Ik zat met geliefde Aglea in nachtclub De Klauwende Kat aan het Amsterdamse Thorbeckeplein, zo’n gelegenheid met vitrines naast de ingang, met paars verkleurde foto’s van bijna naakte striptease-danseressen. Het was dan wel het vrijgevochten 1973, maar ze hadden op de foto’s allemaal een soort bikinibroekje aan, toen tanga geheten, en een soort zuignappen met kwasten op hun tieten. Een paar meiden waren blijkbaar topless op die foto’s, die hadden rode punaises op de tepels.

Aglea zat naast me aan een tafeltje, we hadden een glas peperdure wijn voor ons. Aglea had blond krullend haar, ze leek wel een engeltje, alleen waren haar ogen kopergroen in plaats van hemelsblauw. Ze droeg een dun, net niet doorzichtig zijden bloesje zonder bh en met een diep décolleté. Ze had stijve kegelvormige borsten, en de tepels stonden er als garenklosjes boven op en die prikten uitdagend door het zijden bloesje, net onder de zoom. Zo zag ik haar het liefst, want ik was al jaren apetrots op haar. Boven haar sandaaltjes en boven haar knieën droeg ze een minirokje. Normaal had ze daar geen slipje onder, maar die avond wel, en bovendien was dat duidelijk te zien doordat het rokje zo kort was.

Studenten hebben doorgaans te weinig geld voor zo iets verkwistends als een nachtclub, dus de eerste vraag die u, lezer mag stellen is: hoe was jij, David, daar zo verzeild geraakt? En waarom droeg Aglea een slipje? Dat is een lang verhaal, en Aglea zal het straks, in deel 2, aanvullen.

David heet ik naar de David van Michelangelo in Florence. Mijn ouders waren hevige bewonderaars van hem, na hun huwelijksreis. Dankzij het goedkope huurhuis kon het uit, want rijk waren ze niet. Ze hadden ook de Sixtijnse kapel in Rome kunnen bewonderen, en dat was best uitzonderlijk rond 1950. Mijn zus heet dan ook Eva, ze is een jaar jonger dan ik. De Adam in de Sixtijnse kapel vonden ze niet zo mooi, vandaar dat ik David heet, en niet Adam. Sindsdien heb ik die Sixtijnse kapel ook een keer kunnen bekijken, en ik snap niet dat die Eva hun wel beviel. De schilder van de kapel is dan wel dezelfde als de beeldhouwer van David, maar blijkbaar heeft Rubens zijn inspiratie in de kapel opgedaan, met al die lelijke spieren- en vetbundels. Geef mij de modellen van Cranach maar.
Behalve onze naamgeving waren mijn ouders behoorlijk preuts. Mijn vader bemoeide zich nauwelijks met de opvoeding, en de voorlichting van mijn moeder onder de afwas was ook al halfbakken.

Eva en ik gingen altijd na elkaar in het bad, eenmaal per week in een zinken teiltje, en we wisten dus dat er een verschil was tussen jongens en meisjes. Toen wij een jaar of zeven, acht waren en onze ouders op een zekere ochtend nog niet op waren, deed ze haar broekje uit en trok de lippen naast haar spleetje uit elkaar om mij de rose-rode binnenkant te laten zien, het woord kut kende ik natuurlijk niet. En toen trok ik ook voor het eerst het velletje op mijn piemeltje een stukje naar achter, om dat paarsige balletje bloot te geven, want voor wat hoort wat. Woorden als eikel, lul en de plattere varianten kende ik evenmin. We stelden ook vast dat de gaatjes in onze bips er wel hetzelfde uit zagen, we trokken vóór de spiegel onze billetjes van elkaar. Verder hadden we nooit behoefte aan doktertje spelen, dat deden alleen vieze kinderen. Evengoed zijn we onze kindertijd zonder frustraties doorgekomen.

Toen ik wat ouder werd, ik denk een jaar of twaalf, merkte ik dat mijn piemeltje af en toe zo maar vanzelf stijf werd. Onder de douche (we waren intussen naar een moderner huis verhuisd) probeerde ik er een badhanddoek aan op te hangen, maar dat had tot gevolg dat hij snel weer slap werd en de handdoek op de grond gleed. Toch bleef ik het na iedere douchebeurt weer proberen. Voor meisjes had ik toen nog absoluut geen belangstelling, ik vroeg me af wat oudere jongens toch in dat volk zagen, en ik ging zelfs met mijn zus nauwelijks om. Met vriendjes, en ook wel alleen, struinde ik door de duinen en dan bouwden we hutten van takken en helmgras. Het waren nette vriendjes en we deden ook nooit wedstrijdjes wie het verst kon plassen en dergelijke.

Ik ging ook wel alleen naar het zwembad, en daar kwam ik dan wel wat andere jongens tegen. Op een keer, toen er een lerarenvergadering was of zo, ging ik naar het openluchtzwembad dat met kettingen en vlonders in de kolk van een vroegere dijkdoorbraak was gebouwd. Er zat wat stroming in door het kwelwater, en daardoor was het water niet helder.
Het was een erg rustige dag en behalve ik waren er alleen maar een paar jongens van ongeveer mijn leeftijd die ik verder niet kende, meisjes waren er niet bij. De badmeesters geloofden het wel en zaten blijkbaar de hele ochtend in de kantine koffie te drinken, er was in ieder geval geen toezicht. In het water dreef wat speeltuig, zoals een houten vlot en grote auto- of tractorbinnenbanden. Eén jongen stapelde een paar banden op het vlot en kroop daar tussen. Even later liet hij trots zien wat hij durfde: hij hield zijn zwembroekje boven de banden uit! Oei dat was niet netjes! Een andere jongen deed toen onder water ook zijn broekje uit en legde dat aan de kant. Dat was lekker zwemmen, zonder elastiek, zei hij, na een paar slagen schoolslag, rugzwemmen durfde hij toch niet, dan zou zijn piemel boven water kunnen komen. Ook de jongen van het vlot probeerde zo te zwemmen, dat was heel prettig, zei hij. Er werd verder niet gefriemeld of zo, maar toch vond ik het maar niks en ben ik wat verderop gaan zwemmen. Daar heb ik nu eeuwig spijt van, want ik had jaren eerder de genoegens van het naturisme leren kennen als ik toen wat minder preuts was geweest.

