Droom Of Werkelijkheid - 10

Samen met mijn personal trainer heb ik mijn wensen besproken.

Er zit zelfs verdedigingslessen in. Ik had nooit gedacht dat ik die zou kunnen doen. Dit werkt toch averechts voor hem?

Ik was er in elk geval blij mee. Omdat ik de zelfverdediging absoluut niet kende besloot de trainer hiermee te beginnen. Ik moest eerst warming-up doen alvorens te starten. Zo heb ik dus 15 min op de loopband gelopen met een programma die door de trainer was ingesteld. Telkens voordat we gaan werken aan de zelfverdediging moet ik eerst de warming-up hebben gedaan. Ik vond het onzin maar goed het moest.

Het was een super leuke les waarin ik veel heb geleerd. Ik was na de les ook helemaal moe en bezweet. Hij heeft me flink laten werken en dat na al die tijd zal flink wat spierpijn opleveren. Daarom kreeg ik dan ook de opdracht (ik dacht meteen alweer iemand die opdrachten geeft pfff) dat ik zo in bad moest. Hij had een spierolie meegenomen die ik in het bad moest doen.

Ikmoest de komende dagen ook zorgen dat ik voldoende eiwitten binnen kreeg voor de spieropbouw. Dit zou helpen tegen de spierpijn. En uiteraard voldoende water drinken tegen de afvalstoffen in de spieren.

Ja ik wilde iets en had het gekregen maar pfff ik dacht gewoon ff lekker sporten. Dit leek wel weer een drilling. Hij wilde het rustig opbouwen we hadden ook een schema gemaakt van wat wanneer. Zodat de spiergroepen en de intensiteit goed verdeeld zijn. Dat vond ik wel wat zo werd het niet saai. Daarbinnen was er ruimte nog voor verandering in de lessen dus voldoende variatie meer nog dan ik kende. Om de dag deden we intensief en de dagen ertussen mocht ik wel wandelen maar niet meer.

Het was na mijn bad, want ja ik wilde niet op het spel zetten dat ik meteen niet meer mocht sporten, al weer tijd voor het diner. Ik had afgesproken om deze samen met hem te eten. Gek genoeg keek ik er wel naar uit. Het was beter dan alleen eten en zo kon ik mijn dankbaarheid voor het sporten laten zien. Het geeft me een doel en maakt dat ik me toch nog wat nuttig voel.

We zaten samen aan tafel en hij vroeg naar de les. Ik vertelde hem dat ik verbaasd was over de zelfverdediging. Hij moest enorm lachen.

Ik vroeg hem wat geïrriteerd waarom lach je nou. Hij stopte meteen met lachen en keek me zeer indringend aan. Ik schrok ervan en sloeg mijn ogen neer ik wist meteen dat ik fout zat. "Meisje, meisje waarom breng je jezelf nu ook altijd in de problemen", zei hij. Ik haalde mijn schouders op.

"Als je steeds meteen in de verdediging schiet helpt je echt niet hoor". Maar ik ben vandaag in een goede stemming. Je hebt je netjes gedragen met sporten hoorde ik. En daarna de adviezen van de trainer opgevolgd dus laat ik het deze keer bij een waarschuwing maar denk niet dat dit nog een keer voor mag komen. "Oké ik zal erop letten", antwoorde ik. Ik zag hem kijken alsof hij meer van me vroeg maar zei niets. Opgelucht haalde ik adem.

We aten verder. De vraag bleef in mijn hoofd spoken waarom hij moest lachen, maar ik durfde de vraag niet nogmaals te stellen. Die avond hoefde ik niet naar mijn kamer terug maar, ik mocht wat rondlopen en tv kijken.

Het was ongeveer 10 uur in de avond. Hij kwam op me af gelopen en nam me in zijn armen. Hij nam me mee naar mijn kamer en legde me in bed. Hij kuste mijn voorhoofd. "Je moet goed rusten", zei hij.

Het was een lange dag geweest en ik was ook best wel moe. Ik liet het dus allemaal over me heen komen. Ik vroeg me nog steeds af waarom hij moest lachen. Ik vroeg hem of ik nog wat mocht vragen omdat het me anders bezig zou houden en ik slecht zou slapen. Hij draaide zich om en glimlachte naar me.

Ik lachte omdat je het een gek idee vond dat ik je op zelfverdediging liet gaan. Welnu je moet in elk geval leren om voor jezelf op te komen. Ik zou niet graag willen dat je in de toekomst door iemand anders ontvoerd zou worden. Ikzelf ben niet zo bang ik heb een zwarte band dus ik kan je nog wel een tijdje aan. Daarnaast het allerbelangrijkste wat je leert bij zelfverdediging is discipline. En die discipline heb je nog niet.

Je hebt het wel in je maar je hebt nog meer nodig.

Ik besloot niet verder te vragen. Hij had me voorzien van een antwoord.

Ik was moe en wilde gaan slapen. Ik knikte naar hem.

Hij begreep het en verliet de kamer