Ik zou van mezelf niet zeggen dat ik een erg opvallende jongen ben. Als ik ten minste in iets zou moeten uitblinken, zou dat waarschijnlijk “normaalheid” zijn; ik beschik niet over wat je nou een grote vriendenkring zou noemen, mijn cijfers zijn op zijn best voldoende en de enige feestjes die ik van dichtbij heb meegemaakt, zijn de wekelijkse boekenclubsessies van mijn moeder. Niet dat ik me erg stoor aan die dingen. Soms moet je ook maar genoegen nemen met wat je hebt, zou ik zeggen; en trouwens, het zou me vermoeiender lijken voortdurend maar bezig te zijn met je naar anderen te schikken dan eenvoudig te accepteren dat je een buitenbeentje bent, en ook zal blijven.

Dus dat ben ik: Nate het buitenbeentje. Welke magische stand van de planeten dan had moeten plaatsvinden om Robin in mijn schoot te werpen, weet ik ook niet. Als ik een buitenbeentje ben, zou ik zeggen dat Robin de stoerste meid onder de stoere meisjes is. Ze is in elke zin een vereniging van tegenstrijdigheden; lief maar weerbaar, grappig maar gedreven als het erop aankomt, knap en toch ook op haar eigen manier heel gewoon. We hebben onze onwaarschijnlijke vriendschap gesmeed op de kleuterschool, en sindsdien zijn we zowat onafscheidelijk geweest, hoewel het de laatste jaren denk ik wel duidelijk is geworden dat ik altijd in haar schaduw heb geleefd. Niet dat ik me dat erg aantrek; ze heeft me vaak genoeg op sleeptouw genomen en me in feite steeds gepusht om mijn eigen grenzen op te zoeken. Ze is de beste vriendin die ik me maar zou kunnen wensen, en hoewel ze natuurlijk wel een paar keer het lijdend voorwerp van bepaalde… fantasieën is geweest sinds mijn lichaam door de opwindende veranderingen van de puberteit is gegaan, heb ik onze relatie eigenlijk nooit anders gezien, of voor kunnen stellen. Dat veranderde echter allemaal tijdens die bewuste laatste zomervakantie.

Het was in alle opzichten tot dusver een enerverende zomer geweest. Met onze diploma’s op zak hadden we de volgende fase van ons leven al uitgestippeld; Robin zou (natuurlijk) naar de universiteit gaan, ik naar het hbo. Traditiegetrouw zou ik ook weer met mijn ouders en twee broers op vakantie gaan naar Zweden. Normaal gingen Robin en haar familie met ons mee, maar dat jaar had ze met haar vriendinnen een examenreis naar Griekenland gepland, en zouden we dus alleen gaan. Niet voor het eerst werd ik me bewust van het feit dat zoveel dingen die ik eerst voor vanzelfsprekend had gehouden, dat niet meer zouden zijn. Ik kon me niet meer aan mijn vriendin vasthouden en op haar rekenen om me door het leven te sleuren. We zouden nu allebei onze eigen weg gaan, nieuwe personen ontmoeten, nieuwe vrienden maken. Ik wist dat erover malen me er alleen maar meer kut over zou doen voelen, maar negatief denken is nou eenmaal belachelijk veel makkelijker dan positief denken. Ik geloof dat het mijn familie ook begon op te vallen, want op een gegeven moment begonnen ze allemaal te klagen dat ik alleen maar bij de tent zat en altijd maar chagrijnig op alles reageerde.

Toen kwam in de laatste weken van de vakantie een verrassend nieuwtje; Robin was vroegtijdig naar huis gekomen omdat één van haar vriendinnen ziek was geworden, en had besloten om de rest van de vakantie bij ons door te brengen. Ik was meer verbaasd dan ik had moeten zijn over het feit dat ze dat hele pokken-eind zelfstandig zou komen, maar dat was natuurlijk typisch Robin. Ik merkte dat ik opleefde op een manier die niet helemaal vertrouwd aanvoelde. Ik voelde me warmer, meer nerveuzer. Ik raakte de gevoelens niet bepaald kwijt, zelfs niet op de dag dat ik naar de ingang van de camping toe liep om haar te verwelkomen. Het was twee uur en er stond een verfrissende, maar niet bepaald onaangename zomerwind toen de streekbus bij de halte stopte. Nadat hij met een mechanische brul optrok en het stof van de weg was neergeslagen, stond ze daar ineens, even enthousiast als altijd. Het zweet van de lange reis had haar niet veel kwaad gedaan. Haar rode haar was in een losse paardenstaart gebonden, en een gezonde rode blos liep op van haar wangen tot haar met lichte sproetjes besprenkelde neus. Ze droeg een afgeknipte spijkerbroek, die haar sterke benen mooi deed uitkomen (ik kwam nog altijd niet van de gedachte af dat ze je hoofd ertussen kon verpletteren als ze dat wilde) en een geel t-shirt, die aan de welgevormde curven van haar lichaam kleefde. Ik had mijn hand nog niet opgestoken of ze stond al voor me, en greep me vast in een stevige Robin-omhelzing die zoals altijd elk beetje lucht uit mijn longen wrong. Haar grote, zachte borsten drukten tegen me aan en ik merkte een onwillekeurige speling in mijn broek op, maar ze scheen er niets van te merken, want ze liet me al snel weer los en keek me glimlachend aan. ‘Nate,’ zei ze, ‘Nate die weet,’
‘Weet wat?’ vroeg ik.
‘In ieder geval niet wat goed voor hem is,’ antwoordde ze. ‘Je ziet zo bleek als een spook, man!’
‘Oh, dat,’ mompelde ik, en ik keek naar mijn melkwitte benen. Het was waar, en het verschil was al helemaal zichtbaar met het fraaie kleurtje dat Robin in Griekenland moest hebben opgedaan. Ik haalde mijn schouders op. ‘Nou, ik zal eraan werken.’
‘Maar goed dat ik er nu ben, dan,’ glimlachte ze weer, en even dacht ik dat ik iets anders dan vrolijke schitteringen in haar ogen zag; een vreemde, primitieve blik die me deed wensen dat ik gedachten kon lezen. Toen was hij weer weg en stootte ze me tegen de arm. ‘Au! Waar was dat voor nodig?’
‘Je stond te dromen, sufferd. Nou, laat jullie stekkie eens zien. Ik denk dat ik wel een heel meer op kan na die lange reis,’ Zonder op me te wachten, liep ze al met ferme passen vooruit en moest ik rennen om haar bij te houden. Ondanks mijn kloppende rechterarm, waar zeker een blauwe plek zou komen, glimlachte ik. Mijn beste vriendin was er, en de vakantie kon nu alleen maar beter worden.

