Wie was de vreemdeling die een uur geleden hun huis was binnengekomen en die nu blijkbaar had besloten om mee te gaan tijdens hun dagelijkse vaste wandeling door het bos?

Hij had bij zijn binnenkomst even tegen de vreemdeling geblaft en zich kwispelend door hem laten aaien, want geaaid worden, daar hielden vrijwel alle honden van en Hector vormde daarop geen uitzondering.

Hij kende deze man niet, maar hij was goed volk, want zijn vrouwelijke baasje - die door mensen Debbie werd genoemd - had deze man meer dan hartelijk begroet en verwelkomd in hun huis.

Hector wist meteen dat dit bezoek bijzonder was.

Debbie had de man een zoen gegeven, maar geen gewone zoen. Het was een veel langere zoen dan wat Hector zijn baasje anderen ooit had zien geven. En ze kuste hem niet op de wang, maar op zijn mond! En als klap op de vuurpijl zag Hector (die een meter achter zijn baasje stond) hoe de vreemdeling al zoenend zijn handen langzaam langs haar rug naar beneden liet glijden… en beide handen op haar welgevormde billen plantte! De vreemdeling begon schaamteloos haar ronde billen te kneden… en ze liet het gewoon toe. Althans voor een tijdje. Toen hij van plan was om zijn handen achter in haar spijkerbroek te laten glijden, pakte ze hem bij beide polsen.

‘Gedraag je, ’ zei Debbie.

Hector kon haar gezicht niet zien, maar ze klonk allesbehalve boos. Haar stem klonk een beetje ondeugend (of was het uitdagend?), alsof ze het eigenlijk stiekem wel leuk vond wat deze meneer deed.

‘Sorry, maar als ik je zie kan ik gewoon niet van je afblijven,’ zei de man. Ze begonnen opnieuw te zoenen, maar Debbie bleef wel zijn polsen vasthouden.

Hector was behoorlijk in de war. Wat was er zo speciaal aan deze vreemdeling dat hij blijkbaar dingen bij zijn baasje mocht doen die anderen nog nooit hadden gedaan?

Hector besloot dat hij een einde aan deze vertoning moest maken en sprong tegen ze op.

‘Nee, Hector! Ga in je mand liggen!’ zei Debbie.

Het was nooit leuk om een uitbrander te krijgen… maar in ieder geval stopten ze nu met wat ze deden. Voorlopig had Hector weer even de zaak onder controle.

Hij was een beetje verdwaasd in zijn mand gaan liggen en had van een afstandje sceptisch toegekeken hoe ze een uur lang op de bank zaten te kletsen en koffie dronken. Tussendoor bleven ze elkaar van die lange zoenen geven, hun tongen in elkaars mond en hun armen om elkaar heen. Hector moest al zijn wilskracht gebruiken om niet uit zijn mand te springen en in te grijpen toen de man Debbie opnieuw betastte op dubieuze plekken. Hij had zijn hand eerst op haar been en daarna op haar heup. Hector kreeg het helemaal te kwaad toen Debbie wilde opstaan, maar de man gauw naar voren boog, haar rond haar taille pakte en haar naar zich terugtrok. Ze belandde achterwaarts met haar achterwerk bij hem op schoot, precies wat de man wilde. Hector ging staan in zijn mand, klaar om zijn baasje te redden… maar het gelach van Debbie, terwijl ze ‘Hee, wat doe je nou?!’ riep, weerhield Hector op het allerlaatste moment om uit de mand te komen.

‘Hmmm, ik wilde gewoon even je lekkere billen op mijn schoot hebben,’ zei de man. Weer zat hij met zijn grote handen aan haar kont. Debbie keek geamuseerd achterom en wiegde plagerig met haar heupen heen en weer. Ze schuurde met haar hartvormige kont over de dikke bobbel in zijn broek. De man kreunde opgewonden. Hij begon aan zijn broek te morrelen.

‘Ik hou het niet langer,’ kermde hij. ‘Ik wil je neuken.’

Debbie stond op en draaide zich om. Ze boog voorover, zodat de man een schitterend uitzicht had in de lage hals van haar blouse. Hij zag dat ze geen beha droeg. Haar heerlijke, ronde borsten hingen als rijpe vruchten omlaag. Haar tepels lonkten.

Debbie kuste hem en wreef over de bobbel in zijn broek. Er ging een schokje door zijn penis.

‘Straks, oke?’ zei ze. Ze keek hem met zwoele ogen aan.

De man zuchtte diep.

‘Oke, straks,’ herhaalde hij.

Ze gaf hem een zoen en een knipoog en liep naar de keuken.

‘Roelof, wil je nog koffie?’

‘Ja, lekker lieverd.’

Roelof. Zo heette de vreemdeling dus. Hector bleef naar de man kijken, terwijl Debbie nieuwe koffie inschonk.

Roelof knoopte zijn broek weer dicht. Hij wreef over zijn kruis. Man, ze maakte hem gek van verlangen en dat wist ze. Zijn penis lag nog halfstijf in zijn broek. Wat had hij zin in die slet! Ze was ook zo verdomde sexy. Lang, blond haar, een schattig, spits neusje, volle lippen, prachtige, blauwgrijze ogen, volle borsten met sappige tepels, een lekkere, ronde, sexy kont.

Hij was vanaf de eerste blik verliefd op haar geworden, terwijl hij altijd had gedacht dat hij geen type was voor liefde op het eerste gezicht. Maar toen hij Debbie voor het eerst op het werk zag, zittend en lachend samen met hun collega’s aan de lange tafel in de koffiekamer tijdens de lunchpauze, ontsproot er een diep verlangen in hem en wist hij meteen dat hij haar wilde. Ze was zo godvergeten knap… en ze bleek ook nog superleuk te zijn!

