Door: Jurre Jacobs
Datum: 08-09-2023 | Cijfer: 9.2 | Gelezen: 34002
Lengte: Lang | Leestijd: 13 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Aftrekken, Buurmeisje, Douche, Pijpen, Studenten, Voyeurisme,
Lengte: Lang | Leestijd: 13 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Aftrekken, Buurmeisje, Douche, Pijpen, Studenten, Voyeurisme,
Vervolg op: Een Nieuwsgierig Buurmeisje
In deel 1 hebben we kennisgemaakt met de olijke tiener Isis die met haar zusjes verstoppertje speelt. Eenmaal verstopt achter de heggetjes of schuurtjes in de tuinen van de buren, bespiedt ze de mannen van het nieuwbouwblok. Liefst in hun blootje. Het verhaal eindigt met een onverwacht geile ontmoeting met dertiger Maarten (de ik-figuur).
In deel 2 lazen we hoe Isis door de tuintjes van het huizenblok sluipt, op zoek naar smakelijke taferelen. Overal in het blok betrapt ze mannen en vrouwen die zich, terwijl ze zich onbespied wanen, overgeven aan alle denkbare vormen van lust. Ze noteert alles wat ze ziet in haar roze boekje. Aan het eind van deel 2 gaat Isis grootste wens in vervulling. Met dank aan de ferme pik van Maarten.
Isis laat me niet meer los. Was ik aanvankelijk nog uit op een avontuurtje met mijn jonge buurmeisje, nu kan ik al een paar dagen niet slapen van verlangen. Gelukkig laat ze me niet al te lang wachten, voordat ze me weer benadert.
‘JS11’
staat er op het briefje dat ik op zaterdagochtend in de in de brievenbus vind. Als ik het openvouw, lees ik:
‘Vanavond gaan we samen op sexpeditie in ons huizenblok. Ik zie je om 10 uur in het fietsenschuurtje van Julianastraat 11. Vanuit jouw tuin linksaf en dan het rode tuinhekje aan de rechterkant.
xxx, Isis.’
Klokslag 10 uur open ik met een kloppend hart en een onvermijdelijke stijve in mijn trainingsbroek het rode tuinhekje.
* * *
In het schemerlicht van het schuurtje ontvouwt zich, als mijn ogen een beetje aan het donker gewend zijn, één grote chaos. Aan de linkerkant staan de verhuisdozen tot aan het plafond opgestapeld. Rechts staat voor het raam een werkbank met daarop een onontwarbare kluwe roestig gereedschap. Daartussen staan twee crossfietsen, een driewieler en een stepje geparkeerd. Aan de spinnenwebben te zien, is er al een tijdje niemand in het schuurtje geweest.
‘Zo kom je nog eens ergens’, zegt Isis.
Mijn mond valt open. Wat is ze mooi. Ze heeft weer het zelfde ultrakorte gymbroekje aan als de eerste keer dat ik haar zag. Na drie dagen onbeantwoord verlangen en drie dagen oefenen op een complimenteuze openingszin, ben ik nu, op het moment suprême compleet sprakeloos. Ze kijkt naar mijn kruis.
‘Och arme jongen, staat de vulkaan alweer op uitbarsten? Kom eens hier.’
Ik wurm me tussen de driewieler en het stepje door, naar haar toe. Als ik voor haar sta, trekt ze mijn broek en boxer naar beneden. ‘Ik zal je wel even helpen’, zegt ze zwoel. Ik weet nog steeds geen zinnig woord uit te brengen.’ In no time trekt mijn jonge buurmeisje me naar een hoogtepunt. Als ze voelt dat ik ga komen doet ze haar gymbroek omlaag, duwt mijn penis tussen haar benen en zegt: ‘Kom maar in mijn broekje, dat plakt zo lekker.’