Mijn familie was altijd al verzot op Robin geweest. Ze onthaalden haar als hun eigen dochter en zus, met omhelzingen, schouderklopjes en een hoop gelach. Nadat we samen even wat hadden gedronken bood ik haar aan om haar tent te helpen opzetten, en samen gingen we aan de slag. Het was niet eens zo’n heel ingewikkeld karwei, maar onderschat nooit mijn vermogen om iets simpels knap lastig te maken. Robin had het grootste gedeelte al opgezet voor ze eindelijk doorhad dat ik volledig verstrikt was geraakt in de scheerlijnen en me schaterlachend ontwarde. Ik besloot de rest van mijn hulp maar als emotionele steun aan te bieden.
Terwijl ze zo in de waterige middagzon bezig was, voelde ik het vreemde, warme gevoel weer opkomen. Ik had Robin natuurlijk altijd wel knap gevonden, maar dit was nooit meer dan een observatie geweest, zoals je zou zeggen dat een schilderij mooi is. Maar nu, terwijl ze neerhurkte om de haringen in de grond te slaan en ik de lijn van haar gladde rug naar haar stevige billen volgde, besefte ik dat ze knap was op een manier die me om de een of andere reden jaloers maakte. Kon het zijn dat ik meer wilde? Dat ik wenste dat onze relatie meer zou omvatten dan wat het tot dan toe had gedaan? Maar dat was een stomme, en eigenlijk ook best wanhopige gedachte. Met al die jaren achter ons was het moeilijk om Robin anders te zien dan wat ze altijd was geweest: een goede, lieve vriendin. Bovendien was het wel een héél gedurfde aanname dat ze ooit meer in mij zou zien.

Ik zette het van me af en dacht er de rest van de dag niet meer aan. Waarschijnlijk waren deze plotselinge gevoelens ook het gevolg van een deels opgehoopte seksuele frustratie; het zal je, denk ik, niet verbazen om te horen dat ik nog nooit seks had gehad, en enige voldoening tot dan toe voornamelijk moest hebben van het bezwangeren van papieren tissues. Ik had me sinds het begin van de vakantie nog niet afgetrokken, en die avond besloot ik dus om wat spanning van me af te zetten. Na het avondeten (we hadden spaghetti gegeten; Robin had een lange sliert over haar bovenlip gelegd en een impressie gegeven waar Jackie Chan nog een puntje aan had kunnen zuigen) ging ik naar het toilet en wachtte tot het wat rustiger was. Ik plugde mijn oordopjes in en scrolde wat door de porno die ik op mijn mobiel had gedownload, maar merkte dat ik moeite had om me op de beelden te focussen. Het was vreemd; ik dacht dat ik wel klaar zou zijn op het moment dat ik mijn hand om mijn stijve lul legde, maar dat viel dus nog erg tegen. Na een paar minuten kwam er een bizarre gedachte bij me op en probeerde ik iets anders. Ik begon aan Robin te denken, probeerde me de mooie vormen van haar lichaam naakt voor te stellen. Haar mooie gezichtje, de rode, glanzende haren golvend langs haar gloeiende wangen. Haar borsten, vol en rond als meloenen met fraaie, roze tepels, deinend bij elke stap die ze zette. De brede heupen en gespierde, gebruinde benen, die elkaar ontmoetten op de plaats van haar spleetje, prachtig overlopend in een harde, dikke clitoris en omrand door fijne, rode haartjes…
Ik kreunde en kwam schokkend klaar met het beeld van deze naakte Robin, die plagerig een tong naar me uitstak, op mijn netvlies. Warm zaad stroomde over mijn hand. Ik had er een zootje van gemaakt, maar voelde me al stukken beter; nu kon ik ten minste een moment naar Robin kijken zonder overvallen te worden door een hoop storende gedachten. Ik ruimde op, zo goed en kwaad als dat ging, en keerde terug naar de tent, waar het een van mijn broers kennelijk opviel dat ik nogal een rood hoofd had.
‘Slechte spaghetti,’ zei ik alleen maar.

— • —

De volgende dag opende met een lichte regen en vooral veel spijt over wat ik had gedaan. Ik had een grens voor mezelf overschreden, vond ik, en hoewel ik haar niet eens fysiek had aangeraakt, voelde het toch alsof ik iets verkeerds met Robin had gedaan. Zelf scheen ze zich van geen kwaad bewust, want toen ik de tent uit kroop en met lome ogen tegen de felle grijze lucht knipperde, kwam ze al aan joggen in niet al te verhullende kleding. ‘Jij bent vroeg op,’ zei ik.
‘De lucht is hier beter,’ antwoordde ze, en toen ze diep inhaleerde was het moeilijk om de deining van haar grote natte boezem te negeren, die eruit zag alsof ze elk moment uit haar strakke shirtje kon barsten. Tot zover mijn beroerde voornemen om níét te proberen haar elk moment mentaal uit te kleden. Lekker bezig, Nate.
‘Nou, dan voel jij er meer in dan ik,’ bromde ik, terwijl ik mijn vest verder dicht ritste. ‘Ik word er vooral nat van.’
‘En dat is nou jouw probleem,’ zei ze, maar niet onaardig. ‘Je vergeet dat achter de wolken nog altijd de zon schijnt. Kijk!’ En net toen ze wees, brak verderop boven de bomen de hemel een stukje open; een warme straal zonlicht viel over ons neer. ‘Geweldig,’ zuchtte ik, ‘nou spant zelfs de natuur al met je samen.’
‘Aansteller. Hier, ik geef je wel een knuffel,’ Voordat ik iets kon doen, had ze zich al tegen me aangedrukt en sloeg twee sterke, bezweette armen om me heen. ‘Getver!’ riep ik en schaterlachend liet ze me weer los. ‘Ik ga me even opfrissen voor het ontbijt. Zorg dat ze niet alles opmaken voor ik terug ben!’ En ze was al weer weggerend. Ik zuchtte diep, en vroeg me af hoeveel beter alles zou zijn als ik toch haar onbezorgdheid had.

Bij het ontbijt werd besloten om die dag een nabijgelegen stadje te bezoeken en eens rond te kijken. Gelukkig had Robin besloten om het meeste van haar figuur te verhullen in een ruim zittende hoodie, zodat het ten minste weer te doen was om me zonder al te veel wilde gedachten in haar buurt te begeven. Rond tien uur vertrokken we en tijdens de heenreis drong mijn moeder tot vrijwel onze collectieve ergernis erop aan dat we ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’ zouden spelen, wat we ongeveer zo’n half uur volhielden. Toen Robin een keer ‘Nate’s blauwe ogen’ noemde, keek ik haar verbaasd aan en zag dat ze schaapachtig naar me glimlachte. Even, heel even maar, dacht ik weer dat ik iets van die rare primitieve blik van gisteren zag, maar misschien hoopte ik het alleen maar.

