In de bus zittend wachtend op alle leerlingen rijd Don eindelijk het parkeerterrein af, richting het bungalow park. Onderweg is het weer lachen, gieren en brullen als hij van alles wat ze tegenkomen een beschrijving weet te geven. Na een ritje van twintig minuten zijn ze er, het lijkt wel drukker dan anders horen ze Petra roepen. Ook Don heeft haar opmerking gehoord en door de microfoon spreekt zijn stem het volgende; zoals jullie en Petra heeft opgemerkt is het drukker op het parkeerterrein als voorheen, dit is natuurlijk vanwege het bijzondere wonder wat vandaag heeft plaats gevonden. Een luid gejoel en geklap is het gevolg. Geintje zegt hij er snel achter aan, dit komt doordat er ergens een festival/ bijeenkomst is georganiseerd naar behoeve van het zwarte woud. Ohhh roepen heel veel stemmen, gaan wij daar ook heen meneer Plomp vraagt Linda.Geen flauw idee, ligt eraan waar het is en hoeveel animo onder de leerlingen er zal zijn. Wij allemaal natuurlijk klinkt het bijna uit alle monden tegelijk.

Tricia kijkt naar buiten, Anke ziet dat haar gezicht roder en roder begint te worden, haar blik volgend ziet ze op het parkeerterrein een knappe bekende jongeman staan, met een enorme bos rode rozen in zijn hand. Anke loopt snel naar voren naar Don en fluistert hem wat in, als ze terug achterin is gekomen, neemt Don weer met een luid gekuch de aandacht op. Lieve mensen ik snap dat jullie als een bezetene de bus willen uitstormen, maar ik wil jullie heel even vragen te blijven zitten, er is namelijk een speciaal persoon in deze bus aanwezig die al eerste naar buiten zal moeten rennen. Nieuwsgierig kijken de leerlingen elkaar aan. Joris en Simon weten allang wat Anke is gaan doen. De bus op zijn plek zettend, stapt Simon van zijn stoel en Tricia die nog niks door heeft, heeft zo ruime doorgang om naar buiten te rennen. Leerlingen het gaat nu zo dadelijk gebeuren. 1, 2, 3 Tricia rennen!!!

Ohhh…Don zijn stem schalt weer door de microfoon, we moeten haar een beetje aanmoedigen met zijn allen, Tricia, Tricia, Tricia. Dan heeft ook eindelijk Tricia het door als ze iedereen in de bus haar afgekorte naam hoort noemen. Ze staat op van de stoel en rent het gangpad door naar voren. Janneke en Nick hadden van David gehoord dat haar vriend het weekend zou komen samen met zijn zus, aangezien er buiten een leuke knul met een enorme bos bloemen staat, zal hij het wel zijn. Zet hem op meid, hoort ze Don zeggen als ze op de trede van de bus staat. Tricia rent het parkeerterrein over en vliegt John om zijn hals. De bloemen aan zijn zus overhandigend kan hij haar maar net op tijd opvangen, na haar een rondje te hebben laten zwieren, kust hij haar vol op de mond. Een luid gejuich uit de bus is het gevolg hiervan. Nu stappen ook de overige leerlingen uit de bus en Simon zijn mond valt open bij het zien van de zus van John. Als zij haar ogen opricht en naar Simon kijkt, blijven zij beide aan de grond genageld staan. Liefde op het eerste gezicht, zeggen Anke en Joris zacht. Allemaal beladen met boodschappen tassen lopen ze de lange weg naar hun bungalow toe. Dit belooft voor allen een zeer geslaagd weekend te worden.

