Lizzy de Vries werkt als financieel directeur in een middelgroot bedrijf. Vanmorgen was ze extra vroeg opgestaan, want er wachtte haar veel werk die dag. En verder moest er nog een overname beklonken worden. ten minste, dat hoopte ze.

Haar deur ging open en Ben, de ict-er, kwam onaangekondigd haar kamer binnen. Hij droeg een rugzak, zoals zoveel ict-ers. Hun belangrijkste wapen in die tas: de laptop met alle ingrediënten die nodig zijn om een netwerk van een middelgroot bedrijf perfect aan te kunnen sturen en waar nodig bij te sturen. Lizzy protesteerde: ‘Wat kom jij hier onaangekondigd doen? Ik zit tot over mijn oren in het werk en straks heb ik een superbelangrijke meeting vanwege een overname.’ Ben grijnst. ‘Ik ken je agenda; daarom kom ik nu.’ Lizzy keek hem niet begrijpend aan. ‘Ik weet dat je pas over twee uur die meeting hebt. Tijd genoeg om even een geluksmomentje te vinden.’ Voor Lizzy sprak hij in raadsels, maar dat deden de meeste ict-ers. Vooral als het over hun vakgebied ging.

Hij wees naar de poten van haar bureau. ‘Zie je die beugels aan de poten?’ Lizzy keek omlaag en zag dat de massieve poten van haar bureau ineens beschikten over beugels. ‘Waar is dat voor? Waar komen die vandaan? Ik heb daar geen opdracht voor gegeven!’ ‘Ten opzichte van mij bepaal jij niets, Lizzy. Ten opzichte van mij doe je gewoon wat ik zeg, begrepen?’ Lizzy bond in. Hij had een geweldig chantagemiddel want hij had alle logs van haar dampende chats op Kinky vastgelegd, evenals de foto’s die ze daar met Boris had gedeeld. Die chats had ze gedaan onder werktijd. Ze hoorde dat de rugzak van Ben rinkelde. Het geluid van metaal op metaal. ‘Wat zit daar in?’ vroeg ze nieuwsgierig. ‘Ja, dat zou je wel willen weten, hè? Straks kom je het te weten. Maar nu eerst: alle kleren uit!’ ‘Nu? Nee, Ben, alsjeblieft, ik moet straks die meeting in en nog zoveel voorbereiden.’ ‘Dan heb je slecht gepland, Lizzy. De komende tijd ben je van mij. En mijn planning klopt wel. Uit, die kleren. Nu!’

Lizzy stond op van haar bureau en begon met het uittrekken van haar kleren. Ze had een donkerblauwe jurk aan die gezag uitstraalde. Dat zou ze nodig hebben bij de komende meeting. Daaronder droeg ze in bijna dezelfde kleur een sexy setje ondergoed. Snel trok ze de ritssluiting van haar jurk los en liet hem zakken. Vervolgens trok ze haar ondergoed uit en stond ze poedelnaakt voor Ben. Hij genoot van haar lichaam dat ze zo vrijwillig aan hem aanbood. Nou, ja, vrijwillig, hij moest grinniken bij de gedachte. ‘Kom weer voor je bureau staan en buig je voorover over je bureau.’ Lizzy gehoorzaamde. Hij liet gelukkig geen tijd verloren gaan. Als hij net zo snel was als dat ze hoopte, had ze nog tijd genoeg om alles voor te bereiden.

Maar Ben had andere plannen. Hij trok zijn rugzak opende en liet Lizzy zien wat er allemaal zo rinkelde. Het waren kettingen en met boeien aan de ene kant en aan de andere kant de mogelijkheid om die kettingen vast te maken met een speciale sluiting. Hij begon met haar polsen en verbond elke pols met een bureaupoot. Daarna deed hij het zelfde met haar enkels. Lizzy lag nu vastgemaakt voorover op haar eigen bureau. Haar benen waren wat gespreid. De kettingen zorgden ervoor dat ze gespreid bleven. Dat gold ook voor haar armen. Ben deed een stap achteruit en genoot van het uitzicht. Daar lag Baas Bitch. Haar benen dusdanig gespreid dat iedereen die er achter stond, kon kijken naar haar glinsterende kutje, haar billen en kontgaatje. Klaarliggend. Gereed voor iedereen die dat maar wil. Tentoongesteld.

