Het Kasteel - 28

“Zorg ervoor dat je morgenavond in Sint Petersburg ben. Bel me. Dringend!” las ik nog een keer hardop zodat Sanne, die achter het stuur zat het kon horen. De app was van vanmorgen vroeg en omdat het Sint Petersburg was, moest het wel om mijn familiezwaard gaan, dus ik belde gelijk naar Louise.

“Hoi Rob,” klonk de stem van Louise, “Ik ben nu in Sint Petersburg en ik heb enorm goed nieuws. Ik kreeg gisteren bericht van de curator van een museum hier dat zij jouw zwaard in de collectie hebben. Niet in het museum zelf, maar wel in het depot. Ik ben vannacht ernaar toe gevlogen en was vanmorgen in het museum. Neem de eerst mogelijke vlucht en neem originelen mee die jouw identiteit bevestigen. Bel me als je weet welke vlucht je neemt, dan haal ik je op van het vliegveld.”

In een hoog tempo reed Sanne naar het kasteel en onderweg belde ik het vliegveld bij Dresden. Er was geen rechtstreekse vlucht naar Sint Petersburg, maar met een overstap in Warschau kon ik wel die avond nog in Sint Petersburg zijn. Helaas waren er, volgens de behulpzame dame aan de telefoon, alleen nog maar stoelen vrij in de eerste klasse. Ik boekte gelijk de ticket en kreeg van de dame de vluchtnummers van de twee vluchten. Het vliegtuig naar Warschau zou over vier uur vertrekken en ik rekende snel uit dat als we snel genoeg waren, dat dit wel moest lukken.

Bij het kasteel legde Sanne aan Esmee uit wat er aan de hand was en terwijl zij een tas met schone kleren en mijn toilettas inpakte, haalde ik snel mijn documenten uit de kluis en borg ze op in een stevige koker, die ik in mijn weekendtas stopte.

Esmee ging mee om mij uitgeleide te doen op het vliegveld en een uur voor vertrek meldde ik mij bij de balie van Lufthansa om me in te checken. Ik kwam redelijk snel door de douane en de beveiliging en had zelfs nog tijd voor een kop koffie in de eerste klas lounge, waarna ik aan boord ging en ik Louise appte met elke vlucht in Sint Petersburg zou gaan aankomen.

Ik kwam om drie uur ’s nachts plaatselijke tijd aan en in de ontvangsthal werd ik door Louise opgevangen. Ze zoende me liefdevol en nam me mee naar de taxi’s, waarna we bij het hotel in het centrum van de stad kwamen en Louise me direct mee nam naar de kamer. In de taxi had ze me al een wat verteld over de toedracht, maar ik was te moe om er nog op in te gaan en n de kamer liet ze me nog een paar uur slapen, waarna ze me wekte en gingen ontbijten. Tijdens het ontbijt vertelde ze nog een keer haar verhaal en het bleek dat zij gebeld was door een historisch genootschap in Sint Petersburg, die via diverse kanalen op de hoogte was gesteld over onze zoektocht. Het genootschap had na de val van het communisme de archieven van enkele musea overgenomen en gedigitaliseerd en zodoende kwam er een resultaat uit de computer rollen toen mijn dossier doorgenomen werd. Daarop hadden ze contact opgenomen met Louise, die als primair contactpersoon geregistreerd was en toen zij zich meldde bij het kleine museum, waar het in depot lag, had ze een heel goed gesprek met de hoofdcurator gehad. Ze lachte daarbij, waardoor ik vroeg: “En jouw vrouwelijke charmes in de strijd geworpen?”

Louise grinnikte en zei: “Zo moeilijk was dat niet, want ik had me, net als nu, op de juiste manier gekleed en de man zat me al met zijn ogen uit te kleden. Toen hij opeens moeilijk ging doen, heb ik hem op passende manier weten te overtuigen en terwijl ik zijn glibberige lul nog aan het pijpen was, belde hij met de juiste mensen, die de benodigde documenten kwamen brengen.”

Ik lachte en bedankte haar, waarop ze zei: “Oh geen probleem hoor. Het was een leuke man met een erg lekkere lul. Ik ben al helemaal klaar voor hem als hij weer moeilijk doet.”