* * *
De sexpeditie brengt ons eerst naar JS7. We verstoppen ons achterin de tuin, zo ver mogelijk van het raam. In het midden van de tuin staat een picknicktafel. Hier woont volgens Isis een jong gezin. Vader en moeder zijn zaterdagavond vaak naar de vroege film en dan past Isis’ jongere zusje Annabel op. Ze heeft niet de moeite genomen om het licht aan te doen. Ze hangt verveeld op de bank voor de televisie. In het blauwe, flikkerende licht lijkt ze als twee druppels water op Isis, maar ze oogt minder ondeugend. Dat zal even later een flinke misvatting blijken.
‘Ze komen zo thuis’, fluistert Isis.
Alsof ze naar Isis luisteren, gaat op dat moment het licht in de kamer aan. De twee ouders, niet eens veel ouder dan Annabel, stappen de helverlichte kamer binnen. Ze zien er uit als regelmatige bezoekers van de sportschool en de zonnebank. Volmaakte sixpacks, allebei. Jaloers noem ik ze in mijn gedachten Ken en Barbie.
Vanaf nu doet Isis verslag:
‘Nu vraagt ze aan Annabel of het allemaal goed is gegaan.’ Ik zie Annabel onverschillig ja knikken.
‘Nu vraagt ze haar man om Annabel uit te laten.’
‘Nu gaat ze naar boven om bij de tweeling te kijken.’
De keukendeur gaat open en Annabel loopt de tuin in, op de voet gevolgd door Ken. Bij de picknicktafel blijft ze staan. Ze trekt haar rokje omhoog en buigt voorover, op haar ellebogen steunend op de tafel. Ken maakt zijn riem los, laat zijn broek op zijn enkels vallen en prikt zijn stijve pik tussen haar benen.
Isis en ik sluipen achter het schuurtje om in de richting van het huis zodat we het duo van de zijkant kunnen bespieden. Onbeschut, maar wel in het donker gaat Isis op haar knieën in het gras zitten. Ik ga achter haar zitten en trek haar gymbroekje naar beneden. Met mijn vinger glij ik door haar gleufje. Ze is kletsnat. Ze kijkt me over haar schouder aan, fluistert ‘let nu op’ en knikt naar het huis. Op de eerste verdieping gaan de gordijnen van het middelste raam open. Daar staat de moeder van het gezin en ze kijkt hoe haar man de oppas van achter binnendringt. Ik kan niet zien hoe ze het beleeft. Van binnenuit spaarzaam belicht, zijn alleen haar contouren zichtbaar. Gelukkig beantwoordt Isis mijn onuitgesproken vraag.
‘Ze vindt het geil om te kijken hoe haar man mijn zusje te pakken neemt. Ondertussen vingert ze zich als een bezetene.’ Hoe Annabel het beleeft hoef ik niet te vragen. Die gaat steeds harder kreunen terwijl de heer des huizes haar heupen stevig vastpakt en haar met lange halen diep neukt.
Isis gaat staan, hijst haar broek op en trekt me mee achter het schuurtje. ‘Kom, we gaan naar ES30.’
Onderweg vraag ik haar: ‘Hoe wist je dit allemaal?’ Giechelend antwoordt ze: ‘Je raadt nooit wie voor Annabel de oppas van dit gezin was.’
* * *
Emmastraat 30 is het één na laatste huis van het blok. Er wonen vier studenten, vertelt Isis, terwijl ze het hekje opent. ‘Vier vrijgezelle jongens. Één keer per week vier stijve piemels, vier volle zakken’, knipoogt Isis. Ze hebben me ooit betrapt toen ik ze begluurde en dit is mijn straf. Voor jou is er een plekje op de eretribune.’
De eretribune is achter de rodondendron. Met stijgende verbazing kijk ik naar het schouwspel dat zich voor mijn ogen ontvouwt. De studenten staan binnen, naast elkaar voor het raam, met hun blote knieën tegen de vensterbank aan; de piemels in de hand, klaar voor actie. De lichtcirkel op het terras pakt de piemels nog net mee.
