Onderweg terug in de auto kroop ik weer tegen hem aan. Ik was uitgeput.

Het was een heftige dag. Hij hield me vast en kust mijn hoofd.

Duidelijk was hij trots op me. Ik viel in slaap en werd wakker in bed.

Een vreemd gevoel bekroop me. Wat was er gisteren gebeurd allemaal.

Waarom ging ik zover. Ik zou dit nooit hebben gedaan.

Wat was er toch met me aan de hand. Ik had gedroomd over mijn eigen sportzaal hier in huis. Waar komen die gekke gedachtenis vandaan?

Ik hoor hier helemaal niet maar ik voel ook niet meer die sterke drang om weg te gaan. Ik begon na te denken over mijn leven hoe het was.

Ik werkte 40 uur als secretaresse altijd in dienst van die hork van een baas. Nooit kon er een vriendelijk woord van af. Nooit was het goed genoeg.

Vrienden had ik niet want die hadden me keer op keer laten vallen. Ik vertrouwde niemand. De kleding die ik had leken op vodden in vergelijk met de kleding van nu. Ik had geen vrijheid hier maar die had ik in mijn eigen leven ook niet echt als ik het zo bedenk. Het was werken, eten , tv kijken, sporten en slapen. Oh ja en de computer dan nog.

Maar veel voldoening gaf het allemaal niet. Nee er was niemand die me miste daar. Ja mijn baas zal raar op hebben gekeken dat hij zelf zijn verdomde koffie moest maken. Hij zou meteen kunnen zien wat ik voor werk allemaal deed. Net goed voor hem dat ik zo plotseling weg was.

Mijn sporten ja dat miste ik wel. Ik voelde eens aan mijn buik. Ik was wel wat dikker geworden sinds ik hier was. Niet zo gek als je bedenkt dat ik hier niet zo heel veel doe. Dit zette me aan het denken.

Zal ik het vragen? Mag ik het vragen?

Pfff mijn hoofd werd er gek van dus ik besloot weer onder mijn dekens te kruipen. Ik schrok van het geklop op de deur.

Het was Trudy met het eten. Ik had totaal geen honger.

Ik bleef met mijn hoofd onder de dekens. Ze keek eens naar me en zag dat ik niet zo lekker in mijn vel zat. Ze zei me dat het eten er stond dat ik wel moest eten. "Je weet hoe Meneer erover denkt als je niet eet",zei ze.

"Jaja het zal wel", zei ik terug. Ze schudde haar hoofd en liep weg.

Een half uur later kwam ze weer. Ik had nog niets gegeten.

Ze zette me overeind en spoorde me aan om te eten. We raakten in gesprek.

Ik vroeg haar waarom ik hier was. Ze kon daar geen antwoord op geven want dat vertelde Meneer haar niet. Ik vroeg haar of hij haar ook zo behandelde als dat hij mij deed. Ze zei van niet. Dat was voor speciale vrouwen. "Speciale vrouwen", vroeg ik verbaasd. "Zijn er nog meer dan". Trudy vertelde me dat dit niet het geval was. Er was voor mij nog een vrouw geweest maar die was niet zo heel lang gebleven. Hij heeft haar laten gaan.

"Waarom",vroeg ik. Ze antwoordde me dat zij niet was wie hij dacht dat ze was of kon zijn. "Hij is erg kieskeurig weet je".

Hmm mijn gedachten begonnen te malen. Maar wat had ik dan?

Ik vroeg Trudy wat mij dan zo bijzonder maakte. Ze vertelde me dat mijn karakter lief maar ook erg onderdanig is. Eerst wilde ik boos worden maar als ik terug kijk naar de afgelopen tijd dan moet ik toegeven dat ik meer onderdanig ben dan dat ik dacht. Trudy vertelde me ook dat ik zeer sterke vrouw ben. Ze had Meneer nog niet eerder zo meegemaakt als de afgelopen maanden. "Maanden", vroeg ik weer verbaasd. "Hoe lang ben ik hier".

