De terugrit naar Durod verliep in stilte. We konden nog steeds niet vatten wat de avond ervoor gebeurd was en het gebrek aan respect voor onze handelswaar lag ons zwaar op de maag. De koper kon natuurlijk volledig beschikken over zijn aangeschafte goederen, maar we waren altijd van de veronderstelling uitgegaan dat ze met respect werden behandeld, zoals ook wij dat deden. Toen we juist na de middag op het plein voor de stallingen aankwamen, was het voor iedereen al duidelijk dat er iets gebeurd was. Ons relaas zette dan ook een domper op het humeur van iedereen. Vader stelde voor om samen het avondeten te nuttigen en daarna alles eens op een rijtje te zetten. Ik zonderde mij de rest van de namiddag wat af om tot innerlijke rust te komen. Caro respecteerde dit en liet me ook met rust.

Die avond na het avondeten zaten we met zijn allen in het grote salon van de ouderlijke woning. Het is niet onze schuld en we kunnen enkel maar onze uiterste best doen om zoals vroeger onze handelswaar respectvol te behandelen, zei vader. Moeder voegde eraan toe dat we bij nieuwe klanten misschien toch wat voorzichtiger moesten zijn en wat informatie over hen moeten inwinnen. Ja, zei Lyl, jullie beide hebben gelijk, we moeten verder en we gaan ons hoofd niet laten hangen, is het niet Peter? Ik schraapte mijn keel: ja dat is zo, antwoorde ik, maar ik wil er even tussenuit. Met jullie goedkeuring wil in naar de grensgebieden trekken, daar waar we nooit komen. Ik wil zien of er daar ook mogelijkheden zijn voor onze handel. Dat is een trip van enkele maanden, maar dat zal me hopelijk tot rust brengen. Het werd even stil. Als jij dat vindt, dan moet je dat doen zoon, zei vader, maar het is een gevaarlijke onderneming, zoiets doe je niet alleen. Wij kunnen hier wel enkele maanden verder zonder nieuwe handelswaar. Dus neem gerust Caro mee op je expeditie. Ik wil ook mee, zei Lyl, ik kan hier toch niets uitrichten. Als jullie met zijn drieën gaan, neem dan ook nog een sterke man als Joen mee, we zullen Sali wel hier laten meehelpen. Iedereen leek zich hiermee te kunnen vinden en het gesprek ging verder over alle praktische zaken van zulke expeditie.
Op het einde nam Juth het woord. Peter, je moet me wel beloven dat je binnen twee maanden terug bent, want ik heb vader en moeder kunnen overtuigen om dan de vaderoverdracht te laten plaatsvinden. Ik ben eraan toe, ik wil vrijheid. Dat is groot nieuws, antwoorde ik, ik beloof je dat we dan terug zijn. Iedereen verliet met minder bezwaard hart de bijeenkomst en samen met Caro en Lyl vertrokken we naar ons huisje.

Drie dagen later was het zover. Om ons een zo groot mogelijk comfort en opbergruimte te geven vertrokken we met vier wagens. Elk van ons mende een wagen. Het was vooral Joen die wat last had om afscheid te nemen van Sali, maar uiteindelijk trok de karavaan zich op gang en begon onze tocht naar voor ons onbetreden gebieden.