Als Isis het terras betreedt hoor ik gejoel. Ongedwongen gaat ze in het licht staan en trekt haar shirtje over haar hoofd. En weer ben ik onder de indruk. Wat een natuurlijke schoonheid. Haar volmaakte lange benen, puntige tietjes en heerlijke billen bezorgen me op slag weer een erectie. Ik steek mijn hand in mijn broek en voel even aan mijn hete paal.
De jongens komen op gang. Vier goed geschapen stijve piemels worden vakkundig afgetrokken.
Isis vindt het tijd voor een volgende stap. Ze draait zich om en trekt, met haar billen gekeerd naar de studenten, haar broekje omlaag. Ze kijkt nu ondeugend mijn kant op. Ze straalt uit dat het voor haar de gewoonste zaak van de wereld is om vier hunkerende studenten wekelijks een blik op haar naakte lichaam te gunnen en een zaadlozing op de vensterbank. Vlak voor het raam loopt ze naakt heen en weer. Bij elke stap veren haar billen geil op en neer.
Ze geeft de jongens het laatste zetje door voor elk van hen te poseren. Ze gaat, haar benen iets uit elkaar, met haar rug naar ze toestaan en buigt diep voorover; haar handen plat op de grond, haar billen nog geen 20 centimeter van hun eikel. Één voor één beginnen ze als een dolle te spuiten. Als de laatste straal van nummer vier op het raam is geland maakt Isis een diepe buiging, graait haar kleren van de grond en sprint naar het steegje.
Als ik me bij haar heb gevoegd, voelt ze met haar hand in mijn broek aan mijn keiharde piemel. ‘Zo dat beviel nogal!’ ‘Zeker’, antwoord ik, ‘maar ik begrijp het nog niet helemaal. Je zei dat je het liefst stiekem naar mannen gluurt. Maar nu gaf je zelf een showtje.’
‘Je hebt gelijk, maar ik word ook geil als mannen van mij genieten. Als ze zich niet kunnen beheersen, als ze naar mijn naakte lichaam kijken.’ Na een korte pauze vervolgt ze: ‘Trouwens, ik heb toch net vier stijve piemels van dichtbij bekeken. Dat is toch een prima resultaat.’
‘Het zijn overigens niet elke keer dezelfde piemels’, voegt ze er aan toe, ‘Ik denk dat ze kaartjes verkopen.’
‘Kom we gaan naar ES18. Die hebben een buitendouche’, zegt Isis. Emmastraat 18, dat ben ik dus zelf. De buitendouche was het begin van mijn saunaproject in het schuurtje. Maar die sauna is er nooit gekomen. Gehoorzaam volg ik Isis naar mijn eigen tuin.
* * *
‘Ga jij maar eerst’, zegt Isis als we bij nummer 18 zijn aangekomen. Nog voordat ik iets kan zien, hoor ik dat de buitendouche aan staat. Op mijn hoede sluip ik de tuin in. De douche is niet verlicht. Ik heb ooit met het idee gespeeld om een lampje te monteren, maar het besef dat je voor de ramen van de buren naakt in de spotlight staat, maakte een eind aan dat plan. Als mijn ogen aan het donker gewend zijn, zie ik een beeldschoon meisje met haar rug naar me toe onder de warme douche staan. Even denk ik dat het Isis is, dezelfde lange benen, dezelfde heerlijke billen. Maar Isis is intussen naast me komen staan. ‘Voor jou’, fluistert ze in mijn oor. Je mag ermee doen wat je wilt. ‘En jij dan?’ vraag ik. ‘Ik ga doen wat ik het lekkerst vind. Ik ga me verstoppen en naar jullie kijken.’ En weg is ze.
