Lieve Zoë,

Ik mag hopen dat ik je niet al te erg doe schrikken omdat ik mijn “Allerbeste Wensen” voor het nieuwe jaar dit keer via een brief overmaak, in plaats van het jaarlijkse digitale wenskaartje via mail. De reden daarvoor is in de eerste plaats het feit dat ik jouw emailadres ben kwijtgeraakt toen deze zomer mijn oude computer is gecrasht. Gelukkig had ik jouw postadres wel nog altijd, dus vandaar de keuze voor een brief.

Anderzijds maak ik graag van de gelegenheid gebruik om op jouw aanbod van destijds in te gaan en jou iets op te biechten waarmee ik bij mijn man onmogelijk terecht kan. Ook bij mijn ouders, mijn zussen of mijn stiefzoon durf ik er niet mee aan te komen. Bang als ik ben dat ze met afschuw en onbegrip zullen reageren, hou ik tegenover iedereen mijn mond over iets wat mijn hele leven op zijn kop heeft gezet. Alleen mijn hartsvriendin weet er tot op zekere hoogte van, maar ook naar haar toe durf ik niet in detail gaan. Laat dat nu net het probleem zijn waar ik mee zit… Ik heb nood aan een luisterend oor. Nood aan iemand waartegen ik, zonder blad voor de mond, mijn hele historie kan vertellen. Na veel denken en dubben kwam ik uiteindelijk bij jou uit, lieve Zoë.

Nooit gedacht trouwens dat ik ooit zou ingaan op dat aanbod, wat jij me jaren geleden tijdens een van onze avondvullende, intieme chatgesprekken deed. Nooit ben ik dat vergeten, net zo min als een aantal redelijk pikante passages uit onze rijk gevulde chatgeschiedenis van weleer trouwens, waar ik jaren later nog steeds met een goed gevoel aan terugdenk. Ik weet zelf ook wel dat ons contact inmiddels is verwaterd tot een digitaal wenskaartje over en weer met onze verjaardagen en rond de feestdagen, maar dat is nu eenmaal het lot wat zo goed als alle ‘puur-online’ contacten op de langere termijn beschoren is.

Ik herinner mij nog alsof het gisteren was dat ik jouw voorstel toen ‘net niet’ heb weggelachen. Een piepjong alleenstaand moedertje die me aanbood om mijn luisterend oor te zijn als ik ooit een écht ergens mee zat, wat moest ik daar als ‘volwassen vrouw’ in godsnaam mee?

Nu zit ik dus wel degelijk ergens mee en omdat ik weet dat ik je ten allen tijde mag én kan vertrouwen, waag ik mijn kans bij jou, Zoë. Ergens heb ik er een goed gevoel bij dat ik je mijn verhaal per brief kan toesturen, ook al omdat een brief zoveel tastbaarder en minder vluchtig is dan een mailbericht.

Vooraf wil ik je wel nog waarschuwen dat het een heel lange brief dreigt te worden. Juist omdat ik er nood aan heb om deze hele historie een keertje van me af te schrijven, compleet met alle smeuïge en pikante details. De kans bestaat dus dat het hier en daar zal overkomen als een derderangs-seksverhaal, maar ik wil vooral niets verzwijgen. Aan de andere kant herinner ik mij maar al te goed dat jij op dat vlak niet zo snel te choqueren bent en dat heeft zeker meegespeeld in mijn besluit om jou mijn grootste geheim toe te vertrouwen, in alle geuren en kleuren. En ach… Mocht het jou toch te gortig worden, dan kan je deze brief altijd nog verscheuren… Genoeg ‘intro,’ zou ik denken. Laat ik maar eens beginnen vertellen.

Voor hetgeen ik jou wil toevertrouwen, ga ik twee jaar terug in de tijd. Op dat moment was ik tweeënveertig jaar ‘jong’ en had jaren hard gewerkt als de steunpilaar van ons gezinnetje en aan de opvoeding van mijn op dat moment negentienjarige stiefzoon. Mijn man Rob, was (en is nog altijd ) een hardwerkende, zelfstandige truckchauffeur die zijn zoon en mij op materieel gebied altijd al een zorgeloos leven bezorgde. Hij werkte hard en was erin geslaagd om voor ons gezinnetje een financiële status te verwerven waar de meeste koppels jaloers op zouden zijn. Niet dat we superrijk waren (of zijn), maar Rob verdiende een héél goed belegde boterham en ergens zorgde dat voor een aanzienlijk comfort, met af en toe wat ruimte voor een extraatje. Ik zou liegen als ik zeg dat ik niet genoot van de materiële dingen die met geld te koop zijn, maar emotioneel zat ik op mijn tandvlees. Ik zou met plezier de tennisclub, de dure auto’s en mijn modieuze garderobe ingeruild hebben voor wat meer persoonlijke aandacht van Rob voor mijn emotionele behoeften.

Niet dat ik een zenuwinzinking nabij was, maar ik voelde me op een bepaalde manier ‘leeg’. Ik wilde meer kwaliteit in het leven, zeker nu mijn stiefzoon in Leuven op de universiteit zat. Ik had met Rob over mijn verzuchtingen gesproken en zijn oplossing voor mijn ‘probleem’ was dat ik dan maar weer aan het werk zou gaan. Alsof ik daarop zat te wachten! Dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken.

Wat ik écht nodig had was dat Rob meer aandacht zou hebben voor mijn emotionele en sensuele noden, maar hij leek het zelfs te druk te hebben om mijn behoeften op te merken. Hij was altijd maar ‘onderweg’ en leek meer geïnteresseerd in zijn truck en zijn bedrijf dan in mij.

Toen ik er twee maanden later nog steeds niet in slaagde om mijn man écht naar mij te laten luisteren, koos ik ervoor om dan toch maar weer verzekeringen te gaan verkopen. Een job die ik uitoefende toen ik Rob destijds leerde kennen.

Lieve Zoë… Het is niet mijn bedoeling om op dit punt te zitten opscheppen, maar ik durf je wel zeggen dat ik na een korte, intensieve inloopperiode mijn ‘vaardigheden’ van vroeger snel weer heb opgepikt. Uiteraard was het aanpassen aan de digitale transformaties die de verzekeringssector door de jaren onderging, maar een dik half jaar later behoorde ik al opnieuw tot het kransje topverkopers van de verzekeringsmaatschappij waarvoor ik werk. Met maandelijks een mooie bonus kon ik stiefzoon Hans al snel verrassen met een leuk tweedehands autootje voor zichzelf. Ik zocht en kocht mooie kleding, zowel voor Rob, voor Hans als voor mezelf. Ik werd een trouwe klant in het plaatselijke ‘Welness-center’ en op vrijwel alle avonden dat mijn man weer eens ergens in Europa onderweg was, ging ik een balletje slaan in de tennisclub. Uiteraard allemaal leuk en aardig, maar wat ik werkelijk nodig had, dat was wat meer emotionele én seksuele aandacht. Dat wist ik zelf beter dan wie dan ook.

Verschillende mannelijke clubleden, en ook wel een paar vrouwen, hadden me al op subtiele wijze proberen te verleiden, maar ik wilde beslist geen affaire. Ik wilde mijn man, zelfs al zou het best kunnen dat Rob ‘ergens onderweg’ af en toe wel eens een avontuurtje had.

Als dat al waar zou zijn, dan was dat maar zo. Rob was nu eenmaal altijd al een goed uitziende, gezonde vent, maar het was absoluut niet zo dat hij actief achter andere vrouwen aanging. Als er op dat vlak ooit iets gebeurde, dan had dat in elk geval emotioneel voor hem niets te betekenen. Rob was en bleef met mij getrouwd en op zijn eigen, ingewikkelde manier hield hij nog steeds van ‘zijn Gaby’, daaraan heb ik nooit hoeven twijfelen.

Omdat ik om verschillende redenen geen affaire wilde, zat er niets anders op dan de status quo te accepteren. Ik wilde mijn huwelijk niet laten mislukken, ik maakte me zorgen over ziektes zoals aids, en daarnaast wilde ik allesbehalve dé slet van het dorp genoemd worden. Om die redenen deed ik mijn best om mijn seksuele nood te onderdrukken door middel van een strak werkschema. Meestal werkte die strategie goed, maar op sommige eenzame avonden, als Rob en Hans er niet waren, kon ik mijn behoeften niet onderdrukken. Op zo’n momenten deed ik vaak alle deuren op slot en trok me terug in mijn slaapkamer, waar ik dan een hand in mijn slipje schoof en mezelf ‘hielp’. Vaak kwam ik verschillende keren klaar om daarna, uitgeput door het masturberen, in een diepe maar onrustige slaap te vallen.

Van tijd tot tijd kocht ik gewaagde tijdschriften met seksuele verhalen. Ik las die tijdens mijn masturbatiesessies, waardoor ik meer bevredigend aanvoelende orgasmes kreeg. Al te vaak waren die tijdschriften echter niet voldoende en nam ik mijn toevlucht tot een vibrator. Een overblijfsel uit mijn jeugd, wat ik voor Rob al die jaren verborgen hield.

Tot dan toe was ik erin geslaagd om de wellustige mannen van de tennisclub te negeren. Het lukte me ook om de biseksuele en lesbische vrouwen te ontwijken die mij als een potentiële partner of als een verovering zagen. Niet dat ik iets tegen die vrouwen had hoor. Brenda, mijn beste vriendin op de tennisclub, had me op een dag toevertrouwd dat ze biseksueel was en eigenlijk vrouwen boven mannen verkoos.

Lieve Zoë, je herinnert je vast nog wel dat ik je ooit toevertrouwde dat, voor ik Rob leerde kennen, ik wel eens van de vrouwenliefde heb geproefd. Naar Brenda toe had ik dat soort gevoelens echter nooit. Het was dan ook een opluchting om vast te stellen dat ik voor haar geen potentiële liefdespartner was, waardoor de hechtheid van onze vriendschap nooit onder druk is komen te staan.

Op een dag, na een verzengend partijtje tennis met mijn bi-vriendin, gingen we naar de dameskleedkamer om te douchen en ons om te kleden. Brenda was al langer op de hoogte van mijn seksuele frustraties en voor de zoveelste keer moedigde ze me aan om serieus met Rob te praten of anders maar een minnaar te zoeken.

“Och Bren,” zei ik, ondertussen mijn lichaam inzepend. “Wie wil er nu een 42-jarige vrouw als ik, behalve dan misschien die paar hitsige genotzoekers hier op de club?”

Brenda hield op met zichzelf inzepen en keek me streng aan. “Goeie genade, Gaby! Jij moet dringend eens goed naar jezelf kijken. Je bent nog maar tweeënveertig en je ziet er op zijn zachtst gezegd knap uit. Je hebt een fantastisch lichaam waar een tienermeid jaloers op zou zijn, met mooie benen, een platte buik en een paar borsten waar zelfs ik een moord voor zou begaan!”

Ik schudde mijn hoofd in ongeloof, maar Brenda gaf het zo snel niet op. “Gaby, je tieten zijn écht mooi. Ze hangen niet, maar zwiepen heerlijk op en neer als je loopt. Bovendien ben je een intelligente vrouw, die zich met gemak staande weet te houden in een branche waar mannen doorgaans de plak zwaaien. Waarom zou een goede man de liefde niet met je willen bedrijven?”

