Misschien is er een aparte cirkel in de hel voor mensen zoals ik. Mijn man blijkt seks te hebben gehad met een ander, waarop ik schreeuwde te willen scheiden en bij Edwin in bed belandde. En op de bank. En in de badkamer.

In paniek moest ik met iemand praten. Tot overmaat van ramp heb ik Ron gebeld, de man met wie Paul me bedroog. Van iedereen die ik kon bellen, uitgerekend Ron!

Het praat fijn met hem. Hij is geduldig, begripvol en eerlijk. Ik kan me voorstellen dat Paul op hem valt.

Rons woorden blijven maar in mijn hoofd zitten. Iemand achter me met zijn handen op mijn borsten en zijn groeiende pik tegen mijn billen. Mijn dagdroom begint met Edwin, maar eindigt met Ron. Nee, dit kan niet, zeg ik tegen mezelf. Ron en Paul vallen op elkaar, Ron wil niks met mij. Hij is een prettig luisterend oor, maar meer niet. Mijn man had seks met een vent, en prompt begin ik te fantaseren over diezelfde man. Er moet ergens een duiveltje zitten lachen.

Paul staat in de keuken eten te maken. Ik gluur over zijn schouder in de pan. Sperziebonen, aardappels en twee stukken kipfilet.

"Het spijt me dat het zo ingewikkeld is en dat het zo is gelopen." Hij draait zich om en legt zijn armen om mijn middel. Ik bedwing de neiging me tegen hem aan te drukken, wetend dat hij geen intimiteit van mij verlangt. Ik zucht en stap naar achteren zodat hij me loslaat. "We komen er wel uit," zegt hij. "Na het eten moet ik even naar mijn ouders. Zullen we er morgen over praten?"

Ik knik. "Goed idee. De kip bakt aan." Met een ruk richt hij zich weer op het eten.

Tijdens het eten praten we over koetjes en kalfjes, maar de sfeer blijft ongemakkelijk. We weten geen van beiden hoe we met deze veranderingen moeten omgaan. Het idee van de scheiding blijft in mijn hoofd zitten.

"Wat ga je bij je ouders doen?" vraag ik.

Hij haalt zijn schouders op. "Ik ga gewoon een avondje op bezoek. Ik heb ze wel wat uit te leggen na het weekje weg… Ik wil eerlijk kunnen zijn over Ron."

"Zie je er tegenop?" informeer ik.

Hij knikt. "Ontzettend. Het zal vanavond laat worden, dus wacht niet op mij."

Ik was sowieso niet van plan te wachten, maar het is vreemd hem dit te horen zeggen.

Na het eten ruimen we de vaat op en al snel staat hij op het punt te vertrekken. Hij kust me op mijn wang en zegt: "Ik hou van je, Lin. Tot straks, en anders tot morgen."

De stilte die hij achterlaat, is intens. Ik heb geen idee wat ik moet doen. De keuken is opgeruimd, stofzuigen is om deze tijd geen optie en de was hoef ik ook nog niet te doen. Ik hoef me ook niet voor te bereiden op mijn werk morgen, enkel wat kleren klaarleggen.

Uiteindelijk besluit ik de laptop op te starten en surf wat rond op het internet. Mijn gedachten dwalen af naar Ron en de vrouwenfantasie die hij noemde. Wat zouden de overige negen punten zijn? Ik besluit het op te zoeken.

Twee dagen, Linda. Zo lang hebben we elkaar niet meer gezien. Na een week samen te zijn geweest, lijkt dit een eeuwigheid. Met je chatten is fijn, maar het haalt het niet bij wat we vorige week hadden.

Ik mis je, Linda. Ik heb Sonja, maar dat haalt het niet bij wat ik voel als ik bij jou ben. Je bent zo onschuldig en puur, er is je zoveel onrecht aangedaan. Er is je zoveel ontnomen, zoveel tekort gedaan.

Ik wil bij je zijn. Ik wil je laten genieten.

Verdomme, Linda. Je verdient zoveel beter. Die man van je zal je dat niet geven. Gelukkig wil je van hem scheiden. Je verdient je vrijheid. Je verdient zoveel meer dan dit. Ik wil je in mijn armen nemen en je laten genieten. Ik wil je adem op mijn huid voelen, je kut om mijn pik, mijn naam op je lippen. Je hoort bij me, Linda.