Als ze zich eindelijk omdraait, zie ik wie er onder de douche staat. Het is Annabel, Isis’ jongere zusje. ‘Kom je nog?’ vraagt ze ongeduldig. Nog geen minuut later sta ik klaar, mijn schoenen uitgetrapt, mijn kleren verspreid over het gras. En..., eerlijk is eerlijk, een stuk groter geschapen dan die stomme Ken met zijn sixpack. ‘Wow’, zucht Annabel, ‘Die wil ik.’
Ik stap onder de douche. Annabel trekt me tegen zich aan. Ik voel haar stijve tepels tegen mijn borst prikken. Mijn pik rust op haar buik. Mijn lippen vinden het donzige plekje onder haar oor. Zo blijven we even staan. Dan pak ik haar billen stevig vast en kus haar op haar mond. Op het moment dat ze gulzig mijn tong binnenlaat, leg ik mijn middelvinger op haar anus. ‘Ja’, kreunt ze, als het topje van mijn vinger naar binnen glipt. Dan doet ze iets onverwachts: ze raakt met haar vinger voorzichtig mijn anus aan. Die zag ik niet aankomen, maar zonder ook maar een moment te twijfelen hijg ik: ‘doe maar’. En ze doet het zonder aarzelen. En zo staan we even later met een vinger in elkaars gaatje. Annabel kijkt me vragend aan. ‘Lekker hè?’ Ik knik. ‘Je hebt een lekker kontje, buurman.’
Ze moet al gemerkt hebben dat ze me hiermee over de top jaagt. Mijn eikel heeft zich van haar navel naar de onderrand van haar borsten gewurmd en klopt als een gek. Zo stijf ben ik nog nooit geweest. ‘Wil je in mijn mond?’, raadt ze.
Ze wacht mijn reactie niet af. Ze is al op haar knieën voor me gaan zitten. Met één hand trekt ze mijn pik omlaag naar haar geopende mond. Haar andere hand vouwt ze om mijn zak. Dan voel ik hoe die hand tussen mijn benen kruipt en haar vinger weer in mijn gaatje verdwijnt. Met mijn pik in haar mond begint ze me van achteren te vingeren. Het genot aan twee kanten is zo overweldigend dat de tranen over mijn wangen lopen. Ik vergeet dat ik naakt met het zusje van Isis onder de buitendouche sta en dat Isis toekijkt en er vermoedelijk morgen al een verhaaltje over schrijft in haar boekje.
Er is alleen nog de vinger die me diep van binnen masseert, de zuigende mond om mijn kloppende pik en de krampende stuwing in mijn zak die de voorbode is van de totale ontlading.
In deel 2 lazen we hoe Isis door de tuintjes van het huizenblok sluipt, op zoek naar smakelijke taferelen. Overal in het blok betrapt ze mannen en vrouwen die zich, terwijl ze zich onbespied wanen, overgeven aan alle denkbare vormen van lust. Ze noteert alles wat ze ziet in haar roze boekje. Aan het eind van deel 2 gaat Isis grootste wens in vervulling. Met dank aan de ferme pik van Maarten.
Isis laat me niet meer los. Was ik aanvankelijk nog uit op een avontuurtje met mijn jonge buurmeisje, nu kan ik al een paar dagen niet slapen van verlangen. Gelukkig laat ze me niet al te lang wachten, voordat ze me weer benadert.
‘JS11’
staat er op het briefje dat ik op zaterdagochtend in de in de brievenbus vind. Als ik het openvouw, lees ik:
‘Vanavond gaan we samen op sexpeditie in ons huizenblok. Ik zie je om 10 uur in het fietsenschuurtje van Julianastraat 11. Vanuit jouw tuin linksaf en dan het rode tuinhekje aan de rechterkant.
xxx, Isis.’
Klokslag 10 uur open ik met een kloppend hart en een onvermijdelijke stijve in mijn trainingsbroek het rode tuinhekje.
