Ik werd wakker door muziek. Muziek? Wát… Twee seconden daarna een zachte stem die zei: “Goeiemorgen, zeehondje van me. Lekker geslapen?” Een warm lichaam wat tegen me aankroop en een lange zoen in mijn nek.

“Hé lieve dame… Ja, ik heb prima geslapen, hoor. Lekker bed heb jij…” Ze likte over mijn oor. “Alleen het bed, Rickie?” Ik draaide me om en kroop tegen haar aan. “Het gezelschap was ook wel lekker.” Ze giechelde. “En je hebt er niet eens gebruik van gemaakt. Domme jongen.”

Ik keek ik haar ogen: lief, lachend, een beetje plagende trek op haar gezicht. “Ik zou wel een enorm stomme oetlul geweest zijn om ‘gebruik’ van je te maken, Cora. Dat verdien je niet, ben je veel te lief voor.” Ze keek nu serieus. Langzaam gleden haar armen om mijn nek. “Je bent een hele fijne vent, Rick Anderson. Ik hou van je.” Een lange zoen volgde. Ze kroop dicht tegen me aan, rolde me op mijn rug en kroop op me. Ik voelde haar borsten tegen me aan, haar benen tegen de mijne… “Even zo lekker genieten, schatje…” Ze legde haar hoofd naast het mijne. Ik zoende haar krullende haren. “Je bent zo mooi, Cora…”

Even reageerde ze niet, toen keek ze me aan. “Jij bent zó anders, Rick. Lief, langzaam met me vrijend, geduldig… Zó anders dan de afgelopen jaren… Dank je wel.” Een zachte zoen volgde. “Wat denk je… Zou je vanavond genoeg gewend zijn om…?” Haar ogen lachten en ik moest wel mee lachen. “Weet ik nog niet, schat. Het is allemaal wennen.” Ze keek ondeugend. “Er zijn lichaamsdelen van jou die volgens mij allang gewend zijn, Rickie.” Ze wreef haar onderlichaam langzaam tegen me aan. Ze moest mijn erectie wel voelen. Ik grinnikte. “Over sommige delen van mijn lichaam heb ik soms weinig controle, liefje. Maar nu moet ik er uit, als de bliksem plassen. Anders moeten we jouw lekkere bedje verschonen.” Ik schoof onder haar vandaan. “Dank je wel voor dit wakker worden. Mag je vaker doen.” Ze pakte mijn hand. “Reken daar maar op, Rick.”

Even naar het toilet, toen een blik op de wekker. Kwart voor zeven! “Hé mevrouw, het is veel te vroeg om op te staan. Volgens mij hebben wij vakantie. Ik ga er weer in.” “Niks ervan meneer. Wij hebben misschien vakantie, de honden niet. Kijk eens naast je.” Daar zat Bowy. Kwispelend, verwachtingsvol kijkend. “Oh ja… Met tien honden achter je aan door de drek sjouwen…”

Cora sloeg het dekbedje van zich af en ik bewonderde haar toen ze naast me stond. Op een klein slipje na naakt. “Schat, je bent zo mooi…” Ze legde haar vinger op mijn lippen. “Sssst. Niet verder gaan, anders trek ik je in bed en rand je aan. En dan zijn we nét lekker bezig, kom moeder binnen om te vragen wanneer ik de honden ga verzorgen. Kom, we moeten naar beneden.” We kleedden ons aan. Op aanraden van Cora oude kleren die tegen een stootje konden.

Beneden zaten Abe en Hans al aan tafel. “Goedemorgen Coortje, goedemorgen Rick. Ontbijtje?” Cora knuffelde Abe. “Hallo lieve papa. Hebben jullie lekker geslapen?” Hij knikte. “Vroeg naar bed gaan heeft zo z’n voordelen, dochtertje.” Hij gniffelde en Cora woelde door zijn haren. “Kon je Mama weer niet met rust laten?” “Nee. En dat vond mama helemaal niet erg. Goeiemorgen allemaal!” hoorde ik achter me. “Zitten, Rick en eten. Zo meteen moet je rennen met de honden.”

Het ontbijt was gezellig, maar ik dacht ondertussen wel na over de opmerkingen. De familie Amelink ging wel héél vrijmoedig met elkaar om, zelfs als er een bijna vreemde aan tafel zat. Toen we de honden uitlieten maakte ik daar een opmerking over en Cora keek me aan. “Luister Rick: als wij iemand vertrouwen, vertrouwen we hem of haar ook helemaal. Er is niet zoiets als iemand voor vijftig procent vertrouwen, snap je?” Ik knikte, maar het besef had wel even tijd nodig om in te dalen. Verdorie, dat zou inhouden dat ik Cora en haar familie ook over de afgelopen twee weken zou moeten vertellen… Dat kon ik niet doen zonder ruggespraak met Ma, Annet en Gonnie. Maar hoe? En wanneer? Open kaart spelen, Rick!

Op de terugweg sloeg ik mijn arm om Cora heen. “Hé lieve meid, ik heb een vraag die misschien raar overkomt. Maar ik moét ‘m stellen. Mag ik zo meteen een paar uur naar huis? Dan zien we elkaar vanmiddag weer in het zwembad. Ik moet wat overleggen met Ma en m’n zussen. Jullie vertrouwen elkaar, wij ook. Ik wil geen dingen doen waar zij achteraf niet zo blij mee zouden zijn. Begrijp je dat?”