Om twaalf uur kwamen we aan en besloten we eerst wat in de omgeving van het stadscentrum rond te struinen. Robin had haar camera meegenomen en klikte er aardig op los. Monumenten, oude gebouwen en zelfs mensen konden niet ontsnappen aan haar lens, die ze hanteerde met haar gebruikelijke onvermoeibare geestdrift. Haar enthousiasme werkte aanstekelijk, en ik speelde lachend voor model terwijl ze me fotografeerde alsof ik over het water van een fontein liep en een kerktoren probeerde om te duwen. We aten wat bij een kleine bakkerij, en de uren vlogen om. Toen we boodschappen hadden gedaan en weer terug naar de camping reden, legde Robin haar hoofd op mijn schouder, en ademde zachtjes terwijl we samen naar het voorbijglijdende landschap keken. Ik zou willen dat dat moment eeuwig zou hebben kunnen duren, maar helaas komt aan alle wegen uiteindelijk een eind.

Het avondeten was als vanouds gezellig en die avond trokken we naar de kampvuurkuil om marshmallows te roosteren. Nadat mijn vader en een van mijn broers het vuur hadden aangemaakt, haalde mijn andere broer zijn gitaar tevoorschijn en hieven we met luide stemmen alle kinderachtige kampvuurliedjes aan. Robin zat naast me en zong onbeschaamd uit volle borst mee. De sfeer kon echt niet meer stuk toen mijn vader op een gegeven moment een koelbox tevoorschijn haalde en biertjes liet rondgaan (ik sloeg over omdat ik het spul nooit echt had leren drinken), en we zongen, praatten en lachten tot laat in de avond. Mijn moeder was de eerste die het opgaf (“sorry dat ik je met al die kerels achterlaat, lieverd,” zei ze met een schuldige blik tegen Robin), en daarna de jongste van mijn twee broers. Toen gingen ook mijn vader en mijn andere broer terug naar de tent, en merkte ik met enige verbazing dat alleen Robin en ik nog waren overgebleven. Ze was erg knap, zoals ze daar zat met donkere ogen die in het vuur oplichtten, stilletjes in haar zwarte hoodie met haar flesje bier nog in haar handen. Mijn Robin, dacht ik. Mijn Robin, met je blauwe plekken en je rode haar en je twinkelogen, en toch zal je nooit meer zijn dan dat.

Ze moest hebben gemerkt dat ik naar haar keek, want ze keek naar me op en glimlachte. ‘Slokje?’ vroeg ze, en ze stak de fles naar voren.
‘Nee, dank je,’ zei ik.
‘Kom op, één slokje maar. Anders weet je nooit of je het lekker vindt.’
Ik rolde met mijn ogen en pakte toen toch maar de fles aan. Ik nam een slok, voelde de bittere smaak in mijn keel opwellen, trok een vies gezicht en hoestte. Ze lachte haar prachtige lach, nam het flesje weer terug en dronk hem in één keer leeg. Toen liet ze een knallende boer en wreef langs haar mond met de mouw van haar hoodie.
We zaten nog een lange tijd in stilte voordat ik eindelijk zei: ‘Bedankt, nog.’
‘Waarvoor?’
‘Dat je wilde komen. Ik had er eigenlijk op gerekend dat het al voorbij zou zijn. Het voelt nog steeds vreemd aan, dat we straks niet meer samen naar school gaan en zo.’
Ze was even stil, en knikte toen. ‘Ja, raar wel. Ik kon er ook niet echt aan wennen toen ik in Griekenland zat. Hoe lang kennen we elkaar nou al eigenlijk?’
‘Sinds de kleuterschool. Ik weet nog dat je me altijd op de grote skelter liet rijden.’
‘Oh ja, omdat je het nooit aan andere kinderen durfde te vragen.’ Ze lachte bij de herinnering. ‘In dat opzicht is er ook nog niets veranderd, of wel?’
‘Eerst was er Robin, en toen was er Nate.’
‘Wat jij zegt.’ Er viel weer een stilte. De laatste resten van het vuur knapperden en braakten gloeiende snippers as uit. Ik kon gewoon niet bevatten dat het na deze vakantie voorbij zou zijn. Net zoals in de auto vandaag wenste ik dat momenten eeuwigheden zouden worden, dat we hier gewoon bevroren konden worden in de tijd, met elkaar tot in oneindigheid. En anders hoopte ik nog steeds dat Robin misschien nu haar mond open zou doen, met de touwtjes van haar capuchon zou friemelen, en zeggen: ‘Nate, ik moet je iets opbiechten over wat ik voor je voel…’
Maar dat gebeurde natuurlijk niet. Ze zuchtte alleen, en zei: ‘Weet je, misschien maken we het groter dan het is. Dit is niet het einde. We kunnen nog steeds met elkaar afspreken, gewoon een filmpje pakken, of ergens wat drinken–’
Maar dat is niet hetzelfde, wilde ik zeggen, ik ben verliefd op je, Robin, begrijp je dat verdomme niet? Ook al gaan we naar alle films en drinken we tot we allebei bezopen zijn, dat zouden we alleen als vrienden doen, en dat wil ik niet, ik wil je warmte voelen, je tong in mijn mond voelen – Maar ik zei niets.
‘– en wie weet, misschien krijg je wel een vriendin en vergeet je me helemaal.’
Ik heb altijd gevonden dat degenen die zeggen dat hun hart is gebroken maar stomme sentimentele slappe zakken zijn, maar op dat moment voelde ik me wel alsof ik in de grond kon zakken. Ik wilde er niet meer zijn, ik wilde niet bij haar in de buurt zijn, ik wilde naar mijn tent terug rennen en mijn slaapzak in duiken en erin schreeuwen, net zolang tot ik geen stem meer over had en in slaap zou vallen.
Uiteindelijk deed ik geen van die dingen. ‘Nou, we zullen wel zien,’ zei ik, en wreef in mijn ogen. ‘Weet je, het is al laat, ik denk dat ik maar eens naar mijn nest ga,’
‘Ja, ik ook.’ Ze geeuwde en rekte zich uit; heel even werd een stukje van haar blote buik zichtbaar, en het irriteerde me dat ik er naar bleef staren tot haar hoodie er weer over zakte. ‘Morgen is het mooi wandelweer, geloof ik. Heb je zin om mee te gaan?’
‘Ik kijk wel. Trusten, Robin,’ Zonder op antwoord te wachten, liep ik terug naar mijn tent, kroop daar mijn slaapzak in en viel na lang woelen in slaap.

