Na een paar jaar besloten om het schrijven weer eens op te pakken. Dit is mijn eerste poging. Het verhaal kent een vrij lange aanloop. Vervolg volgt. Opbouwende feedback altijd welkom :-)

Vrijdag

“Ga je zo naar huis Femke?” zei ik tegen de leerling die nog in mijn lokaal zit om haar huiswerk te maken. En dat op een vrijdagmiddag om 16.00u! Mijn concentratie was al ruim een uur ver te zoeken. Maar Femke werkte rustig door. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was voor een 17-jarige meid om langer op school te blijven in plaats van zo snel mogelijk de school uit te rennen nadat de laatste les was afgelopen.

Femke kijkt op met haar groenblauwe ogen. Eerst naar mij, dan naar de klok, en weer terug naar mij. Verbaasd reageert ze: “Is het al zo laat? Mag ik nog tien minuutjes blijven zitten? Nog twee opdrachten en ik heb al mijn huiswerk tot en met dinsdag af.”

“Prima,” verzucht ik. “Maar ik ruim vast op hoor. We kunnen niet allemaal zo goed zijn als jij.” Femke grinnikt en duikt snel haar werkboek weer in. Wiskunde of economie was ze mee bezig of zo. Niet eens mijn vak. Maar goed, het was alweer drie jaar geleden dat ik Femke überhaupt geschiedenis had gegeven. Toen was ze een verlegen, maar vrolijke meid in een 3Havo/Vwo klas. Nu is ze een nog altijd verlegen, maar vrolijke meid in 6Vwo en gaat ze over een kleine 2 maanden op voor haar eindexamen. Terwijl ik mijn laptop afsluit en mijn papierwerk opeen stapel, bekijk ik Femke eens vanuit mijn ooghoeken. Een beetje een grijze muis. Een leerling die door menig collega over het hoofd wordt gezien. Zonde, want Femke is zonder meer de meest intelligente leerling die hier op school rondloopt. Femke had al sinds 3HV een kleine crush op mij. Op zich was ik daar niet van geschrokken. Zonder arrogant te zijn weet ik dat er tot nu toe elk jaar minimaal wel één leerling geweest die een kalverliefde voor mij had ontwikkeld. Femke was wel de enige waarvan ik vermoed dat die al jaren aanhoudt.

Niet dat ik nu een waanzinnig knappe man ben. Met mijn 1.86 lange lichaam, normale postuur, halflange bruin-blonde haar, blauwe ogen met bril en een licht baardje op mijn gezicht, beschouw ik mijzelf als een redelijk doorsnee man. En met mijn 29 jaar ben ik niet de oudste docent, maar het gat tussen mij en de leerlingen groeit toch al aardig en de meeste tieners vinden mij gewoon oud.

Nee, aan mijn uiterlijk licht het niet. Daarentegen ben ik wel een vriendelijke docent, die met geduld en zonder oordeel altijd bereid is een stapje extra te zetten voor leerlingen die laten zien dat zelf ook te willen. Dat slaat aan bij leerlingen die van huis uit geen positief vaderfiguur zijn gewend en die in mij wel vinden. Zo ook Femke. Haar vader was overleden toen zij nog jong was. Haar moeder moest vijf dagen per week werken om het gezin, met naast Femke nog een broertje, die nu in het tweede zit, en een zusje, die nu in groep 8 zit en volgend jaar in onze brugklas instroomt, draaiende te houden. In een eigenlijk iets te klein appartement moest Femke een kamer met haar zusje delen, waardoor ze thuis geen rustige plek had om aan school te werken. Daarnaast moest ze flink bijspringen in het huishouden en werkt ze tegenwoordig in het weekend in de supermarkt, waar ze al haar eigen kleding en andere dingen van moest kopen. Gelukkig waren baggy truien en broeken met scheuren tegenwoordig in (waarom zal ik nooit begrijpen). Maar wie iets beter kijkt ziet dat Femke goedkope kleding droeg, die soms tweedehands waren gekocht. Het zal mij worst wezen, maar pubers zweren dat iedereen Tommy Hilfiger of duurder draagt.

En dus maakte Femke sinds het derde haar huiswerk vaak bij mij in het lokaal. Een betere plek had zij immers niet en mij stoorde ze nooit. Haar verliefdheid had ook nooit voor problemen gezorgd. De deur van het lokaal was altijd open en bepaalde collega’s, die soms ook met dat bijltje hakte, liepen af en toe langs. Zo gaven we elkaar rugdekking en konden we van elkaar garanderen dat er op school geen gekke dingen gebeurde. Niet dat ik van Femke verwacht dat zij ooit voor problemen zou zorgen. Ze is zeer intelligent en weet heel goed wat wel kan en niet kan. En daarnaast is ze te goedaardig om ooit geruchten over mij te verspreiden.