* * *
In het schemerlicht van het schuurtje ontvouwt zich, als mijn ogen een beetje aan het donker gewend zijn, één grote chaos. Aan de linkerkant staan de verhuisdozen tot aan het plafond opgestapeld. Rechts staat voor het raam een werkbank met daarop een onontwarbare kluwe roestig gereedschap. Daartussen staan twee crossfietsen, een driewieler en een stepje geparkeerd. Aan de spinnenwebben te zien, is er al een tijdje niemand in het schuurtje geweest.
‘Zo kom je nog eens ergens’, zegt Isis.
Mijn mond valt open. Wat is ze mooi. Ze heeft weer het zelfde ultrakorte gymbroekje aan als de eerste keer dat ik haar zag. Na drie dagen onbeantwoord verlangen en drie dagen oefenen op een complimenteuze openingszin, ben ik nu, op het moment suprême compleet sprakeloos. Ze kijkt naar mijn kruis.
‘Och arme jongen, staat de vulkaan alweer op uitbarsten? Kom eens hier.’
Ik wurm me tussen de driewieler en het stepje door, naar haar toe. Als ik voor haar sta, trekt ze mijn broek en boxer naar beneden. ‘Ik zal je wel even helpen’, zegt ze zwoel. Ik weet nog steeds geen zinnig woord uit te brengen.’ In no time trekt mijn jonge buurmeisje me naar een hoogtepunt. Als ze voelt dat ik ga komen doet ze haar gymbroek omlaag, duwt mijn penis tussen haar benen en zegt: ‘Kom maar in mijn broekje, dat plakt zo lekker.’
* * *
De sexpeditie brengt ons eerst naar JS7. We verstoppen ons achterin de tuin, zo ver mogelijk van het raam. In het midden van de tuin staat een picknicktafel. Hier woont volgens Isis een jong gezin. Vader en moeder zijn zaterdagavond vaak naar de vroege film en dan past Isis’ jongere zusje Annabel op. Ze heeft niet de moeite genomen om het licht aan te doen. Ze hangt verveeld op de bank voor de televisie. In het blauwe, flikkerende licht lijkt ze als twee druppels water op Isis, maar ze oogt minder ondeugend. Dat zal even later een flinke misvatting blijken.
‘Ze komen zo thuis’, fluistert Isis.
Alsof ze naar Isis luisteren, gaat op dat moment het licht in de kamer aan. De twee ouders, niet eens veel ouder dan Annabel, stappen de helverlichte kamer binnen. Ze zien er uit als regelmatige bezoekers van de sportschool en de zonnebank. Volmaakte sixpacks, allebei. Jaloers noem ik ze in mijn gedachten Ken en Barbie.
Vanaf nu doet Isis verslag:
‘Nu vraagt ze aan Annabel of het allemaal goed is gegaan.’ Ik zie Annabel onverschillig ja knikken.
‘Nu vraagt ze haar man om Annabel uit te laten.’
‘Nu gaat ze naar boven om bij de tweeling te kijken.’
De keukendeur gaat open en Annabel loopt de tuin in, op de voet gevolgd door Ken. Bij de picknicktafel blijft ze staan. Ze trekt haar rokje omhoog en buigt voorover, op haar ellebogen steunend op de tafel. Ken maakt zijn riem los, laat zijn broek op zijn enkels vallen en prikt zijn stijve pik tussen haar benen.
Isis en ik sluipen achter het schuurtje om in de richting van het huis zodat we het duo van de zijkant kunnen bespieden. Onbeschut, maar wel in het donker gaat Isis op haar knieën in het gras zitten. Ik ga achter haar zitten en trek haar gymbroekje naar beneden. Met mijn vinger glij ik door haar gleufje. Ze is kletsnat. Ze kijkt me over haar schouder aan, fluistert ‘let nu op’ en knikt naar het huis. Op de eerste verdieping gaan de gordijnen van het middelste raam open. Daar staat de moeder van het gezin en ze kijkt hoe haar man de oppas van achter binnendringt. Ik kan niet zien hoe ze het beleeft. Van binnenuit spaarzaam belicht, zijn alleen haar contouren zichtbaar. Gelukkig beantwoordt Isis mijn onuitgesproken vraag.
