Dit verhaal is gebaseerd op een Engelstalig verhaal van Vulgus en is ook geschreven met toestemming van hem. De aanzet en de setting zijn zeer gelijkaardig, maar naarmate het verhaal vordert, lopen de verhaallijnen steeds verder uiteen. Sommige passages in dit verhaal zijn vrij extreem. Daarom ook dat het verhaal onder “Extreme verhalen” gepost is en niet onder “Werk” of iets anders wat ook toepasselijk kan zijn. Gelieve dus geen negatieve commentaren te posten indien je daarvoor niet te vinden bent, want dan zoek je in de verkeerde categorie. In het verhaal worden ook uitspraken gedaan over rassen en huidskleur. Deze uitspraken dienen om de setting voor het verhaal te creëren en ik beweer dus niet dat dat mijn overtuigingen zijn. Voor sommige lezers zal dit verhaal allesbehalve extreem zijn, maar hopelijk genieten jullie toch van het verhaal.

Terwijl ik jullie mijn verhaal vertel, zullen sommigen onder jullie waarschijnlijk denken dat ik dit eigenlijk mijn verdiende loon is. Ikzelf zie wel in dat ik misschien fouten gemaakt heb, maar ik denk dat het eerder aan mijn opvoeding ligt dan aan mijn karakter of persoonlijkheid.

Mijn naam is Heidi en ik ben opgegroeid in een wijk in Antwerpen waar er een serieus migrantenprobleem heerste. Mijn hele jeugd groeide ik op met frequente berichten over allochtonen die zich schuldig maakten aan diefstal, inbraak en occasioneel ook verkrachting, en dus kreeg ik al snel een afkeer voor allochtonen. Ik vond dat Turken en Marokkanen allemaal criminelen waren en dat negers lui waren, maar ik zag mezelf niet als een racist, omdat ik vond dat ik enkel de feiten vaststelde.

Tot ik ongeveer 13 was vermeed ik alle contact met de allochtonen, maar dat was niet echt moeilijk omdat zij mij ook negeerden. Vanaf mijn 13e veranderde dat echter langzaam, omdat ik opeens een flinke groeischeut kreeg en ook mijn vrouwelijke vormen begonnen zich opeens te manifesteren, waardoor ik er plots als een jonge vrouw begon uit te zien en niet langer als een klein meisje.

Toen ik 15 was, was ik ongeveer 1m72 en ik ben sindsdien nog amper een centimeter gegroeid. Ook mijn gewicht is sindsdien steeds stabiel gebleven rond de 50kg. Mijn lange, blonde haren en mijn volle B-Cup zorgden er opeens voor dat ik heel wat mannelijke blikken aantrok en aangezien de allochtonen maar weinig remmingen hebben in het kenbaar maken van hun interesse, werden mijn racistische gevoelens alleen nog versterkt.

We woonden in de stad, dus ik ging vaak te voet of met de tram of bus ergens naartoe en het gebeurde maar zelden dat ik ergens naartoe ging en ik niet vroeg of laat werd aangesproken door een allochtoon die me vroeg of ik eens zin had in een “echte vent”. Ontelbare keren voelde ik op de bus of tram iemand in mijn kont knijpen en telkens wanneer ik om keek zag ik een zelfvoldane blik van een allochtoon.

Eén welbepaalde keer stond ik te wachten op de bus en er liep een zwarte jongen voorbij die, wanneer ik heel even de andere kant uit keek, van de situatie profiteerde en in mijn borst kneep om vervolgens terug door te stappen. Ik werd woedend en begon hem uit te schelden, maar ik voelde me gewoon machteloos toen hij lachend over zijn schouder keek.

Na de middelbare school ging ik scheikunde studeren en op de universiteit ontmoette ik mijn toekomstige echtgenoot. Paul is even oud als ikzelf en is opgegroeid in een gelijkaardige situatie als ikzelf, met de gelijkaardige afkeer voor allochtonen als gevolg. We studeerden allebei tegelijk af en bijna onmiddellijk nadat we afstudeerden, vonden we allebei een goed betaalde job bij hetzelfde bedrijf.

Kort nadat we afstudeerden, vroeg Paul me ten huwelijk en toen we terugkeerden van onze huwelijksreis, begonnen we bijna onmiddellijk uit te kijken voor een huis. Doordat we allebei een mooi loon kregen, konden we een huis kopen in één van de betere wijken rond Antwerpen zodat we geen last meer zouden hebben van de allochtonen.

Ons leven leek perfect te verlopen en we waren allebei perfect gelukkig. Paul was niet echt een body-builder maar hij deed geregeld aan sport en zag er dus heel goed uit. Ikzelf was nog een goede centimeter gegroeid sinds mijn 15e, tot een goede 1m73 en met mijn 50kg was ik ook vrij tevreden over mijn eigen lichaam. Paul zei vaak dat hij me zo knap vond omwille van mijn grote, blauwe ogen en mijn volle lippen, maar ik denk dat hij eerder een voorkeur had voor mijn borsten die sinds mijn 15e verder gegroeid waren tot een medium C-Cup en mijn strakke kont, waar ik zelf ook best trots op was.

De maanden nadat we in ons nieuwe huis waren getrokken, vreeën we bijna dagelijks en probeerden ook nieuwe dingen, maar echt extreem werd het nooit. Voor veel mensen zou ons seksleven vrij saai geweest zijn, maar wij genoten er elke keer van en het voelde gewoon perfect om met hem te vrijen.

De problemen in ons leven begonnen toen we ongeveer een half jaar in ons huis woonden en we plots te horen kregen dat onze buurvrouw besloten had haar huis te verkopen. De buurvrouw was een oude vrouw van ongeveer 75, maar ze was altijd heel vriendelijk, dus het was wel een shock om te horen dat ze naar een opvangtehuis zou verhuizen.

Tot op dat moment hadden we aangename buren die we amper zagen, zodat we een ongestoord bestaan konden leiden. Het huis van de oude vrouw was echter het enige huis dat vrij dicht bij ons huis gebouwd was en dus zou ons rustig bestaan afhangen van de nieuwe buren.

Er gingen enkele weken voorbij terwijl het huis te koop stond en eigenlijk was het nog rustiger als toen de oude vrouw er nog woonde. Wanneer Paul en ik na het werk thuis kwamen, gingen we meestal even ontspannen in of rond ons zwembad en toen we op een avond aan ons zwembad zaten, hoorden we opeens een soort vrachtwagen stoppen ter hoogte van het huis. We gingen een kijkje nemen en zagen dat het een verhuiswagen was, dus blijkbaar was het huis eindelijk verkocht.

We bleven even kijken om te zien of we misschien onze nieuwe buren zouden te zien krijgen en enkele minuten na de verhuiswagen kwam een donkergrijze Mercedes de oprit opgedraaid. Toen opeens een grote zwarte man uitstapte, stonden Paul en ik beide aan de grond genageld.

De man wenste ons vriendelijk “goede avond”, maar zowel Paul als ikzelf kregen geen woord over ons lippen en we draaiden ons uiteindelijk gewoon om en liepen naar binnen.

Het besef dat we een zwarte buurman hadden was voor ons beiden moeilijk te vatten, maar de frustratie groeide enkel over de daaropvolgende dagen, toen bleek dat hij gescheiden was en hij een 17-jarige zoon had die niks liever deed dan voetballen en dan meer bepaald de bal over de omheining te trappen om dan in onze tuin te komen lopen.

Op een dag, ongeveer twee weken nadat de nieuwe buurman was aangekomen, waren we aan het werken, toen onze chef opeens een beroerte kreeg. Hij werd weggevoerd met een ambulance en we kregen al snel te horen dat hij het zou halen, maar we beseften desondanks dat ook ons werk nooit meer hetzelfde zou zijn.

We werkten in een chemisch bedrijf in de haven van Antwerpen, dat deel uitmaakte van een grote multinational, maar onze afdeling bestond uit slechts 7 mensen, inclusief de chef. Paul en ikzelf waren de jongste en minst ervaren medewerkers, maar onze collega’s, die allemaal mannen waren van boven de 40, hadden heel wat ervaring en ze hielpen ons geregeld indien ons gebrek aan ervaring voor problemen zorgde. De samenwerking binnen onze afdeling zorgde voor een hechte groep en een aangename werksfeer.

Die dag beseften we echter dat er waarschijnlijk een nieuwe chef zou aangesteld worden van buitenaf en omdat het ook nog eens slecht ging in de chemische sector hadden we ook een vermoeden dat de nieuwe chef onmiddellijk enkele ontslagen zou aankondigen.

Naarmate de dagen vorderden, steeg de spanning en toen ik op een avond in de tuin liep en de zoon van de buurman terug zijn bal over de omheining trapte en die kwam halen, ontplofte ik. Ik begon hem uit te schelden en deed een aantal racistische uitspraken die ik achteraf bekeken beter niet had gedaan, maar toen ik eindelijk stopte met schelden, zag ik dat zijn vader juist was thuis gekomen en alles had gehoord. Hij keek me aan alsof hij me wou doodschieten met zijn ogen, maar het kon me niet schelen. Ik schreeuwde nog dat hij zijn zoon beter wat manieren zou aanleren en liep vervolgens kwaad naar binnen.