“Pffft,” verzucht Femke terwijl ze haar boeken dichtslaat.

“Eindelijk klaar?” vroeg ik. “Kom op. Spring op de fiets en niet te hard fietsen. Beetje zon is goed voor je gezondheid.” Voor eind maart was het heerlijk weer.

Femke grijnst naar mij. “Ja, wilt u mij zo graag weg hebben?” vraagt ze.

“Je weet dat ik je werklust bewonder,” counter ik terwijl we het lokaal uitlopen. “Maar het is weekend, en een beetje genieten van het leven is minstens net zo belangrijk als school.” Femke moet lachen en bloost een beetje. Oeps, was het complimentje te veel geweest? Ach, het was school gerelateerd dus zo erg was het niet.

“Genieten gaat wel lukken dit weekend, hoor,” reageert Femke. “Ik heb het weekend vrij genomen en heb hele leuke plannen.”

“Goed zo!” zeg ik. “Een heel fijn weekend dan.”

“Dankuwel, u ook meneer.” Met zowaar een klein hupje in haar loop wandelt Femke richting haar kluisje en de hoofduitgang. Ik neem een andere afslag en loop richting de personeelskamer. Zoals verwacht zitten daar nog enkele collega’s te VrijMiBo’en. Ik besluit een biertje te pakken en praat nog even met wat collega’s. Uiteindelijk sta ik op en met een “Fijn weekend!” loop ik toch ook naar buiten.

“Veel plezier hé!” roept een collega mij nog na.

“Dankjewel, komt goed,” reageer ik grijnzend. Sommige collega’s kijken mij vragend na terwijl ik naar buiten loop. Ze moeten eens weten! Deze collega is een van de weinigen op school die weten van mijn dubbelleven buiten school. Tijdens mijn wandeling van 10 minuten naar het station geniet ik van het zachte zonnetje, maar in de trein dwalen mijn gedachten af naar het weekend. Dit weekend is, voor het eerst na twee jaar afstel, eindelijk weer eens een Comic Con. Het hele weekend het grootste nerd-festival van het land rondom fantasy, fiction, anime en meer. Van over de hele wereld werden beroemdheden ingevlogen om met de fans te praten. Goed, het bleef Nederland, dus de grootste sterren kwamen niet. Maar voor mij was dat niet het belangrijkste. Het belangrijkste was de Cosplay. Twee dagen lang je dagelijkse leventje loslaten en je onderdompelen in welke character je dan ook wilde. Omdat het alweer twee jaar geleden was, ben ik los gegaan en heb ik twee zeer realistische kostuums geregeld: Een voor zaterdag en een voor zondag.

Ondertussen was ik in een uurtje op mijn station aangekomen. Na een fietstochtje van een kwartiertje was ik thuis. Een simpele maaltijd en een biertje later besloot ik vroeg mijn bed op te zoeken om morgen uitgerust te kunnen beginnen aan een intensief dagje.


Zaterdag

Met een grote grijns keek ik in de spiegel. In de spiegel keek een breed grijnzende Joker terug naar mij. Als ik niet beter zou weten zou ik mijzelf niet herkennen. God, als ik al bekenden tegenkom denk ik dat niemand mij zal herkennen. Niet dat dat erg zou zijn. Op Comic Con ben je met gelijkgestemden en goede transformaties worden bewonderd. Maar mijn god, met dat achterover gekamd en groen geverfd haar, witte schmink, dat gestifte clownsgezicht en een felrood en -oranje driedelig pak had ik Joaquin Phoenix zelf kunnen zijn. Dit kostuum hing al klaar sinds de film in 2019 uit was gekomen, maar helaas was er sindsdien geen Comic Con meer doorgegaan.

Even twijfelde ik, maar besloot uiteindelijk de auto te laten staan en op de fiets te springen. Het was dan wel bijna drie kwartier fietsen, maar dan zou ik ook nog wat kunnen drinken en veilig thuis kunnen komen. Zoals te verwachten was trok ik flink wat bekijks. Breed grijnzend deed ik alsof ik niks door had en fietste vrolijk door, wat de situatie uiteraard niet beter maakte. Maar hoe dichterbij ik kwam, hoe breder er terug gegrijnsd werd en er steeds meer kostuums tevoorschijn kwamen. Ik parkeerde mijn fiets op een makkelijk terug te vinden plek en liep naar de ingang. Bij de ingang werden de kaartjes en alle nepwapens gecontroleerd. Ja, alles moet zo realistisch mogelijk zijn, maar met echte zwaarden (of erger) kom je toch echt niet binnen.

