“Natuurlijk had je gelijk. Ik had eerder weg moeten rijden, maar ik heb je advies opgevolgd en thee van onze dochter meegekregen”

Het is zondagavond. Ik moest nog een klusje bij mijn dochter afwerken en ondanks dat zij en mijn vrouw Sonja me smeekten niet te gaan, ging ik toch. Tegen vijf uur ging ik terug, maar het is duidelijk dat ik niet verder kom. Ik kan niet vooruit en niet achteruit. Ze krijgen de sneeuw en de gestrande voertuigen van een ongeluk niet weg. Het is inmiddels negen uur. Een bekeuring voor de avondklok zal ik niet krijgen, het is overmacht, maar het gaat een lange koude nacht worden. Het idee van Sonja om toch maar een slaapzak in de auto te gooien is achteraf gezien wel heel goed geweest.

Sonja zelf belde me op dat de A12 ter hoogte van Driebergen voor de rest van de nacht afgesloten blijft en dat het Rode Kruis dekens en warme drank uitdeelt. Het gaat om een file van twaalf km. Ik zie in de binnenspiegel een voertuig naderen, een voertuig met rupsbanden, die tergend langzaam naderbij komt. Voor me staat een Ford Ka. Een tijdje terug zijn daarvan al de lichten uit gedaan, maar ik meen dat ik nog steeds een silhouet zie bewegen. Het sneeuwt nog steeds, maar vooral de wind is onstuimig. Ik moest net plassen en was blij dat ik weer in mijn warme auto was. Het is stervenskoud -10 en het wordt vannacht -15 en met die wind.

Er wordt op het raam geklopt.

“Alles goed meneer?”

Het Rode Kruis is gearriveerd. Ik krijg een kom warme chocolademelk, een flesje water, een deken en een paar voedselrepen. Morgen rond een uur of acht hopen ze de auto’s die gecrasht zijn weg te hebben en kunnen we weer rijden. Hij wenst me goede nacht en dat was het dan.
Even later wordt er opnieuw op mijn ruit getikt. Het is dezelfde man.

“Meneer heeft u nog plaats voor een passagier? De automobilist voor u, heeft niet voldoende brandstof om de auto warm te houden.”

Uiteraard stem ik in. Even later gaat de deur aan de rechterzijde open en stapt een jonge vrouw binnen. Ik zie al meteen dat ze veel te koud gekleed is. Het Rode Kruis helpt haar met haar spullen en ook zij ontvangt hetzelfde rantsoen als ik.

Bibberend van de kou zit ze naast me. Haar rok, met slechts panty’s aan haar benen en een dikke stevige jas zijn duidelijk niet voldoende. Ik besluit de verwarming hoger te zetten en trek zelf mijn jas uit. Laura heet ze, ze komt net terug van haar werk, iets bij de omroep. Ze kan amper praten zo koud als ze het heeft. Gulzig drinkt ze de warme drank en langzaamaan ontdooit ze. In de auto is het zeker 21 graden, maar het duurt zeker een uur voor ze zich weer onder controle heeft.

We praten over van alles en nog wat en hebben het op zich heel gezellig. Tegen een uur of elf stel ik voor dat we gaan slapen. Ik zet de motor uit. Ik merk vanzelf of ik het koud krijg, dan kan hij altijd weer even aangezet worden. Laura trekt de deken over zich heen en zet de stoel naar achteren. Ik kruip zelf tussen de stoelen door naar de achterbank, die ik omklap. Ik pak de slaapzak die ik daar neergelegd heb. Kleed me uit en duik er in. Mijn extra deken geef ik aan Laura, die hem dankbaar om zich heen slaat.

Ik wordt wakker van een enorme windvlaag. De deur is open. Shit, wat is er aan de hand, denk ik. Ik knip een lichtje aan en zie dat Laura uit de auto is. Ze is aan het plassen. Hoewel ze enigszins in de luwte zit, zie ik dat het inmiddels -15 graden is. Geen pretje om zo zittend in de sneeuw je plas te moeten doen. Vloekend komt ze binnen. Ik kijk op en ze vraagt of ik tissues heb. Ik geef ze aan en hoewel ik niks kan zien, vermoed ik dat ze nat is. Van de sneeuw? Of heeft ze zichzelf onder gepist? Al snel blijkt in ieder geval het laatste. Ik zie een onderbroek verschijnen die ze aan het dashboard hangt. Ze probeert weer te slapen. Ze draait maar veel kanten kan ze niet op. De stoel is niet gemaakt om in te slapen.