— • —

Ik werd wakker van een raar gevoel ter hoogte van mijn heupen. Het was alsof er iets op drukte. Ik zou willen dat ik mijn ogen kon openen om te zien wat het was, maar ik had er om de een of andere reden nogal wat moeite mee. Ik bleef stil liggen om misschien enig gerucht op te vangen, maar het enige wat ik hoorde, waren de nachtelijke geluiden van buiten de tent. Even kwam er een bizarre gedachte bij me op: dat een of ander wild beest, een eland of zo, erin geslaagd was om mijn tent binnen te dringen en zich nu tegoed deed aan mijn geslachtsdelen, maar dat was natuurlijk onzin. Ik merkte wel dat het rond mijn lid warm aanvoelde, en dat deze stijf was geworden. De sensatie wond me op, verdoofde mijn zenuwuiteinden, zodat ik niet anders voelde dan die ritmische kloppende warmte rond mijn penis. Ik wilde nu erg graag kijken en probeerde nog eens om mijn ogen te openen. Dat lukte gedeeltelijk, en tussen mijn oogleden door ving ik een glimp op van vlagen rood. Het gevoel werd heviger. Iets gleed over mijn lul, masseerde de huid ervan, verspreidde een heerlijke natheid die van mijn ballen droop. Ik deed eindelijk mijn ogen open, en zag een engel.

Een extreem naakte Robin zat boven op me en bereed me, zachtjes kreunend. Haar benen hadden me vastgeklemd. Haar mond hing open in volkomen extase. Met haar handen steunde ze op mijn borst, de armen iets gebogen, zodat haar volle borsten naar voren wiegden. Als ik op dat moment mijn handen had uitgestoken had ik ze kunnen voelen, de tepels tussen mijn vingers kunnen rollen, ze misschien zelfs tussen mijn tanden kunnen nemen. Maar ik lag als verlamd onder haar, niet goed in staat wat ik zag te bevatten. Gebeurde dit echt? Was ik echt met Robin aan het neuken?
Wat er ook gebeurde, we waren kennelijk te druk om met elkaar te praten, en anders waren we er te geil voor. Niet dat ik veel te klagen had. Ik zat tot mijn ballen in mijn naakte jeugdvriendin, en het voelde beter dan ik ooit had durven dromen. Ik keek toe hoe haar kletsnatte kutje over mijn penis gleed, op en neer, de schaamlippen gezwollen van opwinding. Ze moest al meerdere keren zijn klaargekomen, want ik voelde vochtig geil uit haar vagina langs mijn balzak lopen. Het zou me heerlijk hebben geleken om mijn vingers erin te dompelen en ze in haar mond te steken, zodat ze haar eigen sappen kon proeven, maar ik kon me nog altijd niet bewegen. Het viel me ook op dat Robin nog geen woord tegen me had gezegd; ze kreunde alleen maar, zachte, lieve woordjes die ik niet kon verstaan. Haar gezicht was engelachtig mooi, en het deed me heel wat om te weten dat ze zo zweette omdat ze me neukte, twee beste vrienden verbonden in vleselijke liefde en hete seks. Met zo’n gezicht kon het natuurlijk niet anders dan dat mijn eigen orgasme langzaam begon op te wellen. Ik deed zoveel mogelijk mijn best om mijn lichaam tegen te houden omdat ik niets anders wilde dan samen met Robin klaar te komen, maar zie maar eens niét te komen met zo’n glorieus stel dikke tieten in je gezicht. Uiteindelijk kon ik het niet meer tegenhouden; mijn heupen begonnen te stoten, vlekken dansten voor mijn ogen, en ik kreunde: ‘Robin!’

Met een stoot werd ik wakker. Robin was weg. Ik zat alleen, in mijn tent, in het donker, met een onderbroek vol zaad en volgens mij een flink natte plek in mijn slaapzak ook nog. Ik zuchtte diep. Geweldig, kennelijk kon ik zelfs in mijn slaap mijn impulsen niet in bedwang houden. Ik hoopte maar dat niemand me gehoord had, of ik zou morgen wat uit te leggen hebben.
Schoonmaken was een heel karwei, maar ik geloof dat ik mijn tent in en uit wist te komen zonder al te veel lawaai te maken. In het voorbijgaan wierp ik een blik op Robin’s tent, die er even stil en donker bij lag als de anderen. Dit werd toch te gek. Misschien was het maar goed dat we straks uit elkaar gingen, al was dat natuurlijk geen garantie dat ik niet meer aan haar zou denken. Misschien moest ik ook maar heroverwegen om met haar te gaan wandelen… maar terwijl ik een nieuwe schone onderbroek aantrok, stootte iets aan die gedachte me tegen de borst. Dit was onze laatste vakantie. Ik zou wellicht mijn beste vriendin voor heel lang niet meer zien hierna, en ik zou onze laatste momenten samen weggooien alleen maar vanwege mijn stomme hormonen? Dus niet. Ik moest mezelf in bedwang houden. Het draaide niet allemaal om mij, en ik moest me er verdomme naar gedragen. Met een hernieuwde overtuiging kroop ik terug in mijn slaapzak (ik zat helaas nog met een natte plek opgescheept maar die kon ik er echt niet meer uitkrijgen) en viel in een nieuwe, droomloze slaap.

— • —

Gelukkig scheen niemand zich van mijn nachtelijke avontuurtje bewust te zijn, want aan het ontbijt kwamen alleen de gebruikelijke scheten van mijn vader en het gesnurk van mijn oudste broer ter sprake. Ik meende wel dat Robin verschillende keren nogal lang naar me staarde, maar dat verbeeldde ik me waarschijnlijk alleen. Er werd besloten dat ik en Robin een nabijgelegen route zouden volgen en onderweg zouden lunchen; de rest zou op de camping blijven of een of andere bezienswaardigheid in de buurt bezoeken. Wij tweeën, alleen op pad. Het vooruitzicht zou me geweldig hebben moeten lijken, maar op dat moment had ik er nogal gemengde gevoelens over.
Robin’s humeur was in ieder geval niet stuk te krijgen. Gekleed in haar bergschoenen, korte broek en oranje vest die haar enorme borsten weer eens nauwelijks vast leek te kunnen houden, stond ze al op me te wachten. ‘Daar is mijn stoere bink al,’ zei ze, toen ik er was. ‘Ben je er klaar voor?’
‘Nee,’ zei ik, ‘maar dat zal ik toch nooit wel zijn, dus laten we maar gaan.’
‘Ach, het zal vast leuk worden. Lekker met zijn tweeën, net als vroeger.’
‘Zolang jij er maar bent om me halverwege verder te dragen.’
‘Precies,’ glimlachte ze, en toen gingen we op weg. We liepen een klein stukje over de grote weg vanaf de camping en sloegen toen een bospad in. Het pad slingerde zich ene tijd langs een klein beekje, maar begon toen te klimmen en al snel hijgde ik alsof ik net een hele piepjestest achter de rug had. Robin was onvermoeibaar. Ze leidde ons over keien, door moerassen, stak glimlachend haar hand uit als ik weer eens over een uitstekende boomwortel struikelde en wist ondertussen ook nog allemaal jeugdverhalen op te halen die ik allang vergeten was. Desondanks begon ze ook langzamerhand last te krijgen van de klamme hitte, die als een deken over ons heen lag, en toen we halverwege bij een kruising even stopten om wat te drinken, verraste ze me door in één keer haar vest over haar hoofd uit te trekken.

