Martijn wees op een molen en zei: “We hebben geluk: de molen is open. Laten we die gaan bezichtigen!”

We liepen er naar toe en de molenaar heette ons hartelijk welkom en zei: “Loop gerust naar boven om te kijken. Maar, misschien moet meneer even voorop lopen, want het luik gaat heel zwaar. Ik zal als laatste de ladder op lopen. En, doe voor de veiligheid die gekke dingen even uit jullie mond”. Martijn nam de beide botten van ons aan.

Ik had die geile snoepert helemaal in de smiezen en gebaarde Nienke dat zij voor mij moest gaan. Toen ik uiteindelijk op de vijfde sport van de ladder stond, deed ik mijn jurk een stuk verder omhoog, zodat de molenaar de versieringen van mijn onderlijf wel MOEST zien.

Wiegend met mijn heup, zei ik hard, zodat iedereen het hoorde: “Goed vasthouden, want voor je het weet, raak je afgeleid en maak je een misstap”.

“Inderdaad”, zei de molenaar en ik hoorde hem slikken.

Boven gekomen, zei de hijgende molenaar: “Hier vandaan heb je een schitterend uitzicht over het stadje, maar willen jullie rustig praten? Vanaf de molen klinkt alles nogal hard en dat vinden de bewoners van het stadje niet zo leuk”.

Martijn zei: “Daar zullen ze dan rekening mee moeten houden” en hij keek ons nadrukkelijk aan. Daarna voelde ik een steek in mijn onderlijf en de Wevibe kwam tot leven. Ik kon een geluidje net onderdrukken, maar Nienke niet. Die gilde even en de molenaar schrok zich rot.

Martijn zei: “Kom, dames, laten we eens van het uitzicht gaan genieten. Leg de jurkjes maar even daar op die kist neer”. Ik trok mijn jurk over mijn hoofd en legde hem op de kist. Ik ging bij een soort van raam staan, deed mijn handen achter mijn nek en keek naar buiten.

Ik stond achter het raam, maar dan tientallen meters hoog. Die naakte vrijheid was heerlijk!

Maar, ik had niet veel gelegenheid om daar blij van te worden: het trillen in mijn kut nam heel erg toe en het zorgde er voor dat ook het bot in mijn kont mee begon te bewegen.

Uiterlijk bijna onbewogen onderging ik deze plezierige marteling. Nienke moest er heel erg aan wennen en Martijn zette haar in de goede houding, terwijl ze onwennig haar lichaam presenteerde. Ik wist dat niemand ons zou zien. Nienke kon dat ook wel bedenken, maar ze was zo afgeleid door alle nieuwigheden, dat ze het gewoon eng vond.

De molenaar keek met open mond toe en leek geluidloos wat woorden te prevelen.

Martijn begon de frequentie van onze trilapparaten te veranderen en ik genoot er met half gesloten ogen intens van. Ik stond als een standbeeld: handen op mijn rug, met mijn tieten vooruit en mijn kontje naar achteren gestoken. Het bungelende, rubberen hondenbotje uit mijn reet moet er heel vreemd hebben uitgezien.

Nienke kreeg waarschijnlijk dezelfde behandeling en ze gebruikte haar mond echt heel veel. Zo veel zelfs, dat de molenaar bezorgd gebaren begon te maken. Het moest zachter.

Martijn pakte Nienke bij haar halsband, trok haar omlaag en zei: “Pijp hem”.

Ze opende met trillende vingers de gulp van de molenaar en haalde daar een oude, verschrompelde pik uit. De oudere man was zo verbijsterd, dat hij stokstijf bleef staan.

Nienke nam de eikel in haar mond en begon er zachtjes kauwbewegingen op te maken. De man leek het heerlijk te vinden en ik voelde het trillen van het apparaat weer toenemen. Nienke ook, want ze gromde even en viel wat fanatieker op de lul aan.

De lul dempte de geluiden uit haar keel en nu leek Martijn de ‘volumeknop’ helemaal te hebben uitgevonden. Hij zette het veel harder!