Ik haalde mijn schouders op en probeerde van onderwerp te veranderen, maar Brenda was onvermurwbaar. “O nee, Gaby Guldickx!” zei ze streng. “Zo makkelijk kom jij er niet vanaf. Je moet proberen de houding van Rob ten opzichte van jou voorgoed te veranderen… Of je zoekt een man die je tevreden kan stellen, zonder dat je huwelijk eraan kapot gaat!”

“Bren, dat kan ik echt niet doen,” zei ik.

“Onzin, Gab!” reageerde ze fel. “Je bedoelt waarschijnlijk dat je het nooit zult doen, maar zeg me niet dat je het niet kunt!”

Daar had ik geen antwoord op, dus ging ik snel verder met douchen en droogde mijn haren sneller dan ooit. In nog meer van dit soort ‘aanmoediging’ bij ons traditionele afsluitdrankje in de bar had ik ditmaal geen zin, dus kleedde ik mezelf snel aan en met een gemompeld ‘tot volgende week’ nam ik afscheid van mijn vriendin.

Terwijl ik naar huis reed, bleef ik in gedachten bij Brenda’s opmerkingen hangen. ‘Ik kan er toch nooit zo geweldig uitzien als Brenda zei,’ dacht ik bij mezelf. Net dan moest ik stoppen voor een rood licht en tegelijk stopte er naast mij een cabriolet. Op de voorbank zaten twee jongemannen van naar schatting begin twintig.

“Hallo, schoonheid,” zei de passagier. Mijn zijraampje stond open, dus kon ik hem makkelijk verstaan en tegelijk zag ik hoe hij naar me glimlachte. In een reflex stak ik mijn linkerhand omhoog om de jongelui mijn trouwring te laten zien, waarop de passagier zijn hoofd schudde en mij toeriep dat hij wenste dat hij die gelukkige klootzak was. Het volgende moment sprong het licht op groen en met brullende motor snelden ze er vandoor.

Zelfs toen ik mijn wagentje onze oprit opstuurde, bleven zowel de woorden van Brenda als van de jongelui nog steeds nazinderen in mijn hoofd. Ik kon die gedachten maar niet uit mijn hoofd krijgen. Vooral Brenda’s opmerkingen bleven levendig voorbijkomen terwijl ik me boven in de slaapkamer uitkleedde tot aan mijn bh en slipje. Voor de passpiegel keek ik voor het eerst in jaren echt kritisch naar mezelf. Het was beslist geen onaardig uitziende vrouw die vanuit de spiegel naar mij terugkeek. Ik maakte mijn beha los en gooide hem op bed. Mijn borsten mochten inderdaad nog altijd gezien worden, daarin had Brenda gelijk. Ik trok mijn slipje naar beneden en staarde naar mijn naakte spiegelbeeld, voor mezelf toegevend dat ik er niet bepaald slecht uit zag.

Ik draaide me naar opzij. Mijn borsten zwaaiden sierlijk mee, maar ze bleven wel netjes op hun plaats. Ook hierin had Brenda gelijk, er was geen sprake van verzakking. Natuurlijk had ik zelf nooit kinderen gevoed, maar dan nog zag mijn boezem er op mijn tweeënveertigste nog steeds prima uit. Verschillende ondeugende gedachten gingen door mijn hoofd toen ik de slaapkamerdeur sloot en op mijn rug op het bed ging liggen.

Mijn handen gleden over mijn stijve tepels waardoor die nog harder werden, terwijl ik voelde hoe mijn kutje spontaan vochtig werd. Een vinger wreef over mijn klitkapje en gleed vervolgens door de spleet van mijn kutlippen. Ik begon mezelf te strelen. Weldra voelde ik hoe mijn klitje spontaan van onder de kap tevoorschijn kwam en flink begon op te zwellen. Ik maakte de vingers van één hand nat met mijn eigen sapjes en met die natte vingers streelde ik mijn klitje, terwijl mijn andere vingers langs de lijn van mijn spleetje op en neer gingen. Het tempo opvoerend naarmate mijn opwinding groeide, kreunde ik van genot. Meerdere keren ‘explodeerde’ ik bijna, maar telkens vertraagde ik mijn bewegingen, om toch maar zo lang mogelijk van dit ‘rondje met mezelf’ te genieten. Steeds weer bleef ik mezelf naar de rand brengen, maar telkens haalde ik dan de vaart eruit om mijn plezier te verlengen. Mijn hoofd tolde nauwelijks controleerbaar heen en weer, terwijl ik het warme vocht zowat uit mijn kutje voelde stromen. Ik onderdrukte mijn kreten van hartstocht op het moment dat ik mijn orgasme niet langer kon tegenhouden. Hardop kreunend liet ik mezelf huiverend overrompelen door een krachtig orgasme, zoals ik er in tijden geen meer had gekend.

Happend naar adem probeerde ik weer bij zinnen te komen. Ik gunde mezelf een paar ogenblikken om na te genieten van mijn zelfopgewekte orgasme, maar uiteindelijk stond ik toch maar op. Ik voelde me uitgeput, alhoewel… ‘Leeg’ was een beter woord. Toch probeerde ik dat gevoel te onderdrukken en ging naar de badkamer om te douchen. Terwijl ik mezelf inzeepte, probeerde ik het wel om aan andere dingen te denken, maar mijn gedachten keerden steeds terug naar het lege gevoel wat me altijd overviel nadat ik aan zelfbevrediging had gedaan.

Eenmaal afgedroogd trok ik mijn pyjama aan en keek opnieuw naar mezelf toen ik langs de spiegel liep. In een opwelling van het moment trok ik mijn pyjama weer uit, haalde uit de ladekast een ondeugende babydoll tevoorschijn en trok die aan. Het beeld wat ik voor me zag liet me spontaan glimlachen. De vrouw die ik in de spiegel zag was best nog wel een verleidelijke dame. Ik trok een licht doorschijnende duster over mijn babydoll aan en dat zag er eerlijk gezegd behoorlijk sexy uit. Gelijk nam ik het besluit dat ik Rob zou verrassen als hij die avond thuiskwam.

Het was omstreeks halftien dat ik eindelijk het vertrouwde geluid hoorde van mijn man die zijn truck naast ons huis parkeerde. Tegen dat hij de woonkamer binnenkwam, had ik me zo verleidelijk mogelijk gepositioneerd op de driezitsbank, maar Rob leek het niet eens op te merken.

“Hallo schat,” zei hij, terwijl hij meteen doorliep naar de keuken om zijn koelbox weg te zetten. “Wat een rotdag. Ik zit stik kapot,” verklaarde hij terwijl hij seconden later al in de richting van de trap liep. Uiteindelijk leek het hem toch op te vallen dat ik zo sexy gekleed was. Hij keek me enkele seconden verbaasd aan, maar dan schudde hij meewarig het hoofd. Zonder verder iets te zeggen klom hij de trap op.

Een dergelijke, kille afwijzing had ik niet verwacht. Ik had tijd nodig om dat te laten bezinken en pas bijna een uur later ging ik ook maar naar boven. Zoals verwacht trof ik mijn man aan in een diepe slaap, maar dan nog rolden de tranen over mijn wangen toen ik mijn babydoll uittrok en mijn gewone pyjama weer aan. Ik onderdrukte mijn snikken terwijl ik met mijn rug naar Rob toe lag en mezelf in slaap huilde.

De volgende ochtend lukte het me al bij al aardig om de afwijzing door mijn man van de vorige avond uit mijn hoofd te zetten. Ik kleedde me aan en reed naar mijn werk, waar mijn baas een bericht op mijn bureau had gelegd dat ik me zo spoedig mogelijk bij hem moest melden.

“Gaby, ik heb een leuk klusje voor je,” zei hij glimlachend. “Een zekere meneer Pierre Claes, kwam gisteren naar kantoor en zei dat hij overhoop ligt met zijn huidige verzekeringsmaatschappij. Hij wil een mogelijke overstap naar ons bespreken en tegelijk bekijken of een overlijdensverzekering voor hem interessant kan zijn. Dat lijkt me echt een klusje voor jou. Hier is zijn telefoonnummer. Bel hem maar gelijk op, oké?”

Met het papiertje wat mijn baas me aanreikte liep ik terug naar mijn bureau en belde het nummer. De telefoon ging over en een vriendelijke klinkende mannenstem wenste me een goedemorgen. De heer Claes vroeg me of ik bij hem thuis kon langskomen om zijn verzekeringsplannen te bespreken. De man bleek in Schilde te wonen. Dat was maar een halfuurtje rijden, dus was het geen probleem om op zijn wens in te gaan.

Het huis stond in een residentiele wijk. Alle huizen in de straat hoorden thuis in de hogere prijsklasse. Ik glimlachte al bij het idee hoeveel commissie ik zou kunnen vangen als ik die man de polis zou kunnen verkopen waar hij naar had geïnformeerd.

Zodra ik aanbelde deed een vriendelijkheid uitstralende man vrijwel meteen open. “Hallo,” zei hij glimlachend. “U moet mevrouw Guldickx zijn, is het niet?”

Ik knikte en hij duwde de deur verder open, waarna hij me met een handgebaar uitnodigde om verder te komen. “Ik ben Pierre Claes,” zei de man. “Kom binnen.”

Het viel me meteen op dat hij gekleed was in een heel mooi en duur uitziend grijs maatpak. Hij leidde me door de ruime hal naar een luxueus ingerichte woonkamer en gebaarde dat ik in de bank kon plaatsnemen.

“Wilt u koffie, mevrouw Guldickx?” vroeg hij vriendelijk. Ik bedankte, waarna meneer Claes een akten koffertje pakte, wat hij op de salontafel zette.

Terwijl hij het koffertje opende kreeg ik de kans om de man tegenover me eens goed te bekijken. Gelijk vroeg ik me af of hij werkelijk zo oud was. Mijn baas had gezegd dat hij zeventig was, maar hij zag er zeker geen zeventig uit. Hij leek nog heel energiek. Zijn gezicht had niet meer rimpels dan dat van mijn man en zijn haar was nog steeds mooi donkerbruin, met slechts een paar grijze haren bij zijn slapen.

Bijna twee uur lang spraken we uitsluitend over verzekeringen, waarbij ik hem de verschillende beschikbare opties uitlegde. Hij stond erop dat ik hem Pierre noemde. Glimlachend ging ik daar in mee, op voorwaarde dat hij me op zijn beurt Gaby zou noemen. Pierre gaf me een rondleiding door zijn huis om mij een beter inzicht te geven omtrent zijn woning en de inboedel, zodat ik een zo goed mogelijke berekening kon maken van de te verzekeren risico’s. Ook zijn twee auto’s, een Mercedes en een Range Rover kwamen tijdens de rondleiding aan bod.

