Hoe was het tot dit punt gekomen? Muriël zat diep nadenkend achter het stuur van haar auto. De weg vanaf de studio naar huis duurde wel even. De blos op haar wangen kon ze zelf niet ontkennen. Rustig liet ze wat vooraf was gegaan aan vanavond de revue passeren. Hield ze nu echt zoveel van haar werk?

Toen Muriël voor haar stage had aangeklopt met de redactie van Voetbal International was ze eerst simpel afgewimpeld. Hoewel haar interesse in voetbal groter was dan menig kijker van het programma, kreeg ze geen kans om haar stage daar te volbrengen. In haar ogen bezat ze alle kwaliteiten om daar goed voor de dag te komen. Daarbij vond ze het ook belangrijk dat de wereld van de voetbal niet alleen door mannen gedomineerd werd. Misschien had ze dat laatste wel iets te nadrukkelijk in haar brief gezet. De afwijzing was rauw op haar dak gevallen. Muriël twijfelde daardoor aan haarzelf. Haar vriend zei echter dat ze niet moest opgeven. De blondine nam die woorden grondig in haar op en was enkele dagen daarna zo brutaal geweest om naar de studio te rijden om aldaar iemand te spreken te krijgen.
In tegenstelling tot wat Muriël eigenlijk had verwacht, kwam er iemand die haar toen te woord wilde staan. De gladde jongen legde haar haarfijn uit dat het programma geen stagiaires zocht en dat ze, ondanks haar doorzettingsvermogen, geen kans maakte om daar stage te gaan lopen.
Op dat moment was Johan Derksen zelf de kamer binnengestapt omdat hij de jongen iets moest vragen. Hij keek Muriël even van top tot teen aan en vroeg vervolgens aan de jongen waarvoor deze dame was gekomen. Toen die dat op zijn beurt uitlegde, veranderde er veel voor Muriël.
‘Waarom niet? Geef die dame maar een kans. Eens zien wat ze in huis heeft,’ zei de heer Derksen licht knikkend in de richting van Muriël. Die kon hem wel om zijn nek vliegen.
‘Dankuwel, meneer Derksen,’ zei ze.
‘Nou, dan zullen we de stage maar in orde maken,’ vervolgde de jongen vervolgens een beetje ontstemd. Muriël kreeg een ferme handdruk van de leidsman, die haar daarbij indringend aankeek. Enkele weken later zou de stage al gaan beginnen.

Door haar opleiding had ze al ervaring met het afnemen van interviews. Al snel bleek dat dit anders in zijn werk stak dan ze had gedacht. Muriël moest zelf naar de stadions reizen om aldaar de voetballers te ondervragen. Waar ze had gehoopt om ook actief in de uitzendingen te komen, kon ze haar kwaliteiten alleen maar intern laten zien. De wedstrijden die ze mocht bezoeken waren zeker niet de meest aansprekende.

Toen Muriël op een dag naar de studio’s werd geroepen, bleek dat ze op gesprek moest komen. Ze had nog maar drie wedstrijden bezocht. Muriël had niet echt een idee waarom ze daarheen moest. Er stond alleen in de mail dat het om een overleg ging.
Op het moment dat ze zich meldde, werd haar gezegd dat ze iets verderop mocht wachten. De spanning nam nog meer toe. Het duurde een tiental minuten voordat Johan Derksen haar persoonlijk kwam halen. Ze begroette hem en volgde vervolgens. Muriël werd meegenomen naar een simpele werkkamer met een lange tafel waar een flink aantal stoelen omheen stond geplaatst. Vergadering misschien?
‘Lust je wat te drinken?’ vroeg de man aan haar.
‘Nee dank u,’ zei Muriël. Die had nog steeds geen idee wat er zou gaan volgen.
‘Ga zitten,’ zei hij vervolgens, waarbij hij een stoel aanwees.
Muriël nam plaats. Ze had een beetje een ongemakkelijk gevoel. Het idee rees bij haar dat de beroemde bromsnor meer oog had voor haar figuur dan voor iets anders, waarbij haar ferme borsten de meeste aandacht trokken.
‘Muriël, ik heb je nu een aantal keer zien werken,’ begon de grijsaard. ‘Daarbij ben ik nog niet echt onder de indruk van je interviewcapaciteiten.’
‘Oh, oké,’ zei Muriël een beetje teleurgesteld.
‘De reden dat je daar mag staan, is heel simpel. Mannen kijken nu eenmaal graag naar een dame die goed gevormd is.’
‘Hoe bedoelt u dat?’
‘Heel simpel, Muriël. De reden waarom de spelers wel graag naar jou komen, ondanks de weinig interessante vragen, is dat je ze een mooi beeld van je borsten geeft.’
‘Doe ik dat dan?’ vroeg Muriël, die geen beeld had bij wat Derksen zei.
‘Je kunt toch niet ontkennen dat ze je rijkelijke voorgevel niet zien, toch? Ga maar eens terugkijken dan.’
‘Kan dat dan?’
‘Loop anders maar eens mee.’
Muriël stond op en volgde hem.