Die avond vertelde ik Paul wat er gebeurd was, maar we waren het allebei eens dat we grotere zorgen hadden dan een vervelende buurman. Doordat we op onze huidige job een mooi loon kregen, konden we ons een huis in een betere buurt permitteren, maar indien zelfs maar één van ons ontslagen zou worden, zouden we ons huis moeten verkopen en vermoedelijk naar een buurt moeten verhuizen waar nog meer allochtonen zouden wonen, dus zou ons mooie leventje voorbij zijn.

Door de crisis in de chemische sector was het zelfs weinig waarschijnlijk dat we snel een nieuwe job zouden vinden, zeker indien je ontslagen was bij één van de grootste en meest befaamde chemische bedrijven van het land.

De volgende dag kwamen we allebei met een onaangenaam gevoel aan op het werk omdat via één van de collega’s vernomen hadden dat de nieuwe chef die dag zou voorgesteld worden. We wachtten allemaal ongeduldig tot de nieuwe chef zou aankomen, maar het duurde tot 10 uur vooraleer we de lift hoorden openen.

Iedereen van onze afdeling heeft een eigen bureau, maar omdat de lichtinval in het gebouw beperkt is heeft men bij de renovatie beslist om de bureaus enkel te scheiden door middel van glazen wanden. Enkel het bureau van de chef heeft echte muren en kan volledig aan het zicht onttrokken worden door middel van lamellen.

Mijn bureau was het eerste bureau dat je zag als je uit de lift stapte, maar omdat ik het niet leuk vond dat iedereen recht in mijn bureau binnen keek, had ik een grote kast tegen die glazen wand geplaatst, waardoor ik nu zelf niet kon zien wie er uit de lift stapte.

Enkele minuten later werden we naar de koffieruimte geroepen waar de grote baas van het bedrijf de nieuwe chef zou voorstellen. We liepen nerveus de koffieruimte binnen en toen ik zag wie de nieuwe chef was, zakte ik bijna door mijn benen. Ik keek angstig naar Paul en hij had ook onze zwarte buurman herkend. Ik voelde dat ik misselijk werd, maar ik moest doen alsof er niks aan de hand was.

De baas stelde onze buurman voor als zijnde Meneer Anderson en zei dat hij volgens hem heel capabel was. Hij zei dat er door de crisis wellicht hervormingen zaten aan te komen, maar dat hij Meneer Anderson uiterst geschikt achtte om te beslissen wie een meerwaarde was voor het bedrijf en wie niet. Met deze onheilspellende woorden liet de baas ons alleen met onze buurman en vervolgens nam die het woord.

“Dame, heren, ik houd er niet van om als ‘meneer’ aangesproken te worden, dus jullie mogen me Carl noemen. We zijn een kleine afdeling en zullen nauw met elkaar moeten samenwerken, dus ik vertrouw erop dat het wederzijds respect en iedereens inzet ervoor zullen zorgen dat we een sterk team worden. Ik heb jullie persoonlijke dossiers ontvangen en zal jullie één voor één in mijn bureau roepen voor een persoonlijk gesprek.”

Tijdens zijn uitleg leek het bijna alsof hij ons niet herkende. Hij bleef volledig zakelijk en keek ons vriendelijk aan terwijl hij zijn uitleg deed.

“Ik ga beginnen met diegene met de meeste ervaring en zo het rijtje afgaan tot we bij de twee minst ervaren medewerkers komen. Aangezien jullie getrouwd zijn, mogen jullie straks samen binnen komen.”

Hij vroeg Eddy, met zijn 52 de oudste en meest ervarene, om hem te volgen naar zijn bureau. De rest ging terug naar hun bureau en iedereen leek vrij enthousiast over de nieuwe chef, behalve Paul en ik, die bijna zeker waren dat we onze job zouden verliezen.

Terwijl ik in mijn bureau zat probeerde ik me voor te stellen wat ik zou doen indien ik mijn job verloor. Hoe hard ik ook probeerde, ik slaagde er niet in om een positief vooruitzicht te vinden indien ik hier ontslagen zou worden. Ik voelde me misselijk en naarmate de tijd verstreek werd het alleen erger. De andere collega’s gingen één voor één naar binnen volgens anciënniteit; Werner, Bruno, Geert. Ze waren telkens ongeveer een half uur binnen en tussen Bruno en Geert nam Carl even een lunchpauze, dus om 13.15 was het eindelijk onze beurt.

Met trillende benen stapte ik naar het bureau van Carl en Paul liep stilzwijgend achter me aan. Ik vroeg me af of we onmiddellijk ontslagen zouden worden of als hij ons nog even zou laten blijven om met ons te spelen alvorens ons te ontslaan. Ik voelde mijn misselijkheid stijgen met elke stap die ik deed richting van die bureau. Aangekomen aan de deur, klopte Paul op de deur en opende die voor me zodat ik kon binnen gaan, waarna hij me volgde en de deur achter zich sloot.

Carl wees naar de stoelen die voor zijn bureau stonden en liet ons neerzitten. Zijn bureau was een groot houten meubel en terwijl hij door onze dossiers bladerde zag hij eruit als een maffiabaas die op het punt stond te beslissen of hij ons zou laten leven of niet.

“Niet echt indrukwekkend…jullie hebben hier niet echt een verleden en een toekomst hebben jullie al evenmin. Jullie zijn twee racisten en ik kan beslissen over wat er met jullie zal gebeuren, dus dat voelt best wel goed aan.”

“Mijn hele leven ben ik vernederd door mensen zoals jullie. Ik ben altijd bekeken als het uitschot van de maatschappij. Ik ga zelfs niet herhalen wat je allemaal tegen mijn zoon hebt gezegd. Ik moet toegeven dat ik zin had om een gat in de lucht te springen toen ik jullie daarnet in de koffieruimte zag staan.”

“Ik ga jullie allebei ontslaan en ik ben er zeker van dat jullie je mooie huis zullen moeten verkopen want nieuw werk vinden zal ook alles behalve eenvoudig zijn in deze sector. Uiteindelijk ben ik dan niet alleen hier van jullie verlost, maar ook thuis.”

Carl lachte even een sadistische, zelfvoldane lach. Paul zat versuft voor zich uit te staren. Ik had het gevoel dat ik iets moest zeggen, maar ik kon niet. Ik voelde de tranen langs mijn wangen naar beneden rollen.

“Ik ga jullie niet onmiddellijk ontslaan. Ik ga eerst nog wat met jullie spelen. Ik ga jullie leven een hel maken tot jullie zelf ontslag nemen of tot ik jullie beu ben.”

Carl bekeek ons streng en zei; “Ga nu maar terug gaan werken want je hebt al genoeg tijd verspild.”

Paul stond langzaam op, maar ik kon niet zomaar opgeven. Ik had niet jarenlang gestudeerd om een goede job te krijgen, om weg te geraken uit de buurt vol allochtonen, om nu zomaar op te geven. Ik probeerde iets te zeggen, maar er kwam niks uit. Ik schraapte mijn keel en probeerde opnieuw: “alstublieft Carl….”

Hij onderbrak me abrupt: “Mijnheer!...jij spreekt me aan met Mijnheer, stomme kut”

‘Stomme kut’, zijn woorden voelden aan alsof ik een klap in het gezicht had gekregen. Toch kon ik niet zomaar opgeven. Alles waarvoor we gewerkt hadden was voorbij als ik nu zomaar opgaf.

Ik probeerde opnieuw: “Alstublieft, Mijnheer, het spijt ons echt voor alles…doe dit alstublieft niet. We hadden die dingen nooit mogen zeggen. Het was nooit onze bedoeling om iemand te kwetsen, maar we zijn nu eenmaal zo opgegroeid. Het spijt ons echt heel erg.”

Zonder van uitdrukking te veranderen antwoordde hij me: “het spijt jullie alleen dat ik nu jullie baas ben. In jullie ogen ben ik een neger die niks te zoeken heeft in jullie wijk of op jullie werk. Jullie dachten dat negers zoals ik enkel toiletten mochten schoonmaken.”

Ik besefte dat hij eigenlijk gelijk had en besefte plots dat het stom was dat we iedereen met een andere huidskleur zo hadden veralgemeend. Ik besefte eindelijk dat we racisten waren. We hadden inderdaad slechte ervaringen gehad, maar dat betekende niet dat ze allemaal slecht waren.

Ik voelde de tranen volop over mijn wangen lopen bij het besef dat hij gelijk had, maar toch kon ik niet zomaar opgeven.

Ik veegde mijn tranen weg en zei: “Alstublieft, ik smeek u…geef ons nog een kans…we zullen alles doen wat u vraagt, als u ons maar een tweede kans geeft.”

Zijn gezicht veranderde niet van uitdrukking. Hij keek ons streng aan zonder iets te zeggen. Ik zag de haat in zijn ogen en hij had waarschijnlijk alle recht om ons te haten.

Hij bleef ons minutenlang aanstaren zonder iets te zeggen. Uiteindelijk zei hij toch iets: “Ik geloof jullie niet.”

Ik wist niet goed of er een kans was dat hij ons een tweede kans zou geven, maar ik wou elke kans grijpen en zei snel: “jawel, we zullen alles doen Mijnheer… echt alles…zeg maar wat je van ons verlangt.”