Uiteindelijk kwamen we ertoe om een eventuele overlijdensrisicoverzekering voor hem te bespreken. Ik had hem een dure polis kunnen verkopen, maar toen ik zei dat een dergelijke verzekering aangaan vanaf je zeventigste best duur zou uitvallen, begreep hij dat. Met zijn goed geregelde financiële situatie en een ruim bemeten levensverzekeringspolis was het bovendien al snel duidelijk dat een overlijdensverzekering nemen voor hem geen meerwaarde zou betekenen. Pierre was het met mijn redenering eens en dus hielden we het bij het aanpassen en overzetten van zijn reeds bestaande contracten bij een andere maatschappij.

Pierre leek me te kwiek en te actief om echt zeventig te zijn, dacht ik opnieuw, en dat zei ik hem dit keer ook. Hij grijnsde terwijl hij zijn portefeuille tevoorschijn haalde om me zijn identiteitskaart te tonen.

“Jij hebt de dag van deze oude man helemaal goed gemaakt, Gaby,” zei hij lachend, terwijl ik hem zijn paspoort teruggaf. “Hartelijk dank daarvoor.”

Ik voelde mijn gezicht rood aanlopen, maar uiteindelijk lachte ik toch maar met hem mee.

Het was leuk babbelen met Pierre en toen hij me opnieuw een kopje koffie aanbood, zei ik ditmaal geen nee. Al snel ging het gesprek over andere onderwerpen dan verzekeringen. Zijn gemakkelijke manier van doen en zijn luistervermogen leken mij helemaal te ontwapenen en weldra ging het gesprek over mijn man, mijn stiefzoon en mijn leven in het algemeen. Pierre voelde aan dat ik me niet echt comfortabel voelde als het gesprek over mijn man ging en tactvol als hij was, vroeg hij niet verder naar de details van mijn huwelijk.

Zelf leek ik daarentegen niet te kunnen stoppen met praten over Rob. Zonder enige aandrang van Pierre kwam ik vanzelf uit bij de ‘kleine’ problemen tussen mij en mijn man. De reactie van Pierre was zo ontwapenend dat het voor mij leek alsof ik hem al mijn hele leven kende. Eindelijk had ik iemand gevonden die volledig neutraal naar mijn situatie keek en écht naar me wilde luisteren.

Pierre leek te beseffen hoe diep mijn frustratie zat. Met oprechte bezorgdheid luisterde hij naar mijn problemen en zonder daar verder bij stil te staan, gunde ik hem een steeds ruimere kijk op mijn persoonlijk leven. Uiteindelijk drong het besef door dat ik Pierre misschien wel verveelde met mijn relatieproblemen en dus excuseerde ik mezelf, zij het met vochtig geworden ogen.

“Excuses zij helemaal niet nodig, Gaby,” reageerde hij, terwijl hij me zijn zakdoek gaf. “Soms is het makkelijker om met een buitenstaander te praten dan met mensen die dicht bij je staan. Buitenstaanders worden niet bevooroordeeld door percepties en kunnen de feiten soms beter inschatten.” Hij glimlachte naar me toen ik zijn zakdoek teruggaf. “Geloof me, Gaby, je hebt me helemaal niet verveeld. Soms hebben mensen gewoon een luisterend oor nodig en gaan ze vervolgens hun eigen problemen oplossen.”

Ik knikte terwijl ik mijn papieren bij elkaar raapte en me klaarmaakte om te vertrekken. Pierre liep met me mee tot bij mijn auto en hield de deur voor me open toen ik instapte. “Gaby, ik wil niet dat je denkt dat ik nieuwsgierig ben, maar als je verder wilt praten, ben ik er. Waarschijnlijk kan ik je niet helpen, maar ik kan goed luisteren.” Ik bedankte Pierre. We maakten een vervolgafspraak bij mij op kantoor, waarna ik vertrok.

Om een lang verhaal kort te maken, Zoë… Omdat zijn vorige verzekeringsmaatschappij moeilijk bleef doen rondom de overstap, zagen Pierre en ik elkaar in de daaropvolgende weken regelmatig. Onze band werd hechter en het gebeurde meer dan eens dat we samen gingen lunchen, zodat we konden bijpraten.

Inmiddels had ik Pierre bijna alles verteld over hoe mijn huwelijk bergafwaarts leek te gaan. Ik vertelde hem hoe verpletterd ik het babydoll-incident had ervaren en hoe weinig Rob er last van leek te hebben dat hij me diep gekwetst had.

Zoals gewoonlijk luisterde Pierre aandachtig, maar gaf weinig of geen advies, in de hoop dat ik zelf het antwoord wel zou vinden. Onze vriendschap groeide, tegelijk met het besef dat ik Pierre volledig vertrouwde. Het leek er stilaan op dat ik zijn advies over bijna alles vroeg. Pierre gaf suggesties en advies over van alles, behalve waar het mijn persoonlijke leven betrof. Hij vermeed steeds weer om mij raad te geven als het over mijn huwelijksproblemen ging.

Af en toe vroeg ik Pierre naar zijn huwelijk met Dorien, zijn overleden vrouw, met wie hij gedurende bijna vijftig jaar huwelijk soortgelijke problemen als de mijne nooit had gekend. Pierre vertelde me dat zijn huwelijk nooit door diepe dalen was gegaan, omdat ze er allebei hard aan werkten om dat te vermijden. Ze waren nooit gaan slapen zonder elkaar welterusten te kussen en elkaar te vertellen dat ze nog steeds van elkaar hielden. Soms was dat moeilijk, maar ze kwamen er al snel achter dat het elk meningsverschil leek weg te nemen. Een ander uiterst belangrijk onderdeel van hun huwelijk was het bedrijven van de liefde.

Pierre maakte er een punt van onderscheid te maken tussen seks hebben en de liefde bedrijven. Samen hadden Pierre en zijn vrouw alles geprobeerd wat een getrouwd stel met elkaar in bed kon doen, en ze vonden het allebei geweldig. Haar overlijden, drie jaar geleden, was verpletterend voor hem geweest, maar hij slaagde er toch in om alleen door te gaan.

Op een dag besloten we elkaar te ontmoeten voor de lunch in een plaatselijk restaurant. Ik was wat vroeger dan afgesproken en toen Pierre arriveerde, was ik al aan mijn derde Martini toe.

“Een beetje vroeg voor Martini, nietwaar Gaby?”

Pierre liet het uitschijnen alsof hij een grapje maakte, maar was serieuzer dan hij liet blijken. Ik keek op en vrijwel meteen rolden de tranen vrijelijk over mijn wangen. Pierre droogde snel mijn tranen en leidde me het restaurant uit naar mijn auto. Terwijl we over de parkeerplaats liepen, leek Pierre zich te realiseren dat ik meer had gedronken dan goed voor me was. Hij bracht me naar zijn auto, hielp me instappen en reed weg. Ongewild begon ik heftig te wenen, terwijl ik hem met horten en stoten vertelde hoe Rob mij en mijn behoeften nog altijd negeerde. Niet dat hij er naar vroeg maar dan nog vertrouwde ik hem toe dat mijn man en ik al vier weken niets meer hadden gedaan wat ‘seks-gerelateerd’ genoemd kon worden.

Pierre nam me mee naar zijn huis om ‘te ontnuchteren’, zei hij. Hij hielp me naar binnen en liet me in de woonkamer op de lange, gestoffeerde bank plaatsnemen, terwijl hij sterke koffie ging zetten.

Toen ik ontwaakte vertelde Pierre me dat ik in een diepe slaap was toen hij uit de keuken terugkwam. Hij had besloten om me te laten bijslapen, mijn benen op de bank gelegd en me met een dekentje ondergestopt.

Onderweg naar zijn huis had ik gemompeld dat Rob weer dagenlang onderweg bleef en dat ik daarom troost zocht in de alcohol. Om mijn verhaal te verifiëren, had hij naar mijn thuisnummer gebeld en de telefoon een hele tijd laten rinkelen, maar niemand nam de telefoon op. Hij had gewoon besloten dat hij me mijn roes zou laten uitslapen en mij pas naar huis te brengen als ik wakker werd. Hij had zijn mooie pak omgeruild voor wat comfortabelere kleren en terwijl ik sliep had hij wat tv zitten kijken.

“Nee, gekke oude man,” plaagde ik hem, zelf amper begrijpend waar de plotse ommezwaai in mijn hoofd vandaan kwam. “Ik wil helemaal niet naar huis.”

“Gaby, besef je wel wat je zegt?” vroeg Pierre met hese stem.

“Ja Pierre,” zei ik, terwijl ik hem diep in de ogen keek. “Ik wil vannacht hier blijven... Bij jou, in jouw bed…”

Pierre bleek moeilijk te kunnen geloven dat ik het meende. Ik merkte dat hij zich een beetje opgelaten voelde. Wellicht omdat hij nooit had verwacht dat ik hem serieus als een kandidaat-minnaar zou beschouwen. Dat hij hier en nu lichtjes bloosde, was voor mij het bewijs dat die gedachte wel eens bij hem opgekomen was, zelfs al had hij dat naar mij toe nooit laten blijken.

“Gaby, weet je het zeker?” vroeg hij hees.

Ik knikte alleen maar, legde mijn armen rond zijn nek en kuste hem teder op de mond. Een kus waar hij al gauw gretig in meeging en binnen de kortste keren waren we aan het tongzoenen. Pierre bleek het zoenen alvast niet verleerd. Niet te wild of opdringerig, wel precies goed. Met zijn armen om me heen liet ik me door hem leiden en tegelijkertijd verdween elk moreel bezwaar in de richting van mijn echtgenoot naar een verre achtergrond.

“Ik wil dat je de liefde met mij bedrijft, Pierre,” hijgde ik. “Zelfs als je door je leeftijd niet meer alles zou kunnen, wil ik jou.” Met die duidelijke verwijzing naar zijn eventuele onvermogen om een erectie te krijgen vanwege zijn leeftijd, wilde ik hem vooraf al geruststellen dat hij van mijn kant uit geen teleurstelling moest vrezen. “Ik heb iemand nodig die ervoor zorgt dat ik me weer helemaal vrouw voel, in plaats van alleen maar een huishoudster,” zei ik er in een adem achteraan.

Pierre omhelsde me stevig en vertelde me dat mij vanwege zijn leeftijd niets zou worden ontzegd. Nogmaals vroeg hij of ik het zeker wist en na een knikje van mij nam hij me bij de hand en via de trap, leidde hij me naar zijn slaapkamer. Op de rand van het bed zittend, wachtte ik zenuwachtig af wat hij in de aanpalende badkamer ging doen. Toen hij terugkwam met een blauwe pilletje en een half glas water, wist ik het wel.

“Voor de zekerheid,” zei hij glimlachend. Ik stuurde hem mijn allerliefste glimlach terug, want het gaf aan hoezeer ook hij mij wilde. Ik hoefde er niet aan te twijfelen dat hij er alles aan zou doen om mij, een vrouw die qua leeftijd zijn dochter kon zijn, helemaal tevreden te stellen.

