Het was laagwater. Breed en glad als een snelweg strekte het harde gedeelte van het strand zich voor me uit. Na een korte warming-up begon ik te hollen. Genietend van het uitzicht - de golven, de meeuwen, de blauwe lucht - liep ik mezelf geleidelijk in trance.

Ondanks het zonnige weer lag het strand er opmerkelijk verlaten bij. De zomervakantie moest nog beginnen en voor de meeste mensen was het een gewone, doordeweekse werkdag. Bovendien woei er een schril briesje dat de gevoelstemperatuur geen goed deed.

Na een kilometer of wat werd mijn aandacht getrokken door een schreeuwende, jonge vrouw en een klein meisje. Knerpend over een tapijt van schelpjes kwam ik dichterbij. Het kind was niet ouder dan een jaar of vier. Het staartje boven op haar hoofd stak als een sprieterig fonteintje omhoog.

"Roeien, Milan, roeien," hoorde ik de vrouw gillen. Haar handen hield ze als een toeter aan haar mond.

"Problemen," informeerde ik? Ik sprong over een plas heen naar hen toe en hield mijn pas in.

"Mijn zoontje, het lukt hem niet om terug te komen," legde ze uit en wees paniekerig naar de zee.

Een honderdtal meters uit de kust dobberde een kind op een luchtbed. Hoewel hij zijn handen driftig door het water liet malen, dreef hij steeds verder af, dankzij het afgaand tij en de schuin aflandige wind.

"Och, geen zorgen, die spoelt ergens bij Newcastle wel weer aan," grinnikte ik. Dat vond ze geen leuk grapje, te oordelen naar de woedende blik die ze me toewierp. Het meisje, dat niet precies begreep wat er gaande was maar haar mama's angst feilloos aanvoelde, begon schel te janken.

"Ga hem redden dan, slome trut, en blijf daar niet zo stom staan koekeloeren," snauwde ik!

De vrouw waadde tot haar knieën de branding in, waagde nog enkele aarzelende stappen en keerde toen terug.

"Volgens mij staat er een verradelijke stroming," jammerde ze en staarde naar de golven alsof daar elk ogenblik een geschubd, driekoppig zeemonster uit kon opduiken.

"Moet ik hem dan maar voor je gaan halen, held die je er bent," stelde ik voor? Hoop lichtte op in haar ogen.

"Zou je dat willen doen? Ik ben niet zo'n goede zwemmer..."

Keurend liet ik mijn blik over haar lichaam gaan, van boven naar beneden en terug. Op zich vond ik haar niks bijzonders: een huis-tuin-en-keukenmoedertje met een huis-tuin-en-keukengezicht in een huis-tuin-en-keukenbadpak, blond en met een paar gezonde pondjes reservevet rond de heupen. Toch kreeg ik meteen de kriebels in mijn testikels. Voor mij hoeft een mokkel geen mooi of opvallend uiterlijk te hebben om seksueel aantrekkelijk te zijn.

Brutaal sloeg ik een arm om haar middel. Verbouwereerd liet ze zich tegen me aan trekken. Vol tussen haar benen grijpend fluisterde ik in haar oor:

"OK, ik vis dat snotjoch voor je uit zee, maar als tegenprestatie ben jij straks een keertje heel lief voor me, want voor wat hoort wat, afgesproken?" Door de elastische stof van het badpak heen kneep ik eens stevig in haar bolle schaamlippen. Ze wilde iets zeggen, mij vervloeken misschien, of een lel verkopen, maar ik drukte gauw een kusje op haar mond en suste:

"Kalm maar, het komt allemaal goed. Ga jij nu eerst je dochtertje troosten."

Ik liet haar los en trok gauw mijn schoenen, sokken, sportbroekje en shirt uit. Omdat het luchtbed intussen eveneens in zuidelijke richting uit de koers was geraakt, holde ik eerst een eindje langs de vloedlijn terug. In mijn onderbroek huppelde ik de zee in, nam een duik en begon in een rustige borstcrawl te zwemmen: ene arm naar voren, insteken en gestrekt als een peddel onder het lichaam door naar achter trekken, andere arm, insteken, doorhalen, flipperende voeten, om de drie slagen naar adem happen. Het koele water spoelde over me heen.

Toen ik de kleine drenkeling op een paar meter genaderd was, schakelde ik over op de schoolslag

"Hé piraat, waar wou je heen op je piratenschip," riep ik hem toe? Het jong grijnsde bescheten naar me. Ik greep de achterkant van het luchtbed vast en begon hem terug te duwen naar het land. We vorderden langzaam maar gestaag. Gelukkig stak ik conditioneel vrij behoorlijk in elkaar, want helemaal vanzelf ging het bepaald niet. Met een stoer smoeltje trok Milan zijn vlot op het droge.

In het voorbijgaan raapte ik mijn kleren uit het zand. Zijn moeder zwaaide al van verre naar ons. Aan de voet van het duin had ze een oranje windscherm in een halve cirkel opgezet en daarachter voor zichzelf en de kinderen een plekje gezellig ingericht. De verloren zoon werd geknuffeld en berispt dat hij voorzichtiger had moeten zijn.