Hij keek ons nog steeds streng aan; “ik geloof je nog steeds niet, kut, ik geloof niet dat je het meent.”

Het was een strohalm, maar ik moest elke mogelijke kans grijpen: “jawel, Mijnheer, ik zweer het, we doen echt alles wat je wil. Ik smeek u, geef ons nog een kans.”

Even verscheen een klein glimlachje op zijn gezicht wat niet echt geruststellend was. Hij greep zijn vingers in elkaar en plaatste zijn handen achter zijn hoofd, terwijl hij achterover leunde in zijn bureaustoel.

“Sta op,” zei hij kort.

Paul en ik stonden allebei snel op.

“Ik denk niet dat jullie echt menen wat jullie zeggen, maar ik ben bereid jullie een allerlaatste kans te geven. Ik denk niet dat jullie het zullen doen, maar ik zal jullie een kans geven om het te bewijzen.”

“Ja, alstublieft, geef ons de kans en we zullen u niet teleurstellen, ik beloof het,” smeekte ik hem.

“Goed,” zei hij rustig, “Paul, ga even naar de deur en doe die op slot, keer daarna terug en kleed je slet uit voor mij.”

Paul maakte een geluid alsof hij een stomp in de maag had gekregen. Hij greep mijn hand en probeerde me richting van de deur te trekken, maar ik bewoog niet. Ik zakte door mijn benen en viel op de grond waarna ik volop begon te wenen. Mijn gedachten sloegen op hol. Ik kon niet meer denken. Ik was compleet hopeloos.

Toen ik mijn tranen onder controle kreeg, keek ik op en zag hoe Carl zat te lachen terwijl hij genoot van mijn ellende.

Ik stond terug op en smeekte: “Alstublieft Mijnheer, dat is niet wat ik bedoelde…”

Hij glimlachte rustig en zei: “Dat dacht ik wel, maar dat is wel wat ik bedoelde, stomme kut. Als jullie hier willen blijven werken, is dit jullie enige optie.”

“Jullie blanke voorouders hebben waarschijnlijk mijn voorouders als slaven behandeld. Is het dan niet toepasselijk dat jullie nu mijn slaven worden?”

Ik hield me vast aan de rugleuning van mijn stoel en probeerde nog iets te zeggen: “Alstublieft… dat gaat niet… dat kunnen we niet… kan ik niet… alstublieft…”

Hij glimlachte koud; “maak dat je wegkomt, ik ben jullie beu gezien. Jullie kunnen wel beter jullie huis te koop zetten, want lang zullen jullie het niet meer hebben.”

Paul greep mijn pols en trok me langzaam richting van de deur. Ik draaide me om en zei scherp: “NEE, het kan zomaar niet eindigen, we hebben te lang en te hard gewerkt om zomaar alles op te geven. Dat kan ik niet aanvaarden.”

Ik keek hem in de ogen en zei zacht: “doe de deur op slot, Paul.”

Paul keek me versuft aan alsof hij zojuist een baksteen tegen zijn hoofd had gekregen en trok nog eens aan mijn pols.

“NEE, verdomme, we hebben geen keuze. Opgeven is echt geen optie! Doe die verdomde deur op slot!”

Carl keek ons rustig aan en ongeacht wat er zou gebeuren, ik zag dat hij genoot van onze ellende.

Paul stond nog steeds versuft naast me. Ik ging dicht tegen hem aan staan en sprak zacht: “Paul, schat, je bent een slimme man en je weet dat er geen andere optie is. We kunnen er later over praten, maar doe nu gewoon die deur op slot, lieverd.”

Paul bleef me even versuft aanstaren en draaide zich vervolgens naar Carl; “dus u wilt haar enkel naakt zien? Ik trek haar kleren uit en vervolgens kan ze zich terug aankleden, zodat u ons hebt vernederd en u uw wraak hebt gehad? Als we dat doen kunnen we onze job houden en vergeten we al de rest?”

Carl keek Paul streng aan en antwoordde met een neerbuigende toon: “NEE, jij achterlijke idioot! Ik heb het nog maar pas gezegd…jullie worden mijn slaven. Voor zolang ik hier werk of tot jullie ontslag nemen, of tot ik jullie beu ben. Jullie zullen alles doen wat ik jullie beveel, waar ik het wil, wanneer ik het wil! Indien je het nog niet door hebt…ik ga je geile, blonde slet neuken in al haar gaten. Ze gaat mijn pik afzuigen telkens wanneer ik er zin in heb. En als ik er even geen zin in heb, leen ik haar uit aan mijn vrienden die haar sletterige lijf dan ook eens kunnen misbruiken.”

Terwijl Carl feitelijk zei dat hij me zou misbruiken op alle mogelijk manieren, leek ik niet echt te beseffen dat hij het over mij had. Hij leek me te negeren alsof het over een andere vrouw ging, maar diep vanbinnen realiseerde ik me wel waar ik aan toe was.

Maar hij ging nog door; “En wat jou betreft, Paul, persoonlijk heb ik het niet voor venten, maar ik kan niet voor mijn vrienden spreken die soms rare voorkeuren hebben. In ieder geval ga ik je vernederen en ik ga ervan genieten. Het eigenlijk zelfs niet schelen wat jullie beslissen. Mijn hele jaar is goed gemaakt door jullie hier zo te zien lijden. Het maakt dus niet uit wat jullie beslissen, maar ik heb nu al tijd genoeg verloren, dus ofwel begin je eraan, ofwel maak je dat je wegkomt.”

Paul bleef even in shock naar Carl staren. Vervolgens keek hij me moedeloos aan en na enkele seconden draaide hij zich langzaam om en liep naar de deur. Hij gaf een verslagen indruk, alsof hij naar de galg stapte. Hij draaide de sleutel in het slot langzaam om en we hoorden een duidelijke ‘klik’ van het slot. Hij draaide zich langzaam om en kwam terug naar mij toe, zonder op te kijken.

Ik had medelijden met hem. Hij stond op het punt om zijn vrouw te zien misbruikt worden door een zwarte man. De kans dat hij nadien nog zin zou hebben in sex met mij was vrij miniem en dus was er een redelijke kans dat dit een serieuze impact zou hebben op ons huwelijk. Hij keek me met een verontschuldigende blik aan en bracht zijn handen langzaam naar mijn labo-jas, die deel uitmaakt van ons uniform aangezien we geregeld met chemische producten werkten.

Ik had het gevoel dat dit bijna even zwaar was voor hem als het voor mij zou zijn. Hij opende de bovenste knoop van de labo-jas, maar Carl onderbrak hem en zei dat ik me moest draaien, zodat ik frontaal voor Carl stond, en Paul moest achter me gaan staan en me op die manier uitkleden, zodat Carl alles goed kon bekijken.

Paul ging achter me staan en reikte zijn handen rond mijn lichaam om de labo-jas verder te openen. Toen hij open was, trok hij die uit en legde hem op de stoel waar ik had neer gezeten. Vervolgens bracht hij zijn handen naar de knopen van mijn bloes. Ik voelde zijn handen trillen en sloot mijn ogen om de vernedering te proberen verbannen.

“Open je ogen, kijk me aan, Heidi, ik wil dat je beseft dat je vanaf nu van mij bent,” zei Carl met een rustige, dominante stem.

Ik opende langzaam mijn ogen en keek naar zijn ogen. Hij echter niet terug. Hij keek naar mijn lichaam, mijn lichaam dat weldra ontbloot zou worden en dat weldra zijn eigendom zou zijn. Ik zag de lust in zijn ogen en ik besefte dat ik op het punt stond om zijn slaaf te worden. Een slaaf zonder eigen wil, die enkel diende om hem te plezieren.

Ik probeerde stil te staan, maar ik had nooit eerder zo vernederd geweest en nooit eerder zo bang geweest. Paul trok mijn bloes uit mijn rok en opende de laatste knoop, waarna hij mijn bloes van mijn schouders liet glijden en op de stoel legde, terwijl hij zachtjes zei: “sorry, schat.”

Daarna opende hij met een beetje moeite de knoop van mijn rok en vervolgens de rits. Hij hield de rok nog even vast, alvorens hem los te laten, zodat hij langs mijn benen omlaag gleed en rond mijn enkels viel.

Ik stond te trillen op mijn benen en voelde mijn hart kloppen in mijn borst. Ik werd duizelig en prees me gelukkig dat Paul me moest uitkleden, want zelf was ik er misschien zelfs niet in geslaagd.

Paul bukte zich en ik hield me vast aan de rugleuning van de stoel terwijl ik uit de rok stapte, zodat Paul hem ook op de stoel kon leggen. Daarna nam hij mijn panty’s en hij gleed ze omlaag langs mijn benen.

Terwijl hij dat deed zei Carl: “ik wil niet dat je die nog draagt. Ik haat panty’s. Tot nader order mag je nog slipjes dragen want die vind ik nog sexy, maar al je panty’s gooi je vanavond nog bij het afval.”

“Ja, Mijnheer,” zei ik zacht.

“Meester, vanaf nu spreek je me aan met Meester, slet!”

“Ja…Meester,” verbeterde ik mezelf.

