre had het gegarandeerd ook al eens zo gedaan met een stuk wild op een van hun jachttripjes. Paula en Loes begrepen er nog niks van. Nieuwsgierig togen zij met Eva, mij en de paling naar achteren. Terwijl ik al een kuiltje groef haalde Eva al een paar stevige rechte takken. Deze zette zij als een driepoot over het kuiltje waar ik al wat dennennaalden en wilgentakjes ingelegd had. Met een stukje touw dat nog van de hooibalen aan de klink van de staldeur hing, bond zij ze aan de bovenkant bijeen. Bij Paula begon nu iets te dagen. Fluks ratste zij een dunne tak van een hazelaar. Ze sneed er een puntje aan en beduide Loes hetzelfde te doen. Loes onze wetenschapper snapte er nog geen snars van maar ze deed het Paula gedwee na. Ik maakte intussen de paling helemaal schoon en zei het jammer te vinden dat Pierre er niet bij was. Eva keek me aan en vroeg hoezo. Ik lachte en vertelde dat hij zo prima andermans forellen kon uitslachten. Misschien lukte hem dat dan bij paling ook. Loes schoot hardop in de lach. Ze kende dat verhaal maar al te goed. Nagenietend hiervan vertelde ze dat toen wij naar Pètange waren om de Moreau's te treffen, zij in het chateau gezellig onze streken hadden besproken. Zo in de trant van, dan kunnen wij jullie en jullie ons vertellen dat die twee echt aan elkaar gewaagd zijn. Pierre had hun toen ook in geuren en kleuren verteld hoe hij met mij op de koffie gekomen was. Lachend had hij er toen achteraan verteld, dat hij het aan zijn eigen grote mond te danken had gehad. Eva schokte van het lachen met haar schouders bij Loes' kleurrijke vertelling. Ze kon zich Pierre hierbij levendig voorstellen. Zich nu tranen lachend zei ze, "Pap kennend stond die daarbij als Napoleon op tafel weidse gebaren te maken." Loes knikte instemmend van ja en gaf Eva al een hazelaartakje aan. Deze nam het met een overdreven beleefd, dank je wel lekkere roddeltantes aan en reeg de schone palingen eraan. Paula en Loes deden het Eva na bij de rest van de hazelaartakken. Eva hing ze daarna op in de driepoot. Ik stak daarna het wilgenhout eronder aan. Eva smeet nog vlug wat kleinspul erop en keek hoe dat vlam vatte. Toen het goed brandde hingen we de natte dweilen erover heen. Loes zei verschrikt dat het vuur zo zou stikken. Ik legde haar uit dat dat het principe van roken was omdat ze het anders wel cremeren genoemd hadden. Loes lachte en vroeg Eva waarom ze gezegd had dat palingvelletjes te klein waren. Eva legde haar uit dat de indianen en onze voorouders de verse huid van het dier gebruikten. Lachend vervolgde zij met, "Ten eerste. Ze hadden ook nog geen dweilen uitgevonden en ten tweede zo sloegen zij twee vliegen in een klap. De huid werd bruikbaar en het vlees houdbaar." Vertellend over de voor en nadelen kwam Loes tot de conclusie dat onze voorouders nog lang niet zo gek waren als de geleerden ons graag deden geloven. Eva spiekte om de zoveel minuten door zacht in de paling te knijpen. Ik lachte en zei, "jij had nooit modern hoeven te leren koken. Je bent al de perfecte stenentijdkok." Eva trok een wild gezicht en riep overdreven "Oegah oeka'. Daarna wild op Paula wijzend, "Ooegaah, krote slangejaagster heeft boega maal verschaft." Paula bedankte zich door haar eens lief te zoenen. Ik amuseerde me kostelijk met hun grollen. Ze speelden lustig hun rollenspel en de tot voor kort nog zo introverte Loesje deed even hard mee. Langzaam maar zeker steeg er een heerlijke geur van vers gerookte paling op uit onze "tipi' rooktent. Volgens Eva mocht ik vaker met Paula op pad. Ik vertelde nu dat Paula ook wel met haar op pad wilde in de jacht. Eva keek verrukt en zei toe het haar te leren. Dan konden ze mij en Pierre ook eens een poepie laten ruiken. Eva sloeg zich op de borst en zei dreigend, "Oegah oeka, dat wordt wildzwijn." Paula's eerste buit stond dus al bij voorbaat vast. Eva had nu de grootste lol. Ze