De eerste tien dagen rolden de wagens door bekend gebied want we reden rechtstreeks naar en door de Noordelijke Elflanden. Van hieruit zouden we de grens oversteken naar de Margijne Hooglanden. Het was een klein land met slecht één grote stad Margin, die gelegen was in het midden van een klein plateau omringt door bergen. De grensstreek was een groot bebost gebied en doordat de weg minder vaak bereden werd was deze hobbelig zodat we minder snel vooruit gingen dan gehoopt. We hielden dan ook halt die avond op een boogscheut van die grens. Doordat elk een wagen voor zijn rekening moest nemen zagen we elkaar enkel kort tijdens de middag en ’s avonds. Na tien dagen had deze expeditie de schokkende gedachten naar de achtergrond verdreven en iedereen was terug in zijn normale doen. Ieder sliep in zijn eigen wagen. Die avond vroeg Caro stilletjes aan me: zullen we morgen eens terug samen slapen, ik wil je terug voelen. Lyl en Joen moeten dit niet weten, ik kom wel naar je toe als ze slapen. Denk er eens over na en weet me het morgen te zeggen of je het ziet zitten. Ik had haar al onmiddellijk willen antwoorden dat ik haar nu al wilde neuken, maar ik hield het voor mezelf. De hunkering naar elkaar zou ons morgen nog geiler maken, wat ons enkel maar ten goede kon komen. We gingen allen zoals altijd vroeg slapen, want morgen was het weer vroeg dag.

Je weet dat je de grens oversteekt, maar je weet niet wanneer exact dat gebeurt. In elk geval waren we nu in de Margijne Hooglanden en de weg klom stelselmatig omhoog door een beboste smalle vallei. Hoe hoger we kwamen hoe schraler de katonga bossen werden. Het was een weinig gebruikte weg want tegen de middag hadden we nog geen andere reizigers tegengekomen. Juist voordat we wilden halt houden voor het middagmaal kwam een grote groep ruiters op bruine ooilander paarden ons tegemoet. Ze hielden ons staande. De ruiters hadden allen een dikke blauwe broek en een grof geweven zwart hemd aan. Mag ik jullie reinheidsbewijs even zien, vroeg een man die later de voorman bleek te zijn. We vertelden hem dat we hier nog nooit geweest waren en dat we dus dat bewuste document niet hadden. Goed, antwoorde hij, dan worden jullie verzocht ons te volgen naar het regiokamp. We hadden niet veel keus dan hen te volgen. Een uurtje later hadden we het hoogplateau bereikt en werden we begeleid naar een met houten palen ommuurde nederzetting, die bestond uit een klein aantal houten huizen. We hielden halt op het centrale plein.

Uit een van de woningen kwam een grote struise man die, zoals ons later duidelijk werd, de grensbeheerder bleek te zijn. Hij was op dezelfde wijze gekleed als de ruiters die ons naar hier hadden gebracht. Jullie hebben dus geen reinheidsbewijs, zei hij zonder omwegen, onmiddellijk het grote probleem aanstippend. Wij zijn voor het eerst hier in de Margijnse Hooglanden en we wilden naar de grote stad gaan die hier iets ten noorden ligt, antwoorde Lyl beleefd. Dan zal je eerst een reinheidsbewijs moeten bekomen, was het antwoord. Laat ik het jullie even uitleggen. In de Margijnse Hooglanden mag je maar de eerste week van elke periode van vier maanden gemeenschap hebben. Daarbuiten is het niet toegelaten te neuken. Schending daartegen wordt zwaar bestraft. Alle mannen, zowel inwoner als vreemdeling, moet een test afleggen om te bewijzen dat zij hun driften kunnen beheersen. Dus ofwel leggen jullie een test af, ofwel escorteren we jullie terug naar de grens. Laat ons het maar proberen, zei ik in een overmoedige bui. Joen en ik werden naar een houten muur gebracht voorzien van enkel en pols boeien. Ze waren echter vervaardigd uit een zachte geweven stof. We moesten ons uitkleden en werden dan bevestigd aan de muur. Jullie mogen de volgende tien minuten geen erectie krijgen, als jullie slagen krijgen jullie het reinheidsbewijs. Uit een aangrenzende woning kwamen twee jonge meisjes. Het leken wel zussen, met dezelfde zwarte haren en mooie gelaatstrekken. Elk van hen ging voor één van ons staan en begon zich traag en verleidelijk uit te kleden. Ik kijk gefascineerd toe en eenmaal naakt komt ze naar me toe en streelt ze zwoel mijn borst. Terwijl haar hand zakt naar mijn penis en balzak, duwt ze haar borsten tegen me aan en fluistert stil in mijn oor: ik wil je. Ik had beter moeten weten. Die voorbije dagen hadden toch stilletjes mijn lusten opgewekt en ik voelde het bloed naar mijn penis stromen. Ik trachtte de geile gedachten uit mijn hoofd te bannen, maar het was te laat. Het meisje toonde fier aan iedereen mijn harde lul. Jij wordt uitgewezen, riep de grensbeheerder, terwijl het meisje me triomfantelijk losmaakte. Ik keek naar Joen. Die stond er nog onbewogen met een slappe penis. Het meisje knielde neer en begon luid slurpend op de slappe lul te zuigen, maar Joen liet alles maar begaan precies of het hem niets deed. Jij krijgt een reinheidsbewijs, zei even later de grensbeheerder. Jullie drie mogen verder reizen en jij moet terugkeren naar de grens, en hij wees daarbij naar mij.

