'Mark had altijd al rare en spontante ideeën maar deze spant toch de kroon. Maar wanneer je het aan Jenna gaat vragen zou haar antwoord tergend traag en met tegenzin komen, blijkbaar hebben marteltuigen toch een nut.'

AN: Dit is één van de langere kortverhalen die ik reeds geschreven heb, dit verhaal is dan ook meer karakter en dynamiek gedreven dan louter voor de seks. Een slow burn zoals het heet. Bij deze ben je dan ook gewaarschuwd dat de seks pas op het hele einde komt.

---

Wanneer iemand je iets compleet belachelijks gepresenteerd heeft, is er maar één reactie mogelijk.
"Wat. Is. Dat." Jenna's wenkbrauwen trokken hoog op terwijl ze elk woord benadrukte. Toch kreeg ze het gevoel dat haar ongeloof voor wat ze zag niet hoorbaar genoeg was.
De grijns op Mark zijn gezicht gaf geen hint dat hij de boodschap had begrepen. Het keurig gelabelde zakje lag aan de kant terwijl het voorwerp dat hij had tevoorschijn getoverd op de palmen van zijn handen lag. Het feit alleen al dat hij de zak gelabeld had, was op zich al dwaas genoeg, maar het ding dat erin had gezeten was iets heel apart.
"Raad eens."
De suggestie kwam met een toon waarbij zijn plezier nauwelijks in bedwang werd gehouden, net als een kind in een speelgoedwinkel. Marks grijns werd enkel maar breder terwijl hij het ding in zijn handen ronddraaide. Elke afschuwelijke hoek werd getoond zonder enige acht voor hoe Jenna’s maag mee begon te draaien.
Maar toch dacht Jenna dat even meespelen niet zoveel kwaad kon, maar Mark was voorzichtig in zijn spelletjes. Hij gaf geen hinten als ze iets moest raden. De tas lag met de voorkant naar beneden, zodat zelfs het etiket geen aanwijzing kon geven. En die draaiende beweging was met opzet, hij wist heel goed dat haar ogen naar het apparaat werden getrokken.
Het was een raar object, twee gebogen metalen staven lagen op elkaar, terwijl aan elk uiteinde de staven scherp naar achteren bogen, naar de scharnieren die het geheel bij elkaar hielden. Aan de linkerkant van het apparaat waren de metalen staven afgeplat en van elkaar weggedraaid, de ‘handvaten’ waren net groot genoeg om er met je vingers in te knijpen. Aan diezelfde kant vertoonde het scharnier de tanden van een tandwiel, waardoor de staven in positie konden worden vergrendeld.
Het zicht van dat alles bracht deed het kippenvel bij Jenna opspringen. Met een dode toon en een zo leeg mogelijke blik probeerde Jenna Mark af te brengen van zijn gedachten. "Een Victoriaans marteltuig?" Ze kon bijna zien hoe de ideeën in zijn hoofd rond elkaar zwierden en ze wist dat die betrekking hadden op haar, het apparaat en een nauw lichamelijk contact. Nu was het maar hopen dat haar toon wel kon doordringen
Het flauwe antwoord faalde in zijn opzet en Mark lachte. Een luide lach die Jenna deed rillen, een duidelijk bewijs dat ze er niet zo gemakkelijk vanaf zou komen.
Het rondgedraai tussen zijn handen pauzeerde toen Mark begon uit te leggen. "Hilarisch dat je bent. Dit is een dental gag, een speciaal soort gag bedoeld om je mond open te houden." Met twee vingers drukte hij op beide handvaten en de twee metalen staven gingen open. Een onheilspellend geklik volgde terwijl de pin zich in elke nieuwe gleuf zette om ervoor te zorgen dat de staven niet dicht konden vallen.
Een akelige betovering had een greep op Jenna, de dental gag leek nu net op een gapende muil van een wild beest, alleen de tanden ontbraken. Die metalen muil strekte zich zo ver dat haar kaken pijn begonnen te doen bij het zicht. Mark zijn gebabbel had gedoofd tot een achtergrondgeluid, zijn mond bewoog, maar Jenna kon niets horen. Haar blik dwaalde tussen het apparaat en Marks geanimeerde uitdrukking terwijl een bekende tinteling begon te prikken langs haar ruggengraat.