hield de dweilen nat, door er lustig met water uit de regenton tegen aan te spetteren. Bivakkeren en prutsen dat vond ze het leukst. Ik was gelukkig met haar. Stel je voor, een dame van stand die zich zo met de gewoonste dingen kon amuseren, wat een geweldige vrouw. De palingen waren inmiddels zover en Eva trok de dweilen weg. Tijd om veel meer als smats en smek te zeggen hadden zij niet meer. Paling is het lekkerst als die warm uit de rook komt. Bij nader inzien had het toch wel wat meer kunnen zijn, maar het was gewoon lekker. Een onverwachte traktatie zoals Loes het noemde. Ze genoot er net als Eva van en zei dit ook. Het vet liep Eva daarbij rijkelijk over haar kin. Als Eva het, zoals nu ook weer op haar heupen had, dan kon zij uiterst erotisch eten. Ik dacht aan die asperge maaltijd en genoot nu dubbel. Met de laatste hap paling in haar mond wees Eva op haar vette kinnetje. Ik boog me over mijn assepoester heen en likte gretig het palingvet van haar kin. Haar hoofd schuin houdend genoot zij van mijn frivole spel, waarna zij me een speelse tongzoen gaf. Tevreden gelukkig zei Eva, "Ha dat is lekker" dat is het ware leven." Lachend vroeg Paula die net Loes palingvet afgezoend had hierop of Eva de paling of mijn tongzoentje bedoelde. Eva lachte dat ze natuurlijk de paling bedoeld had. Ze was echt een klasse vrouw. Ze at met net zoveel smaak de gewoonste dingen ondanks dat zij met kaviaar, truffels en champagne was opgegroeid. Ze kon zich verheugen op de eenvoudigste dingen. Zich te buiten gaan aan de wildste seksorgiën en de volgende dag weer rustig genieten van een tedere vrijpartij met zijn tweetjes. De geraffineerdste liefkozingen uitdelen en die te laten uitlopen in keiharde perverse seks om daarna weer heel teder te eindigen. "Eva is echt een sprookjesprinses", zei Loes mij vertederd aankijkend. Ik had niets gezegd en keek verwonderd naar haar over deze uitspraak. Eva lachte en zei dat Loesje besmet was met haar gave. Ze had geleerd te luisteren naar de wind zoals ze lachend zei. "Ja", zei Paula daarop droogjes, "en de wind verteld mij dat ik naar bedje wil. Morgen moet ik toch maar gaan lesgeven, anders wen ik er nu al aan om echt vakantie te vieren." Loes lachte en zei dat de wind er niets mee te doen had gehad. Mijn gezicht had boekdelen gesproken zoals ik naar Eva gekeken had. In een adem door vertelde zij even luchtig dat ze morgen zelf sinds lang weer eens zou gaan spijbelen. Eva had haar vanmorgen gevraagd of ze bij de ondertekening van het contract aanwezig wilde zijn. Eva sprak volgens zichzelf "niet genoeg' Engels. Dat kon Loes perfect vloeibaar, zoals Eva het gekscherend vanmorgen gezegd had. Ik durfde Eva nu niet zonder hard te lachen aan te kijken. Zij had een smoesje gezocht om Loes mee te krijgen. Dat stond voor mij als een paal boven water. Bij mijn weten sprak Eva buiten Frans en Duits ook goed Engels. Om dit niet te laten merken roerde ik nog maar wat in het nasmeulende vuurtje. Eva zei daarop ondeugend naar Loes kijkend dat ik het maar uit moest plassen. Loes begreep haar blik maar wat graag en sprong op. Zij graaide met twee handen naar mijn waterslang. Loes richtte met een dicht geknepen amandeloogje en de tong tussen haar tanden op het hoopje smeul. Op haar brandweer commando "water mars' liet ik mijn straal er vergenoegd in klateren. Sissend doofde het laatste vuur. Waarna Loes probeerde op brandweerwijze mijn piemel weer terug te duwen. Het gevolg was dat zij alleen mijn vel lekker ver terug stroopte, waarop mijn pik stijf werd en mijn eikel vrij kwam te liggen. Loesje zag dat verlekkerd even aan en zoog snel de laatste urine druppeltjes van mijn pisgaatje. Met een uiterst spits tongpuntje drong zij er even plagend in. Zij kriebelde zo geraffineerd heerlijk dat mijn pik er van in volle lengte uitschoof. Mijn eikel gleed over Loes' tong verder haar mond in. "Hupakee