De twee streken neer in de kamer waar vele schermen stonden. Hier werden duidelijk de montages gedaan. Al snel haalde hij, vaardiger met dit soort media dan gedacht, wat interviews van Muriël op. Vol verbazing zag ze de beelden van zichzelf. Het was inderdaad wat Johan had gezegd. Ze moest even slikken. Blijkbaar was haar mooie cup E van meer interessante waarde voor de spelers dan de vragen die ze stelde. Nu snapte Muriël ook waarom sommige spelers soms een wat afwezige indruk maakten. Waar ze eerst dacht dat het kwam door de net gespeelde wedstrijd, was nu de oorzaak duidelijk.
De video werd gestopt.
‘Snap je het?’ zei hij, terwijl hij de draaistoel naar haar toe draaide en zijn vingertoppen voor zijn gezicht tegen elkaar zette. Van boven zijn bril keek hij haar indringend aan.
‘Ik..,’ begon ze, onzeker van zichzelf. ‘Ik denk dat ik het begrijp.’
Er ging op dat moment van alles door Muriël heen. Zou haar stage hier al worden beëindigd? Vele gedachtes schoten door haar hoofd. Lichte paniek nam bezit van haar. Muriël moest weer mee terug naar de kamer waar ze eerst ook zaten.

Eenmaal zittend op dezelfde stoel als eerder, moest ze nog een keer slikken. Rust had ze niet meer. Ze zag hem nog steeds met die indringende blik naar haar kijken. Toen hij zijn bril afzette, nam hij het woord.
‘Muriël, je weet dat je op voorspraak van mij hier bent. Ik verwachtte dat je ijzersterk voor de dag zou komen gezien je gedrevenheid. Daar stond, en sta, ik alleen in. Het team heeft geen hoge pet van je op. Als zij geen verbetering zien, dan wordt het niet alleen voor jou heel zwaar, maar voor mij ook.’
Even wachtte hij.
‘Ik mag in dat kader verwachten dat je mij goed van dienst gaat zijn.’
‘Hoe dan, meneer Derksen?’ zei Muriël zenuwachtig.
‘Je weet waar je kwaliteiten blijkbaar liggen.
Muriël bloosde. Ze wist waar hij op doelde.
‘Als je hier wilt blijven voor je stage, en misschien wel meer wilt dan alleen wat interviews die nooit iemand ziet, dan mag je gaan zorgen dat je kijkers gaat trekken.’ Daarbij maakte hij met zijn vingers een gebaar bij kijkers dat duidelijk moest maken dat dit iets anders bedoeld werd.
Hij vervolgde: ‘Je eerstvolgende interview zorg je dat je grandioze boezem er nog meer uitspat. Je beha weglaten is het devies.’
Muriël keek de man die ze zo hoog had zitten met grote ogen aan. Hoorde ze dat goed?
‘Ik weet zeker dat de redactie op die manier je stilletjes zal gaan promoten.’
Antwoord kon ze nog niet geven. Even bleef ze stil. Daarop zei het icoon haar gedag en verliet, zonder haar een hand te geven, de ruimte. Wat moest ze hiermee?

Thuis zei ze niks tegen haar vriend. Hij hoefde niets te weten hiervan. Muriël bleef in haar hoofd lang met de kwestie bezig. De dominante toon van hem had echter iets dwingend in zich wat haar eigenlijk al op weg hielp. Muriël wist dat ze een lekker ding was. Als dat haar verder kon helpen op deze manier, dan wilde ze die stap wel nemen.