Op school was ik een soort nerd, ik keek vol verbazing hoe andere jongens van mijn klas probeerden met de meisjes aan te pappen. Die waren een stuk volwassener dan de jongens, zoals gebruikelijk, en gaven alleen sjoege tegenover jongens van minstens één en liefst twee klassen hoger. Eén meisje met een blonde krullenkop trok extra veel aandacht, dat viel mij toen al op, al had ik zelf geen bijzondere belangstelling voor haar. Dat was dus Aglea. Ze was altijd omringd door jongens en had niet veel belangstelling voor vriendinnen. Ze liet de jongens onnozele klusjes doen, zoals haar tas dragen, haar jas ophangen of ophalen, haar schoenveters knopen of een ijsje kopen. Ze deden het ook nog!
Ook ruilden de jongens vieze blaadjes met elkaar die ze van een oudere broer of hun vader hadden gepikt, De Lach en zo. Wat ze eraan vonden…

Maar op zekere dag gebeurde ook bij mij het onvermijdelijke: in de derde klas kwam mijn hormoonproductie op gang, en opeens sloeg de vlam in de pan. Ik werd van de ene dag op de andere smoorverliefd op Aglea. Als ik haar zag kreeg ik een overweldigend, warm bruisend gevoel rond mijn middenrif. Ik snapte er niets van, want ik wist niets van hormonen. Ik schaarde mij niet bij die aanhankelijke jongens, maar staarde strak naar haar, en probeerde daarbij de wanhoop in mijn ogen te verbergen. Ik durfde haar niet te benaderen en was bang om net als de andere jongens te worden afgescheept met niets. Gelukkig merkte zij het weken lang niet op. En ik maar hunkeren… Wel merkte ik dat ik soms ’s morgens wakker werd met een kleverig wee-zoet ruikend goedje in mijn onderbroek (ik was te preuts om zonder te slapen). Dat natte dromen erbij hoorden wist ik niet, en ik heb er ook nooit een onthouden. Jammer.

Maar Aglea liet zich uitgebeid fêteren door jongens uit de hogere klassen, die zij net zo goed als de klasgenootjes om haar vinger wond. Daarmee ging ze wel naar café of bioscoop, een beetje sexy gekleed. Uit angst een blauwtje te lopen deed ik dus niets, ik volgde haar met mijn ogen en probeerde haar zo vaak mogelijk in mijn blikveld te krijgen. Op zekere dag kreeg ze me toch in de gaten, ze keek een beetje peinzend en weemoedig terug. Toen durfde ik haar ook niet meer aan te staren, bang dat ze me opdringerig zou vinden. En ik maar hunkeren...

Op een gegeven moment werd er een heel rare roddel verteld. Aglea was bij de rector geroepen en moest toen haar broekje onder haar minirok vandaan naar beneden doen. Zo hoorde ik het de eerste keer, maar zoals dat gaat met roddels, het werd steeds gedetailleerder. De rector had haar gevingerd (wat was dat?) en toen op schoot gezet en zijn piemel uit zijn broek gehaald, en daar moest ze dan op sabbelen! Ik geloofde er niets van, zo was mijn droomengeltje niet, dat kon toch helemaal niet? Maar na dit kletsverhaal haakten er wel steeds meer jongens af, en zelfs de paar vriendinnen die ze had, begonnen haar te mijden. Later hoorde ik dat dat ook een andere reden had. Uiteindelijk kwam ze bij de middagboterham bij mij aan tafel zitten en vroeg of ik de roddels geloofde. Ik zei van niet, en voegde eraan toe dat het me totaal niet interesseerde. Maar ik was de koning te rijk dat ze uit eigen beweging naar mij toe was gekomen. Zo begon onze vrijage. Inwendig was ik door het dolle heen, maar dat durfde ik niet te laten merken. Ik was zo blij en trots dat zij iets in mij leek te zien.

Na school reden we samen met een flinke omweg huiswaarts. We stapten regelmatig af om wat te vrijen en toen de tijd ervoor was, na een paar weken, begon ik haar voorzichtig te strelen. Ik betastte haar toen nog bijna jongensachtige borstjes en kroelde een beetje rond de tepels. Een bh droeg bijna niemand van die leeftijd toen, dus de afwezigheid viel me niet op. Dat strelen vond ze lekker en als beloning masseerde zij mijn piemel. Die ging toen recht overeind staan in mijn broek, en dat vond ze erg grappig. Ik kreeg weer dat bruisende gevoel bij mijn middenrif, maar nu kon ik haar vastklemmen en zoenen alsof ik haar nooit meer zou loslaten. Ik denk dat we toen ongeveer vijftien waren. Echte seks deden we natuurlijk niet, want oei wat waren wij nette tieners. Toch kon je toen ook al als tiener bij de NVSH de pil krijgen, maar die hadden we echt nog niet nodig.

Mijn moeder merkte wel dat er iets in mij veranderd was. Onder de afwas, we hadden nog geen vaatwasser, vroeg ze me of ik soms een vriendinnetje had. Ik werd vuurrood en moest het toen wel toegeven. Toen vroeg ze me om haar eens mee te nemen. Ik was nog steeds zo trots op haar en dat deed ik dus, natuurlijk.
Het weekeinde daarna zaten pa, ma, zusje Eva, Aglea en ik op een zaterdag aan het avondeten. Mijn vader vroeg waar de naam Aglea vandaan kwam, en zij zei dat één van de Gratiën, je weet wel die drie naakte Griekse schoonheidsgodinnen, zo heette. Haar moeder had eigenlijk nog twee van die beeldschone dochters willen hebben, maar ze had alleen een oudere broer Dick. “Dat had dan toch eigenlijk Apollo of Hermes moeten zijn of een andere naakte Griekse god,” zei pa. “Nee hoor,” zei Aglea, “hij heet gewoon naar zijn dikke lul, die had hij al toen hij geboren werd.” Pa moest er hard om lachen, ma keek besmuikt en Eva werd vuurrood. Ook dat had nog een andere reden, hoorde ik later op de avond.

Aglea en ik wilden na het eten naar de bioscoop, Aglea wilde graag die film met Brigitte Bardot zien om zichzelf met haar te vergelijken, maar we waren te jong voor die 18-jaarfilm, al was die zowat 10 jaar oud, en we werden dus niet toegelaten. En dat in Amsterdam van de late jaren 60! Dus toen zijn we in een cafetaria iets gaan drinken. Daarna heb ik haar uitgebreid zoenend naar huis gebracht. Een beetje verbaasd was ik wel dat ik niet binnen werd uitgenodigd, maar we namen bij de deur uitgebreid afscheid. Wat voelde ze toch lekker aan onder haar dunne zomerkleren, ik kreeg het er weer warm van.