Ze keek me vreemd aan. “Wat bedoel je, Rick? Zouden zij erop tegen zijn dat wij…” Ik schudde mijn hoofd. “Néé! Ze hebben me alle drie gefeliciteerd toen ik appte dat ik verkering had met jou. Maar echt… Ik moét dit doen, anders zijn de verhoudingen tussen mij, ma en m’n zussen verziekt.” Ik keek haar aan. “Vertrouw je me?” Ze legde haar armen om mijn hals. “Rickie, als ik je niet had vertrouwd, had je niet naast me geslapen vannacht. Doe wat je moet doen, en dan gaan we vanmiddag lekker zwemmen. Dan hoor ik dan wel wat er aan de hand was.” Ze kuste me en ik kuste terug. “Je bent lief…”

Een half uurtje later reed ik met een zwaai weg, zwemspullen achterop, maar mijn rugzak had ik daar gelaten. Eenmaal thuis pakte ik mijn telefoon en belde Ma. Ik hoorde een slaperig: “Hoi Rick… Wat is er loos jongen? Het is hier midden in de nacht, weet je…” “Ja Ma, dat weet ik. En ik zou je ook niet op dit tijdstip gebeld hebben als het niet dringend is.” “Wacht even knul, je klinkt serieus.” “Ben ik ook. Ma.”

In het kort vertelde ik mijn gedachtenspinsels van de afgelopen dagen en ik eindigde met: “… dus vraag ik jou of ik hen mag vertellen dat jullie mij de afgelopen week les in de liefde heb gegeven.” Het was even stil. “Vertrouw je hen,Rick?” “Ja. Honderd procent.” "Dan is het goed.” Een lachje klonk. “Je hoeft ze niet alle dirty details te vertellen hé? En Rick: als de meiden niet willen dat zij erbij betrokken worden: dan hebben An en Gon je de theorielessen gegeven en ik de praktijk. Goed begrepen?” “Ja. Maar ik hoop dat zij er net zo over denken als jij, Ma. Je bent een schat.” “Jij ook knul.” We kletsten nog even over haar verblijf in the States en toen ging ze weer verder slapen, zei ze. “Dank je wel Ma. Lekker slapen.” “Gaat lukken knul. Groeten aan Cora en haar familie.” “Doe ik. Doei!” Pfffff….

Dat was één. Nu Gonnie en Annet. Die zouden al wel wakker zijn; het was nét tien uur. “Goeiemorgen broertje! Waarom bel jij?” “Gon, is er nog brood?” Even was het stil. “Nee. Hoezo?” “Is An er ook?” “Yep!” hoorde ik haar roepen. “Luister meiden, ik heb een vraag…” Ook zij luisterden aandachtig en na mijn relaas was het even stil. “Rick, als jij hen vertrouwt… Dan mag je het vertellen. Inclusief onze neven-inkomsten. Maar dan moet je er wel honderd procent zeker van zijn, oké?” “Dat ben ik, lieverds. En ik heb net Ma gebeld; van haar mocht het ook, maar alleen als jullie er ook achter stonden. Anders moest ik zeggen dat ik van jullie de theorie en van haar de praktijklessen had gehad.”

Een lachsalvo klonk. “Mocht ze willen! Rick, sterkte als je het vertelt… En als ze het niet goed oppikken…” Verder kwam Gonnie niet. “Ik denk dat ze het wél goed oppikken, Gon. Even een praktische vraag: hoe laat denken jullie thuis te zijn, morgen?” “We hebben vrijdag geen college, dus vanuit de club gaan we rechtstreeks naar Limburg. Rond een uur of twee ’s nachts zijn we er wel, denk ik. Hoezo?” “Dan slaap ik bij Cora en komen we in de loop van de morgen richting huis.” “Is goed joh. Niet al te vroeg hoop ik?” “We zullen niet voor elf uur op de stoep staan, oké?” “Dank je wel, broertje, lief dat je je hardwerkende zusjes hun nachtrust gunt.” Een giechel klonk. “Tot morgen, meiden!”

Er viel een loden last van me af. Nu nog kijken hoe Cora er op zou reageren. En haar familie natuurlijk. Ik drentelde nog even door het huis. Even kijken of er dingen zouden zijn waar de meiden zich misschien aan zouden kunnen ergeren… Wilde ik niet. Ik ruimde wat zaken op, legde een briefje op hun bed: “Welterusten!” en zette een fles rosé in de koelkast. Een ander briefje op de keukentafel: “Welkom dames! Er staat een flesje rosé in de kelder klaar als slaapmutsje. Lekker koel. *** Tot straks. Rick.”

Om één uur sprong ik weer op de fiets en reed richting zwembad. Nog geen Cora. Het was sowieso rustig. Ik wachtte bij de ingang en na een kwartiertje kwam ze er aan. Wéér was ik onder de indruk van haar verschijning: een leuk shirtje aan, rokje, blote benen en sandalen. “Hoi mooie dame…” Ik gaf haar een zoen en voelde twee armen om me heen. “Hoi lekkere zeehond. Fijn, je stinkt niet naar dooie vis.” We lachten samen. “We kunnen meteen het water in, Rick. Even m’n rokje en shirtje uit…” Ik onderbrak haar. “Zullen we daar even mee wachten? Ik heb je wat te vertellen, schat. En daarom moest ik naar huis.” Ze keek me opmerkzaam aan. “Kom, dan gaan we op het veld zitten.”