Pierre nam het pilletje in, kwam naast me zitten en kuste me opnieuw. Hij knoopte mijn colbertjasje los en gooide het op een stoel. Hij hielp me mijn topje uittrekken, waardoor de kant-witte bh die mijn borsten gevangen hield zichtbaar werd. Ik omhelsde Pierre losjes, terwijl hij mijn rok openritste om hem op de grond te laten vallen. Ik stapte uit de rok en stond alleen nog in mijn beha, tangabroekje en dij hoge kousen voor hem. Mijn hart klopte sneller toen ik besefte dat iemand anders dan mijn eigen man op het punt stond om de liefde met mij te bedrijven. Ergens verwachtte ik me aan een innerlijke opstoot aan morele bezwaren, maar die bleef uit. Ik stond op het punt de huwelijkse trouw te gaan verloochenen, maar zowel naar Rob als naar mezelf toe loerden er in mijn hoofd blijkbaar geen morele bezwaren om de hoek. Iets wat ik al een opluchting ervaarde.

Pierre knielde, rolde langzaam mijn kousen naar beneden en trok ze van mijn voeten. Hij pakte de tailleband van mijn slipje beet en trok het naar beneden, waardoor mijn keurig bijgehouden schaamhaartjes zichtbaar werden en tegelijk uiteraard ook mijn nu al vochtige kutje, daar net onder.

Pierre trok mijn slipje naar beneden en terwijl ik uit mijn broekje stapte, kuste hij mijn buik. Ik hapte naar adem toen zijn lippen mijn huid raakten en beefde toen hij zijn tong langs mijn torso naar mijn borsten bracht. Pierre stond op en keek me diep in de ogen, met een blik die woordeloos vroeg of ik het écht wel zeker wist.

Ik zuchtte en knikte ‘ja’, waarna Pierre me omhelsde, terwijl zijn vingers mijn beha al losmaakten. Seconden later dwarrelde mijn laatste kledingstuk richting de vloer. Ik hapte naar adem toen Pierre voorover boog om mijn tepeltjes om de beurt te kussen.

“Je borsten zijn prachtig, Gaby,” zei hij zachtjes. Zijn tong cirkelde rond elke tepelhof en streelde mijn tepels, terwijl ik stilaan rilde van hartstocht. Ik begon zijn overhemd los te knopen, maar ook dan bleef hij mijn borsten kussen en likken.

Pierre hielp me om zachtjes op de rand van zijn bed te gaan neerzitten, waarna hij zich snel uitkleedde. Ik wierp een stiekeme blik op zijn pik, die al half hard was en aardig leek te groeien. Hoopvol zuchtend keek ik naar mijn potentiële minnaar, terwijl hij zachtjes mijn dijen spreidde en er meteen daarna op de grond knielend tussen ging zitten. Pierre kuste de binnenkant van mijn dijen en gelijk voelde ik mijn kutje natter worden, naarmate zijn kussende lippen er dichterbij kwamen. Pierre zoende mijn nog gesloten kutlippen alsof het de lippen van mijn mond waren.

Ik weet nog precies hoezeer ik huiverde toen zijn lippen mijn kutje raakten. Niemand had ooit eerder zijn mond op mijn trillende poesje gedrukt... Ik schreeuwde mijn hartstocht uit terwijl zijn tong langzaam de buitenkant van mijn kutlippen likte, verschillende keren van de ene kant naar de andere kant. Mijn hele lichaam trilde toen Pierre met zijn tong over de randen van mijn langzaam openende lipjes bleef strelen.

Ergens binnenin had ik voor eventjes alsnog vaag het gevoel dat ik Rob aan het bedriegen was, maar dat kon me op dat moment niets schelen. Ik wilde absoluut niet dat Pierre zou stoppen. Ik kreunde dan ook van genot toen hij mijn schaamlippen met zijn tong spreidde.

“O mijn God, Pierre, dit is geweldig,” kreunde ik, terwijl hij zijn tong in me stak en de binnenste plooien van mijn kutje likte en zoog.

In alle eerlijkheid, Zoë, nooit eerder ervaarde ik zoveel totaal seksuele voldoening als in dat moment waarin Pierre zijn tong in mijn spleetje ronddraaide. Pierre bleek het niet te ontgaan dat mijn klitje vanonder het kapje begon te komen, opgezwollen, rechtopstaand en op zoek naar aandacht. Zijn tong flitste er meteen overheen, terwijl ik gelijk mijn verrukking uitschreeuwde.

Seconden later was ik ten prooi aan een enorm krampachtig aanstormend orgasme. Mijn nectar spoot gewoon in Pierres gezicht, maar dan nog bleven zijn mond en tong mijn klitje en kut verwennen. Mijn lichaam spande zich helemaal op toen ik hard en heet op zijn mond klaarkwam. Toen Pierre mijn orgasme voelde afnemen en hij mijn sapjes had opgelikt, stond hij op.

Zwaar hijgend, met mijn ogen zo goed als dichtgeknepen, zag ik nog net hoe hij even glimlachend naar me stond te kijken. Weldra zweefden zijn handen echter alweer over mijn lichaam, terwijl hij zich naar mijn borsten toe boog om afwisselend elke tepel te kussen, te likken en te zuigen.

Met de ogen gesloten bekende ik Pierre in alle eerlijkheid dat ik nog nooit zo heerlijk was klaargekomen... én ook dat niemand me daar ooit met de mond had aangeraakt. Omdat ik nog steeds moeite had met normaal ademen, kwam het er met horten en stoten uit, maar Pierre begreep de boodschap wel. Hij liet mijn tepels los en glimlachte naar mij, waarna ik hem nog eens verzekerde dat ik het absoluut geweldig vond.

Hij omhelsde me en trok me al knuffelend tegen zijn lichaam aan. Het voelde zalig om zijn warmte op mijn lichaam te voelen afstralen. We kusten elkaar nog een paar keer, waarbij ik Pierres geslacht tegen mijn buik voelde drukken. Ik was blij zijn hardheid te voelen. Elke mogelijke bezorgdheid of zijn pik nog rechtop zou komen kon ik loslaten en dat voelde goed. We lagen nog een aantal minuten in elkaars armen, net zo lang tot ik weer normaal kon ademen.

Pierre nam me stevig vast en trok me bovenop zijn lichaam. Ik voelde zijn harde pik langs mijn buikwand wrijven op het moment dat ik mijn knieën schrijlings over zijn middel plooide. Terwijl ik op hem neerkeek, kwam ik net genoeg omhoog om Pierres lul tot vlak voor de spleet van mijn kutlippen te brengen. Ik glimlachte naar hem terwijl ik onder mijn lichaam reikte om Pierres voorhuid naar beneden te schuiven en zijn eikel tussen mijn kutlippen te plaatsen. Ongecontroleerd zuchtend liet ik mijn lichaam langzaam zakken zodat hij beetje bij beetje diep in mij kon glijden. De stijve pik van Pierre had ongeveer hetzelfde formaat als die van Rob, behalve dan dat Pierre een voorhuid had die misschien iets ruimer en ruwer was. Ik genoot van het gevoel hoe zijn pik me volledig vulde en gelijk ging ik mijn kutspiertjes aanspannen.

Van de weeromstuit stootte Pierre zijn bekken omhoog om mij op zijn pik te spietsen. Ik snakte naar adem en drukte mijn kut hard in zijn kruis, om vervolgens weer omhoog te gaan tot alleen zijn eikel nog in mijn kut zat. Na een seconde of twee, daalde ik langzaam weer af op zijn harde lid, om hem met mijn spiertjes weer eventjes diep in mij te verankeren. Pierre kreunde van genot toen ik even later mijn op en neergaande bewegingen versnelde. Het duurde niet lang voor ik mezelf lekker neukte op de prachtige stijve van Pierre. Met ronddraaiende heupen en zwiepende borsten ging in een strak tempo op en neer, waarbij Pierre me almaar meer tegemoet kwam. Afwisselend trok hij zich terug, waarna hij me met een krachtige opwaartse lendenslag weer helemaal vulde.

Terwijl ik met gesloten ogen mijn hoofd achterover boog om te genieten van de geneugten die zich diep in me opbouwden, kneep ik mijn kutspieren stevig samen rond zijn pik.

Elke keer dat Pierre tegen me aanstootte, reageerde ik met mijn eigen harde neerwaartse stoten, waarbij het ons vanzelf lukte om het ritme waarin we elkaar neukten vast te houden.

“Hmm Gaby…”pufte hij weldra, met de ogen gesloten. “Dit is mij te lekker, schatje… Ik ga al klaarkomen als we zo doorgaan… Kunnen we eventjes wat rustiger aan doen?”

Geloof me Zoë, dat had ik zo snel niet verwacht, maar de grimas op zijn gezicht gaf aan dat Pierre wel degelijk wanhopig probeerde om vooral nog niet klaar te komen. Hoezeer hij het ‘wip-werk’ vanaf dan ook aan mij overliet en hoe lief ik het ook vond dat hij op mij probeerde te wachten, zodat we samen konden klaarkomen, toch had ik daar geen oren naar.

Al helemaal niet toen hij zijn handen omhoog bracht om mijn tepels met zijn duimen en wijsvingers vast te pakken, te rollen en eraan te trekken. Die ‘move’ deed me nogal wat en weldra voelde ik hoe diep in mij zich al een nieuw orgasme begon op te bouwen.

Vanzelf versnelde ik mijn tempo, goed wetende dat ik daarmee zijn bewonderenswaardige zelfbeheersing zwaar op de proef stelde. Het was meteen duidelijk dat hij het nooit lang ging uithouden en dat was precies wat ik wilde bereiken. Enkele ‘oohs’ en ‘aahs’ later schreeuwde hij zijn genot uit bij de hete uitbarsting, diep in mijn hunkerende kutje.

Nog terwijl hij de wanden van mijn kut met zijn warme, dikke sperma besproeide, overviel me een even plotse als onverwachte hitte. Enkele tellen later explodeerde ik in een woest orgasme, waarbij mijn sappen zich met die van Pierre vermengden.

Pierre bleek het ook te voelen want hij duwde zijn pik zo mogelijk nog dieper in mij, terwijl ik mijn kutje als het ware op zijn paal bleef schroeven.

Hij kreunde terwijl ik doorging met het verwennen van zijn pik die diep in me verborgen zat, tegelijk ervoor zorgend dat mijn kutspiertjes elke druppel sperma uit zijn pik molken. Pierre snakte naar adem toen zijn armen langs zijn lichaam vielen en had moeite om op adem te komen. Tegelijkertijd merkte ik ook wel dat de intensiteit van zijn orgasme hem ontroerde. Ik viel voorover op zijn borst, hijgend en puffend, terwijl mijn kutje de spanning op zijn pik uiteindelijk toch vieren.

We lagen stil, allebei badend in het zweet. Het enige geluid was onze zware ademhaling en geen van beiden hadden we de kracht om te bewegen. Mijn wang rustte op Pierres harde tepel. Na enkele ogenblikken hief ik mijn hoofd op om naar Pierre te kijken. Glimlachend liet ik mijn tong over zijn harde, kleine tepel glijden en toen hij me daarop een stralende glimlach terugstuurde, besloot ik om zijn tepel in mijn mond te zuigen.

Pierre kreunde van plezier. Waarschijnlijk waren zijn tepels net zo gevoelig als die van de meeste vrouwen, want hij genoot er oprecht van toen ik er met mijn tong zachtjes over heen en weer likte. Maar langzaam kwam Pierre écht terug bij zinnen en weldra kuste hij mijn voorhoofd, terwijl ik zijn tepels bleef verwennen. Uiteindelijk stopte ik met het zuigen op zijn tepels en ging op mijn handen steunen om op hem neer te kunnen kijken.

