Ik heb een een aantal vrije dagen en besluit deze door te brengen in mijn geboortedorp, Bennekom. Het is een leuk terugzien van oude vrienden en vriendinnen die ik merendeel al in geen tijden meer heb gezien. Er is weinig veranderd in de jaren die ik inmiddels weg ben. Nog steeds is er praktisch niks te doen en de jaarlijkse intocht van Sinterklaas lijkt toch wel het grootste evenement van het jaar.

“Hé Amber! Wat doe jij dan hier?” Een van de Pieten uit de optocht lijkt me te herkennen, ook al weet ik zelf niet wie hij is.

“Hoi Zwarte Piet. Pepernoten bedelen natuurlijk” Grap ik een beetje ongemakkelijk.

“Je weet niet meer wie ik ben hè?” merkt de geschminkte jongeman gevat op.

“Met zo'n laag zwarte verf op je gezicht is dat ook bijna onmogelijk hè?”

“Nog steeds een stout meisje dus? Misschien moet ik je maar meenemen in de zak naar Spanje?”

“Dat zou jij wel willen hè?” Vraag ik ondeugend terug.

“Dat zou ik zeer zeker willen ja” Antwoord Piet terwijl hij zijn zak geopend op de grond neerlegt.

Brutaal stap ik in de jute zak die voor mijn voeten ligt.

“Nou Piet, neem me maar mee” Hij trekt de zak omhoog tot over mijn heupen en gooit mij met een soepele beweging over zijn schouder.

Lachend laat ik mij ontvoeren door de knecht van Sinterklaas. Tot ik na enkele minuten merk dat we het centrum uitlopen.

“Waar neem je me mee naartoe?” vraag ik nu toch wat gespannen.

“Spanje natuurlijk”

“Oké, genoeg gegrapt, zet me nu maar weer neer”

“Even geduld, we zijn er bijna” klinkt het nu een stuk norser terwijl zijn grip verstevigt. Zwijgend laat ik mij meeslepen. We verdwijnen al snel uit het zicht en ik vrees dan ook voor het ergste wanneer ik eindelijk op de grond wordt gezet.

“Je herinnert je echt niet meer wie ik ben hè?” vraagt Piet mij terwijl hij mijn jas rustig begint los te maken. Zijn handen glijden over mijn jurkje heen terwijl ik verstijf van de angst. Ik wil schreeuwen, wegrennen, hem van mij afduwen, maar mijn lichaam werkt niet mee. Mijn jas wordt van mijn schouders getrokken en al snel verdwijnt ook mijn jurk op de grond. De koude herfstwind slaat om mijn halfnaakte lichaam heen als ook mijn beha van mijn lijf wordt gerukt. Blozend bedek ik mijn borsten met mijn handen. Tevreden kijkt mijn belager toe wanneer ik angstig mijn handen voorzichtig weghaal en mijn naakte lichaam laat bewonderen.

“Wat wil je dat ik doe?” Mompel ik hem onzeker.

“Laat mij je eerst even goed bekijken” Nog nooit heb ik mij zo enorm naakt gevoelt met de priemende geile ogen van deze man op mij gericht. Ik voel zijn harde lul door zijn broek heen tegen mijn kont aandrukken als hij van achteren mijn borsten begint te kneden. Angstig laat ik mij als niks anders dan een lustobject betasten en positioneren.

Twee vingers glijden over mijn inmiddels doorweekte slipje heen.

“Ik wist het wel, je bent nog altijd dezelfde slet die zich net zo makkelijk laat gebruiken door wie maar wil” klinkt het nu wat bozer, terwijl mijn slipje omlaag wordt getrokken.

“Maar hoeveel jongens je ook neukte, mijn pik was nooit goed genoeg voor je hè? Want wij waren gewoon goede vrienden toch? Ik kon alleen maar dromen van je, me sufrukken op een fantasie in de hoop dat je me ooit ook eens een beurt zou gunnen. Maar dat gunde je me niet he? Iedereen, behalve ik! Vieze kuthoer dat je er bent!” ik word hard voorover gebogen en even hard duwt hij zijn lul met een flinke stoot naar binnen. Deze man heeft duidelijk geen binding meer met mij en gebruikt mij puur en alleen om wraak te nemen. Ik ben er alleen maar om zijn wensen en zijn fantasie te vervullen. Zodat hij zijn frustraties kan botvieren op het meisje wat hem in zijn tienerjaren niet zag staan. Een harde klap valt op mijn billen en ik schreeuw het uit van de pijn.

“Alsjeblieft stop!” smeek ik nog even als ook een volgende klap volgt en mijn verkrachter zijn lul nu zo diep mogelijk bij mij naar binnen stoot. Ik schaam mij voor het feit dat ik geniet van de pijn en dwang terwijl ik steeds harder en ruwer word genomen. Als een volleerde hoer beweeg ik mee op het ritme om zo diep mogelijk zijn lul in mij te voelen.

Ik verbijt de pijn en begin zachtjes te kreunen wanneer hij het tempo begint op te voeren. Ondanks de pijn, of misschien wel dankzij de pijn, raak ik volledig in extase en zweef ik haast weg van het genot. Het kan mij niet meer hard of ruw genoeg gaan. Blijkbaar heeft mijn geile verkrachter dit door want hij lijkt nu totaal geen rekening nog met mijn gevoelens te houden. Steeds dieper ramt hij zijn lul bij mijn strakke kutje naar binnen en zonder enige vorm van zelfcontrole slaat hij mijn billen rood. Ik zou het normaal nooit toelaten dat een man mij zo respectloos gebruikt voor zijn eigen plezier, maar nu ik geen kant op kan kan ik niks meer weigeren en juist dat geeft mij een enorm vrij gevoel.

Een laatste klap volgt er op mijn kont als de hulp van Sint zich terugtrekt uit mijn pijnlijke kutje.

“Tijd dat je die reputatie van je waar gaat maken met die lekkere pijpmond van je vind je niet?” Zonder iets te zeggen laat ik mij aan mijn haren naar beneden trekken en neem ik plaats op de koude natte grond. Al snel duwt Piet zijn nog harde lul tegen mijn lippen. Met tegenzin open ik mijn mond en proef ik mijn eigen kutvocht op zijn lul. Met zijn handen trekt hij mijn lange haren naar zich toe en als een echte pijpslet laat ik mij diep in mijn keel neuken.

“Zo, dat heb je blijkbaar wel vaker gedaan. Geen wonder dat je zoveel aandacht had op school” merkt hij gemeen op.

“Het was het wachten in ieder geval wel waard. Eens zien hoe je het op jezelf doet” Alsof ik iets heb te bewijzen stort ik mij vol overgave op het pijpen. Rustig voer ik het tempo op en wissel het pijpen af met trekken tot hij zijn grip op mijn hoofd hervat en kreunend in mijn mond klaarkomt. Een flinke lading zaad spuit tot diep in mijn keel en proestend trek ik mijn hoofd terug. Een tweede lading raakt mijn gezicht waarna mijn verkrachter breed lachend zijn vieze lul afveegt aan mijn haren.

Tranen, sperma en kwijl druipen van mijn gezicht op mijn naakte lijf terwijl ik trillend mijn kleding bij elkaar zoek. Als ik eenmaal opkijk is Zwarte Piet verdwenen. Wie er onder die laag zwarte verf zat zal ik waarschijnlijk nooit weten, maar dit was in ieder geval zeker het grootste evenement van het jaar.