‘Ze vindt het geil om te kijken hoe haar man mijn zusje te pakken neemt. Ondertussen vingert ze zich als een bezetene.’ Hoe Annabel het beleeft hoef ik niet te vragen. Die gaat steeds harder kreunen terwijl de heer des huizes haar heupen stevig vastpakt en haar met lange halen diep neukt.
Isis gaat staan, hijst haar broek op en trekt me mee achter het schuurtje. ‘Kom, we gaan naar ES30.’
Onderweg vraag ik haar: ‘Hoe wist je dit allemaal?’ Giechelend antwoordt ze: ‘Je raadt nooit wie voor Annabel de oppas van dit gezin was.’
* * *
Emmastraat 30 is het één na laatste huis van het blok. Er wonen vier studenten, vertelt Isis, terwijl ze het hekje opent. ‘Vier vrijgezelle jongens. Één keer per week vier stijve piemels, vier volle zakken’, knipoogt Isis. Ze hebben me ooit betrapt toen ik ze begluurde en dit is mijn straf. Voor jou is er een plekje op de eretribune.’
De eretribune is achter de rodondendron. Met stijgende verbazing kijk ik naar het schouwspel dat zich voor mijn ogen ontvouwt. De studenten staan binnen, naast elkaar voor het raam, met hun blote knieën tegen de vensterbank aan; de piemels in de hand, klaar voor actie. De lichtcirkel op het terras pakt de piemels nog net mee.
Als Isis het terras betreedt hoor ik gejoel. Ongedwongen gaat ze in het licht staan en trekt haar shirtje over haar hoofd. En weer ben ik onder de indruk. Wat een natuurlijke schoonheid. Haar volmaakte lange benen, puntige tietjes en heerlijke billen bezorgen me op slag weer een erectie. Ik steek mijn hand in mijn broek en voel even aan mijn hete paal.
De jongens komen op gang. Vier goed geschapen stijve piemels worden vakkundig afgetrokken.
Isis vindt het tijd voor een volgende stap. Ze draait zich om en trekt, met haar billen gekeerd naar de studenten, haar broekje omlaag. Ze kijkt nu ondeugend mijn kant op. Ze straalt uit dat het voor haar de gewoonste zaak van de wereld is om vier hunkerende studenten wekelijks een blik op haar naakte lichaam te gunnen en een zaadlozing op de vensterbank. Vlak voor het raam loopt ze naakt heen en weer. Bij elke stap veren haar billen geil op en neer.
Ze geeft de jongens het laatste zetje door voor elk van hen te poseren. Ze gaat, haar benen iets uit elkaar, met haar rug naar ze toestaan en buigt diep voorover; haar handen plat op de grond, haar billen nog geen 20 centimeter van hun eikel. Één voor één beginnen ze als een dolle te spuiten. Als de laatste straal van nummer vier op het raam is geland maakt Isis een diepe buiging, graait haar kleren van de grond en sprint naar het steegje.
Als ik me bij haar heb gevoegd, voelt ze met haar hand in mijn broek aan mijn keiharde piemel. ‘Zo dat beviel nogal!’ ‘Zeker’, antwoord ik, ‘maar ik begrijp het nog niet helemaal. Je zei dat je het liefst stiekem naar mannen gluurt. Maar nu gaf je zelf een showtje.’
‘Je hebt gelijk, maar ik word ook geil als mannen van mij genieten. Als ze zich niet kunnen beheersen, als ze naar mijn naakte lichaam kijken.’ Na een korte pauze vervolgt ze: ‘Trouwens, ik heb toch net vier stijve piemels van dichtbij bekeken. Dat is toch een prima resultaat.’
‘Het zijn overigens niet elke keer dezelfde piemels’, voegt ze er aan toe, ‘Ik denk dat ze kaartjes verkopen.’