Toen ik thuis kwam zei Eva waar pa en ma bij waren:
“Heb je wel gezien dat ze geen broekje aan had onder haar minirok?”
“Je kletst maar wat, snertmeid, ben je soms jaloers?” zei ik. Tot mijn stomme verbazing zei mijn vader, die anders altijd ijselijk zijn mond hield, dat hij dat ook had gezien, toen wij samen op de bank zaten. Haar rokje was daarbij iets omhooggeschoven, en ze had helemaal niet geprobeerd haar knieën bij elkaar te houden.
“Een raar wicht heb je meegenomen,” zei pa, en ik zag ma kwaad worden: “Vieze gluurder!” riep ze.
“Ik kon het niet helpen dat ik het zag,” verdedigde hij zich en vroeg Eva om bevestiging dat hij echt niet met opzet onder haar rokje was gedoken.
“Nee echt niet,” zei Eva, “het leek wel of zij het met opzet deed.”
Even was ik bang dat het me verboden zou worden met haar om te gaan, want vooral mijn moeder vond het maar niks, maar pa en Eva waren zo goed me te redden. Eva gooide er, opnieuw vuurrood, nog een schepje boven op:
“Ik ga ook eens proberen hoe dat voelt!”
“Als je het maar laat,” siste mijn moeder. Toen herinnerde ik me de rare roddel van school. Daar zou ik haar toch eens naar vragen.

De volgende dag was een zondag en ik maakte aanstalten haar bij haar thuis op te gaan halen. “Hoe is het met je huiswerk?” vroeg mijn moeder. Ik bromde dat ik daar nog tijd genoeg voor had, en dat ik dat bij Aglea af zou maken en pakte mijn fiets. Aglea stond al klaar en samen fietsten we zonder schoolboeken naar de duinen bij ons in de buurt. We lieten onze fiets bij de kaartverkoop achter (je had toen nog een wandelkaart nodig) en deden onze jassen in de fietstas want het was al warm weer. Zo trokken wij de duinen in, met alleen een tasje met wat drankjes en zonnebrandolie. De vogeltjes floten en de zon scheen.
Ik greep haar bij haar middel en zij mij ook. Ze droeg ook nu weer een minirok, en ze had een kopergroen truitje aan in de kleur van haar ogen. Het was gemaakt van gehaakte rozetten, in de vorm van aan elkaar vastgezette margrieten. Haar huid piepte daar lustig tussendoor. Die had ik haar op school nooit zien dragen, en toen ik beter keek zag ik ook waarom: uit de rozetten midden op haar borstjes had zij de bloemknoppen geknipt, zodat de rose tepels ertussen door prikten. Mijn piemel werd er onmiddellijk stijf van.
“Heb je dat truitje zelf gemaakt?” vroeg ik.
“Nee, mijn oma, maar ik heb wel zelf de tepels open geknipt met een nagelschaartje, dan schuren de draden er niet zo tegen.” Dat was wel een heel functionele ingreep.
“Mijn oma kon er hard om lachen, want ze was vroeger net zo, zei ze. Alleen kon ze er toen de straat niet mee op.”
“Kun je tegen het schuren dan niet beter een bh dragen?”
“Dat vind jij vast niet leuk, en ik ook niet” zei ze, “hoe minder kleren hoe beter.” Ze draaide haar platte tietjes naar me toe en toen haar heupen en drukte me tegen zich aan. Ze voelde mijn stijve kleine jongen, maar pakte me nog wat steviger beet.
“Vooruit,” zei ze, “pak me bij mijn billen.” In de tussentijd waren we een eind van het hoofdpad afgeraakt, en ik deed dus wat ze wilde. Het minirokje kreukelde omhoog onder mijn handen, en toen voelde ik dat zo weinig mogelijk kleren ook betekende: geen broekje. Ik pakte haar bij de blote billetjes, gelukkig zaten mijn kleren er nog tussen, want wij waren nette tieners. Dat was dus ook het moment om haar naar de vorige avond te vragen.

“Mijn zus beweerde dat je gisteravond ook geen broekje aan had?” zei ik.
“Precies, zo weinig mogelijk kleren.”
“En dat je mijn vader zat uit te dagen?”
“Niet speciaal, ik wil alleen graag weten of mijn gewoonten bij iedereen in de smaak vallen.”
“Mijn vader had het gemerkt en vond het wel apart geloof ik, en mijn moeder was boos op mijn vader, omdat hij volgens haar had zitten gluren. Mijn zus wou haar eigen blote billen ook wel eens proberen. Dus je had wel succes.” Dat mijn moeder het er helemaal niet mee eens was, zei ik niet, die moest er maar aan wennen.
“Niet zoveel zeuren,” zei Aglea, “zoenen!” Zo tongzoenden we voor het eerst. Ik moest toen nog leren dat lekker te vinden, maar ze wreef zich stijf tegen me aan, en dat was in ieder geval opwindend. Ze trok me van het pad af achter de bosjes, en schoof het rokje naar beneden, zodat ze vanaf haar navel tot haar enkels bloot stond.
“Even plassen,” zei ze, en ze liet een volle straal lopen terwijl ik vol verbazing toekeek.
“Laat ook eens zien wat je kunt,” daagde ze me uit. Onhandig probeerde ik mijn piemel uit mijn broek te frummelen, want ik durfde haar niet tegen te speken.
“Broek uit, dan gaat het veel gemakkelijker.” Ik kon niets beters verzinnen, dus ik deed mijn schoenen en toen mijn broek en toen mijn onderbroekje uit. Mijn piemel wipte omhoog toen het elastiek er langs gleed. Plassen ging natuurlijk niet met een stijve, en dat zei ik ook. Ik legde mijn broek op het zand om geen dennennaalden tussen mijn billen te krijgen en ging erop zitten. Op ooghoogte had ik nu het uitzicht op haar spleetje.
“Dat ziet er heel anders uit dan bij mijn zusje,” zei ik, “die heeft alleen twee wangetjes tegen elkaar. En jij hebt er wat haren op zitten.”
“Wanneer heb je haar voor het laatst bloot gezien?” en ik gaf toe dat dat heel wat jaar geleden was. Aglea ging verder: “De binnenkant piept ertussen door naar buiten als je geslachtsrijp wordt, het lijken net jongensklootjes, maar dan zonder balletjes erin. Kijk maar,” en ze plantte met vier vingers in haar liezen naast de kutlippen en drukte zo de binnenlippen naar buiten toe. “En zo zie je mijn klitje,” voegde ze eraan toe, “net een mini-eikeltje.” Deze anatomische les had mijn piemel doen verslappen, zodat we nu ontspannen tegen elkaar aan zaten op mijn broekspijpen.