Jenna liet haar tong over droge lippen gaan. "Het ziet er nog steeds uit als iets wat een tandarts uit een horrorverhaal zou gebruiken."
Ondanks de zwakke toon die ze aansloeg, kronkelde Jenna's maag bij de sluwe grijns die Mark haar toonde. "Dan hebben we geluk. Ik ben geen tandarts, en de dromen waar mijn knappe gelaat in voorkomt," een uitgebreid gebaar van Marks rechterhand om zichzelf aan te geven, kon haar ogen nog steeds niet van de zijne afhouden. "Zijn zeker geen nachtmerries."
Die pretentieuze woorden namen een deel van het gewicht in Jenna’s maag weg, en zonder het te beseffen lachte ze. Al schuddend met haar hoofd keek ze Mark aan door half dichte ogen, een vermaakte krul om haar lippen terwijl ze sprak. "En waarom denk je dat jij in mijn dromen voorkomt?"
De gag werd opzijgelegd terwijl Mark lachte, "Oh, dat is makkelijk" er was een flikkering van oprechte vrolijkheid in zijn ogen voordat hij zich zonder waarschuwing naar voren stortte. Jenna schrok van de plotse beweging.
Marks beide handen klemden zich om haar polsen terwijl hij Jenna's rug tegen de muur duwde. Hun lippen kwamen samen in een vurige kus ondanks dat Jenna zich probeerde te verzetten tegen zijn greep. Hoe ze ook wrong met haar arme kon Jenna zich niet bevrijden. Zijn lippen op de hare waren te afleidend en al snel vertraagde hun kus van een uitzinnig gezoen naar iets diepers. Toen Mark zich tegen haar aandrukte, verminderde Jenna’s worstelen. In een ogenblik had hij haar handen naar beneden getrokken van tussen hun beide om ze achter haar rug te vouwen.
Jenna's strijd was misschien afgezwakt, maar dat betekende niet dat ze hem liet winnen. Elke centimeter dat haar armen zakten was zwaar gewonnen. Voorbije ervaringen hadden haar al geleerd dat Mark niet de beste was in multitasking, ze had een kans om te winnen. Zodoende bleef ze vechten.
Maar de voorbije ervaringen hadden ook geleerd dat Mark niet iemand was die eerlijk speelde. Met een snelle beweging zoog hij Jenna's onderlip in zijn mond en ze schrok van verbazing toen Mark met zijn tong over haar lip ging. De strijd om haar armen was in zijn voordeel gekeerd, maar was voor haar pas echt verloren toen Mark zijn tanden liet voelen. Een scherpe pijn stal haar aandacht en de kans op vrijheid was verdwenen voor ze het wist.
Met haar handen vastgeklemd in het holle van haar rug, kon Jenna zijn zelfvoldane glimlach tegen haar lippen voelen. Met een trek van haar hoofd verbrak ze de kus. Zelfs dat kon Mark niet ontmoedigen.
Jenna voelde hoe zijn lippen langs haar wang trokken tot net onder haar oor, een zachte gevoel dat haaks stond op het worstelen. Zo duwde Jenna met haar schouder tegen Mark aan in een poging ruimte te krijgen. Maar één van zijn handen was groot genoeg om Jenna’s polsen stevig vast te houden, de andere kroop langs haar rug omhoog.
Even hield hij zich stil toen Mark zijn hand net onder haar schouderbladen liet rusten. Jenna bleef elke kus die hij probeerde te geven ontwijken. Het missen van zijn doel betekende echter niet veel voor hem, in plaats daarvan drukte hij de kusjes tegen haar huid. Kus na kus viel als een regen op haar, een zachte streling die binnenin prikkelde.
Zijn vingers dansten tegen haar rug en met een plotse beweging probeerde ze die tegen de muur te pletten. Ondanks de druk bewoog Mark zijn hand naar Jenna's haren en met een sterke greep dwong hij haar hoofd te draaien. Er was slechts een flits van zijn tanden voordat hun lippen elkaar weer ontmoetten. Ze kon niets doen om zich af te wenden en Jenna's hart klopte tegen haar ribben toen hun tongen elkaar in het midden ontmoetten.
