Ik weet niet waar ik het heb vanavond... Ik ben terug van bij Barbara, we hebben in de hal nog wat staan kussen en ik heb mijn hand in haar slipje gestoken om haar muisje te voelen, het was warm en vochtig, maar meer kon natuurlijk niet, haar ma kon immers de hal inkomen - zo is haar moeder nu eenmaal, wantrouwig en ouderwets, vind ik - om te kijken of ik al weg was... Dus gauw wat voelen tot Barbara me van zich afduwde, me nog een kus op de lippen drukte en ik met een stijve lul in mijn broek moest afdruipen...

En nu lig ik gefrustreerd op mijn bed, mijn broek halverwege mijn benen, mijn onderbroek naar beneden en mijn vuist rond mijn stijve pik en ik trek me wanhopig af: dit zou Barbara toch eindelijk eens moeten doen! En terwijl ik zo bezig ben, lost dat beeld van Barbara ineens op en komt er een ander gezicht voor in de plaats...

Ik fantaseer altijd terwijl ik me aftrek, of dat nu in bed is of boven de wastafel, in de douche of gewoon in het schuurtje waar de fietsen staan, soms ook op de toiletten op school: altijd komen er beelden bij mij op. Vroeger, toen Barbara er nog niet was en ik nog niks van meisjes wist (tenzij ze bestonden en ik er niks durfde tegen zeggen, terwijl ik voor mezelf had uitgemaakt dat ze niet liever wilden dan mijn lul aftrekken), vroeger dus, waren het alleen maar een soort schaduwen zonder gezicht. Van toen het aan was met Barbara was zij het die in mijn verbeelding me stijve piemel beet pakte en me aftrok. Maar ondertussen zijn we al meer dan twee maanden met elkaar en nog nooit - nooit! - heeft ze mijn lul vastgepakt, ook al dreigt hij uit mijn broek te springen, zo groot en stijf wordt hij wanneer ik haar kus en ondertussen haar borstjes streel (boven haar bloesje) en mijn hand onder haar rokje gaat, in haar slipje en ze haar muisje laat voelen. En ik leg dan zelf haar hand de laatste weken op mijn kruis in de hoop dat ze mijn rits opentrekt en mijn lul voelt, hem uit mijn slip haalt en me aftrekt, maar neen, ze laat haar hand daar eventjes liggen en trekt ze dan weer terug, slaat haar armen rond mijn nek en kust me terwijl ik haar muisje voel. Wil ik dan met een vinger door haar gleufje strelen, trekt ze zich onmiddellijk terug.

Nu ik er vanavond weer niet in geslaagd ben haar over te halen tot wat meer actie, ben ik echt bokkig op haar. En wanneer ik me begin af te trekken, komt haar beeld wel in me op, maar het maakt me helemaal niet heet, ik wil niet dat zij het doet, zelfs niet in mijn verbeelding. En daar komt een ander gezicht opdoemen, ik kan er niet aan doen, ik wilde het ook niet, maar het is een feit: ik zie mijn zus!

Silke is een paar jaar ouder dan ik en een heel vrolijk kind, altijd goedlachs, nooit boos. We lachen wat af onder elkaar! Af en toe is het aan met een jongen, dat weet ik wel, maar nooit voor lang. 'Jongens zijn sloom,' zegt ze wanneer ik haar vraag waarom ze haar vriendjes altijd zo snel weer dumpt. En als ik probeer aan te dringen, meer wil weten, maakt ze zich ervan af door te zeggen dat ik zelf een jongen ben en het dus zelf moet weten.
'Ben ik dan sloom?' vraag ik haar.
'Hoe kan ik dat weten? Ik ben toch niet met jou?' zegt ze dan lachend.

Nu lig ik me dus af te trekken, het gaat moeizaam, ik sta gewoon niet heet zoals andere keren wanneer mijn piemel jeukt en ik niet anders kan dan me aftrekken tot ik spuit. Ik lig maar wat op automatisch te trekken zolang ik me Barbara voorstel, maar van zodra ik aan Silke denk, begin ik er ineens zin in te krijgen. Ik stel me haar zachte handen voor die zich rond mijn paal vouwen en het van mij overnemen, ik zie haar lachende gezicht, blozend met de gouden krullen en haar groenachtige ogen die recht in de mijne kijken... en ik voel dat het niet lang meer kan duren voor het komt, dat heerlijke gevoel net voor mijn spul eruit spuit op mijn buik... Ik zie Silke's gelaat almaar duidelijker voor mij, lachend, ze opent haar mond en roept: 'Kom maar, broertje, kom maar klaar!'