Paul kon de panty’s niet uittrekken zonder dat ik mijn schoenen uit trok, dus ik leunde terug op de rugleuning van de stoel en trok ze uit. Paul verwijderde de panty’s en Carl beval me om vervolgens mijn schoenen terug aan te trekken.

“Een slet draagt altijd hoge hakken en met hoge hakken bedoel ik minstens 12cm hoog. Niet zoals die oma-schoenen die je nu draagt!”

“Ja, Meester,” antwoordde ik zacht.

Toen mijn panty’s op de stapel kleding lagen, stond Paul op en begon aan de sluiting van mijn BH te prutsen. Hij probeerde met trillende handen de sluiting te openen, maar het was niet makkelijk voor hem. Voor mij evenmin.

Ik was geen maagd toen ik Paul ontmoette, maar sinds ik samen was met hem had ik geen andere man meer gehad en voor ik hem leerde kennen, had geen enkele man me ooit echt volledig naakt gezien. Ik had mijn maagdelijkheid verloren achteraan in een donker minibusje en ik had meerdere mannen mijn borsten laten aanraken, maar nooit eerder stond ik poedelnaakt op klaarlichte dag voor een andere man dan Paul.

Uiteindelijk slaagde hij erin de sluiting te openen. De cups van mijn BH kwamen los en langzaam liet hij de schouderbandjes omlaag glijden, zodat mijn borsten tevoorschijn kwamen. Normaal vond ik het opwindend wanneer Paul mijn BH uit trok, maar deze keer niet. Carl keek me aan met een arrogante blik waardoor mijn vernedering alleen maar steeg.

Ik wilde mijn handen voor mijn naakte borsten brengen, maar ik wist dat het geen zin had. Carl staarde naar mijn naakte borsten en ik voelde me compleet vernederd.

Paul legde de BH op de stoel en bracht zijn handen naar mijn slipje, maar Carl stopte hem.

“Nog niet. Haar tieten zien er vermangeld uit door opgesloten te zitten in haar BH. Neem haar tieten in je handen en masseer ze of kneed ze tot haar tepels stijf rechtop komen te staan. Een slet hoort stijve tepels te hebben wanneer ze ter beschikking staat van haar meester, zodat ze smeekt om aandacht.”

Normaal vind ik het leuk wanneer Paul mijn borsten streelt, maar deze keer niet. Hij bracht zijn handen naar mijn borsten en begon ze zachtjes te kneden maar deze keer haatte ik het. Ik haatte het omdat ik me in mijn hoofd ongelofelijk vernederd voelde, maar mijn lichaam verraadde me en binnen de kortste keren gingen mijn tepels stijf rechtop staan. Ik was natuurlijk niet opgewonden, maar de prikkeling zorgde voor een reactie in mijn lichaam.

Carl bleef me enkele minuten lang met een lichte glimlach aankijken tot hij zei; “ Ok, straks gaat ze het nog leuk vinden en dat wil ik niet. Doe nu maar verder want ik wil haar kut zien.”

Ik trilde van de angst en de weerzin terwijl Paul zijn duimen tussen de heupbandjes van mijn slipje gleed en mijn slipje langzaam van mijn heupen naar beneden gleed langs mijn benen. Ik stapte eruit en stond nu volledig naakt voor mijn zwarte baas. Mijn nieuwe meester keurde me van top tot teen en maakte dan een gebaar dat ik naast hem moest gaan staan.

Ik voelde eventjes terug een duizeling door mijn hoofd gaan en mompelde: “dat kan ik niet doen…”, maar ondertussen begon ik al langzaam naar hem toe te gaan alsof ik mijn eigen wil al verloren had. Ik stapte langzaam rond het grote bureaumeubel en stopte naast hem. Hij bekeek me nog even van top tot teen en begon vervolgens mijn lichaam te verkennen met zijn grote, zwarte hand. Hij gleed zijn hand naar mijn borsten en kneep er eventjes in.

“Ik had nooit gedacht dat je zo’n lekkere tieten zou hebben, maar ik ben dus aangenaam verrast. Je vindt het vast een foltering om een zwarte man met je tieten te laten spelen. Stel je voor hoe het zal voelen om mijn grote, zwarte pik in je racistische kut geramd te krijgen.

Zijn grote hand zocht zich langzaam een weg omlaag tot tussen mijn benen. Ik trilde op mijn benen terwijl hij gretig zijn vingers door mijn schaamhaar begon te strelen. Opeens duwde hij zijn dikke middelvinger in mijn nauwe kutje naar binnen en trok hem terug waarna hij zijn kletsnatte vinger grijnzend voor mijn gezicht omhoog hield. Ik was nog meer geshockt dan hij zelf was. Ik kon niet geloven dat mijn lichaam me zo zou verraden terwijl ik werd aangerand.

Ik begon terug te wenen en de tranen rolden langs mijn wangen omlaag en vielen op mijn naakte borsten. Carl nam zijn natte vinger en streelde hem zachtjes rond mijn linker tepel, waarna hij er even zachtjes in kneep. Onmiddellijk ging mijn tepel terug stijf rechtop staan en Carl zei met een brede grijns op zijn gezicht dat hij me misschien wel een tepelpiercing zou laten nemen. Dan kon ik naast een slavenhalsband ook een tepelketting dragen, zoals het bij een echte slaaf hoort.

Ik voelde me weer een beetje misselijk worden. Ik had jaren gewacht om zelfs maar gaatjes in mijn oren te laten maken omdat ik naalden haat. Ik vond piercings trouwens marginaal, dus het idee dat ik zelf gedwongen zou worden om mijn tepels te laten piercen vond ik ook zeer vernederend.

Carl keek uiteindelijk even naar de klok en zei; “ misschien zal je ooit in dit tenue kunnen werken, maar helaas zijn we nog zover niet. Trek je rok en je bloes terug aan.”

Ik liep snel terug rond zijn bureau naar mijn kleren en nam mijn slipje, maar Carl stopte me; “je kunt beter beginnen opletten, slet! Ik heb je bevolen om je rok en je bloes terug aan te trekken, laat de rest liggen.”

Ik kleedde me snel terug aan en had niet veel werk want ik moest niet veel aantrekken. Ik bleef naar de grond staren terwijl ik me aankleedde want ik kon niet naar Paul of naar Carl kijken. Wat moest Paul wel niet denken…er had zojuist een zwarte man zijn vinger in mijn poesje geduwd.

Toen ik klaar was met me aan te kleden, wachtten we op toestemming van Carl om zijn bureau te verlaten. Het was al laat en we zouden nog enkel tijd hebben om alles op te ruimen en naar huis te gaan.

Voor hij ons liet vertrekken had Carl nog enkele richtlijnen; “vanavond kom ik bij jullie langs na het werk. Ik wil dat je eten maakt tegen dat ik toekom. Daarna ga ik je neuken en dan zullen we eens door je kleerkast gaan om te zien welke kleren je mag houden. Het is belangrijk dat je sletterige kut steeds makkelijk bereikbaar is en ik wil ook dat je kut steeds glad geschoren is. Maak nu dat je weg komt want ik walg van jullie, en laat die labo-jas maar open hangen, slet.”

Paul hield de deur voor me open en toen we buiten waren draaide ik me naar hem toe en keek hem in de ogen. De collega’s begonnen net te vertrekken, dus ik kon niks zeggen, behalve: “het spijt me Paul.”

Paul keek me verward aan en antwoordde zachtjes: “waarom heb jij spijt? Jij hebt niks verkeerd gedaan. Ik heb je daarbinnen uitgekleed…ik moet me verontschuldigen…”

We konden niet verder praten want de collega’s waren te dicht bij ons, dus we gingen naar onze bureaus. De collega’s bekeken ons een beetje raar want zij waren elk ongeveer een half uur binnen geweest, en wij waren meer dan een uur binnen geweest.

Ik ging zitten en begon bijna instinctief mijn labo-jas dicht te knopen. Ik denk niet dat iemand onmiddellijk het verschil in mijn kledij zou opmerken. Mijn borsten waren ondanks hun grootte nog zeer stevig dus zou het niet direct opvallen dat ik geen BH meer droeg. Mijn panty’s waren vrij licht van kleur, dus viel het ook niet echt op dat ik ze niet meer droeg. Toch voelde ik me kwetsbaar, vooral omdat Carl kon beslissen wat ik wel en niet mocht dragen.

Ik begon in stilte alles op ruimen om naar huis te gaan toen ik opeens een hand op mijn schouder voelde. Ik keek geschrokken om en zag Eddy staan: “is er iets gebeurd? Jullie zien eruit alsof er zonet iemand gestorven is. Wil je over iets praten? Iedereen weet hier dat jullie goede werkers zijn en indien het nodig is, zullen we jullie steunen.”

Ik toonde een geforceerde glimlach en probeerde hem gerust te stellen. Ik zei dat alles in orde was maar hij wist wel duidelijk dat dat niet zo was. Wat kon ik anders doen?

We wensten onze collega’s een goede avond en vertrokken om 16.30. Het bedrijf heeft flexibele uren, dus niet iedereen komt aan en vertrekt op hetzelfde uur, maar er was een drukke stroom mensen die het bedrijf verliet en tegelijk met ons de parking op liep.