“Gaat het?”

“Ne ne nee. En ik heb het zo kouddd”

Ze rilt helemaal, toch is de temperatuur in de auto nog redelijk. Ik heb het echt niet koud. Ik weet wel een alternatief, maar of ze dat wil weet ik niet.

“Ik heb een voorstel: we gebruiken de dekens om op te liggen en dan rits ik mijn slaapzak open als deken. Dan houden we elkaar warm”
Even is er stilte. Maar dan gooit ze eerst één deken naar achteren en als ik de rits van de slaapzak open heb, volgt al snel een tweede deken. Het bed is klaar en nu komt ook Laura naar de achterbank.
Ik zie dat ze haar kleding aan heeft. Zelfs haar jas.

“Laura. Als je het warm wilt krijgen doe dan in ieder geval je jas uit, maar eigenlijk moet je net als ik helemaal bloot gaan. Dan delen we elkaars warmte. Je kleren houd je onder de slaapzak, dan blijven die ook warm.”

Ik draai me discreet om en hoor hoe ze in ieder geval de jas uitdoet en gezien de geluiden die ik hoor en de pauze die er nog volgt, voor ze in het professorische bed duikt, ga ik er van uit dat ze net als ik naakt is. Ik voel de kou van haar lijf. En langzaam schuifelt ze dichter tegen me aan.

“Hoe oe kkkun jjjeje zzozo wwarm zzijn?”

“Dat vraagt Sonja , mijn vrouw ook altijd. Kom eens met je handen?”

Ik voel twee ijskoude handen, die ik aanpak. Ik ga zo liggen dat ze beide op mijn buik liggen. Ze zijn inderdaad koud, maar met mijn handen er ook nog eens op, weet ik ze in een mum van tijd op temperatuur te krijgen. Inmiddels is ze helemaal tegen me aangekropen. Ik voel haar borsten tegen mijn rug. Ergens begint het besef tot me door te dringen dat het Laura best een mooie vrouw is. Een vrouw die ik best wel zou willen neuken. Meteen verwerp ik het idee. Foei Tom!

Ik heb geen idee of ze het warm begint te krijgen, maar haar handen glijden over mijn buik, op zoek naar een ander plekje. Nog steviger dan voorheen ligt ze tegen me aan.

“Gaat het goed, Laura?

“Ja, ik warm lekker op aan je. Je gloeit gewoon. Alleen mijn rug en billen zijn nog zo koud!”

“Zal ik tegen jou aanliggen en je rug opwarmen”

Meteen draait ze zich om en nu schuif ik als lepeltje lepeltje tegen haar aan. Haar billen en rug zijn inderdaad steenkoud. Voorzichtig nader ik haar billen. Met mijn warme handen wrijf ik haar rug warm. Ik neem ook de billen mee, want door de erectie die ik inmiddels heb kan ik haar billen onmogelijk met mijn onderbuik verwarmen. Na en tijdje liggen we aaneengesloten, althans mijn bovenlijf ligt tegen haar rug aan, die in ieder geval niet meer koud aanvoelt. Haar ademhaling is nu rustiger.

“Gaat het nu weer een beetje”

“Ja, dankjewel. Alleen mijn billen voelen nog wat koud aan maar verder voelt het lekker!”

We zeggen elkaar welterusten en proberen de slaap te pakken te krijgen. Het is niet mijn ideale zij waar ik nu op lig, maar doorgaans slaap ik in alle posities, dus dat zal ook vannacht wel weer lukken.

