Lady in Red van Chris De Burgh schalt door het zaaltje.

Ze danst traag met haar armen boven haar hoofd en gesloten ogen.

Haar heupwiegen trekt zijn aandacht. Ze draagt stay-ups, hoge velours naaldhakken van het merk Rossi, een heel spannend zwartlederen rokje, een wit mannenhemd onder een rood jasje dat niet bij het ensemble paste, ware het niet om de titel van het liedje te doen kloppen. Een dunne zwarte das, verkeerd geknoopt. Een zwart Venetiaans masker over de gesloten ogen. Glanzend vochtige roze lippen. Een lichaam dat beweegt als een golf synchroon met de sensuele muziek.

Vanuit zijn bordeauxrode pluchen fauteuil in de hoek van het zaaltje keek hij haar geïnteresseerd aan.

Vanachter haar maskertje opende ze haar blik recht in de zijne

Op slag was hij gehypnotiseerd.

Haar handen gleden over haar jasje, haar borsten, onder het overhemd, streelden haar heupen en billen. Ze likte even haar lippen en liet het jasje achter haar rug afzakken waardoor ze haar verlangende borsten schaamteloos vooruitstak. Alles aan haar ademde erotisch verlangen. Ze deed niet alsof.

Wiegend met haar gewelfde heupen, stroopte ze het rokje naar beneden om uit de knelling te komen. Driehonderdzestig graden draaiend om hem haar billen te laten bewonderen. Het rokje viel op de grond. Ze stapte eruit zonder haar zwoele golfbeweging te onderbreken, raapte het op en wierp het hem toe zoals een dompteur een stuk vlees naar een hongerende leeuw smijt, met het verschil dat zij niet klaar stond om weg te vluchten.

Ze deed tergend traag de das uit en omcirkelde met de eindjes haar door het hemd priemende tepels.

Ze liet de das over haar hand glijden en deed even of ze die ook naar hem zou gooien. Dat deed ze niet. Ze haalde de das plagend tussen haar benen door, langs haar slipje.

Ze stapt van het podium, en danst als een honingbij in zijn richting.

Hij slikt. Wat een bom! Hij kende zichzelf als een onopvallende zakenman, niet bepaald viriel, niet bepaald knap, eerder pezig en nerdig. Een beetje onbeholpen met vrouwen… Maar nu, zulk een vamp van een vrouw die expliciete interesse in hem toont. Wat een prachtige heupen… Hij probeert nog even te doen alsof hij van het uitzicht geniet, achteroverliggend in de bordeauxrode pluchen fauteuil. Vergeefs. Hij kan niet anders dan in extase naar haar staren. Hij maakt machinaal zijn eigen das wat losser, en het bovenste knoopje van zijn hemd. Strijkt zich door zijn grijsgeworden blonde haren. Zijn zweet parelt. Hij neemt zonder kijken een slok uit zijn duur glas goedkope parelende champagne.

Zijn ademhaling versnelt. Zijn ogen lijken vastgepind op haar.

Zij voelt hem perfect aan en in een sympathische tegenbeweging begint zij ook knoopje voor knoopje haar eigen overhemd los te maken, gelijktijdig draaiend en wiegend met haar heupen.

Haar overhemd valt open, hij ziet haar zwarte kanten BH waar haar borsten prachtig bovenuit balanceren. Ze laat het hemd van haar schouders glijden, onderschept het met haar hak, en zwiert het met een gancho aan de kant, zonder het ritme te onderbreken.

Hij kan zijn ogen niet afhouden van die bolle boezem die deint op het ritme van de muziek.

Zijn rationeel brein is uitgeschakeld. Al zijn communicatieve vaardigheden zwijgen, behalve misschien zijn lichaamstaal die iets bazelt als: “ik wil je overal aanraken.” Zijn ogen volgen haar handen die de lusjes van de BH omlaag trekken. Ze houdt de BH nog even plagend tegen haar borsten terwijl ze hem door haar maskertje recht in de ogen kijkt, en laat hem dan vallen.

Al dansend streelt ze haar borsten, neemt haar eerder kleine roze tepels even vast, en rolt ze met haar vingers. Haar handen strelen haar buik en haar hand glijdt over haar string. Ze legt vier vingers op haar kruis.

Hij is niet langer meester van zichzelf. Hij grabbelt zonder kijken, en zonder nadenken, in zijn portefeuille en vindt een briefje van tweehonderd euro. Als ze al dansend uitdagend dichtbij komt, buigt hij ver voorover en moffelt het tussen het koordje van haar string, zoals hij die andere vent heeft zien doen bij de vorige danseres. Hij beseft niet hoe dom dit is, alle besef is gevloten uit zijn oververhittende hersenen. Nonchalant verfrommelt ze het briefje en gooit het weg. Zij wil hem niet verleiden om haar lichaam te verkopen. Ze wil iets héél anders, zoals hij later zal ontdekken.

Ze steekt haar duimen achter haar string, wacht even, wiegt nog eens prikkelend met haar heupen. Tergend langzaam duwt ze de string over haar heupen naar beneden. Ze stapt uit haar string, draait zich al dansend rond, onder de stralingsdruk van zijn begeerte.

Zijn ogen zuigen zich vast waar haar dijen haar heupen ontmoeten. Hij weet zich geen blijf meer.

Naakt dansend met niets anders dan haar Rossi’s, netkousen, haar masker, balanceert ze teentje voor teentje dichterbij. Aangetrokken als een vlam door een mot.

Hij hijgt met open mond en glazige ogen.

Zij staat wijdbeens voor en over hem.

Zij duwt hem met één hand achterover in de fauteuil.

Zij grijpt hem bij de polsen en strekt zich uit over hem. Hij laat graag begaan. Hij bestaat nog louter uit gehoorzaamheid.

Haar borsten komen tot aan zijn kin. Zij neemt zijn hoofd vast. Hij grijpt haar heupen, haar kont. Zij komt op haar knieën over hem zitten en leidt zijn hoofd tussen haar boezem. Hij schuift zijn gulzige mond naar haar buik. Hij voelt haar, hij ruikt haar honingzoete geur. De fauteuil verliest zijn evenwicht.