Ik zocht een rustig plekje en eenmaal gezeten pakte ik haar handen. “Cora, wat ik je nu ga vertellen, blijft tussen ons. En, als jij denkt dat het kan, mogen je ouders het ook weten. Hans ook, maar daarna stopt het. Oké?” Ze knikte aarzelend. “Heb je iemand vermoord, Rick?” Ik schoot in de lach. “Nee, maar het is geen alledaags verhaal wat ik ga vertellen… Cora, ik heb je verteld dat ik wat lessen in ‘hoe behandel ik lieve dames’ heb gehad.” Ze knikte. “Van je zussen.” “Ja. Maar die lessen bestonden niet alleen uit theorie…”

Haar ogen bleven me aankijken. “Vertel, Rick.” Beknopt vertelde ik de gebeurtenissen van de laatste twee weken. Zo onderbrak me niet en ik eindigde met: “… en ik moést weten of zij het goed zouden vinden dat ik het aan jullie vertelde. En ze vonden het goed, op voorwaarde dat het ook bij jullie bleef. Nu weet je het. Als je dit niet wil accepteren…” Ik maakte mijn zin niet af, want ze pakte mijn handen. “Rick, waarom zou ik dit niet accepteren? Je hebt zojuist bewezen dat je te vertrouwen bent. Voor de volle honderd procent. Nee, het is geen alledaags verhaal. Maar wel een verhaal waar liefde uit spreekt. Niet alleen pure sex. Je houdt van je moeder en van je zussen. Zij houden van jou. Prima toch?

En nu een geheimpje voor jou: mijn moeder heeft mij m’n eerste lessen in de liefde gegeven. Toen ik een jaar of zestien was. Heel lief, heel intiem. Zij bevredigde mij en ik haar. En daarna vrijde ze met vader, en ik mocht kijken. Ik heb genoten van die twee. En het vervolg: ik heb het een keer met Hans gedaan, een paar weken terug. Ik lag ’s nachts op bed te snikken. Hij hoorde dat en kwam bij me op de kamer. Ik heb ‘m gevraagd of hij bij me kwam en dat deed de lieverd. En hij heeft me gekalmeerd. En getroost. En we hebben heel lief met elkaar gevreeën. Hij is klaargekomen tegen mij aan en ik ben ook klaargekomen op zijn vingers. En de volgende morgen hebben we het tegen vader en moeder verteld. En die waren heel blij dat we het vertelden… En niet boos, integendeel. Waren blij dat Hans zo lief was geweest voor zijn kleine zusje…”

Ze keek voor zich uit. “Héél anders dan mijn ex-vriend. Die dacht alleen maar aan zichzelf. Met hem had ik nooit dat gevoel wat jij me geeft. Of het gevoel wat Hans me gaf…” Ze zweeg even. “En dat is ons verhaal…” “Wauw… Ook een mooi verhaal, Cora.” Ze knikte. “Ja. En ik zou graag onze lessen in praktijk willen brengen. Vanavond, op mijn bedje. Zou je dat nu kunnen, denk je?” Ik lachte zachtjes. “Met zo’n mooi meisje? Zeker weten, schat.” Ik omhelsde haar. Zachtjes hoorde ik: “Dank je wel voor het vertrouwen, liefje.” “Honderd procent, schat. Vijftig procent bestaat niet.” Ik voelde haar lachen. “Kom, ik wil mijn zeehond zoenen. In het water,want daar zoent hij het best, zei hij.” “En ik mijn zeemeermin.”

Ik trok haar overeind en we renden naar het water en doken er in. Wéér was ik een loden last kwijt, en dat merkte ik. Cora en ik dolden lekker met elkaar in het zwembad. Daarna afdrogen. En weer liggen, praten, zoenen. Ik genoot van Cora’s zachte huid tegen me aan. En om half vier zei ik: “Kom, schoonheid. Ik stel voor dat we richting jouw huis gaan. Dan kunnen we de honden nog uitlaten voor het eten. Hoeft je moeder dat niet te doen.” Een kus op m’n neus was de beloning. “Lief van je.” “Eigenbelang. Ik wil je kunnen zoenen zonder dat er ogen op ons gericht zijn, zoals hier.” Ze lachte. “Als we de honden uitlaten zijn er tien paar ogen op ons gericht, denk je daaraan?” Ik zuchtte. “Het is ook altijd wat… Nou ja, kom dan maar hier, dan zoen ik je hier wel. Op alle plaatsjes die ik van plan ben te zoenen.” Cora gaf me een duw en ik rolde om. “Niks ervan, jongeman. Je beheerst jezelf nog maar even.” Ze trok me weer overeind en tegen zich aan. Onze ogen waren vlak bij elkaar. “Tot vanavond, vriendje van me. En reken maar dat ik je ga herinneren aan die laatste uitspraak…” Een zachte zoen volgde. “Kóm. Douchen en aankleden.”

Een kwartier later stond ik op haar te wachten. Om de hoek van het hoofdgebouw kwam een prachtig meisje aanlopen: kort rokje, bloesje, en haar mooie haren krullend en dansend om haar hoofd. “Hoe doe je dat toch? Mijn haren zijn nog vochtig en die van jou zijn alweer kurkdroog en zitten netjes in de krul?” Ze giebelde. “Daar zijn apparaatjes voor, wist je dat? ‘Föhn’ heten die dingen. En daar hangen er twee van in de dames-kleedkamer…” Ze moest lachen om mijn verongelijkte gezicht. “Laten we maar gaan fietsen, dan worden jouw stekels ook droog.” Een kwartier later werden we verwelkomt met geblaf. De husky sprong tegen me op. “Hoho Sylvia… Even rustig graag. En je hoeft me niet af te lebberen, dat heeft Cora al gedaan.”

