“Volgende hoofdstuk: de functie van juwelen.”

A pikte een willekeurige leerling eruit om een maieutische vraag te stellen.

“Claire, jij draagt altijd mooie juwelen. Ik zou graag willen weten: waarom doe je dat eigenlijk.” Claire die al een ancien was en wist waar A op aanstuurde, gaf het doodeerlijke logische antwoord:

“Ik vind dat mooi.”

“Vind jij ze mooi of wil je dat iemand anders ze mooi vindt?”

“Ja natuurlijk, ook anderen mogen ze mooi vinden.”

“Waarom wil Claire dat anderen haar juwelen mooi vinden?” vroeg A aan de groep

“Wat een vraag! Dat is toch logisch?”

“Ja het is logisch. Weet iemand van jullie waarom het logisch is? Iemand? Ja Evelyne”

Evelyne had andere antwoorden.

“Mooie juwelen maken je mooi, en in de context van deze cursus maken ze je mooier en aantrekkelijker in de ogen van je doelwit.”

“Zeer goed Evelyne, je denkt doelgericht. De vraag is waarom?”

“Waarom wat?”

“Waarom maken juwelen je mooi in de ogen van je doelwit?”

Daar had geen enkele van de nieuwe leerlingen een pasklaar antwoord op. A pookte wat in hun smeulende nieuwsgierigheid.

“Is een vrouw van zichzelf lelijk en heeft ze juwelen nodig om er enigszins treffelijk uit te zien??... Nee dus!

Als je je uitkleedt voor een man, en je bent volledig bloot, dan draag je nog steeds…. Ja…?”

Nog steeds geen reactie

“Dan zeg ik het zelf. Het Centrum heeft hier uitgebreid research naar gedaan. Ik ga jullie de details besparen. Wel krijgen jullie deze praktische oefening. Ik toon je nu een reeks slides van dezelfde volledig naakte vrouw, met telkens een andere combinatie van juwelen.

En dan gaan we een spelletje spelen: schrijf op een briefje welke combinatie, welke slide, je het verleidelijkst vindt. Zijn jullie klaar? “

A toonde een reeks van tien grote scherpe foto’s van hetzelfde model. Op de eerste slide droeg zij helemaal niets. Op de tweede droeg ze een overdadig grote gedrapeerde halsketting met edelstenen en halfedelstenen, bijna zo groot als een borstplaat, lange parelende oorbellen, een diadeem en een filigranen tailleriem en rokje. Op de derde droeg ze een strakke paarlen collier, paarlen armbanden en paarlen oorbellen. Op de vierde een dun gouden halskettinkje en twee dunne gouden kettingen diagonaal over haar heupen. Op de vijfde had ze een neuspiercing en tepelklemmen met daartussen een in een cosinus hyperbolicus hangende dunne gouden ketting, en sierhandboeien rond polsen en enkels. Op de zesde droeg ze een ring met een grote parel, een nauwe paarlen collier en dezelfde heupkettingen als in slide 4. Op de zevende droeg ze enkel paarlen oorbellen. Op de achtste droeg ze zwarte juwelen: een hematieten collier, een zwart oogmaskertje, zwarte tepelklemmen en gedrapeerde dunne zwarte kettingen. Op de negende niets anders dan tien briljanten ringen om elke vinger één, op de tiende een diadeem en de gekruiste heupkettingen.

Na enig beraad liet ze Claire de briefjes ophalen en de telling uitvoeren.

Slide 6 haalde meer dan de helft van de stemmen. Slide 2 had er twee, en slides 1, 3 en 8 hadden ook een stem.

A resumeerde.

“Heel interessant. Ik wist sowieso dat slide 6 het zou halen. Ik ben verbaasd dat slide 2 toch twee stemmen haalde. In sommige culturen is een overdaad aan goud inderdaad sexy. En dat heeft waarschijnlijk zijn reden.

Zo.

Waarom vonden jullie 6 de verleidelijkste? Wie kan daarop antwoorden? Ja?”

“Ze ziet er heel sexy uit zo.”

“Het is toch telkens dezelfde vrouw?”

“Jamaar, die twee gekruiste kettingen over haar heupen, dat is zo…”

“… uitdagend,” vulde een andere aan

“Waarom is dat uitdagend?”

Niemand kon iets zinnigs zeggen

“Bekijk het anders, wat is een ketting eigenlijk?”

“Iets om iets vast te leggen, in bedwang te houden. O!”

“Prefect, Beatrice, de ketting vertelt het doelwit dat ze in bedwang gehouden wil worden. Dat ze zich wil onderwerpen.”

“Komaan mevrouw, met zo’n dun kettinkje kan je niemand in bedwang houden.”

“Spijker op de kop! Zeer juist gezien! De symboliek is subtiel. Ze plaagt de domme man: je mag eens proberen als je durft. Onderbewust in het simpele brein van het doelwit zegt een klein stemmetje: een slavin geketend over haar baarmoeder. Aan jou om ze een baby te maken. We hebben dat eerder gezien: verleiding is vaak gebaseerd op de suggestie van onderwerping.

Diezelfde kettingen zaten ook in slides 4 en 10. Niemand heeft daarop gestemd. Het is dus iets anders. Ja?”

“Het paarlen halssnoer?”

“De ring?”

A toonde een nieuwe slide met de hand met ring in meer detail

“Dit is een grote prachtige ring, ontworpen door een internationale artieste. Wat zie je hierop? Ja Claire?”

“Een grote parel tussen twee sierlijke gouden blaadjes van een plant.”

En aan de anderen vroeg ze:

“Precies. Waaraan doet dit jullie denken.”

“Zeer mooi, past perfect bij deze vrouw.”

“Kan ik ook zoëen kopen?”

“Nee Emma, dit exemplaar is een uniek stuk uit een topcollectie, droom ervan. Waarop lijkt dit? Komaan zijn jullie blind? Ja Evelyne?”

“Een vrucht van een esdoorn?”

“Nee… Hebben jullie dan geen …. Fantasie? Twee blaadjes symmetrisch een roze parel omsluitend… Moet ik nog meer hints geven?”

“Een clitoris!” juichte Beatrice. “Tussen twee geopende schaamlippen! Oeps.”

“Perfect gededuceerd, meisje!” feliciteerde A haar. “Voor het onderbewuste reptielenbrein van een man is dit zonneklaar, en raar maar waar, ook de meeste vrouwen reageren hierop.

Als je dit draagt nabij een doelwit, en je hoeft helemaal niet naakt te zijn, en je biedt hem deze hand aan voor een handkus, wat denk je dat er gebeurt?”

De leerlingen hadden het begrepen, waren enthousiast en hun getater moest met luide stem door A onderdrukt worden.