Ze knoopte haar jasje los en ik zag dat ze een doorschijnend wit bloesje droeg dat haar borsten op een geile manier toonde. Ze vertelde ook dat ze geen slipje droeg om het hem makkelijker te maken om overstag te gaan en een half uur later liet ze het mij voelen, toen we achterin de taxi zaten op weg naar het museum.

Ik vingerde Louise even en daarbij had ze net iets te hard gekreund, want de chauffeur draaide zijn binnenspiegel bij om alle te kunnen zien en wij lieten hem maar lekker kijken, zolang hij de auto maar op de weg hield. Veilig kwamen we aan bij het museum en ik gaf de chauffeur een flinke fooi omdat hij geen brokken had gemaakt en de man gaf ons zijn kaartje. “Bel me maar als u weer een rit nodig heeft mevrouw.” Zei hij tegen Louise in het Russisch en zij antwoordde dat ze hem zeker zou bellen.

We melden ons bij de balie en even alter werden we door de hoofdcurator in zijn kantoor ontvangen. Ik zag gelijk hoe de man verlekkerd naar Louise keek en verstoord naar mij omdat ik er bij was. Ik liet mijn documenten zien en de verklaringen van de instanties, die de documenten in Duitsland beheerden, die aantoonden dat ik de rechtmatige eigenaar van het zwaard was. Alles zou in orde moeten zijn, maar de man deed erg moeilijk. Hij negeerde mij volledig en legde aan Louise uit, die alles voor mij vertaalde, dat hij wel wilde helpen, maar gebonden was aan regels en wetten. Louise vroeg hem om die regels en wetten te laten zien, maar de man ontweek dit allemaal. Toen werd het tijd om het juiste geschut in stelling te brengen en Louise deed alsof ze het warm had gekregen door de verhitte discussie en knoopte haar jasje los, zodat de man een volle blik kreeg op haar borsten, die amper bedekt werden door de sexy doorschijnende bloes. Ik zag de man bijna kwijlen, maar toen keek hij naar mij, schudde zijn hoofd en volhardde in zijn mening dat hij met handen en voeten gebonden was aan de regels. Louise ging nu een stap verder en ze stond op. Haar jasje hing lekker los en haar borsten bungelden mooi in zicht. Ze deed alsof ze ijsbeerde en ging toen op de rand van het bureau bij de man zitten. Haar rokje schoof een stukje omhoog, maar net niet genoeg om de man een blik te gunnen op haar onbedekte kut. Ze praatte flink op de man in en de man stamelde antwoordden, die ik niet kon verstaan, maar aan zijn lichaamshouding kon ik zien dat Louise bijna gewonnen had. Als laatste troef deed ze haar benen iets van elkaar en nu kon de man wel zien dat ze geen slipje droeg onder haar rok. Ik zag hem slikken en op dat moment gaf Louise mij een op voorhand afgesproken teken.

Ik haalde mijn pakje sigaretten tevoorschijn en deed alsof ik er eentje wilde opsteken. De man wenkte gelijk naar me en zei in gebroken Engels dat er niet gerookt mocht worden. Ik haalde mijn schouders op en zei: “Dan ga ik wel buiten roken.”

De man knikte net iets te gretig en ik verliet het kantoor om buiten een sigaret te roken. Tijdens het roken genoot ik van de schitterende architectuur van de oude stad en nam rustig de tijd. Pas na mijn derde sigaret klonk mijn telefoon en dat was een appje van Louise dat ik weer binnen kon komen.