Dat was het ogenblik om naar het incident op school te vragen van anderhalf jaar terug, van die rector die haar op zijn lul had laten zuigen.
“O, dat? Nou dat zat zo. De conciërge kwam in de klas zeggen dat ik bij de rector moest komen. Ik was me van geen kwaad bewust, dus een beetje nieuwsgierig ging ik de klas uit. Maar in de kamer van de rector zat niet de rector, maar de conrectrix, en bovendien mijn moeder. Die was dus ook opgetrommeld. Of er wat was met pap of met Dick? Nee niets bijzonders. De conrectrix zei toen dat er docenten geklaagd hadden dat ik op de voorste rij banken met mijn knieën van elkaar duidelijk geen ondergoed aan had en dat dat een hinderlijke afleiding was. Mijn moeder was ontboden met een degelijk onderbroekje, en dat moest ik stante pede aantrekken. Later hoorde ik dat mijn moeder na het telefoontje van de conrectrix eerst langs de Hema was gereden om er een paar te kopen, want ik had helemaal geen ondergoed.
Dat maffe verhaal over de rector hebben een paar vriendinnen verzonnen omdat ze jaloers waren op de aandacht die ik van de jongens kreeg. Ik reeg de jongens aan mijn vingers door mijn rok op te tillen, was de roddel, en dat pikten ze niet. Mijn rok optillen, dat deed ik precies helemaal niet. Een paar van die jongens dachten toen dat ze ook wel eens wat konden proberen en die heb ik een oplawaai verkocht en met de rector bedreigd. Dat snapten ze niet vanwege dat nepverhaal. Maar omdat ze dachten dat ik zijn liefje was, lieten ze me verder wel met rust. Het leek wel of ze bang van me waren geworden, een zelfbewust kutje konden ze niet aan. En toen dacht ik dat jij me wel aardig zou vinden. En nu zitten we hier,” en ze sloeg haar armen weer stijf om me heen. “Vanaf die tijd heb ik dus op school of bij andere activiteiten buitenshuis een onderbroekje aan, maar als het even kan laat ik dat uit. En die stomme jongens die ik mijn veters liet knopen, die hebben nooit in de hemel gekeken. Ik vond het risico dat ze onder mijn rok konden kijken best spannend. Toen ik eenmaal een broekje aanhad was het te laat voor ze om te gluren,” gnuifde ze.

“Heb je voor die tijd echt nooit een broekje aan gehad?”
“Nee, we zijn naturisten en thuis lopen we ook allemaal naakt. Ik kan me niet herinneren dat dat ooit anders was. Alleen als er buitenshuis gewerkt of gewinkeld wordt, kleden we ons aan. Ik had ook nooit vriendinnetjes te spelen, want dan hadden we dat eerst aan iedereen moeten uitleggen. Ik ging zelf wel naar hun toe. Zonder broekje dus. Maar een paar jaar geleden droegen we nog allemaal petticoats en lange wijde rokken, dus dat viel helemaal niet op. Dat was een lekker gevoel, want die petticoat wapperde luchtig om mijn blote kontje.”
“En daarom vroeg je mij ook niet mee naar binnen gisteravond.”
“Precies. Maar nu ben je welkom, met of zonder kleren, dat mag je zelf weten. Iedereen thuis is verder naakt. En er zitten geen deuren voor de wc’s, de badkamer en de slaapkamers, alles gaat openlijk. Bij de vestibule hebben we een zijkamer waarin wijzelf en ook gasten zich kunnen uit- en aankleden. En mijn paps en mams weten al van jou.” Het openbare leven betekende dus een gesloten broekje.

Toen moest ik ook plassen, ik maakte me los en perste een stevige straal voor haar ogen langs in het zand. Dat gaf een heerlijk bevrijdend gevoel, en ik was blij dat ik haar niet had hoeven teleur te stellen.
“Dus je bent er ook bij als je ouders seks hebben?”
“Ja, maar ze doen het niet expres als mijn broer en ik erbij zijn. Als mijn broer zich aftrekt zie ik dat ook. Iedereen doet wat hij wil op het moment dat het hem of haar uitkomt.”

Ik was erg groen, zoals u, lezer, intussen weet, dus ik wist niet wat aftrekken was. Daarom nam Aglea mijn eikel tussen twee vingers en wreef voorzichtig mijn voorhuid op en neer. Mijn lulletje werd eindelijk volwassen en dankzij de hormonen kwamen er al na een paar keer stevig wrijven een paar dikke slijmerige klodders uit, die tussen haar tietjes naar beneden dropen. En al weer zo’n bevrijdend gevoel, maar die klodders vond ik wel een beetje vies. Het zag er net zo uit als de kleverigheid in mijn onderbroekje ’s morgens.
“Geeft niet hoor,” zei Aglea, ze veegde met een vinger de klodders weg en smeerde die aan het gras af, “pijpen vind ik pas vies, dat is: met je mond aan een mannenlul zuigen. Je moet wel die witte ring achter je eikeltje wegwassen, daar kun je ontstekingen van krijgen.” Toen pakte ze mijn hand en zette mijn vingers tegen haar kutje.
“Voorzichtig en een beetje sloom op en neer poetsen en kneden, een beetje aan de voorkant, je vingers er niet in steken,” zei ze. Ze begon te hijgen en een beetje te kreunen, en na een paar minuten kroop zij ook bevrijd en ontspannen als een spinnende poes tegen me aan. Na een tijdje kwamen we overeind en trokken weer wat kleren aan, de duinen zijn geen naturistencamping.

“Als we hiervandaan naar het strand lopen, komen we op een stuk naaktstrand, dan kunnen we alles uitlaten.”
Dat deden we dus. Op het strand smeerden we elkaar in met zonnebrandolie en dat maakte ons alweer bijna net zo heet als in de duinen. Maar zo slaagden we erin om blank te blijven. Er waren veel gezinnen met kleine kinderen, zo tot een jaar of twaalf, en maar weinig tieners. De haarbossen onder aan de volwassen buiken vond ik erg lelijk, sommige leken wel schapenvachtjes. Aglea viel ook bij veel mannen op, en menige lul sprong tussen die haren uit toch half stijf overeind. Ik merkte dat ik er niet jaloers van werd, maar dat het me opwond, dat ik andere mannen met haar de ogen kon uitsteken.

Ik was nu zelf gewend aan bloot wandelen, en genoot vooral van de jonge moeders en hun beeldschone kleine kinderen, net cherubijntjes. Maar ze gilden en renden net als het gewone badpakjesgrut elders. Gut, wat zijn blote kindertjes toch mooi, net als trouwens die paar beginnende tienertjes, nog bijna plat en zonder haren op kutjes en balletjes. Achteraf vind ik het onbegrijpelijk dat viezeriken daar niet gewoon vanaf kunnen blijven. Ik kende toen alleen de geheimzinnigheid rond de zogenaamde kinderlokkers, waar mijn moeder mij vroeger voor had gewaarschuwd, zonder details en dus volstrekt nutteloos.