De deurbel gaat, maar ik verwacht niemand. Ik doe open en tot mijn verbazing staat Ron aan de andere kant. "Is Paul zover?" vraagt hij vriendelijk.

Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Waarvoor?"

Ron kijkt in mijn ogen. "Ach, is hij het vergeten te zeggen? Het leek hem leuk met ons drietjes naar de film te gaan. Even een andere omgeving, elkaar wat beter leren kennen."

"Sorry," zeg ik. "Hij is het vergeten, denk ik. Hij is net weggegaan naar zijn ouders om ze op de hoogte te brengen. Hij zal wel hartstikke nerveus zijn geweest, al merkte ik niets aan hem tijdens het eten."

"Dat kan ik me voorstellen," antwoordt hij. "Grote stap van hem. Hoe is het met jou?"

"Goed, geloof ik. Het is allemaal erg ongemakkelijk en onrustig." Ik frunnik met mijn vingers. "Wil je wat drinken?"

"Graag." Ron komt de kamer in en ik ga naar de keuken om drinken te halen. Ik pak een fles wijn, die nog open stond, en twee glazen en ga de kamer weer in. Tot mijn ontzetting zie ik Ron op de bank zitten en naar de nog openstaande laptop kijken. Shit, die top tien vrouwenfantasieën! Ik zet de glazen op tafel.

"Was je nieuwsgierig naar de rest?" vraagt hij en hij kijkt me vrolijk aan.

Ik voel dat ik een kleur krijg. "Ik had niks beters te doen," mompel ik als ik ga zitten.

Hij kijkt me aan. "Waar zit je mee?"

Het valt me op dat hij niet vraagt óf er iets is, maar wel wát er is. Ik zucht diep. "Ik voel me zo onrustig. Er blijven spanningen tussen Paul en mij, het voelt heel ongemakkelijk. Het voelt ook verkeerd dat ik dit wel met jou kan bespreken, maar niet met hem. De muren komen op me af, ik weet niet wat ik moet doen."

Ron glimlacht naar me. "Had je verwacht dat alles met een gesprekje en een nachtje slapen zou zijn opgelost? Jullie hebben allebei een ingrijpende week gehad, dat heeft tijd nodig. Jullie moeten opnieuw met elkaar leren omgaan. Denk je dat er veel zal veranderen? Jullie zijn dezelfde mensen gebleven, enkel het lichamelijke ligt anders. Voelde je je schuldig toen je met Edwin naar bed ging?"

Ik sluit mijn ogen, plots overmand door emoties. "Nee, maar dat was pas na dat telefoontje. Ik heb eerst gezegd dat ik wilde scheiden."

Ron legt zijn hand op de mijne. "Probeer die scheiding even los te laten," zegt hij. "Heb je er moeite mee dat ik hier op de bank zit?"

Ik schud mijn hoofd. "Nee, al zou ik dat wel moeten hebben. Ik voel me verraden, ik voel me schuldig. Ik kan het toch eigenlijk niet maken, uitgerekend met…"

Hij onderbreekt me door zijn hand op te heffen. "Dat is een veronderstelling. Hou het eenvoudig."

"Ik zit met veel tegenstrijdigheden," werp ik tegen.

Ron knikt rustig. "Dat merk ik, daarom moet je vereenvoudigen. Wat er vorige week is gebeurd, is niet te veranderen. Jij bent met Edwin naar bed geweest, Paul met mij. Onze kennismaking was ongemakkelijk, maar we blijken goed met elkaar te kunnen praten. Je hebt iemand nodig om je hart te luchten en toevallig ben ik dat. Het maakt niet uit wat er achter ons ligt. Je kunt erover blijven piekeren en uiteindelijk zal alles dan uit elkaar vallen, of je kunt het accepteren en verder proberen te gaan."

Ik snuif kort en neem een slok wijn. "Ben je altijd zo nuchter met je gedachten?"

Hij glimlacht. "Om eerlijk te zijn wel, ja. Ik hou niet van drama of gedoe. Daar heb ik al genoeg van gehad in het verleden."

Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Ik kijk hem aan, hopend dat hij verder zal gaan. Maar hij blijft zwijgen. Als ik meer wil weten, zal ik het moeten vragen. "Heb je veel shit meegemaakt?" vraag ik.

Ron neemt een slokje wijn. Net als ik denk dat hij antwoord zal geven, blijft hij zwijgen. Ik voel me schuldig dat ik het vroeg, maar realiseer me dan dat hij zelf de aanzet gaf tot deze vraag.

"Toen ik een jaar of zeventien, achttien was, had ik een relatie," zegt hij uiteindelijk. "We waren gek op elkaar. We gingen regelmatig met elkaar naar bed en zochten al snel naar een eigen huisje. Het werd een klein appartement, maar we hadden de tijd van ons leven. We waren seksueel erg actief en hielden van experimenteren en nieuwe dingen proberen. Na twee of drie jaar vroeg ze of ik een trio met een andere jongen erbij zag zitten. Dat vond ik prima, al vond ik het doodeng."

Hij drinkt zijn glas leeg en zet het op tafel. "Het bleek erg mee te vallen. Die andere gozer had dat ook nog nooit eerder gedaan en het klikte gelukkig goed. Zo goed dat we elkaar zelfs durfden te betasten. Na een paar uur ging hij weg en was ze razend. Zij hoopte in de spotlight te staan, ze wilde verwend worden door twee jongens. Dat gebeurde ook wel, maar ze had liever niet dat we ook met elkaar zouden experimenteren. Achteraf gezien was het stom dat we niet van tevoren duidelijk onze verwachtingen hadden uitgesproken. Ik geef toe dat ik het niet had zien aankomen, maar daar ontdekte ik toen mijn bi-gevoelens. Zij kon er niet mee omgaan. We hebben nog een trio met een andere meid erbij overwogen, maar dat kwam er niet van. Na een hoop ruzie zijn we uit elkaar gegaan. Ik kreeg het appartement, zij de auto." Hij kijkt me aan. "Uiteraard is het drama-boek uitgebreider, maar dit is de meest relevante voor jou. Wees open en eerlijk, bespreek verwachtingen en verlangens uit. Seks en liefde kunnen volledig los van elkaar staan. Paul is met mij naar bed geweest, maar we houden niet van elkaar. Ik denk dat jij hetzelfde hebt met Edwin. Communicatie is het grote geheim. Vertrouwen en communicatie."

Ik zucht en kijk naar mijn laptop. Hoe kunnen we elkaar vertrouwen als we allebei met een ander naar bed zijn geweest?

Ron volgt mijn blik en kijkt naar het scherm, dat inmiddels zwart is omdat hij niet gebruikt wordt. "Dus je was nieuwsgierig naar de top tien?" vraagt hij. Blijkbaar voelt hij het heel goed aan wanneer het tijd is voor een ander onderwerp.

Ik knik. "Ik was nieuwsgierig," zeg ik. "Je wist het zo opwindend te zeggen dat ik de rest wilde weten."

"Seks met een andere vrouw staat op één," weet hij uit zijn hoofd. "Zonder man erbij, of enkel als toeschouwer."

"Zelfs als ze hetero zijn?" vraag ik.

Ron glimlacht. "Juist als ze hetero zijn. Het is de verboden vrucht van het paradijs. Je hoeft niet verliefd te zijn om goede seks te hebben. Juist het ontbreken van die gevoelens kan ontzettend bevrijdend zijn."

"Hoe is dat, twee vrouwen?" vraag ik.

Ron lacht. "Heel anders dan twee mannen" reageert hij. "Mannen volgen eerder het dierlijke instinct. Vrouwen zijn over het algemeen sensueler. Mannen veroveren, vrouwen verleiden. Zwart-wit gezegd, uiteraard. Iedereen en elke situatie is anders." Hij gaat verzitten. Zijn beweging trekt mijn aandacht en ik zie een onmiskenbare bult in zijn broek. "Sorry," zegt hij zonder enig spoor van schaamte. "Ik ben visueel ingesteld en het lichaam heeft een eigen wil." Hij veegt over de touchpad en het scherm springt weer aan.

"Seks met twee mannen," lees ik. "Klinkt vermoeiend."