“Heb je nog verborgen wapens die ik moet controleren?” vroeg de student die mij bij de ingang controleerde.

“Enkel mijn dodelijk slechte gevoel voor humor,” reageerde ik terwijl ik de stem van de Joker probeerde te imiteren. De student kon een lach niet onderdrukken, maar trok ook een wenkbrauw op als teken dat hij ook een serieus antwoord nodig had. Ik schudde mijn hoofd als teken van niet, dus ik mocht binnenkomen.

Bij binnenkomst keek ik eerst eens goed om mij heen. Het was nog niet superdruk, maar dat zou ongetwijfeld veranderen naarmate het later werd. De meeste mensen waren in hun dagelijkse kleding gekomen. Een andere groep had iets simpels aangetrokken: Hogwarts-studenten, Game of Thrones characters en andere populaire series waren oververtegenwoordigd. En hier en daar zag je de professionele amateurs die hun hele outfit zelf hadden gemaakt. Dit werd een geweldige dag!

De ochtend besteedde ik vooral met rondlopen langs alle verschillende events. Ik stopte af en toe bij een podium om te zien of de spreker van dat moment mij aansprak. Ik speurde de kraampjes af naar de nieuwste en aankomende games, keek wat de stripboekkramen te bieden hadden, alhoewel comics mij ironisch gezien minder trekken, en spiekte af en toe bij een workshop om de hoek om te beoordelen of ik die later nog wilde bezoeken. En al die tijd probeerde ik in charachter te blijven. Rond lunchtijd zocht ik een eettentje op en beoordeelde weer eens de outfits om mij heen. Het was ondertussen behoorlijk vol geworden en er liepen steeds meer mensen in fantastische kostuums rond.

Ik besloot na mijn snelle lunch te gaan kijken bij de zogeheten cosplay catwalk, waar mensen hun kostuum vertoonden. Zelf voelde ik hier minder voor, ik doe cosplay voor mijn lol en beoordeeld worden door anderen doet daar voor mij aan af, maar ik kijk graag naar iedereen die zich wel op de catwalk willen vertonen. De ene na de andere geweldige creatie kwam voorbij op de catwalk. Oude gouwen als Power Rangers, Ash Ketchum en Inspector Gadget, diverse game-personages die mij weer eens deden realiseren dat ik toch echt te lang bezig ben met nakijken en te weinig game, Anime-characters uit Naruto, One Piece en Bleach, superhelden en superschurken uit DC en Marvel, en nog veel, heel veel meer. Ik vond het niveau van de kostuums erg hoog, maar ik kon het ook niet nalaten te genieten van al het vrouwelijk schoon dat in vrij sexy outfits voorbij kwamen. Meerdere keren moest ik mijn hoofd schudden om te voorkomen dat de opwinding mij iets te veel stimuleerde. Ik bewonderde net een Ray uit de laatste Star Wars films toen ik achter mij een onbekende stem hoorde zeggen: “Nou, wat leuk om jou hier weer eens te zien.”

Ik draaide mij om en moest moeite doen om niet in mijn ogen te wrijven. Lichtblond haar, ik denk van zichzelf, in twee staarten met blauw en roze geverfde uiteinden, een klein strak wit hemdje met daarover een leren zwartrode jasje, eveneens leren zwartrode hotpants en dito laklaarzen: Voor mij stond Harley Quinn in levende lijve! Aan de grijns op haar gezicht zag ik dat ze in character probeerde te blijven, maar ook genoot van de situatie. Pas toen viel het kwartje en realiseerde ik mij dat ik als de Joker daar stond. Twee characters die elkaar uiteraard zeer goed kenden.

“Harley!” herpakte ik mij. “Dat is inderdaad lang geleden.”

“Ja, ik denk dat de laatste keer dat wij elkaar zagen, jij mij voor dood hebt achtergelaten in een fabriek,” improviseerde Harley nog altijd grijnzend. Ik bleef ook grijnzen.

“Als ik het mij goed herinner heb jij mij in die fabriek gelokt om mij daar te vermoorden schat. Dat heet zelfverdediging.” We keken elkaar grijnzend aan en barsten toen allebei in lachen uit.

