Jeanne heeft Marc zonet gevraagd of hij haar haar gang wil laten gaan. Dat laat hij zich geen tweede keer zeggen, ook al kost dat de nodige zelfbeheersing.

Met haar vinger volgt Jeanne de contouren van zijn mond en glijdt ze verder langs zijn kaak. Haar blik is serieus, geconcentreerd. Ze bijt op haar lip, alweer. Zonder ervan bewust te zijn, spiegelt Marc haar mimiek. Nu legt ze haar beide handen op zijn schouders, streelt over zijn armen naar beneden. Jeanne voelt de hardheid van zijn spieren. Ze weet nu al dat dat één van haar favoriete plekjes gaat zijn aan het lijf van deze knappe jongen. Ze streelt een tijdje op en neer, voor ze haar handen laat afzakken over zijn borst. Waar dat bij haarzelf een en al zachtheid is, voelt ze bij hem weer die contrasterende hardheid. Eindeloos aait ze op en neer, steeds een stukje verder afzakkend. Zo laat ze haar handen wennen aan dit nieuwe terrein.

Haar ogen fixeren zich op de rij knoopjes die ze voor haar ziet. Marc heeft zijn handen inmiddels onder zijn hoofd gevouwen, maar hij ziet er bepaald niet ontspannen uit. Hij beweegt zijn bovenlijf onrustig onder haar handen, zoekt haar blik. Woordeloos spoort hij haar aan om verder te gaan. Jeanne blaast zachtjes haar adem uit en opent het bovenste knoopje. Ze voelt Marc inzakken van opluchting. Zachtjes lacht ze, blijkbaar is ze niet de enige die hier ontzettend van geniet. Knoopje voor knoopje maakt ze zijn overhemd los. Maar helaas geeft dat nog geen blik op zijn torso, eronder draagt Marc een strak wit shirt. Ook dat is bepaald geen straf om te zien, maar Jeanne is nu op zoek naar meer dan dat.

Haar snelle bewegingen waarmee ze zijn shirt uit zijn broek trekt, verrassen Marc. Jeanne stroopt zijn shirt omhoog, jachtig op zoek naar zijn huid. Maar in deze houding gaat dat nooit lukken! Gefrustreerd kreunt ze. Marc gaat overeind zitten om ruimte te creëren; hierdoor schuift Jeanne van zijn onderbuik naar zijn schoot. Een kreun ontsnapt tussen zijn tanden door. Het is bijna ondoenlijk om de zachtheid van haar billen en dijen te voelen duwen op zijn stijve. In één beweging trekt Marc zijn shirt over zijn hoofd en gooit deze op de grond. Daarna gaat hij weer op zijn rug liggen. Half verwacht hij dat Jeanne weer een stukje omhoog zal gaan zitten, op ‘veiliger’ gebied, maar dat doet ze niet. Sterker nog, ze wiebelt heel zachtjes met haar heupen heen en weer, haar ogen gesloten. Sissend haalt Marc adem.

Loom opent Jeanne haar ogen en kijkt hem aan. Plagend schieten haar wenkbrauwen een beetje omhoog. Precies wat Marc al dacht, een kleine verleidster! Dan zakken haar ogen over zijn torso en buik. Marc heeft brede schouders, een mooi gevormde borst. Geen sixpack, maar absoluut een sterk en stevig lijf. Zijn borst wordt bedekt door een heleboel donkere haartjes, die uitmondden in een dun spoortje dat over zijn buik naar beneden loopt. Ja, hij is absoluut helemaal haar type. Marc heeft zich nog nooit zo bekeken gevoeld, maar alles aan Jeanne straalt uit dat ze blij is met hetgeen dat ze ziet.

Waar Jeanne net nog zo jachtig was, valt ze nu weer stil. Met haar vinger gaat ze langzaam over zijn borstbeen naar beneden, volgt het spoor met haartjes tot ze op de riem van zijn broek stuit. De verlegenheid kruipt weer in haar terug. Weer voelt Marc haar haarfijn aan, en trekt haar in een omhelzing. Zacht kust ze zijn wang voordat ze zich een stukje naar beneden laat zakken. Zo blijft ze liggen, met haar hoofd op zijn blote borst. “Laat me hier maar even liggen”, murmelt ze voor zich uit. Marc glimlacht en streelt haar rug, steeds weer op en neer. Hij voelt haar lijf steeds verder ontspannen.