Ben ruimde zijn spullen op en doet die in zijn rugzak. ‘Zo. Dankjewel voor de show; ik heb er van genoten,’ zei Ben. ‘W-wat? Wat bedoel je?’ vroeg Lizzy een beetje in paniek. ‘Ik bedoel dat ik nu hoognodig aan het werk moet.’ ‘Oh, ok,’ zei Lizzy opgelucht. ‘Wil je me dan nu losmaken?’ ‘Daar heb ik geen tijd meer voor. Ik moet me nu echt haasten.’ ‘W-wat…wacht, BEN, NEE, niet weglopen!’ Maar Ben was al bij de deur en weg was hij. Ze hoorde nog wel dat de sleutel werd omgedraaid. Daarna hoorde ze zijn voetstappen wegsterven…

Jezus, dacht Lizzy. Wat nu? Als er nu iemand binnenkomt….? Ik kan moeilijk gaan uitleggen wie dat gedaan heeft. Dan ben ik ook de pisang en komt alles alsnog uit. Lizzy beleefde een geil angstig half uur. Ze lag compleet exposed over haar bureau en hoorde regelmatig voetstappen in de gang bij haar kantoordeur. Steeds weer hield ze haar adem in. Gelukkig liepen de mensen allemaal door. Weer hoorde ze voetstappen aankomen. Maar deze keer stopten ze bij haar deur. Ze verwachtte dat dit Ben was die haar los kwam maken. Maar de schrik sloeg haar om het hart. Er werd geklopt. En nog eens en aan de klink gevoeld. Lizzy kreeg een hartverzakking. Wat nu? Wat nu? ‘Mevrouw De Vries, ik heb hier papieren die getekend moeten worden.’ Het was de stem van Mineke, de officemanager. Lizzy raapte haar moed bijeen en probeerde zo neutraal als mogelijk te klinken. Naar het personeel toe, was dat uit de hoogte. ‘Nu niet, Mineke, ik zit in overleg. Straks!’ Mineke die wist dat Lizzy dan absoluut niet gestoord wenste te worden, vond het wel een beetje vreemd. Het was zeker een spoedmeeting, want er stond niets in haar agenda. ‘Is goed, mevrouw. Ik kom straks nog wel terug.’

Mineke keerde weer op haar schreden terug en Lizzy durfde eindelijk uit te ademen. Kolere. Dat scheelde weinig. Ze werd kwaad op Ben, die haar in deze compromitterende positie had neergezet. Ze kon niets; ze was compleet overgeleverd. Ze voelde ook een straaltje langs haar benen lopen. Van de nervositeit had ze een beetje plas laten lopen. Stiekem had ze er wel eens van gedroomd om ‘exposed’ te worden, maar nu het echt was, was het toch wel verschrikkelijk eng. En toch wond het haar op. Ze voelde zich nat worden bij het idee dat ze hier open en bloot werd tentoongesteld. Ze wist dat een aantal mensen de sleutels had van haar kantoor. Eentje daarvan was Ben en ze hoopte maar dat hij degene was die de deur van haar kantoor zou openmaken. De andere, waarvan ze wist dat die binnen was, was de management assistente, Marianne. Die klopte weliswaar altijd netjes aan, maar liep daarna meteen door naar binnen. Weer hoorde ze voetstappen en weer hielden ze stil bij haar deur. Lizzy’s adem stokte weer in haar keel. ‘Klop klop’ hoorde ze en meteen werd de klink naar beneden gedraaid. Ze hoorde de stem van Marianne mompelen ‘Hè?’ en vervolgens het zoeken naar de sleutels. Ze hoorde de sleutel in het slot steken.

