Dina kreeg een stevige tik tegen haar nog deels ingepakte billen en haar Meester zei: 'Go, go, go! Ik tel tot 10 en dan kom ik je achterna en begin ik met schieten.' Dina rende zo goed als ze kon vooruit op wat een zanderig bospad leek. Met karresporen aan beide kanten en een grasstrookje in het midden. Ze kon een beetje licht en donker onderscheiden door haar masker, meer niet, en was bang om ergens in te trappen. Ze hoorde al snel een eerste salvo uit het geweer van haar Meester komen, maar ze voelde niks. Kennelijk had het eerste verfpatroon zijn doel – haar bijna naakte lijf – gemist. Of haar Meester had alleen geschoten om haar wakker te schudden.

Het was vast een raar gezicht om haar te zien rennen door het bos. Op blote voeten, met dat rare masker op, met haar vastgebonden tieten, die door het touw erg onnatuurlijk naar voren priemden, met haar handen achter haar rug gebonden en met haar kleine roze slipje nog aan. Ze voelde haar tieten hevig op en neer gaan tijdens het rennen, net als vroeger op school tijdens de gymles. Ze sloeg een zijpad in, in de hoop de verfpatronen van haar belager op die manier beter te kunnen ontwijken. Maar enkele seconden later hoorde ze weer een 'plop' en meteen daarna voelde ze iets op haar rug landen. Het deed geen pijn, maar ze was wel geraakt.

Ze besloot door te rennen. Kort daarna voelde ze weer wat, nu op de achterkant van haar bovenbeen, net onder haar billen. En ze hoorde haar Meester roepen: 'Dat was de tweede hit!'. Ze merkte dat hij veel sneller was dan zij en zijn stem leek al dichterbij te zijn dan daarnet. Kennelijk had hij meters afgesneden omdat hij het terrein beter kon overzien en schoenen aan had. Dina liep op blote voeten en moest zich verlaten op wat ze door haar wazige masker kon zien, of het risico lopen om te struikelen, zonder dat ze haar val met haar handen kon breken.

De derde hit, die een seconde of 5 na de tweede kwam, voelde ze nauwelijks, omdat die grotendeels op haar slipje landde. Haar Meester was nu heel dichtbij en binnen enkele seconden haalde haar in. Ze had een vrij slechte conditie en hijgde nu al als een molenpaard, dwars door het stukje hout dat in haar mond zat vastgebonden. Ze stopte om niet tegen hem op te botsen, want hij was voor haar gaan staan op het pad. Of ze moest nu van het pad afgaan, maar dat vond ze te riskant, met al die takken en distels.

Haar Meester begon te lachen en zei: 'Ik kon je wel heel makkelijk raken en vangen zo'. Hij kneep met een duim en een vinger hard in een van haar uitstekende tepels. Ze vertrok haar gezicht van de pijn. Omdat hij zo dicht bij haar stond, zag ze nu de contouren van het lange geweer waarmee hij schoot. Er zat een groot vizier op en er hing een verfreservoir onder. Geen wonder dat hij zo goed kon mikken en al drie keer raakgeschoten had.

'Trek nu je slipje maar uit', beval haar Meester. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, want ze had die rare handschoentjes aan. Maar er zat niks anders op, want bevel was bevel. Ze probeerde haar handen onder haar slipje te schuiven en na wat proberen lukte het haar om haar slipje van haar billen te krijgen en het vervolgens over haar benen naar beneden te schuiven en er uiteindelijk uit te stappen.

Haar Meester maakte behendig haar handen los die op haar rug waren vastgebonden en gaf haar vervolgens onverwacht een flinke duw, waardoor ze schrok en achterover in het ruwe gras belandde. Met haar benen gespreid en haar afgebonden tieten geforceerd omhoog wijzend. Hij knielde naast haar en duwde snel twee rubberen vingers ruw in haar kut, zijn wijsvinger en zijn middelvinger, zonder enige waarschuwing.

En begon die in haar op en neer te pompen. Terwijl haar tieten op het ritme meegewogen. Dina wist dat hij dit graag deed, omdat hij geilde op haar tieten en omdat hij wist dat ze door zijn gevinger vrij snel gaan squirten. Ze had totaal geen controle meer over haar lichaam als hij dit deed. En haar Meester hield van haar totale overgave. Hij eiste dat van haar, want hij kickte erop.

Dina liet hem luid kreunend begaan met zijn vingers. Binnen een minuut kwam ze schuddend klaar en spoot uit haar kutje een straal die ongeveer een meter verderop landde. 'Zo, slavinnetje, zo mag ik het graag zien! Lekker geil spuiten is waar je goed in bent!' Toen ze uitgeschud en uitgespoten was, tilde hij haar op haar voeten en duwde hij haar vooruit. Ze kon nog steeds niet goed zien waar ze liep en was bang ergens in te trappen of voorover te vallen en zich te bezeren.

Hij pakte haar quasi-behulpzaam van achteren beet, met een arm om haar nek en zo bereikte ze half struikelend een open plek in het bos. Daar was een boompje gestript van bladeren en zo gespannen dat het een grote boog vormde, die met één uiteinde vastzat aan een paal in de grond en met het andere uiteinde nog in de grond geworteld zat. Dina kon ruim onder de boog staan, werd daar geparkeerd door haar Meester en werd met haar polsen vastgebonden aan de tak.

Ze kon niet goed zien wat voor constructie het was, maar liet het over zich heen komen. Doordat ze haar armen omhoog moest houden, stonden haar met touw omlijste tieten permantig naar voren. Als grote koplampen in de mist. Haar Meester bond met twee aparte touwen, die hij om zijn middel verzameld had, ook haar bovenbenen vast aan de zijkanten van de boog. Ze kon nu ook haar onderlijf nauwelijks meer bewegen.

Hij stopte het stuk hout waarop ze beet, nu recht in haar mond in plaats van dwars en pakte een zweepachtige tak in zijn rechterhand. Daarmee begon hij zachtjes tegen haar kuiten te slaan. En steeds harder en harder. Ze probeerde te protesteren, maar door het stuk hout in haar mond was niet te verstaan wat ze zei. Bovendien mocht ze niet tegenstribbelen, maar dat ging automatisch als ze pijn had.

En haar Meester sloeg nu zo hard dat het echt pijn deed. Hij ging verder omhoog met de tak, nam de achterkant van haar bovenbenen onder handen, eerst zacht en dan steeds harder. En haar billen kregen dezelfde behandeling. Via een nogal ingewikkelde constructie met een tweede houtje dat haaks op het eerste houtje stond, trok hij het houtje waarop ze moest bijten en dat haar protesten smoorde, met een touwtje omhoog en maakte het aan de tak vast, zodat ze op haar tenen moest gaan staan. Een onhandige en vermoeiende houding als je met een tak geslagen wordt en geen kant op kunt.