Zijn vingers blijven heen en weer glijden, hij voelt de sluiting van haar bh onder zijn vingertoppen. Marc streelt, aandachtiger nu. Hij voelt niet iets van een hemdje door de stof heen. De gedachte dat ze alleen een bh draagt onder dat jurkje maakt hem weer hyperbewust van de erectie die hij voor zijn gevoel nu al tijden in zijn broek heeft. Voorzichtig gaat hij iets verliggen om die situatie iets aangenamer te maken. Jeanne glimlacht op zijn borst. Met zijn vingertop volgt hij nu de contouren van haar bh door de stof van haar jurkje. Jeanne ligt muisstil, maar haar onregelmatige zuchten laten weten dat ze het absoluut naar haar zin heeft.

Voorzichtig legt hij nu zijn beide handen op haar rug en laat ze glijden naar haar middel. Marcs handen glijden verder, naar haar heupen. Eerlijk gezegd was het contrast tussen haar heupen en haar middel één van de eerste dingen die zijn aandacht trokken. Ze was slank, maar had absoluut mooie ronde vormen. Het was fantastisch om die veronderstelling nu bevestigd te krijgen door het met zijn handen te voelen. Hij aaide verder, nu over haar billen. Ja, deze vrouw was absoluut goed gevormd op de juiste plekken. Haar zachte billen waren prachtig. In zijn hoofd flitste het beeld van Jeannes billen uitnodigend naar hem toegestoken, terwijl ze op handen en knieën op hem wachtte. Hoe hij zich dan zou vasthouden aan die ronde heupen en zich in haar zou begraven…

Onmiskenbaar geil laat hij zijn handen verder zakken over haar billen. Zijn vingertoppen strelen de zoom van haar jurkje. Jeannes adem stokt als ze zijn vingers onder haar jurkje voelt verdwijnen, en ze weer beginnen aan de weg omhoog naar haar billen. Gedachtes tollen door haar hoofd: is ze hier klaar voor? Wil ze nu met Marc die stap verder zetten? Maar is het gegeven dat ze überhaupt nu hier over nadenkt niet het teken dat dit allemaal wat te snel gaat? Haar hand legt ze over die van Marc. Abrupt stopt hij zijn beweging en neemt haar weer in een omhelzing. “Sorry, ik zou jou je gang laten gaan, dat was ik eventjes vergeten.”

Jeanne gaat weer overeind zitten, schrijlings op zijn schoot. “Ik kan het ook niet goed uitleggen, maar mijn billen voelt gewoon nog even een stapje te ver.” Begrijpend knikt Marc: “Dat maakt toch helemaal niks uit, ik heb echt alle tijd.” Hij maakt aanstalten om haar weer terug in een omhelzing te trekken, maar ze schudt haar hoofd. “Maar misschien zijn er wel andere dingen die we kunnen doen…?” Verlegen slaat ze haar ogen weer naar beneden, maar haar vingers glijden langs de rand van de hals van haar jurkje. Één voor één laat ze de schouders van het jurkje afzakken, waardoor haar bh-bandjes in zicht komen.

Terwijl ze met gesloten ogen op hem zit, haalt ze haar armen uit de mouwen van haar jurkje. Het lijkt nu wel een strapless model. Jeannes ogen blijven gesloten, en haar wangen zijn inmiddels vuurrood. Marc slikt. Wat Jeanne hier doet is ongeveer het tegenovergestelde van een professionele striptease, maar toch is het het meest sexy dat hij ooit heeft gezien. Haar trillende vingers glijden over de stof die haar borsten bedekt en trekken het langzaam naar beneden. Zo stroopt ze haar jurkje af tot haar middel. Marc kan niet anders dan staren naar de borsten die nu in zijn zicht zijn gekomen, slechts nog bedekt door een zwart kanten behaatje met donkerblauwe details. De verlegen Jeanne is een dame die van sexy lingerie houdt! Hij kan niet wachten om zijn vingers over de dunne stof te laten gaan, te voelen of haar tepels daar nog stijver van worden dan dat ze nu al lijken te zijn. Maar haar hele houding straalt op dit moment zoveel ongemak en spanning uit dat dat een verkeerde move zou zijn.

