Een weekendje Amsterdam om nooit meer te vergeten. Dat is de citytrip onder twee beste vriendinnen geworden. Hoi ik ben Kyara, 20 jaar, en samen met mijn beste vriendin Fleur trok ik twee weken geleden naar Amsterdam. Dit is ons verhaal. Waarom ik dit neerpen? Omdat ik het gevoel heb dat ik dit ergens kwijt moet. Enerzijds omdat het knaagt, anderzijds omdat ik er met plezier aan terugdenk.

Al in april begonnen we ons weekendje Amsterdam te plannen, vooral op aandringen van men beste vriendin. Fleur kwam aandraven met de meest toeristische dingen die je maar inbeelden kan. Varen op de grachten, het wassenbeeldenmuseum, etc. Ik hou meer van de ontdekking en laat liever dingen op me afkomen, veeleer dan te lopen plannen. Op een warme lenteavond was onze trip volledig uitgedokterd en hadden we het verblijf geregeld. Hoe dichter het weekend naderde, hoe meer zin ik er in kreeg. Een leuke citytrip, zonder onze partners. Genieten van het zonnetje, met een lekkere roséwijn en wat tapas. Aan de vooravond pakte ik men koffer en de ochtend nadien was ik helemaal klaar om Fleur op te pikken. Met het autodak open, mijn eigen playlist op en de zon op ons gezicht reden we naar Amsterdam. Eenmaal aangekomen checkten we in ons hotel in. Een prachtige kamer, met een regendouche en een leuk balkon. Na het uitpakken trokken we de stad in. De zomer liet zich al goed voelen in de temperaturen dus ik trok men wit rokje met blauwe crop top aan terwijl Fleur koos voor haar rode kleedje. Met onze matching zonnebrillen op ons hoofd kuierden we door de stad. Na enkele drankjes op de verschillende gezellige Amsterdamse terrasjes was het tijd om te dineren. Een fris slaatje voor mij en een pizza voor Fleur. Wat was het zalig en er zat nog zoveel aan te komen, met de dag nadien een halve dag wellness in ons hotel. We zouden het dus ook niet te laat maken die avond. Na het diner besloten we toch nog maar even halt te houden aan een pittoresk terras waar een reclamebord stond met daarop een actie van sangria. Een lekkere sangria ging er zeker nog in. Het terras zat goed gevuld dus we namen plek aan een tafel van zes personen.

Niet veel later na de gebruikelijke Instagram-post kwamen er 3 kerels naast onze tafel staan. Een van hen vroeg of de stoelen bezet waren. Ik zei dat ze gerust konden plaatsnemen, want wij gingen toch bijna vertrekken. Na enkele minuten vroeg Fleur de rekening. Daarop pikte één van die kerels, waarvan hun grote gestalte en zwarte gespierde armen wel opvielen, in door te vragen of we toeristen waren. “Merk je dat dan zo hard,” vroeg ik. “Alleen maar aan het accent,” grapte één van hen. Hij vroeg of we niet nog even gezellig een sangria wilden meedrinken. Ikzelf had eigenlijk niet veel zin meer, ook al omdat ik voelde dat ik voor die dag genoeg alcohol binnen had. Fleur daarentegen was me voor en sloeg het aanbod niet af. “Waarom ook niet,” zei ik dan maar. Het werd een fijne babbel met hen. Althans met twee van hen want de derde was ietwat stiller dan de andere twee. Al snel wisten we dat ze alle drie bij elkaar in de ploeg voetbalden en aan de rand van Amsterdam woonden. Hun vragen waren duidelijk iets anders getint dan die van mij. “Of jullie een vriend hebben,” vroeg één van hen. “Of we deze avond nog wat gepland hadden,” vroeg de andere. Ook aan complimenten geen gebrek bij hen. Uiteraard nam ik die in dank aan. Welke vrouw vindt het nu niet leuk om een complimentje te krijgen, ook al heb je een relatie? Fleur deed het overduidelijk veel want al snel werd ze zelf zeer aanhankelijk bij de kerel die naast haar zat. Eens voelen aan zijn spieren of overmatig lachen met niet zo heel grappige moppen, het was erbij. Ook hijzelf liet geen kans onbenut in haar diepe decolleté te kijken.