‘Kom we gaan naar ES18. Die hebben een buitendouche’, zegt Isis. Emmastraat 18, dat ben ik dus zelf. De buitendouche was het begin van mijn saunaproject in het schuurtje. Maar die sauna is er nooit gekomen. Gehoorzaam volg ik Isis naar mijn eigen tuin.
* * *
‘Ga jij maar eerst’, zegt Isis als we bij nummer 18 zijn aangekomen. Nog voordat ik iets kan zien, hoor ik dat de buitendouche aan staat. Op mijn hoede sluip ik de tuin in. De douche is niet verlicht. Ik heb ooit met het idee gespeeld om een lampje te monteren, maar het besef dat je voor de ramen van de buren naakt in de spotlight staat, maakte een eind aan dat plan. Als mijn ogen aan het donker gewend zijn, zie ik een beeldschoon meisje met haar rug naar me toe onder de warme douche staan. Even denk ik dat het Isis is, dezelfde lange benen, dezelfde heerlijke billen. Maar Isis is intussen naast me komen staan. ‘Voor jou’, fluistert ze in mijn oor. Je mag ermee doen wat je wilt. ‘En jij dan?’ vraag ik. ‘Ik ga doen wat ik het lekkerst vind. Ik ga me verstoppen en naar jullie kijken.’ En weg is ze.
Als ze zich eindelijk omdraait, zie ik wie er onder de douche staat. Het is Annabel, Isis’ jongere zusje. ‘Kom je nog?’ vraagt ze ongeduldig. Nog geen minuut later sta ik klaar, mijn schoenen uitgetrapt, mijn kleren verspreid over het gras. En..., eerlijk is eerlijk, een stuk groter geschapen dan die stomme Ken met zijn sixpack. ‘Wow’, zucht Annabel, ‘Die wil ik.’
Ik stap onder de douche. Annabel trekt me tegen zich aan. Ik voel haar stijve tepels tegen mijn borst prikken. Mijn pik rust op haar buik. Mijn lippen vinden het donzige plekje onder haar oor. Zo blijven we even staan. Dan pak ik haar billen stevig vast en kus haar op haar mond. Op het moment dat ze gulzig mijn tong binnenlaat, leg ik mijn middelvinger op haar anus. ‘Ja’, kreunt ze, als het topje van mijn vinger naar binnen glipt. Dan doet ze iets onverwachts: ze raakt met haar vinger voorzichtig mijn anus aan. Die zag ik niet aankomen, maar zonder ook maar een moment te twijfelen hijg ik: ‘doe maar’. En ze doet het zonder aarzelen. En zo staan we even later met een vinger in elkaars gaatje. Annabel kijkt me vragend aan. ‘Lekker hè?’ Ik knik. ‘Je hebt een lekker kontje, buurman.’
Ze moet al gemerkt hebben dat ze me hiermee over de top jaagt. Mijn eikel heeft zich van haar navel naar de onderrand van haar borsten gewurmd en klopt als een gek. Zo stijf ben ik nog nooit geweest. ‘Wil je in mijn mond?’, raadt ze.
Ze wacht mijn reactie niet af. Ze is al op haar knieën voor me gaan zitten. Met één hand trekt ze mijn pik omlaag naar haar geopende mond. Haar andere hand vouwt ze om mijn zak. Dan voel ik hoe die hand tussen mijn benen kruipt en haar vinger weer in mijn gaatje verdwijnt. Met mijn pik in haar mond begint ze me van achteren te vingeren. Het genot aan twee kanten is zo overweldigend dat de tranen over mijn wangen lopen. Ik vergeet dat ik naakt met het zusje van Isis onder de buitendouche sta en dat Isis toekijkt en er vermoedelijk morgen al een verhaaltje over schrijft in haar boekje.
Er is alleen nog de vinger die me diep van binnen masseert, de zuigende mond om mijn kloppende pik en de krampende stuwing in mijn zak die de voorbode is van de totale ontlading.
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10