"Ik was helemaal niet bang, hoor," schepte hij op.

Om op te drogen liet ik me in de luwte achter het windscherm op een van hun handdoeken zakken. Daar, in de zon en buiten bereik van de wind, was het verrassend goed uit te houden. De koesterende warmte bezorgde me kippenvel. Milans moeder loerde achterdochtig in mijn richting.

"En nu, wat is de bedoeling verder," vroeg ze onzeker?

"De bedoeling is dat jij jouw kant van onze afspraak eveneens nakomt," antwoordde ik bedaard.

"Ik heb nooit letterlijk gezegd dat ik instemde met die malle voorwaarde van jou," sputterde ze.

"O, dus ik had je zoontje beter kunnen laten dobberen," vroeg ik sarkastisch? Ze grabbelde in een gevlochten strandtas en haalde haar portemonnee tevoorschijn.

"Alsjeblieft, pak aan, je beloning," zei ze en stak me een briefje van vijftig euro toe.

"Ik wil geen geld, ik wil jou," zei ik koppig.

"Honderd dan," verhoogde ze haar bod?

"Doe niet zo ontzettend flauw en neuk gewoon een keertje met me," zuchtte ik. Nijdig siste ze:

"En hoe zie je dat voor je? Dat ik je mee naar huis neem en eerst voorstel aan mijn man? Hallo schat, deze hardloper heeft onze Milan uit zee gered en als dank mag hij me nu een beurt geven!" Ik haalde mijn schouders op en zei:

"Voor mijn part, maar we kunnen het ook best hier doen."

"Hier, waar mijn kinderen bij zijn? Je bent gek," snoof ze! Maar ook dat bezwaar ruimde ik uit de weg:

"Je kan je kinderen toch tien minuutjes ergens anders heen sturen...?"

Mokkend drentelde ze nog wat rond, verlegde doelloos wat spullen, schopte tegen de koelbox, wond een haarlok om haar vinger en scheen toen tot een besluit te komen. Ze wenkte haar kroost bij zich.

"Voor de schrik mogen jullie een ijsje gaan kopen," kondigde ze aan. Gejuich steeg op. Het jongetje kreeg een paar rinkelende muntstukken toegestopt.

"Goed op je zusje passen, elkaar een hand geven," instrueerde ze streng.

"En jullie eten je ijsje daar op, op het terras. Er niet mee gaan lopen, want dan valt hij in het zand en is het huilen geblazen." Opgewekt babbelend begonnen de kinderen door het mulle zand in de richting van het strandpaviljoen verderop te ploegen.

"Blijf maar lekker lang weg," riep ze hen na!

Nerveus kwam ze naast me zitten.

"Zal ik je aftrekken," stelde ze voor? Aarzelend raakte ze de bobbel in mijn onderbroek aan.

"Sorry, daar doe ik het niet voor," zei ik.

"Pijpen dan?" Ik schudde mijn hoofd en zei:

"Kom liggen, hier bij me, lepeltje-lepeltje..." Een tikje onwillig gaf ze gehoor aan het verzoek.

Mijn hand dwaalde over haar kont, kroop toen door een van de beengaten haar badpak in en belandde zo achterlangs in haar kruis. Ze had de bosschages daar netjes bijgesnoeid. Op haar brede, vlezige kut krulde slechts een gekortwiekt geitensikje. Ik schoof de stof van haar badpak verder opzij en plantte mijn eikel tegen haar schaamspleet. Kutsmeer produceerde ze in elk geval meer dan voldoende.

"Schooier," foeterde ze zachtjes, terwijl ik soepeltjes in haar gleed.

"Beter een schooier die je kind van de verdrinkingsdood redt dan een gentleman die het laat verzuipen," reageerde ik laconiek. Grommend boorde ik hem er in een keer totaan de wortel in, dan wist ze meteen wat ze aan me had. Ik zoende haar in haar nek en likte aan haar schouder. Haar huid geurde prettig naar zonnebrandmelk en zilte zeewind en vers zweet.

Nadat ik een poosje stil tegen haar aan had gelegen, genietend van haar inwendige hitte, haar glibberigheid, haar intimiteit, begon ik mezelf naar een zaadlozing op te werken. Al gauw had ze mijn paal compleet besmeurd met haar vettige, witte afscheiding. Terwijl ik zo diep mogelijk naar binnen stootte, kletsten haar billen tegen mijn blote buik. Kreunend merkte ik op:

"Goddomme, wat een vieze stinkkut. Nog geen douche van dichtbij gezien vandaag zeker? Ik zit tot mijn ballen onder de vislijm!"

"Schiet op, lul, kom nou maar klaar," mopperde ze ongeduldig! Dat deed ik. Kleverig zaad stroomde in jeukende stralen uit mijn pik. Ze bleef gedienstig stilliggen tot ze het niet langer voelde kloppen. Toen pas schoof ze bij me vandaan en ging rechtop zitten.

"Dat was heerlijk, schoonheid," zei ik en stopte mijn snikkel terug in mijn onderbroek.