Wij liepen het naaktstrand drie keer op en neer en genoten van de aandacht die we kregen, ik kreeg er weer een opgesteven piemel van. Toen gingen we de duinen weer in. In de eerste de beste duinpan deden wij tweeën toen een wedstrijdje ver plassen, die Aglea natuurlijk won, want die had geen stijve lul. Een stiekeme gluurder was achter ons aangekomen, om zich onbekommerd af te trekken. Maar Aglea merkte hem niet op, of ze deed alsof. Alweer was ik opgewonden dat zij zelfs op deze manier bekijks trok.

Tijd om ons aan te kleden en naar huis te gaan. Aglea’s paps en mams zouden me met liefde in de naaktheid inwijden, zei Aglea, want ik was voor het avondeten uitgenodigd. Ik wist nog niet of ik gelijk in het diepe zou springen of toch eerst met kleren aan de kat uit de boom zou kijken, en dat zei ik ook.
“Zullen we en wedje maken?” zei Aglea, “als je binnen het kwartier je kleren uittrekt, dan win jij. Dan ga ik naakt voor je op de tafel dansen.”
“En als jij wint?” vroeg ik, dus: als ik langer mijn kleren aan zou houden.
“Dan ga jij je van alle kanten te laten keuren, met of zonder kleren, dat mag je zelf weten.”
Dat leek me wel een jofele deal, vooral de vrijwilligheid zou worden beloond.

Wij kwamen bij haar huis aan, zetten onze fietsen achter in de schuur en liepen toen via de keuken naar de kleedkamer naast de voordeur. In het voorbijgaan gaf ik haar naakte moeder en haar even naakte vader een hand. Ze hadden alle twee hun onderbuikharen grotendeels afgeschoren. Dick zag ik niet, die zat op zijn kamer, zei Aglea, met Ebba.
“Ebba?”
“Zijn vriendin. Een heel opvallende meid. Maar ze is erg aardig.”

We liepen door naar de kleedkamer, en ik keek eerst toe hoe Aglea zich met een paar snelle bewegingen van haar “zo weinig mogelijk kleding” ontdeed. Er hing ook een t-shirtachtig jurkje met een panterprint, die zou toch niet van Aglea’s moeder zijn? Ik aarzelde nog steeds, ondanks het strandse naaktlopen en de naakte ontvangst van de twee ouders. Toen verzon ik iets om meteen alle remmingen kwijt te raken. Ik hield mijn kleren aan, maar deed net als de rest wel schoenen en sokken uit.
“De tijd gaat nu in,” zei Aglea met een blik op de keukenklok. Ik belde naar huis om te zeggen dat ik mijn huiswerk bij Aglea zou afmaken.

Toen we de kamer binnenkwamen en zouden gaan thee drinken, (dat ging zo tot in de jaren 70), was ook Dick al beneden met zijn vriendin. Ze waren alle twee heel opvallend, ze leken wel het negatief van de bekende zwartwit foto van Ed van der Elsken: een boom van een naakte neger met een dikke lange slap afhangende lul met een vergenoegd toekijkende blanke blonde. Dick had een enorme lul, die sinds zijn babytijd buiten proporties met hem was meegegroeid, vooral tot zijn eigen genoegen, want hij leek er apetrots op te zijn. Zijn ebbenhoutkleurige vriendin keek er vol liefde naar, blijkbaar hadden ze er net met zijn tweeën van genoten.
Ik voelde mij heel klein worden bij dat geweld, ze zouden mijn aanhangsel vast miezerig vinden, en mij erbij. Het was me nooit zo opgevallen dat de orchidee van Michelangelo’s David ook zo klein was, en nu kreeg ik er alsnog een minderwaardigeidscomplex van.

Ebba was niet zozeer donkerbruin als werkelijk bijna roetzwart, dat viel dus mij wel op.
“Hey Aagje,” zeiden ze, en tegen mij:
“Ebba,” terwijl ze me een hand gaf, en hij zei “Dick. Ebba heet eigenlijk anders maar dat is zo ingewikkeld, en bovendien vindt ze het leuk om mensen met een Scandinavische naam op het verkeerde been te zetten,” zei Dick, “en zoals je ziet, ik heet niet alleen Dick, ik ben ook mijn dick.” Hij leed in feite aan een net niet hinderlijke vorm van frequente erectie, naar de Romeinse god Priapus ook wel priapisme geheten. De stenen godenbeelden van Priapus dienden vroeger als tuinbeelden met een lange harde penis om heksen en ander kwaad volk te verjagen. Maar Dick en Ebba genoten van die afwijking.

Op het naaktstrand had ik alleen blanke medemensen gezien, behalve een enkele overduidelijk geadopteerde kleuter. Ebba begreep mijn verbazing.
“Wij negerinnen zijn de enige echte naturisten, toen al, in de wildernis. Blanken hebben ons zwarten opgezadeld met kleding en naakttaboes.” Negerin was toen nog een normaal woord, en slavernijverleden was een onbekend begrip, dus Ebba was best revolutionair. Ze stamde uit een Surinaamse bosnegerfamilie.
Het viel me op dat Ebba geen zwarte of bruine ogen had, maar net zulke kopergroene als Aglea.
“Je lijkt wel een zwarte panter!” flapte ik eruit, ik kon me wel voor mijn kop slaan om die stomme opmerking. Maar Ebba en Dick moesten er hartelijk om lachen, een groep in de black-powerbeweging in Amerika heette immers ook zo. “En als we uitgaan dan ben ik net een gewone panter,” zei ze.

Dick en Ebba hadden hun onderbuik kaalgeschoren, maar Aglea’s ouders hadden het patroon van een hart laten staan. Door de lul leek de onderbuik van paps zo net een brandend jezushart. Die lul was trouwens welgeschapen, Dick had de zijne niet van een vreemde. Aglea’s mams zag me kijken, en legde uit: we hebben ons ook wel eens helemaal kaal geschoren, maar dat vonden ze bij de naturistenclub te sexy. Sex is bij naturisten taboe, dat zul je nog wel merken, een geschoren onderafdeling “Dubbel bloot” mocht echt niet volgens de statuten. Toen hebben we er eerst een klein beetje bij laten groeien. Dat was ook niet goed, want het leek bij mij net een hitler- en bij paps een bismarcksnor. Maar het moest eigenlijk weer puur natuur worden. Dit is dus het compromis, en vooral paps laat zijn brandend hart graag opvlammen.” Paps keek eventjes indringend naar Ebba’s pronte zwarte tieten en zo liet hij zijn lul onbekommerd ontbranden. Ebba leek dat vrij normaal te vinden, ze lichtte liefkozend Dick’s paardenlul en zoende zijn eikel, daar hoefde ze niet diep voor te bukken. Ik kende bloot alleen uit de kunst: kunstenaars schilderen of beeldhouwen de genitaliën bijna altijd haarloos. Ik stond dus met mijn oren te klapperen bij deze discussie, ik werd er flink verlegen van.