Wanneer Mark zich eindelijk van haar terugtrok om zijn voorhoofd tegen het hare te laten rusten, vermengde hun adem zich. Jenna stond te hijgen toen zijn woorden haar oren binnendrongen.
"Daarom weet ik dat het heerlijke dromen zijn. Die zware ademhaling, het speelse tegenstribbelen wanneer ik weet dat jij kan vechten.”
Aan het eind van zijn zin boog Mark zich voorover en drukte een kus op haar lippen, slechts een korte, lieve kus, eentje dat ze had moeten weigeren uit principe. Simpelweg wegdraaien zoals ze eerder had gedaan. Maar toen zijn lippen de hare raakten, kon Jenna niet anders dan zich tegen hem aandrukken. De warmte die ze door haar hele lichaam heen kon voelen eiste niets anders.
Wanneer de kus brak, straalde de zelfvoldane tevredenheid van hem af, en Jenna snoof hard. Mark sprak, al lachend om haar reactie. "Nu de leuke dingen." De hand die in haar haren had gezeten pakte de gag en Mark hield hem omhoog met een glinstering in zijn ogen. "Mondje open."
Gevangen tegen de muur met haar polsen nog steeds in Marks greep, brak bij Jenna het koude zweet uit. Die onheilspellende stalen gag kwam alsmaar dichterbij en ze probeerde weg te duiken. Jenna's hart bonkte zo hard in haar oren dat ze zichzelf nauwelijks kon horen struikelen over haar woorden. "Ik weet niet of."
Mark pauzeerde. Met een geheven wenkbrauw keek hij op haar neer en Jenna voelde haar wangen branden toen hij langzaam sprak. "Ik dacht dat je nieuwe dingen wilde proberen? Als het te veel is, kun je altijd nog het Oranje woord gebruiken."
Dat woord, eentje die zijn eigen hoofdletter verdiende, raakte iets apart binnenin haar. Nog voordat ze ooit met elkaar waren gaan flirten, had Mark de stopwoordjes en verschillende systemen van toestemming uitgelegd. Zo had hij een twee-woorden systeem. Een Oranje woord om af te remmen en een Rood om helemaal te stoppen.
Dat Oranje woord flitste meteendoor haar hoofd, zo helder als maar kon zijn, 'Genade'. Zelfs de eerste lettergreep was genoeg. Ze wist dat hij zich zou terugtrekken met een ongelofelijke zekerheid, het was een feit net zoals dat de zon zou opkomen. Maar dat was een kracht die ze voor zoiets als dit niet wilde gebruiken. Niet als een deel van haar niet wilde toegeven aan haar eigen angsten. Hoe angstaanjagend dat ding er ook uitzag.
"Ik kan niet eens iets zeggen met dat ding in mijn mond." Dat verweer kwam gemakkelijk, te gemakkelijk, het was eruit voor ze het door had. Jenna schuifelde met haar voeten, ongemakkelijk met de houding en dat ding dat voor haar opdoemde. Ze wist dat de woorden slechts een excuus waren. Iets om haar zenuwen, die klaar stonden om naar de heuvels te rennen, te verbergen.
Maar toen Mark haar losliet en een stap achteruit deed, keek Jenna met grote ogen op. Hij had een geruststellende glimlach die speelde om zijn lippen terwijl hij de gag boven op de ladekast legde.
"Daar is een makkelijke oplossing voor. Doe mij maar na." Met weer een groots gebaar stak Mark zijn handen in de lucht terwijl Jenna toekeek. Een kuchje en korte dans van zijn vingers als aansporing volgde Jenna zijn voorbeeld, zij het dat ze het deed met een rol van haar ogen. Ondanks die kleine rebellie bleef Mark glimlachen terwijl zijn stem laag zakte met een doordringende toon.
"En nu dit."
Bij het laatste woord knipte hij twee keer met zijn vingers aan beide handen, wat Jenna ertoe aanzette hetzelfde te doen met een opgetrokken wenkbrauw. "Goed, nu heb je een non-verbaal stopwoord. Twee keer voor Oranje, drie keer voor Rood."
Koud en warm voerden een oorlog binnenin haar. De strijd was gevuld met haar twijfels en angsten die vochten tegen haar eigen verlangen. De vorige keer dat Jenna bij Mark thuis was had ze geboeid en vastgebonden op zijn tapijt had gelegen. Toen had ze ten minste haar lef nog gehad, de droge opmerkingen die meer toneel dan wat anders waren.