“Ik moet me opfrissen, lieverd,” zei ik nog, terwijl ik opstond en zijn nu half harde lul uit me liet glijden. Dat was echter niet wat hij wilde, want op het moment dat ik probeerde van Pierre af te klimmen, pakte hij me bij mijn kontwangen en trok me naar zich toe. Net zo ver tot mijn met sperma gevulde vulva vlak boven zijn mond zweefde.

“Oooh… Pierre,” pufte ik, terwijl hij mijn poesje met zijn mond bedekte en zijn sperma uit mijn nog steeds gevoelige kut begon te likken.

Huiverend onderging ik een reeksje mini-orgasmen. Ik kreunde mijn genot uit. Het was onwijs lekker en dat mocht hij weten. Toen Pierre klaar was, duwde hij me naast hem op mijn rug en rolde bovenop mij. Ik legde mijn handen op zijn achterhoofd en trok zijn lippen naar de mijne. We kusten elkaar vurig, waarbij onze tongen in elkaars mond ronddraaiden om het sterk smakende sperma van Pierre te delen. Ik omhelsde hem stevig, terwijl hem toefluisterde dat ik van hem hield.

Pierre plaatste kleine kusjes over mijn hele gezicht, mijn oogleden en mijn kleine neus, maar hoe dan ook nam onze grootste passie stilaan af. Steunend op zijn handen drukte hij zich op, waardoor hij op me neerkeek toen ik de woorden ‘Ik hou van jou’ nog een keer uitsprak.

Pierre glimlachte en omhelsde mij, maar de woorden die hij in mijn oor fluisterde zorgden wel voor wat innerlijke onrust. Hij zei dat hij begreep dat ik het wellicht geweldig vond wat we zojuist samen hadden gedaan, maar dat ik daarom nog niet verliefd hoefde te worden op een man van zeventig.

Echt waar, Zoë… Zijn woorden voelden aan alsof er een ijskoude hand over mijn hart streek.

Graag had ik Pierre tegengesproken, maar omdat ik de juiste woorden niet direct vond, kwam ik niet verder dan een knikje. Wat we zojuist samen hadden was zoveel meer dan vurige seks. Althans voor mij. Ik had de liefde bedreven met een heel lieve minnaar, en ja… Ik was verliefd op hem.

In de woorden die hij me toefluisterde lag de onderhuidse boodschap verscholen dat het niet wederzijds zou zijn, maar diep in mijn hart was ik daar niet zo zeker van. In ieder geval had het op geen enkel moment aangevoeld alsof hij mij ‘gebruikte’ voor het botvieren van zijn lusten. Integendeel, de hele tijd door had ik me heel erg ‘geliefd’ gevoeld. Ik kon geen woord of handeling van hem bedenken die dat kon tegenspreken. Ook in de manier waarop Pierre zich nu naar me toedraaide om me liefdevol te omarmen, zag ik geen bevestiging van zijn woorden.

We waren allebei uitgeput van wat ik ‘het bedrijven van de liefde’ zou noemen. Mijn ogen vielen bijna dicht. Ik zuchtte en slikte moeilijk in een poging om een geeuw te onderdrukken.

“Moe?” vroeg hij, lief glimlachend.

Opnieuw knikte ik, waarna ik hem een kus op zijn wang drukte. Pierre trok het donsdeken over ons beiden. Hij deed de lamp uit en ging op zijn rug liggen. Moe maar - op die ene onbeantwoorde vraag na - uiterst tevreden nestelde ik me tegen hem aan en sloeg mijn arm om hem heen. Het kusje op mijn voorhoofd kreeg ik nog net mee, maar vervolgens gleed ik vanzelf in een diepe slaap.

Toen ik de volgende morgen ontwaakte viel het mij meteen op dat Pierre besloten had om het ontbijt op bed te serveren. De twee borden op een groot dienblad, samen met koffie en allerlei lekkers, liet daarover geen twijfel bestaan.

“Goedemorgen, schoonheid,” zei hij lachend. “Zin in een ontbijtje op bed?”

“Ja,” reageerde ik prompt. “Al had je me gerust ook voor iets anders ‘op bed’ wakker mogen maken.”

“Foei Gaby,” grinnikte hij. “Ik krijg er zowaar een ondeugende gedachte bij… Zal ik ernaar handelen?”

“Graag!” Ik was best wel nieuwsgierig naar wat die ondeugende gedachte was.

Pierre zette het dienblad op het nachtkastje en pakte het knijpflesje honing. Hij hield het hoog boven mijn borsten en perste er een grote kwak honing uit. De koude brij viel precies op mijn tepel en meteen ging er een rilling doorheen mijn hele bovenlijf. Een rilling die zichzelf herhaalde toen Pierre een nog grotere klodder honing op mijn andere tepel liet vallen.

Ik keek op naar Pierre en glimlachend strekte ik mijn armen naar hem uit. Een bruuske beweging waarbij ik voelde hoe de honing zich over mijn beide borsten uitspreidde. Pierre grijnsde terwijl zijn lippen naar beneden daalden om mijn rechtertepel te omsluiten en de honing ervan af te likken. Hij had iets van een uitgehongerd roofdier toen hij naar mijn andere tepel boog om ook die met zijn tong schoon te maken.

Zuchtend van genot omhelsde ik mijn veel oudere minnaar en kuste hem teder. Pierre verbrak de kus, pakte het ontbijtblad op en plaatste het over mijn dijen.

“Ontbijt, mevrouw?” vroeg hij. Glimlachend ging ik rechtop zitten, terwijl Pierre de kussens achter mijn rug opschudde. “Ga je gang, Gaby… Ik heb net al ontbeten,” grapte hij, wijzend naar mijn tepels waar hij net de honing vanaf had gelikt.

Lachend schudde ik mijn hoofd terwijl hij een linnen servet over mijn middel legde. Ik begon het roerei met spek te eten, terwijl Pierre ook op bed ging zitten om zijn deel van het ontbijt te nuttigen.

“Ik dacht dat je al ontbeten had?” plaagde ik hem.

“Nee lieverd, dat was mijn voorgerecht,” zei hij lacherig. “Dit is mijn ontbijt en jij, mijn liefste… Jij wordt binnenkort mijn lunch.”

Tijdens het ontbijt keek Pierre me bij herhaling onderzoekend aan en op den duur ging dat opvallen. Toen ik hem vroeg waarom hij ‘zo’ naar me keek maakte hij zich er eerst van af met te zeggen dat hij niet genoeg kreeg van mijn schoonheid. Pas na wat aandringen kwam de echte reden tevoorschijn waarom hij me zo aankeek.

Pierre zei dat hij zich afvroeg hoe het in vredesnaam mogelijk was dat mijn man mij het meest fundamentele element van een liefdevol huwelijk ontzegde, met name het samen genieten van lekkere seks. Daar ging ik even liever niet dieper op in en begripvol als hij was, drong hij niet aan.

Toen we klaar waren met ontbijten en Pierre aanstalten maakte om het dienblad terug op het nachtkastje te zetten, graaide ik in de gauwigheid de honingfles van het dienblad. Toen hij terug naast mij wilde komen liggen, trok ik snel zijn badjas open. Zoals ik verwachtte droeg hij er helemaal niets onder, dus kon ik zonder verdere moeite aan zijn geslacht friemelen. Gelijk spoot ik mijn handpalm vol honing, om het zoete goedje meteen daarna over zijn pik en ballen uit te smeren. Ik vroeg hem om op de rand van het bed te gaan zitten en toen hij dat deed, knielde ik snel tussen zijn voeten op de vloer. Pierre begreep uiteraard wat ik in gedachten had en knikte goedkeurend. Ik hapte toe en Pierre kreunde zijn genot uit. Al helemaal toen zijn pik weldra begon te zwellen.

“Geniet van jouw toetje, Pierre” grapte ik, waarna ik snel verder ging met het schoonlikken van zijn ballen. Niet veel later begon ik op zijn met honing bedekte pik te zuigen. Pierre kreunde nog luider. Hij sloot zijn ogen en greep de bedsponde vast voor steun. Mijn borsten en tepels wreven tegen zijn dijen en knieën en al snel stond zijn pik helemaal fier rechtop. Met mijn lippen stevig rond zijn paal, bewoog ik mijn hoofd langzaam op en neer over de lengte van zijn pik. Ik pauzeerde even om zijn voorhuid naar beneden te trekken en wat verzamelde honing uit mijn mond over zijn hele eikel te persen, waarna ik de voorhuid terug over zijn met honing bedekte eikel trok.

De pauze en de honing stelden Pierre overduidelijk in staat om zijn weerstand tegen het klaarkomen te versterken en dus aarzelde ik niet om mijn verwennerij op zijn pik te verdubbelen.

Met één hand speelde ik met zijn ballen, terwijl ik met mijn lippen zijn voorhuid naar beneden duwde om de honing van zijn eikel te kunnen zuigen. Zijn hese ‘grom’ gaf aan dat hij al snel weer tegen zijn hoogtepunt aanzat, iets wat ik ook kon voelen aan het samentrekken van zijn ballen. Het zette mij ertoe aan om nog een tandje bij te steken. Ik zoog en likte zijn eikel alsof mijn leven ervan afhing en weldra schreeuwde Pierre zijn genot uit. Seconden later spoot hij een eerste dikke klodder van zijn witte zaad in mijn mond.

Ik perste mijn tong hard tegen zijn spuitende pik top aan en liet ze rondjes draaien over zijn gevoelige eikel. Meerdere klodders geurig sperma spatten in mijn mond uit elkaar, terwijl het aanhoudend gekreun van Pierre mij als muziek in de oren klonk. Het besef dat ik mijn minnaar ongelofelijk veel plezier had bezorgd met mijn ‘actie’ maakte me blij en trots tegelijk.

Ik slikte zijn sperma door en melkte zijn pik met mijn lippen om hem de laatste restjes zaad uit zijn ballen te ontfutselen. Toen er echt niets meer kwam, boog ik mijn hoofd naar boven, zodat ik hem aan kon kijken. Gelijk gleed Pierre van het bed af en weldra zat ook hij op zijn knieën, tegenover mij. Hij trok me naar zich toe om me te omhelzen en diep te kussen. Fluisterend gaf hij aan hoe geweldig ik wel was en hoe fantastisch hij het vond dat ik zo’n oude man als hij zo onwaarschijnlijk veel genot had geschonken.

“Ik hou van vieze oude mannen en dan kom jij als eerste in aanmerking,” plaagde ik hem.

Pierre lachte er wel om maar al snel werden zijn gelaatstrekken weer ernstig. “Gaby geloof me, jij bent echt een fantastische vrouw!”

Zijn reactie deed me grijnslachen, waarna ik vanzelf diep voorover boog om een kusje op zijn slappe lul te drukken. Vervolgens bewoog ik mijn mond in de richting van zijn tepels en liet mijn tong in rondjes eromheen draaien. Ik keek op naar Pierre en trok zijn hoofd naar me toe om hem hartstochtelijk te zoenen.