Maar de klok was verder getikt, ik zag dat ik nog net op tijd mijn plannetje kon uitvoeren. Ik klom op de tafel en deed eerst mijn broek en onderbroekje uit en met bonkend hart en opwippende piemel knoopte ik ook mijn katoenen bloes los. Zo, dat viel mee. De vijf anderen klapten en feliciteerden me met mijn dapperheid. Paps pakte zijn filmcamera, dat deed hij altijd in zo’n geval, zei hij. Hadden ze dan zo vaak nieuwelingen, vroeg ik. Filmend liep hij de tafel rond.
“Buk je eens een beetje, zak eens door je knieën,” regisseerde hij, “zo ben je net Ard Schenk.” Maar hij bleef wel onnodig lang op mijn kontgaatje inzoomen. Toen mocht ik op één been gaan staan met mijn armen naar voren en het vrije been zo ver mogelijk naar achter strekken. Zo contrasteerden mijn piemel en ballen mooi met de achtergrond, hij zorgde ervoor dat dat het zwarte lijf van Ebba was.
Ik voelde me toch wel een beetje miezerig met mijn stijve lulletje, net meer dan een handdoekhaak, tegenover de augurk en de komkommer van Aglea’s paps en Dick.
“Dat is de kogelstoothouding,” zei mams, “doen we nog meer sporten?”
“Andere keer,” zei ik, “nu is het Aglea’s beurt. Ze heeft de weddenschap verloren.”

Aglea was opgetogen over haar verlies en mijn durf, en zette een muziekje op, Take five van Dave Brubeck. Dat had ze duidelijk vaker gedaan. Op elke vijfde tel draaide ze daarbij een keer extra met de rechter- of linkerbil. Paps en de twee jongens staken daarbij onmiddellijk hun lul in de lucht, en tot hilariteit van de drie vrouwelijke sterren lieten paps en Dick hun stokken op de maat meetikken op de tafelrand. Dat probeerde ik dus ook, maar met mijn kleintje lukte dat niet best. Mams had de filmcamera overgenomen. Paps maakte toen ook vier statieportretten van ons beiden, één in de pose van Canova’s Amor en Psyche, één met mij frontaal en Aglea van achter, één met Aglea frontaal en mij van de kontkant, en ten slotte één van ons beiden en profil, we hielden onze handen op elkaars schouders. Paps zorgde dat Aglea’s tepeltopjes en mijn pispaaltje recht overeind stonden.

Het was intussen etenstijd geworden. Aglea kondigde aan dat ze over twee weken jarig was en ook haar tweelingnichtjes bij het feest wilde uitnodigen. Dan konden we na het avondeten de filmpjes bekijken, die van vandaag zouden dan toch wel afgewerkt kunnen zijn? Videobanden voor amateurgebruik bestonden toen nog niet, dus je moest altijd eerst de opnamen afwerken of dat elders laten doen. De nichtjes heetten Euphrosyne en Thalia, dus naar de andere twee Gratiën, in de wandeling Syntje en Lia. Haar moeder zei ook wel eens Frosi en Tali, dat was wat origineler.
“Tsja,” zei mams , “Aglea was geen drieling, dus mijn zus heeft een jaar later het drietal aangevuld.”

Het weekeinde daarna was Aglea weer bij ons thuis, want zo dat ging toen: het ene weekeinde bij het ene stel, het andere bij het andere stel ouders. In de hal stond Eva haar op te wachten, en ze tilde haar minirokje op.
“Ik doe met je mee,” zei ze, “maar laat niets aan ma merken.”
“Die is het er niet mee eens,” moest ik toen toch uitleggen. Aglea zei:
“Goed, maar dan kom je volgende week wel op mijn verjaardag.”
“Ja leuk! Geen probleem.”
“Dat is wel een nudistenfeest,” waarschuwde ik haar vast, “en er wordt gefotografeerd en gefilmd.”

De week erna ging ik met Eva naar Aglea’s huis, weer achterom langs de beide ouders en gastvrouw Aglea wachtte ons op. Ook Eva ging nu sliploos (maar niet naar school), en we liepen door naar de kleedkamer. Toen zag ik Eva voor het eerst sinds jaren weer naakt. Haar binnenkut was nog niet uitgedaald en ze had er minder haar op dan Aglea, dus eigenlijk zag ze er nog net zo uit als vroeger.
Ze had het uitkleden voor de spiegel geoefend, zei ze, en: meisjes zijn nu eenmaal minder preuts dan jongens. Ze wreef haar tepeltjes tegen die van Aglea als omhelzing.
“Straks komen mijn nichtjes nog,” zei Aglea, “die zijn net zo oud als jij.”

We gingen naar de woonkamer, waar Aglea’s paps klaar stond met de filmcamera. Eva maakte een handstand en liep zo met gekromde knieën in de lucht op haar handen naar binnen. Dat had ze ook al geoefend. Paps zoomde in op haar kutwangetjes, die moesten vereeuwigd worden voor het te laat was. Ebba bukte zich, pakte haar bij de heupjes en gaf een dikke lik op haar gatje en eindigde met tongzoen op haar kut. Dick pakte haar toen vanaf de andere kant bij de heupen en zette haar met een enorme zwaai voor zijn opgeheven lul langs over zijn hoofd op zijn nek. Eva lachte er gierend bij en probeerde bij die zwaai zijn opgerichte komkommer te grijpen.
“Als je zestien bent, mag je hem een keer van me lenen,” zei Ebba. “Een keer maar?” vroeg Eva hebberig. Ik wist niet dat mijn zusje al zo wulps was, maar ja meisjes zijn nu eenmaal voorlijker.
Ebba liet mij op haar heupen springen en zoende mij op mijn mond. Paps en mams kregen netjes een handje van mij. Gesekst werd er niet want het was een nette naturistenfamilie. De staatsiefoto’s van twee weken daarvoor had paps levensgroot afgedrukt en vulden een hele wand als versiering voor het verjaardagsfeest.