Jenna's ogen vielen op de gag die onschuldig op de kast lag. En ze knabbelde op haar lip. Met duim en wijsvinger pakte Mark haar kin vast en dwong haar blik terug naar hem voordat hij weer sprak. Zijn woorden waren gevuld met een belofte die de aarde onder haar voeten deed stoppen met beven.
"Ik zal er altijd voor zorgen dat je ten minste één manier hebt om het veilige woord te gebruiken."
Jenna's ogen vlogen heen en weer tussen die van Mark, van de ene naar de andere terwijl de besluiteloosheid in haar binnenste streed. Vertrouwen was altijd een moeilijk punt voor haar geweest, en het was nog zoveel harder om zoveel ervan in één persoon te steken. Ze haalde diep adem, tot ze het kon voelen in haar buik. De vingers die haar kin vasthielden waren een warme troost waar ze zich aan vastklampte. Toen ze haar adem niet langer kon inhouden, blies Jenna slechts een enkel woord.
"Oké."
Nog even zocht Mark naar iets in haar blik, dat duurde maar even tot hij de kracht en zekerheid in haar vond. Mark nam de gag in handen en draaide het metalen instrument tussen zijn vingers voordat hij het omhoog hield als een offer. Met haar ogen op de zijne gericht opende Jenna haar mond net genoeg zodat de metalen staafjes erin pasten. Er was een laatste zoekende blik voordat Mark het tussen haar tanden plaatste.
De eerste indruk was veel minder afschrikwekkend dan ze zich had voorgesteld, alleen een vage smaak van rubber. Die eerste indruk duurde natuurlijk niet lang.
Mark drukte op beide handgrepen en Jenna slaakte een gilletje van verbazing toen haar kaken uit elkaar werden geduwd terwijl een geklik in haar oren weerklonk. Haar mond ging wijder open bij elke klik van het tandwiel.
Klik-klik-klik.
Met toegeknepen ogen greep Jenna naar Marks shirt en klampte ze zich aan hem vast. Een licht branderig gevoel brak in haar kaken uit toen het geklik eindelijk stopte en Jenna stond te hijgen. Het geluid van haar ademhaling galmde tussen hen, alles anders werd stil.
Toen Jenna haar ogen opende, zag ze Mark op haar neerkijken met extase in zijn ogen. De rug van zijn vingers streelden langs haar wang terwijl Mark fluisterde vol bewondering. "Prachtig."
Een arm kronkelde om Jenna heen en hield haar gevangen terwijl Mark met zijn vinger over de metalen baren ging. Een lichte aanraking die streelde over haar lip. Jenna huiverde toen ze hem de randen van haar lippen voelde volgen. Op de een of andere manier voelde haar lippen veel gevoeliger dan ooit daarvoren. Toen zijn vinger over de binnenkant van haar lip gleed brak er een rilling over haar uit.
Verloren in zijn onderzoek liet Mark, een afwezige fluister hem ontsnappen. "Natuurlijk, als je mond zo wordt opengehouden, kun je niet voorkomen dat ik er misbruik van maak."
Toen zijn woorden doordrongen in de waas die haar hoofd had gevuld, vlogen Jenna's ogen open nog voordat zijn vingers naar binnen gleden. Ze gaf een geluid van protest, geen woorden maar een oer geluid alsof ze niets anders dan een beest was. Toch kon het hem niet stoppen, Mark deed waar hij zin in had en zijn vingers volgden de rand van haar tanden. Ze kronkelde in zijn greep, maar weer gaf Mark er geen aandacht aan. Hij bleef op zijn gemak haar mond verkennen terwijl haar smeekbeden eruit kwamen als onsamenhangend gejammer.
Met een behendige beweging kantelde Mark met één hand Jenna's hoofd naar achteren, terwijl hij met de andere hand haar tong tussen duim en wijsvinger greep. Jenna bevroor, hij trok tot haar tong niet verder kon. Met een duivelse blik in zijn ogen liet Mark zijn hoofd naar beneden zakken tot het puntje van zijn tong de hare ontmoette.