daar gaan we eindelijk. Ik had al angst dat ik me voor niets had ingehouden vandaag", zei Paula heet. Eva vroeg verbaasd of wij vandaag echt niet hadden gevreeën. Zelf had ze dat waarschijnlijk niet uitgehouden. Plagend antwoordde Paula daarop, dat zij als pot er niks aan vond zonder Eva en Loes. Om die reden had ze mij, die plichtsgetrouwe ex smeris die zelfs zijn eigen wagen bekeurde ook aangezet tot snelheidsovertredingen. Dat alleen, om snel bij haar echte lesbische vriendinnen te kunnen zijn. Bij dat laatste wees Paula geamuseerd op de mij pijpende Loes. Om Paula te kunnen antwoorden trok Loes tot mijn spijt haar mond van mijn paal los. Loesje analyseerde haarscherp waarom Paula en ik geen potje geneukt hadden. Lachend vroeg ze Eva of zij die paling nog wel zo lekker gevonden had als wij ook nog uitgebreid bij deze zomerse temperaturen seks gehad hadden. Dan waren wij volgens Loes nu nog ergens aan het rammelen geweest. Waarop Eva stelde, dat een vluggertje ook niet bij onze leefstijl paste. Paula lachte nu ineens geheimzinnig en zei, "Allebei half goed. Eva je bent weer schoon dus dacht ik dat jij vanavond maar eens gewoon dat doet wat een net huisvrouwtje betaamd." Eva zoende Paula hiervoor. Paula was min of meer door haar zelf beloofd dat zij deze week aan haar trekken zou komen. Dit stond Paula nu af om haar Eva een plezier te doen. Paula voegde er lachend aan toe, "Ik kom zo best aan mijn trekken. Wat is er nou geiler dan je vriendin te laten copuleren met je zwager, je verloofde en de vader van je kind. Terwijl je zelf de zus van je verloofdes verloofde verleid." Loes en ik keken elkaar lachend aan. Wij schoten in de lach. Paula had dus ook al erover nagedacht hoe ons gezin in elkaar stak. Eva glunderde en tikte zacht met haar hand op de grond. Ik nam haar bij de hand en vroeg of ze mee ging. Ik vond de grond te hard voor een sprookjesprinses als mijn Eva. Eva plaagde dat ik zelf de grond te hard vond en een smoesje zocht. Zij was immers een doorgewinterde stenentijd kok die overal alles kon. Paula en Loes vonden het amusant ons te zien kibbelen en hakten de knoop door. Paula had in de gaten dat Eva eigenlijk gewoon treuzelde omdat we de meiden nog niet gesproken hadden. Ze stuurde ons daarom gewoon als kleine kinderen naar bed. Zij zouden wel op het telefoontje van de meiden wachten. Terwijl ik met mijn meisje naar binnen ging vroeg ik of zij de brandstapel nog wilden afdekken. Eva kreeg nu haast en liep mij meetrekkend naar binnen. Echt laat was het nog niet maar ze wilde afleiding. Ik merkte ineens dat zij gewoonweg de zenuwen had voor morgen. Eva vertrouwde me toe dat zij Loes met een smoesje morgen erbij gevraagd had. Ze wist dat deze Amerikaanse firma op het laatst nog altijd extra toeren probeerde uit te halen. Dit om op het laatst nog veranderingen aan te kunnen brengen in het contract en zo nog wat af te dwingen. Loes zou daarbij nu een rol kunnen spelen als grote onbekende. Zij kon namelijk net zo ongenaakbaar overkomen als Eva zelf. Ze wilde die cowboys gewoon met haar aanwezigheid intimideren als dat nodig bleek. Ik begreep het en zei dat het me ook al verwonderd had dat ze niet voldoende Engels zou spreken. Eva ging immers al jaren naar die internationale beurzen. Daar had zij altijd zelf gehandeld om de beste inkopen te kunnen doen en dat was niet niks in dat wereldje. Daar moest je goed uit de voeten kunnen in het Engels. De pornowereld was voor de buitenstaander een en al leuke seks, maar voor een insider was het keiharde business. Eva had mij al eens gezegd "de fluit en de duit regeren de kluit' en ze had gelijk zoals altijd. Eva griste nu we binnen waren met een stout gezicht een fles wodka mee. Fluisterend zei ze, "Ik wil me bezuipen en trek hierbij dat zachte klopje van net maar terug!" Ik nam haar de fles af en zei dat ze morgen een klaar hoofdje moest hebben. Ik