Het was moeilijk om niet te zien. Ze droeg een wit hemdje, maar door het zweet zou het net zo kunnen zijn alsof ze niets aan had. De lijnen van twee mooie, stevige tepels tekenden zich af tegen roze huid. Zweet liep door het kuiltje tussen haar borsten, dat ik op zichzelf al heel geil vond, naar beneden langs haar strakke buik en gapende navel. Ze sloeg een klein flesje water achterover, en terwijl ze daar stond, glanzend in het zonlicht van haar gespierde benen tot haar slanke taille, haar geweldige borst en knappe gezichtje, wist ik het: ze was een knappe, jonge vrouw geworden, en ik zou voor haar altijd degene zijn die ik altijd voor haar was geweest: de suffe jongen in haar schaduw.
Ze keek naar me en knipoogde: ‘Zie je iets leuks?’
‘Wat?’ Ik knipperde met mijn ogen. Bijna was ik zeker dat ik het verkeerd had verstaan: ze zou toch niet met me flirten?
‘Ik geloof dat we er bijna zijn,’ zei ze. ‘Nog even doorzetten, en dan kunnen we zo iets eten.’
‘Waarom heb ik een gevoel alsof je dat de afgelopen drie uur ook al vijf keer hebt gezegd?’ zuchtte ik.
‘Je stelt je alleen maar aan. Zo’n sterke jongen als jij zou daar toch geen moeite mee moeten hebben,’ Hier, daar deed ze het weer. Ik vroeg me af wat ze had, want haar stem had een andere toon dan wanneer ze me gewoonlijk plaagde. Maar voordat ik iets kon vragen, was ze alweer op de been en begonnen we aan de laatste etappe van de reis naar boven. Die was aanzienlijk zwaarder. De regen van de afgelopen dagen had het meeste van het pad onder water gezet, en we zwoegden ons door zompige grond en moesten vaak een grote omweg langs brede plassen nemen. Vloekend en lachend stapten we verder, en toen we boven eindelijk de kleine open plaats aan het einde van de route bereikten, waren allebei mijn sokken nat en had Robin een flink paar schrammen opgelopen.
Ons enthousiasme was echter te groot om ergens een probleem van te maken. De plek grensde aan een prachtig klein meertje, en als je aan de oever ging staan, droeg je stem indrukwekkend ver, weerkaatsend in de bossen en dalen als holle echo’s. Verder stond er nog een picknickbankje, een stenen vuurkuil en een klein hokje waarin houtblokken opgeslagen lagen. Robin begon zich bezig te houden met het vuur, terwijl ik broodjes sneed voor de worstjes die we zouden roosteren. Nog geen kwartier later zaten we lekker samen te eten, terwijl onze sokken en schoenen bij het vuur droogden.
‘Lekker,’ zei ik. ‘Dat geeft weer nieuwe energie.’
‘Ja, nou. Je zal het nodig hebben, te oordelen naar hoe je zat te steunen op de heenweg.’ grinnikte ze.
‘Hé, ik heb me door jou laten overhalen. Maar het geeft niet, hoor. Slaap ik ten minste weer lekker vanavond,’ En hopelijk een stuk beter dan de vorige avond, voegde ik er in gedachten aan toe. Ik had het er tot dusver beter afgebracht dan de afgelopen dagen, maar dat was bijna zeker geen garantie, en ik zou me vanavond waarschijnlijk moeten aftrekken als ik geen natte droom meer wilde krijgen.
‘Ja, daar nog even over, je had vorige avond volgens mij wel een erg leuke droom, hè?’ Ik stikte bijna. Shit, ze wist het. Stotterend vroeg ik: ‘Oh, uh, dat heb je gehoord?’
‘Het was moeilijk om niet te horen. Het klonk daarbinnen alsof je met Scarlett Johansson in bed was gedoken,’ giechelde ze, en daarna werd ze ineens stil. ‘Ik werd er eigenlijk best geil van. Waar… waar ging het over?’
Ik zat even met mijn mond vol tanden. De hele situatie was al gênant genoeg, maar als toppunt reageerde Robin volkomen anders dan ik had verwacht. Ze zat naast me op het picknickbankje en was ongemerkt wat dichter naar me toe geschoven, en toen ik naar haar broekje keek, zag ik in haar kruis een natte vlek waarvan ik vermoedde dat het geen zweet was. Was ze echt opgewonden? Nu?
‘Nou, eh, het ging over ons, eigenlijk,’ zei ik, terwijl ik mijn hoofd rood voelde worden.
‘Waren,’ – haar hand kroop afwezig naar beneden en wreef over haar kruis – ‘waren we aan het neuken?’
Ik slikte. ‘Robin, ik–‘

Maar op dat moment legde ze haar hand op mijn wang en kuste me. Het was even plotseling als heerlijk, en ik voelde mijn knieën week worden. Haar tong drong zich zonder enige weerstand naar binnen en ik proefde haar, haar warmte, haar vochtigheid, haar geilheid. God, wat was ze lekker. Ze legde haar andere hand tussen mijn benen en masseerde mijn snel stijf wordende penis door mijn broek heen. Aarzelend liet ik mijn vingers naar haar kruis wandelen, en verbaasde me nogmaals over hoe nat ze al was. Was ze al de hele heenweg opgewonden geweest? Door mij? En waar zou het nu heen gaan? Te veel vragen, en het ging me allemaal te snel. Robin kreunde zachtjes. Ik wilde eigenlijk niet stoppen, maar ze trok terug voordat ik iets kon doen. Een dunne draad speeksel verbond onze lippen, en brak toen uiteen.
‘Woooow,’ zuchtte ze. Haar wangen gloeiden.
‘Ja, inderdaad,’ floepte ik eruit, en we barstten beiden in lachen uit. Toen werd het weer stil. Ze beet op een ontzettend schattige manier op haar onderlip, en had haar hand nog steeds niet van mijn kloppende lid afgehaald, die ze zachtjes streelde. ‘Nate toch,’ zei ze. ‘Lieve Nate, waarom heb je nooit iets gezegd?’
‘Ik denk dat ik bang was,’ gaf ik toe. ‘Ik hou van je Robin, en ik wilde onze vriendschap niet verpesten door iets stoms te doen.’
‘Ach, sufferd toch.’ Ze raakte mijn gezicht weer even aan, een lieve uitdrukking op haar eigen mooie gezicht. Toen keek ze even om zich heen, en leek een besluit te hebben gemaakt. Ze haalde haar handen van me af en mijn hart klopte van de spanning. ‘Als je wilt,’ zei ze, ‘gaan we nu neuken.’
Ik kon mijn stem moeilijk bedwingen. ‘Wat? Nu? Hier?’
‘Ja, natuurlijk. Of had je soms een beter moment in gedachten?’
‘Nee,’ zei ik meteen. ‘Ik, uh, ik wil heel graag met je neuken, Robin.’
Ze glimlachte en kwam overeind. Ik voelde me licht worden in mijn hoofd. Nu zou het echt gaan gebeuren, ja, het zou echt gebeuren, ik zou echt seks gaan hebben met Robin!

