Het is een druilerige dinsdagmiddag. Ik ben een uurtje op bezoek bij mijn moeder. Ze heeft me gevraagd om voor haar een paar digitale boeken van de bibliotheek op haar e-boeklezer te zetten. Haar computervaardigheden zijn beperkt.
Uit het niets vertelt ze::
"Er verdwijnt de laatste tijd geld uit mijn portemonnee."
Zonder nadenken antwoord ik:
"Dan zou ik maar eens bij die dikke lellebel die wekelijks je huis schoonmaakt informeren of zij daar iets van afweet."
Mijn moeder werpt me een bestraffende blik toe. Ze vindt het ongepast als ik opmerkingen maak over het uiterlijk van haar hulp in de huishouding. Persoonlijk vind ik 'dikke lellebel' een tamelijk adequate typering van een volvette meid met een voorkeur voor ordinaire kleding.
Mijn moeder zegt:
"En waarom zou Betsie degene zijn die mij besteelt? Je mag iemand niet zomaar beschuldigen als je geen bewijs hebt."
Op zich heeft ze daar gelijk in natuurlijk: iedereen is onschuldig tot het tegendeel bewezen is.
Ik vraag:
"Wanneer komt Betsie weer schoonmaken?"
"Morgenmiddag tussen 2 en 4 uur," zegt ze.
Ik vraag of ik even in haar portemonnee mag kijken.
Terwijl mijn moeder thee gaat zetten in de keuken, schrijf ik met een potloodje heel klein op alle bankbiljetten:
"Betsie = dief!"
De volgende dag ben ik om halfvier terug bij mijn moeders huis. Met mijn eigen voordeursleutel ga ik naar binnen.
Betsies jas en tas hangen aan de kapstok. Ik maak de tas open en vind in een zijvak een briefje van €20. Op de bovenverdieping klinkt het irritante gegier van de stofzuiger. Ik stamp de trap op, ik ben pislink.
Met mijn voet trap ik op de aan/uit-knop van de stofzuiger. De elektromotor van het apparaat valt stil.
Verstoord draait Betsie zich om en in haar platte dialect snauwt ze:
"Hé, doet effe nemaal, man! Wa mot je nou?"
Ook die middag loopt ze er weer bij of ze na het schoonmaken meteen door moet naar een afwerkhotelletje ergens in de stad voor een afspraakje met haar minnaar. Mijn moeders werkster zal een jaar of 35 zijn, schat ik, en minstens 25 kilo te zwaar. Ze draagt een roze zomertruitje van katoen, grof gehaakt en met meer dan voldoende inkijk, zodat de blik van elke heteroman of -jongen automatisch naar haar schommelende jumbojetsers gezogen wordt. Haar plompe benen zijn verpakt in een zwarte netpanty en een elastische, korte rok spant gevaarlijk strak om haar vlezige billen. Haar kanarieblonde permanentje vertoont enige uitgroei, valt me op. Lange nepwimpers, een dikke laag make-up en een paar afgetrapte pumps maken het plaatje compleet. Zoveel heerlijke slechte smaak kom je niet alle dagen tegen!
Ik duw Betsie de logeerkamer in en smijt de deur dicht.
Op een dreigend toontje vraag ik:
"Wat staat daar?"
Ik houd het biljetje vlak onder haar neus en wijs naar de lettertjes die ik erop gekrabbeld heb.
Moeizaam spelt ze:
"Buh-et-sie, duh-ie-f..."
Ik zeg:
"Jij gapt poen uit de portemonnee van mijn moeder!"
Er komt amper een reactie. Ze bloost niet, ze wordt niet bleek, ze knippert alleen een keertje met haar zwaar opgemaakte ogen.
Ze pakt het biljet uit mijn hand om het wat beter te bestuderen en zegt:
"Jouw moender betaal echt zo goed niet, hoor jochie! Ik hep al zo dikkels om opslag lopen schooien."
Ik zeg:
"Als ik mijn moeder deze €20 laat zien met dit merkteken erop en vertel dat ik het in jouw tas gevonden heb, dan kan ze je op staande voet ontslaan."
Lijzig zegt ze:
"En nou, wou je me nou verraaien?"
Ze kijkt me recht in mijn smoel aan. Ik pak haar polsen vast en blijf strak terugkijken. Om haar heen hangt een zweem van een verschaald, toffeezoet parfum, vermengd met iets dat aan kattenvoer doet denken. Dat geurtje krijg ik nu in mijn neus en dat bezorgt me spontaan een stijve, verdomd als het niet waar is!
Ik zeg:
"Ach, wat kan het mij ook verrekken, voor mijn part houd je dat klotegeld. Voor wat hoort wat, ja toch? In ruil voor een kleine tegenprestatie wil ik best mijn waffel houden tegen mijn moeder..."
Ik laat haar polsen los en begin haar stretchrokje omhoog te schuiven tot boven haar heupen. Vervolgens trek ik haar panty een eindje omlaag samen met haar slipje. Brutaal knijp ik in haar blote achterhammen, die groot en bol en spekkig zijn. Stapje voor stapje drijf ik haar achteruit naar het logeerbed. Puffend parkeert ze haar billen op de matras, waarna ik haar panty en onderbroekje verder omlaag kan sjorren, helemaal tot op haar enkels. Dat alles laat ze gewoon gebeuren.