Lizzy werd gek. Nu kwam alles uit. Ze zou moeten uitleggen hoe ze hier vastgebonden lag. Haar laten zwijgen zou niet helpen, want Marianne was de grootste flapuit van het bedrijf. En Lizzy had geen mogelijkheden om haar te chanteren. De klink ging naar beneden. Lizzy voelde alweer wat druppels langs haar benen naar beneden gaan. En toen ineens ’STOP!!’ Ze hoorde de stem van Ben. ‘Deze deur zat op slot,’ zei hij verwijtend naar Marianne. ‘Nou en, ik heb toch een sleutel.’ En ze wilde verder lopen. ‘Níet naar binnen gaan!’ zei Ben heel nadrukkelijk. Marianne keek hem vreemd aan. En vervolgens vertrouwelijk. ‘We hebben inmiddels 2 ratten gevangen en een derde loopt er nog rond. Wil jij die laten ontsnappen?’ Marianne zette grote ogen op en sloeg de deur met een klap dicht. ‘Jezus, getver, echt waar? Ik ben als de dood voor ratten.’ ‘Dan zou ik maar maken dat ik weg kom, want ik ga zo met Koos naar binnen om die laatste rat te vangen.’ Koos was het manusje van alles binnen het bedrijf. Marianne had niet veel aansporing nodig. ‘Marianne,’ riep hij haar achterna. Marianne stond stil en draaide zich om. ‘Niemand mag dit weten en dat zijn orders van de hoogste baas. Begrepen? Jij bent de enige die dit weet buiten de directeur, mevrouw De Vries, Koos en ik. Dus als dit naar buiten kom, ben jij de eerste die bungelt, begrepen?’ Marianne die dacht een geweldige scope te hebben, werd wit om de neus. Als Ben iets zei, meende hij het. En orders van de hoogste baas. Ze maakte een ritsluitingsgebaar bij haar lippen en liep gauw verder.

Ben wachtte even tot ze weg was en stapte toen gauw naar binnen. ‘Dat was op het nippertje,’ grijnsde hij. Hij zag dat er onder Lizzy een aardig plasje op de vloer lag. De afgelopen minuten waren teveel geweest voor haar blaas. Ze werd gek van de zenuwen en vreesde dat het ieder moment fout kon gaan. De opluchting die haar meester maakte, zorgde ervoor dat ze het liet lopen. Ben liep naar haar billen toe en streek erover. Hij zag het glinsterende kutje. ‘Mijn inschatting was wel goed sletje, dat je hiervan genoten hebt….’ Hij maakte Lizzy los zodat ze haar pijnlijke ledematen kon strekken. Ze wilde haar slipje aantrekken en de rest van haar kleren, maar Ben zei: ‘Ho, ho, wat gaan wij doen?’ ‘Aankleden’, zei Lizzy. ‘Ben jij betoeterd. Ik heb je net losgemaakt. Hoe bedank je degene die je bevrijd hebt?’ ‘Maar je hebt mezelf vastgebonden?’ zei Lizzy verbaasd. ‘Wat heb jij daarmee te maken? Op je knieën teef, naar me toe kruipen en mond open. Ik wil pijplippen om mijn lul voelen.’

Lizzy liet haar kleding vallen en kroop naar Ben, daarbij verleidelijk met haar kont draaiend. Ben genoot van het uitzicht. Hij stond op springen en wilde gewoon simpelweg zijn zaad kwijt. Hij opende zelf zijn broek en liet die zakken. Zijn knalharde paal kwam tevoorschijn. Hij hield die zelf vast en hield die voor de mond van Lizzy. Hij duwde zijn pik voorbij haar geopende pijplippen, pakte haar hoofd en begon ruw weg in haar mond te neuken. Hij stond zo op springen dat hij haar hoofd stevig vasthield en vrijwel meteen klaarkwam. Grote zaadslierten schoten Lizzy’s keel in, die daardoor moest hoesten, maar zijn lul zo goed en zo kwaad dat kon in haar mond hield. Ben bleef haar hoofd vasthouden net zolang totdat hij compleet was klaargekomen. ‘Schoonlikken, slet. Al het zaad van mijn pik aflikken en doorslikken. Gehoorzaam slobberde Lizzy zijn hele pik schoon en slikte al zijn zaad door. Ben trok zich terug en deed vervolgens zijn broek weer omhoog en vast. ‘Dat was lekker, teef. Tot de volgende keer.’ Lizzy keek op de klok. Ze had nog een kwartier om zich te fatsoeneren en de vergadering in te gaan….