De volgende ochtend was Ankie al vroeg wakker. Haar gedachten gingen onmiddellijk terug naar gisterenavond. Wat was het toch een heerlijke avond geweest. Rob, het zwembad, de tuin! Het leek wel een sprookjeswereld, een paradijs. Misschien was het dat ook wel. En vanavond ging ze er weer heen. Wat een geweldig vooruitzicht.! Maar eerst met haar vriend naar het strand. Dat hadden ze zo afgesproken. Diep in haar hart had Ankie er niet echt zin meer in. Eigenlijk wilde ze liever naar Rob terug als ze eerlijk was

Haar vriend kwam al vroeg en met de trein gingen ze naar Zandvoort. Ze vonden een plekje op het strand. Ankie beleefde de dag echter heel anders dan gewoonlijk. Was ze in de zee, dan stelde ze zich een zwembad voor, lag ze op haar handdoek op het strand, dan dacht ze aan de ligstoel in de tuin van Rob. Ze was er niet echt bij met haar gedachten. Natuurlijk bemerkte haar vriend dat.

“Wat is er Ankie? Je bent er niet echt bij met je gedachten.”

“Ach niets, ik ben gewoon moe.” Een leugentje om bestwil.

Haar vriend reageerde: “Dat heb ik je toch gezegd, je moet stoppen met het bezorgen van pizza’s. Veel te zwaar voor je.”

Dat wekte irritatie bij Ankie op; “Lekker makkelijk praten. Je weet dat mijn studie veel geld kost. Daarom bezorg ik pizza’s.”

“Je moet er mee stoppen,” herhaalde hij, “veel te vermoeiend.”

“Zeur toch niet zo. Ik heb het geld nodig. Dus hou er over op!”

Ankie wist natuurlijk ook wel dat haar vriend het goed bedoelde, maar ze kon het er even niet bij hebben. De tijd kroop voorbij. Werd het dan nooit tijd om naar huis te gaan?

Om 3 uur had ze er genoeg van. “Kom, we gaan naar huis!”

“Nu al?”

“Ja, nu al. Ik ben moe. Ik wil gaan slapen. Ik heb weer een drukke week voor de boeg.”

En dus vertrokken ze. Eenmaal terug op het station namen ze afscheid. “Nee, ik kan je vandaag niet meer zien. Ik eet thuis wat en ga dan slapen. Bel je morgen wel.”

Ankie nam de bus. Eenmaal thuis ging ze eerst douchen. Ze haalde een diepvriesmaaltijd uit de vriezer en zette die in de magnetron: 40 minuten.

Toen ging ze op de bank liggen en pakte haar mobiel. Ze ging Rob bellen.

Al na het eerste signaal nam hij aan: “Met Rob.”

“Ik mis je.” Het kwam er spontaan uit.

Het was even stil voordat hij antwoordde: “Ik mis jou ook.”

Hij voegde era an toe: “Hoe laat kom je?”

Ankie keek op de klok en antwoordde: “Half 8.”

“Goed, Ik ben om half 8 voor je flat.”

Ineens nam de spanning toe. Ankie voelde zich nerveus worden. Straks zou ze hem zien. Weer zien! Ze stond op en maakte een tas klaar. Natuurlijk ging er ook zwemkleding in. Toen het belletje van de magnetron klonk haalde ze de hete maaltijd er uit. Bijna verbrandde ze haar vingers omdat ze veel te gehaast de verpakking wilde openen. Ze at aan tafel, maar het kostte haar moeite haar bord leeg te eten. Afwassen, tanden poetesen, nog even voor de spiegel, ze was er klaar voor. De klok wees 10 over 7. Dan maar even haar facebook controleren. 20 over 7. Ik wacht wel beneden in het halletje, bedacht ze. Dus trok ze de deur dicht en ging naar beneden. Hij was er nog niet. Hoe laat is het nu? 7.26. De spanning steeg nu echt in haar. Dat had ze gisteren niet. Ha! Daar kwam hij! Ze liep naar buiten. Hij stopte voor haar. Snel stapte ze in. Eindelijk!

Ze zag hem zitten achter het stuur. Een half geopend overhemd. Hij keek naar haar. “Dag Ankie,” zei hij met een glimlach. Ze pakte zijn hand en duwde die tegen haar lippen. “Dag Rob,” klonk het nerveus.

De rit naar zijn huis verliep in stilte. Ze luisterde naar de muziek die speelde. Nu was ze bij hem en het voelde goed! Haar nervositeit verliet haar. Ze voelde zich rustig worden. Aangekomen bij zijn huis, opende hij de voordeur. Ankie stapte binnen. Gek eigenlijk, maar het voelt nu al vertrouwd. Ze liepen naar het terras. De zon was aan het ondergaan. Misschien nog een half uur, dan was het donker. Toch deed Rob al de tuinverlichting aan. Op een tafeltje tussen de 2 ligbedden stond een fles wijn met 2 glazen.

“Doe je mee,” vroeg Rob.

Ankie knikte. Al hoewel ze geen echte wijndrinker is, doet ze nu in alles met hem mee.