Ik word wakker door koude billen tegen mijn buik. Kennelijk beweegt Laura naar achteren. Even schrik ik, maar ik bemerk dat mijn pik, helemaal slap is. Gelukkig bedenk ik. Als ik nu een erectie zou hebben dan zou ze die ongetwijfeld voelen. Toch best gênant, eigenlijk. Oeps. Ik merk ineens dat ik mijn handen verplaatst heb. Had ik ze eerst langs mijn lijf, ik blijk nu in eens haar borsten vast te hebben. Althans één heerlijke borst. Ik voel het warme vlees en een stijve tepel. Meteen voel ik een erectie ontstaan. Dit moet stoppen bedenk ik nog, maar dat gaat niet lukken vrees ik. Ik laat de borst los, trek mijn heup iets terug, zodat ik mijn pik goed kan leggen en in dezelfde beweging pak ik haar borst weer vast, en doe alsof ik verder slaap.
Met haar kont duwt ze naar achteren. Het is niet echt duwen, ze draait als het ware met haar kont, waardoor mijn pik steeds wordt aangeraakt. Mijn pik reageert er steeds meer op en begint terug te duwen. Ik vraag me af of ze dit expres doet, of dat het in haar slaap gebeurt. Met mijn hand glijd ik naar haar buik, en voel hoe lekker zacht en warm die is.
Rustig blijf ik zo even liggen, maar het verstoorde evenwicht wordt nog meer verstoord doordat ze meer op haar rug gaat liggen en er twee dingen gebeuren. Ze ligt op mijn pik, die dat niet fijn vindt, en mijn hand is tussen haar benen terecht gekomen. Ik voel wat haartjes, geen bos. Ik stel me zo voor dat ze een streepje haar boven haar vagina heeft. Ik visualiseer meteen hoe het er daar uit ziet en meteen neemt mijn erectie toe. Snel zorg ik er voor dat ik uit de beklemming vandaan kom.
Laura reageert direct en gaat nog meer op haar rug liggen en opent zich nu helemaal. Mijn hand krijgt de volledige toegang tot haar geslacht. Ik word steeds warmer. Ik gloei. Mijn hand op zijn beurt lijkt een eigen leven te leiden en beweegt zich naar haar vagina toe.
Even later voel ik haar genot. En het voelt nat. Een fractie van een seconde denk ik nog dat dit komt van het plassen, maar dat is inmiddels al meer dan twee uur geleden. Voorzichtig glijd ik met mijn vingers tussen haar lipjes. Pas nu bemerk ik dat haar rustige ademhaling, nu onrustig is. Ik besluit te stoppen. Meteen, of in ieder geval binnen vijf seconden beweegt haar hand de mijne. Ik ga weer verder met mijn hand tussen haar schaamlippen. Ik permitteer me zelfs om tussen haar lipjes haar natheid te voelen en vinger haar met twee vingers. Heel af en toe druk ik tegen haar kittelaar aan. Ze hijgt steeds meer. Mijn pik staat inmiddels stijf en plotseling voel ik haar hand om mijn pik. Ze pakt hem stevig vast en trekt hem lichtjes af. Mijn eikel is nat.

Dan laat ze los en pakt me bij mijn heup beet die ze zo danig beweegt dat ik over haar heen ga en gewillig beweeg ik mee en lig pardoes tussen haar benen. Ze spreidt haar benen nog meer en als ik dan op mijn armen rust en naar voren stoot, glijd ik ineens in haar. Ik voel een warme kus op mijn borst. Ik strek me verder boven haar uit en begin langzaam in haar te bewegen. Haar twee handen pakken mijn billen vast en drukken me stevig tegen haar aan. Haar natheid voelt als een genot om mijn pik, die in en uit haar lekker strakke kutje beweegt. Ik kus haar, een kus die gulzig wordt beantwoord. Onze tongen spelen met elkaar. Dan voel ik haar schokken, met kleine kreetjes geeft ze blijk van haar orgasme.

“Ja, ja, o o ja”

Ik voel nagels op mijn rug, maar het voelt lekker en ook ik nader een orgasme.

“Ik moet komen!” Mijn haastige kreet is vooral als waarschuwing bedoeld.

“Kom maar” hoor ik en een explosie van sperma verlaat mijn pik in krachtige stralen. Wat heerlijk om nu te neuken, denk ik. We kussen elkaar, natte kussen waarbij onze tongen om elkaar cirkelen. Dan blijf ik stil op haar liggen. Even later glijd ik uit haar en draai me naast haar om.

“Je bent lief”

“Jij ook”

We geven elkaar nog een nachtzoen en proberen opnieuw de slaap te vatten. Deze keer gaat dat goed. Als we door een luide claxon uit onze slaap worden gestoord, schrikken we als we zien dat het al half acht geweest is. Een grote vrachtwagen is ons zojuist gepasseerd. Een bergingsvoertuig. Vlug kleden we ons aan en nemen afscheid. In afwachting van het moment dat we weer mogen rijden.
Een tijdje lang rijd ik nog achter haar. Dan neem ik de afslag naar Nijmegen en rijdt zij door.
Wat een nacht!