‘Maar niet meteen,’ zei ze, en ze zag mijn gezicht al verslappen: ‘Maak je niet druk, ik wil alleen dat het goed voelt voor ons allebei. En je ziet er nu uit alsof je al zou komen nog voordat je überhaupt in me zit.’
‘Jij hebt nogal makkelijk praten,’ bromde ik, al hield ik snel mijn mond toen ze voor me neerknielde. ‘Relax, ik weet de perfecte oefening om je klaar te stomen.’
Ik hield mijn adem in toen ze mijn broek openritste. Ze trok hem samen met mijn onderbroek naar beneden, en mijn kloppende lid sprong tevoorschijn. Haar ogen verwijdden zich toen ze het grote paarse hoofd zag en ze haar hand om me heen sloot, het voorvocht langs de gehele lengte uitsmerend. ‘Jezus, Nate, je had me hier wel eerder over mogen vertellen,’
‘Wilde de verrassing niet verpesten,’ mompelde ik alleen maar, niet in staat nog enige samenhangende gedachte uit te spreken. Ze nam de tijd om me aan te voelen, hier en daar zachte kneepjes gevend, die als elektrische schokjes naar mijn ballen trokken. Toen, zonder enige waarschuwing, opende ze haar mond, en sloot haar lippen om mijn penis. Het was hemels, ik kan het niet anders beschrijven. Ze zoog eerst wat op mijn eikel, het vocht oplikkend met haar tong. Toen ging ze geleidelijk een stukje verder, zuigend en slurpend. Ik wist niet waar Robin de kunst van het pijpen zó onder beheersing had gekregen en ik wilde het eigenlijk ook niet weten. Er kwam een wat zorgwekkende gedachte bij me op, dat ze als kind de gewoonte had gehad om haar lolly’s stuk te bijten, maar op het moment was het eigenlijk ook zowat onmogelijk om me ergens zorgen over te maken. Haar hoofd bewoog ritmisch op en neer; ik veegde de rode haren van haar gezicht weg zodat ik naar haar blozende wangen kon kijken, die vrolijk opzwollen en weer terugzakten met haar bewegingen. Op en neer ging haar warme tong, die de huid van mijn lul op elke fijne plek masseerde. Robin haalde een gemeen trucje met me uit; ze bewoog haar lippen naar beneden net zover tot ze niet langer kon, en bracht me daarmee net aan de grens, maar iedere keer als ze mijn ballen voelde opzwellen stopte ze plotseling en hield net zolang stil tot de sensatie was weggeëbd. Hiermee leerde ze me wel langer vol te houden, en na verloop van tijd voelde ik klaar was om meer uit te proberen. Ik nam haar hoofd tussen mijn handen; ze sloeg haar groene ogen vragend naar me op, en het beeld was zó schattig dat ik overwoog om mijn zaad nu over dat lieve gezichtje te spuiten.
Maar ik wilde eerst meer. ‘Vertrouw me,’ zei ik en ze knikte zachtjes. Ik dwong mijn penis verder haar keel in, en voelde de druk op mijn eikel toenemen. Robin hoestte, maar er was geen enkele twijfel dat het haar zo geil als wat maakte; ze was ondertussen ferm bezig zichzelf door haar natte broekje te wrijven. ten slotte raakte haar neus mijn buik en haar onderlip mijn ballen. Haar gezicht werd rood en ze verslikte zich nog een paar keer, maar nam mijn lul niet uit haar keel. ten slotte trok ze zich toch los en haar hoofd viel naar achter; speeksel liep over haar kin, tranen blonken in haar ogen. ‘Wat een slet,’ zei ik en ze lachte naar me.
Toen besloot ze dat ik kennelijk wel genoeg oefening had gehad. Ze verraste me door plots een van mijn ballen in haar mond te nemen, en ik kreunde geil terwijl ze me met één hand begon af te trekken. Zo duurde het niet lang voordat ik het tintelende gevoel weer op voelde komen, en met een diepe steun kwam ik klaar. Robin richtte mijn penis omlaag, zodat het meeste zaad op de grond landde. De rest likte ze van haar hand.

‘Kolere, Robin,’ zuchtte ik.
‘Niet slecht,’ zei ze, terwijl ze op haar handen achteruit leunde. Haar tieten lagen als zware vlezige globes op haar borst en ik zou op dat moment niets liever gewild hebben dan naar voren leunen en ze van haar shirtje bevrijden, maar ik was nog aan het bijkomen van dat fantastische orgasme. ‘Ik denk dat je er wel klaar voor bent.’
‘Ja, dat heb je lekker bedacht. Ik geloof dat ik helemaal leeggelopen ben.’
‘Welnee. Maar terwijl je weer bijkomt, heb ik nog wel een ander klusje voor je.’ Ze stond op en gebaarde dat ik haar plaats op de grond moest innemen. Toen ik dat had gedaan, trok ze in één keer haar broekje en slipje uit, gooide ze achteloos over haar schouder en ging op het bankje zitten. ‘Geef me maar eens een voorproefje,’ zei ze, terwijl ze kringetjes rond haar klitje trok.
Ik kwam nerveus dichterbij. Haar kutje was perfect, en precies zoals ik had gedroomd. Haar dikke, gezwollen schaamlipjes waren nat van haar sappen. Ze was niet kaal, maar de rode haartjes waren netjes kort gehouden. Ik schuifelde dichterbij en rook de zwoele geur van haar opwinding. Aangezien ik geen enkele ervaring met beffen had dacht ik niet dat ik Robin bepaald hetzelfde plezier kon terugdoen als ze mij had gegeven, maar aan de andere kant; ik zou de kans krijgen om haar lekkere kutje te likken. Moest ik nu echt klagen?