Petra staat van een afstandje te kijken hoe Simon naar het meisje staat te kijken wat naast de vriend van Patricia staat, de blikken die over en weer vliegen bevallen haar helemaal niet. Straks ben ik hem kwijt schiet het door haar heen. Don heeft de blikken van Petra ook gezien, lachend komt hij op haar afgelopen. Jij, zegt hij tegen haar, ik weet het zeker jij bent het. Petra kijkt Don aan, nu ze ziet wie ervoor haar staat voelt ze haar gezicht rood worden, haar gedachten dwalen terug naar het moment dat ze hier net waren en ze zich volledig liet gaan. Don kijkt haar opnieuw aan, zie ik nou een blosje Petra? Ja, ik denk het wel Don, ik maak je toch niet verlegen soms? Niet verlegen, maar wel een beetje, ja een beetje wat eigenlijk? Don ziet dat ze maar moeilijk uit haar woorden kan komen en gaat er verder niet op in, als je zin hebt zegt hij; ik heb een mooie fles rosé gekocht, kom je er vanavond eentje drinken? Petra kijkt hem aan, is het de bedoeling dat ik alleen kom, of mogen mijn vriendinnen ook mee? Hoeveel vriendinnen vraagt Don. Twee, wijzend naar Marjolein en Linda. Zij zijn ook van harte welkom Petra. Nou Don, tot vanavond dan maar, een uurtje of acht doen? Prima, dan zie ik jullie dan, weet je in welke bungalow ik zit? Ja dat weten we, tot vanavond! Tot vanavond. Zijn weg vervolgend komt hij onderweg het koppeltje Joris en Anke tegen, ha Don zegt Anke tegen hem, bedankt nog voor de leuke omroep. Graag gedaan hoor, doet me ook wel deugt om zo een leuke benaming te geven van alles wat we tegenkomen onderweg. Haha zegt Joris, ja dat is het zeker, je weet het leuk te brengen. Zal wel een drukte worden bij jullie van het weekend denk ik zo? Misschien, zegt Anke, maar misschien zijn we ook wel naar de waterval of naar het mineralen museum. Als jullie een bus nodig hebben hoor ik het wel? Hé Don, zag ik je nou net praten met Petra? Ja dat klopt, ze komt vanavond langs met haar vriendinnen voor een glaasje rosé. Sterkte dan maar, lachend lopen Anke en Joris door, zij kijkt naar haar neef en zegt; die is oververmoeid morgen.

Don staat het na te kijken, niet helemaal begrijpend waarom zij hem sterkte hebben toegewenst wetend van het feit dat hij vanavond drie leuke meiden op bezoek krijgt en hier een wijntje mee zal drinken. Even had hij gehoopt dat Petra alleen zou komen, dan had het misschien nog kunnen uitdraaien op wat er de eerste dag ook was gebeurd in het bos. Nu er echter drie meiden komen kan hij dat idee wel laten varen. Zijn hoofd schuddend stapt hij zijn bungalow binnen.

Joris en Anke lopen verder en hoe dichter ze hun bungalow naderen hoe rustiger het word, we zitten lekker afgelegen, zegt Joris, dus iedereen kan zich volledig laten gaan. Haha, Joris, hoe bedoel je met laten gaan, vraagt Anke hem een knipoog gevend. Net of jij dat niet weet lekkerding en hij geeft haar een zacht tikje op de billen. Bij de bungalow aangekomen staan Tricia en John in een innige omhelzing aan elkaar vastgekleefd, Andrea en Simon verlaten met een rugzak op net het huisje als ze Joris en Anke aan zien komen. Hé neef, roept Simon lachend, ik trek er op uit met Andrea wij zijn pas laat terug. Haha, Joris lacht hen toe en dan vertrekken de twee. John en Tricia hebben elkaar even losgelaten en wensen hun veel plezier, dan lopen ze het huisje binnen. Nou Joris op die twee hoeven we niet te rekenen met eten denk ik, aangezien Simon er ook vandoor is zijn wij met zijn tweeën. Is ook gezellig Anke, eindelijk eens met zijn tweetjes. Haar in zijn armen nemend vlijt ze zich tegen hem aan en al gauw voelt ze zijn handen over haar lichaam dwalen. Ohhh Joris, kreunt Anke, ik kan maar geen genoeg van je krijgen. Ik krijg ook geen genoeg van jou Anke, fluistert hij zacht.