Als verjaardagscadeau kreeg Aglea een gezinsverpakking lyndiol, als aanmoediging om de liefde in daden om te zetten. Niet dezelfde dag natuurlijk want ze moest er op het juiste moment van haar cyclus mee beginnen.
De nichtjes waren intussen ook aangekomen, en volgens de jaarlijkse traditie poseerden Aglea en de nichtjes als de drie Gratiën voor de foto. Als nieuwigheid mocht Eva daarna de plaats van Aglea in het midden innemen, al viel ze een klein beetje uit de toon doordat ze donkerblonde pony droeg en geen lange blonde krullen. Paps nam daarna de filmcamera weer op, terwijl de meisjes elkaar tepelwrijvend begroetten.

Bij het taart eten zorgde Aglea’s mams dat er op alle meisjestepels een toefje slagroom werd gezet, zodat alle jongens, Dick, paps en ik dus, dat konden aflikken. Als de slagroom weg was, dan spoot ze weer nieuwe. Zo zoende ik mijn toekomstige schoonmoeder voor het eerst op de tepels. De jarige kreeg ook telkens een klodder op haar kut, en ook die mocht iedereen er om beurten af likken. Alleen ik mocht ook een dot room van haar poepgaatje afzuigen. Terwijl ik gebukt stond kreeg ik ook nog een stoot tussen mijn billen, waar Eva tot mijn verrassing op dook. Wat een snaaidoos!

De traditie bij de familie wilde dat er als onderdeel van het feest oude filmpjes werden gedraaid. De naturistenvereniging had een vertrouwd afwerkadres voor foto’s en films, waar men met zekerheid geen illegale kopieën maakte. De oudste filmpjes waren nog in zwartwit, en zo zag ik voor het eerst scenes op de naturistencamping. Ook Ebba kwam daarin als schattige kleuter voor. De vereniging had haar familie eerst nog geballoteerd, want natuurlijk waren ze geen racisten maar toch: oei oei, die negers waren seksmaniakken, dat wist toch iedereen? Gelukkig voor iedereen was de overgrote meerderheid toch ruimdenkend of nieuwsgierig genoeg om de nakomelingen van Marrons goed te keuren. Marrons, dat klonk sjieker dan bosnegers. Zo was Ebba eigenlijk samen met Dick opgegroeid.

Een leuke scene was ook de seksvoorlichting, toen Dick een jaar of zeven was en Aglea vijf. Paps trok Dick’s voorhuid naar achter en liet hem en Aglea zien hoe hij zijn eikeltje schoon moest maken. Op een later filmpje showde Aglea haar kutje, net als Eva dat vroeger aan mij had gedaan. Jammer dat dat toen niet gefilmd was.
Aglea danste als platte dertienjarige zonder tieten ook al Take five op het podium in het naturistenkamp, vreemd dat de volwassenen daarbij kleren aan hadden.

Als slot van het feest werd Aglea’s onderbuik en kruis met ontharingscrème ingesmeerd. Dat hoorde zo als je zestien jaar werd. Dus na tien minuten was Aglea helemaal schoon van onder, net als Dick en Ebba, en ook dat werd natuurlijk gefilmd. Of ik al zestien was? Nee over een paar weken, zei ik. Dan zouden zij mij ook schoon krabben, zeiden ze. Paps en mams hadden geen zin in verdere discussie met de nudistenclub en hielden daarom hun toefjes onderhaar in stand.

Natuurlijk vierde ik mijn verjaardag een paar weken later eerst gewoon thuis, met alleen de sliploze Aglea en Eva. Mijn moeder wilde nog steeds niets in de gaten hebben, maar mijn vader liet op de een of andere manier blijken dat hij de nieuwe levensfase van mij en Eva uitbundig toejuichte. Wij kregen nl. allebei een vakantiereisje cadeau in een gesloten envelop die ik pas een week later mocht open maken. Dat was dus ten huize van Aglea, en het was een reisje naar Cap d’Agde, waar ik nog nooit van gehoord had. Eva mocht een vriendinnetje meenemen. Thuisgekomen smoesde ze met pa of dat vriendinnetje misschien een tweeling mocht zijn. Ja dat mocht, maar mijn moeder mocht er absoluut niets van weten. Zo kon ik dus met vier meiden naar Zuid-Frankrijk, dat wil zeggen, Dick en Ebba gingen mee als chaperonnes, want al te minderjarigen lieten ze niet toe op de camping. Wij waren dus eigenlijk met vijf meiden.

Het feest bij Aglea thuis was traditioneel: ik was nu ook zestien en dus moesten mijn schaamharen eraf, want voor mijn verjaarscadeau moesten we allebei glad zijn. Er werden weer filmpjes gedraaid, deze keer had paps zijn vier op het gazon plassende en poepende kleuters geselecteerd. Dat had hij een paar jaar later nog eens gefilmd, maar toen hadden de kinderen geëist dat hij zelf ook op zijn hurken het gras zou misbruiken. Met een hondenpoepschepje mikte ieder zijn productie in het compostvat, en daarna spoten ze gillend van plezier elkaars gatjes schoon met de tuinslang. Dat had mams gefilmd, en de vertoning ervan was telkens weer een groot succes.

Aan het eind van het feest sleepte Aglea me mee naar boven. Want intussen was ze aan de lyndiol.
“Weet je nog hoe wij voor het eerst masturbeerden in de duinen?” vroeg ze. “Voorzichtig dus?” zei ik.
“Vooral langzaam, niet haasten,” zei ze, “paps heeft me op seksfilmpjes laten zien hoe het niet moet.”
Ik deed zoals altijd wat ze zei, we streelden en masseerden, likten, sabbelden en zoenden op en tussen tepels en billen, op het springveren matras. ten slotte deed zij haar dijbenen zo wijd mogelijk met opgetrokken knieën, en toen gleed mijn stijf geworden steel zo maar in haar buikspleet naar binnen. Zo hadden we onze eerste paring. Ze bloedde niet eens.
“Zo voorzichtig waren we dus!” complimenteerde Aglea mij. Toen deed ze de kastdeur achter het bed open , en zei: “Kijk eens, ik heb paps gevraagd de camera op te stellen. Die film kunnen we over twee weken laten zien.” Die keer zou ik Eva dus weer meenemen, want ik was trots op onze prestaties en onze durf. De film was maar van één standpunt genomen, vanaf de onderzijde, en er bleef dus veel over voor de verbeelding van de kijkers. Aglea’s kut en kontgaatje waren feestelijk in beeld, en mijn stijve steel ook, maar het moment suprême verdween achter mijn voeten en mijn schokkende billen.

