Ik begon het nu wel echt koud te krijgen. Meesteres Vanessa was nog maar vijf minuten weg en ik had geen idee hoe lang het nog kon gaan duren voordat ze terug kwam. Waarschijnlijk was ze Tessa flink onder handen aan het nemen. Arme meid, dacht ik, terwijl verschillende vernederende bdsm-scenario's door mijn hoofd spookten.

Veel langer hoefde ik niet na te denken. Plotseling schoot een tv-toestel in de hoek van het vertrek aan. Ik had het scherm nog niet eerder opgemerkt, maar het was al snel duidelijk waar het voor diende. Op het scherm waren live-beelden van de pijnbankkamer te zien. Ik zag Tessa liggen op een spijkerbed, terwijl ze hardhandig door meesteres Vanessa werd geslagen met een platte zweep. Het zag er erg pijnlijk uit en ik was bang voor wat er met mij ging gebeuren zo dadelijk.

Het spel vorderde zich en ik betrapte mezelf erop dat ik steeds geiler begon te worden van de vernederende marteling van m'n beste vriendin. Ook het idee dat mijn benarde situatie waarschijnlijk op video werd vastgelegd en mogelijk zelfs live door een onbekende werd bekeken, wond me ongelooflijk op. Toen meesteres Vanessa met kaarsvet op de rug van Tessa begon te druppelen, had ik het niet meer. Ik zou een moord doen om Tessa's vingertoppen door mijn spleetje te voelen gaan, of anders die van mijzelf, maar ik kon niks. Mijn handen zaten vastgebonden aan het kruis. Bovendien zou ik verdrinken als ze nu losgemaakt zouden worden.

Het was dus afwachten. De drie kwartieren die het wachten in werkelijkheid in beslag hebben genomen, leken wel uren te duren. Ik kreeg bovendien het idee dat ik onderkoeld begon te raken. Er was alleen één plekje, tussen mijn dijen, dat opvallend warm bleef voelen.

Ik zag dat de zichtbaar gehavende Tessa geblinddoekt plaatsnam op een stoel in de hoek van haar vertrek. Aan haar hele houding was af te lezen, dat ze het zwaar had en dat ze nodig bij moest komen van haar brute straf. Die tijd kreeg ze. De tv ging uit en niet veel later hoorde ik de hakken van meesteres Vanessa door de gang. Mijn hart klopte in mijn keel. Mijn poesje gloeide van seksuele verlangens. Ik hoorde de sleutel in het slot van de deur.

Het ging beginnen en ik weet niet of ik blij of bang moet zijn.

***

Wanneer duidelijk was dat meesteres Vanessa verdwenen was, kon ik eindelijk een beetje kalmeren. Godzijdank had ze me niet vastgebonden in deze stoel. Op die manier kon ik de kleine wondjes, die over de hele voorkant van m'n lichaam verspreid zaten, schoonvegen. Misschien was het maar beter dat ze me geblinddoekt had. Ik durfde de blinddoek niet af te doen uit angst voor een andere straf.

Waarschijnlijk was meesteres Vanessa nu naar Anna toe. Ik maakte me zorgen om haar behandeling en hoopte dat deze niet zo ernstig zou zijn als de behandeling die ik zojuist had ondergaan. Met een beetje geluk sparen ze haar tepels. Die zijn altijd erg gevoelig geweest namelijk. Het is afwachten.

Hoe langer het duurt, hoe meer ik me zorgen om Anna maakte. Ik was degene die immers verantwoordelijk is voor twaalf extra straffen. Waarschijnlijk worden die nu uitgevoerd, dacht ik. Ik dacht ook na over wat er verder gaat gebeuren vandaag. Meesteres Vanessa zal naast onze extra straf nog wel meer van plan zijn waarschijnlijk.

Ik hoorde in de verte dat er iemand door de gang loopt. Het klonk alsof deze persoon geen schoenen aanhad, dus waarschijnlijk was het niet meesteres Vanessa. Even later werd de deur geopend. Ik hoorde een zoetgevooisde vrouwenstem. "Kom je mee slavin Tessa?" Vroeg ze. "Ik ga je naar meesteres Vanessa toebrengen." Twee zachte vrouwenhanden op mijn schouders begeleidden me naar de gang.

Na een poosje door de lange ijskoude gang te hebben gelopen, kwamen we aan bij een andere kamer. "We wachten hier buiten totdat meesteres Vanessa je nodig heeft", fluisterde de onbekende vrouw. Ik knikte. "Niet schrikken", zei ze, "dit kan even gevoelig zijn." Voordat ik over die uitspraak had kunnen nadenken, plaatste de onbekende vrouw een klem op allebei mijn tepels, die nog zeer gevoelig waren van de pijnbank. Ik maakte van de schrik en van de pijnscheut die het klemmen veroorzaakten een gilletje. Gelukkig werd het geluid door de ball gag in mijn mond verstomd. "Hoort er hier allemaal bij slavin Tessa. Op een gegeven moment ga je het wel lekker vinden", zei de onbekende vrouw.

***

Met een agressieve beweging zwaaide de deur van mijn kamer, die de aquariumkamer bleek te heten, open. Ik dacht weer aan de hardhandige behandeling van Tessa en mijn ademhaling versnelde. "Je hebt lekker gebadderd en intussen de behandeling van slavin Tessa in de gaten gehouden. Tijd om met jou aan de slag te gaan, slavin Anna." Riep meesteres Vanessa.