Niet veel later word er op de deur geklopt en dan zien ze Janneke binnenkomen lopen, ohh sorry zegt ze, verkeerd moment uitgekozen denk ik zo. Nee hoor, Janneke antwoord Joris, kom verder. Binnenwandelend hoort ze enig gehijg en gekreun uit een kamer komen, Anke begint te lachen, ja die zien we vanavond niet meer die zijn alleen maar druk met elkaar. En Simon vraagt Janneke. Die is erop uitgetrokken met Andrea, die zien we ook niet vroeg terug. Komt goed uit dan, zegt Janneke, wilde jullie vragen of jullie zin hebben om met ons te gaan eten in het dorpje? Anke en Joris kijken elkaar aan, of wij met jullie uit eten willen zegt Anke? Ja graag, wie gaan er nog meer mee? Verder niemand alleen jullie twee en wij twee. Dan gaan we zeker mee, antwoord Joris. Spreken we af om 18:30 dan bij onze bungalow? Is goed Janneke, moeten we nog iets speciaals aantrekken? Iets waarin je goed kan dansen Anke, want na het etentje gaan we naar een dansgelegenheid. Mmm…klinkt leuk, is weer eens wat anders dan achter de laptop hangen of het bed onveilig maken. Janneke begint nu ook te lachen, laat dat maar aan Tricia en John over, volgens mij komt dat helemaal goed. Lachend verlaat ze de bungalow. Als Janneke uit het zicht is, sluiten ze de deur. Zo nu kan ik je eindelijk ongestoord zoenen zegt Joris en al gauw daalt zijn mond weer op de hare. Kreunend geeft Anke zich aan hem over, plagerig glijden hun tongen over elkaar heen, ik wil weer met je vrijen murmelt hij tussen het zoenen door. Anke begint al verwoed aan zijn kleding te trekken, ook zij wil opnieuw intiem zijn met Joris. Ga je mee naar de slaapkamer Anke? Haar achter zich aantrekkend loopt ze gewillig mee, met verliefde ogen kijkt ze naar haar neef. In de slaapkamer gekomen lopen ze snel naar binnen, de deur achter hen sluitend kijken ze elkaar diep in de ogen en weer komen hun lippen op elkaar. Hij masseert haar borsten door haar topje heen, duurt dan ook niet lang voordat Anke kreunt, neem me Joris, neem me liefdevol.

Haar snel uitkledend en ook zichzelf, vlijt hij haar neer op het bed, iedere stukje van haar lichaam word gestreeld door zijn handen, dan gevolgd door zijn tong, als hij klaar is rolt hij van haar af, Anke weet nu is het haar beurt, ook zij streelt hem eerst liefdevol met haar handen en daarna met haar tong. Bij zijn pik aangekomen zuigt ze hem vluchtig in haar mond, kreunend en genietend sluit hij zijn ogen. Ohhh Anke…. Ohhhh, kreunt hij zacht. Nadat zij hem een tijdje heeft gepijpt, zijn ballen gemasseerd, is het tijd voor hem dat hij haar ook een verwen beurt geeft. Haar zachtjes op de matras duwend geeft ze zich over en laat haar benen spreiden door hem, al snel voelt ze zijn tong over haar lippen en langs haar klitje gaan. Anke kreunt het uit, ja Joris, jaaaaahhhhh…..

Joris voelt aan haar schokkende lichaam dat haar orgasme er ieder moment aan zit te komen, snel weer tussen haar benen duikend om haar sappen op te slurpen likt hij haar sneller en sneller, Ikkk kommmm kreunt ze uit, haar sappen stromen rijkelijk en alles slurpt hij op. Wat is ze toch lekker, wat smaakt ze toch heerlijk schiet het door hem heen, wat hou ik toch veel van haar. Zich oprichtend, laat hij zich over haar heen zakken en zet zijn pik voor haar nog nagloeiende opening, zachtjes drukt hij zich naar binnen, haar heupen omhoog brengend om hem dieper te ontvangen, drukt hij zich helemaal in haar, ohhhh kreunt hij zacht. Anke begint opnieuw te kreunen en te hijgen, hun tempo opvoerend naar ongekende hoogtes bereiken ze al beide snel hun orgasme.

