Enkele maanden later stelde Johan me voor aan Dago, een grote Duitse Dog. Ik kreeg te horen dat hij al helemaal getraind was. Ik moest bijna lachen om de ironie van die uitspraak. Voor de meeste mensen betekende "getraind zijn" gewoon dat hij ging zitten op commando, of dat hij trucjes kon. Maar voor mij betekende het dat hij menselijke teefjes neukte - menselijk teefjes zoals ik.

"Ik heb hem vorige week gekocht."

Een rilling liep over mijn rug.

"Kom, Dekteef," beval Johan, "kom mee, dan stel ik je voor aan mijn nieuwe puppy."

Langzaam stond ik op van de bank waar ik op zat. Ik zag dat de hond al opgewonden was, want zijn stijve, lange pik was al uit de harige schede gekomen en bengelde tussen zijn achterpoten.

"Nee, alsjeblieft Johan, doe me dat niet aan?" smeekte ik. De onzekerheid en de angst die ik voelde waren in mijn stem te horen, maar ik wist dat Hij er niet naar luisterde.

Stapje voor stapje liep ik naar Johan en de aangelijnde hond die behoorlijk hard aan het trekken was. Toen ik bij hen stond keek ik met vochtige ogen naar Johan, en ik smeekte Hem om me alsjeblieft niet door de hond te laten neuken. Hij antwoordde echter niet. Terwijl dikke tranen over mijn wangen liepen keek ik nog een paar seconden diep in Johan's ogen, maar uiteindelijk liet ik mezelf op handen en knieën vallen en draaide ik me om. Dago twijfelde geen seconde en besprong me meteen. In tegenstelling tot Rex had hij geen hulp nodig. Ik voelde hoe get zware, harige beest zijn voorpoten om mijn lijf klende, en even later zat zijn pik al diep in me.

Terwijl de hond me stevig begon te neuken legde Johan uit dat Hij dit beest gekozen had omdat hij een stuk groter was dan Rex. Hij zei dat Hij nog even gewtijfeld had over een andere hond, maar die was veel te groot geweest. Die andere hond had lange haren, en dat zou het moeilijker maken om onze vrijpartijen - Hij noemde het echt 'vrijpartijen' - goed te kunnen zien. Hij ging verder met te vertellen dat Duitse Doggen ook langer leefden. Dago zou wel vijftien jaar oud kunnen worden. Ondanks het feit dat het moeilijk voor me was om me te concentreren op wat Johan allemaal aan het vertellen was, drongen Zijn woorden wel tot me door. Ik was nu zesentwintig jaar, en wat Hij zei hield in dat ik totdat ik tot eind dertig, begin veertig door deze hond geneukt zou worden. Op de een of andere manier maakte deze gedachten de serie orgasmes die ik inmiddels al aan het ondergaan was plotseling nog intenser.

Toen de hond klaar was met neuken en hij in me vastzat, zei Johan dat Hij gemerkt had dat ik nooit meer klaarkwam tenzij ik door een hond geneukt werd. Wat Hij zei was waar, maar toch ontkende ik het.

"Geef nou zelf toe, je bent hiervoor geboren," zei Hij.

Ik schudde mijn hoofd en keek naar Hem op. "Nee Johan. Niemand is hiervoor geboren. Ja, ik kom ervan klaar, maar dat wil niet zeggen dat ik het fijn vind of dat ik er van geniet. Wat je zelf ook denkt, ik vind dit helemaal niet fijn. Ik wil je slavin zin, niet het teefje van een hond."

Toen de hond even bewoog kwam ik opnieuw klaar. Johan moest hierom lachen. "Dat maakt niet uit, Dekteef. Je bent wat je bent - een vernederingssletje. Je geilt erop om je door honden te laten neuken. En hoe eerder je dat zelf toegeeft, hoe gelukkiger je zal zijn."

"Je hebt gelijk," gaf ik toe. De tranen rolden over mijn wangen. "Ik word geil als ik vernederd word. Ik kom klaar als hij me neukt. Maar dat verandert niets aan het feit dat ik dit soort vernederingen niet wil. Dat verandert niets aan het feit dat ik dit niet fijn vind."

Johan leek hier even over na te moeten denken. Zijn gezichtsuitdrukking werd wat zachter, en ook Zijn stem werd wat zachter. "Goed dan. Je hoeft je niet meer door hem te laten neuken."