Ze proostten. De wijn was verrassend zoet. Ankie ging op het ene bed zitten, hij op het andere.

Hier speelde hij met me gisteren, Hier, op dit bed. Het schoot door haar hoofd.

Rob zei: “Ik ben blij dat je er bent. Erg blij zelfs!”

“Ik ook,” antwoordde ze oprecht.

“En hoe was het vandaag op het strand?”

“Gezellig! Gezellig en druk.”

“Waar was je eigenlijk?”

“In Zantvoort!”

“Ah! Zandvoort. Weet je dat daar de formule 1 komt?”

Op Ankie’s niet begrijpende blik voegde Rob er aan toe: “Max Verstappen?”

Het was blijkbaar niet echt haar ding, zag Rob. Toen vroeg hij, een beetje langs zijn neus weg: “En hoe was het samen met je vriend?”

“Okee,” klonk het.

Okee? dacht Rob. Een dag uit met je vriend is alleen maar okee? Je zou toch een ander antwoord verwachten. Hij observeerde Ankie. “Mag ik je iets persoonlijks vragen?”

Ankie knikte.

“Hoe gaat het tussen jou en je vriend?”

“Nou…eh….gewoon. Niks bijzonders.”

Ze wilde er duidelijk niet over praten. “Sorry Ankie, dat ik het vroeg. Vergeet het. Je bent nu bij mij en daar heb ik erg naar uit gezien. Jij ook?”

Ankie glimlachte. “Ja, ik ook. Ik heb er eigenlijk al de hele dag naar uit gezien.”

En dat laatste zinnetje, verklaarde een heleboel voor Rob. Hij liet het onderwerp rusten. Opnieuw toostten ze. Langzaam werd het donker. Ze keek rond. De bloemen geurden en het water was aanlokkelijk. Ze keek naar Rob en glimlachte. “Nog net zo mooi als gisteren? “ vroeg hij.

“Mooier. Het is een paradijsje”

“Zoals ik gisteren ook al zei: als dit voor jou een paradijsje is, dan ben jij Eva. Heb je zin om het water in te gaan?”

“Ja, ik wist dat je het zou vragen. Daarom heb ik mijn zwemkleding meegenomen.”

“Een ogenblikje,” antwoordde hij. Ankie zag hem naar de terrasdeuren lopen. Daar draaide hij aan de dimmers van de verlichting. Overal rondom het zwembad, dimde het licht. Avond in het paradijs, dacht Ankie. Daarop kwam hij teruglopen.

Toen zei hij haar: “Ik wil dat we naakt zwemmen. Samen bloot. Zo was het toch ook lang geleden in het paradijs?”

God, wat een heerlijk voorstel! “Graag! Het lijkt me heerlijk en spannend.”

Rob was de eerste die naakt was. Ankie zag zijn brede borst. Ze zag zijn pik. Hij scheert zich, schoot het door haar heen. Toen ook zij naakt was, gaven ze elkaar een hand. Samen liepen ze naar het zwembad.

“Nee, nog niet het water in,” zei Rob, “eerst een rondje langs de bloemen. Naakt liepen ze om het zwembad heen. Ze keken naar de bloemen en de planten en naar elkaar. Nu voelde Ankie zich echt Eva. Ze genoot van deze bijzondere intimiteit!

Jeetje, wat voelt dit lekker aan, vond Ankie toen ze in het water was. Ze zwommen naast elkaar. Rob keek haar voortdurend aan.

Een onbeschrijfelijk gevoel van warmte trok door Ankie heen. Wat is dit fijn! Wat is dit heerlijk!

Ineens hoorde ze hem zeggen: “Ik wil je zo graag kussen.”

Ze antwoorddde lachend: “Dan moet je me wel zien te krijgen.”

Snel zwom ze van hem weg, maar ze was geen partij voor hem. Een paar forse slagen en ze voelde zijn arm om haar middel. Hij stopte haar. Heerlijk! Toen draaide hij haar naar zich toe en in het zwembad stonden ze tegen elkaar. Zijn mond vond de hare. Kleine kusjes eerst. Daarna hun eerste tong contact. Weg zwom hij van haar, maar nu was het Ankie die hem achterhaalde. Ze klemde zich tegen hem aan. Zijn sterke armen om haar middel. Hun monden vonden elkaar opnieuw. Vuriger nu. Ze proefde zijn tong, zijn mond en hij de hare. Verlangen steeg in haar op. Haar lichaam begon te tintelen. Rob merkte het. Hij nam haar mee naar de kant en spreidde een handdoek over de ligstoel. Ze ging liggen. Rob naast haar. Nieuwe hete kussen volgde. Hij kuste haar mond en haar hals. Hij likte haar oorlel. Langzaam zakte hij af. Ze keek hoe hij haar tepels likte. Ze voelde hoe hij ze in zijn mond zoog. Lager zakte hij. Hij kuste haar buik en likte haar navel. Daarna richtte hij zich op. Behoedzaam plaatste hij haar voeten links en rechts van het bed. Open lag ze voor hem. Toen ze zijn tong over haar schaamlippen voelde, sloot ze haar ogen. Ze genoot toen hij haar klitje likte. Haar orgasme bouwde zich snel op en ze kwam al toen ze zijn vinger in haar voelde. Ze kreunde van genot. Hij kuste langdurig haar kutje en kwam toen weer omhoog. Hij kuste haar mond en Ankie proefde zichtzelf op zijn lippen. Toen ging hij naast haar liggen. Ankie draaide zich op haar zij naar hem toe. Haar rechterarm over zijn borst. Haar rechterbeen over zijn benen. Ze begroef haar gezicht in zijn schouderholte. Ze rook hem, ze proefde hem. En ineens besefte ze dat hij haar niet geneukt had.