beloofde haar dat we dit echt daarna zouden inhalen. Geil fluisterde ik in haar oor, "Een zatte vrouw is een engel in bed en jij bent dat nuchter al." Glimlachend zei Eva dat ik nu eens gelijk had. Of ze mijn besluit haar niet te laten drinken of dat van die nuchtere engel bedoelde weet ik niet. Ik liet het er maar bij en wilde haar alleen nog op haar gemak stellen. Eva had het naar mijn idee nodig. Onze sterke Eva was ineens kwetsbaar en moest aandacht krijgen. Ik nam haar hand en klopte er mee zacht op mijn borst. Op dat moment kwamen Loes en Paula ook binnen. Verwijtend zei Loes, "Zijn jullie nou nog niet naar bed. Morgen hebben we een zware dag Eva." Eva keek haar aan en proestte het uit. Door Loes' opmerking die zowat gelijk stond aan de mijne, voelde Eva zich ineens weer heel sterk. Verliefd ons nu allemaal omarmend zei ze dat ze blij was ons te hebben. Gekscherend er meteen achteraan, "Anders buiten ze een arm weduwvrouwtje ook genadeloos uit hê." Lachend om mijn "arme' miljoenen zware weduwvrouwtje sleurde ik haar naar boven. Uitgelaten gierend en echt op seks belust ging Eva mee. Waarop ik zei, "Bij nader inzien trek ik mijn klopje ook maar terug." In onze slaapkamer rukte Eva zich de kleren van het lijf. Terwijl ik zelf nog haastig alles uittrok besprong ze mij als een tijgerin. Ik wankelde en viel met Eva op mijn rug. Met de broek nog op de enkels kiepte zij me op ons ronde bed. Als een wild geworden jonge bruid in haar huwelijksnacht trok ze mijn broek verder uit. Met slingerende tieten stortte zij zich als een furie weer op mij en bedekte me met zoenen. Wild hijgend verlangde Eva nu dat ik haar nam. Ze wilde seks en niets anders. Kreunend van verlangen zei ze, "Ik ben jouw adellijke teef met stamboom". neem me dan ook zo." Ik pakte haar polsen en drukte daaraan haar armen boven haar hoofd op het bed. Mijzelf zo onder haar lijf uitwerkend bedwong ik Eva die spartelde als een van onze palingen. Hitsig fluisterde ik, dat ik haar nu mijn stamboom ook zou laten voelen. Eva lachte uitdagend hierop en probeerde weer bovenop me te komen. Om haar te bedwingen liet ik mij met mijn volle gewicht op haar ploffen. Eva steunde even onder mijn lichaamsgewicht en beet zachtjes in mijn schouder. Ik wrong hierop Eva's mooi benen met kracht uit elkaar, waarop zij haar onderlijf omhoog bewoog. Ze bood mij vrij de ingang tot haar lusthof aan. Ik voelde hoe mijn eikel door haar aangroeiende schaamhaar naar beneden gleed. Hij belande regelrecht tussen haar reeds natte uiteen staande schaamlippen. Met een stoot van mijn bekken penetreerde ik zo haar hete vochtige vagina. Eva kneep haar ogen wellustig dicht en opende haar mond. Ze wilde een genotsgil uitstoten die ik smoorde door haar te tongen. Haar volumineuze borsten onder me plettend brak haar weerstand terwijl ik haar steeds vaster op mijn stijve reeg. Eva's snuiven ging nu over in een sensueel kreunen. Langzaam nam ik mijn mond van de hare en zei, "Geen zorgen assepoes. Loes is geen katje dat je zonder handschoenen aanpakt en jij ook niet." Eva lachte en vroeg of ze nu, nu ze getemd was, ook haar armen mocht gebruiken. Ik liet deze tergend langzaam los door mijn handen langs haar huid te strelen totdat ik in Eva's oksels landde. Daar kriebelde ik haar waardoor zij weer begon te kronkelen als die palingen van net. Als Eva ergens niet tegen kon was het dit wel. Ze vond het heerlijk en toch ook niet. Eva's lijf spande zich en ontspande zich daardoor, zonder dat zij het zelf in de hand had. Na haar even tot het uiterste getergd te hebben liet ik mijn handen verder afdwalen. Ik zette ze op die ontzettend dikke stevige tieten en masseerde deze zoals ik Paula vanmorgen had zien doen. Eva steunde hevig op en kreunde van genot. Wellustig plagend, "Ja jaah ja... oooh, ik voel het".. jij bent ook honderd procent lesbisch man." Ik schoot onbedaarlijk in de lach