Dit is deel 1 van een reeks rond Jolien, de assistente. In dit eerste deel is nog geen seks aanwezig maar daar komt snel verandering in. Alle namen en gebeurtenissen zijn fictief, indien er onregelmatigheden neergeschreven zijn, is dit enkel om het verhaal wat vaart te geven. Geniet van het verhaal!

Ik werk nu al enkele jaren als HR-verantwoordelijke bij een grote bank. Het verdiende goed en ondanks de erg zakelijke sfeer die steeds in de kantoren hing vond ik het best fijn werken. De dag begon als alle andere: Meeting over de nieuwe werkstructuur, formulieren opstellen en invullen en net voor de middag enkele sollicitaties afnemen.

Meestal gaan die sollicitaties nogal vlug aangezien het voor andere jobs gaat dan die waar ik in aanraking mee kom, maar deze keer was ik toch nerveus. Er moesten namelijk wat mensen aangenomen worden om onder mijn eigen vleugels te komen werken.

De eerste man of drie waren niks speciaals. Grijze muizen de dienst konden doen achter een bureau, niet veel meer. Ik nam één van hen in dienst. Maar toen gebeurde iets dat ik niet had verwacht.

We lieten de volgende sollicitante binnenkomen en ik herkende haar meteen. Ze had lang blond haar en diepblauwe ogen, prachtige lippen en een schattig wipneusje. Mijn ogen zakten verder naar beneden, naar haar welgevormde boezem die verscholen zat achter een zakelijke rode bloes die toch tot de verbeelding sprak. Haar lange benen waren half bedekt door een spannende zwarte rok en haar zwarte hakken accentueerden haar geile volle heupen perfect.

Ik keek op haar curriculum. Ja, het was echt zij! Jolien, het meisje dat me in het zesde middelbaar had laten zitten voor die klootzak van wat ik toen een beste vriend noemde. Een jaar had ze me rond haar vingers gedraaid, me bespot, vernederd, en de dag dat ik de moed had gehad het eindelijk met haar aan te vragen had ze me pijnlijk afgewezen. Ik had zelfs speciaal rozen gekocht. Haar antwoord?

‘Wat denk je? Met een nerd als jij? Laat me niet lachen!’ Twee dagen later was ze samen met één van mijn beste vrienden. Ik heb nog lang afgezien van die pijnlijke afwijzing, maar na een lange tijd was ik eroverheen geraakt. Het enige wat nog over was gebleven voor haar was haat en geil.

En nu zat ze hier voor me, smekend om een job, en zo te zien herkende ze me niet eens…

Ik las snel haar curriculum door, alleenstaand, klein rijhuis, enkele kleine jobs, niks speciaals, en het beste: al 4 maanden werkloos. Ze had dus dringend een job nodig. Ik was verkocht. Ik zou deze slet voor me laten werken en als het kan neuk ik haar kapot, tot ze het zich realiseert wie ik ben en het te laat is.

‘Dag Jolien, ga zitten’, zeg ik beleefd. Er zat nog een andere examinator naast me dus mocht ik niet te veel laten blijken.

‘Ik zie hier dat je al enkele jobs aan een bureau achter de rug hebt. Waarom kies je nu voor ons bedrijf?’ Een standaardvraag, stelde ik aan elke sollicitant.

‘Wel meneer Driessens, ik ben iemand die graag voldoening haalt uit haar job, en in deze functie zie ik mezelf zeker openbloeien.’ Ze antwoordde met een lichte angst in haar stem. Ik merkte dat het zeker niet het eerste sollicitatiegesprek in een korte tijd was voor haar. Haar stem klonk wat wanhopig. Dit was een emotie die ik vroeger niet vaak bij haar gehoord had, maar ik moest zeggen dat ik het niet erg vond om te horen.

‘Ik moet zeggen dat uw curriculum niet echt in uw voordeel speelt juffrouw…’ Zei ik om haar nog wat dieper te duwen. Ik kon een lach maar net onderdrukken.

Ze begon te huilen, de blik op haar uitlopende mascara maakte m’n pik harder.

‘A-alstublieft, ik heb deze job echt nodig. Binnen een maand kan ik m’n lening niet meer afbetalen. Mijn vriendje heeft me laten zitten en alleen kan ik zonder job echt niet rondkomen.’