Ron lacht weer. "Dat valt wel mee. De meeste vrouwen laten zich verwennen en laten die mannen het meeste werk doen. Ze helpen hun penis omhoog te krijgen, daarna geven ze zich over aan het genot." Hij kijkt me ondeugend aan. "Beeld je eens in, een man met twee vrouwen… Dat is pas vermoeiend."

Ik moet lachen. Ron gaat verder: "Een vrouw kan gemakkelijk meerdere keren klaarkomen. Een man kan wel gemakkelijk klaarkomen, maar lang niet zo vaak als een vrouw."

Ik zie voor me hoe hij bezweet en buiten adem twee vrouwen probeert te bevredigen. Ik zie hem als een stripboekfiguur met zijn tong uit de mond en buiten adem. Voor ik het kan voorkomen, schiet ik in de lach. "Sorry," zeg ik snel. "Ik lach je niet uit, maar er kwam opeens een beeld in mijn hoofd…" Mijn blik blijft rusten op 'pegging'. "Wat is dat?" vraag ik en wijs het aan.

Ron kijkt naar het scherm. "Een vrouw met een voorbinddildo. Veel mannen - ook hetero - vinden dat een opwindend idee. Vrouwen hebben vanbinnen hun G-spot, mannen hebben ook iets vergelijkbaars. Het geeft de vrouw ook een machtsgevoel. Het is verdomd intiem dat te doen."

Ik bloos en kan even niks zeggen. Ik zou nooit zo'n ding in huis halen!

"Andere speeltjes voegen ook veel toe," vervolgt Ron. "Dat moet je echt eens proberen, seks met speeltjes."

Ik bloos en bijt op mijn onderlip. "Ik heb geen speeltjes," zeg ik zachtjes.

Ron kijkt verbaasd. "Helemaal niks? Dat gaan we gelijk rechtzetten." Hij schuift naar voren om beter bij de laptop te kunnen en opent een webshop met seksartikelen.

Ik word nog roder. "Nu meteen?" vraag ik. Ik denk terug aan de chat met Edwin. Wat had ik toen graag een speeltje willen hebben…

Ron knikt vastberaden. "Nu meteen," herhaalt hij. "Je hebt je behoeftes en dit zal je ongetwijfeld helpen."

Ik kom dichterbij zitten en kijk naar het scherm. Onzeker kijk ik mee als hij tussen de categorieën zoekt en naar de clitstimulators gaat. Ik ben verbijsterd als ik zie hoeveel soorten er zijn. Ron wijst er een aantal aan die je qua intensiteit eenvoudig kunt aanpassen. Uiteindelijk kiezen we er een uit en gaat hij verder om een vibrator uit te kiezen. Ik weet zeker dat mijn gezicht nog roder is dan een tomaat. Ik schenk nog wat wijn in en neem een grote slok.

Ik zie hoe Ron een QR-code scant om de betaling te doen. "Dat hoef jij toch niet te doen?" zeg ik verbaasd.

Ron glimlacht. "Dit is wel het minste dat ik voor je kan doen. Ik ben de helft van de oorzaak van je huidige ellende. Zie het als een verzoeningsgebaar."

"Je hebt al zoveel gedaan door met me te praten," werp ik tegen. "Doe niet zo gek, die dingen zijn hartstikke duur! Laat me het je terug…"

Opeens lig ik op mijn rug op de bank. Ron zit over me heen geleund en kijkt met een intense blik in mijn ogen. Ik hou mijn adem in zonder mijn blik af te wenden. Ik voel zijn ademhaling in mijn hals, als een zachte streling.

"Wat ben je eigenwijs," zegt hij zacht. "Zeg gewoon 'bedankt' en geniet ervan."

Roerloos blijven we zo liggen. Als vanzelf komt mijn hand omhoog naar zijn schouder. Zijn schouder is hard en warm. Hij houdt me niet tegen, maar spoort me ook niet aan. "Dit zouden we niet moeten doen," zegt hij zacht.

Ik geef een klein knikje, nog steeds niet in staat om weg te kijken. "Dit kunnen we niet maken. Ik ga je naar huis sturen."