Dat weekend werd Muriël weer naar een uithoek van het land gestuurd om na de wedstrijd wat interviews te doen. Vlak voor het eind van de wedstrijd ging ze even naar de auto en nam daar plaats. Ze keek zichzelf aan in de achteruitkijkspiegel. Alles voor de stage. Op dat moment haakte ze onder haar shirtje haar beha los. Een beetje onhandig trok ze deze onder de dunne stof van haar shirtje vandaan. Ze borg de witte beha op in het dashboardkastje om vervolgens terug het stadion in te gaan. Daar maakte ze zich op voor de interviews.

Tijdens de gesprekken merkte Muriël dat Johan Derksen echt kijk op de zaak had. Het viel haar nu pas op dat de spelers wel lang bij haar bleven hangen, maar dat de vragen er niet toe deden. Zou dit haar nu echt verder gaan brengen? Stiekem genoot ze wel van die aandacht. Ondanks dat ze niet te klagen had over haar vriend, zag ze de blikken als compliment voor haar gezegende boezem. Eigenlijk wond het haar ook wel een beetje op. Mede hierdoor kon ze de reactie middels haar tepels niet onderdrukken. De harde knopjes maakten duidelijk wat menig kijker al vermoedde: geen beha te bekennen. Blozend nam ze de vragen af.
Het was echter niet alleen de vanuit de hoek van de spelers dat de interesse gewekt was. De meegekomen cameraman, die oogde alsof hij Johan Derksen al bijna zijn hele leven zou kunnen kennen, had tussen de interviews door moeite om niet naar haar gracieuze voorgevel te kijken. Dat zorgde ervoor dat Muriël stiekem steeds geiler werd. Was dit de bedoeling?
Toen de interviews klaar waren en de twee op het parkeerterrein nog even wat stond te praten, merkte ze dat de cameraman, Peter, duidelijk in zijn nopjes was door de samenwerking. Hij zei nog net niet letterlijk dat hij had genoten van het uitzicht, maar dat scheelde niet veel. De twee zouden elkaar de volgende dag weer zien. Daarop stapte Muriël in haar auto en Peter in het busje met de apparatuur.

Onderweg voelde Muriël zich anders dan normaal na zo’n dag. Ze had sterk de neiging om zichzelf van een pleziertje te voorzien. Als ze thuis zou komen, dan zou haar vriend al liggen te slapen. Gezien hij de volgende dag er vroeg uit moest, maakte ze hem nooit wakker. In die wetenschap stuurde ze de auto een parkeerplaats bij een tankstation aan de snelweg op. Muriël parkeerde de wagen met de neus naar het weiland. Toen sloot ze haar ogen. Al snel streelde haar hand haar kruis over haar broek heen. De andere hand kneedde haar borsten door haar shirt. Ze voelde haar tepels door de stof priemen. Muriël opende haar broek en gleed met een hand erin. Zachtjes wreef ze over haar kletsnatte kutje. Langzaam voerde ze het tempo op. Ze hijgde flink. Muriël had niet veel tijd nodig om haar orgasme naar boven te halen. Kreunend van genot kwam ze binnen enkele minuten klaar. Dat had ze even nodig gehad. Even kwam ze vol tevredenheid bij. Daarna vervolgde ze haar weg.

De volgende dag stond ze weer bij een ander stadion. Dezelfde cameraman was aanwezig. Peter was vrolijker dan normaal. Keek hij nu echt zo uit naar de contouren van haar borsten? Of was dat alleen maar een gedachte? Het gesprek liet in ieder geval niet merken dat er enige vorm van opwinding bij hem aanwezig was. De wedstrijd van die avond zorgde daar ook niet voor. Daardoor waren de interviews bloedeloos qua inhoud. Wel vond Muriël de bevestiging van wat Johan had gezegd. Wederom werd de aandacht volledig besteed aan haar door de stof goed zichtbare borsten. Een beha had ze nu vooraf al achterwege gelaten. De voetballers keken hun ogen uit. Peter ook. Muriël was nu nog meer opgewonden dan de dag ervoor. Haar tepels onderstreepten dat. Die priemden verre van discreet door de stof heen. Muriël voelde zich blozen bij de vragen die ze stelde over de enorm zaaddodende wedstrijd.
Toen de interviews over waren, liep Muriël met Peter naar de parkeerplaats. De twee keuvelde nog wat na. Bij de wagens aangekomen, bood Peter haar wat drinken aan bij het wegrestaurant waar ze langs moesten. Peter moest immers het eerste gedeelte via dezelfde weg. Gezien de lange weg die ze voor de boeg had, vond Muriël dit geen slecht idee. Daardoor streken ze nog geen tien minuten later neer in het veel te lichte restaurant. De koffie ging er goed in.
Op het moment dat ze haar laatste slok nam, merkte ze dat Peter zijn ogen al de hele tijd gefocust had op haar borsten. Muriël begon spontaan te blozen.
‘Dus op die manier wil je gaan slagen in deze mannenwereld?’ vroeg Peter.
‘Op welke manier?’ vroeg ze hem quasi-intelligent terug.
Peter zei niks, maar knikte naar haar boezem.
‘Oh, haha.’ Even pakte ze aan haar haren. ‘Bevalt die aanpak?’
‘Onflatteus gezegd, loop ik al de hele tijd met een te strakke broek.’
‘Echt?’ reageerde Muriël misschien wel iets te enthousiast.
Peter schoof een beetje naar achteren. Er was een duidelijke bobbel in zijn jeans te zien. Muriël merkte dat ze niet eens schrok van de openheid van haar collega. Kwam dit doordat ze zelf al geil was? Snel keek ze naar zijn kopje. Die was ook leeg.
‘Zullen we maar gaan?’ zei ze, nog meer blozend dan ze al deed.