Daarna zei hij: “Als de molenaar klaargekomen is, zal ik die dingen zachter zetten, dus: ga je gang, Nienke!”

Die aanmoediging gebruikte Nienke met al haar wilskracht en ze begon ontzettend fanatiek te zuigen aan de pik. Ze lebberde, slobberde en zoog. Toen ze haar handen ook wilde gebruiken, wees Martijn haar terecht: pijpen is pijpen en daar horen geen handen bij: haar mondje moest alles doen!

Heel langzaam kwam er leven in de pik en ondanks dat de ademhaling van Nienke er op wees, dat ze vermoeid werd, bleef ze fanatiek doorgaan. Dat moet best moeilijk zijn geweest met al die afleidende trilgevoelens in haar onderlijf!

Ik had het althans serieus moeilijk om rationeel te blijven denken door hetgeen ik ‘daar onder’ allemaal voelde… Het zou me echt geen moeite kosten om binnen een minuut knallend klaar te komen!

Ik liet dat niet toe en met een geconcentreerde blik en zoveel mogelijk lichamelijk relaxed bleef ik me achter het hoog geplaatste raam aanbieden.

Ik had geen enkele afleiding en kon alleen door mijn hoofd te draaien zien wat Nienke deed en dat was niet de houding waarin ik moest staan. Ik hield mijn ogen open, maar ik zag niets meer. Mijn vingers klemden zich achter mijn rug om mijn bovenarmen, mijn knieën gingen op slot en mijn gedachten zakten weg.

Binnen een paar seconden waande ik me in een andere wereld. Visioenen van sultans met harems, onbewoonde eilanden met zongebruinde, naakte brunettes, kantoren met hoerige secretaresses: van alles kwam er voorbij…

Ik zweefde op een paarskleurige wolk langs al dit soort scenes en iedereen zag er mooi en toegankelijk uit. Ik kon vrijelijk iedereen kussen, strelen en bewonderen. Er was geen schaamte: iedereen lachte.

Ik zweefde urenlang door die ruimte en uiteindelijk vervaagde dat beeld en ik kwam, helaas, weer terug op de aarde.

Ik had moeite om in evenwicht te blijven.

Mijn hele lijf tintelde.

Ik likte mijn lippen en proefde mijn zweet.

Knipperend met mijn ogen probeerde ik iets te zien, maar mijn ogen leken nog niet opgestart te zijn.

Mijn stem gaf alleen kreunende geluidjes en ik voelde iets langs mijn wang schuren.

Mijn armen hingen slap langs mijn lichaam en ik tilde mijn rechterarm op om te voelen wat het was: een touw.

Ik keek omhoog en langzaam zag ik het touw op mijn netvlies verschijnen. Het ging een heel eind omhoog en het eindigde in een katrol.

Ik werd me weer bewust van mijn gehoor. Ik hoorde gehijg, schuifelende voeten, maar ik had niet het besef om daar veel aandacht aan te geven.

Ik zakte door mijn knieën en voelde nattigheid aan mijn heupen toen ik op de grond neer gevleid werd.

Ik voelde iets over me heen gelegd worden: een stel jutezakken. Daarna begon ik te beven en bibberen. Ik voelde me best beroerd!

Martijn zakte naast me neer en nam mijn hoofd in zijn armen. Nienke keek bezorgd toe, terwijl de molenaar zijn gulp dicht deed en het toegangsluik in de gaten hield.

Ik had zeker 10 minuten en heel wat flesjes water nodig om weer bij te komen. Martijn bleef maar flesjes aangeven!

Nienke zei: “Phieuw… Wat ben ik blij dat je weer bij de graat bent. Ik maakte me echt zorgen of het me wel op tijd zou lukken om hem klaar te laten komen”.

Een beetje loens keek ik haar aan en zei: “Het had nog wel even mogen duren hoor: het was daar heerlijk”.

Ik kreeg hand-over-hand meer realiteitsbesef. Ik ging rechtop zitten en controleerde al mijn spieren. Die werkten nog prima.