Terug in het kantoor was de man als een blad aan de boom omgedraaid en gedroeg zich zeer hoffelijk naar me toe. Dat de kamer naar seks rook had hij waarschijnlijk niet door, maar ik wel en aan de grijns op het gezicht van Louise te zien, had de man goed zijn best gedaan en zij ook, want uit zijn la kwamen enkele documenten, die de overdracht van het zwaard inhielden, maar ook een document voor de politie en de douane en een bewijs van mijn eigenaarschap en dat ik aan alle voorwaarden had voldaan om het zwaard uit het museum mee te mogen nemen. De man tekende de documenten en ook ik zette mijn handtekening eronder. Louise tekende als getuige en dan nam de man ons mee naar het depot, dat in de kelder van het museum was. Het duurde nog een kwartier voor eindelijk een houten kist tevoorschijn kwam, vol met stempels en woorden in het cyrillische schrift da tik niet kon lezen. Ik herkende alleen de letters CCCP, waarvan ik wist dat dit de Sovjet Unie was en de tekens van de hamer en de sikkel en de rode ster van het Rode Leger. Onder toeziend oog van ons en de hoofdcurator zette de depotmedewerker een koevoet onder de deksel en wrikte de deksel los en daar lag dan in een flinke dot houtwol het historische zwaard van mijn familie en ik werd er stil van. Louise voelde het speciale moment aan en nam mijn hand in die van haar. Ik strekte mijn vrije hand naar het zwaard en streelde het gevest, waarvan het leer een beetje vergaan was, maar nog duidelijk zichtbaar. Het zwaard zat nog in de schede en ik vroeg of het uit de schede gehaald kon worden. De medewerker pakte voorzichtig met zijn handen in fijne handschoenen het zwaard uit de kist en trok het uit de schede. Verrassend genoeg glom de kling nog en was er weinig tot geen roest te zien. Ik knikte en de man stak de kling terug in de schede en legde het zwaard voorzichtig in de kist. Hij timmerde de kist weer dicht en nadat hij de recent ondertekende documenten had gecontroleerd en zag dat alles in orde was, overhandigde hij de kist aan mij.

De kist was zwaar, maar door handvatten aan de beide korte kanten kon ik hem goed dragen en nadat we de man en de hoofdcurator bedankt hadden, konden we gaan en nog voor we naar buiten gingen had Louise de taxichauffeur gebeld en deze kwam al zo snel voor rijden dat ik het vermoeden had, dat hij had staan wachten. Nou ja, in dit geval vond ik dat helemaal niet erg en nadat ik de kist in de kofferbak had gelegd en Louise en ik weer op de achterbank zaten, vroeg Louise aan de chauffeur om ons naar het Duitse consulaat te rijden. Onderweg kon ik me niet meer inhouden en zoende Louise innig en uit vreugde dat ik eindelijk mijn familiezwaard in bezit had. Louise was niet minder blij voor me, legde haar been over mijn schoot en vroeg me haar te vingeren. Natuurlijk lag ze nu helemaal open voorde spiedende blikken van de chauffeur, die moeite had om zijn auto op de weg te houden. Dat hij een omweg maakte om zo lang mogelijk van ons te genieten vergaf ik hem maar, want uiteindelijk kwamen we aan bij het consulaat en ik gaf de man, ondanks de omweg, toch weer een flinke fooi.

We meldden ons bij de balie en Louise vroeg of ze de handelsattaché mocht spreken. Dit kon en even later werden we vriendelijk ontvangen door een wat oudere man die, toen ik mij voorstelde met mijn naam en titel, boog hij gedienstig en even later zaten we in zijn kantoor, dronken koffie en vroeg Louise aan de man of er een manier was om onze kist op een veilige manier in Dresden te krijgen, want het was een extreem uniek en waardevol stuk en ze vertrouwde de commerciële luchtvaartmaatschappijen niet genoeg om dit als bagage in te checken. We deden ons verhaal en nadat ik alle documenten had laten zien, snapte de attaché de noodzaak en pleegde enkele telefoontjes. Bij het derde gesprek had hij beet en na een kort overleg vertelde hij dat de volgende dag een diplomatieke vlucht naar Berlijn zou vertrekken en van daaruit kon een beveiligd transport naar mijn kasteel geregeld kunnen worden.

Ik kon de man wel zoenen uit dankbaarheid en vroeg hem hoeveel dit geintje mij ging kosten. “Ach nee, Herr Baron,” wuifde hij het weg. “Duitsland doet alles om zijn erfgoed te beschermen en zeker als het uit handen van onze voormalige vijanden gehaald kan worden. Als u wilt kunt u zelfs mee reizen, want de consul, die eigenlijk mee zou gaan met zijn gezin is op het laatste moment verhinderd door ziekte van zijn kind. Er is dus plek genoeg.”