Niet goed wetende waar ik het best kon beginnen, stak ik mijn tong aan de onderkant in haar spleetje en likte langzaam naar boven. Blijkbaar deed ik iets goed, want Robin liet een laag, grommend geluid uit haar keel horen. De smaak was niet precies thuis te brengen; bitter, maar met een tinteling die genoeg was om het bloed weer terug in mijn half slappe lul te pompen. Ik proefde Robin, en het was het lekkerste wat ik ooit in mijn mond had genomen.
Boven aangekomen, begon ik eerst met het trekken van kringen rond haar klitje met het puntje van mijn tong. Dat had de gewenste uitwerking, want Robin begon onwillekeurig met haar heupen te stoten en probeerde me duidelijk naar haar knotje te duwen. Ik plaagde haar nog wat, en besloot haar toen de vervulling te geven die ze nodig had. Ik ging met mijn tong direct over haar klitje en ze boog haar rug, mijn hoofd vastgrijpend en mijn naam kreunend. ‘Oh, ja, Nate, daar precies!’ steunde ze. ‘Lik me meer, en gebruik je vingers.’
Dankbaar gebruikmakend van haar suggestie begon ik aan haar knobbeltje te zuigen en stak tegelijkertijd mijn wijs- en middelvinger in haar natte poesje. Robin werd gek. Ze kronkelde, trok aan mijn haar, kneep in haar borsten en moedigde me aan harder te gaan terwijl ik haar intens penetreerde. Mijn penis was inmiddels weer aardig stijf geworden en ik kon de verleiding niet weerstaan om mijn vrije hand erom te sluiten en de huid te masseren. Robin’s training had me genoeg weerstand laten opbouwen, dus ik hoefde me geen zorgen te maken dat ik meteen weer zou komen.
Robin zelf leek ondertussen aardig aan het einde van haar latijn. Haar tong hing uit haar mond en ze bracht hoge geluidjes voort terwijl ik me aan haar sappen tegoed deed, als een wilde aan haar klitje zoog en alsmaar harder met mijn vingers in haar sneetje stootte. Toen verstijfde ze en kon ik zelfs beneden voelen hoe een elektrische trilling door haar lichaam trok. Ik werd overweldigd door een golf van haar pleziervocht, die warm en bitter op mijn tong lag. Toen liet ik los, maar ze greep mijn hand vast, en stak de natte vingers die ik had gebruikt om haar te penetreren in haar mond om ze schoon te zuigen. God, wat een wilde meid. Ik had deze geile kant van Robin nog nooit gezien, en was maar wat dankbaar dat hij nu in één keer naar buiten leek te komen.

‘Oké, ik kan niet meer wachten,’ zei ze. ‘Als je hem nu niet in me steekt, ga ik je bespringen.’
Enigszins bezorgd keek ik haar aan omdat ik dacht dat ze het echt meende, maar ze lachte alleen, draaide zich om, en stak haar fraaie kontje naar me uit. Ondanks onze hete capriolen van daarnet voelde ik me toch nog wat zenuwachtig. Het gebeurde nu echt, ik ging echt ontmaagd worden, en nog wel door mijn bloedgeile knappe jeugdvriendin. Ik benaderde haar billen langzaam, ze betastend en er een enkele klap op gevend, zodat de huid mooi rood kleurde. Ik besefte dat ik nooit zo’n aandacht voor haar lekkere reet had gehad, maar nu ik hem bloot voor me zag, had ik er misschien wel evenveel waardering voor als haar grote borsten.
‘Kom op nou,’ zei Robin ongeduldig, en ik greep mijn lid vast. ‘Moeten we geen bescherming gebruiken?’ vroeg ik.
‘Nee, niet nodig. Maar schiet – ooh!’
Ik had haar verrast door mijn eikel aan haar gaatje te plaatsen, en nu schoof ik hem er in één flinke stoot in. We kreunden samen in gedeeld genot nu we eindelijk één waren geworden. Ik zou de sensatie nooit in toereikende woorden kunnen beschrijven, ook al zou ik dat willen; de warme greep die Robin’s kutje op mij had, haar gladde rug, die soepel naar me toe welfde, de wereld die zich rondom ons terug leek te trekken.

Toen begon ik te stoten. Het ging gemakkelijker dan ik had verwacht, waarschijnlijk omdat ons geil als een natuurlijk glijmiddel werkte. Ik liet mijn handen langs haar heupen glijden, trok strepen over haar rug, volgde de lijn van het litteken boven haar billen, dat ze had opgelopen toen we als kleine kinderen in de boomhut bij haar huis speelden. Alle fantasieën die nooit anders iets waren geweest dan dat, leken ineens werkelijkheid te worden: we zouden neuken in de oude boomhut, in de kleedkamers bij het zwembad, haar bed, waar we zo vaak in hadden geslapen op logeerpartijtjes… de gedachten maakten me zó geil, en ik probeerde mezelf bij elke stoot verder in haar te drijven. ‘Shit, Robin,’ was het enige wat ik kon fluisteren.
‘Fuck,’ kermde ze. Af en toe draaide ze haar hoofd opzij, zodat ik haar gezicht kon zien; ze had haar tanden op elkaar geklemd, en haar ogen waren gesloten in intense extase. Haar borsten schommelden onder haar en ik wrong mijn handen in haar shirtje om ze eindelijk beet te kunnen pakken. Het ging nauwelijks en er was weinig bewegingsruimte, maar het gevoel van bezweet vlees dat amper in mijn handpalmen paste was genoeg. Ik leunde naar voren en probeerde meer van mezelf in haar te drukken. Ik zou meer dan bereid zijn geweest om zo te blijven neuken totdat ik schokkend in haar kutje zou klaarkomen, maar op dat moment bereikte Robin haar hoogtepunt. Haar wanden grepen me vast, alsof ze me leeg probeerden te melken. Haar heupen schokten. Ze slaakte een langgerekte kreet, die volgens mij wel ieder levend wezen in de buurt moest hebben weggejaagd en duurde totdat ze eindelijk weer ontspande. Toen kwam ze zó snel overeind, dat ik mijn evenwicht verloor, uit haar losschoot en op mijn kont op de grond belandde. ‘Au,’ zei ik, vooral omdat ik niets anders wist uit te brengen.

Robin keek glimlachend op me neer. Haar rode haren waren uit haar paardenstaart losgeschoten en hingen losjes over haar gebruinde schouders. Kleurloze glanzende sappen dropen uit haar kutje en liepen langs de binnenkant van haar dijen naar beneden. Ze nam een paar stappen naar me toe, greep de onderkant van haar shirtje beet en trok hem over haar hoofd. Twee prachtige, grote tieten werden bevrijd en wiegden lichtjes heen en weer. Ze was niets minder dan een godin, zoals ze daar in het laatste licht van de middag stond, en toen schreed ze naar me toe en ging op mijn penis zitten.