“Wat hoor ik nou, dochterlief? Jullie hebben je toch wel een beetje gedragen in het zwembad, hoop ik?” Margriet stak haar hoofd om de keukendeur. “Ja hoor moeder. We hebben elkaar alleen in het water afgelebberd. Dan valt het niet op…” “Mooi! Dan kunnen jullie zo meteen nog een stukje lopen met de honden. Ga ik lekker een boek lezen.” “Daarom waren we ook wat eerder thuisgekomen, mevr… ehh.. Margriet.” Ze keek me aan. “Goed dat je zegt ‘thuisgekomen’, Rick. Ben ik blij mee.” Ik kleurde. “En die blos staat je goed. Moet je vaker doen…” plaagde ze. “Daar kan ik wel voor zorgen, moeder”, grinnikte Cora. “Dat zal best, krengetje. Húp, aan ’t werk jullie. Zwemspullen uitspoelen en ophangen en dan wegwezen met de meute.”

Dat deden we dan maar en even later waren we op weg naar de ‘uitlaatwei’. “Hmm… geen nu gekke fratsen uithalen Rick. Ik ben niet voor de gelegenheid gekleed.” Ik knikte. “Klopt. Je ziet er weer uit om op te vreten.” Ze lachte liefjes. “Wacht maar tot vanavond. Dan zal ik je eens écht verleiden.” In de wei, met de honden los, legde ik mijn shirt op de boomstam waar we altijd op zaten. “Zo dame. Dan wordt uw mooie rokje niet vies.” Ze gaf me een zoentje. “Lief…” Daarna bekeek ze me. ‘Dit heeft ook wel wat, zo’n zeehond op het droge. Je bent een lekkere vent, Rick…” Met haar vingers gleed ze over mijn borst.

“Juffrouw Amelink, pas op anders lopen zaken voortijdig uit de hand. En moet mijn onderbroek al in de was voordat we in bed liggen.” Ze giechelde. “En wat als ik dat nou leuk vind?” Haar hand gleed over mijn kruis. “Mmmm… Dat voelt veelbelovend, lover van me.” Ik streelde haar blote benen. “Dit ook liefje…” Langzaam gleed mijn hand over haar bovenbenen, steeds verder naar boven, tot ik de rand van haar slipje voelde. “Lekker, Rick… Maar als jij zo doorgaat, moet mijn slipje ook voortijdig in de was, vriendje.” Ze duwde mijn hand omlaag. “Vanavond. Dan mag je…” Ze schoot in een stuiplach. “Hihihi…. Dan mag je….hihihi…. me helemaal… aflebberen. Ik zie het voor me: met de tong van Sylvia… Hahaha!” Ze bleef lachen en ik moest wel meedoen.

Toen ze een beetje bedaard was, grinnikte ze: “Dat zou wel héél apart zijn hé? Met je tong zo diep in mijn…” Ze stopte, werd rood en nu was het mijn beurt om haar uit te lachen. “Zo. Heb ik jou zomaar aan het blozen gekregen, lekker stuk.” Ze gaf me een stomp op mijn schouder. “Rotzak.”

Al geinend liepen we even later weer terug naar haar huis. Vlak voordat we de oprit opliepen vroeg ik: “Wanneer kan ik het beste openheid van zaken geven, Cora?” Ze klonk beslist. “Vanavond. Hans gaat donderavond altijd naar een vriend, gamen. Vader en moeder zijn thuis. Dan kunnen we het rustig vertellen.” Ze glimlachte. “Geen zorgen, Rick.” Ik zuchtte en ze sloeg haar arm om me heen. De verdere middag verliep rustig. Margriet was bezig bij de honden. Cora had aangeboden dat wij zouden koken en dus stonden we samen in de keuken. Aardappels schillen, boontjes afhalen, vlees braden, sla aanmaken en ik maakte griesmeelpudding als toetje. Om kwart over vijf was het eten klaar en wachtten we op Abe en Hans.

Toen die binnenkwamen konden we meteen aan tafel. Ze vertelden wat verhalen over de fabriek en Cora en ik kregen complimenten over het eten. “Je mag hier elke dag wel koken, Rick”, zei Hans lachend, wat hem een pets van zijn moeder en een grom van Cora opleverde. “Wat wil je hiermee zeggen, zoontje? Dat mijn eten niet goed is? Zeg het dan recht in m’n gezicht, dan kook je je eigen potje voortaan!” Margriet keek hem met doordringende ogen aan. “Doe maar niet, moeder. Dan houden we op den duur geen Hans meer over…”

Cora giechelde en zei tegen mij: “De kookkunsten van Hans zijn bekend in dit huis. Het recept van kokend water kent hij sinds vorige week, maar de rest…” Tijdens de afwas konden wij lekker blijven zitten; Margriet, Abe en Hans namen die voor hun rekening. En na de afwas hoorden we Hans zeggen: “Ik ga ervandoor, moeder. Tot vanavond of anders morgenochtend!” “Veel plezier! En niet de hele wereld afknallen hé?”