Weer bedankte ik hem en vroeg hem of er goede doelen waren, die ik dan uit dankbaarheid mocht steunen. Dit was er wel en hij vertelde dat hij vrijwilliger was bij een stichting die slachtoffers van de oorlog ondersteunden. Dit waren er niet veel meer, maar diegenen die nog in leven waren, hadden veel hulp nodig, aangezien de pensioenen in Rusland heel klein waren. Ik vroeg hem het rekeningnummer en kreeg een folder van hem waar alles op stond. Ik zegde toe dat ik de stichting rijkelijk zou belonen en toen belde de attaché een bewaker die de kist in bewaring nam om hem de volgende dag naar het vliegveld te brengen.

Louise en ik hadden nu alle tijd en nadat we de attaché nogmaals bedankten, gingen we de stad in en gedroegen ons als echte toeristen door een rondrit te maken in een toeristenbus, een rondvaart door de kanalen van de stad, die ons langs alle paleizen voer en aten een heerlijke maaltijd in een zeer goed restaurant. Vanaf het restaurant liepen we gearmd een stukje verder en ik zag een bontwinkel die zowaar nog open was, niet wetende dat sommige winkels in deze stad eigenlijk alleen ’s nachts de deuren sloten. Ik trok Louise mee de winkel in en liet haar een bontjas uitzoeken. Ze koos een mooie nertsmantel en ik nam er ook een voor Sanne en een voor Esmee. De winkel had ook een afdeling lingerie en ik kon me niet inhouden. Ik liet Louise enkele sexy setjes passen en genoot er van toen ze mij de setjes liet zien. Haar lichaam was heerlijk om te zien en de minuscule kleding stond haar enorm geil. Ik koos voor alle drie een viertal setjes en gelukkig kon de winkel de spullen overal ter wereld versturen, dus toen dit geregeld was, liet ik alles inpakken, betaalde en weer buiten hielden ik een taxi aan, die ons naar het hotel terug bracht.

In de kamer vloog ik Louise om haar hals en we zoenden elkaar op een manier, waaruit te lezen was dat we allebei geil waren en met elkaar naar bed wilden. Al snel waren we naakt en lag ik haar uitgebreid op het bed te beffen. Ik liet haar heerlijk klaarkomen en toen was het haar beurt. Op haar voortreffelijke manier pijpte ze mij tot ik in haar mond klaar kwam en toen we weer lagen te knuffelen en te zoenen werden we vanzelf klaar voor de tweede ronde, waarbij we elkaar in meerdere standjes heerlijk geneukt hebben tot we niet meer konden en geheel bevredigd in slaap vielen.

De volgende ochtend gingen we na het ontbijt terug naar het Duitse consulaat en zagen toe hoe de door de consul verzegelde kist met mijn familiezwaard in de gereed staande auto getild werd. De handelsattaché, die alles voor ons geregeld had, vergezelde ons naar het vliegveld waar we direct naar het gecharterde vliegtuig werden gereden en pas toen de kist in het vliegtuig was geplaatst, zochten Louise en ik onze stoelen op. Het vliegtuig was zeer luxe van binnen en we hadden alle ruimte, nog meer dan in de eerste klasse van het Lufthansa vliegtuig, waarmee ik naar Sint Petersburg was gevlogen. Buiten ons waren er nog een aantal heren in zeer dure pakken en enkele dames in nette kleding. De mannen keken verlekkerd naar Louise, die er weer eens erg fijn uitzag in haar sexy outfit en ik zag wel enige jaloezie toen Louise en ik een beetje met elkaar begonnen te flikflooien. We waren dan ook in een uitgelaten stemming vanwege het succes na zo’n lange tijd zoeken naar het zwaard.

Op een scherm in de cabine was de vluchtroute te bekijken en toen we bijna het luchtruim van Polen binnen vlogen, zei Louise tegen me: “Ken jij de mile-high-club?”

Ik had daar nog nooit van gehoord en daarop zei Louise met een ondeugende blik in haar ogen: “Volg me straks naar het toilet, achter in het vliegtuig.”

Ze stond op en, samen met enkele andere heren, keek ik haar na hoe ze heupwiegend naar de achterkant van het vliegtuig liep. Na een minuut stond ik ook op en vond de toiletten, waarvan de laatste bezet was. Ik klopte op de deur en het schuifje schoot van rood naar groen. Snel ging ik de wc in waar Louise, mij al verlangend, zittend op de gesloten deksel van de wc, zat aan te kijken. Dat verlangen was er gelijk ook bij mij, want ze had haar bloes al los, haar rok omhoog en zat met haar benen wijd, zodat ik haar onbedekte en vochtig glimmende kut kon bewonderen, mij aan te kijken.