Niet veel later hielp Pierre me overeind. Met zachte dwang duwde hij me achterover op bed, waarna hij mijn benen spreidde. Voorover buigend, legde hij mijn kuiten op zijn schouders, tilde mijn kont van het bed op en legde er twee kussens onder. Seconden later drukte hij zijn mond al op mijn natte kutje en hij begon mijn hete vrouwelijkheid te kussen en te likken. Besef van tijd had ik nog nauwelijks, maar nog een tijdje later rolde een spontane kreun over mijn lippen toen ik voelde hoe hij een flinke toef honing over mijn kutje uitsmeerde. Ik ging nog harder kreunen toen ik voelde dat het spuitstuk van de honingfles tussen mijn kutlippen werd geduwd.

Pierre perste flink wat honing in mijn kut en stak vervolgens zijn tong diep in mij om de honing uit mijn roompotje te likken en op te halen. Kreunend van plezier pakte ik zijn hoofd vast en hield hem stevig tegen mijn kut aangedrukt terwijl hij zijn tong er onophoudelijk in rond bleef draaien. Ik jammerde van verrukking terwijl hij mijn klitje en kut zo heerlijk bleef plagen. Het koste me de grootste moeite om mijn orgasme nog wat tegen te houden en ik ging helemaal aan het kreunen toen hij zijn vingers zachtjes rond mijn tepels plooide.

“Harder, Pierre! smeekte ik hem. “Je mag ze gerust wat harder knijpen!”

Hij gehoorzaamde direct en ik kreunde mijn genot zo mogelijk nog luider uit.

Lieve Zoé, ik weet zelf ook wel dat het vaak ongeloofwaardig overkomt als je in een seksverhaal leest dat in een opperste moment van verrukking één van de personages ‘Oh mijn god’ gaat roepen. De waarheid is echter dat ik die woorden in dat moment écht wel heb uitgegild. Ik barstte dan ook zowat uit elkaar in een krachtig, lang aanhoudend orgasme. De spasmen waaraan ik ten prooi was waren onmogelijk te tellen en elke keer als zijn tong over mijn clitoris flitste leek het wel alsof ik opnieuw klaarkwam.

De sappen stroomden rijkelijk uit mijn kut, terwijl Pierre ze doorslikte en me alweer liet klaarkomen. Toen het genot te intens werd om te verdragen, probeerde ik Pierre weg te duwen van mijn kut, maar dat liet hij niet gebeuren. Hij pakte mijn polsen en hield ze vast, terwijl hij mijn kut en klit met zijn tong bleef bespelen. Bijna huilend van extase kon ik niet anders dan ondergaan, net zo lang tot ik gewoonweg niet meer kon klaarkomen. Mijn lichaam verslapte compleet en mijn ogen rolden zowat uit hun kassen. Snakkend naar adem bleef ik bewegingloos liggen, tot Pierre uiteindelijk toch stopte met likken en naast me kwam liggen.

Toen we elkaar even later omhelsden en kusten, fluisterde ik hem nogmaals in zijn oor hoeveel ik van hem hield. Pierre hield me stevig in zijn armen, maar net als de vorige avond kwam hij er niet toe om zijn gevoelens voor mij in woorden uit te drukken. Hij kuste me op de mond, op mijn oorlel en in mijn nek, maar daar bleef het bij.

“Oh Pierre,” zuchtte ik. “Ik ben nu zo blij, maar ook in de war. Ik weet niet precies wat ik allemaal voel, maar dat ik jou wil weet ik wel zeker. Ik heb jou nodig in mijn leven… voor altijd.”

Pierre zei nog steeds niets maar bleef me wel zoenen. Diep in zijn hart wist hij waarschijnlijk, beter dan ikzelf, dat ik bij mijn man hoorde en niet bij hem. Voor mij lag het in dat moment anders. Al was hij al een oudere man, met de hulp van Viagra was hij nog steeds heel viriel. Hij had me de hemel op aarde doen herontdekken, maar ik begreep stilaan wel dat hij me nooit zou vragen om bij mijn man en mijn gezin weg te gaan. Dat bleek warempel nog te kloppen ook toen hij na een half minuutje stilte toch een antwoord voor me had.

“Het zou gewoonweg fantastisch zijn als we van tijd tot tijd de liefde konden bedrijven en elkaar een even goed gevoel konden geven als nu, Gaby,” zei hij. “Als we discreet zijn, kunnen we van elkaar blijven genieten totdat jouw situatie thuis opgelost is, lieverd.”

Zijn woorden sneden diep in mijn wezen toen ik besefte dat Pierre gelijk had. Mijn eerste prioriteit moest zijn om Rob ervan te overtuigen om weer een liefhebbende echtgenoot te worden. Hoe ik dat moest doen, daarover had ik geen idee.

“Wees alsjeblieft niet boos of teleurgesteld over wat ik net zei, Gaby, maar je moet het opnieuw proberen. Je kunt je huwelijk niet zomaar zonder slag of stoot opgeven. Je moet proberen je relatie te redden, liefje. Het huwelijk is geen vodje papier dat je simpelweg verscheurt als het even tegenzit.”

Alweer had Pierre gelijk. Het huilen stond me nader dan het lachen, maar ik hield mijn tranen tegen. Ik knikte en vroeg op fluistertoon of hij me daarbij wilde helpen.

Pierre knikte, kuste me en hield me stevig vast. “Ja Gaby,” zei hij. “Ik zal proberen je zo goed mogelijk te helpen.”

Het moet zijn dat Pierre aanvoelde dat ik op het punt stond in tranen uit te barsten, want hij veranderde snel van onderwerp.

“Ik durf wedden dat jij nog nooit met een oude man onder de douche hebt gestaan,” gniffelde hij. Ik dwong mezelf tot een glimlach en moeilijk slikkend, om mijn tranen tegen te houden, kroop ik uit zijn armen en stond op. Ik pakte zijn uitgestoken hand aan en samen liepen we naar de badkamer. Hij regelde de temperatuur van het water, waarna hij handdoeken en washandjes klaarlegde. Hij stapte onder de douche en nodigde me uit om bij hem onder de waterstraal te komen.

Eenmaal in zijn armen, kuste ik Pierre hartstochtelijk, terwijl het water over onze naakte lichamen stroomde. Ik sloot mijn ogen toen Pierre mijn haren met shampoo te lijf ging en met de handsproeier de zeep er weer uitspoelde. Hij zeepte een washandje in en ging onverstoord verder met het wassen van mijn lichaam.

Terwijl ik me door mijn ‘oude minnaar’ liet verwennen, verdween de glimlach geen seconde van mijn gezicht. Zijn deskundige handen wasten elke plooi van mijn lichaam. Ik kreunde toen hij bij mijn kut en clitoris bleef hangen en zuchtte toen hij mijn tepels met zijn vingertoppen waste.

Pierre ging op zijn knieën om mijn dijen en benen in het sop te zetten en af te spoelen, waarbij hij geregeld pauzeerde om mijn tintelende clitoris te kussen. Hij deed me tegen de douchewand aanleunen terwijl hij zijn lichaam inzeepte. Toen hij zijn pik en ballen wilde gaan wassen, pakte ik het washandje snel van hem over, vastbesloten als ik was dat ik die taak op mij zou nemen.

Pierre kreunde terwijl ik zijn eikel inzeepte. Zijn pik zwol op en groeide wel heel erg snel toen ik met mijn ‘zeephand’ zijn lans begon te strelen.

Nadat ik zijn pik met de handdouche had afgespoeld, zakte ik door mijn knieën. Vervolgens nam ik hem diep in mijn mond om hem helemaal ‘schoon’ te likken.

Eenmaal daarmee klaar, spoelden we elkaar nog een laatste keer af, waarna we uit de douche stapten en elkaar hielpen met het droogwrijven.

Pierre trok zijn badstoffen kamerjas aan, waar zijn naam op geborduurd stond. Hij wikkelde een andere badjas om mij heen, met de naam Dorien erop. Gelijk wist ik dat die ooit van Pierres vrouw was geweest en het voelde bijzonder dat hij ervoor koos om die door mij te laten dragen. Glimlachend föhnde ik mijn haren, terwijl Pierre zich scheerde en zijn ondergoed aantrok. Hij haalde een glanzend wit hipsterslip met een bijpassende bh uit een la en gaf die aan mij. De winkelkaartjes zaten er nog aan, wat betekende dat zijn vrouw dit setje nooit had gedragen. Opnieuw voelde ik me bevoorrecht omdat ik dit ‘geschenk voor zijn geliefde’ kreeg aangeboden. Pierre glimlachte toen ik een dankwoordje mompelde, waarna hij mijn bovenkleding en schoenen uit de slaapkamer ging halen. Pierre wachtte tot ik aangekleed was en weldra liep ik achter hem aan de trap af, naar de woonkamer, waar hij me in de bank liet plaatsnemen.

“Gaby,” zei Pierre, “misschien moet je beginnen met tegen Rob te zeggen wat je graag zou willen dat hij met je doet als jullie de liefde bedrijven.”

Zuchtend zei ik hem dat ik niet zou weten hoe daaraan te beginnen, juist omdat mijn man altijd zo afstandelijk reageerde als ik toch eens een poging deed om hem tot vrijen te verleiden.

Pierre keek enkele ogenblikken peinzend voor zich uit, maar dan zei hij een idee te hebben wat misschien zou kunnen werken.

“Gaby, je vertelde me dat je soms gewaagde tijdschriften kocht voor als je... eh... jezelf een pleziertje doet?” Blozend knikte ik, waarna Pierre vroeg of Rob wist dat ik die tijdschriften kocht. Toen ik daarop bevestigend antwoordde, zei Pierre dat hij me een geheimpje zou vertellen wat buiten hemzelf alleen zijn overleden echtgenote wist. “Dorien en ik waren allebei grote fans van erotische verhalen,” zei hij. “Er zijn verschillende online sites met allerlei soorten erotische verhalen. Ik heb er trouwens zelf een flink aantal geschreven, die ik onder een schuilnaam online op een site genaamd ‘Opwindend.Net’ heb geplaatst.”

Ik spitste mijn oren, maar tegelijkertijd wist ik helemaal niet waar Pierre met deze bekentenis naartoe wilde.

Pierre merkte dat ik hem niet begreep, nam mijn hand in de zijne en stak van wal. Hij stelde voor dat hij een erotisch verhaal zou schrijven over de heerlijke nacht die we zojuist samen hadden doorgebracht. Uiteraard zou hij daarbij de namen veranderen om onszelf te beschermen. De site zou het verhaal al binnen enkele dagen kunnen publiceren, waarna ik het zou kunnen downloaden en afdrukken. Nadat ik het zelf heb gelezen en goedgekeurd, zou ik dan de link naar dat verhaal naar mijn man kunnen mailen, begeleid door een inleidend tekstje van mij. In dat tekstje zou ik dan kunnen zeggen dat ik het bewuste verhaal meerdere keren heb gelezen en herlezen.

