5.

Een van de meest directe plannen was het op de hoogte brengen van de ouders. Die van Jules woonden aan de andere kant van het land, in Geraardsbergen. Dus dat gebeurde via een Facetime gesprek. Het was een koel gesprek. De moeder van Jules had zeer geschokt gereageerd toen ze vernam dat Winnie het oudste beroep ter wereld uitoefende. Ze had gehuild en gezegd dat ze zo teleurgesteld was, dat ze zo gehoopt had dat Jules een deftig meisje zou vinden dat van hem hield. De jongeman had haar er niet van kunnen overtuigen dat hoeren ook tot oprechte liefde in staat zijn. (Uiteraard was de vrouw er niet van op de hoogte dat hij inmiddels ook een parttime hoer geworden was.)

Moeder Saeleman had Winnie niet willen ontmoeten.

Zijn vader daarentegen wel. Die was maar al te graag ingegaan op hun voorstel hen te ontmoeten in een hotel annex taverne in Dendermonde - ver genoeg van hun woonplaats om de kans om bekenden tegen te komen te herleiden tot een aannemelijk risico. ‘En als we toch iemand tegenkomen, zien we wel wat er gebeurt. Hoe lang ik met een tv zonder klank ga zitten,’ lachte de man.

Jules dacht - maar zei niet - dat het misschien tijd was voor een nieuwe tv…

De ontmoeting verliep heel hartelijk. Meer dan hartelijk. Jules had Winnie hiervoor gewaarschuwd: zijn vader zou zijn ogen niet van haar kunnen afhouden. Toen hij haar een foto van de man toonde, had ze gevraagd of hij het erg zou vinden als zij haar handen niet van hem kon afhouden. Vermits hij haar moeder naar believen neukte, kon Jules niet anders dan ‘Natuurlijk niet’ zeggen.

En zo was die ontmoeting dus geëindigd met Winnie en Luk Saeleman die zich terug trokken in een van de hotelkamers om nader kennis te maken. Jules was in de taverne gebleven en had op zijn smartphone wat gesurft tot vader en vriendin een uurtje later terug opdoken. De man had gestraald. Toen ze terug aan het tafeltje plaatsgenomen hadden, had hij zijn zoon verzekerd dat het lang geleden was dat hij nog zo lekker geneukt had. ‘Ze doet dat goddelijk, die vriendin van jou. Ik ben jaloers op je.’

Jules kon zich best inbeelden dat seks met zijn moeder maar heel gewoontjes was. Winnie vertelde hem toen ze onderweg naar huis waren wat ze allemaal met de man gedaan had. ‘Kun je geloven dat hij nog nooit gepijpt was geworden? En hij heeft zo’n lekker zaad…’ Toen ze dit laatste zei, keek ze dromerig voor zich uit.

‘Dan had hij vast ook nog niemand in haar kont geneukt?’

‘Nope.’ De roodharige slet hoefde niet te vragen hoe haar vriend wist dat zijn vader haar anaal geneukt had. Zoveel mannen dromen ervan, zo weinig mannen hebben een partner die het oké vindt. Zeker als ze van de generatie van Luk zijn. Dus toen ze hem vroeg of hij speciale wensen had, was zijn hoofd zo rood als een biet geworden - en doordat hij niet meer zoveel haar had, had hij héél véél hoofd om rood te worden!

‘Je hoeft je niet te schamen, schat,’ had ze gezegd. ‘Voor mij is het dagelijkse kost dat mannen me in m’n reet willen naaien. Maar eerst wil ik je pik in mijn poesje. Kwestie van fatsoenlijk met hem kennis te maken, hé.’ Ze had snel haar kleed uitgetrokken en was op het bed gaan liggen, de benen open.

Luk had heel wat meer om uit te doen, maar hij was binnen een paar seconden net zo bloot als zij. Een beetje stuntelig zette hij zich tussen haar benen en schoof zijn pik in haar kletsnatte poesje. ‘Oh, dat is zo lekker,’ gromde hij. Hij was al zo lang geleden dat hij zijn pik nog eens in een gastvrije kut geschoven had. Die van zijn vrouw was gastvrij geweest tot op het moment dat ze aangekondigd had dat ze zwanger was.