In tegenstelling tot een commerciële vlucht was dit toilet ruim bemeten en ik had alle ruimte om door mijn knieën te zakken en begon Louise lekker te beffen. Na een tijdje drukte ik een vinger in haar kut en in haar kont en zoog me vast op haar klitje tot ze geil kreunend klaarkwam. Ik gaf daarna nog een paar likjes over haar natte schaamlippen, maar Louise trok me omhoog en begon mijn broek los te knopen. Al snel had ik mijn broek en onderbroek rond mijn enkels hangen en was Louise me zalig aan het pijpen. Haar tong gleed heerlijk langs de schacht van mijn lul en met haar lippen om mijn eikel geklemd, zoog ze me op een heel fijne manier. Dan pakte ze mijn blote billen beet en drukte mij naar haar toe. Door mij telkens naar voren en naar achteren te trekken, zorgde ze ervoor dat ik haar mond neukte, maar wel op een manier zodat zij daar de controle over hield. Op het moment dat ze merkte dat ik ging klaar komen, liet ze mijn kont los, pakte mijn ballen in haar hand en zoog zo krachtig dat het leek alsof ze mijn sperma rechtstreeks uit mijn ballen wilde zuigen. Ik kwam klaar en spoot enkele flinke stralen sperma in haar mond, dat ze allemaal doorslikte, maar bleef gewoon op mijn lul zuigen, zodat deze lekker stijf bleef.

Ze kwam omhoog, draaide zich om en bood haar kut aan mij aan. “Neuk me Rob en spuit jouw volgende lading in mijn kut.”

Ik drukte mijn lul in haar hete kut en begon haar lekker te neuken. Louise leunde met een hand tegen de muur en met de andere hand vingerde ze haar klitje. Na een tijdje kreeg het vliegtuig last van turbulentie en begon alles te trillen. Ik zette voor extra steun mijn voeten iets uit elkaar en pakte Louise stevig aan haar heupen vast. De turbulentie duurde even en tijdens het trillen kwam Louise met veel kreunen klaar.

Het trillen hield op en ik ging weer verder met haar te neuken. Met flinke halen stootte ik mijn lul in haar kut en toen ik klaarkwam, spoot ik mijn zaad in haar kut en bij het voelen hoe mijn zaad in haar spoot, kwam Louise ook weer klaar en zo bleven we even staan tot mijn lul slap werd en uit haar kut gleed, gevolgd door een golfje sperma.

Ik pakte een hand vol tissues en maakte haar kut en dijen schoon. Louise draaide zich daarna weer om en likte haar geil en de restjes van mijn sperma van mijn lul en ballen, waarna we ons weer aankleedden en zij mij als eerste uit het toilet liet gaan.

Ik zat amper weer in mijn stoel of Louise kwam weer naast me zitten. We zoenden elkaar even maar verder gebeurd eer tijdens de vlucht niet veel bijzonders meer en toen we eindelijk landden in Berlijn, stond daar niet alleen Sanne en Esmee, die we op voorhand hadden gebeld, maar ook een busje van een bedrijf voor waarde transporten op ons te wachten. Bij het busje stond een meneer, die zich aan mij voorstelde als een vertegenwoordiger van het ministerie van Binnenlandse Zaken en hij controleerde mijn papieren en de verzegeling van de kist, die nog netjes intact was. De kist werd in het busje getild en toen konden we op weg naar het kasteel. Esmee reed en Louise zat naast haar. Sanne en ik zaten op de achterbank en in een rustig tempo volgden we het busje tot we eindelijk bij het kasteel kwamen, waar we door Olaf, die door Sanne op de hoogte was gebracht was en speciaal uit Dresden was gekomen, werden opgewacht. Samen met Olaf haalden we de kist uit het busje en toen deze weg reed, zette ik de kist op een werktafel en liet Janosz alle mensen verzamelen, die al bezig waren met het opruimen omdat het al einde werkdag was.