Uitgeteld lig ik op bed, mijn sperma glijdt over mijn buik naar mijn zij, wordt koud. Loom tast ik naar de zakdoek onder mijn hoofdkussen en probeer het kwakje bij elkaar te vegen. En ondertussen overdenk ik mijn fantasie van daarnet: Silke! Ik weet dat het nooit zal gebeuren, maar het zou wel eens kunnen dat dit mijn nieuwe aftrekdroom wordt...

Ik kijk op mijn horloge: het is nog geen tien uur. Ik ga naar de badkamer om me op te frissen. Ik gooi mijn broek en slip uit en loop naar de badkamer met alleen mijn t-shirt aan. En daar staat Silke zich te wassen aan de wastafel met alleen een wit slipje aan, ze wast zich onder de oksels waarbij haar kleine borstjes mooi naar voren wijzen. Het is de eerste keer dat ik haar zo bloot zie sinds we, vele jaren geleden, nog samen in bad zaten. Ik sla mijn hand voor mijn ding en plooi haast dubbel, mompel verlegen 'sorry' en probeer achterwaarts naar buiten te schuifelen, maar stoot tegen de half open deur die daardoor dicht gaat, zodat ik niet dadelijk kan vluchten. Silke keert zich naar me toe en barst uit in een schaterlacht: dit vindt ze dus een giller! Ze pakt een handdoek en droogt zich onder de oksels terwijl ze op me afkomt en op een halve meter van mij blijft staan. Ik kijk recht naar haar tietjes, kleine borstjes met lichtbruine kringetjes en daarop iets donkerdere tepeltjes die naar mij wijzen als priemende oogjes.

Het is alsof ik haar stem vanuit de verte hoor: 'En, broertje, wat zie ik daar op je buik? Dat glinsterend spul, is dat wat ik denk dat het is? Heb je met jezelf gespeeld?' Ik zink haast door de grond van schaamte. 'Moet Barbara dat niet doen? Of kan ze dat nog niet? Of wil ze het misschien niet? Dacht ik al, ook een sloom joch..' En voor ik het besef, roep ik haar toe: 'Als je het zelf beter kunt!...' Met grote, verschrikte ogen kijk ik haar aan, zeker dat ze boos zal worden en me met een trap onder mijn achterste de badkamer zal uitjagen. Ik sta daar als versteend en zij beweegt ook geen vin. Dan breekt ze weer in een onbedaarlijke lach uit: 'Je zou je daar eens moeten zien staan, Joren! Kostelijk, hoor! En o, zo verlegen, beschaamd... voor je eigen zus!' Ik vind geen woorden, probeer iets te zeggen maar het blijft bij stamelen van 'Ik, ik, ik wou...niet...'
'Wat wou je niet, broertje?' Haar gezicht komt nu dicht bij het mijne. 'Wou je echt alleen je buikje en je ding daar komen proper maken? Of hoopte je, of wist je dat je zusje op de badkamer was?' 'Dat wist ik toch niet!' schreeuw ik. 'Nou, dan heb je maar geluk, hier ben ik,' fluistert ze in mijn oor, 'als je het niet leuk vind, dan ga ik weg en laat ik je alleen. Kan je jezelf al wassen?' Dat is plagen, natuurlijk, maar iets in mij zegt dat ze het misschien wel meent.

Ze trekt plotseling mijn hand weg en pakt mijn pols stevig vast, trekt me naar de wastafel, neemt een washandje en wrijft het over mijn buik. 'Even beter kijken,' mompelt ze en ze zet zich op haar knieën voor me neer terwijl ze aandachtig mijn onderbuik proper maakt en daarna mijn slappe piemel waar nog wat slijm uitdruppelt. 'Dat heb je goed gedaan, Joren,' zegt ze - en weer die lach! - 'jammer toch, je had me wel kunnen roepen.'
'Hoezo,' stamel ik, 'waarom zou ik je roepen?' Wat is dat voor onzin?'
'Nou, noem jij dat onzin? Als jij kon kiezen tussen jezelf aftrekken of afgetrokken worden, wat zou het dan zijn?'
Nu heb ik het helemaal niet meer. Natuurlijk zou ik voor het tweede kiezen, voor Barbara natuurlijk, maar het komt er maar niet van. Ik hou wijselijk mijn mond, ik snap er ook niks van. Dit kàn toch niet, ik moet dromen... Als mama of papa... maar nee, die zijn naar een huwelijksfeest van een collega, die komen pas in de vroege uurtjes thuis...