Daarna vertoonde paps films van Ebba met Dick en van hemzelf met mams. Die waren niet met de camera op statief gemaakt, maar respectievelijk door hemzelf en Dick. Eva keek daar enthousiast bij toe. We spraken af dat paps ook van Aglea en mij bij gelegenheid een mooie film zou maken. Eva wilde daar ook bij zijn en dat mocht van mij natuurlijk.
En toen ook zij zestien was, gaf Ebba haar gul het gebruik van de zware lul van Dick als verjaarscadeau, op de picknickbank in de tuin. Zij ging op haar rug en opgetrokken knieën op de tafel liggen en zorgde dat haar ruggegraat op de kier tussen twee planken lag. Ze trok haar knietjes op en showde haar spleten als een speelse teef. Dick schoof tussen haar dijen en zijn ballen hingen tussen dezelfde kier, maar zijn duizendenéénnachtlul stak hij op de juiste plaats voorzichtig in. Ik keek vertederd toe, want Eva bleef mijn kleine zusje met een lolitaspleetje, de binnenste kutlipjes waren bij haar nog niet uitgestulpt. Ebba, de drie Gratiën, Aglea’s ouders en ik zaten op de bankjes aan weerszijden en vuurden hen aan en zo werden wij allemaal op de film vereeuwigd. Ebba vond het net als ik opwindend om bij de prestaties van haar partner toe te kijken.
Er bestond toen nog geen internet, dus de films bleven binnen de familie.

Natuurlijk ging ik nu ook regelmatig mee naar de naturistencamping. Daar vertoonden we deze seksfilms evenmin. Andere films, zoals die met de blote kinderen, waren daar wel openbaar. Ongetwijfeld maakten er meer nudisten paringsfilms, maar het was evident een taboe om daarover zelfs maar te praten.

Ongeveer een jaar vóór Aglea’s en mijn bezoek aan deze striptent heb ik op de naturistencamping een filmfestival met neukfilms georganiseerd. We hadden toen de revolutie van de late jaren 60 en de vroege jaren 70 beleefd, dus de tijd leek me rijp om het uit te proberen. Via het prikbord riep ik de campinggasten op films in te leveren om ze te vertonen.

Tot mijn verrassing kreeg ik enkele tientallen inzendingen. Voor de vertoning ervan stelde ik als eis dat iedereen naakt zou zijn, want dat sprak niet helemaal vanzelf. Alleen wie zelf acteur was geweest zou worden toegelaten, want naturistenverenigingen zijn seksloos, en we hadden dan ook een zaaltje buiten het terrein gehuurd.

Sommige films waren heel netjes en romantisch, voornamelijk suggestief, maar er waren ook regelrechte pornofilms bij, waarvoor ook de aanwezige acteurs zich niet schaamden. Twee stellen hadden uitbundige plasseks in een zwembadje in de tuin, er waren twee anale paringen bij en ook een van één vrouw met twee mannen, er was niet te zien of alle twee lullen de kut ingingen of een van de twee toch het kontgat. Ook een homostel liet goed zien dat ze aan beide kanten bespeelbaar waren.

Zoals dat bij een filmfestival gebeurt was er een uitgebreide nabespreking. We hadden een prijs ingesteld voor de beste seks, de mooiste meid en de mooiste jongen. Tijdens het juryberaad gaven de twee plasseksstellen samen enthousiast een demonstratie in de zaal, het leken net gillende kleuters met de tuinslang.
Bert en Janna begonnen: Janna zat in lotuszit met de handpalmen omhoog op de knieën. Bert piste eerst daarop, en Janna kletste de handpalmen over haar tieten, en Bert sproeide toen haar lange haren onder. Toen ging hij plat op zijn rug, Janna zette haar voeten naast zijn middenrif en haar handen achter haar billen op de grond en spoot hem toen van boven tot onder kleddernat. Toen deed ze zijn bezemsteel in haar emmertje en met veel smakgeluiden neukten ze elkaar klaar.
Toen deden Egbert en Janny hun kunstje. Egbert languit op de tafel, Janny liep wijdbeens plassend boven hem heen en weer en liet zich toen over zijn kwast zakken. Met schilderbewegingen jutte ze hem en zichzelf op en toen Egbert zijn ballen leeg geverfd had en de kwast weer als kwastje had laten uitzakken, spoot hij zijn blaas met kracht tegen haar tieten leeg.

De prijs voor de beste seksfilm ging naar die van Dick met Eva, Aglea was unaniem de mooiste meid. De mooiste jongen was er één van het homostel, en niet Dick. Dick was daarover nogal teleurgesteld. Aglea vond dat een goede gelegenheid om haar grenzen te verleggen: ze drukte haar broer als troost plat achterover op de jurytafel slingerde haar been over hem heen en schoof zo zijn dikke winterpeen in haar plantgat. Haar tieten waren niet meer zo plat als toen ze vijftien was, maar hadden nu de kegelvorm die ik aan het begin van dit verhaal beschreef. Ze trok haar rug hol, en haar tieten stonden recht naar voren, en ze showde ook opzettelijk haar rimpelige kontsterretje. Ondertussen gluurde ze hoe ik daarop zou reageren. Mijn nog steeds te kleine lul spoot overeind. Ik werd er laaiend heet van.

Het was tijd voor de afterparty. Wij kwamen met zijn veertigen of daaromtrent tot de conclusie dat exhibitionisme amusant en inspirerend was. Twintig mannen stelden zich als priapusbeelden in een rij op tegenover negentien geile vrouwen en één geile man en zij, wij besprongen elkaar opnieuw met draaiende camera, ieder zijn eigen partner. Ik ook, ik knuffelde Aglea zoals ik haar nog nooit geknuffeld had, ik gunde haar graag zo veel meer seks dan ik haar kon bieden, en Aglea wilde haar grenzen steeds meer oprekken.

De acteurs van de anale seks gaven nog een toegift. De drie meisjes van de anale seks moesten toch iets terugkrijgen voor hun opgerekte kringspier. De mannen in kwestie gingen bok staan en de twee homo’s gaven een demonstratie kontseks. Spontaan bood ik toen mijn kontgat aan Dick aan, die nog nat was van Aglea’s buikspleet. Soepel gleed hij naar binnen, het leek of hij er van voren weer uitkwam, maar dat was toch echt mijn eigen stijve boleetje. Met applaus van de meisjes, ook Aglea vond dat prachtig. Als afsluiting van het festival danste Aglea weer Take five, deze keer samen met Ebba en mijn zusje Eva. Dat hielden ze vol tot de laatste festivalgangers vertrokken waren.