Ze zocht naar woorden en vroeg: “Rob, waarom heb je mij niet…eh…geneukt? Wil je niet?”

Zijn hand streelde haar haren. “Lieve Ankie. Ik verlang ontzettend naar je, maar…… je hebt toch een vriend?”

Wat? Een vertederend gevoel trok door haar heen. “Omdat ik een vriend heb, hebben we geen sex?” Bestaan dit soort mannen nog? Blijkbaar.

“Ja, Ankie, omdat je een vriend heb. Ik respecteer dat.”

Ze was stil. Ze wist niet wat ze moest zeggen.

Rob vervolgde: “Ik vind je geweldig. Toen jij gisteren de pizza kwam brengen, was ik direct weg van je. Ik verlang vanaf het eerste moment naar je. Maar toen jij vertelde dat je een vriend had, moest ik wel wat afstand nemen. Ik heb je verwend, toch? En, bij god, ik wil je, maar alleen als jij mij ook wil.”

Een rilling trok door Ankie heen. Wat voor een man is dit? Zo vol charme, zo vol respect. Het was bijna niet te omvatten. Ze richtte zich op. Leunend op haar elleboog keek ze hem aan. Onbevangen keek hij terug. Zachtjes zei ze: “Rob, ik wil zo graag dat je met me vrijt. Ik wil zo ontzettend graag jou in me voelen. Bij jou voelt alles zo volmaakt aan.”

“Lieve Ankie, wil je vannacht bij me slapen?”

“Ik wil niet alleen bij je slapen, ik wil met je slapen.”

Een hartstochtelijke kus volgde.

Daarop stond Rob plotseling op. “Even afkoelen.” Hij liep naar het zwembad en sprong er in. Ankie zag hem snel heen en weer zwemmen. Ze genoot van zijn atletische zwemslagen. En toen hij zich uit het water optrok en zijn hoofd schudde, waardoor de waterdruppels alle kanten op vlogen, toen…toen was ze om. Ze zag hoe hij een handdoek pakte en zijn lichaam begon af te drogen. Ze zag zijn brede borst, zijn gespierde armen, zijn benen.

“Ga je mee….Eva?”

“Ja, Adam.”

Ze lachten beiden. Ze ging bij hem staan en ze besefte dat ze zich nog nooit zich zo vrij naast een naakte man had gevoeld. Ze lieten alles liggen en gingen de kamer in. De tuindeuren werden gesloten. Gearmd liepen ze naar zijn slaapkamer waar het brede bed al op hen wachtte. Nu nam Ankie het initiatief. Ze kuste zijn lichaam en likte zijn tepels. Zijn pik was hard. Langzaam daalde ze af en nam hem in haar mond. Haar tong likte het topje en ze proefde wat voorvocht. Ze wist dat ze niet lang met hem kon spelen. Hij was te opgewonden. Ze kroop naar boven en zei zachtjes: “Lieve Rob, neem me. Kom in me. Ik wil je in me voelen.” Ze ging op hem zitten en geleidde zijn pik in haar kutje. Hij was zo hard en zij was zo nat. Ze bereed hem terwijl ze op hem neer keek. Ze wilde het voor hem zo fijn mogelijk maken. Soms snel, soms langzaam. Ze hield hem in de gaten. Ze zag zijn gezicht samentrekken, ze voelde hem nog dikker worden en wist dat hij bijna zover was. “Kom maar, lieve Rob, kom maar.” Ze gaf een gilletje toen ze zijn warme zaad in zich voelde spuiten. Ze bleef op hem zitten, ze hield zijnverslappende pik zo lang mogelijk vast. Maar uiteindelijk gleed hij uit haar. Daarna ging ze bij hem liggen.

Vreemd eigenlijk. Twee keer had hij haar klaar laten komen en nu hij zelf klaar kwam, was zij niet gekomen. Het duurde lang voor ze uiteindelijk sliepen. Ze droomde van hem. Ze droomde van het paradijsje. Eenmaal werd ze wakker. Hij lag rustig in diepe slaap. Ze keek net zo lang naar hem tot haar ogen als vanzelf weer dicht vielen.

Wat een weekend voor Ankie! Wat een weekend voor Rob! Er was iets onvoorziens gebeurd: beiden waren door de bliksem getroffen.