Ook al zat ik nog steeds vast aan Dago, ik was heel erg gelukkig en dankbaar om dat te horen. Toen ik even later de kom met hondensperma aan het leeglikken was die Johan onder mijn kutje had neergezet ging ik er van uit dat dit mijn laatste handeling van bestialiteit zou zijn.

Johan had me Zijn Woord gegeven, maar ik merkte al snel dat Dago daar geen boodschap aan had. En dat zorgde ervoor dat ik me dus de hele tijd tegen de opdringerige hond moest verzetten. Hij luisterde helemaal niet naar me, en het feit dat ik de hele tijd naakt was hielp ook niet echt. Dat zorgde voor heel vervelende en lastige situaties. Gelukkig werden zijn pogingen om me te dekken mettertijd steeds minder.

Maar op een dag lukte het hem toch om me te dekken. En dat was de dag waarop ik echt een hondenteefje werd.

Het was ongeveer een jaar nadat Johan me aan Dago had voorgesteld, terwijl Johan buiten het gras aan het maaien was, dat Dago me op een onbewaakt moment overviel. Ik liep net de douche in met de bedoeling de douchevloer te schrobben, toen hij tegen me opsprong, waardoor ik mijn balans verloor en ik met mijn hoofd tegen de betegelde wand viel. Verdoofd als ik was van de harde en pijnlijke klap, voelde ik hoe hij bovenop me kroop. In mijn hoofd verzette ik me uit alle macht, maar mijn lichaam reageerde slechts met enkele zwakken bewegingen. Binnen een paar seconden zat zijn harde hete hondenpik in me. Het duurde enkele minuten voordat ik weer helemaal mezelf was en ik de kracht vond om me te verzetten. Op dat moment zat zijn knot echter al in me en was deze al helemaal opgezwollen, waardoor ik geen kant meer op kon. Hulpeloos en machteloos bleef ik op handen en knieën zitten, en kon ik niet anders dan wachten totdat de knot weer kleiner zou worden en ik los zou komen van Dago.

Uiteraard kwam ik klaar. Ik kwam zelfs heel intens en heel vaak klaar. En dat kwam niet alleen door de vernedering dat ik door de hond geneukt werd. Het kwam vooral door het risico om op deze manier door Johan gevonden te worden, met Dago's pik diep in me. Hij zou namelijk vast denken dat het mijn keuze was geweest, en dat ik dat had toegelaten. En het kwam nog meer door de machteloosheid die ik voelde. Zelfs op het moment dat ik weer helemaal bij mijn positieven was gekomen van de harde klap, zat ik vast aan het beest, en dat zou zo blijven totdat zijn knot weer kleiner werd.

"Ik dacht dat je niet meer door de hond geneukt wilde worden," hoorde ik achter me. Op dat moment was de hond al van me afgekropen en had hij zich omgedraaid zodat we met onze konten tegen elkaar stonden.

Toen de hond bewoog probeerde ik een nieuw orgasme te onderdrukken. "Dat wilde ik ook helemaal niet. Hij heeft me omver geduwd. Ik heb nog geprobeerd om weg te komen maar dat is me niet gelukt."

Johan's reactie was er een die ik niet had verwacht. Hij werd boos, Hij schold de hond uit, Hij verliet snel de badkamer, en even later kwam Hij terug met een emmer koud water die Hij over Dago leeg gooide. Plotseling kromp Dago's knot en was ik vrij, waarna de hond in paniek wegrende.

"Het spijt me. Toen ik je hoorde schreeuwen ben ik meteen gekomen." zei Johan. Opnieuw vloekte Hij op de hond.

Ik was nog steeds een beetje duizelig, maar Johan hielp me recht en bracht me naar de slaapkamer. Toen we samen op het bed zaten vloekte Johan opnieuw. Hij verontschuldigde zich en zei vervolgens dat Hij de hond weg zou doen.

Uiteraard was ik inmiddels gehecht geraakt aan Dago. Ik was zelfs van hem gaan houden. En dus voelde ik me ongemakkelijk bij de gedachte dat hij weggebracht zou worden, ondanks wat net gebeurd was.

"Wat ga je doen?"

"Ik breng hem naar de dierenarts," zei Johan. "Ik wil geen hond in huis die een gevaar voor je is."

"Hoe bedoel je dat?"