"Mag ik weten hoe je heet?" Ze ontspande zichtbaar, opgelucht kennelijk dat het al voorbij was, dat ik me niet als een of andere enge psychopaat had misdragen en zij er vanaf gekomen was met zo'n simpel vluggertje.

"Robin," glimlachte ze aarzelend. Ze liet toe dat ik haar een knuffel gaf.

"Je bent een fijne meid, Robin," bromde ik. Ik kreeg warempel een kusje en ze zei:

"Bedankt dat je mijn zoontje uit het water hebt gehaald." Strelend tussen haar dijen stelde ik vast dat haar badpak daar behoorlijk vochtig begon te worden.

"Ik moet de zee in, de boel spoelen," beaamde ze.

"Wacht nog even met wassen, ik wil je zo nog een keer," zei ik. Half geschrokken half ongelovig staarde ze me aan.

Haar kinderen kwamen weer aangehold. Plakkende ijswangetjes werden schoongeveegd, slokjes water uitgedeeld. Vervolgens speelde ik een halfuurtje wat met hen. Over de bovenrand van het windscherm heen keek Robin toe hoe we een frisbee naar elkaar overgooiden. De vrolijke oom die ik liep uit te hangen leek haar enigszins te vertederen, alsof ze zich realiseerde dat ik misschien toch een minder grote hufter was dan ze aanvankelijk had gevreesd.

Toen ik dacht dat ik mijn tegenspelertjes moe genoeg had gemaakt, meldde ik jolig:

"En nu krijgen jullie van mij ook nog een ijsje!" Het feest was compleet. Ik gapte wat geld uit Robins portemonnee en gaf het aan Milan.

"Je zusje een hand geven, ijsjes daarginds opeten en niet te snel terugkomen," herhaalde ik de instructies van hun moeder!

Zodra ze uit beeld waren stapte ik uit mijn onderbroek. Spiernaakt en met een tamp als een ezel stond ik voor Robin.

"Jij ook alles uit, we maken het af met een nummertje naakt onder de vrije hemel," zei ik.

"Dat durf ik niet. Straks worden we nog betrapt," protesteerde ze.

"Hier achter het windscherm ziet niemand ons. Bovendien zijn er echt niet zo veel mensen op het strand. Kom op, uit dat badpak!" Gejaagd kleedde ze zich uit en kwam achterover op de handdoek liggen.

"Vlug dan," zei ze.

De vorm van het badpak stond romig blank op haar romp afgetekend. Met haar hangende tieten en haar vetplooitjes zou ze echt niets te zoeken hebben op een catwalk, maar juist dat alledaagse vond ik zo geil aan haar. Een zwak voor het type van de neukbare, jonge huisvrouw heb ik altijd al gehad. Ik tijgerde naar haar toe en voor ze met haar ogen kon knipperen zat hij er in.

"O lekker, ik moet een beetje pissen," bekende ze. Uit zichzelf sperde ze haar dijen zo wijd open als ze maar kon. Dit was een heel andere Robin dan de weigerachtige blondine die een minuut of dertig geleden met haar kont naar me toe voor het eerst tegen me aan was komen liggen, deze Robin hield net zo veel van seks als ik. Ik wroette en kneep, trok aan haar tepels en beet in haar mond tot ze ervan piepte. Haar kut stond wijd open: een klotsende zaadbak waarin ik kon rammen wat ik wilde. Het leek haar niet hard genoeg te kunnen gaan.

"Wil je klaarkomen," vroeg ik schor?

"Ja... ja...," hijgde ze, scheel van geilheid. Een sliertje spuug lekte langs haar kin.

De zon brandde op mijn achterkant, een tochtvlaag kietelde mijn aars en zak. Zo in de buitenlucht voelde ik me bloter dan bloot. In plaats van over haar klit te wrijven, duwde ik zachtjes op haar blaas. Spastisch schokkend over haar hele lijf kreeg ze acuut een orgasme. Ze verloor er niet eens zo veel urine bij, een paar druppeltjes maar. Bijna op hetzelfde moment loosde ik nogmaals een ferme kwak in haar buik.

Met het excuus dat ze echt heel nodig moest vloog Robin onder me vandaan nog voor ik goed en wel was uitgedruppeld. Een metertje verder hurkte ze neer met haar rug naar me toe en plaste bruisend in het mulle zand. Onder haar bleke achterwerk door zag ik een dikke klodder sperma uit haar muts tevoorschijn glibberen en op de aarde ploffen.

"Mag ik je reet en spleet schoonlikken," bedelde ik?

"Goorlap," smaalde ze en veegde met haar voet wat droog zand over de natte pisplek.

Zij trok haar badpak, ik mijn hardloopkleren weer aan. Ik vroeg niet of ze toevallig van plan was om morgen weer naar de kust te komen en zij vroeg niet of ik vaker op het strand trainde. Wij zouden elkaar nooit terugzien en dat wisten we allebei.

"Mazzel," stak ik ten afscheid kort mijn hand op!

"Doei," groette ze zonder op te kijken.

Terwijl onze geslachtsorganen nog vochtig plakten van het neuken, waren we elkaar al bijna vergeten. Des te beter. Ik draaide me om en begon te rennen...