“Je schrijft er gelijk ook maar bij,” vervolgde Pierre, “dat je van hem verlangt dat hij het ook helemaal leest en dan bij zijn eerstvolgende thuiskomt alles met jou doet wat de held in het verhaal met de heldin heeft gedaan en omgekeerd. Het woord ‘alles’ zou ik dik onderstrepen… Schrijf hem gerust dat als hij echt van je houdt, hij maar beter kan doen wat je van hem verlangt. Vertel hem dat hij je laat weten wanneer hij precies thuiskomt, zodat je hem kunt opwachten.”

Bijna stomverbaasd keek ik hem aan. “Pierre, ik kan toch niet...”

Met een vinger op mijn mond legde Pierre me het zwijgen op. Hij knikte me bemoedigend toe. “Jawel, Gaby… Dat kun je wel… Je mag gerust laten doorschemeren dat jullie huwelijk ervan afhangt.”

“Nou…” reageerde ik, na ongeveer een minuutje nadenken. “Waarom eigenlijk niet? Er is niets wat tot nu toe gewerkt heeft… Dus laten we dit maar proberen.”

Met zijn auto bracht Pierre me terug naar de parkeerplaats van het restaurant waar we de vorige avond mijn auto hadden achtergelaten. Onderweg vertelde hij me dat hij het verhaal nog die middag zou beginnen schrijven. Als het klaar was zou hij me bellen, zodat we konden afspreken waar en wanneer ik het in zijn bijzijn zou kunnen lezen om eventuele aanpassingen te bespreken. Pas na mijn goedkeuring zou hij het insturen om het online te publiceren. Zelf zei ik dat ik ondertussen het begeleidend tekstje zou schrijven en vroeg Pierre of hij het bij diezelfde gelegenheid wilde bekijken en eventueel corrigeren.

Hij stopte naast mijn auto en nadat ik uitgestapt was draaide ik me nog een keer naar hem om. Ik keek hem in de ogen en plots was het sterker dan mezelf.

“Pierre,” zei ik zacht. “Ook als jouw idee prima zou werken, dan nog wil ik zo nu en dan de liefde met jou bedrijven. Ik hou van jou, weet je nog wel..?”

Pierre glimlachte alleen maar en na een simpel hoofdknikje vertrok hij weer naar huis.

Twee dagen later kreeg ik op kantoor een telefoontje van Pierre. Het verhaal was klaar. We spraken af dat we elkaar nog die avond zouden ontmoeten bij een etentje, in hetzelfde restaurant als die bewuste avond. Toen ik daar aankwam zat hij al aan een tafel. Zijn koffertje stond open, zodat andere mensen zouden denken dat we een zakelijk gesprek hadden.

Pierre zei dat het hem zelden zo weinig moeite had gekost om een verhaal te schrijven. Iets wat makkelijk te begrijpen viel, want hoewel hij andere namen had ingevuld, was het uiteraard voor de helft zijn eigen historie. Het verhaal las dan ook als een tierelier en gretig gleed mijn blik over zijn woorden. Het was allemaal zo broeierig en opwindend, dat ik het hele gebeuren als het ware opnieuw beleefde. Toen ik klaar was met lezen, bekende ik Pierre op fluistertoon dat mijn slipje doornat was. Pierre lachte erom en drukte de hoop uit dat mijn man het op dezelfde manier zou ervaren.

Volgens Pierre was mijn begeleidend tekstje perfect. Hij gaf aan dat ik het samen met de link naar het verhaal naar Rob zou mailen, zodra het op die bewuste site was gepubliceerd. We aten op ons gemak en ondertussen spraken we af dat hij me zou bellen zodra het verhaal online stond. Anderzijds stond hij erop dat ik hem nadien pas zou bellen als het resultaat van mijn poging om mijn man terug voor mij te winnen bekend zou zijn.

Op de parking namen we afscheid met een lang uitgesponnen knuffel en dito zoen. Ergens had ik gehoopt dat hij me zou vragen om minstens een deel van de avond samen door te brengen. Dat deed hij niet en ergens begreep ik dat ook weer wel.

Nog eens twee dagen later belde Pierre om te zeggen dat het verhaal online stond en dat ik het kon downloaden en naar Rob doorsturen.

Lieve Zoë… Wat was ik op dat moment onwaarschijnlijk opgewonden, maar tegelijk ook verschrikkelijk ongerust. Als dit niet zou werken, zou dit het einde van mijn huwelijk kunnen betekenen.

Dat Pierre mij nogmaals op het hart drukte dat ik hem pas mocht contacteren nadat Rob mijn poging om ons huwelijk een vliegende doorstart te geven had gelezen en er hopelijk naar had gehandeld, was ook niet echt bevorderlijk voor mijn gemoedsrust. Zijn vertrouwen in een goede afloop was duidelijk groter dan het mijne.

Er was al een week voorbijgegaan toen het besef doordrong dat ik Pierre nog niets had laten horen. Al enkele dagen leefde ik op een roze wolk en daar was ik sindsdien nog steeds niet afgedonderd. Ik wilde Pierre wel bellen, maar besloot zoals afgesproken te wachten.

Twee dagen later ging mijn man weer eventjes aan het werk en zodra hij de deur uit was, belde ik Pierre. Het was nog vroeg in de ochtend. Waarschijnlijk belde ik hem wakker, maar daar had ik even niet bij stilgestaan.

“Oh Pierre!” riep ik vrolijk in de telefoon “Jouw plan werkte als een tierelier! Rob was bijna net zo goed en geweldig als jij, lieverd,” verklaarde ik opgewonden.

Ik hoorde Pierre grijnslachen. “En?” vroeg hij verder alleen maar.

“Het was fantastisch, Pierre,” reageerde ik opgewonden. “Het was net alsof we pas getrouwd waren, maar dan bewuster en véél beter… Oh Pierre, ik ben je zoveel verschuldigd… Het werkte perfect! Ik weet niet hoe ik je moet bedanken…” Ik zweeg even en liet mijn eigen woorden bezinken. “Eigenlijk weet ik dat wel,” zei ik toen. “Alleen weet ik niet wanneer, want Rob neemt me mee op een drie weken durende rondreis door de Verenigde Staten.”

Pierre lachte en zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken over dat bedanken. De nacht die we samen doorbrachten was al voldoende dank voor hem. Hij vertelde me dat hij blij was dat het zo goed afliep voor Rob en mij. Hij zei me dat ik vooral moest genieten van onze vakantie in Amerika, maar dan nog kon ik niet stoppen met praten over de enorme ommekeer in Robs houding ten opzichte van mij.

Pierre luisterde terwijl ik vertelde wat er allemaal was gebeurd. Ik zei hem dat Rob niet kon geloven dat zijn ‘lieve, kleine vrouwtje’ hem als een warmbloedig hoertje tegemoet kwam, en hoe geweldig we dat allebei hadden ervaren. Ook hierop reageerde Pierre positief, waarna ik hem vertelde dat we de volgende ochtend vroeg al naar de VS vertrokken en dat ik hem zou bellen zodra we terug in het land waren. We hingen pas op nadat Pierre me verzekerde dat hij oprecht blij was dat ‘ons trucje’ had gewerkt en mijn huwelijk gered was.

Desondanks klonk hij best wel een beetje bedroefd. Nu ik weer een gelukkig getrouwde vrouw was, ging hij er waarschijnlijk van uit dat ons intiem samenzijn slechts iets eenmalig zou zijn. Ik zei het hem niet met zoveel woorden, maar ondanks mijn hervonden huwelijksgeluk was mijn liefde voor mijn zoveel oudere minnaar zeker niet bekoeld. Bovendien… Als onze one-night-stand op een schaal van één tot tien beoordeeld zou moeten worden, dan was die nacht met Pierre een dikke tien waard en daar was ik hem nog steeds heel erg dankbaar voor.

Lieve Zoë, de rondreis doorheen de Verenigde Staten werd in alle opzichten een voltreffer. Ik zal je niet vervelen met een opsomming van de prachtige dingen die we onderweg in dat onmetelijk grote land allemaal zagen, want eigenlijk was dat wat mij betreft niet het belangrijkste. Hoewel het een groepsreis betrof vonden Rob en ik ruimschoots de tijd om van de liefde en van elkaar te genieten. Dat was hetgeen er echt toe deed. Ik geef grif toe dat er momenten waren waarop ik twijfelde of ik er wel goed aan deed om na deze vakantie nog contact op te nemen met Pierre. Desondanks stuurde ik hem tegen het einde van de tweede week een aanzichtkaart met een liefdevolle boodschap, die recht uit mijn hart kwam. Ik was er inmiddels uit. Hoe groot de hervonden liefde voor mijn man ook was, ik hield óók van Pierre. Mijn belofte om hem na onze thuiskomst te bellen zou ik sowieso waarmaken.

Op de eerste maandagmorgen na onze vakantie belde ik Pierre vanaf mijn werk. We spraken af voor de lunch in hetzelfde restaurant waar we voorheen ook meermaals kwamen. Toen ik daar aankwam was Pierre er al. Hij had zich al een cognac laten inschenken en stond een praatje te maken met de barman. Met zijn rug naar mij gekeerd had hij me nog niet opgemerkt, dus kon ik hem ongezien benaderen.

“Koop jij voor dit meisje ook een drankje, Pierre?” fluisterde ik in zijn oor.

Hij draaide zich om en keek me stralend aan. Wellicht straalde mijn glimlach al evenzeer terwijl ik hem omhelsde en drie vochtige zoenen op zijn wangen drukte.

Pierre knuffelde me uitgebreid, waarna hij tegen de barman zei dat hij me mijn favoriete wijn moest brengen.

Tijdens de lunch luisterde Pierre geboeid naar mijn relaas van onze vakantie, al had ik het idee dat mijn beknopt verslag van Robs ‘wederopstanding’ hem nog veel meer boeide. Hoewel… Nadat we als afsluiter nog een wijntje en een cognac besteld hadden, meende ik ergens ook iets van onbehagen op te merken. Wellicht ging Pierre ervan uit dat ik er de voorkeur aan gaf om de zaken op hun beloop te laten, nu mijn huwelijk weer op de rails stond. Niets was minder waar, maar dat ging ik hem hier en nu niet vertellen.

Pierre had nog maar amper van zijn glas genipt, toen ik mijn wijntje al op had. Ik stond op en vertelde hem dat ik weg moest voor een belangrijke afspraak. Pierre was duidelijk teleurgesteld dat ik al zo snel vertrok.

“Later meer, lieverd,” zei ik vergoelijkend, waarna ik een smakkerd op zijn wang drukte.

Pierre gaf aan dat hij zijn glas nog zou opdrinken, de rekening zou betalen en dan maar naar huis ging.

‘Yes!’ dacht ik net niet luidop. Dat laatste was precies wat ik wilde horen.

Wat had ik graag het gezicht van Pierre willen zien toen hij thuiskwam en vanuit de garage de ruime traphal binnenkwam. Helaas kon dat niet, maar ik hoorde hem wel de trap op komen lopen. Mijn schoenen op de halvloer, met de punten naar de trap wijzend, hadden hem direct op het juiste spoor gezet. Ook mijn nylons, die ik halfweg de trap had achtergelaten zouden hem de weg wel wijzen. Voor het geval hij nog niet overtuigd zou zijn, had ik mijn bloes en rok op de bovenste trede gedrapeerd. Aan het veranderde geluid van zijn voetstappen viel makkelijk af te leiden dat hij al boven was en dus moest hij nu mijn bh en slipje zien liggen, als wegwijzer naar zijn slaapkamer.