Paul en ik liepen zwijgend naar de auto en gingen erin zitten, zetten de airco volle bak en bleven gewoon recht voor ons staren, terwijl we wachtten tot de grootste drukte op de parking verdween. Het duurde een hele tijd tot iemand iets zei.

“Het is ok, Paul, ik weet wat je van me denkt, dus ik zal je geen problemen geven.”

Paul draaide zich naar me toe met een vragende blik: “Wat bedoel je daarmee? Ik neem je niks kwalijk. Je denkt toch niet dat ik je kwalijk neem wat er is gebeurd en wat er nog zal gebeuren?”

Ik keek recht vooruit. Ik wist dat hij wou doen wat volgens hem juist leek, maar ik wist ook wat er in zijn hoofd moest omgaan. Ik antwoordde zacht: “nee, Paul, ik weet dat je me niks kwalijk neemt, maar ik weet ook wat je wel van me moet denken. Ik stond zojuist naakt voor een zwarte man, hij kneep in mijn borsten en duwde zijn vinger in mijn poesje. Vanavond zal hij me zelfs…” ik kreeg het even niet over mijn lippen. “Vanavond zal hij me zelfs…neuken.”

De tweede keer kreeg ik het wel over mijn lippen, maar ik voelde de tranen terug over mijn wangen rollen terwijl ik het zei.

Paul leunde naar me toe en sloeg zijn armen om me heen. Ik probeerde hem even weg te duwen, maar toen ik zag dat hij ook tranen in zijn ogen had, stopte ik met tegenstribbelen en zei zachtjes: “niet wenen, schat, ik begrijp het wel…”

“Stop ermee, Heidi, ik ga je echt niet verlaten. Ik hield van je deze morgen en ik hou nog steeds van je. Ik zal zelfs van je houden vanavond, nadat hij je geneukt heeft. Ik geef toe dat ik het vooraf niet zou geloofd hebben, maar het kan me niet schelen wat er gebeurt. Ik hou van je en ik zal blijven van je houden. Ik zal zeker niet stoppen omdat onze buurman je verkracht.”

“Jij bent het beste wat me ooit is overkomen, Heidi. Ik zal blijven van je houden en ik zal je altijd blijven steunen, wat er ook gebeurt. Weet gewoon dat ik je niet in de steek laat, wat er ook gebeurt. Ik zal altijd van je blijven houden en ik zal altijd naar je blijven verlangen.”

“Schat, dat is zo lief,” zei ik zacht, “ik apprecieer dit echt, maar ik denk niet dat je het echt…”

Hij stopte me en gaf me een passionele kus. Ik kon mezelf even niet meer inhouden en nam hem stevig vast en begon terug te wenen. Ik bleef minutenlang wenen tot hij zei: “Ik zal altijd van je houden. Ik beloof dat ik bij je blijf, ik zweer het! Heb ik ooit tegen je gelogen?”

Hij gaf me nog een kus maar we beseften dat we ondertussen bijna de enige wagen op de parking waren, dus ik zei snel: “ we kunnen beter naar huis gaan, want ik moet het eten klaarmaken.”

Terwijl hij zijn gordel vast maakte en vertrok, vroeg ik me af of hij zijn woord kon houden. Ik wist dat hij zijn best zou doen, maar zelfs dan wist ik niet of het voldoende zou zijn om bij me te kunnen blijven.

In onze omgeving zou een normale blanke vrouw geen seks hebben met iemand die niet blank is. Carl had zijn vinger al in het meest intieme heiligdom van mijn lichaam gehad, dus in mijn hoofd had ik me al aan hem onderworpen. Het was slechts een kwestie van tijd tot hij zijn bruine lul in mijn lichaam zou duwen en me definitief zijn seksslaaf zou maken. Ik wist dat ik nu alles zou doen wat hij me zou opdragen omdat ik een praktische persoon was en ik wist dat ik geen andere keuze had. Ik kon me niet voorstellen dat Paul zou kunnen aanvaarden wat Carl allemaal voor me in gedachten had.

Op dat moment besefte ik dat ik banger was voor wat Paul dacht, dan voor de verkrachting die er zat aan te komen. Al besefte ik wel dat dat vermoedelijk zou veranderen naarmate het moment dichter kwam.

De hele rit naar huis zwegen we allebei. Het was echter duidelijk dat we allebei aan hetzelfde aan het denken waren. Hoewel we veel tijd verloren hadden op de parking waren we nog voor Carl thuis. We hadden nooit echt gelet op wanneer hij thuis was, maar dat zou nu vast wel veranderen.

We gingen naar binnen en ik keek in de koelkast wat we nog hadden om klaar te maken. Ik plande onze maaltijden nooit echt op voorhand en improviseerde vaak met wat we beschikbaar hadden.

Geen van ons had echt honger, maar ik begon wat vleesbrood klaar te maken met wat groentjes bij en nam me ondertussen een glas wijn. Ik had het gevoel dat ik wel wat alcohol kon gebruiken, dus ik dronk het eerste glas in één keer leeg en vulde mijn glas opnieuw. Terwijl het vleesbrood gaarde, ging ik naar de badkamer en scheerde mijn poesje.

Ik trimde mijn schaamhaar wel een beetje bij, maar ik had me nooit eerder echt geschoren, dus het voelde vreemd aan. Toen ik klaar was en mijn poesje volledig kaal was, voelde ik me extra kwetsbaar en extra sletterig.

Ik ging terug naar beneden en net toen ik terug in de keuken kwam hoorden we Carl thuis komen. Hij belde aan de voordeur en Paul gaf me nog snel een kusje; “vergeet niet dat ik van je hou, wat er ook gebeurt.” Vervolgens ging hij de deur openen en liet Carl binnen.

Ik hoorde dat Carl iets zei tegen Paul, maar het was te stil om het te verstaan. De mannen kwamen bij mij in de keuken en Paul gaf Carl een glas wijn. Vervolgens kwam hij naar mij toe en begon me uit te kleden terwijl ik aan het fornuis stond. De vernedering begon van voor af aan. Het feit dat Carl me ondertussen al naakt had gezien, hielp niet om het minder vernederend te maken.

Toen ik naakt was nam Paul mijn kleren en ging naar boven. Enkele minuten later kwam hij terug en hij was ook naakt. Zijn gezicht was rood aangeslagen van schaamte, maar hij deed alsof het doodnormaal was.

Carl bekeek me opnieuw van top tot teen en zei dat hij tevreden was dat die vieze bos haar van tussen mijn benen weg was. Vervolgens keek hij naar Paul en begon opeens luid te lachen terwijl hij naar Pauls slappe lul keek. “Ik veronderstel dat het toch waar is wat ze over jullie blanke jongentjes zeggen.”

Ik keek discreet naar Paul en zag dat zijn lul veel kleiner was dan normaal, vermoedelijk door de vernedering of de angst. Ik wou iets zeggen ter zijner verdediging, maar ik durfde niks te zeggen.

Toen het eten klaar was, dekte ik de tafel en zette het eten op tafel. Normaal heb ik een gezonde eetlust, maar ik had nog steeds geen honger en ook Paul zat eerder naar zijn eten te kijken dan ervan te eten.

Carl daarentegen was wel gretig aan het eten en terwijl hij at, stelde hij ons verschillende vragen. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en naar welke school we waren gegaan en hij stelde ons zelfs een paar vragen over het werk. Opeens draaide hij zich naar Paul en vroeg: “kan ze goed pijpen?”

Paul keek hem verstomd aan en Carl zei: “ik weet wel dat jou pik geen echte pik is en eerder een oefenlulletje is, maar het geeft me ten minste een idee hoeveel training ze nodig zal hebben.”

Paul werd nog roder dan voordien en wist eerst niet wat zeggen. Na een lange aarzeling zei hij: “ik heb er altijd van genoten wanneer ze het bij mij deed, en ik vind dat ze het zeer goed doet.”

Carl moest even lachen en stak zijn middelvinger naar mij uit. “Toon me maar wat je kunt, slet. Dit is ongeveer de grootte van je man zijn pik, dus dat moet je toch aankunnen.”

Ik leunde voorover en nam zijn vinger in mijn mond. Het was niet zo vreemd want ik had dit al eerder bij Paul gedaan om te spelen, maar deze keer was het niet om te spelen. Carl wou me enkel verder vernederen en het miste zijn effect niet. Ik voelde me compleet vernederd terwijl ik probeerde mijn pijpkwaliteiten te tonen op zijn vinger.

Hij liet me ongeveer een minuut begaan en schoof dan zijn stoel wat achteruit en trok me bij mijn pols op zijn schoot. Hij duwde een tweede vinger in mijn mond en zei dat ik toch beter zou moeten doen om hem tevreden te stellen. Ondertussen gebruikte hij zijn vrije hand om langzaam mijn naakte borsten te beginnen masseren.

Ik bleef zijn vingers afzuigen zo goed ik kon en gedurende verschillende minuten liet hij me begaan terwijl hij mijn borsten masseerde. Uiteindelijk trok hij zijn vingers terug en kon ik even op adem komen, maar onmiddellijk plaatste hij zijn hand op mijn dij, op slechts een tiental centimeter van mijn poesje vandaan.