We wachtten netjes tot iedereen voorzien er was en toen vroeg ik om een breekijzer en een tang. Met de tang doorbrak ik het zegel van het consulaat en met het breekijzer wrikte ik de deksel los en toen dit gedaan was, nam ik een diepe teug adem en trok het deksel los. Ik haalde de bovenste laag houtwol weg en daar lag dan het zwaard van mijn familie. Eindelijk, na al die jaren was het weer thuis. Sanne en Esmee stonden naast me legden hun armen om mijn middel, zodat ze dit speciale moment met mij konden delen.

De mannen en vrouwen om ons heen konden nog niet zien wat er in de kist lag en werden erg nieuwsgierig. Toen pakte ik voorzichtig het zwaard met beide handen omhoog, tilde het uit de kist en zei: “Kijk mensen, dit is het zwaard van mijn voorouders. Het is na de oorlog door de Russen geroofd en naar Rusland afgevoerd, maar door de geweldige hulp van Louise en Olaf, is het terug gevonden en is nu weer thuis in het kasteel waar het hoort. Het kasteel waar jullie met zijn allen helpen te werken om het inde oude glorie te herstellen.”

Er klonk een enorm gejuich uit de groep en dat was niet alleen omdat ze blij voor mij waren, dat ik een erfstuk weer terug had, maar nog meer omdat wij de hatelijke Russen hadden ontdaan van een onrechtmatig verkregen buit. Iets wat in Tsjechië nog voor zoveel dingen gevoeld werd door de onderdrukking door de Sovjets na de oorlog. Janosz en een van de voormannen hadden als klein kind nog de Praagse Lente meegemaakt en herinnerden zich nog wel de Russische tanks in de straten en het verdriet en de wanhoop van hun ouders, die de kortstondige hoop op vrijheid en democratie in die dagen als sneeuw voor de zon zagen verdampen.

Natuurlijk wilde iedereen het zwaard bewonderen en nadat ik voorzichtig het zwaard uit de schede had getrokken en deze op de deksel van de kist had gelegd, liepen de rauwe werklui met eerbied en ontzag langs de tafel om het zwaard te bekijken en mij te feliciteren. Ik was zo trots als een pauw en zeer dankbaar voor alle felicitaties, waarna ik even met Janosz kort overlegde en toen hij had geknikt, nam ik nog één keer het woord en zei: “Lieve mensen, het is nu half zes en omdat het een feestdag zeg ik: Opruimen en naar huis. Morgen krijgen jullie betaald verlof van mij om feest te vieren. Geniet van het lange weekend en tot maandag!”

Weer klonk er een gejuich en nadat het laatste busje werklui weg was, droegen we de kist met het zwaard het kasteel in waar een kleine verrassing op mij wachtte en die trof ik aan op de mantel van de schouw. Esmee had een eenvoudige standaard gemaakt voor het zwaard en ik haalde het zwaard weer uit de kist en legde deze met een devoot gebaar in de standaard.

Ik bedankte Esmee met een lieve zoen voor het cadeau en dan verdwenen Sanne en Esmee naar de keuken om het eten klaar te maken en vertelden Louise en ik aan Olaf het verhaal van hoe wij in Sint Petersburg het zwaard hadden weten te bemachtigen. Tijdens het eten werd het verhaal nog een keer verteld aan Sanne en Esmee, maar deze keer inclusief de schunnige details van hoe Louise de hoofdcurator had verleid met haar seksuele charmes terwijl ik rustig buiten een sigaret stond te roken. Natuurlijk vertelde ze ook dat ze mij in het vliegtuig terug toe had gelaten tot de mile-high-club en daarop keek Olaf mij lachend aan en zei: “Tof man. Dan zijn we clubgenoten.” Ook hij was tijdens de vlucht vanuit Moscow door Louise ingewijd in het neuken op grote hoogte en we gaven elkaar een high five.

Na het eten zag ik al dat Olaf toenadering zocht bij Louise en aangezien zij wel weer zin had, was het niet zo verwonderlijk dat Olaf vroeg of hij kon blijven slapen en al heel vroeg met Louise mee ging naar haar vleugel. Niet dat deze al ingericht was, maar er stond al wel een bed en meer hadden ze niet nodig.