Verbijsterd deed ze niets toen Marks vingers wegvielen en Jenna zijn tong om de hare voelde draaien. Een langzame, sensuele beweging terwijl Mark haar op een beheerste manier verkende. Alle paniek viel weg voor ongeloof toen Mark iets verborgen naar buiten bracht. Tongkussen was iets dat ze zelden deed en dan nooit zo openlijk, maar hij bekommerde zich niet om haar verlegenheid en nam gebruik van het moment. Jenna’s knieën knikte, zonder zijn arm rond haar was ze al gevallen. Marks tong ging langs de randen van de hare voordat het puntje van hem, een pad volgde langs de onderkant van haar tong tot aan het topje.
Jenna voelde hoe hij elke bobbel en gleuf ontdekte terwijl het speeksel langs haar lippen over haar kin vloeide. Toen Mark zich uiteindelijk terugtrok, bleef ze hijgend achter met gesloten ogen en uitgestoken tong.
Met de rug van zijn hand veegde Mark het overtollige speeksel weg dat naar beneden was gedruppeld. "Wat een heerlijke snack."
Jenna bloosde bij zijn woorden terwijl ze haar tong weer naar binnen trok. Een behoeftig gejank kwam achter uit haar keel en haar wangen werden donkerder.
Mark sprak met een grijns op zijn lippen. "Nog een voordeel, je leert op andere manieren communiceren als je niet kunt spreken."
Daarop vernauwde Jenna haar ogen naar de reus die haar vasthield, ze stampte met haar voet op zijn tenen. Mark vloekte, luid en oprecht, zijn greep vergeten door de pijn.
Jenna nam haar kans en vluchtte met haar vingers al dansend over de gag dat haar mond openhield, zoekend naar de manier om die los te maken. Jenna's voorhoofd fronste terwijl ze het mechanisme probeerde te doorgronden, maar voordat ze de ontgrendeling voor elkaar kreeg, greep een grote hand haar pols. Jenna draaide zich om en vond Mark met een sardonische grijns, terwijl een vinger voor haar ogen zwaaide.
"Stout, heel stout. Dat is een nee-nee."
Met haar pols nog steeds stevig in zijn greep zwaaide Mark Jenna rond tot ze beiden op het bed tuimelden. Behendige vingers grepen de rand van haar shirt voordat het omhoog werd getrokken, tot Jenna's schrik volgde haar beha het shirt over haar hoofd.
Het shirt hield Jenna's polsen hoog boven haar hoofd, ondanks haar stribbelingen kwam ze maar niet vrij. Haar armen werden vastgepind terwijl Mark luie cirkels over haar zij en bovenlichaam trok. Zich niets aantrekkend van hoe hij tegen haar aandrukte. Eén van zijn knieën was stevig op het bed geplant, precies tussen haar benen, haar rokje werd omhoog geduwd en zijn been drukte tegen een slipje waarvan ze besefte dat het doorweekt was.
Het was duidelijk dat hij profiteerde van de aanblik van haar in zo’n positie te hebben. Mark dwong haar haar rug te buigen, alsof ze uit eigen zin haar borsten zou presenteren. Tot overmaat van ramp verraadde haar eigen lichaam haar nog, de ruwe behandeling toonde duidelijk goed te werken met haar stijve tepels. Met opengesperde mond kon ze niets anders doen dan hijgen terwijl Mark luie cirkels op haar huid bleef tekenen.
"Goed bedacht om die vervelende beha los te maken toen ik je tegen de muur had, al zeg ik het zelf." Mark keek op haar neer. Zijn blik gleed even van haar blootgestelde borsten naar haar ogen voordat die weer naar beneden ging. "Het is natuurlijk niet alsof je dat kan beamen op dit moment."
Jenna probeerde te vechten tegen zijn grip en richtte de volle kracht van haar vernietigende blik op hem. Als haar vernauwde ogen daartoe in staat waren geweest, zouden ze zo'n bliksemschicht hebben afgeschoten dat de donder boven hem zou neerstorten.
Toch deed haar meest woeste blik Mark alleen maar grinniken, wat de belediging enkel maar groter maakte.
Het was een ijdele toon die hij gebruikte, alsof hij over niets anders dan het weer sprak. In de paar maanden dat ze elkaar kenden, had hij af en toe zo'n toon aangeslagen en dat had haar nooit veel goeds gebracht, ook al had het altijd tot interessante momenten geleid.