Even later kwam Abe binnen, gevolgd door Margriet. De laatste keek mij aan. “Rick, is er iets? We kennen je nog niet zo lang,maar…” Ik knikte. “Ik wil jullie wat vertellen, Margriet. Cora weet het al, jullie hebben er ook recht op om het te weten. Iets met honderd procent vertrouwen.” Abe knikte. “Oké, brand los, jongen.” Margriet stak haar hand op. “Eerst koffie, Abe.” Wéér zat ik op hete kolen, tot ze met de koffie binnenkwam. “Zo… Vertel maar eens wat je op je hart hebt.” Aarzelend begon ik. Met de bekentenis van Annet en Gonnie, hun ‘lessen’ en hoe Ma erbij was betrokken… Ze onderbraken me geen moment, maar af en toe zag ik een glimlach bij Margriet en een lach bij Abe. “… en dat is het verhaal. En ondertussen werd ik verliefd op jullie dochter, wat het allemaal nog gecompliceerder maakte. Als Cora en ik elkaar een week eerder in het zwembad ontmoet hadden, was dit allemaal niet gebeurd…”

Cora kneep in mijn hand en zei liefjes: “Wil je mij nou de schuld in de schoenen schuiven, Rick Anderson?” Abe schoot in de lach. “Zó! Die heb je te pakken, Rick. Klets je daar maar eens uit!” Margriet boog zich naar voren. “Rick, honderd procent vertrouwen werkt wederzijds. Weet je dat?” Ik knikte en ze vervolgde: “De reden waarom wij zo vrij met elkaar omgaan, lijkt wel wat op jouw geschiedenis. Ik heb Cora ingewijd in de geheimen van het vrouwenlichaam. En ze heeft zitten kijken hoe Abe en ik elkaar beminden. Niet stiekem, maar als onderdeel van haar opvoeding. Haar voormalige vriendje hebben we dit nooit verteld.” Ze keek even fel. “Had hij geen biet mee te maken. Jij bent anders.”

Abe zat me aan te kijken. “Je lijkt niet verrast te zijn…” Cora zei: “Ik heb hem vanmiddag al wat ingelicht, vader.” Hij keek haar aan. “Da’s goed, meisje. Als jij dat durfde…” Hij keek me aan. “Rick, wij veroordelen niemand. Zo zitten we niet in elkaar. Als jullie zo met elkaar omgaan… Ik ken genoeg gezinnen die daar een voorbeeld aan kunnen nemen. En het werk van je zussen? Als zij niet gedwongen worden, wie zijn wij om daar iets van te vinden? Ze voorzien blijkbaar in een behoefte, en dat doen ze zo te horen prima. Onze geheimen veilig bij jullie; jullie geheimen veilig bij ons. Deal?” Ik stond op en gaf hem een hand. “Deal.” Toen kreeg Margriet drie zoenen op haar wangen. “Dank jullie wel voor het vertrouwen.” “Dat is wederzijds, Rick”, zei Margriet droogjes. “En we willen graag met je moeder en je zussen kennismaken.”

“Met m’n moeder gaat momenteel een beetje moeilijk; die zit nog twee en een halve week in Amerika op cursus. Annet en Gonnie komen ergens vannacht thuis; ik heb afgesproken om ze rond een uur of elf morgenochtend een ontbijtje op bed te brengen.” Cora schoot in de lach. “Dan wil ik mee! Al was het alleen maar om te voorkomen dat mijn lieve vriendje…” Ze stopte in de zin en kreeg een hoofd als een boei. Margriet schoot in de lach. “…weer door z’n zussen wordt ingepalmd?” Cora keek naar mij, maar ik moest ook lachen. “Jullie zijn geméén!” Ze stampvoette dramatisch.

Margriet bleef lachen. “Als jij vannacht er nou voor zorgt dat Rick morgen compleet voor pampus ligt…” Ik stak mijn handen op en zei semi-wanhopig: “Mag het allemaal even een tandje minder? Deze jongen moet hier nog even aan wennen, dank u wel.” Cora stak haar hand naar me uit. “Ik zal je wel helpen met ‘wennen’, jochie. Ook op het grasveld achter de schuur.” Ik zuchtte. “Oh ja, ook dat nog.”

Margriet stond op en trok Abe overeind. “Kom, in de benen jij. Wij gaan een ommetje maken. Laten we deze twee even alleen.” Toen ze de buitendeur achter zich dicht hadden getrokken keek ik Cora aan. “Wauw…” Ze glimlachte. “Honderd procent vertrouwen, Rick. Voor minder doen we het niet.” Ze legde haar arm om mijn schouder en keek me verleidelijk aan. “En… Is mijn zeehondje genoeg ‘gewend’ om met dit zeemeerminnetje naar bed te gaan?” Ik kuste haar. “Deze zeehond voelt zich nu genoeg thuis om het te proberen.” “Mooi. Dan moet mijn zeehond nog even geduld hebben. Over tien minuten mag je boven komen. Niet eerder. En netjes kloppen. En Bowy meenemen.” Met een knipoog verdween ze naar de gang.

Ik keek Bowy aan. “Nou, daar zitten we dan, malle hond…” Bowy boeide het niet zo. Hij legde zijn kop op mijn been en keek me aan met een blik van: ‘Hé, gaan we nog aaien of hoe zit het?’ Dus deed ik dat maar. Bowy vond het prima. Met zijn ogen half dicht zat hij rustig te genieten, zijn staart heen en weer zwaaiend. Ik zat nog na te denken over het laatste halfuurtje; wat een geluk dat Margriet en Abe niet oordeelden… Mooie mensen. En hoe zou de kennismaking gaan tussen Ma, Annet, Gonnie Margriet, Abe, Hans en Cora? Ik moest een beetje lachen: Cora zou morgen met de zussen kennismaken. Zou ik ze een tijdje alleen laten, zodat ze over Rick als ‘lover’ zouden kunnen kletsen? Dan kon ik inderdaad maar beter even weggaan, want anders zou ik erbij zitten met een kop als een boei… Ik keek op m’n horloge: elf minuten al!