Voordat Sanne, Esmee en ik naar bed gingen, borg ik voor de zekerheid het zwaard op in de kluis, die ik op mijn werkkamer had laten installeren en toen ik klaar was met tandenpoetsen en mij had opgefrist, liep ik de slaapkamer binnen, waar Sanne en Esmee al naakt op het bed met elkaar lagen te vrijen. Ze nodigden mij uit om erbij te komen en ik kroop tussen de twee geile meiden in, die me gelijk overal begonnen te strelen en ik ombeurten met Sanne en Esmee lekker zoende.

Terwijl ik met Sanne zoende, zakte Esmee naar mijn kruis en begon me lekker te pijpen. Toen ik haar warme mond over mijn eikel voelde glijden, kreunde ik en daarop keek Sanne even naar Esmee en toen weer naar mij. “Dat wil ik ook wel. Wil je me likken Rob?”

Natuurlijk wilde ik dat en zei dat ze lekker op mijn gezicht mocht komen. Dat deed ze en ik keek even naar haar zalige roze kutje dat al glom van het vocht en zachtjes streelde ik een druppel geil weg dat uit haar vagina kwam druipen. Sanne liet zich zakken en ik begon haar lekker te beffen terwijl ik door Esmee gepijpt werd. Dit duurde overigens niet lang, want Esmee had zin in mijn lul en kwam op me zitten. Ze liet zich over mijn lul zakken en terwijl ze mij begon te neuken, boog ze naar Sanne en de twee gingen lekker met elkaar zoenen en kneedden elkaars borsten op een geile manier. Ik kon er niets van zien of horen, maar aan het knijpen van Esmee haar kutje om mijn lul en aan de hoeveelheid geil dat uit het kutje van Sanne in mijn mond droop, wist ik al dat de twee ook met elkaar bezig waren.

Tegelijk met Esmee kwam ik klaar en spoot mijn zaad in haar kutje, waarna Esmee van mij af stapte en haar kutje boven mijn kruis leeg perste. Daarop liet Sanne zich voorover zakken en samen met Esmee likten ze mijn kruis schoon, terwijl ik Sanne nog steeds bleef likken. Toen Sanne ging klaar komen zat mijn lul gevangen in een heerlijke tongzoen tussen de twee meiden en gretig zoog ik het kutje van Sanne leeg en toen werd het even rustig, maar niet voor lang.

Bijkomend van mijn orgasme keek ik toen hoe Esmee haar voorbinddildo omgespte en daarna Sanne begon te neuken. Sanne lag daarbij met haar gezicht op mijn kruis en kreunde flink terwijl ze door Esmee geneukt werd. Langzaam richtte mijn lul zich weer op en toen nam Sanne mijn lul in haar mond en pijpte mij naar de volledige sterkte.

Met mijn pik nog in haar mond kwam Sanne klaar en Esmee deed de strap-on af en kwam naast ons liggen. Ze zoende geil met mij en niet veel later voelde hoe mijn lul uit de mond van Sanne ging en hoorde ik Esmee kreunen in mijn mond omdat ze opeens door Sanne gebeft werd. Ik keek even naar beneden en zag dat Sanne Esmee met twee vingers in haar kut en een vinger in haar kont op haar klitje lag te zuigen en Esmee kronkelde van genot.

Ik schoof achter Sanne en trok haar iets omhoog, zodat ik mijn lul in haar kutje kon drukken. In een rustig tempo neukte ik Sanne en nadat Esmee weer was klaar gekomen en zich los maakte van de vingers en mond van Sanne, pakte ik Sanne bij haar borsten en verhoogde het tempo van mijn stoten.

Esmee kwam onder ons liggen en keek genietend hoe ik Sanne aan het neuken was. Ze nam mijn ballen in haarhand en met haar andere hand verwende ze het klitje van Sanne, die niet veel later kermend klaar kwam. Niet veel later kwam ik ook klaar en spoot mijn laatste sperma in het kutje van Sanne en trok me terug, waarbij Esmee gelijk haar mond op het kutje van Sanne drukte om haar leeg te slobberen en schoon te likken. Daarna was mijn slapper wordende lul aan de beurt om een mondelinge schoonmaak behandeling te krijgen en toen dit klaar was, kropen we tegen elkaar aan om te gaan slapen. Een heerlijk einde van een geweldige dag.