"6 maanden", zei Trudy. Jemig zo lang al.

Trudy vertelde me ook dat hij me had ontmoet bij mijn baas. En dat hij totaal niet gecharmeerd was van zijn manier van omgaan met mij. Hij was een hork dat hij niet zag hoeveel ik in me had en wat een mooie sterke vrouw ik was.

Dus ik had hem toch al eerder gezien. Ik probeerde te herinneren wanneer maar dat beeld kwam niet bij me boven.

Ik vroeg aan Trudy waarom hij nog nooit sex met me gehad heeft. Ik ben hier al immers zo lang. Ik was al die tijd in zijn macht en lag vastgebonden ik kon toch niks doen.

Trudy werd boos. "Wat denk je van Meneer". "Het is geen monster".

"Sorry", zei ik snel. Maar ik had nog geen antwoord.

Dus ik probeerde het nog een keer maar vroeg het op een andere manier want ik wilde het wel weten.

Trudy vertelde me dat hij dit pas zou doen als ik er klaar voor was. Ik moest hem willen anders zou het nooit gebeuren. Ik durfde Trudy de vraag te stellen of hij me ooit zou laten gaan. "Nee", antwoordde ze kort.

Hij was hier al duidelijk over geweest naar haar. Ik was zijn amuse en hij zou me nooit meer laten gaan. Stom genoeg voelde ik me geliefd en vereerd en niet boos. Ik was verrast door mezelf en wist niet goed wat ik ermee aan moest. "Ik wou dat ik een sportzaal had", flapte ik eruit. Meer in gedachten dan dat ik het wilde zeggen tegen Trudy. Trudy lachte naar me.

Ze pakte de tray op en liep de kamer uit. Voor ze weg ging bedankte ze me voor het gesprek. Ik knikte en ze ging weg.

Ik hoorde dat ze de deur niet op slot deed wat betekende dat ik weer vrijheid had. Mijn straf gisteren was voldoende geweest om weer wat vrijheid te krijgen. Ik ging op onderzoek uit maar met een ander oog. Ik ging kijken wat er zoals was. De bibliotheek kende ik nu ondertussen wel. Het huis is zo groot dat er vast nog veel meer te zien in. Zo probeerde ik ook nog steeds deuren die voorheen dicht waren. En soms waren er nu deuren open die voorheen dicht waren en andersom. Het leek wel alsof hij me bezig wilde houden. Ik vroeg me ook af wat hij zoals gedurende de dag en avond deed. Ik zag hem niet zo heel vaak dus hij moet toch ook iets te doen hebben. Vandaag was er een deur open die naar de garage leidde.

Jemig wat een auto had die man zeg. Ik ben altijd al een autofanaat geweest dus om hier te kunnen rondlopen was geweldig. Het mooiste was nog dat de auto's open waren. Ik kon dus ook rustig de auto's van binnen bekijken. Ik zag een auto die een stuk groter was dan de andere. Het was een range rover. Deze deed me sterk aan die van die avond denken. Ik ging in de auto zitten. Ik deed mijn ogen dicht en voelde goed. Ja dit was de auto. Ik schrok toen ik iemand zijn keel hoorde schrapen. Ik voelde me betrapt. Ik keek op en sloeg gauw mijn ogen weer neer.

Hij begon te lachen. "Zozo betrapt jongedame", zei hij.

Ik bleef naar beneden kijken. Hij zei dat ik een goede smaak had.

Ik vroeg hem of dit de auto was van gisteren. Hij knikte.

Kennelijk was hij in zijn nopjes dat ik uit de meerdere auto de juiste had gekozen. Hij vroeg me hoe ik dit wist.