Voorzichtig pakt hij haar handen. “Kijk me eens aan?” fluistert hij. Jeanne schudt nauwelijks merkbaar haar hoofd. Ze houdt haar ogen stijf dicht. Shit, hoe moet hij nu verder gaan? Haar ervan overtuigen dat het ok is, dat zij absoluut ok is? Hij gaat weer overeind zitten, sluit haar stevig in zijn armen. Hij voelt haar weer een beetje ontspannen, een goed teken. Dan zwaait Marc zijn benen uit de bank en staat op, met Jeanne nog in zijn armen. Geschrokken spert ze haar ogen open: “Wat doe je?” Marc zegt niets en legt haar neer op het vloerkleed. Meteen bedekt hij haar weer met zijn lijf, zodat hij haar weer aan zijn eigen zicht onttrekt.

Met haar ogen weer gesloten ligt Jeanne nu onder hem. Langzaam beweegt Marc zijn hand tussen hen in. Hij streelt eerst haar zij, dan voorzichtig de zijkant van haar borst met zijn knokkels. Jeannes ademhaling stokt weer. “Vind je het fijn?” Jeanne kan niets zeggen, ze knikt alleen. “Wil je dat ik verder ga?” Weer een knikje. “Dan moet je eerst je ogen open doen...ik wacht net zolang totdat je dat doet”, fluistert hij tegen haar oor. Beverig ademt Jeanne uit en opent ze voorzichtig haar ogen.

Liefdevol kijkt Marc haar aan, “Goed zo”, fluistert hij, en dan voelt ze zijn hand weer langs de zijkant van haar borst strelen. “Ik ga zo overeind zitten en jij houdt je ogen open, anders beginnen we weer van voor af aan.” Jeannes blos komt in volle sterkte weer terug, maar ze blijft Marc aankijken. Zonder hun oogcontact te verbreken, komt Marc een stukje overeind. Expres traag laat hij zijn blik naar beneden zakken. Ook al is ze het bij lange na niet, zo naakt heeft Jeanne zich nog nooit gevoeld. Uit reflex slaat ze haar handen voor haar gezicht, maar onverbiddelijk pakt Marc haar polsen vast en dwingt haar haar armen weer neer te leggen. Met een donkere blik kijkt hij haar aan: “Niet doen, niet bedekken! Want jij hebt absoluut niets waar jij je voor zou moeten schamen. Je bent prachtig.”

Marc houdt haar armen net zo lang vast tot hij haar weerstand weg voelt ebben. Terwijl hij haar aan blijft kijken, laat hij zijn handen over haar schouders naar beneden zakken, totdat hij haar beide borsten bedekt. Hij slikt. Jeanne ziet zijn adamsappel op en neer gaan. Het lijkt wel of zijn ogen nog donkerder zijn geworden. Zachtjes geeft hij een kneepje in haar borsten; Jeannes ogen sperren open en ze geeft een zacht zuchtje. Marc vecht tegen de neiging om te kijken naar het moois in zijn handen; hij blijft zijn blik op haar ogen gericht houden. Langzaam begint hij haar te masseren, in grote cirkels om haar borsten heen, de cirkel steeds een beetje kleiner makend.

Jeanne ademt onrustig, duwt zich tegen zijn handen aan. Haar ogen schitteren en ze likt haar lippen nat. Zijn bewegingen zorgen ervoor dat haar onderbuik samenspant, ze is zich hyperbewust van het natte plekje dat zich in haar slipje vormt. Stoïcijns blijft Marc doorgaan met wat hij doet, ondertussen steeds haar tepels vermijdend, alhoewel die inmiddels duidelijk door de stof van haar bh heen prikken. Gefrustreerd probeert Jeanne zich zo te manoeuvreren dat zijn handen haar tepels raken, maar behendig ontwijkt hij. Jeanne houdt het niet langer: “toe dan..!”.