Nahijgend ligt hij naast haar, als zij hem met zich mee trekt richting de douche, aaahhh Anke, geef me even twee tellen rust. Nee Joris, echt niet zegt ze tegen hem, haar niet te kunnen weerstaan laat hij zich van het bed trekken en volgt haar de douche in. Onder het water staand drukt ze haar natte lijf met die heerlijke borsten van haar tegen hem aan. Ik hou van je Joris, heel veel. Haar mond opheffend naar de zijne, kust ze hem met zoveel emotie, dat het hem even duizelt. Haar loslatend hijgt hij; ik hou ook heel veel van jou!

Na zich te hebben afgedroogd trekken ze beide een badjas aan en lopen terug naar de kamer, na wat lekkers te hebben gepakt en wat te drinken, nestelen ze zich op de bank en kijken een beetje tv. Straks ga ik haar mijn cadeautje geven denkt hij wat ik in de stad thuis al heb gekocht, met de ketting wil hij nog het juiste moment afwachten. Het is maar goed dat zijn vader ook zijn nette broek en jas heeft doen laten meenemen, die kan hij mooi vanavond aan trekken. Anke in haar zwarte jurk met die leuke laarsjes eronder dan zijn we echt op en top gekleed om uit eten te gaan met Nick en Janneke. Waar zit jij met je gedachten hoort hij Anke vragen. Oh ergens lieverd, maar dat zul je straks wel merken, oh kan je het me nu niet al vertellen Joris? Nee Anke, je zal nog even geduld moeten hebben. Tricia en John komen ook uit de slaapkamer gelopen in een badjas, hun haren nog nat van de douche zegt Anke, wij zijn straks pleiten dan weet je dat, we zullen vannacht ergens pas terug komen, dus dan hebben jullie het reik alleen. Dank je hoort ze Tricia zeggen, maar had niet gehoeven, wij willen jullie niet wegjagen. Dat doen jullie ook niet Tric, zegt Joris tegen zijn zus, maar we hebben uitnodiging gehad van Nick en Janneke. Aha ja oké dan is het anders. Glimlachend kijkt ze naar haar twee minuten jongere broer. Ook zij nemen plaats op de bank en met zijn allen kijken ze een comedy.