"Ik denk niet dat je je positie nu echt begrijpt." Een straaltje angst liep over haar rug bij het eerste zicht van zijn tanden. Scherpe dingen die haar al eerder hadden doen krijsen. "Ik zal het je laten zien."
Vingers die bezig waren geweest met loze wervelingen langs haar lichaam duwden omhoog met een druk die grensde aan pijnlijk. Jenna wist zijn blik nog een paar seconden vast te houden voordat diezelfde vingers in haar open mond doken. Met dichtgeschroefde ogen galmde een schorre schreeuw door de kamer, maar Mark sloeg er geen acht op. Zijn vingers veroverden Jenna's mond zonder genade.
Eerder was het een verkenning geweest, zachte aanrakingen die haar lieten zien hoe voorzichtig die lange vingers konden zijn. Ook al kon hij een vernietigende grip op haar houden, hij had ervoor gekozen om zacht te zijn. Toen was er kippenvel geweest en een sensatie van vlinders in haar buik met een vleugje ingehouden gekreun. De zachtheid had haar doen beseffen hoe gevoelig haar lippen konden zijn.
Nu piepte en smeekte Jenna met geluiden van protest terwijl Mark de onschuld van haar mond stal.
Diezelfde vingers duwden tegen de binnenkant van haar wangen en veegden over haar tanden. Ze draaiden rond haar tong en ook al probeerde Jenna die plat tegen de bodem van haar mond te drukken, er was geen ontsnappen aan. Mark vond een weg om haar tong weer rond zijn vingers te wikkelen.
In een oogopslag zag Jenna dat twee van zijn vingers tot de tweede knokkel naar binnen drongen. Maar het voelde alsof Mark de hele lengte ervan in haar mond stak. Ze kon niets anders doen dan onder hem kronkelen terwijl hun posities haar poes tegen Marks been deed schuren. De rok en het slipje waren volkomen ontoereikend nu Mark bleef bewijzen dat ze weinig kon doen om hem tegen te houden om te nemen wat hij wilde.
De vlinders waren veranderd in een kolkende vuurstorm die zich door haar hele lichaam verspreidde, een storm die zich concentreerde in haar poesje toen Mark zijn dij harder tegen haar kruis drukte. En er kwam een kreun zonder toon of terughoudendheid uit haar, een langgerekt iets waardoor Jenna in het bed wilde wegzakken en er nooit meer uit wilde komen. Maar Mark had geen medelijden met haar. Met aanhoudende bewegingen trok hij Jenna's tong op en neer langs zijn vingers tot ze drupten van haar spuug.
Toen Mark eindelijk haar mond verliet, zakte Jenna in elkaar op het bed. Speeksel was over haar kin en wangen gedruppeld terwijl ze niets meer kon doen dan hijgen. De manier waarop Mark haar mond had geteisterd was uitputtend geweest. Toen Marks vingers langs haar wang streelden, schrok Jenna, haar ogen wijd open terwijl ze hem aankeek. Hij hielp haar overeind zodat haar shirt en beha konden worden uitgetrokken en ze volgde in de beweging zonder enig protest. De kleren waren ergens naast het bed gevallen terwijl Mark een kus op haar voorhoofd drukte. Met een laatste streling langs haar lippen duwde hij op de veiligheidsvergrendeling van de gag, waardoor Jenna eindelijk haar mond kon sluiten toen het apparaat werd verwijderd.
Het verwijderen van de gag leek op het doorsnijden van de touwtjes van een marionet, en Jenna viel dan ook als het ware op het bed. Te ver heen om nog meer te doen dan ademhalen bood Jenna geen enkel verzet toen Mark haar rok naar beneden trok. De handeling zelf stond in schril contrast met wat er enkele ogenblikken geleden was gebeurd, Jenna rilde bij de zachte aanraking. De toppen van zijn vingers gleden over haar huid terwijl de stof volgde.
Haar rok lag ergens uit het zicht toen Marks aanraking over haar benen gleed om te trekken aan het doorweekte slipje dat haar poes bedekte. Het gegrinnik dat Mark gaf toen Jenna's slipje aan haar plakte was bijna net zo erg als de woorden die volgden.
"Arm meisje, iets te veel genoten?"