waarop Eva zich ook niet meer kon goed houden. Haar zenuwen kwamen echt los. Ze bulderde het uit toen ik hikkend zei dat ik nu wist waarom het sexspel genoemd werd. Bij elk spelletje werd namelijk altijd veel gelachen. Eva wist me nog wat meer op te juinen door met een doodernstig gezicht te melden dat de eskimo's voor seks en lachen een en hetzelfde woord gebruikten. Er werd bij ons dus heel wat af gelachen. Ze zoende me daarna en stootte verwoed en verlangend haar bekken tegen mij aan. Eva was heter als peper vandaag. Ik voelde hoe mijn stijve begon te kloppen en mijn eieren optrokken. Ik wilde nog niet klaarkomen. Eva bespeurde het ook en liet zich gaan. Nat en soppend kwam zij even later zwaar kreunend klaar. Eva gromde als een krolse tijgerin. Verliefd naar Eva's klaarkomende gezicht kijkend hield ik me nog steeds in en telde bloemetjes op het behang. Terwijl Eva's schokkend orgasme wat afnam trok ik mijn pik met tegenzin uit haar heerlijke poesje en kroop naar boven. Ik wilde dat ze mijn sperma uit mijn stijve zag spuiten. Dat vond ze erg geil en tegelijk eigenlijk ook weer jammer. Het prikkelde volgens haar ook zo lekker in haar buik als ik het daar spoot. Eva ontving me met een wellustig geopende mond waar ik hem vlug in stak. Nauwelijks daar aan geland spoot ik mijn sperma over haar tong. Eva slikte en zoog mijn pijp verder af terwijl zij sensueel mijn kloten kneedde. Geil hitsig hijgde ze tussen het slikken door, "Ik melk je helemaal leeg. Ik wil die klotezooi eerst proeven en daarna in mijn geile pens voelen schat." Ik had vanmiddag niet geneukt, mijn pik was en bleef stijf. Paula had mij vanmiddag al op scherp gezet en Loes had mij daarnet nog even de finishing touch gegeven met haar pijpbeurt. Mij van Eva's gezicht af op mijn rug rollend zwiepte mijn piemel als een antenne door de lucht. Eva keek er hoerig geil naar en rolde zich vlug, naar hard lullenvlees verlangend op me. Met een hand mijn pik in haar kut duwend stootte zij alweer vol overgave haar bekken op en neer. Ik voelde hoe mijn pik in haar warme natte nu ver openstaande spleet verdween. Eva schreeuwde van wellust. Bij elke stoot stiet zij een bronstige gil uit. Totaal over de rooie gaand gilde zij, "Ja ja ja ja jaaah neuk mijn kut vol stoot me vol voller jaah". Loesjes wollige gevoel kroop daarop door ons beide heen. Wij wilden zoveel mogelijk van elkaar voelen en wreven onze lichamen zoveel mogelijk tegen elkaar. Met een laatste krampachtige bewust gerichte stoot wrong Eva zelf haar baarmoederhals tegen mijn kloppende stijve. Daarbij sperde zij haar ogen wijd open en haalde diep lucht. Van pure lust overmand stootte ik op dat moment ook toe en drong ontzettend ver in mijn sprookjesprinsessekutje in. Eva gilde extatisch op en kwam heftig klaar. Zij trok haar bekkenbodemspieren daarbij krampachtig van lust aan als een zenuwachtig meisje bij de eerste keer. Eva's onderlijf stond op de automatische piloot die zaad molk. Haar op lust getrainde lichaam zoog mijn diep in haar spuitende opgezwollen stijve, nu muurvast in zich. Vast in Eva's loopse poes zittend spoot ik nogmaals pijnlijk lekker mijn laatste sperma op haar eierstokken. Daarna ging bij mij het licht uit. Toen ik mijn ogen weer opende keek Eva mij verrukt aan en fluisterde lief, "We zitten vast beertje. We zitten vast als twee hondjes en er is geen Vera die er een emmer water overheen dondert." Eva miste net als ik Vera. Zij was echt geliefd bij ons allemaal. Genietend van haar nog steeds natrekkende vol gepropte kutje tongde Eva mij. Ik zoog haar speeksel daarbij met smaak op en ademde haar lucht genietend in. Ondeugend kirde Eva dat Lizet haar voor dit soort gelegenheden iets gegeven had. Want als je echt vast zit zoals wij nu dan is het zo verdomde moeilijk de trap af te komen. Ik vertelde haar grijnzend dat ze dat dan ook maar aan An moest geven. Die had hetzelfde