Tegen 17:30 staan Anke en Joris op van de bank en haasten ze zich naar hun slaapkamer, ze willen immers niet te laat komen en ze moeten zich nog gereed maken voor het etentje. Anke speurt in haar kast en kijkt naar haar kleding, wat moet ik nou in hemelsnaam aantrekken, een jurkje van de hanger halend bekijkt ze deze nauwkeurig en hangt het vervolgens weer terug. Joris staat achter haar te lachen, misschien kan je deze aantrekken en hij overhandigd haar een rechthoekige doos met een rode strik erom heen. Anke kijkt nieuwsgierig naar de doos en neemt hem van hem aan, wat ziet hier in Joris? Daar kan je maar op één manier achter komen Anke, door hem open te maken. Zittend op het bed maakt ze voorzichtig de strik los, de deksel van de doos tillend ziet ze nog niks door het laagje papier, als ze dit verwijderd vallen haar ogen zowat uit hun kassen. Joris wat mooi, zegt ze zacht. De jurk oppakkend uit de doos, voelt ze aan de stof dat dit geen goedkope jurk is geweest. Haar zwarte zijden panty aantrekkend met haar zwarte lingerie hoeft ze alleen nog de jurk over haar hoofd aan te doen, die liggend op haar bed haar uitnodigend aan kijkt. Joris kijkt gespannen toe, hij heeft wel die jurk voor haar gekocht, maar hij weet niet hoe hij haar zal staan. Anke laat de jurk over haar hoofd glijden en de stof voelt geweldig aan, de jurk omsluit haar lijf als een tweede huid. Prachtig roept Joris uit, alsof hij voor je is gemaakt. Hij draait zich om zodat zij zijn emotie niet kan zien, hij heeft tranen gekregen in zijn ogen, ze ziet er geweldig uit in die jurk. Snel trekt ze haar zwarte laarsjes aan, doet een beetje mascara op en wat lipglos. Haar blonde haren golven dansen op en neer. Joris staat nog steeds in zijn overhemd en boxer naar haar te kijken. De armband die hij haar heeft gegeven, komt ook nu goed tot zijn recht. Een rondje draaiend voor zijn neus zegt ze; en hoe zie ik eruit Joris? Beeldschoon Ank, geweldig mooi! Ik ga vast naar de woonkamer, maar maak jij ook een beetje voort, want zo te zien moeten we wel een beetje opschieten. De slaapkamer deur open te hebben gedaan loopt ze naar de woonkamer en sluit de deur achter zich. Het gefluit van John en Tricia bezorgt hem kippenvel. Wauw Anke, wat zie jij er stralend uit, hoort ze John zeggen. Cadeautje van Joris, zegt ze zacht en ze draait nog een rondje. Die jurk zit je als gegoten, hoort ze nu ook haar nichtje zeggen, echt een plaatje ben je. Door alle lof die haar word toegespeeld voelt ze blosjes op haar wangen komen. Dan weer gefluit en ook Joris is de kamer binnen gekomen. Omdraaiend naar hem ziet ze hem staan, wauw fluistert ze. Geweldig Joris, je was al een knapperd, maar nu nog meer dan voorheen. Tricia komt gelijk met de opmerking, toch maar goed van pa, dat je dat moest meenemen. Haha, ja Tric, dat is inderdaad een goede zet geweest van die oude. Hun jassen pakkend van de kapstok nemen ze vervolgens afscheid en gaan op weg. Hand in hand lopen ze over het park richting de bungalow van Nick en Janneke.

Nick en Janneke staan al te wachten op hen voor de bungalow, al gauw zien ze dat Joris en Anke goed gekleed zijn, wauw is hun commentaar wat ze dan ook uiten, wist niet dat leerlingen er ook zo geweldig uit kunnen zien. Eerlijk zegt Anke, is dit een cadeau wat ik heb gekregen, had zelf niet iets geschikts, maar dit voelt echt geweldig aan, ook Janneke heeft een prachtige zwarte jurk aan met een diep decolleté en Nick heeft voor de verandering zijn pak aangetrokken. Hoe gaan we er eigenlijk heen Janneke, vraagt Joris, ik neem aan dat we nu niet met de bus gaan? Nee we hebben een taxi gebeld en die brengt ons er naar toe. Ach zo, heb er wel zin in zegt Anke, ik ook zegt Janneke, even lekker vrije tijd, met leerlingen die ons aan het hart liggen. Hoor je dat Joris, we liggen hen aan het hart, Joris begint te lachen, ook Janneke en Nick beginnen nu te lachen, met zijn vieren lopen ze richting de parkeerplaats en zien de taxi juist aan komen rijden. Precies op tijd, geweldig. Al lachend stappen ze in en in de taxi praten ze over en weer.