Na een paar minuutjes onderbrak Winnie de man. ‘Tijd om een verdieping lager te gaan, Luk. Anders kom je nog klaar in mijn poesje.’

De man trok zich gehoorzaam terug. Dan overhandigde Winnie hem een tube glijmiddel die ze uit haar handtas gehaald had en op haar vraag smeerde hij het kille goedje uit over haar aars en zijn pik.

Dan draaide de jonge vrouw zich om en stak haar billen omhoog. ‘Doe het, lieve Luk, naai me in mijn kont.’ Met haar rechterwang op het matras steunend, trok ze haar billen uit elkaar.

Lieve Luk gehoorzaamde aan haar wens. Hij zette zijn eikel tegen haar donkere gaatje en duwde zachtjes naar voor. Oh lieve God, wat hij dan ervoer… Haar endeldarm voelde zo zacht, zo sponzig aan; hij paste zo perfect rond zijn lul… Al was zijn vrouw op dat moment de kamer binnengekomen, dan nog zou hij geen spijt hebben van wat hij hier aan het doen was.

Maar jammer genoeg was zijn weerstand gauw gebroken. Het duurde maar een paar minuten voordat zijn ballen opnieuw overkookten. De Heer aanroepend en zijn ziel verkopend aan Lucifer dumpte hij zijn kwakje in haar darmen.

‘Oh, ja, Luk, dat voelt zo lekker aan,’ verzekerde Winnie de man - en meende het. Het voelde altijd lekker aan wanneer iemand zaad in haar spoot. Daarvoor was zij op de wereld gezet, om mannen van hun zaad te verlossen.

Hijgend en puffend was Luk naast haar neer gezonken. Winnie had zich in zijn armen genesteld en met zijn plakkerige pik gespeeld tot hij weer op adem was. Een snel bezoek aan de badkamer om pik en kut te wassen, en dan waren ze weer naar Jules gegaan.

Sinds die eerste keer had Luk nog een paar keer gebruik gemaakt van de diensten van Winnie. Hij had erop gestaan om haar te betalen, zoals iedere andere klant. De jonge vrouw had het echter niet over haar hart kunnen krijgen om hem het volle pond te laten betalen. Ze rekende hem daarom een vriendenprijsje aan.

6.

‘Gefeliciteerd, kindje!’ De reactie van de Overtooms was heel wat hartelijker. Vader en moeder omarmden hun dochter en kusten haar liefdevol. Daarna kreeg Jules een welgemeende handdruk van Raf en een warme omhelzing van Imelda.

‘Dus ik mag weer?’ vroeg Raf dan aan zijn dochter.

‘Ja, je mag me weer neuken,’ antwoordde Winnie.

Liefde en genegenheid maakten plaats voor lust en geilheid. Raf kon zijn geluk niet op. Na drie maanden mocht hij eindelijk zijn snikkel terug in de hete kut van zijn kleine meisje steken. Het viertal begaf zich naar de slaapkamer van de ouders. Daar naaide hij haar passioneel en spoot al snel zijn zak leeg.

Imelda en Jules keken toe terwijl zij hem afzoog. Al snel nadat Raf gespoten had, dumpte Jules zijn kwakje in de mond van Imelda.

Vervolgens namen ook vriendje en echtgenote plaats op het bed en de vier vrije mensen kusten, likte, vingerden, squirten, neukten en spoten.

Toen hun driften tijdelijk gekoeld waren, gingen ze naar de keuken - van seksen kreeg je nu eenmaal honger. De mannen trokken een blikje bier open, Imelda schonk zich een wit wijntje in en Winnie hield het bij een van verantwoordelijkheidszin getuigend glaasje limonade. Terwijl Imelda wat snacks op tafel toverde, vroeg Raf ‘En ga je nu stoppen met werken?’ aan zijn dochter.

‘Ben je gek, pa? Weet je wel hoeveel mannen ervan dromen om eens een zwangere vrouw te neuken? En hoeveel ze daarvoor willen betalen?’ Uiteraard had ze dit eerst met Jules overlegd. Die had er geen bezwaar tegen gemaakt dat ze doorging met zich te koop aan te bieden zolang ze de gezondheid van het kind niet in gevaar bracht.