Hij kneep even stevig in mijn dij en gleed vervolgens zijn hand verder tussen mijn benen terwijl hij naar mijn gezicht keek. Opeens raakte zijn vinger mijn poesje en ik schrok eventjes maar probeerde het te verbergen. “Ik weet wel dat je het wil, slet. Ongetwijfeld heb je eraan zitten denken sinds je vanmiddag mijn bureau verlaten hebt. Ik ga mijn vinger in je geile kut duwen en ik durf je wedden dat hij er kletsnat terug zal uit komen. Je zal het waarschijnlijk niet toegeven, zelfs niet tegen jezelf, maar je kan niet wachten om mijn dikke, zwarte paal in je geile kut te voelen.”

Hij duwde zijn vinger tussen mijn schaamlippen naar binnen en aan het gemak waarmee hij naar binnen gleed voelde ik onmiddellijk dat ik kletsnat was. Het feit dat ik opnieuw kletsnat was terwijl ik door hem vernederd werd, was even verontrustend als eerder op de middag, toen hij de eerste keer zijn vinger in me duwde. Het voelde alsof mijn lichaam samenspande met Carl om me verder te vernederen.

Hij gniffelde geamuseerd toen hij voelde dat zijn vinger zo makkelijk in me naar binnen gleed. Hij vingerde me eventjes en zei: “Ja, je bent echt wel een geile slet. Je vindt het misschien niet leuk als een zwarte man je leven binnen komt, maar je lichaam lijkt wel te verlangen naar een lekkere, zwarte pik.”

Hij trok zijn vinger terug en toonde die aan mij terwijl hij zijn hoofd schudde: “Nou slet, het lijkt mij alsof je een serieus conflict hebt tussen je hoofd en je lichaam. Je gaat me toch niet zeggen dat je eigenlijk een verdoken verlangen koestert om eens lekker door een zwarte pik geneukt te worden?”

Ik vond de vraag zelfs te belachelijk om te antwoorden, maar ik kreeg ook de kans niet want hij duwde zijn natte vinger in mijn mond. Ik likte zijn vinger terug proper en vervolgens duwde hij me van zijn schoot en stond op.

Hij is een grote man en hij is zeker een kop groter dan mij. Hij kwam zeer intimiderend over, niet alleen omdat hij kleren aan had en ik naakt was, en ook niet alleen omdat hij me zo dadelijk zou dwingen seks met hem te hebben en ik geen andere keuze had dan me over te geven, maar ook omdat hij groot en gespierd was en omdat hij een arrogante, angstaanjagende blik had. Hij was de baas en hij wist het maar al te goed.

Hij liep naar de zithoek en zei: “laat de rommel maar liggen, die kun je later opruimen.” Hij ging voor de zetel staan, liet ons voor hem staan en zei dan: “kleed me nu maar uit, het wordt tijd dat we elkaar wat beter leren kennen.”

Paul en ik keken elkaar even aan en wisten niet wat we moesten doen. Wel… we wisten wel wat we moesten doen, maar we wisten niet wie wat zou doen en we voelden er ons allebei even ongemakkelijk bij.

Uiteindelijk begon Paul Carls hemd los te knopen en ik deed eerst zijn schoen uit, maakte vervolgens zijn riem los en opende zijn broek. Ik was eerst klaar en liet zijn broek op zijn enkels vallen. Hij stapte uit de broek en stond nu in zijn onderbroek. Paul gleed het hemd van Carls schouders en onmiddellijk werd duidelijk dat hij heel anders gebouwd was dan Paul. Carl was zeer gespierd, met brede schouders en goed ontwikkelde borstspieren. Zijn armen leken wel zo breed als de benen van Paul, maar toch zag hij er eerder sportief en geproportioneerd uit en niet opgepompt als een body-builder.

Ik begon zijn boxershort langzaam naar beneden te schuiven over zijn half-harde lul en het was onmiddellijk duidelijk dat hij zeer groot geschapen was. Ik wist al dat hij de grootste lul had die ik ooit had gezien, nog voor hij tevoorschijn kwam, maar toen ik zijn short omlaag trok en ik zijn lul voor het eerst echt zag, was ik nog steeds geschokt.

Hij was zeker de helft langer dan Paul zijn lul, die op zich al niet klein was, en hij was zonder overdrijven minstens dubbel zo dik als die van Paul. Bij nader inzien was hij zo dik als mijn pols! De schacht was donker bruin, bijna zwart en de eikel was lichtbruin. Ik kon me niet voorstellen dat dit in mij paste, in gelijk welke opening. Hij was in ieder geval wel indrukwekkend…en mannelijk. Het leek wel alsof zijn lul even arrogant was als Carl zelf.

Hij stapte uit zijn short en ging vervolgens zitten op in de zetel en spreidde zijn benen. Hij keek naar Paul en zei: “jij houdt mijn pik vast, terwijl jouw slet hem beter leert kennen. Ik heb al een tijdje geen seks meer gehad en zeker niet met een geile blanke slet als die van jou, dus mijn pik zou wel eens wild in het rond kunnen dansen en dat willen we niet, nietwaar?”

Paul keek alsof hij net geraakt was op zijn hoofd met een voorhamer. Hij wist dat hij vernederd zou worden, maar hij had niet gedacht dat hij zou deelnemen aan de eigenlijke verkrachting van zijn vrouw. Hij had niet verwacht dat hij de lul van een andere man zou moeten vast houden.

Hij keek geschokt naar Carl, maar lachte en zei: “je moet niet jaloers zijn…misschien mag jij hem de volgende keer wel afzuigen, maar ik denk dat je slet er meer naar verlangt.”

We walgden allebei bij het idee, maar Paul knielde en nam Carls lul vast en hield hem omhoog, weg van zijn platte buikspieren. “Ok, slet, geef je nieuwe god een dikke kus en bedank me dan maar omdat ik jou en je zielige vent een nieuwe kans geef. Daarna mag je mijn ballen beginnen likken, zei Carl met een arrogante stem.”

Het was eindelijk zover. Ik nam eens diep adem, knielde en boog me langzaam voorover tot mijn lippen de eikel van zijn grote lul raakten. Ik trok me snel terug en zei: “dank u Meester, voor de nieuwe kans die u ons geeft.”

Ik kreeg de woorden amper over mijn lippen en ondertussen voelde ik de tranen terug over mijn wangen rollen. Ik boog me terug voorover en bracht mijn tong naar zijn bruine, gerimpelde ballen, die ook twee keer zo groot waren als die van Paul. Ik likte zijn ballen en af en toe spuwde ik een vies, zwart schaamhaartje uit en ging door met likken.

Carl beval me om zijn ballen één voor één in mijn mond te nemen en er zachtjes op te zuigen. Ik had dit al gedaan bij Paul, maar deze keer was het anders. Ik moest mijn mond tot het uiterste spreiden om zijn ballen zelfs maar naar binnen te krijgen. Eenmaal dat ik één van zijn ballen in mijn mond had, kon ik niet veel meer doen dan mijn tong lichtjes langs de onderzijde te strelen. Na een tijdje deed ik hetzelfde bij zijn tweede teelbal en daarna zei hij dat ik zijn pik eerst even moest likken voor ik zou leren om een echte pik af te zuigen.

“De arrogante klootzak!”

Ik likte mijn tong over de hele lengte en zijn stijve pik schokte enkele keren hevig van genot, waarna een beetje voorvocht zijn eikel deed glanzen.

“Ok, slet, laat me nu maar eens zien of je een pik kan afzuigen,”

Ik spreidde mijn lippen en nam zijn glanzende eikel in mijn mond. Terwijl ik mijn lippen rond de schacht van zijn paal spande, keek ik omlaag en zag hoe donkerbruin zijn paal wel was en hoeveel van zijn paal nog niet in mijn mond zat. Dit voelde veel dreigender dan wanneer ik Paul pijpte. Toen ik Pauls blanke vingers rond Carls paal zag besefte ik het pas echt, ik had de lul van een zwarte man in mijn mond!

Carl beval Paul om zijn pik los te laten en zijn ballen zachtjes vast te houden, zodat hij zou voelen wanneer Carl zijn ballen leeg spoot in mijn mond. Paul gehoorzaamde langzaam, maar ik voelde me vreselijk bij het idee dat Paul zich voor altijd het beeld van mij met een zwarte lul in mijn mond zou herinneren. Het idee verdween echter snel uit mijn hoofd, want ik moest me concentreren op het overleven van de reusachtige paal in mijn mond.

Bij Paul slaagde ik er normaal in om het grootste deel van zijn lul in mijn mond te nemen en daar was ik best trots op. Bij Carl slaagde ik er amper in om de helft van zijn paal in mijn mond te nemen. Hij was gewoon veel te groot! Geen enkele vrouw kon dit helemaal in haar mond nemen.

Ik deed mijn uiterste best om hem af te zuigen en Carl zag dat ik moeite had met zijn grote paal. “Het is niet slecht voor een eerste keer, slet, je zal wel verbeteren naarmate je meer traint.”

Ik kon me niet inbeelden wat ik kon doen om beter te worden. Zijn dikke eikel beukte bij elke beweging tot tegen mijn keel en ik pijpte hem zo goed als ik kon.