Willen jullie ook naar het festival vraagt Nick, van mij hoeft het niet zo nodig zegt Anke, ik ga liever andere dingen bezichtigen, als naar een zuip avond waar ze bier schenken met bierworsten. Opnieuw gelach in de auto, maar anderen zagen het wel zitten geloof ik. Ja zoiets had ik ook begrepen, misschien kunnen wij dan naar de waterval in combinatie gaan met de oudste boerderij of mineralen museum en de anderen gaan dan naar het festival. Ik denk dat jullie het beste iedereen kunnen vragen wat ze willen, want misschien wil niet iedereen naar het festival, zegt Joris. Ja Nick, Joris heeft daar wel een punt, zegt Janneke. Goed dat doen we dan morgen, dan kunnen we iedereen even langs gaan, want dat festival is zondag. Dan kunnen er toch twee bussen rijden, ja ik vind dat wel een goed idee van je Joris. Bij het restaurant aangekomen betaald Nick de rit en als ze allemaal zijn uitgestapt lopen ze naar binnen. Janneke laat weten onder welke naam ze hebben gereserveerd en dan worden ze begeleid naar hun tafel. Als ze allen hebben plaatsgenomen komt een ober met de menu kaarten, deze openslaand zien ze gelijk dat er achter de gerechten geen bedragen staan, ja wat is nu het goedkoopste zegt Anke, wil jullie niet de volle mep laten betalen. Anke, maak je daar nu maar geen zorgen over, neem wat je lekker vind, wij hebben jullie meegevraagd dus wij betalen alles. Ohhh echt waar, dat meen je toch niet, jawel dat menen wij wel zegt Janneke. Dus geen gekerm, maar gewoon kiezen waar je zin in hebt. Voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Daarna swingen we hier alles er weer af. Ohh ik dacht dat ergens anders was? Ja dat dachten wij eerst ook, maar het schijnt wel hierbij te horen, we laten ons maar gewoon verrassen. Ja vind ik ook antwoord Joris, we zien wel wat ze hier allemaal van plan zijn.

Dan wil ik wel slakken in kruidenboter, gevolgd door gerookte zalm en een vruchtensorbet na zegt Anke, daarin ga ik ook mee roept Janneke. En jij Joris, waar heb jij zin in? Ik wil ook graag de slakken wel in kruidenboter, als hoofdgerecht medium gebakken biefstuk met pepersaus en ook een vruchtensorbet na. Mmm…roept Nick dan ga ik mee met het menu wat Joris zojuist heeft opgenoemd, behalve het voorgerecht, daar wil ik liever gebakken garnalen in knoflooksaus. Haha, maak jij het even ingewikkeld roept Janneke, maar goed ik zal de bestelling wel doorgeven dan. De ober ziet in de verte dat zij hun menu boeken sluiten en loopt naar hen toe. In gebrekkig Nederlands vraagt hij hen of ze hun keuze hebben gemaakt. Janneke geeft netjes alles door wat iedereen wil hebben en besteld gelijk wat te drinken.

Binnen een half uur hebben ze hun voorgerecht al, pff zegt Anke, daar kunnen ze in Holland nog wel wat van leren, daar zijn ze niet altijd zo vlug. Smakelijk beginnen ze te eten, goedkeurend gemompel is uit vele monden te horen. Nick geniet van zijn garnalen en de rest slurpt hun slakken naar binnen. Het is gezellig en in de verte klinkt al wat smartlappen muziek. Een leuke tent is dit hier roept Anke verheugd uit, als ze klaar is met het leeg slurpen van de slakken huisjes. De lege borden worden weggenomen en voor de bodem in het zicht is staat er alweer een nieuw glas voor hen neus. Ook hier kunnen ze iets van leren in het regenachtige Nederland. Daar moet je vaak uren wachten voor ze met nieuw drinken aan komen zetten. Ja dat is zeker waar Anke, daar heb je helemaal gelijk in.