Het idee dat hun dochter met een dikke buik de benen opende voor veel geld, deed de geil-factor bij haar ouders weer danig stijgen. Eenmaal ze zich tegoed gedaan hadden aan de snacks - borrelnootjes, blokjes kaas en salami, en groene olijven - werd ronde twee ingezet. Moeder en dochter gaven een lesbisch showtje ten goede terwijl hun mannen masturbeerden. Toen ze allebei al scharend klaargekomen waren, kropen de mannen erop en neukten zich tot een orgasme - Raf op Winnie en Jules op Imelda.

Dertig minuten later, na een verkwikkende douche, namen dochter en vriendje afscheid. Op weg naar huis, zei Jules, voor de zoveelste keer, ‘Je hebt toch zo’n coole ouders, Winnie. Ik ben zo jaloers…’

Winnie glimlachte en zei: ‘Ja, ze zijn best cool.’ Ze voegde er niet “nu” aan toe. Acht jaar geleden hadden ze haar bijna geestelijk de dieperik in geholpen. Gelukkig was er dokter Mayer geweest…

(noot van de auteur: lees de verhalenreeks “Verwaarlozing”)

Maar dat lag in het verleden. Daarom had ze er nog niks over verteld tegen Jules. Ze zou er niet over liegen als hij er ooit vragen over stelde, maar ze zag er het nut niet van in om er zelf over te beginnen. Ze hield van haar ouders en ze wist dat die veel spijt hadden over hetgeen ze haar aangedaan hadden.

7.

De volgende die Winnie op de hoogte bracht, was dus haar werkgeefster, dokter Ulricke Mayer. Maar voor ze dat deed, moest er gewerkt worden. Zoals zo vaak had ze een sms van de dokter ontvangen waarin die gevraagd had of ze om vijf uur langs kon komen voor een patiënt die haar specialiteit nodig had. Met andere woorden: het was iemand bij wie plasseks het probleem was.

Mayer legde uit dat het eigenlijk een vreemde zaak was. De vriendin van de jongeman - hij was tweeëntwintig - hunkerde ernaar dat hij over haar heen zou pissen, maar hij kon dat niet. Iedere keer als zij in de douche op haar knieën zat, blokkeerde hij. Ook al stond zijn blaas op springen, er kwam geen druppel uit, tot grote frustratie van het meisje. ‘Hou je dan niet van mij?’ ‘Vind je me vies?’ ‘Ben ik niet sexy genoeg?’ Dat soort vragen stelde ze hem dan.

Uiteraard hield hij van haar en vond hij haar niet vies, maar zijn gevoel voor moraliteit weerhield hem ervan om over een vrouw heen te pissen. ‘Daarom heb ik als therapie voorgeschreven dat hij eerst over een andere vrouw moet plassen. Dan zal de volgende stap in zijn aanvaardingsproces kleiner zijn.’

Winnie wist wat de vrouw bedoelde: niet alleen mannen, maar ook sommige vrouwen vinden plasseks opwindend en zijn vriendin was daar een van. Maar sommige mensen kunnen dat maar moeilijk geloven, laat staan aanvaarden. En dat was dus het geval met de vriend. ‘Om hoe laat komt hij?’

Alsof dat een toverspreuk was, ging op dat moment de bel die de komst van een patiënt aankondigde.

‘Ik doe wel open,’ zei Winnie en voegde daad bij woord. Na een snelle passage bij de dokter, nam de roodharige de jongeman - een grote, goed gebouwde knappe kerel met kort, zwart haar die zich aan haar voorstelde als Steven - mee naar de behandelkamer. In een beweging liet ze haar lange, blauwe jurk van haar lichaam glijden.

De ogen van de jongeman vielen bijna uit hun kas toen bleek dat ze eronder niks droeg. ‘Wow, jij bent mooi,’ zei hij stilletjes.

‘Dank je.’ Dan ging ze op haar knieën zetten voor Steven. Ze stak haar handen uit naar zijn broek. Voor ze de knoop kon losmaken, werd ze door hem tegengehouden. ‘Wat is er, schat?’ Ze zocht met haar blik zijn ogen. ‘Wil je dit niet?’

De jongen zuchtte. ‘Jawel, ik wil dit kunnen doen voor Janet - zo heet mijn vriendin. Maar tegelijk weet ik het niet. Het is zo… vies…’