Carl lag ontspannen achterover in de zetel en het leek wel eeuwen te duren voor hij zou komen. Uiteindelijk voelde ik dat zijn pik onder spanning kwam te staan en ik vroeg me af hoe groot zijn lading zou zijn aangezien zijn ballen reusachtig waren.

Carl kreunde en zei: “Ok, Paul, tijd om het werk van je slet af te maken. Neem mijn paal vast met je ene hand en ruk me af tot ik klaar kom in de mond van je slet.”

Paul nam Carls paal stevig vast en begon hem af te rukken met snelle bewegingen en na minder dan een minuut nam Carl opeens mijn hoofd met beide handen vast en hield het stevig in plaats op zijn pik, terwijl hij luid begon te kreunen.

“WAT EEN TEAM!” riep hij triomfantelijk, terwijl hij zijn ballen leeg spoot in mijn mond.

Ik spande mijn lippen rond zijn eikel terwijl het warme, slijmerige zaad mijn mond vulde en ik moest enkele keren kokhalzen omdat ik zo’n hoeveelheid zaad nooit eerder had ervaren. Toen hij eindelijk stopte met zaad te lozen in mijn mond, liet hij mijn hoofd los en ontspande zich.

“Ok, slet, slik nu maar alles door en geef Paul dan een dikke kus om hem te bedanken voor de hulp.”

Ik slikte alles door en draaide me naar Paul. We hadden allebei tranen in ons ogen, maar Paul kuste me vol op de mond en zei: “ik hou van je, Heidi.”

Ik kon mijn tranen niet meer bedwingen.

“Oooh, is dat niet lief...” zei Carl met een cynisch lachje. Hij draaide zich naar Paul en zei: “Je slet heeft een beetje gemist, kun je dat even oplikken, Paul?”

Ik smeekte hem; “alstublieft, laat mij dat doen…”

Maar hij lachte en zei: “maak je geen zorgen, slet, een druppeltje sperma zal hem echt geen homo maken hoor! Tenzij hij al homo is. Hij zou er misschien beter uitzien als vrouw dan als vent. Geef hem een pruik, wat schmink en scheer zijn benen en hij zou er misschien niet zo slecht uit zien.”

Paul boog zich langzaam voorover en keek ondertussen Carl aan met een scheve blik. Carl reageerde onmiddellijk en greep Paul stevig vast bij het haar en gaf er een draai aan.

Paul probeerde zijn hand los te maken, maar Carl schreeuwde dat hij zijn handen omlaag moest doen. Paul gehoorzaamde langzaam.

“Kijk me nooit meer zo aan met die arrogante blik, jij fucking loser! Je bent mijn slaaf nu en als je daar problemen mee hebt, dan moet je maar terugdenken aan hoe stom jullie geweest zijn. Jullie moesten zelfs niet vriendelijk zijn tegen me, maar jullie hadden ten minste beleefd kunnen zijn. Nu is deze pik even goed jouw god als die van je slet van een vrouw. Je zult hem aanbidden en je enige doel in het leven is voorlopig om deze vleespaal te plezieren.”

Uiteindelijk loste hij zijn greep en liet Pauls haar los. “Doe nu wat ik je gezegd heb en als je ooit nog eens zo naar me kijkt zal ik mijn riem gebruiken op je reet.”

Ik keek geschokt terwijl Paul voorover boog en de laatste druppel sperma van Carls paal oplikte. Paul was compleet vernederd en toen hij klaar was duwde Carl hem uit de weg en stond op. Hij zei tegen Paul dat die hem een glas wijn moest gaan halen en naar de slaapkamer moest komen. Ik moest voorop lopen om de weg te tonen.

Eenmaal in de slaapkamer liep hij recht naar de dressing en begon door mijn kleren te gaan. Alles wat niet voldeed gooide hij op de grond. Uiteindelijk bleven enkel een paar sexy jurkjes, enkele korte rokken en een paar bloesjes en topjes over. Al mijn broeken, conservatieve kleedjes en lange rokken gooide hij op een stapel. Daarna ging hij door mijn schoenen en gooide alle platte schoenen of deze met een hak van minder dan 10cm op de stapel. Daarna vroeg hij waar mijn ondergoed was, dus ik toonde hem de lades.

Paul stond aan de ingang van de dressing met het glas wijn en Carl nam het uit zijn hand zonder iets te zeggen. Hij ging door mijn ondergoed en gooide alle panty’s op de stapel. “Als je panty’s wil dragen dan neem je er die tot aan je dijen komen en draag je jarretelles.”

Van mijn slipjes hield hij er maar twee over. Eén string die niet veel meer was dan een veter met een lapje stof en ik haatte het om die te dragen, en de andere was een boy short. Al de rest gooide hij op de stapel.

Tenslotte kwam hij bij mijn Bh’s en hij ging ze allemaal af, maar vond er geen enkele die voldeed. Hij gooide ze allemaal op de stapel en zei dat ik enkel Bh’s kon dragen die mijn tepels niet bedekten. Tot ik dergelijke Bh’s had, moest ik maar zonder rondlopen.

Toen hij klaar was, lachte hij en zei: “het ziet ernaar uit dat je toch twee dagen in de week ondergoed kunt dragen.”

Hij liep naar het bed, ging op de rand zitten en zei: “ik moet vroeg naar bed want ik heb veel werk morgen, dus kom maar hier en zuig me stijf, zodat ik je kan neuken.”

Ik ging langzaam naar hem toe en knielde tussen zijn benen. Ik nam zijn slappe pik in mijn mond en begon hem af te zuigen. Zelf slap was zijn pik veel groter als die van Paul, dus het was moeilijk om hem te pijpen maar al snel werd hij stijf en duwde hij me weg.

“Ga op het bed liggen en spreid je benen, slet.”

Ik ging in positie liggen en hij kwam tussen mijn benen zitten. Hij duwde twee vingers in mijn kutje en opnieuw gleden ze vlot naar binnen en toonde hij me trots hoe nat zijn vingers waren. “Jij bent echt een geile slet, nietwaar,” vroeg hij me terwijl hij nu zijn natte vinger tegen mijn kontgaatje plaatste en langzaam de druk opvoerde. Van zodra hij naar binnen gleed, veerde ik recht.

“Nee…een anale maagd! Daar zullen we dit weekend iets moeten aan veranderen.” Hij duwde zijn vinger in mijn mond en terwijl ik zijn vinger proper likte, zei hij tegen Paul dat hij dichter moest komen. Carl leunde voorover en zei: “neem mijn pik vast en duw hem in de kut van je geile vrouw.”

Ik voelde Pauls hand tussen onze lichamen in komen en ik keek naar het plafond om te proberen vergeten waar er te gebeuren stond. Opeens voelde ik de dikke eikel tussen mijn schaamlippen binnendringen en onmiddellijk stootte Carl zijn pik voorwaarts in mijn poesje. Het voelde alsof er baseball bat in mij geramd werd.

Ik voelde me misselijk van vernedering. Ik had een zwarte pik in mijn poesje en ik werd volledig gestretcht door de dikke paal. Hij bleef verder en verder in mij naar binnen dringen maar tot mijn verbazing voelde het vrij goed om zo’n grote paal in me te voelen. ten minste in het begin, want de paal bleef steeds dieper en dieper gaan tot het gewoon pijnlijk werd en ik vreesde dat het niet zou eindigen. Uiteindelijk voelde ik zijn schaambeen tegen mijn schaamlippen aan duwen en besefte dat zijn volledige paal in mijn zat.

Carl hield zijn reusachtige paal gedurende lange tijd gewoon diep in mij. Mijn poesje stond volledig gespannen rond zijn paal en ik moest wennen aan het gevoel van zo’n penis in me te hebben. Hij keek naar mijn gezicht en toen hij zag dat ik nog steeds verstomd keek door de grootte van de paal die zopas in mij naar binnen geduwd was, moest hij plotseling lachen.

Net toen ik langzaam gewend raakte aan het gevoel van de reusachtige, bruine paal in mij, begon hij langzaam terug te trekken. Het leek wel eeuwen te duren voor hij zijn pik bijna helemaal terug had getrokken en terug voorwaarts begon te bewegen. Hij begon me heel langzaam te neuken en ondertussen keek hij zelfvoldaan naar mijn gezicht.

Ik wilde het niet toegeven en ik deed er alles aan om te weerstaan, maar ik genoot van zijn grote paal die langzaam in me naar binnen geneukt werd. Ik wist dat het fout was, maar ik wist ook dat geen enkele vrouw aan zo’n pik kon weerstaan.

Ik wou niet dat Paul zou beseffen dat ik ervan genoot, dus ik beet hard op mijn lip om niet te beginnen kreunen en lag zo stil mogelijk. Carl begon me echter steeds sneller te neuken en uiteindelijk kon ik me niet meer inhouden. Ik hief mijn heupen bij elke pikstoot, zodat hij me beter kon neuken en ik begon geil te kreunen.

Ik was volledig overgeleverd aan Carl en zijn grote pik en ik begon luider te kreunen dan ooit tevoren. Ik besefte nog steeds dat ik deze man haatte en dat hij mijn leven had kapot gemaakt, maar mijn lichaam had enkel aandacht voor het fysieke genot. Het duurde echter niet lang meer tot mijn lichaam het ultieme verraad pleegde en ik luid kreunend klaar kwam.