Ik vertelde hem over het gevoel wat ik had bij de auto. Het moest een grotere auto zijn vanwege de instap die ik moest maken. " Aangezien ik overal mag komen waar de deur van open is, besloot ik even in de auto te gaan zitten want de deur was open". Hij lachte en zei; "niet te bijdehand hè". Ik wist dat hoewel hij lachte het wel meende. Dus ik paste me aan.

Ik vertelde hem dat ik door mijn ogen te sluiten zeker wist dat dit de auto was omdat ik het kon voelen en ruiken. "Heel goed", zei hij.

Hij was blij met dit antwoord omdat het betekende dat ik in contact stond met mijn gevoel.

Ik vroeg hem of ik een vraag mocht stellen. Hij knikte.

Ik vertelde hem dat ik door de gymzaal van gisteren mijn sportuurtjes miste.

Ik vroeg hem of er een mogelijkheid was dat ik toch weer kon sporten.

Hij stond naast de auto en stak zijn arm uit als teken dat ik hem moest volgen. Ik raakte angstig was hij nu boos? Wat ging hij doen?

Ik besloot stil te zijn om het in elk geval niet erger te maken. Hij nam me mee naar binnen en we liepen door de lange gang naar een ruimte die ik nog niet kende. De deur zat op slot. Als uit automatisme stopte ik. Hij keek me aan en knikte dat het goed was. Ik opende de deur verder en zag een ruimte wat op een kleedkamer leek. Hier hingen allemaal verschillende soorten kleding. Allemaal sportkleding. Ik keek hem vol vreugde aan. Ik wist dat dit voor mij was want het was vrouwenkleding in mijn maat. Maar er hing zoveel en allemaal verschillende dingen. Hij vertelde me dat dit mijn beloning maar ook mijn straf kon zijn om te sporten. In elk geval mocht ik elke dag maar ik moest vanaf nu in ieder geval om de dag sporten. Ik kreeg de keus op alle verschillende sporten maar voor elke sport had ik een personal trainer. Ik mocht niet zelf iets doen omdat hij niet wilde dat ik een blessure op zou lopen. Ik moest ook verantwoord sporten omdat ik in goede conditie moest raken. Ik knikte en bedankte hem. Ik wilde zo graag weer een keer iets doen dat ik vroeg of het nu al mocht. Hij schudde nee. Het was etenstijd en ik moest eerst gegeten hebben.

Samen liepen we de kamer uit. Ik dacht dat hij me terug naar mijn kamer zou brengen maar dit deed hij niet.

Hij nam me meer naar een ruimte waar ik ook nog nooit was geweest. In de kamer was een open haard. Er was een zit ruimte met bank maar ook een eettafel. De tafel was gedekt met allemaal lekkere dingen. Hij begeleidde me naar de tafel en liet me plaats nemen op een stoel. Zelf ging hij aan de andere kant zitten. Dit was voor mij heel vreemd. Samen eten met iemand iets wat ik in geen tijden heb gedaan. Laatste keer was met een collega maar dat was maanden terug. Ik keek naar de tafel en kreeg er trek van.

Nadat we klaar waren met eten keek hij tevreden naar me."Je hebt goed gegeten",zei hij. "Wil je vaker samen eten", vroeg hij. Ik antwoordde dat ik dit wel graag wilde beter dan alleen eten. Hij was zeer tevreden.

Hij vertelde dat ik later op de dag wel mocht gaan sporten. Voor nu moest hij nog wat werk doen. Ik mocht hier blijven of verder rond gaan in het huis. Om 14:00 uur had ik een afspraak met mijn personal trainer. Zo konden we samen een schema opstellen en kon hij met mij bespreken welke sporten ik graag wilde doen. Mijn hart ging sneller kloppen. Er was 1 ding wat ik heel graag zou willen maar dat zal vast niet gaan dacht ik. Ik zou graag weer eens willen paardrijden. Ik ben dol op paarden helaas heb ik zelf nooit een kunnen kopen. Hij stond op en kuste mijn voorhoofd zoals hij telkens deed als hij trots op me was.