Ik werd wederom een vage staat van net-bewustzijn ingeslingerd. Ze wreef een paar keer met haar vagina over mijn lid heen en weer, voor ze er kennelijk genoeg van kreeg en hem oprichtte om de eikel aan haar gaatje te zetten. Toen zakte ze met een diepe kreun neer, en nam wederom bezit van me. Ze leunde met haar handen op mijn borst en begon me heet te berijden. Eerst zachtjes, toen langzaam het tempo opvoerend. Haar mond hing halfopen en haar haar golfde langs haar bezwete, rode gezicht heen en weer. Haar borsten hingen net boven mijn gezicht, de roze tepels stijf van de buitenlucht en opwinding. Mijn droom was werkelijkheid geworden, behalve dat ik me nu wél kon bewegen, en ik maakte er dankbaar gebruik van. Ik drukte me op mijn armen overeind en nam een van haar tepels in mijn mond. Zoog erop, nam hem tussen mijn tanden en trok eraan. Ze kreunde van genot. Toen ging ze meer rechtop zitten en stelde ik me tevreden met het kneden van haar mooie, ronde borsten, het vlees tussen mijn vingers masserend.
Het was heerlijk om zo niets te hoeven doen terwijl Robin zich al het plezier toe-eigende waar ze behoefte aan had. Na een tijdje reed ze niet meer, maar bewoog haar heupen in concentrische cirkels heen en weer. Ik besloot haar te helpen en drukte een van mijn vingers tegen haar klitje. Dat had een duidelijke uitwerking, maar er kwam een geiler idee bij me op. Ik had geen flauw idee of ze het lekker zou vinden, maar de gok was het wel waard. Ik maakte de wijsvinger van mijn andere hand nat en bewoog hem langzaam achter haar langs om het topje ervan aan haar kontgaatje te zetten. Op het moment dat ze weer begon te rijden en naar achteren leunde, schoot mijn vinger naar binnen. ‘Oh, kut!’ kermde ze. Nu was het mijn beurt om te glimlachen; ze vond de dubbele stimulatie duidelijk heerlijk, en de sensatie leek haar al snel tot waanzin te drijven. Zonder me ook maar een kans te geven weer in de buurt van mijn eigen orgasme te komen, schuurde ze heen en weer, steeds sneller en sneller, tot een nieuwe golf over haar heen spoelde. De schok was zo heftig dat ze achteruit viel en aan mijn voeten op haar rug belandde, waar ze schaterlachend bleef liggen. Typisch Robin.

Ik was nu wel van plan om zelf klaar te komen, maar ik wilde ons iets speciaal geven. We hadden heet en gepassioneerd gehad; de komende minuten zouden lief en intens zijn. Ik trok mijn eigen shirt uit, zodat we nu beiden helemaal naakt waren, en ging boven haar hangen. Ze keek me met haar lieve, glinsterende ogen aan en liet haar handen langs mijn borst en tepels glijden. Toen maakte ik me opnieuw klaar om in haar te zinken, en ze sloot haar benen om mijn rug. Ze gebruikte haar voeten om me in haar te trekken, en op het moment dat mijn heupen die van haar raakten, kreunden we zachtjes en begroef ik mijn gezicht in haar heerlijk geurende haar. Mijn Robin. Ze fluisterde zachtjes in mijn oor: ‘Neuk me, Nate.’
‘Doe ik toch,’ antwoordde ik koppig en ze grinnikte en beet zachtjes in mijn schouder. Toen begon ik weer te stoten.

Dit was bij verre de meest diepe en volle positie die we hadden geprobeerd. Ik kon alles van haar voelen; de warmte van haar kutje, haar armen en benen, die ze om me heen had geslagen, haar zachte bezweette borsten, die tussen ons ingeklemd zaten. Mijn ballen sloegen ritmisch tegen haar lekkere kontje. Ik richtte me weer op, en ze stak haar tong weer in mijn mond, en zo zoenden we weer terwijl ik haar opvulde met niet alleen mijn kloppende lid maar ook alles van mezelf; we waren een eenheid geworden, Nate en Robin, nooit meer groter dan elkaar. Het werd me allemaal teveel, en eindelijk voelde ik de bekende opzwelling in mijn onderbuik, die geleidelijk naar mijn ballen trok.
‘Robin, ik ga zo klaarkomen,’ zei ik.
‘Doe het dan,’ zuchtte ze. ‘Kom voor me, Nate. Geef het me, alles.’
Ik maakte daaruit op dat ze het waarschijnlijk prima vond dat ik haar vol spoot, maar ik had een beter idee. Ik hield op met stoten en trok mezelf terug. Ze klauwde wanhopig naar me, terugverlangend naar het volle gevoel in haar kutje, maar ik was helemaal niet van plan haar te verlaten. In plaats daarvan ging ik overeind zitten en schoof naar voren, mijn penis tussen haar borsten drukkend. Ze begreep mijn bedoeling en pakte haar beide tieten beet en drukte ze samen, met mijn lul ertussen. Ik begon weer te stoten en ze bewoog met het ritme mee terwijl ze lieve woordjes naar me fluisterde en me aanmoedigde: ‘Kom dan, Nate, spuit het allemaal over me heen, al je hete zaad over dit geile gezichtje–‘
Ik hield niet lang vol en kwam kreunend klaar. Een paar kwakjes belandden op haar borsten en nek; de uitschieters kwamen in kleverige stralen terecht op haar omgekrulde lippen, haar gesloten oogleden, haar sproeterige neus. Toen ik de laatste druppels uitgemolken had, deed ze haar ogen weer open en keek glimlachend naar me op, haar gezichtje nu fraai gedecoreerd met mijn zaad. Ze schraapte wat van haar wang en stak de vinger in haar mond. ‘Mmm, crème.’
‘Gek wijf,’ zuchtte ik terwijl ik uitgeteld naast haar neerstortte. Ze lachte en nadat ze het grootste deel had opgelikt of schoongeveegd met een tissue uit haar rugzak, ging ze tegen me aan liggen, haar hoofd op mijn schouder en haar naakte borsten tegen mijn arm. Zo lagen we in het laatste licht van de middag bij te komen van onze hete seks.
‘Hoe moet het nu met ons?’ vroeg ik.
‘Aankleden, en dan weer zorgen dat we beneden komen,’ antwoordde ze.
‘Je weet wat ik bedoel.’
‘Jij maakt je altijd zo zorgen over morgen, dat je vergeet om blij te zijn met wat je vandaag hebt.’ Ze richtte zich op en kuste me weer, haar tong nu zout en, eerlijk gezegd, niet verkeerd. ‘Ik hou van je, Nate, en jij houdt van mij. Wat wij hebben gaat niet zomaar weg, hoe ver we ook van elkaar zijn.’
‘Misschien heb je wel gelijk.’ zuchtte ik. Maar ergens wist ik dat ze gelijk had; wat we deze middag hadden gesmeed, was niet zomaar iets, een band die niet eenzijdig te verbreken was. Ik keek haar weer aan en daar lag ze, mijn jeugdvriendin die altijd voor me klaar had gestaan, me nooit in de steek had gelaten, en dat nooit zou doen. Mijn Robin.
‘En de seks?’
‘Oh, daar is nog wel veel meer van, denk ik.’ lachte ze. ‘Maar kom, laten we maar gaan, voordat ze straks nog vragen waar we blijven.’

Uiteindelijk stopte ik met me zorgen te maken. We hadden die vakantie nog vele keren seks, de ene keer nog beter dan de vorige, maar zelfs nadat de pret was afgelopen en we beiden aan de nieuwe fase van onze levens waren begonnen, zou ik nooit meer die ene middag bij de vuurplaats vergeten. Vanaf dat moment keek ik alleen nog maar vooruit naar de toekomst, en dacht aan de plaats die we daarin samen zouden hebben, vrienden voor het leven.