Vooraf had ik het rolluik goed gesloten, zodat het pikdonker was in de kamer. Pierre moest dus het licht aandoen om te kunnen zien dat ik naakt in zijn bed lag, met een glas wijn tussen mijn benen.

Toegegeven, ik was vooraf een tikkeltje nerveus over hoe zijn reactie zou zijn, maar nu hij met grote ogen en compleet sprakeloos naar me staarde, viel elke zenuwachtigheid van me af.

“Zin in een drankje, Pierre?” vroeg ik ondeugend, ondertussen de verbaasde blik in zijn ogen ontcijferend.

“Je vertelde me de code van je garagepoort toen je me zei dat ik hier altijd welkom zou zijn, lieverd… En ja, Rob is met zijn truck onderweg naar Zuid-Frankrijk en komt morgenavond pas thuis.”

Pierre grijnsde van oor tot oor terwijl hij zich naar zijn bed haastte om zijn naakte minnares te omhelzen en te kussen. Ik nipte van de wijn, terwijl Pierre in zeven haasten zijn kleren uittrok.

Pierre klom ook op het bed. Gelijk plooide ik mijn vingers rond zijn pik en doopte hem in de wijn, waarna ik hem in de mond nam. Ik zoog en likte zijn pik tot hij hard werd en vervolgens bood ik hem een Viagra pil aan die ik vond in het medicijnkastje van zijn badkamer. Pierre slikte de pil, samen met de rest van de wijn, terwijl ik verder ging met het likken en zuigen van zijn groeiende paal. Terwijl ik hem plezierde, slaagde Pierre erin naast mij te komen liggen. Het lukte hem om mij in een negenenzestig positie bovenop zijn lichaam te manoeuvreren, waarna hij met zijn mond mijn dan al natte kut te lijf ging. Nog vooraleer de Viagra effect had, bracht Pierre me al tot een verpletterend orgasme.

In feite herhaalden we onze eerdere liefdesbeleving, waarbij Pierre me bij herhaling tot een krachtig moment van extase wist te brengen. Zelf slaagde ik erin om Pierre ook twee keer te doen klaarkomen, terwijl we al bij al twee uur lang de liefde bedreven. Uiteindelijk lagen we uitgeput in elkaars armen bij te komen. Allebei moe maar voldaan, zeg maar.

“Wanneer wist je dat ons verhaal en jouw briefje het beoogde resultaat ging opleveren?” vroeg Pierre.

“Eigenlijk al meteen toen hij die bewuste avond de woonkamer binnenkwam, met een grote ruiker bloemen én een kanjer van een erectie,” antwoordde ik, geheel naar waarheid. “Ik hoefde er ook helemaal niet aan te twijfelen of hij het verhaal gelezen had. De knijpfles honing die hij me in de hand drukte was op dat vlak een ontegensprekelijk bewijs. Geloof me Pierre, we hebben de hele avond en de halve nacht liggen neuken als… als konijnen. Nou ja, eigenlijk deden we veel meer dan neuken, want zowat alle denkbare seksuele genoegens kwamen aan bod. Zo kan ik je bijvoorbeeld gerust vertellen dat mijn bereidheid om in een uitgebreid rondje negenenzestig helemaal tot aan het gaatje te gaan Rob nogal verwonderde. Maar ik hoorde hem allesbehalve klagen. Echt Pierre, onze vrijerij liep vrijwel parallel met ons verhaal en we waren allebei heel gelukkig met elkaar toen we van vermoeidheid echt niet meer verder konden.”

Op zijn vraag hoe het daarna verder ging, vertelde ik Pierre dat Rob de daarop volgende ochtend zijn vaste opdrachtgever had gemeld dat hij een vrije dag nam, waarna hij me ontbijt op bed serveerde. Eenmaal de boel aan kant, gingen we door met het bedrijven van de liefde tot laat in de middag.

“Het was in alle opzichten een wedergeboorte van ons huwelijk en onze liefde voor elkaar. Dat hebben we allemaal aan jou te danken, Pierre,” zei ik, waarna ik mijn oudere minnaar uitgebreid kuste en knuffelde.

“Heb je Rob ook iets verteld over jou en mij?” vroeg hij.

“Natuurlijk heb ik hem niets over ons verteld,” zei ik. “Hij zou het niet begrijpen, maar zelf heb ik uit deze hele historie een huizenhoge waarheid geleerd, Pierre.”

Glimlachend vroeg hij me wat ik dan wel had geleerd. Ik stuurde hem een glimlach terug en bracht mijn voorhoofd tot vlak bij het zijne.

“Ik heb geleerd dat een vrouw wel degelijk van twee mannen tegelijk kan houden, Pierre,” zei ik zelfzeker. “Ik hou zowel van Rob als van jou. Ik wil een liefdevolle, seksuele relatie met jullie allebei. Ik geloof er absoluut in dat dit ook echt mogelijk is. Zolang we maar voorzichtig zijn zal dat nooit ten koste gaan van een van jullie beiden.”

Pierre reageerde niet meteen. Blijkbaar had hij even tijd nodig om mijn woorden te laten bezinken.

“Begrijp me niet verkeerd, lieve Gaby,” zei hij uiteindelijk. “Ik ben onwaarschijnlijk blij met alle moois wat ik van je krijg. Na het overlijden van mijn vrouw had ik nooit verwacht dat de liefde nog eens mijn pad zou kruisen, maar dat is dus wel gebeurd. Ik ben stapelverliefd op jou en eigenlijk zou ik niets liever willen dan dat jij dag in dag uit in mijn leven bent... Maar tegelijkertijd maakt het me oprecht blij dat ik je kon helpen om jouw huwelijk terug op de rails te krijgen. Ik zie heus wel hoe het hervonden geluk momenteel van je afstraalt, dus kost het mij niet de minste moeite om je te beloven dat ik nooit zal proberen om jou bij je man los te weken, integendeel. Als je me maar de kans geeft om maximaal te genieten van elke minuut die je bij me bent, zul je mij nooit horen klagen. Als onze liefde voor jouw man verborgen moet blijven, dan is dat maar zo. Van mij zal hij het in ieder geval nooit horen.”

Geloof me, Zoë. Deze reactie van Pierre kwam bij me binnen als een schot in de roos. Het mag dan ook niet verbazen dat ik mijn minnaar, die qua leeftijd met gemak mijn vader kon zijn, uit dankbaarheid vol op de mond kuste.

“Rob zou het écht niet begrijpen, Pierre,” zei ik, zodra we stopten met zoenen. “Het lukte hem wel om het verhaal wat jij schreef op de juiste manier te interpreteren, maar een dergelijke situatie in het echte leven moet je overlaten aan mensen zoals jij en ik, lieve schat. Jaren geleden, lang voor ik jou leerde kennen, kwam ik er voor mezelf op uit dat een mens in oorsprong niet in de wieg gelegd is voor een honderd procent monogaam bestaan. Mijn man daarentegen… ”

Pierre opende zijn mond om iets te zeggen, maar door snel mijn rechterborst tussen zijn lippen te schuiven, legde ik hem het zwijgen op.

“Genoeg gepraat voor nu, Pierre!” zei ik op plagerige toon. “Komaan lieve, ouwe minnaar van me… Zuig mijn tieten in je mond!"

Zowel de gretigheid waarmee hij mijn tepels naar binnen zoog als de hemelse manier waarop zijn vingers mijn malse heuveltjes onder handen namen, deden me kronkelen van genot. Zijn trillende hardheid in de palm van mijn hand gaf aan dat dit slechts de voorbode was van nog veel meer. Toch behield ik net voldoende helderheid van geest om eerst nog datgene te zeggen wat er gezegd moest worden.

“Mijn man is met zijn vaste opdrachtgever overeengekomen dat hij enkel nog buitenlandse opdrachten aanvaardt als het echt niet anders kan. Dat wil zeggen dat hij voortaan nog hooguit een of twee nachten per week van huis zal zijn. Vanzelfsprekend brengt dat met zich mee dat het aantal avonden en nachten dat ik bij jouw kan zijn beperkt is. Ik hoop dat jij daarmee kunt leven, want in dat geval ben ik vastbesloten om jullie allebei lief te hebben, met lichaam en ziel. Lieve Pierre, laat ons vooral niets verpesten wat goed is voor ons alle drie.”

“Hmm,” gromde hij goedkeurend. Met mijn linkerborst zowat driekwart in zijn mond lukte praten hem even niet, maar dat gaf mij wel alle ruimte om te zeggen hoe ik me in dat moment voelde.
“Goeie genade, Pierre,” pufte ik. “Ik ben de gelukkigste vrouw van de hele wereld.”

Lieve Zoë, inmiddels is het ruim twee jaar geleden dat ik Pierre leerde kennen en nog steeds voel ik mij de gelukkigste vrouw ter wereld. Mijn ‘twee mannen’ geven me alles wat ik naar lichaam en ziel verlang en dat voelt gewoonweg perfect. Hoe het zover kon komen en hoe geweldig ik me daar bij voel, heb ik in deze lange brief aan jou proberen uitleggen.

Zoë, je kunt je niet voorstellen hoe groot mijn opluchting is dat ik dit hele verhaal eindelijk eens tot in de kleinste details heb kunnen vertellen. Ik mag hopen dat de openhartigheid in deze uitzonderlijk lange brief – die wellicht hier en daar iets van een ‘seksverhaal’ in zich draagt – tijdens het lezen niet ging vervelen.

De feiten zijn nu eenmaal wat ze zijn. Ja, ik hou van twee mannen en die twee mannen houden van mij. Zoals jij ondertussen wel begrepen zal hebben, weet Rob nog steeds niets af van het bestaan van Pierre. Ik weet het, puur naar de letter van de wet bedrieg ik de man waarmee ik al zovele jaren gehuwd ben. Heel af en toe zorgt dat wel eens voor een knauw in mijn geweten, maar meer ook niet. Rob is gelukkig, ik ben gelukkig en Pierre is gelukkig. Het vertellen van de waarheid zou dat broze evenwicht zeker verstoren en dus houd ik mijn geheim voor mijn man liever voor altijd verborgen. Ik neem aan dat hij het van jou nooit zal horen en tegelijk hoop ik dat jij misschien wel streng oordeelt maar me niet écht veroordeelt…

Hoe dan ook heb ik geen idee of ik hierop van jou reactie mag verwachten. Voel je vooral niet verplicht, lieve Zoë, maar als je ergens de behoefte voelt om jouw mening te spuien, hou je dan vooral niet in. En anderzijds… Als je zelf ooit een ‘luisterend oor’ zoekt voor een of andere gebeurtenis uit jouw privéleven, weet dan dat je altijd bij mij terecht kunt.

Lieve Zoë, alvast bedankt voor het lezen en verder...

Heel veel liefs en uiteraard Prettige Kerstdagen en een heel Gelukkig Nieuwjaar,

Gaby.