Ze liep naar de achterkant van het bassin en liet het leeglopen. Vervolgens bevreed ze me van de ketens aan het kruis. Ik stapte de kamer in. Van top tot teen zat ik vol met kippenvel en ik rilde als een malle. "Heb je het koud, slavin Anna?" Vroeg meesteres Vanessa gemeen. "J-J-J-Ja", antwoordde ik met een rilling in m'n stem. "Ja wie?" Vroeg meesteres Vanessa geërgerd. "J-J-J-Ja, meesteres V-V-Van-nes-s-s-sa", antwoordde ik snel.

"De handdoeken zijn op vandaag", zei meesteres Vanessa bits, "maar ik heb nog wel een oplossing. Ze maakte me vast met de hondenriem en nam me mee uit de kamer, naar een winderige binnenplaats. "Als je hier maar genoeg rondjes loopt, waai je vanzelf wel droog. Onderkoeld zal je niet raken. Van het rennen krijg je het wel warm." Meesteres Vanessa maakte de hondenriem vast aan een paaltje op het kleine binnenplaatsje. Ik begon maar met rennen. Het was steenkoud. De wind sneed tot op het bot en het rennen leek me niet echt op te warmen. Ik werd wel snel droog gelukkig. "We gaan weer naar binnen", zei meesteres Vanessa, "ik heb nog wel een goede manier om je vanbinnen op te warmen"

***

De deur van de kamer ging open en ik hoorde de stem van meesteres Vanessa. "Dankjewel voor het brengen slavin Esmée. Je zal later vandaag door deze slavinnen verwend worden." Ik keek er stiekem wel naar uit om slavin Esmée te verwennen. Ze leek met een geile jongedame.

Ik werd ruw de kamer in geholpen door meesteres Vanessa. Ze verzocht met om op een bepaald apparaat te gaan zitten. Ik had door mijn geblinddoekte staat van zijn geen idee wat het zou kunnen zijn, maar daar kwam ik al snel achter. Het bleek een zogenaamde "ezel" te zijn. Een puntige rand die scherp in mijn gleufje drukte. Tot overmaat van ramp voelde ik, dat er aan mijn enkels gewichten werden bevestigd. Mijn schaamlippen werden nu stevig en vooral pijnlijk uit elkaar gedrukt. Het leidde gelukkig wel af van de zeurende pijn in mijn tepels, waarop zich nog steeds klemmen bevonden.

"Laten we dit snel doen slavin Tessa. Ik heb het idee dat je niet zo lekker zit namelijk." Ik knikte, terwijl mijn gezicht van pijn verschoot. "We gaan het als volgt doen", sprak meesteres Vanessa. "Zo dadelijk ga ik je met deze telefoonkabel op je bovenbenen slaan. Het gaat waarschijnlijk wel pijn doen, maar daar ben je nu eenmaal slavin voor geworden. Je krijgt van mij een kastje met daarop een knopje. Iedere keer als ik je sla, druk jij op dat knopje. Duurt het te lang, dan sla ik gewoon verder. Ik bepaal wanneer je vaak genoeg gedrukt hebt." Ik knikte om duidelijk te maken dat ik begreep wat meesteres Vanessa bedoelde. Natuurlijk was ik ook erg benieuwd wat er zou gebeuren als ik op het knopje zou drukken. Het zal waarschijnlijk niet veel goeds veroorzaken.

Ik hoorde een zwiep die klonk als een zweepslag en vrijwel meteen voelde ik een brandende pijn op mijn rechter bovenbeen. De telefoonkabel sneed diep in mijn huid en het deed verschikkelijk zeer. Ik uitte al mijn agressie in het drukken op het knopje. Toen hoorde ik geschreeuw vanuit de andere kant van de kamer. Het was Anna. Toen begreep ik het. De 12 extra straffen. Ik ging die uitvoeren. Het voelde afgrijselijk om de knop te moeten indrukken, maar ik kon ook niet te lang wachten. De klappen van de telefoonkabel deden ook heel erg zeer en de ezel zakte steeds dieper in mijn poesje.

Ik zette door. Na twaalf slagen bevrijdde meesteres Vanessa me inderdaad van de ezel. De klemmen gingen van mijn tepels en ik had even tijd om uit te rusten op de grond. Mijn bovenbenen brandden flink en leken te bloeden, maar zo te horen, was Anna er erger aan toe. Ze huilde heftig en leek helemaal gebroken. Ik weet niet wat voor een schade ik met mijn knop veroorzaakt had, maar hij was groot.

Ik hoorde wederom de zoetgevooisde stem van slavin Esmée. "Het lijkt me beter dat je hier even weggaat slavin Tessa. Kom maar met mij mee." Ik vertrok uit de ruimte en voelde me fysiek en mentaal beroerd. Ik was compleet afgebeuld door meesteres Vanessa, maar misschien nog wel erger, ik had Anna eigenhandig gemarteld en er was niks dat ik daaraan kon doen.

Ben je benieuwd wat er gebeurde toen slavin Tessa op de knop duwde? Dat kan je lezen in het volgende deel...