'Jammer dat je het net gedaan hebt, Joren,' zegt Silke nu heel serieus, 'echt waar hoor, ik had het liever zelf gedaan.
'Maar waarom...' hakkel ik, helemaal rood aanlopend.
'Waarom? Daarom! Omdat ik het eindelijk eens zou willen doen! Jongens zitten altijd maar aan mijn tietjes of in mijn broekje, maar als ik hen vraag of ik hen mag aftrekken, is het nee. En als ik er dan eens een keer in slaag om hun gulp open te krijgen, weet ik waarom: hun onderbroek plakt, ze zijn al klaargekomen van me te voelen! Leuk hoor! En nu jij ook, daar zit geen leven meer in, zo te zien.' Ze kijkt, nog steeds geknield voor me, naar mijn slappe lulletje. 'Nou, schattig is het wel, zo'n plassertje, maar ik zou het echt eens graag zien als het groot en stijf is. En dan mijn hand er rond en oh.. ,' ze krijgt het kennelijk te kwaad bij de idee, 'op en neer gaan tot je komt. Ik zou zo graag eens een jongen zien spuiten. Kan jij twee keer na elkaar?'
Ik weet dat ik dat kan, al doe ik het zelden, maar wanneer Silke recht staat en ze mijn hoofd tegen haar tietjes drukt, met mijn mond recht tegen haar linker tepel, en ze daar bovenop nog haar handen onder mijn billen zet en me helemaal tegen zich aandrukt, ja, dan voel ik al gauw dat hij groeit.
Ze pakt mijn hand en legt die op haar slipje. 'Voel me,' fluistert ze, 'of mag je dat van Barbara ook niet misschien?'
Ik voel hoe warm het daar is, door het katoen van haar slipje slaat de hitte op mijn handpalm. En voor ik het weet, zit mijn hand erin, dalen mijn vingers naar beneden, voel ik de zachte haartjes en nog lager dan het weke, vochtige spleetje tussen dik, mals vlees dat meegeeft bij mijn aanraking.
In mijn opwinding heb ik niet gevoeld hoe ze mijn piemel in haar hand heeft genomen, maar nu ze begint te trekken, kom ik bij zinnen. Ik hou mijn hand stil tussen haar benen en concentreer me op mijn ballen, mijn pik. Zou ze me echt helemaal gaan aftrekken? En zou er nog iets uitkomen? Nu, dat laat niet lang op zich wachten, ik voel hoe het in mijn ballen kriebelt, hoe mijn onderbuik zich opspant en daar is dan het gevoel van niet tegen te houden spul. Ik span me helemaal op, zij zet een stap achteruit zodat ze kan kijken wanneer ik spuit en dat doe ik ook, het spat tegen haar slipje. Tien seconden lang kijkt ze naar mijn fluit en dan naar het zaad op haar onderbroekje en dan trekt ze me weer dicht tegen me aan, zoent me in de nek en fluistert de hele tijd maar 'Oh, broertje, oh, Joren...'

'Laat ons samen douchen,' zegt ze, terwijl ze haar slipje uittrekt. Nu zie ik de zachte, goudblonde krullende haartjes, zo mooi. Ze zeept me in en vraagt dan of ik bij haar hetzelfde wil doen. 'Niet met zeep aan mijn sneetje,' zegt ze, 'dat heeft alleen water nodig.' We spoelen elkaar af, drogen elkaar af en dan begint ze me weer te kussen, nu op mijn mond.
'Ben ik beter dan Barbara,' vraagt ze.
Ik kan alleen maar knikken, weet me nog altijd geen houding te geven.
'Veel beter?'
'Ja,' stamel ik nu, 'veel beter. Barbara heeft nog nooit iets gedaan bij mij.'
'Sloom kind,' is haar oordeel; 'en, Joren, weet je wat, mama en papa komen zeker niet thuis voor vijf uur. Als ik nu mijn smartphone eens om vier uur - voor alle zekerheid - zet, dan kunnen we tot dan samen slapen. Ik wil je in mijn armen houden, ik wil jouw armen rond mij voelen.'
Ik krijg geen tijd om daarop de antwoorden. Ze trekt me mee naar haar kamer - haar bed is het oude tweepersoonsbed van onze ouders - en hier liggen we dan, dicht bij elkaar, de armen rond elkaar geslagen, zoenend en wel terwijl mijn handen haar borstjes strelen en zij zachtjes mijn piemel en mijn ballen streelt.

We vallen in slaap en wanneer ik wakker word, is het al licht: acht uur! Silke is vergeten de wekker te zetten!!! Ik probeer zo stil mogelijk naar mijn kamer te sluipen, maar hoor het diepe ronken en snurken op de slaapkamer van onze ouders en haal opgelucht adem. Ik ga nog even naar Silke kijken, maar die slaapt nog vast, ze heeft zich ook bloot gewoeld. Ik sla het dekbed over haar heen en loop naar de badkamer. Terwijl ik plas, denk ik aan Barbara: 'Jij kunt de pot op... nu heb ik Silke!'