Hij was verrassend kalm, maar ik voelde dat wat net gebeurd was Hem heel erg dwars zat. "Ik wil hem laten inslapen. Ik wil niet dat jij gevaar loopt, maar ik kan hem ook niet weggeven aan een ander gezin. Kun je je al inbeelden wat hij dan zou doen?"

"Dat mag je niet doen, Johan! Hij deed alleen maar waar hij voor getraind is. Je hebt hem gekocht om mij te neuken!" Ondanks alles wat net gebeurd was, kreeg ik het niet over mijn hart om toe te laten dat Dago zomaar afgemaakt zou worden.

"Dat maakt niets uit," antwoordde Johan. Hij wees naar de dikke pijnlijke bult op mijn hoofd en merkte op dat ik geluk had gehad dat ik niet erger gewond was geraakt.

Ik begon te huilen. Ik wilde niet dat Hij Dago zou laten afmaken. Maar ik wist niet wat ik kon zeggen. "Dat mag je niet doen, Johan. Dago is een hond, hij weet niet beter."

"Dat kan me niets schelen. Ik moet ervoor zorgen dat hij jou nooit meer pijn kan doen. En je weet dat ik hem niet aan iemand anders kan geven."

Ik merkte dat Hij niet wilde luisteren naar de dingen die ik net had gezegd. Het leek alsof Johan vastberaden was, en dat niets Hem nog van gedachten zou kunnen veranderen.

Uiteindelijk, in een laatste wanhopige poging om Dago te redden, riep ik "maar het was zijn fout niet!"

Johan keek me verbaasd aan. "Wat bedoel je?"

"Ik struikelde en viel!"

"Ja dat weet ik. Hij sprong tegen je op en deed je struikelen. Je had dood kunnen zijn!"

Ik schudde mijn hoofd terwijl ik naar een plausibele uitleg zocht, een uitleg die Hij zou geloven. Als ik helemaal bij zinnen was geweest, en als ik niet zo duizelig was geweest, en als ik niet zo bezorgd was geweest voor Dago's leven, dan was ik misschien in staat geweest om een betere verklaring te bedenken. Maar ik vond het nog steeds moeilijk om helder na te denken.

"Ik zat al op handen en knieën en Dago was me al aan het neuken, Johan," loog ik. "En pas op dat moment gleed ik uit en stootte mijn hoofd. Dago wist niet beter dan me verder te blijven neuken."

Jhan staarde me lang aan, fronste zijn wenkbrauwen en zei uiteindelijk "wacht even, wil je zeggen dat je je vrijwillig door de hond hebt laten neuken?"

Plotseling besefte ik wat ik had gezegd. Het was echter te laat om mijn woorden terug te nemen, en dus knikte ik bevestigend. Wat kon ik anders doen of zeggen? Ik had mezelf figuurlijk in een hoek gedrukt waar ik niet meer uit kon. Als ik Hem de waarheid zou vertellen dan zou ik moeten toegeven dat ik gelogen had, en dan zou Hij Dago laten inslapen. Als ik loog dan zou zijn leven gespaard blijven, maar dan zou ik Dago's teefje worden. Beide keuzes waren vreselijke keuzes.

"Ja," fluisterde ik, omdat ik niet wilde dat ik de oorzaak van Dago's dood zou zijn. "Ik heb me vrijwillig door hem laten neuken."

"Wil je daarmee zeggen dat je dat zelf wilde?"

Ik knikte opnieuw. "Ja, ik wilde het zelf." Dat was het enige dat ik kon zeggen.

Zichtbaar verrast vroeg Johan "dus vind je het fijn om door hem geneukt te worden?"

"Ja," loog ik.

"Waarom heb je me dat niet verteld? Waarom heb je je er al die tijd zo hevig tegen verzet?"

Ik schudde mijn hoofd en zocht naar een antwoord. Toen ik het vond zei ik "ik schaamde me te erg." Deze woorden kwamen fluisterend uit mijn mond, en ik was zelf geschokt omdat ik besefte wat de gevolgen zouden zijn.

Johan glimlachte, en duwde een haarlok uit mijn gezicht. Hij kuste me en stelde me gerust. Hij geloofde me aanvankelijk niet helemaal, maar ik deed mijn best om Hem van het tegendeel te overtuigen, en uiteindelijk beloofde Hij me dat de hond veilig was. Daarna nam Hij me mee naar een arts om de bult op mijn hoofd te laten nakijken.