Ons eerste onbekende land van de expeditie en al een tegenvaller. Caro kwam me troosten. Ik had je gisteren moeten neuken, zei ze, dan had dit niet gebeurt. Ook Lyl voegde er aan toe: waarom heb je mij niets gevraagd deze laatste dagen? Maar heeft het wel zin om hier naar handelsmogelijkheden te zoeken, men leeft hier als een kluizenaar, zei ik hun. We besloten na een korte discussie om de Margijnse Hooglanden te verlaten. We kregen gelukkig de toestemming om het land te verlaten via de grens met de Bardische Laaglanden omdat de reis erheen ook maar enkele uurtjes duurde. Onder begeleiding van de dezelfde ruiters als daarstraks, bereikten we dan ook tegen valavond de grens.

De grens bleek de Bardijn rivier te zijn waarover een houten brug was gespannen als toegangspoort tot beide landen. We stopten en overnachten dan ook aan de voet van de brug, zodat we morgen de grens konden oversteken. Joen dat was een sterk straaltje van controle daarstraks, zei Lyl na het avondeten. Als ik nu naakt voor je ging staan, zou hij dan ook zo slap blijven? Probeer het eens he, zei Joen al lachend. Hij had er niet op gerekend dat Lyl daadwerkelijk voor hem ging staan, haar kleren uittrok en dan zijn broek naar beneden trok. Zijn lul begon zich duidelijk op te richten. Mooi zo, zei Lyl en ze ging voor hem op handen en knieën zitten. Neuk me nu, ik heb het nodig. Joen keek even naar mij en Caro maar zette zich dan op zijn knieën en duwde zijn grote harde penis in de uitnodigende kut van Lyl. Lyl kreunde luid toen die enorme lul haar kut opensperde. Caro kom naast me zitten zodat Peter je kan neuken, we maken er een wedstrijd van. Dat moest Lyl geen tweemaal zeggen. We waren bijna onmiddellijk uit de kleren, Caro zette zich in dezelfde positie en ik duwde mijn reeds harde lul in haar kut. Diegene die het eerst spuit is verloren, zei Lyl hijgend, goed wetende dat Joen een enorm uithoudingsvermogen had. Die periode zonder neuken had ons allemaal zo geil gemaakt. Caro en Lyl moedigden ons aan om vol te houden. Lyl kwam met een luide kreun klaar, maar Joen pompte gewoon verder alsof er niets gebeurd was. Ik voelde ook dat Caro het moeilijk had om haar orgasme uit te stellen, maar uiteindelijk was ik het die mijn lading diep in haar spoot. Joen bleef maar verder gaan en toen Lyl een tweede keer klaarkwam spoot hij ook zijn lading sperma diep in haar. Joen dat was geweldig, zoiets heb ik nog nooit ervaren, zei Lyl dankbaar. Het was duidelijk dat deze gezamenlijke neukpartij ons had goed gedaan. De donkere gedachten waren verdwenen. Het kon alleen deze excursie maar ten goede komen.