“Kom Bowy. Waar is Cora?” De hond stond op en liep voor me uit de trap op. Ik klopte op de deur. “Hallo mevrouw, hier zijn twee honden die u graag zouden willen zien: een hond en een zeehond.” “Komen jullie maar binnen…” Ik deed de deur open en Bowy glipte voor me uit, hevig kwispelend. “Hoi brave hond… Ja, je bent lief, maar voor nu: kleedje!” Cora draaide zich naar me om. “Hoi zeehondje… Jij bent ook lief, daarom mag je bij Cora komen.” Ik keek naar een prachtig meisje. Haar bruine krullen glanzend, een heel klein beetje opgemaakt: haar lippen glanzend rood en een beetje oogschaduw op. Een kort rokje en een dun bloesje met een zwart hemdje er onder. Nylons of een panty om haar lange benen en schoenen met een stilettohak. “Wauw… Schat, wat zie jij er prachtig uit!”

Ze pakte mijn hand. “Speciaal voor jou. Ik wil nu met je naar bed. Vrijen. All the way. Ik wil je.” “En ik jou…” Verder kwam ik niet: ze trok en naar zich toe en kuste me. Haar lippen op de mijne en haar tong gleed in mijn mond, zocht mijn tong en begon ermee te spelen. Ik sloeg mijn armen om haar heen en streelde haar rug. En zij de mijne. Minutenlang stonden we zo tegen elkaar, langzaam genietend. Tot een zachte piep naast klonk. Bowy keek naar ons. Zijn blik leek te zeggen: ‘Hé vrijdozen, krijg ik ook nog aandacht?’ Cora knielde en streelde de hond. “Ja, ’t is gemeen hé… Staan er twee te vrijen, en jij kan niet meedoen… Want jij bent een je-weet-wel-reu. ’t Is oneerlijk verdeeld in de wereld.” Ik knielde ook naast de hond en samen gaven we hem de aandacht waar hij om vroeg.

Tot Cora opstond. “Zo Bowy… nu ga ik die zeehond eens wat aandacht geven. Jij lekker op je kleedje!” Ze schoof het kleedje in de hoek van de kamer en de hond ging er op liggen, gaapte een keertje en legde toen zijn kop op zijn voorpoten. Cora duwde mij achterover op bed en kwam op me zitten. “En nu jij… lieve Rick, wil je nu met me vrijen?” Ik knikte. “Heel graag, Cora…” Verder kwam ik niet: ze zoende me hevig, haar tong weer in mijn mond, haar handen gleden over mijn lichaam. “Rick… Niet zo passief. Voél me! Streel me en laat me voelen dat we bij elkaar horen!” Ze tilde haar hoofd iets op en keek me aan. “Laat me voelen wat jij fijn vind, Rickie… Vertel het of doe het gewoon… Laat me het voelen!” Ik kreunde. “Ik voel jou! En dat is heerlijk. Je bent zo mooi, Cora… En je wil met mij vrijen…”

Voorzichtig streelde ik haar borsten, terwijl ik haar kuste. Een zacht ‘Hmmmm….’ was haar reactie en ik voelde hoe haar tepels harder werden. Ze verplaatste haar mond naar mijn oor. “Dat doe je heerlijk, lieverd… Zachtjes tussen je vingers rollen… Af en toe een beetje knijpen…” Ik gehoorzaamde en Cora gleed langzaam over me heen en toen van me af. “Wil je je uitkleden, Rick? Ik wil je helemaal zien… en voelen…” Ze keek me veelbelovend aan. “En wil je dat ik me uitkleed?” Ik schudde mijn hoofd. “Nog even niet… Je ziet er zo zo sexy uit, lieverd… En je voelt zo lekker…”

Ze lachte lief. “Ik zal mijn rokje en blouse wél uitdoen. Mag jij zeggen of je me daarna nog steeds sexy vind.” Ze stond op en knoopte haar bloesje los en trok het uit. Toen maakte ze haar rokje los en liet het langzaam zakken. Een kort, zwart onderjurkje, strak om haar lichaam, werd zichtbaar. “Sexy?” Ik knikte. “Zo vreselijk mooi, schat…”

Ze glimlachte en kwam naast me zitten. “Eergisteren besteld. Vanchtend kwam het binnen. Moeder vond het ook prachtig en bestelde er meteen eentje voor zichzelf.” Ze giebelde. “Kóm, jij ook uitkleden… Je boxer nog even aanhouden.” Ik ging ook staan en trok langzaam mijn T-shirt uit. Schoenen, sokken en broek volgden. Cora keek naar me: heel intens, met een glimlach op haar gezicht. “Je bent knap, Rick Anderson. Kóm!”

Ze ging op bed liggen en klopte naast zich. Ik kroop tegen haar aan en kuste haar weer. “Jij ook, lieve Cora. Knap en lief, dat ik bij je mag liggen.” Ze glimlachte. “Egoïsme. Jou wil ik bij me hebben. En ik ben er deze week achter gekomen dat ik dat véél eerder had moeten doen. Een jaar of twee.” Ik kuste haar. Langzaam met mijn tong over haar lippen, ondertussen haar nek strelend… Cora pakte een van mijn handen en legde die vlak boven een borst.

“Streel me daar Rick. En dan langzaam naar beneden… Lang…zaam… Laat me er naar verlangen…” Ik gehoorzaamde en genoot van het uitzicht wat ik had.