“Ik heb het hier wel gezien, ga denk ik wat kraampjes bekijken,” vervolgde Harley. “Heb je zin om mij te vergezellen.” Ik was verbaasd om haar uitnodiging, maar besloot in te stemmen. Op basis van onze eerste woorden klikte het aardig en ik had wel zin om te zien hoe ver wij deze act konden krijgen. Dus liep ik met haar mee de zaal uit richting de markt. Waar ik al de hele dag wat bekijks trok, werd dat met Harley Quinn aan mijn zijde nu alleen maar meer. Ongetwijfeld dachten de meesten dat dit een geplande actie was of dat het een couple costume was. Was het maar waar, kon ik niet nalaten te denken toen ik achter Harley aan liep en mijn blik op haar stevige kont viel. Ik zou mij daar prima mee kunnen vermaken. Bij de kraampjes werd Harley’s gedrag meer flirterig. Ze greep mij bij mijn arm, wees overdreven blij naar wat prullaria en lachte overdreven op mijn slechte grapjes. Ze wilde duidelijk het tijdperk dat Joker en Harley Quinn een relatie hadden spelen. Daarvoor hadden wij allebei een kostuum uit het verkeerde tijdperk voor aan, maar als dat het spelletje is wat zij wil, kan ze het krijgen. En dus schiet ik heen en weer van euforische momenten waarin ik het haar hartstochtelijk naar de zin maak, naar het maken van kleinerende en vernederende opmerkingen. Ze speelde mee en had het duidelijk naar haar zin, tot ze mij verbaasde.

Bij een stripboekkraam trok ze mij achter zich en sloeg mijn handen om haar middel. Tot mijn verbazing begon ze met haar lekkere kont zachte bewegingen tegen mijn kruis aan te maken. Toen ik naar beneden keek zag ik niet alleen haar grijnzende gezicht, maar ook een lichte inkijk in haar shirtje met de aanzet van haar borsten. Ik schat toch zeker een stevige C-cup. Na een paar seconden bukt Harley zich enigszins voorover om tussen de stripboeken te neuzen, waarbij haar kont nog meer in mijn kruis wordt gedrukt. Op dat moment realiseer ik mij wat voor meid dit is: Sommige mensen worden enorm geil van cosplay. Zeker als zij iemand tegenkomen uit dezelfde serie zijn zij bijna niet meer te houden. Op deze conferentie moeten tientallen, als niet een paar honderd, van dit soort personen rondlopen. Geen enkel probleem natuurlijk, whatever floats your boat. En als deze meid inderdaad zo geil is als zij nu doet vermoeden ga ik haar niet tegenhouden. Het is door de make up en outfit moeilijk in te schatten, maar ik schat haar op een paar jaar jonger dan dat ik ben. Fuck it dat ik haar naam niet eens ken.

“Kom, laten we daarheen gaan.” Ik schrik op uit mijn overpeinzingen en kijk naar Harley. Ze moet lachen, ongetwijfeld heeft ze door waar mijn gedachten ongeveer waren, en trekt mij mee naar een rustig hoekje van de zaal. Harley draait zich om, gaat met haar rug tegen een muur staan, half verborgen achter een paar stalletjes, en trekt mij naar zich toe. Zonder er verder bij na te denken pak ik haar opnieuw bij haar middel vast en breng mijn gezicht naar dat van haar. Na een korte pauze om te checken dat dit is wat zij wil, waarin ik vragend mijn wenkbrauwen optrek en zij lachend knikt, druk ik mijn lippen zacht op die van haar. Na een paar voorzichtige kusjes wordt het zoenen en voor ik het weet drukt Harley haar tong mijn mond in. Fuck, wat is deze meid geil. Plots voel ik ook nog haar hand zacht over mijn broek in mijn kruis wrijven. De opgebouwde spanning van die dag, van Harley en al die andere knappe vrouwen in sexy pakjes, zorgen er voor dat mijn pik snel reageert. Lachend trekt Harley haar gezicht terug en kijkt even naar mijn kruis en dan weer in mijn ogen.

“Moeten we even een toilet opzoeken?” vraagt ze mij. Fuck, meen je dit? Ik knik alleen maar. Harley pakt mijn hand en trekt mij mee naar een van de hallen die de verschillende zalen met elkaar verbind. We slaan ergens rechts af en na twintig meter staan we bij een toilet. Ik ken dit toilet. Zelfs voor corona had dit toilet al de reputatie onder vaste bezoekers dat hier alleen geile cosplayers komen die zich niet in kunnen houden. Doordat het wat meer afgelegen ligt en zeer slecht aangegeven staat op de kaart of met bordjes, was het altijd al het meest rustige toilet van de conventiehal. En de reputatie van neukhok heeft er voor gezorgd dat dit toilet ook gemeden wordt door cosplayers die geen behoeften hebben aan sexgeluiden tijdens het pissen.