Toen ze buiten waren, pakte ze de hand van Peter. Dit was de kans. Zonder verder na te denken leidde ze hem naar zijn busje. Ze kende dit soort montagebusjes. Tussen de haar wagen en het busje trok ze Peter dicht naar zich toe. Hoewel er nauwelijks licht was, zag ze zijn ogen glunderen. Zachtjes begon ze door zijn broek zijn pik te kneden. Peter had duidelijk iets om zich niet voor te schamen. Zijn pik groeide snel. Daarom besloot Muriël hem maar te verlossen van deze knelling. Ze opende zijn broek en trok deze gelijk een beetje omlaag. Vervolgens zakte ze door haar knieën. De geile meid zag zijn mooie pik vlak voor haar gezicht. Rustig begon ze hem aan zijn staaf te trekken. Zijn voorhuid bewoog ze uiterst secuur op en neer. De man genoot. Dat merkte ze. Met steeds langere halen trok ze Peter af. Die wist niet wat hem overkwam.
Muriël kon het niet laten om zijn eikel te gaan likken. De verleidelijke kop van de harde staaf nam ze al snel in haar mond. Met haar tong likte ze rond zijn eikel. Peter kreunde zachtjes. Hij pakte haar ondertussen bij haar blonde haren. Dat zag Muriël als een teken om de op leeftijd zijnde man echt te gaan pijpen. Met diepe halen zoog ze aan zijn pik. Dit was heerlijk. Tussen haar benen werd het steeds vochtiger. Sneller en sneller liet ze haar orale kunsten aan de cameraman zien. Terwijl ze lekker aan zijn pik zoog, bracht ze een hand tussen haar benen. Over haar kruis heen streelde ze zichzelf. Ze wist hoe nat haar kutje was.
Geheel onverwacht nam Peter ineens de leiding over.
‘Je weet dat ik alleen maar hou van meisjes die gehoorzamen, he?’ zei hij ineens.
Muriël keek omhoog naar hem, waardoor ze zijn lul uit haar mond liet glippen. Daarop pakte hij haar shirt beet en trok deze tot boven haar tieten. Verlekkerd keek hij naar haar dikke memmen.
‘Stop hem ertussen.’
Muriël gehoorzaamde. Ondanks dat ze gezegend was met heerlijk volle borsten, had ze nog nooit haar boezem gebruikt om een pik te plezieren. Dat merkte Peter. Die duwde zijn lul tussen haar dikke tieten en drukte ze, als voorbeeld, samen.
‘Nu jij, geil stagiairtje,’ zei hij.
Muriël begon met haar borsten lang zijn pik te schuiven. Ze zag zijn voorhuid meebewegen. Dit was geil. Het voelde heerlijk. Uitdagend stak ze haar tong uit. Elke keer als zijn lul nu omhoog kwam, kon ze zijn eikel aanraken. Muriël raakte er steeds behendiger in om hem op zijn Russisch te nemen. Het dominante in hem beviel haar ook goed. Toch hoopte ze ook dat zelf nog iets tussen haar benen zou voelen.
Dat liet niet lang op zich wachten. Peter trok haar omhoog. Even kneep hij in beide tieten. Haar heerlijk harde tepels draaide hij beide een kwartslag. Toen schoof hij de schuifdeur aan de zijkant van het grijze busje open. Hij duwde Muriël voor zich uit, zodat ze een beetje voorover in zijn busje viel. Haar benen stonden echter nog op de grond. Peter greep dit aan om snel haar broek los te maken en deze, met haar stringetje, tot haar enkels te trekken. Hij gleed even met zijn hand over haar kletsnatte doosje. Toen merkte hij dat hij op deze manier niet makkelijk haar benen uit elkaar kon doen. Daarom bukte hij en trok haar schoenen uit, om zo haar broek helemaal uit te kunnen trekken. Daarop zette Muriël gelijk haar benen een beetje uit elkaar. Peter voelde ze direct