Ze lag op haar zij, haar bruine krullen op het kussen, haar ogen gericht op die van mij. Een mooie rode mond met, als ze lachte, een mooie rij witte tanden. Haar hals en schouders bijna bloot, alleen een dun bandje van haar onderjurk die de naaktheid onderbrak. Haar borsten waren stevig en haar tepels waren nu goed zichtbaar: als kleine heuveltjes bovenop haar borsten duwden ze de stof van haar jurkje iets omhoog. En verder naar beneden haar mooie platte buik. In haar bikini was, als ze haar buikspieren spande, een héél licht wasbordje te zien. En nóg verder naar beneden: haar mooie benen. Die zou ik heel graag willen voelen, maar daar moest ik maar even mee wachten tot ze zelf het initiatief nam. Anders zou ik wel eens veel te snel kunnen gaan…

Ze onderbrak mijn gedachten door mijn hand nu op haar borst te leggen. “Lekker verder gaan, Rickie. Je bent zo lief…” Weer kuste ze me en toe trok ze mij dicht tegen zich aan. “Ik wil je voelen! Hoe hard je bent… Ohhh… Dat voelt heerlijk, schat! Wil je mij voelen?” Ze keek me aan en trok langzaam haar jurkje iets op. “Toe maar… Je mag alles voelen en strelen! Ik vind het heerlijk wat je doet!”

“Cora… Mag ik je mooie benen strelen?” Ze glimlachte. “Jij mag alles, Rick. Wat wil je? Zal ik m’n nylons uitdoen?” Ik schudde mijn hoofd. “Nee. Heerlijk gevoel om je mooie benen heen… sexy… Je windt me zo op, Cora!” Ze zei niets, maar leidde mijn hand tussen haar benen. Ik voelde de boorden van haar nylons en daarboven haar blote huid. “Hoger, Rickie…” Ze fluisterde het, bijna geruisloos, zo zacht. “Toe maar… Ik geniet van je. Nu alleen maar strelen, voelen, zoenen… Doe het maar…”

Ze rolde op haar rug, trok een been op en liet dat vervolgens opzij vallen. Mijn hand lag nu vlak onder haar poesje… Ze had geen slipje aan. Langzaam gleden mijn vingers over haar zachte lipjes. Naast me klonk een diepe zucht. Ik keek naar haar gezicht. Cora had haar ogen gesloten, maar een glimlachje om haar mond. Haar borsten gingen sneller op en neer en ze duwde haar poesje tegen mijn vingers aan. Langzaam gleed ik met één vinger tussen haar lipjes, van onder naar boven. “Jaaaa… Toe maar Rick! Heerlijk!” Ik ging iets naar achteren liggen, bij haar vandaan en Cora keek vragend. “Waarom…” “Omdat sommige zaken anders veel te snel gaan, schat. Ik wil jou laten genieten. Ik geniet dan ook, maar als ik te snel klaarkom…”

Haar vragende ogen werden zacht en ze streelde mijn arm. “Zoals ik net al zei: je bent lief, Rickie.” “Jij ook Coortje. En daarom wil ik je verwennen. En als ik iets doe wat jij niet fijn vindt: laat het me weten.” Ze keek me aan. “Wat je nu doet, vind ik niet zo fijn, Rick.” Ik schrok. “Wát?” Ze knipoogde. “Je bent gestopt waar je mee bezig was… Je streelde mijn poesje zo lekker.” “Oh ja, da’s waar ook… bijna vergeten.”

Ze kneep in mijn arm. “Jongeheer Anserson, je belazert de boel. En nu: aan ’t werk of ik ga je zó verleiden dat je binnen de minuut klaarkomt!” Ik grinnikte. “Da’s geen kunst voor jou…” Ik streelde weer over haar lipjes, weer van onder naar boven. Cora sloot haar ogen weer en drukte haar bekken omhoog. “Toe dan Rickie… Streel me over mijn clitje… Zachtjes… Zó lekker…”

Ze werd vochtig; toen ik met m’n vingers weer wat omlaag ging hoorde ik haar poesje soppen. “Is het zo lekker?” Ze knikte en hijgde: “Lekker doorgaan… Je maakt me zo geil… Zo nat ben ik nog nooit geweest. Ik ben er bijna, Rick! Streel me sneller! Lekker over m’n blote kut! En met je vinger er in! Toe maar! Vinger me klaar… JAAA!!” Ze kreunde hard en op hetzelfde moment voelde ik een stroompje vocht tussen haar lipjes vandaan komen. “Ja! Ja! Oooohhhh….” Cora lag te schudden, te kreunen en te hijgen terwijl ze haar orgasme onderging.

Ik haalde voorzichtig mijn vinger uit haar poesje, maar ze legde haar hand op de mijne. “Nee! Blijf me strelen, lieve Rick…” Langzaam kalmeerde ze en na een paar minuten keek ze me aan. “Geleerd van je zussen, Rickie? Ik ga ze morgen heel hartelijk bedanken… Oef… Wat een geweld. Ik dacht dat mij hoofd zou ontploffen…” Plotseling pakte ze mijn hand vast. “Rick! En jij dan? Je bent nog…” Ik moest lachen. “Nee. Ik ben nog niet klaargekomen. Ik heb heerlijk van je genoten schatje. En om eerlijk te zijn: het scheelde soms niet veel…” Ze keek me aan me trok me naar zich toe. “Jij bent…” Ze zweeg even en fluisterde toen in mijn oor: “Hoe kan ik jou verwennen, lekker ding?”