probleem ook al op zolder geopperd. Waarop Eva grinnikte, "Ons geile sneeuwwitje pak je morgen ook maar eens zo" dat wil ik dan graag zien. Heerlijk diep in die witblauwe ogen van haar kijken hoe die dierlijkgeil wegdraaien als dat loedertje klaarkomt." Mijn pik klopte nog lekker geil in Eva en ik wilde zo met haar inslapen. Eva was nu de verstandigste en rommelde vast op mij zittend in haar nachtkastje. Daarbij trok ze mijn pik tot het uiterste uit, zo vast zat ik in haar verankerd. Toen ze gevonden had wat zij zocht zei ze moederlijk, "Zo oogjes dicht". Dat deed ik natuurlijk niet want iets dat uit een dokters praktijk kwam ging meestal gepaard met naalden. Eva lachte om mijn benauwde gezicht en liet mij een spuit zonder naald zien. Er zat een stukje infuusslang aan die ze in een flacon stak. Eva zoog daardoor een heldere vloeistof op en stak dit daarna voorzichtig langs mijn pik in haar kutje erbij. Glimlachend drukte zij daarna de spuit leeg. Ik voelde een sterk verkoelende nattigheid om mijn pik door Eva's gehele poes optrekken.Langzaam trok Eva daarna haar kont van me omhoog en mijn stijve kwam met een zuigend geluid uit haar lustgrotje vrij. Uitgerekt en met gezwollen aders erop klapte hij daarna als een dronkeman op mijn buik. Mijn pik was blauwpaars en deed eigenlijk lekker pijn. Eva zoende hem en mij terwijl ze me die injectie spuit liet zien. Gniffelend zei ze dat ze nooit gedacht had hem te moeten gebruiken, maar toch blij was dat Lizet erop gestaan had dat zij hem aannam. Lizet had hem meegenomen en als verjaarscadeautje stilletjes aan Eva gegeven. Hunkerend had Lizet haar daarbij verteld hoe zij die eerste keer van mijn stijve genoten had. Ze had zich extreem lekker vol gevoeld bij mijn orgasme. Zelfs na al twee kinderen te hebben gebaard en dus ruimer te zijn als Eva. Eva grijnsde nu ongegeneerd lekker en zei, "Haar kut heeft tot de dag erna nog gelekt" ze heeft de hele dag met natte dijen rond gesopt van jou." Ik glimlachte en vertelde Eva dat Lizet's dikke reet zich trillend van geilheid daarbij om mijn lul vastgezogen had. Stevig en hard was haar kont toen geworden. Iets wat ik totaal niet verwacht had bij zo'n echt volslank moedertje. Eva vertelde ineens lachend, "Ja toen had ze je pik nog niet in actie gezien, alleen nog maar gevoeld. Daarna is Lizet pas echt geschrokken. Dat was toen ze jouw pik echt had zien opzwellen in haar Gislaine. Haar kutlipjes waren wit geworden van de spanning om jouw pik. Volgens Lizet zwol zelfs jou eikel vlak voor de ejaculatie dikker op dan zij ooit gezien had. Ze noemde het veel inwendige pik. Jouw piemel is in rust toestand niet buitenissig groot maar als je echt geil wordt schuift die tot ongekende proporties naar buiten." Eva keek bij haar verhaal naar mijn apparaat en streelde er even zalig bezitterig over. Met een hemelse glimlach zei Eva daarbij dat ze bij mij kregen, wat zij en de meiden bij geen ander gevonden hadden. Ze dankte tante Lin voor haar cadeau aan mij. Vervolgens vertelde Eva dat Lizet gezegd had, "baarmoeder neuken is echt lekker, maar die ramt zich nog eens zo vast in je kutje als een keilbout Eva'. Daarop had Lizet Eva sterk aangeraden haar cadeautje daar te bewaren waar zij er goed bij kon. Lizet had haar goed geïnstrueerd hoe het te gebruiken was. Eva lachte en zei, "Het grote voordeel is dat nu ik een keer echt stevig heb vast gehangen, het net is alsof ik al een keertje bevallen ben. Dus is de kans op herhaling hierdoor volgens ons Lizetje stukke minder." Eva rolde zich daarna lekker tegen mij aan en pakte mijn nog gevoelige pik vast. Ik kuste haar en we sliepen nog voordat Paula en Loes naar boven kwamen in.
© Copyright 2006 2024 Toine
Lees verder: Van Het Een Komt... - 31: Eva Naait Samen Met Lin Kikoj Amaterasoe Die Amerikanen En De Meiden Komen Ook Thuis.
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10