Nu haar slipje eindelijk weg was, trok Jenna haar benen op tegen haar borst om haar gezicht in haar knieën te verbergen. Ze boog zich in een zo klein mogelijke vorm om nog meer gruwel van de duivel in de kamer bij haar af te weren. Ook al deed Mark niets anders dan haar rug en haar haren strelen, Jenna liet zich niet omkopen.
"Oh, dat is niet lief hé."
Hoe langer Jenna in haar houding bleef, hoe lager zijn handen wreven. De zachte streling werd meer als de geest van een aanraking, iets dat ze nog maar net kon voelen en zich achteraf zou afvragen of het er was geweest. En ze rilde toen hij langs gevoelige delen gleed.
"Wel, als dat is hoe je het wilt." Mark ging weer op het bed zitten, wachtend of ze eindelijk reactie zou geven.
Toch durfde Jenna niet te gluren en een doelwit te vormen. Ook al was hij met geen vinger in haar buurt te bespeuren, toch wist ze dat het geduld niet eeuwig zou duren. Toen Mark haar weer aanraakte, was het alsof er een bliksemschicht door haar heen schoot. Zijn nagels schraapten langs de onderkant van haar voeten en Jenna schokte. Een gierende lach toen Mark haar kietelde.
De kleine bal van veiligheid werd verlaten, en Jenna probeerde weg te komen van die genadeloze duivel. Haar armen zwaaiden opzij terwijl ze probeerde van het bed af te rollen.
Maar Mark liet het niet toe. Een hand trok haar bij de enkels naar achteren, terwijl de andere hand vonken door haar zenuwen bleef sturen. Krabbelend aan de lakens verkrampte Jenna onder de aanval op haar arme, onschuldige voeten. De muren schudden onder haar geschreeuw. Onder normale omstandigheden had ze dat zelfvoldane, grijnzende gezicht een stevige trap kunnen geven. Maar vandaag kon ze alleen maar haar nederlaag toegeven en smeken.
Met een dunne en krasse stem kon Jenna eindelijk één woord uitbrengen. "Alsjeblieft."
De aanval stopte en opnieuw zakte Jenna in elkaar op het bed. De occasionele naschok scheurde door haar lichaam.
Mark kwam terug en een zachte hand die haar overeind hielp voordat het koele glas tegen haar lippen duwde. Weer slechts een enkel woord, maar het was genoeg. "Drink."
Het koele water ging snel naar beneden toen Jenna zich realiseerde hoe uitgedroogd ze was. Met een vinger veegde Mark de haren uit haar ogen voordat het glas verdween. Jenna nestelde zich dichterbij. Naakt als ze was, trok er een rilling over haar heen, net genoeg om zich zo dicht mogelijk tegen Mark aan te drukken. Eén van zijn armen sloeg zich om haar heen en Jenna genoot van de warmte terwijl zijn duim onopvallende cirkels op haar heup trok.
"Jij bent echt een eikel."
Het antwoordende gegrinnik was iets dat ze meer voelde dan hoorde met hoe haar handen onder zijn shirt hadden gegraven.
"Bepaalde acties hebben gevolgen."
Mark had een talent voor zulke opmerkingen, degene die Jenna deden snuiven voordat ze een antwoord afvuurde. Het was zelfs een spelletje tussen hen dat haar meermaals met haar ogen had doen rollen. Maar Jenna's woorden vielen weg toen Marks neus de zijkant van haar nek raakte. Een langzaam gesnuffel dat haar adem deed stokken. Zijn lippen baanden zich een weg van Jenna's sleutelbeen tot net onder haar kaak.
Jenna's ogen vielen dicht terwijl ze genoot van de sensaties en de warmte van Marks lichaam onder haar handen. Het was nauwelijks een duwtje dat Mark gaf, maar het was genoeg dat Jenna haar hoofd kantelde zodat hun lippen elkaar konden ontmoetten.
Ze begonnen met langzame, lome kussen terwijl Jenna's handen over Marks rug zwierven.

De toon tussen hen was veranderd in iets traditioneler. Iets dat een gelijk speelveld tussen hen had. Met die gedachte in haar achterhoofd liet Jenna haar tong langs Marks nek gaan en voelde een rilling toen haar adem zijn oor raakte. En ze kon nauwelijks een glimlach onderdrukken, hij wist misschien veel over haar lichaam, maar zij moest zeker niet onderdoen.