Binnen het half uur staat de volgende gang voor hun neus, frietjes en groenten en mayonaise en een vissaus staan op de tafel, als van iets bijna leeg is, komen de obers gelijk vragen, of ze nog bij willen. Geweldig hier roept Joris uit, wat een luxe. Ook Janneke kijkt om zich heen, het is niet alleen bij hun tafel zo, maar ook bij de overige aanwezige gasten, zodra de bodem ergens in zicht komt, word het gelijk aangevuld. Die mensen hebben het maar druk hier, alles aanvullen. Ach ja, maar daar hebben ze toch voor gekozen. Ja, dat is ook weer zo Janneke, zegt Anke. Nadat ze haar hoofdmaaltijd heeft weggewerkt verontschuldigd ze zich en zegt, even plaats maken. Het kleine tasje aannemend van Joris, wat hij bij haar jurk heeft gekocht loopt ze richting de uitgang. Wat gaat zij nou doen, vraagt Janneke nieuwsgierig aan Joris. Zij gaat even roken Janneke, een beetje plek maken voor de koude sorbet. Normaal gesproken eet Anke niet zoveel, dus ja dan moet ze even iets tot zich nemen wat haar maaltijd wat sneller laat zakken. Ze is geen vaste roker, maar zo nu en dan een keer eentje vind ze wel lekker, wij allemaal trouwens. Ach ja, dat kan dan ook geen kwaad, Nick moet jij ook niet even gaan roken? Ja Janneke, misschien is dat wel niet zo’n slecht idee van jou. Nick schuift zijn stoel naar achteren en loopt ook richting de ingang waar zij binnen zijn gekomen, ook staan hier verschijnende andere mensen te genieten van hun pijp, sigaar of zoals Anke van een sigaretje.

Verschijnende mensen lopen af en aan, die zijn al klaar met eten zo te zien, zegt ze tegen Nick. Jullie hebben wel een heel mooi restaurant gekozen, volgens mij zijn Janneke en jij hier al eerder geweest? Ja Anke, dat klopt inderdaad, het is altijd wel gezellig, alleen dit jaar zit er een andere eigenaar in, vandaar dat wij ook dachten dat het feest ergens anders zou zijn, maar dat ze dat hierheen hebben gehaald is eigenlijk alleen nog maar leuker. Haar sigaret dovend in de daarvoor bestemde plek, wacht ze op Nick tot ook hij zijn sigaret op heeft en samen lopen ze terug. Was het lekker Ank, ja Joris, ik had het wel even nodig, anders kon de volgende lading er niet eens meer bij. Lachend kijkt ze naar Janneke. Ik hoorde al van Joris dat je niet zoveel eet, ja klopt antwoord ze, ik eet meerdere kleinere porties verdeeld over de dag, ook als we op school zijn, dan kan ik het beter verdragen, als zoveel in één keer. Ach zo, ik begrijp het heel goed, ze zeggen dat het ook beter is om verspreid over de dag te eten, maar dat lukt mij niet hoor. Anke begint te lachten, Janneke iedereen moet maar doen wat hij of zij het lekkerste vind toch? Ja Anke, daarin heb je zeker gelijk. De obers zijn intussen gearriveerd met hun sorbets met vers fruit en een dot slagroom erboven op. Mmm…dat ziet er weer lekker uit, zegt Nick ze hebben misschien een andere eigenaar Jan, maar het eten is nog altijd even goed. Lachend kijkt ze naar haar man, dat is zeker zo schat en dan valt ze aan op haar sorbet.

Na het eten worden er verschillende tafels aan de kant geschoven en ontstaat er zo een dansvloer, de eerste smartlappen vullen de eetzaal al en het duurt niet lang of verschillende mensen hebben plaatsgenomen op de dansvloer. Ook Janneke en Nick schuiven hun stoelen naar achteren, wij gaan zo hoor Joris, moet eerst even uitbuiken anders kan ik niet dansen. Is goed liefje antwoord hij. Beide kijken naar hun leraar en lerares die nu op een zwoel nummer dicht tegen elkaar aan dansen, als je niet beter wist zou je zeggen dat ze elkaar aan het opgeilen waren. Dan staat ook Anke op en snel schuift Joris zijn stoel naar achteren. Eindelijk mag hij zijn mooie meid in de armen nemen in die prachtige mooie jurk die ze aan heeft. Anke vlijt zich dichter en dichter tegen Joris aan, al gauw is ze de omgeving vergeten en gaat ze helemaal op in haar danspartner. De mensen op de dansvloer maken ruim baan voor hen en kijken lachend toe. Ook Janneke en Nick maken ruimte vrij en bewegen zich naar de kant, zodat Joris en Anke nu inmiddels de dansvloer voor hen alleen hebben. Het is niet te geloven zegt Janneke, overal waar ze opdoemen wijken mensen voor hen uiteen. Heb alweer verschillende mensen horen zeggen, dat zij zijn van het wonder, een wonder om precies te zijn. Ja dat heb ik ook gehoord, zegt Nick, maar hoe kunnen die mensen weten, wat zij hebben gezien boven op het plateau? Dat vraag ik me ook af Nick, ik weet het niet. Een man naast hen heeft hun conversatie onderling gehoord en tikt Janneke op de schouder. Mijn excuus dat ik uw gesprek heb afgeluisterd zegt hij, maar ik kan wel verklaren waar u, uw vraagtekens bij heeft staan. Nick en Janneke beiden nieuwsgierig knikken van ja dat zij dit wel willen weten.