Ik voelde dat ik moest blozen. “Alles mag, dat weet je toch?” “Wil je… Mag ik je mooie poesje zoenen? En je mooie benen om me heen voelen?” Cora’s ogen glinsterden. “Zal ik jou eens laten klaarkomen? Ik wil je proeven, Rick. Geef me alles, terwijl jij geniet van mijn lekkere geile kút!” Het laatste woord sprak ze met nadruk uit, vlakbij mijn oor. Ze draaide zich om, haar hoofd bij mijn pik. “Ik kom op je liggen… En geniet maar lekker van me!”

Ze sloeg een been over me heen en plotseling was ik op het lekkerste plekje van de wereld: tussen de benen van het liefste meisje wat ik kende. Haar warme benen streelden mijn hoofd e haar poesje kwam langzaam steeds dichterbij. Nét toen ik haar wilde likken voelde ik haar warme lippen zachtjes over mijn pik schuiven en haar tong er overheen dansen. Even liet ze los enn ik hoorde: “Als je klaar wil komen lieve Rick: lekker genieten. Ik wil je voelen klaarkomen, je proeven en alles doorslikken. Het komt van jou, dat moét wel lekker zijn…”

Toen likte ze weer. Haar tong gleed over mijn eikel, speelde ermee, en ze liet me gigantisch genieten! En tegelijk kwam haar mooie poesje tegen mijn mond; ik rook haar en proefde haar vocht. Heerlijk! Ik trok haar benen tegen me aan en genoot van haar warmte en intimiteit.

Langzaam likte ik haar mooie, gladde poesje, van boven naar onder en weer terug. Cora kreunde en ik voelde de trillingen om mijn pik. Wéér liet ze los. “Rick! Wat heerlijk… Je laat me wéér…” Weer die warme lippen om mijn eikel! En nu begon ze te zuigen… Op en neer gingen haar lippen, heen en weer haar tong… En tegelijk proefde ik nieuw vocht uit haar kut; ik voelde haar borst op en neer gaan op mijn buik. Een lange kreun toen ik aan haar clit zoog en nu droop het vocht in een gestage stroom uit haar poesje. Haar lipjes waren uit elkaar gegaan en ik kon het rose binnenste zien.

Met mijn tong drong ik zo diep mogelijk in haar, mijn neus tegen haar clit en ik stootte mijn heupen omhoog; ik moest nu klaarkomen! Cora snoof door haar neus en likte en zoog heerlijk! Ik kon een orgasme niet meer tegenhouden: Mijn ballen krompen samen en met een grom spoot ik de eerste straal in haar mond. Ze bleef heerlijk zuigen en ik voelde haar slikken. “Toe maar! Lekker! Laat je gaan, geniet maar van je geile meisje!” Nu streelde en melkte ze mijn pik zachtjes met haar handen. Weer voelde ik haar tong over mijn eikel fladderen. “Schatje… Dit wordt nu een beetje gevoelig…” Ze likte nog een keertje, heel zachtjes nu. Toen liet ze los en draaide zich om.

“Mag ik tegen je aan liggen?” Ik trok haar naar me toe. “Jij mag alles… Dank je wel, lieve schat.” Ik zoende haar zachtjes en even lagen we stil tegen elkaar en keken we elkaar aan. “Cora…” Verder zei ik niets. Kón ik niets meer zeggen. Haar hand gleed over mijn borst; langzaam tekende ze wat figuurtjes. “Dit was zó anders, Rick… Voor het eerst heb ik me helemaal kunnen laten gaan. Geen reserves, alleen maar jij en ik… Dank je wel.”

Ze legde haar hoofd op mijn schouder en even later voelde ik tranen in mijn nek. “Hé rare meid, wat is dat nou? Je moet op dit moment toch niet huilen?” Ze knikte en zei stotend: “Jawel… Je kunt ook… huilen als je… heel gelukkig bent… En dat ben ik nu, Rickie…” Ze tilde haar hoofd op en keek me aan. Bruine ogen met gouden stipjes, vol met tranen. “Ik ook, schat. Wij horen bij elkaar.” Ze knikte met overtuiging. “Ja. Wij horen bij elkaar.” Een paar minuten lagen we na te genieten: ekaar zachtjes strelend, af en toe een zoentje… Toen zei ze: “Kom, even wassen, anders krijgen we er morgen spijt van.”

En terwijl we in de badkamer stonden, hoorden we Margriet en Abe naar boven komen. “Welterusten Coortje, welterusten Rick!” “Slaap lekker! De deur van hun slaapkamer ging dicht en Cora keek ondeugend. “Zo… durf je nu weer terug naar mijn kamer? In je nakie?” Ik kietelde haar even. “Pestkop. Vooruit, er uit.” Ik was opgelucht toen de deur van Cora’s kamer achter me dicht ging. Geen risico dat haar ouders me naakt in de gang zouden zien lopen… Even later lagen we weer in bed. “Nu lekker slapen, schoonheid?” Ze knikte. “Dat gaat lukken. Lekker tegen jou aan. En als ik niet kan slapen, weet ik nog wel een sport waar je goed moe van kan worden…”

Ik bromde: “Judo zeker... Nee, dank je wel. Lig ik weer met m’n arm uit de kom naast Bowy…”

“Je bent een schuimpje, Rick…” Ik voelde haar armen om me heen glijden en toen, zacht in mijn oor: “…een héél lief, zoet schuimpje. Welterusten…”

Twee warme lippen op de mijne en een tong gleed er snel tussendoor. Even later voelde ik me wegzakken. Waarschijnlijk met een grote glimlach op mijn gezicht…