Als ze was gaan tegenstribbelen, dan zou ik heus wel gestopt zijn met haar te belagen, want ik mag misschien een ontiegelijke eikel zijn, een verkrachter ben ik niet. Van tegenstribbelen is echter in de verste verte geen sprake, in tegendeel. Uit zichzelf kruipt ze verder het bed op en gaat gedwee op haar rug liggen. Tussen haar liezen woekert een vlassige scheerkwast van bruine krulletjes.
"Effe gauw dan, ik mot zo weer door met me werk," zegt ze en schuift het dunne truitje omhoog tot onder haar kin, waarbij ze haar bh met halve cups in één moeite meeneemt.
Twee vette, geile hangtieten blubberen uitnodigend voor mijn ogen heen en weer.
Ze knipoogt vertrouwelijk naar me en zegt:
"€20 voor een wippie, da's goeiekoop, of niet soms!"
Dat spreek ik niet tegen. Ik gesp mijn broeksriem los en knoop mijn gulp open. Omdat ze met haar voeten vastzit in de pijpen van haar panty, kan ze haar benen wat moeilijk wijd doen,
"Ken je haar zo op," vraagt ze?
Ze trekt haar knieën een eindje in de richting van haar borst en laat ze breed naar buiten hangen. Je krijgt niet bepaald de indruk dat seks voor haar van veel emotionele waarde is. Eerder lijkt ze van mening te zijn dat je een lastige knul het beste maar meteen zijn zin kan geven, omdat het de gemakkelijkste manier is om hem te vriend te houden. Ik kruip over haar heen. De muskusachtige walm die uit haar kruis opstijgt is niet te missen.
Ongeduldig prak ik hem naar binnen en kreun:
"Godsamme, wat een lucht..."
Betsie gniffelt, kennelijk vindt ze dat grappig.
Steunend op mijn gestrekte armen begin ik die domme Miep te neuken. Ik doe dat onnodig hard, zonder rekening te houden met haar, maar het is me meteen duidelijk dat ze wel wat kan hebben. Veel fut zit er niet in bij haar, ze is zelfs te lui om een beetje mee te wippen met die bovenmaatse drilreet van haar. Toch lijkt ze het best lekker te vinden. Dat maak ik op uit het feit dat haar kut binnen enkele tellen drijfnat wordt en ze af en toe een waarderend kreuntje laat horen. Haar vadsige lijf schudt mee bij iedere stoot en ik hoor de hakken van haar pumps onregelmatig tegen de rand van het bed krassen en tikken.
Zonder met pompen te stoppen vraag ik:
"Ben je eigenlijk getrouwd, Bets?"
Ze hijgt:
"Gescheeje, met vier koters. Dan snap je zelf zeker ook wel waarom ik moeilijk rond ken komme. "
Ik zeg:
"Sla een rijke vent aan de haak dan!"
Ze zegt:
"Vrijers genog, maar allemaal armoedzaaierds..."
In een straf tempo en zonder te pauzeren rampetamp ik in een keer door totaan de eindstreep. Het genot komt in krachtige stuiptrekkingen diep vanuit mijn ballen opzetten.
Ze fluistert:
"Ik mot je niet opjagen misschien, jochie, maar ik gelooft dat je moender achter de deur sta..."
Dan hoor ik het ook: schuifelende voetstappen op de gang, maar dat weerhoud me er niet van om de hele kleverige lading met volle kracht in die dikke slet onder me te lozen. Aan haar geile kop is te zien dat ze ervan geniet om mijn pik te voelen pulseren op het moment dat ik in haar klaarkom. Haar mond hangt een eindje open en een sliertje spuug druipt langs haar wang, wat er niet erg snugger uitziet.
Zachtjes krabbelt mijn moeder met haar nagels aan de deur en vraagt:
"Hallo, wat doen jullie? Betsie, ben jij daar?"
Ik schraap mijn keel en nog terwijl ik de laatste druppels sperma in haar werkster laat lekken, antwoord ik:
"Er zit hier een spin op de muur, mama, zo'n grote, harige, donkerbruine. Ik moet Betsie even helpen om hem te vangen..."
Met dit kletspraatje heb ik de kans dat mamslief de kamer binnen zal banjeren in één klap gereduceerd tot nul. Ze lijdt namelijk aan arachnofobie, simpeler gezegd: ze schijt in haar broek voor spinnen! Mijn moeders pantoffels verwijderen zich op een drafje.
Met een tevreden zucht rol ik van Betsie af. Mijn lul glimt van haar witte hobbylijm. Ik stop hem terug in mijn onderbroek en knoop mijn gulp dicht. Als Betsie al teleurgesteld is omdat ik geen enkele moeite gedaan heb om ook haar klaar te maken, dan laat ze daar niets van merken, alsof ze het gewend is om als levende sekspop voor egoïstische kerels te fungeren.