De gedachte dat een andere man hem zou aftroeven had hem letterlijk slapeloze nachten bezorgd. Daarom liet hij er geen gras over groeien, verzamelde al zijn moed en had haar op een dag mee uit gevraagd.

Hij kreeg vlinders in zijn buik toen ze ‘Ja, lijkt me leuk!’ had gezegd op zijn uitnodiging. De rest van die werkdag leek hij op wolken te zweven. De laatste keer dat hij zo verliefd was geweest (zo verliefd dat je er misselijk en duizelig van werd) was op de middelbare school geweest. Hij voelde zich weer een kleine jongen, maar kon er niks aan doen. Van de rapporten die hij moest schrijven, was die dag niet veel meer terecht gekomen. Debbie zat continu in zijn hoofd.

Ze waren uit eten gegaan en alles klopte. Ze hadden zoveel overeenkomsten dat het bijna eng was. Beiden wisten ze dat dit iets speciaals was.

Dat etentje was inmiddels een week geleden en ze waren dolgelukkig met elkaar, alsof ze elkaar al veel en veel langer kenden. Roelof had nooit in de ware geloofd, maar dit moest het zijn. Debbie was simpelweg perfect. En hij had algauw een kant van haar leren kennen die hij nooit achter haar had gezocht, want ze leek van de buitenkant zo onschuldig.

Na hun eerste sensuele nacht samen, toen ze naakt in zijn bed in elkaars armen aan het nagenieten waren, had ze opgebiecht dat ze letterlijk verslaafd was aan seks en dat ze overal voor open stond. Bijna niks was haar te gek. Het zou haar ‘heerlijk lijken om zijn slet te zijn’. Roelof geloofde zijn oren niet. Hij moest zichzelf toen even knijpen. Het leek allemaal gewoon te mooi om waar te zijn.

Roelofs’ gedachten werden onderbroken, want Debbie kwam terug uit de keuken met verse koffie en ging weer naast hem zitten. Ze kletsten nog wat, terwijl ze hun koffie opdronken.

‘Ik moet Hector nog uitlaten. Heb je zin om mee te gaan?’ vroeg Debbie op een gegeven moment.

‘Ja, gezellig,’ zei Roelof. ‘Ga je mee uit, Hector?’

Hector keek resoluut op. Die vraag liet hij zich geen twee keer stellen, ook al was het niet Debbie die de magische woorden had gesproken! Hij sprong kwispelend op uit zijn mand. Misschien was die Roelof zo slecht nog niet. Als hij nou gewoon niet van die rare dingen met zijn baasje deed, dan was het eigenlijk een beste kerel.

Het was vrij bewolkt buiten, maar het was gelukkig droog. Ze liepen naar een redelijk groot stuk bos, op ongeveer tweehonderd meter afstand van Debbies’ huis. Hector liep voorop, de riem was strakgespannen. Hij kon niet wachten tot ze in het bos waren met al zijn interessante geuren en geluiden.

Roelof en Debbie liepen hand in hand achter hem, maar Hector schonk er nu geen aandacht aan. De focus lag op het zo snel mogelijk bereiken van het bos, zonder zijn baasje dusdanig mee te sleuren dat ze hem moest corrigeren. Hector had na jaren de gulden middenweg weten te vinden.

Ze kwamen aan bij het bos, maar er was iets vreemds aan de hand. Ze waren op de plek waar Debbie Hector altijd van de riem af deed, zodat hij lekker vrij door het bos kon rennen… maar nu liepen ze dat punt gewoon voorbij.

Hector keek achterom naar zijn baasje, maar liep desondanks verder. Vanaf het moment dat Roelof was gearriveerd, was niets meer zoals het hoorde te zijn.

Hector besloot dan maar om, aangelijnd en al, de interessante geuren van de grond, de bomen en struiken in zich op te nemen. Als hij maar iets kon verstaan van de menselijke taal, dan had hij geweten waar ze nu over aan het praten waren en gaf het misschien een verklaring voor waarom ze hem nu niet van de riem hadden afgehaald.

‘Hmm, durf je het echt wel?’ vroeg Roelof.

Debbie keek hem glimlachend aan, haar ogen half toegeknepen.

‘Durf jij het wel?’ kaatste ze de bal terug. Ze stak plagerig haar tong uit.

Roelof voelde zijn hart harder bonzen. Zijn ogen gleden langs haar lichaam, scanden haar heerlijke rondingen. Hij had opnieuw een bobbel in zijn broek. Debbie merkte het, maar deed alsof ze het niet zag. En hij wist dat ze deed alsof ze het niet zag en ook dat wond hem enorm op. Hoe kon een vrouw zo heet en tegelijkertijd zo onschuldig zijn?

‘Ik wel,’ zei hij.

Debbie lachte onzeker… maar het idee dat ze seks zouden hebben op een plek waar ze betrapt konden worden, maakte haar natter dan ze ooit was geweest.

‘Het lijkt me heel spannend,’ zei ze. ‘Het staat al jaren op mijn bucket list.’

‘Dan gaan we het toch gewoon doen?’ zei Roelof.

‘Is goed,’ zei Debbie. ‘Ik weet wel een plek. Als ik jouw sletje wil zijn, moet ik het ook waarmaken, he?’

Ze liepen dieper het bos in, met Hector voorop.