Marc stopt zijn beweging. Weer laat hij traag zijn blik naar beneden glijden. Deze keer kijkt Jeanne gefascineerd toe hoe Marc zijn ogen over haar borsten laat gaan. Zachtjes kneed hij; duwt haar borsten naar elkaar toe, zodat zich een gleufje vormt. Dan duwt hij tegen de onderkant aan, om vervolgens te zien hoe haar borsten weer terug deinen naar hun eigenlijke plek. Hij speelt met haar! En aan zijn gezichtsuitdrukking te zien bevalt hem dat uitstekend. Weer bedekt Jeanne met haar handen de zijne. Onmiddellijk zoekt Marcs blik de hare weer, maar dan ziet hij dat ze nog steeds naar haar borsten, zijn handen en haar eigen handen staart. Jeanne is nog steeds verlegen en overduidelijk op onbekend terrein, maar haar opgewondenheid en nieuwsgierigheid overheersen.

Met haar vingertoppen haakt ze achter de stof van de cups. Zo trekken ze samen de stof naar beneden. Met zijn handen bedekt hij weer haar borsten, haar tepels prikkend tegen zijn handpalm. Jeanne knijpt zachtjes in zijn handen en trekt vervolgens haar eigen handen weer weg. Langzaam haalt Marc zijn handen weg en legt daarmee haar borsten bloot. Jeanne hijgt een beetje. Zwijgend kijkt Marc naar het moois dat nu tentoon gesteld is. Ze maakt haar rug hol en maakt de twee haakjes los die zorgden dat haar bh om haar middel bleef zitten. Dan legt ze de bh naast zich neer op de grond.

Weer kijken ze naar elkaar. Marc buigt zich voorover voor een zoen. Hun monden op elkaar, tongen stevig om elkaar heen draaiend totdat ze allebei naar adem snakken. Dan zakt hij met zijn mond langs haar hals, haar kleine kusjes gevend. Steeds verder naar beneden, tot de aanzet van haar borsten. Kreunend duwt ze zich tegen hem aan, in afwachting van zijn mond op haar borst. Maar Marc verrast haar door zijn spoor niet door te trekken, maar rechtstreeks voor haar tepel te gaan. Eerst een klein voorzichtig kusje, maar meteen daarna zuigt hij haar tepel naar binnen. Weer wordt er gekreund, nu door allebei tegelijk.

Hijgend en kronkelend ligt Jeanne nu onder hem. Haar borsten zijn overduidelijk heel gevoelig. Iets zachter nu begint Marc te sabbelen en tevreden geluidjes bereiken zijn oren. Met zijn hand zoekt Marc haar andere tepel en pakt deze voorzichtig tussen wijsvinger en duim. Weer een kreun, luider. Zachtjes trekt hij. Met moeite weet Jeanne een schreeuw binnen te houden. Plagend laat hij haar tepel tussen zijn duim en wijsvinger heen en weer rollen. Jeanne weet niet waar ze het zoeken moet.

Zonder er echt van bewust te zijn duwt ze haar kutje tegen hem aan, op zoek naar wrijving. Marc beseft echter maar al te goed waar ze naar op zoek is. Zachtjes stoot hij met zijn kruis tegen haar aan. Jeannes handen grijpen zich vast in zijn haren, haar benen laat ze uiteen vallen. Zo bewegen ze samen door, terwijl Marc dan weer haar linker- en dan weer haar rechterborst met zijn mond opeist.

Dan het geluid van autobanden die door het grind knerpen. Geschrokken vliegen ze allebei overeind. Dan kleding die heel snel weer wordt aangetrokken. Een beetje buiten adem gaan ze op de bank zitten, hun blikken strak gericht op de film waar ze eigenlijk nog geen minuut van hebben gezien. Stil wachten ze af, totdat Marc concludeert dat het vals alarm is: “Zullen de buren wel geweest zijn.” Opgelucht zakt Jeanne tegen hem aan, het is fijn om even bij te kunnen komen zonder direct anderen onder oog te hoeven komen. “Zal ik je maar naar huis brengen? Of heb je zin in nog een fijn gesprekje met mijn moeder als mijn ouders zo meteen thuiskomen?” Jeannes gezicht spreekt boekdelen. Grinnikend pakt Marc hun jassen en de autosleutel.

Even later ligt Jeanne in haar eigen bed. Vanavond was fantastisch geweest, ook al had ze het superspannend gevonden. Misschien was het goed om Marc de volgende keer iets te vertellen zodat hij beter kon begrijpen waar haar terughoudendheid vandaan kwam. Maar daar zag ze eerlijk gezegd als een berg tegenop. Aan de andere kant, Marc had zonet bewezen heel begripvol en empathisch te zijn. Het zou vast wel goed komen…