"Dat moet je doen," beaamt hij. In plaats van overeind te komen, legt hij zijn hand op mijn ribben, naast mijn borst. Ik adem diep in. Zijn intense blik houdt de mijne gevangen. Ik weet zeker dat mijn ogen net zoveel begeerte uitstralen als die van hem. Ik open mijn mond een stukje en adem diep in.

Tenslotte weet Ron zijn zelfbeheersing weer terug te vinden. Langzaam gaat hij rechtop zitten en schuift een stukje opzij. "Jezus," mompelt hij terwijl hij een hand door zijn haren haalt.

Ik ga rechtop zitten en glimlach flauwtjes. "Zullen we het shoppen de schuld geven?"

Ron lacht en pakt zijn glas van tafel. "Dat heeft zeker meegeholpen. Zoals ik al zei, ik visualiseer dingen. Eerst het gesprek over die fantasieën en nu die speeltjes… Ik ben ook maar een mens."

Ik lach en ben hem dankbaar voor zijn nuchtere reactie. De sfeer is allesbehalve ongemakkelijk. "Dank je wel," zeg ik, waarmee ik meer bedoel dan enkel de speeltjes.

"Graag gedaan," zegt Ron. Hij drinkt zijn glas leeg en komt overeind. "Ik moet ervandoor, morgen moet ik weer vroeg opstaan voor een grote klus. Bedankt voor de gezellige avond, schoonheid." Hij kust mijn voorhoofd en vertrekt.

Tevreden drink ik rustig mijn glas leeg. Een trillend geluid trekt mijn aandacht. Mijn gsm. Ik pak hem op en zie dat Edwin me zeventien berichten heeft gestuurd. 'Alles ok,' 'ben je boos,' reageer aub,' en zo gaat het door.

Met een lange zucht leg ik mijn mobieltje neer. Sorry, Edwin, maar nu even niet.

Ik ben opgewonden. Opgewonden door het gesprek met Ron, van de speeltjes, van die intense seconden dat ik op mijn rug lag. Waarschijnlijk plaagde hij me, zoals toen hij me de fantasie vertelde over seks met een onbekende man die achter me zou staan.

Ik zou hem niet hebben tegengehouden. Het is verkeerd, maar op dat moment was ik te opgewonden, te overdonderd. Gewillig zou ik hem zijn gang hebben laten gaan.

Mijn hand glijdt over mijn borsten. Wás hij maar verder gegaan. Waren het zijn handen maar die nu over mijn borsten gaan. Waren het zijn vingers maar die met mijn tepels spelen.

Hoe zou zijn pik zijn? Zou die anders voelen dan die van Edwin? Zou Ron net zo liefkozend en teder zijn? Of zou hij me op mijn rug gooien en me opeisen?

Ik maak de knoop van mijn broek los en trek de rits naar beneden. Ik laat me achterover op de bank vallen en stel me voor dat Ron weer over me heen hangt. Ik laat mijn hand mijn broek in glijden en onder mijn slipje, naar mijn warme, natte kutje.

Genietend sluit ik mijn ogen. Mijn hand is die van Ron, die mijn gevoelige klitje streelt. Vaag hoor ik dat ik weer een berichtje krijg, maar er is nu geen plek in mijn hoofd voor Edwin. Ik kan enkel nog aan Ron denken.

Fuck, Linda! Waarom reageer je niet op mijn berichtjes? Heb je ruzie? Ben je weg zonder je gsm? Negeer je me bewust? Ik maak me zorgen om je.

Ik wil naar je toe, Linda. Mijn Linda. Ik moet weten dat je in orde bent. Ik moet zien dat het goed met je gaat. Ik moet je vast kunnen houden.

Zodra ik kan, kom ik je opzoeken. Misschien morgen al, als ik mijn afspraak kan verzetten. Ik wil je zien, ik wil je horen, ik wil je voelen.

Pas goed op jezelf, Linda. Laat je niet in de maling nemen door je man. Hij wil je niet kwijt, maar zal je nooit kunnen geven wat ik je kan geven. Dat moet je niet vergeten. Misschien moet ik je dat duidelijk maken. Je verdient zoveel beter dan dit. Dit is geen goede relatie voor je.

Ik kom zo snel mogelijk, Linda. Mijn Linda. Je verdient duizendmaal beter.