Ik wist dat Paul dit waarschijnlijk nooit zou kunnen aanvaarden. Hij kon aanvaarden dat ik misbruikt werd, maar dat ik klaar kwam terwijl ik door onze baas verkracht werd voor zijn ogen, zou waarschijnlijk een stap te ver zijn.

Niet veel later begon Carls lichaam op te spannen en begon hij me vol te pompen met zijn zaad. Het leek wel alsof hij zou blijven klaarkomen en uiteindelijk liet hij zich bovenop mij vallen. Na enkele seconden duwde hij zich recht en stond op. Hij keek op me neer met een zelfvoldane blik en ik had zin om hem een slag in het gezicht te geven, maar gelukkig deed ik dat niet. Hij toonde me nog welke jurk ik de volgende dag moest dragen en vervolgens ging hij naar beneden en kleedde zich aan waarna hij vertrok.

Paul liep met hem mee om hem buiten te laten en ik wachtte tot beide mannen naar beneden waren om naar de badkamer te gaan en het zaad op toilet uit mijn poesje te laten lopen. Het leek wel alsof het zaad gewoon bleef komen. Ik nam een snelle douche en poetste mijn tanden en vervolgens trok ik mijn kamerjas aan en ging naar beneden.

Ik schaamde me diep om hem onder ogen te komen, maar ik wist dat ik geen keuze had. Het feit dat ik voor zijn ogen door een zwarte man was geneukt was op zich al erg genoeg, maar het feit dat ik er ook opgewonden door raakte en zelfs klaar kwam, zou voor hem vast teveel zijn om te kunnen aanvaarden.

Toen ik beneden kwam had Paul al bijna alles opgeruimd en ik zei dat hij mocht gaan neerzitten en dat ik wel zou verder doen. Hij draaide zich niet om maar zei dat ik het al lastig genoeg had gehad, dus dat hij dit wel verder zou opruimen. Hij zei dat hij bijna klaar was, dus dat ik misschien iets te drinken kon nemen en in de zetel kon gaan zitten.

Zijn stem klonk vreemd, een beetje droevig, maar heel rustig. Hij klonk niet alsof hij kwaad was of gedegouteerd was. Ik wist niet goed wat ik moest denken.

Ik maakte ons beiden een sterk drankje en ging in de zetel zitten wachten. Enkele minuten later kwam Paul bij me zitten. We keken elkaar voor het eerst sinds ik was verkracht in de ogen. Er volgde even een stilte en dan zei: “sorry…” maar bijna tegelijkertijd zei hij hetzelfde.

Ik was verrast om hem dat te horen zeggen. Ik had eerder verwacht dat hij zou zeggen dat hij wou scheiden, maar zeker geen verontschuldiging.

Ik vroeg hem: “waar verontschuldig jij je voor? Ik ben diegene die…” ik kon het zelfs niet over mijn lippen krijgen.

Hij sloeg zijn armen om me heen en nam me stevig vast. Ik begon zachtjes te huilen. Normaal huil ik helemaal niet veel, maar dit was geen normale situatie.

Paul zei: “je hebt helemaal niks om je voor te verontschuldigen. Ik daarentegen heb veel om me voor te verontschuldigen.”

“Dat meen je toch niet…ik ben zojuist door onze zwarte buurman klaar geneukt en ik ben er zeker van dat je die beelden nooit meer zal vergeten.”

“Ik ben het watje die zijn vrouw heeft laten verkrachten door de buurman. Ik hielp hem zelfs zijn pik in je te stoppen. Geen enkele echte man laat iemand zijn vrouw verkrachten, maar ik probeerde zelfs niet om hem tegen te houden.”

“Paul, je kon niks doen. Hij is dubbel zo breed als jou…hij zou je gewoon vermorzelen. We hebben geen andere keuze dan hem te gehoorzamen…maar ik begrijp je niet goed. Zeg je me nu dat je niet kwaad bent? Dat je het niet erg vond om me door hem geneukt te zien worden?”

“Heidi, je hebt niks gedaan waar hij je niet heeft toe gedwongen. Je had geen keuze en hebt enkel gedaan wat je moest.”

“PAUL!!...ik ben verdomme klaar gekomen terwijl hij zijn grote pik in me ramde! Hij heeft zijn bruine paal in me naar binnen gebeukt tot ik klaar kwam terwijl jij erop stond te kijken.”

“Ja, en je bent zelfs verdomd hard klaargekomen. Ik heb je nog maar zelden zo horen kreunen. Ik vreesde even dat de buren het zouden horen, maar toen besefte ik dat hij diegene was die je zo liet klaar komen,” zei hij met een klein glimlachje.

Ik nam even een grote slok van mijn drankje en keek hem verbaasd aan. Ik wist nog altijd niet wat er aan de hand was.

Paul nam me terug stevig vast en zei: “Heidi, schat, één van de dingen die ik vanaf het begin leuk aan je vond was dat je houdt van seks. Je hebt altijd zin in seks en ik geniet ervan om jou te zien genieten. Ik hou ervan om je te horen kreunen en om te horen dat je de controle over je lichaam verliest en keihard klaarkomt. Ik neem je niet kwalijk dat je bent klaargekomen terwijl hij je neukte met zijn grote pik. Ik zal het je nooit kwalijk nemen, zolang je belooft niet kwaad te worden wanneer ik je zeg dat ik er opgewonden van raakte om je bezig te zien.”

Ik keek hem sceptisch aan en wist dat hij me enkel wilde troosten. “En wat vond je dan van wat er beneden gebeurd is? Kan je me nog ooit kussen nadat ik zijn grote pik heb klaar gepijpt?”, vroeg ik hem.

Hij trok zijn schouders op; “kan jij me nog kussen, nadat ik zijn eikel heb afgelikt?”

Ik ging terug tegen hem aan zitten en zei: “ik heb altijd al geweten dat je de ware voor me was…je bent de perfecte man voor mij.”

“De perfecte man had kunnen voorkomen dat je geneukt werd, maar ik heb wel de perfecte liefde voor je en ik hou enorm veel van je.”

Ik kuste hem en hij kuste me terug, we bleven elkaar minutenlang kussen en dronken onze drankjes leeg terwijl we terug overliepen wat er zoal gebeurd was die dag en hoe we ons erbij voelden. Toen ik vertelde hoe ik me voelde terwijl ik werd geneukt door Carl, zag ik dat Pauls pik terug tot leven kwam omdat hij nog steeds naakt naast me zat.

Hij keek me verlegen aan, maar ik glimlachte en zei dat ik dat wel kon verhelpen. Ik knielde voor hem en duwde zijn benen uiteen.

“Nee schat, dat moet je niet doen…na alles wat je vanavond…”, zei Paul.

“Schat, ik heb je nog nooit gepijpt omdat ik moest. Ik doe het omdat ik het leuk vind en stop nu maar met lastig doen of ik bijt je misschien per ongeluk.”

Paul gaf zich over en ging achterover liggen in de zetel terwijl ik me voorover boog tussen zijn benen. Ik nam zijn pik in mijn mond en begon hem af te zuigen en af te rukken tegelijk. Hij was onmiddellijk keihard en ik genoot ervan om zijn pik in mijn mond te hebben. Na de reusachtige paal van Carl was het een plezier om Paul te pijpen en het was duidelijk dat hij inderdaad had genoten van het zicht, want het duurde niet lang voor hij in mijn mond klaar kwam. Ik slikte zonder probleem alles door en Paul streelde me door mijn haren en bedankte me.

Ik keek omhoog en zei: “ik kan niet geloven dat we hier doorheen zullen komen. De hele avond dacht ik dat het vreselijk voor je was om me zo te zien gebruikt worden.”

“Dan had je iets vaker naar mij moeten kijken, schat, want ik had geregeld een stijve pik. Ik begrijp het zelf niet goed. Ik heb wel eens gehoord van mannen die ervan genieten om hun vrouw te laten gebruiken door een andere vent, maar ik had nooit gedacht dat ik het geil zou vinden om je te zien geneukt worden door een andere man.”

We knuffelden nog een hele tijd en gingen dan samen naar bed. Paul wou me beffen om me ook nog even te laten genieten maar ik hield hem tegen.

“Vanavond niet schat, geloof me als ik zeg dat ik genoeg gehad heb voor vandaag en ik zit trouwens nog vol met zijn zaad. Ik wil niet dat je zijn zaad moet oplikken.”

“Dat zal maar een kwestie van tijd zijn tot hij me dat toch laat doen. Hij wil ons immers zoveel mogelijk vernederen, dus zal ik binnenkort wel een mond vol zaad hebben.”

Ik keek hem nuchter aan en zei: “nee, Paul, hij doet dit omdat we racisten zijn en hij ons een lesje wil leren.”

We keken elkaar even stilzwijgend aan en voor het eerst leken we beide te erkennen dat we geen onschuldige slachtoffers waren. Misschien was het wel ons verdiende loon.

Mijn gedachten sloegen nog even op hol toen we het licht uitdeden en probeerden te slapen, maar na een kwartiertje sloegen de vermoeidheid van de intensieve dag en de alcohol toe en viel ik als een blok in slaap. ’s Morgens moest Paul me wakker schudden want ik had de wekker zelfs niet gehoord.