Na de sangria besloot één van de kerels ons nog één laatste drankje te willen trakteren in de bar van het hotel. “Het is toch dichtbij ons in de buurt,” vertelde hij, nadat ik de naam van ons hotel zei. Opnieuw liet Fleur me geen kans wat anders te zeggen en stemde ermee in. Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg naar ons hotel babbelde ik wat verder met twee van hen terwijl Fleur quasi hand in hand liep met één van hen. Het was dan ook duidelijk dat de alcohol bij haar harder doorsloeg dan bij mij. Moest ik ingrijpen op dat moment? Iets in me wist dat wat ze deed hoogstwaarschijnlijk niet door haar vriend zou gesmaakt worden, maar beste vriendinnen knijpen nu eenmaal soms een oogje dicht. Eenmaal in het hotel aangekomen installeerden we ons in een hoekje van de bar. Het was er verbazend rustig. Mede misschien door het latere uur ondertussen. De klok gaf 23u aan. Ik besloot wijselijk te gaan voor een cola zero terwijl de rest, en ja ook Fleur, een cocktail koos. We keuvelden nog wat gezellig verder, maar ik was blij dat ik alvast in het hotel was. Fleur bleef heel close met de door haar ‘uitverkorene’. Na enkele minuten stond ze op en ging ze naar het toilet. In het terugkomen vroeg ze me even mee te komen. Aan de bar nam ze mijn hand vast en vroeg of ik echt haar beste vriendin was. Daar was de onzekere Fleur weer. Ze heeft zo van die momenten dat ze onzeker is over zichzelf, over haar relaties met vrienden en partner. Dat was ik al gewoon. Ik antwoordde dat het vanzelfsprekend was dat ik haar beste vriendin was. Daarop zei ze: “Als je dat bent dan gun je mij dit.” Ik vroeg haar wat ze ermee bedoelde. “Heb je die kerels al gezien en ook hoe ze naar ons kijken? En je weet wat ze zeggen: once you go black, you never go back.” Het was me dus duidelijk wat ze wou, maar daar had ze mij toch niet voor nodig? Bijna huilend vroeg ze me om haar niet alleen te laten. Moest ik nu mee gaan voor mijn beste vriendin? Of omdat ondertussen mijn ogen ook wel al bij één van hen iets had zien bengelen in zijn broek en mijn fantasie zich ongewild enkele dingen had voorgesteld. Terwijl de nieuwsgierigheid dan toch de bovenhand nam, stemde ik zonder iets te zeggen knikkend in. Fleur knuffelde me stevig.

Terug aan tafel liet ze niet subtiel merken wat ze eigenlijk wilde. Ze stelde de vraag of de kerels toevallig zin hadden om een drankspel te spelen op onze hotelkamer. Niet verbazingwekkend stemden ze met dat voorstel snel in, maar één van hen stelde voor het bij hen te spelen. Zijn huis was toch groter en zo passeerden we nog een nachtwinkel. Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg heeft Fleur me wel minstens tien keer bedankt. Ik moet eerlijk toegeven dat ik op dat moment ook alsmaar meer nieuwsgierig werd. Achteraf bekeken had ik tot op dat moment ook nog geen enkele keer aan mijn eigen vriend gedacht. Eenmaal aangekomen bij het huis van één van hen, een rijwoning met een fraai en modern interieur, begaven we ons naar de leefruimte. “Een jacuzzi,” merkte Fleur op. “Ja hoor,” zei de huiseigenaar. “Spijtig dat jullie geen bikini bij de hand hebben.” Hierop reageerde Fleur de gevleugelde woorden: “Moet dat dan?” Naakt een jacuzzi in met drie kerels die we amper 2h30 kennen… Dat stond niet op de planning van onze citytrip. De jacuzzi stond duidelijk al even te draaien want toen ik even met men hand voelde was het al een aangename temperatuur.

Zo hevig ze voordien was, zo meer timide Fleur ineens was. Speelde haar onzekerheid opnieuw op? Feit was wel dat ze zich volledig had uitgekleed maar snel één van de handdoeken had genomen die er lagen om rond haar lichaam te wikkelen. “Wat scheelt er,” vroeg één van hen haar terwijl ze zich ook begonnen uit te kleden. “Het is men lichaam…,” antwoordde Fleur. “Kom op, je bent prachtig Fleur. Don’t be shy,” zei de eigenaar. Het is waar dat Fleur ietwat meer vormen heeft, maar dat vertaalt zich dan ook in een stevige E cup. Iets waar ik met men B cup wel even vanaf ben. Misschien ook maar het beste zo… Met mijn 1.60 meter groot zou dat misschien niet in formaat zijn.

Ook ik begon me ondertussen uit te kleden en in enkele seconden stond ik naakt met Fleur in de tuin van tot voor kort nobele onbekenden, klaar om een jacuzzi in te gaan. Deze gedachten kregen echter geen tijd om door te dringen want naast hun forse torso kon ik mijn ogen niet verdrijven van wat ik iets lager mocht zien. Stuk voor stuk hadden ze een ongezien grote penis bengelen tussen hun benen. Zoiets had ik nog nooit in het echt gezien. Snel kwamen ze alle drie mee in de jacuzzi. Ze lieten er geen gras over groeien: de huiseigenaar ontfermde zich over Fleur, terwijl de andere twee kerels mijn lichaam begonnen te betasten en te kussen. Op dat moment overviel me een gevoel van rust en geilheid tegelijkertijd. De gespannenheid, als je dat zo kan noemen, van ervoor dwaalde weg. Ik voelde in het water hun slappe piemels veranderen in steenharde joekels. Ik greep ze beide vast met mijn handen en kon er amper omheen. Hierdoor groeiden ze nog meer. Ze stonden beiden recht, net zoals de andere kerel en wat ik zag gaf me een soort van shock. Met huk joekels van zwarte piemels stonden ze voor ons. In de blik van Fleur zag ik eveneens dezelfde verbaasdheid. En het was op dat moment dat ik aan mijn vriendje dacht… Maar misschien niet op de manier dat het zou moeten…. Het enige waarop ik dat moment dacht was het verschil tussen deze twee echte mannen en mijn vriend. Al snel duwde één van hen zijn zwarte joekel richting men mond. Ik twijfelde verbazingwekkend geen seconde en schoof mijn mond er met veel moeite rond. Terwijl ik met mijn hand die andere joekel vastgreep, hoorde ik hoe diep Fleur die andere joekel in haar mond en keel kreeg.

Hoe dit verder is afgelopen, lezen jullie binnenkort