‘Het is oké, we zullen zien wat we kunnen doen. Ik kan niets beloven maar ik denk dat u in de loop van de week mogelijks wel een positief bericht kan verwachten’, zei ik. Als ik haar kon laten kruipen had ik het gedaan, maar helaas was die verdomde examinator er nog.

Ze stond recht en rende rond de tafel naar me toe.

‘Oh dank u meneer Driessens! Hier gaat u echt geen spijt van krijgen!’ Ze nam me vast en kuste me op de mond. ‘Echt waar bedankt meneer Driessens!’

Ik lachte en zette weer een serieus gezicht op: ‘U hoort nog van ons.'

Haar glimlach veranderde opnieuw in wanhoop.

‘U kunt gaan juffrouw.’ M’n pik groeide met enkele centimeters.

De volgende dag stuurde ik haar een formele mail:

“Beste juffrouw

Uw kandidatuur heeft ons doen beslissen dat u een tijdelijk contract krijgt van 2 weken.

Na deze evaluatieperiode zal beslist worden of u permanent in dienst genomen wordt. U wordt maandagochtend verwacht om 8u stipt. Meldt u bij de heer Driessens.

Vriendelijke groeten

Peter Driessens

Ps: U kan me ook steeds bereiken op mijn telefoonnummer dat in bijlage staat.”

Nog geen 10 seconden nadat ik op ‘send’ had gedrukt kreeg ik al een sms.

‘Bedankt voor deze kans meneer!’ Het begin van mijn geile plan tot wraak was gestart.

Die maandagochtend was ik al even op kantoor. Ik keek op m’n horloge, 8u05 en nog geen Jolien. Ik begon wat papierwerk te keuren. Om kwart na 8 ging de telefoon: ‘Uw nieuwe assistente heeft zich gemeld meneer Driessens.’ Klonk de stem van Chantal, mijn secretaresse.

‘Laat ze maar binnen, Chantal’ antwoordde ik.

Jolien stapte binnen, ze was nog geiler gekleed dan tijdens haar sollicitatie. Ze droeg een strakke blauwe jurk die niets aan de verbeelding overliet. De V-hals sneed zo diep dat je net de randjes van haar witte bh kon zien, haar lange blonde haar omkranste haar mooie gezichtje. Rond haar heupen zag je door de stof heen de bandjes van haar slipje en door haar hoge zwarte hakken wiegde haar kont verleidelijk.

‘Een kwartier te laat op uw eerste dag juffrouw, wat hebt u daarop te zeggen?’ Zei ik streng.

De golf van magie die over haar hing verdween in een seconde. Ze struikelde half op haar stoel en keek verontschuldigend.

‘Echt waar sorry meneer Driessens! De trein had vertraging en onderweg raakte ik verdwaald…’

Ik lachte en stond op uit mijn stoel. Wat was het heerlijk om die slet zo te zien kruipen voor mij, terwijl ze me vroeger zelfs geen blik gunde.

‘Ik vrees dat ik dat van je loonfiche zal moeten halen Jolien.’ Ik ging naast haar staan en keek streng.

‘Het spijt me echt meneer, 1000 maal excuus.’ Ze keek naar de grond en dan naar mij. Haar diepblauwe ogen keken vol angst naar me. Ik voelde m’n pik groeien in m’n broek.

Ik legde m’n hand op haar schouder en terwijl ik de stof van haar jurk en haar parfumgeur in me opnam zei ik: ‘Het is goed voor deze keer maar laat het niet vaker gebeuren. Ik heb je aangenomen als persoonlijke assistente dus verwacht ik dat je je daar ook naar gedraagt.’

‘Jazeker meneer Driessens’, antwoordde ze en ze stond recht. Tijdens het rechtop staan gleed mijn hand van haar schouder naar beneden tot haar buik. Ze keek verbaasd maar reageerde niet.

Ik haalde mijn hand weg en begeleide haar naar de deur.

Onderweg toonde ik haar nog mijn persoonlijke kluis, elke manager had zo een kluis als noodvoorziening, moest er ooit nood zijn aan een grote berg contant geld. Het is en blijft een bank.