Zonder überhaupt te controleren of er iemand is loopt Harley het mannentoilet binnen, mij nog altijd aan de hand mee trekkend. Het lijkt er op dat dit toilet inderdaad verlaten is. Harley laat mij los en loopt naar een van de achterste hokjes, waar zij de bril en deksel naar beneden doet.

“Kom je nog?” Ze kijkt mij geil lachend aan. Ik volg haar het toilethokje en zodra de deur dicht is beginnen we weer te zoenen. Deze keer neem ik het initiatief en gaan mijn handen over haar lichaam op zoek naar haar billen, die ik eens flink kneed. Dit zorgt voor de nodige kreunen die zij al tongend in mijn mond slaakt. Dit wordt nog heviger als ik met een hand haar kont loslaat en haar borsten begin te kneden. Het is duidelijk dat deze meid erg gevoelig is. Als ze de tongzoen afbreekt kijkt Harley mij dan ook met zeer geile ogen aan.

“We hebben niet zo veel tijd meer,” zegt ze. Ik kijk op mijn horloge en zie inderdaad dat over een half uur de evenementenhal dicht gaat voor de dag. In die paar seconden die ik nodig heb om op mijn horloge te kijken, is Harley op het toilet gaan zitten en begonnen met mijn broek open te maken. Voor ik het goed en wel doorheb hangen mijn broek en onderbroek al op mijn enkels en heeft Harley mijn pik al vast. Ik zie even haar ogen groot worden. Met mijn 17cm en vrij dikke pik heb ik dan ook zeker niet te klagen. Voor ik bang kan worden dat ze het too much vindt, zie ik haar met haar tong langs haar lippen likken en begint ze mij af te trekken. Na een paar keer buigt ze al voorover en likt mijn pik een paar keer van onder en opzij over mijn hele stam. Hierna kijkt ze omhoog met een geile blik in mijn ogen, zet mijn pik tegen haar lippen, zuigt mijn eikel naar binnen en begint met haar tong rondom mijn eikel te likken. Ik moet even naar adem happen na dit fantastisch begin, maar voor ik het weet gaat ze verder en zuigt mijn pik tot de helft naar binnen over haar tong heen. Ik besef gelijk een ding: Na alle geile pakjes en het teasen en tongen met Harley ga ik dit niet lang volhouden.

“Als je zo door gaat kom ik al snel,” hijg ik dan ook tegen Harley. Ze kijkt mij met haar geile blik en al zuigend trekt ze zich terug tot alleen mijn eikel nog in haar mond zit, om vervolgens weer mijn pik in haar mond te slurpen. Zo zuigt Harley keer op keer op en neer, om dat af te wisselen met haar tong rondom mijn eikel. Deze meid wil dat ik snel klaarkom! Prima, dan kan ze het krijgen ook. Ik leun achterover tegen de deur van het hokje en geniet van deze intense pijpbeurt.

“Ik ga komen,” moet ik na denk ik nog geen vijf minuten hijgend hebben uitgebracht. Harley blijft mij aankijken met haar zaadvragende ogen, nu met een mengeling van trots. Ze trekt terug tot alleen mijn eikel in haar mond zit, kietelt mijn eikel met haar tong en begint mij intens af te trekken. Dat is meer dan genoeg toestemming voor mij. Hijgend voel ik mijn hoogtepunt vanuit mijn tenen aanzetten tot de eerste straal zaad hard de mond van Harley Quinn in schiet. De eerste straal wordt gevolg door een tweede, een derde, een vierde en zelfs een vijfde krachtige straal. Goed, ik was al even niet meer klaargekomen, maar zo intens ben ik nog nooit van een blowjob klaargekomen. Als ik zie dat Harley het niet allemaal kan handelen en ondanks het tussendoor slikken, mijn zaad ook langs haar mondhoek naar buiten loopt, ben ik degene die trots kijkt. Nadat de laatste straal sperma gespoten is laat Harley mijn pik los en toont ze mij haar mond vol met mijn zaad, voor ze die dicht doet, slikt en hem opnieuw leeg aan mij toont. Hierna zuigt ze nog een paar keer aan mijn pik om de laatste restjes eruit te zuigen, wat mij doet kermen van gevoeligheid.

“Was het lekker?” vraagt Harley breed grijnzend.

“Heerlijk,” weet ik uit te brengen terwijl ik haar overeind trek. Ik geef haar een korte tongzoen, waarbij ik de ziltheid nog enigszins proef, en laat mijn handen naar haar heupen afdalen. “Ik denk dat ik je daar wel even voor moet bedanken.” Harley grijnst weer.

“Later,” zegt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. “Wat denk je van een afterparty bij mij thuis?”