Een behendige beweging van haar tong bracht de lel van zijn oor tussen haar lippen. Terwijl Jenna aan Marks oor zoog en knabbelde, zakten haar handen naar beneden. Ze glipten uit zijn shirt en trokken aan zijn riem waar ze het helse ding heen en weer trokken tot het eindelijk losliet wat ze wilde.
Niets van wat ze deed om zijn kleren te verwijderen kon worden omschreven als elegant. Het was krachtig en gehaast, want ze had al veel te lang gewacht. Toen eindelijk zijn pik vrij was nestelde Jenna zich bovenop hem. Haar natte kutje gleed over gleed over hem heen en Marks gesmoorde kreun weerklonk tegen haar lippen. Een snelle beweging van haar heupen stuurde een vonk door haar heen bij elke beweging. Jenna bewoog haar heupen in een snel tempo, heen en weer terwijl ze hem besmeurde met haar geil.
Toen Mark zich onder haar bewoog, wist Jenna wat haar te wachten stond. Een snelle beweging draaide hen beiden om, haar rug tegen de lakens terwijl haar benen hem naar binnen trokken. Met zijn harde lul duwde Mark tegen haar aan, de eikel bewegend tussen haar lippen. Nog net even dat plagen vooraleer Mark haar spietste Wat haar op dat moment verliet was een mix tussen een kreet en een kreun, terwijl geen van beide goed genoeg voelde om er recht aan te doen toen hij haar vulde.
“Fuckk.”

Een gefluisterde vloek tegen haar oor luidde zijn beweging in. Snelle, ondiepe stoten. Een ritme dat niet genoeg zou moeten zijn om haar aan hem vast te laten klampen en kreunen. Maar het vuur binnenin was met wraak teruggekomen terwijl het zichzelf tot een dichte bal vormde. Eén van haar handen gleed tussen hun lichamen door, naar haar clit, terwijl Jenna's enkels zich in zijn rug groeven.
Mark richtte zich op, een donkere storm loerend achter zijn ogen terwijl een hand haar bij de keel greep en kneep. Elke volgende ademhaling was minder dan de vorige en de kamer weerklonk met het geluid van vlees dat tegen vlees sloeg. Die hand om haar keel sloot alle adem af, enkel zij en Mark bestonden nog, alles anders was weg. Een laatste diepe stoot en Jenna’s eigen hand met een vurig tempo deed de wereld ontploffen. Ze voelde zich om hem heen schokken toen die vuurbal explodeerde en alles overspoelde met hitte. Een rommelig geluid was het enige dat ontsnapte toen Marks gezicht wegviel in vonken.
Toen Mark eindelijk in elkaar zakte en de restanten van het vuur waren verdwenen, tikte Jenna hem op de schouder. Een versuft gemopper trof haar oren, maar hij begreep de hint. Langzaam manoeuvreerde hij hen beiden onder de dekking voordat hij haar weer dicht tegen zich aan trok.
"'t Is niet eerlijk. Ik had meer ideeën."
De ontevredenheid in zijn gemompel trok een giechel van Jenna terwijl ze dieper in de warmte wegzakte. Met haar hoofd op zijn borstkas en één van zijn benen tussen de hare geklemd luisterde ze. De wereld vervaagde toen de slag van zijn hart Jenna meevoerde naar een gelukzaligheid die ze zelden kon hebben, en ze was verdomd als die tussen haar vingers vandaan zou glippen na dat harde werk.
Er zou later nog genoeg tijd zijn om meer te ontdekken.

---
AN: Dit verhaal was eentje van lange adem en ik heb er ook lang aan gewerkt, de karakters kregen een leven van hun eigen. Eentje dat ik maar niet tegoei neergepend kreeg. Uiteindelijk ben ik ook niet helemaal tevreden met dit verhaal. Vooral het einde steekt me tegen, te snel naar de climax ookal zijn de karakters jong en onbezonnen met meer vurige passie dan verstand.

Maar soms moet je doorzetten ookal zijn er twijfels, in het diepe springen en het erop wagen. En wie weet heb jij, beste lezer/es, er toch wat plezier aan gehad. Laat het me gerust weten.