De man begint te vertellen; het schijnt als bij Magda twee mensen op het plateau, ongeremde dierlijke sex met elkaar beleven zij bijna altijd daarna een lynx aantreffen met één of meerdere jongen. Aangezien het plateau vrij hoog is, kan iedereen in het dal meegenieten. De echo van hun kreten die zij uitstoten reiken ver, zo ver dat de lynx dit kan horen en altijd zich zal laten zien. Daarom zeggen de mensen beneden uit het dal: Ein Wunder, ein wunder. Ohhh, Janneke en Nick hebben met open mond staan luisteren. Gebeurd dit niet zo vaak dan? Nee dit gebeurd, maar zelden zegt de man weer en als het dan gebeurd is iedereen blij. Dan weten zij dat de lynx nog steeds verkeerd in het zwarte woud. Aha, zegt Nick nu, dus als zij dat daar horen, dan weten zij de bewoners hier dat de lynx nog steeds in hun midden is. Ja althans zo gaat de legende, tot nu toe is dit altijd waar geweest. Wat een mooie legende, zegt Janneke verrast. Dit heb ik niet geweten. Het is dat u niet van hier bent, anders had u het wel geweten. Ik wens u nog een aangenaam verblijf hier verder, gegroet en de man vervolgt zijn weg tussen de mensen die aan de zijkant staan. Jeetje Nick, dus er speelt hier een legende zich af. Ik begrijp alleen één ding niet helemaal, als je Anke vergelijkt met al haar neven en nichten, zou ik toch ergens denken dat zij geen familie is van hen, hoe kom je daar nu zo bij Janneke? Dat denk ik al een tijdje Nick, zij heeft om te beginnen al een andere kleur haar, die je verder bij de familie in geen enkel gezinslid ziet en ze is veel gerichter op het halen van school prestaties. Ja Janneke, nu je het zegt daar heb je inderdaad wel gelijk in, maar toch is ze de dochter van Ben. Ja op papier misschien wel, maar wat als Ben nou geen kinderen kon krijgen, dat hij en Esther voor een ander alternatief hebben gekozen om Anke te krijgen, dat wil dan eigenlijk zeggen dat Joris en Anke helemaal biologisch gezien geen familie van elkaar zijn. Jeetje Janneke, hoe komt het dat je, je daar zo op focust? Ik weet het niet Nick, maar ik voel aan mijn vrouwelijke water en ze kijkt hem lachend aan, dat dit anders zit, dan wij allemaal denken. Het liedje is ten einde, Joris en Anke komen weer terug op aarde om het zomaar te zeggen en zien dat iedereen voor hen heeft plaats gemaakt. Ein wunder, horen ze overal zachtjes om hen heen, niet weer hé denken Joris en Anke. Naar Janneke en Nick lopend fluisteren ze hen toe wat er om hen heen weer word geroepen, haha, ja Joris dat hebben wij ook gehoord. Snel begint Janneke uit te leggen, het verhaal achter ein wunder. Ohh wat een mooie legende, roept Anke uit.

Een nieuw nummer volgt en ze gaan weer swingen op de dansvloer, Joris en Anke weten nu wat het is om bekeken te worden, vele mensen draaien in hun richting, om van hen een glimp op te vangen, zij zien dit echter niet, want ze gaan alleen nog maar op in elkaar.