achter zich komen staan. Zijn eikel zette hij tegen haar kutje. Aan een condoom werd niet gedacht. Peter pakte haar bij haar lekkere billen om zo zijn pik dieper in haar te leiden. Hij schoof hem door tot ze zijn ballen tegen haar gezwollen lipjes voelde. Toen begon de man haar te neuken. De lange halen, de dominante cameraman en de buitenlucht zorgden ervoor dat Muriël helemaal genoot. Peter wist wel hoe hij een meid moest neuken. De krachtige, lange halen lieten merken dat hij het zeker nog niet verleerd was. Af en toe kneep hij in haar billen om vervolgens zijn handen weer vrij spel bij haar borsten te geven. Langdurig ging hij in hetzelfde, hoge tempo door. Muriël genoot intens van de harde stoten. Zijn ballen tikten telkens haar klitje aan. Dat gaf een magisch gevoel. Dit zorgde ervoor dat de geile meid voelde dat er een supergeil orgasme op kwam. Peter versnelde. Dat werd Muriël te machtig. Haar kutje trok zich samen om vervolgens heerlijk klaar te komen. Ze was in de zevende hemel. Peter voelde dat ongetwijfeld ook. Hij gaf meer gaf. Geil bromde hij wat. Muriël maakte het allemaal niet meer uit. Ze genoot intens van deze heerlijke neukbeurt op het parkeerterrein. Dat was alles dat telde. Pas toen Peter een paar keer ongecontroleerd stootte en wat heftiger gromde, besefte ze wat ze voelde. De warme gloed diep van binnen was zijn sperma. Peter bleef hij rustig doorneuken, alsof hij wilde verzekeren dat al zijn zaad diep van binnen zat.
Toen hij zijn pik uit haar kutje trok, draaide hij de meid vervolgens om. Hij zette haar met haar blote billen op de grond van zijn busje. Hij trok haar benen wijd, om zo even verlekkerd naar het glimmende grotje van de stagiaire te kijken. Toen begroef hij zijn gezicht tussen haar benen. Peter wist met zijn tong Muriël nog helemaal gek te maken. Ze voelde zijn likorgaan diep van binnen. Met een hand greep ze zijn hoofd bezig. Aan de korte grijze haren had ze geen houvast. Daarom greep ze met haar andere hand iets ander vast in het busje zelf. Peter, die blijkbaar niet vies was van zijn eigen sperma, focuste zich nu volledig op haar gevoelige klitje. Dat werd Muriël te machtig. Kreunend kwam ze flink schokkend voor een tweede keer klaar.
Daarop stond Peter op. Hij keek tevreden naar de nog nagenietende meid terwijl hij zijn lul weer opborg.
‘Kom dame, opstaan. We moeten gaan,’ klonk het zeer afstandelijk.
Dat maakte Muriël niet uit. Ze was volledig voldaan naar deze heerlijke neuktbeurt. Ze stond op, trok haar shirtje recht en deed vervolgens haar string en broek weer aan. Voor haar schoenen ging ze nog een keer op de rand van zijn busje zitten. Toen ze die aan had, gaf hij haar een kus op haar wang, om vervolgens de schuifdeur te sluiten.
‘Tot volgende week,’ zei hij voordat hij zijn portier sloot.
Muriël stapte ook in haar auto. Alles aan haar gloeide. w

De eerstvolgende werldag moest Muriël naar de studio komen. Wederom was het Johan Derksen die haar had uitgenodigd. Wederom was het een gesprek met hem alleen.
‘Ik heb gehoord, van onder andere Peter, en gezien dat ik tevreden kan zijn. Met mij de potentiële kijkers ook.’
‘Dankje,’ zei Muriël licht blozend.
‘Op deze manier kunnen we hier veel plezier van elkaars kwaliteiten gaan beleven. Wat dacht je van live-interviews in de uitzending?’