Zo vlug als ze kan staat ze op van het bed, hijst haar slip en panty omhoog, propt haar tieten terug in haar bh en trekt haar rok en trui omlaag.
Er verschijnt een sluwe blik in haar ogen als ze vraagt:
"Zeg jochie, heb jij zelf geen poetsvrouw nodig?"
Ik lach haar een beetje uit en zeg:
"Nee bedankt, Bets!"
Ze steekt het €20 briefje, dat ze nog steeds in haar hand heeft, in de gleuf tussen haar tieten en dramt:
"Je ken me toch een keertje op proef laten komen! Maakt ik je hele huis schoon, kost je niks, noppes, nada, niente. Ben je tevreden, neem je me in diens, ben je niet tevreden, ook goed!"
Ik maak een wegwuivend gebaar en klos de logeerkamer uit. Mokkend gaat ze verder met stofzuigen.
Vanuit de keuken roept mijn moeder:
"Is hij dood?"
Ik begrijp niet dadelijk waar ze het over heeft.
"Dood? wie? Wat," zeg ik verstrooid...?
Pas als ik zie dat ze op het aanrecht geklommen is, herinner ik me die door mij verzonnen spin.
Ik zeg:
"Ja hoor mama, je kan veilig naar beneden komen. Ik heb hem met een doekje gevangen en uit het raam gegooid."
Ze rilt van walging en van angst.
Ik help haar van het aanreht af en zeg:
"Dat die dikke lellebel met haar grijpgrage vingertjes in jouw portemonnee zit, kan ik niet hardmaken, maar berg je geld voor de zekerheid voortaan toch maar achter slot en grendel. Je weet wel: gelegenheid maakt de dief..."
Mijn moeder knikt vaag. Ik trek mijn jas aan om naar huis te gaan.
In de hal staat Betsie op een huishoudtrapje en lapt het smalle raam naast de voordeur. Verlekkerd kijk ik naar haar grote kont, die zachtjes meewiegt op het ritme van |haar wissende zeem. Terwijl ik zo naar haar loer, herinner ik me opeens dat ze zich zopas zelfs de tijd niet gegund heeft om haar poes behoorlijk af te vegen, zodat het zaad inmiddels in straaltjes door haar panty moet biggelen.
De ene gedachte lokt de andere uit. In mijn hoofd beginnen allerlei schunnige beelden op te duiken: Betsie poedelnaakt in mijn bed; Betsie die op zijn hondjes haar achterwerk in de hoogte steekt; Betsie die gekleed in een zwarte bh en op haar rode pumps in haar blote muts mijn flatje loopt te stofzuigen; Betsie die op de vloer knielt en met lodderige ogen naar me opkijkt terwijl ze me pijpt... Het volgende is dat ik me afvraag hoe ze zal reageren als ik op een keer zomaar probeer om mijn paal met wat slaolie in die dikke reet van haar te douwen. Best mogelijk dat ze me gewoon mijn geile gang zal laten gaan, zoals ze me daarnet op de logeerkamer ook mijn gang heeft laten gaan. Mijn fantasie slaat behoorlijk op hol.
Ik geef haar een vrolijke pets voor haar achterwerk en zeg:
"Bets, ik heb me bedacht!"
Ze foetert:
"Hé, achterlijke gladdiool dat je haar rondloop, ik donderstraalt zowat van me trapladdertje"
Ik zeg:
"Je aanbod om mijn flat een keertje gratis schoon te maken, bij nader inzien neem ik het toch maar aan."
Ze komt een paar treetjes naar beneden en zegt glunderend:
"Je betaal wel reiskosten, want ik mot met de tram komme. En heb je spullen in huis?"
Op haar vingers telt ze mee:
"Bleekwater, stofdoekjes, allesreinigert, dweil, bezem, latex handschoentjes, schuursponsjes, stofzuiger, pleeborstel..."
In een opwelling sla ik mijn armen om haar middel en druk haar zachtjes tegen me aan. Langzaam en aandachtig zoen ik haar op haar roodgestifte mond. Een beetje verbaasd gaan haar lippen van elkaar, ze lijkt verlegen. Opeens begrijp ik het: Betsie is het soort mokkel dat vaak geneukt, maar zelden gezoend wordt. Wel een volle minuut staan we in de hal als geile pubers te tongen.
Vlak bij haar oor zeg ik gedempt:
"Je bent een lekker wijf, betsie, met een lekker stel prammen, een lekkere dikke kont en een lekkere stinkdoos. Als je binnenkort bij me op proef komt, dan ga ik je eerst neuken, daarna mag je mijn flat poetsen en daarna neuk ik je nog eens. |En als je dan nog steeds mijn werkster wilt worden, dan ben ik eventueel wel bereid daar een kleinigheid voor te betalen..."
Normale vrouwen zouden beledigd zijn door dat soort vunzige praatjes, maar Betsie heeft geen last van een teer zieltje en moet er om lachen.
Ze graait schaamteloos in mijn kruis en terwijl ze door de stof van mijn spijkerbroek heen in mijn lul knijpt, zegt ze:
"Wij kennen het vast prima vinden met mekaar, jochie. Je geef je adres maar, dan komt ik van het week nog na je toe!"