Nienke vroeg: “Hoe vaak ben je klaargekomen?”

Ik schokschouderde en zei: “Geen idee. Ben ik sowieso klaargekomen dan?”

Martijn glimlachte en zei: “Dit is dus precies waarom een orgasme niet het hoogst haalbare is. De beleving die Odette net heeft gehad, was veel dieper!”

De molenaar riep uit: “Dat kan jij wel zeggen, mannetje, maar d’r had nog nooit iemand aan mijn pik gesabbeld en ik moet zeggen dat het me prima bevallen is! Daarbij was de laatste keer dat ik klaargekomen ben al meer dan een half jaar geleden, dus dit mêske mag over een tijdje prima weer mijn molen beklimmen!”

We lachten even om deze bekentenis en Martijn verzamelde alle speeltjes. Alleen de halsband van Nienke bleef om.

Martijn bedankte de molenaar voor zijn gastvrijheid en ik zag, dat ik tijdens mijn subtrip aan het touw had gebungeld wat eigenlijk gebruikt werd om de volle zakken met graag omhoog te hijsen. Op de vloer was het nat en ik herkende de geur van mijn urine, vermengd met kutvocht. De molenaar depte die op met jute zakken…

We liepen naar beneden, waarbij de molenaar absoluut als laatste van de ladder af wilde gaan. Hij leek bang te zijn, dat hij door geildruppels bekogeld zou worden.

Beneden gekomen kusten we de molenaar tot-ziens en we vervolgden onze wandeling over de stadsmuur. We waren nog steeds een attractie vanwege onze uitstraling, maar de opgefokte energie was er inmiddels een beetje uit.

Martijn liet ons op een terrasje plaatsnemen: naast het smalle trottoir en we moesten onze benen spreiden, zodat iedereen onze geile dozen zou kunnen bewonderen.

Dergelijke opdrachten had ik al eens gedaan, maar Nienke niet. Ik kwam door het koude flesje water weer een beetje meer bij de graat en zag dat Martijn strak naast Nienke zat. Hij had zijn arm om haar heen geslagen en fluisterde lustig in haar oor. Hij leek dronken.

Zijn hand glipte in de hals van haar jurk, gleed heel natuurlijk tussen haar borsten naar beneden en ik zag dat hij, in het openbaar, haar borsten aan het verwennen was.

Even verderop was een ander tafeltje met wat jongeren. Daar werd het stiller en ik zag telefoons op hun gericht worden. Ik fluisterde, zonder mijn lippen te bewegen: “kus elkaar”.

Ze begonnen op een geile manier te tongen en Nienke zal blij geweest zijn met het absorptievermogen van haar maandverband.

De filmers stonden op en maakten van korte afstand opnames. Martijn had ze in de gaten en met een geile beweging verbrak hij de kus met Nienke, die hijgend en smachtend nagenoot van alle aandacht. Martijn zei tegen de filmers: drie jongens en een meisje: “Als jullie een plek weten waar geneukt kan worden, dan mogen jullie deze loopse teef gebruiken”.

Nienke had het amper gehoord en ik was blij dat Martijn in enkelvoud sprak, dan kon ik nog wat langer bijkomen…

Een filmer zei: “Ik woon hier een kilometertje vandaan. Het lijkt mij wel een lekker voorstel!”

Hij bekeek Nienke ondertussen wellustig en zijn maatjes verdrongen zich om Nienke.

“Prima”, zei Martijn. “Iedereen die mee wil kan meelopen”.

Met heel wat hilariteit vertrokken we in de richting die de jongen aangaf. Zijn stoere praat verdween als sneeuw voor de zon en hij besefte al snel dat hij iets had gezegd wat misschien wel verstrekkende gevolgen zou hebben. Om hem wat tijd te geven, zei ik vrij hard tegen Martijn: “Meester, ik moet nodig plassen. Waar zou dat kunnen?”

Martijn stopte, waardoor de hele groep stil hield. Martijn draaide zich om naar mij en wees op een rioolputje tussen ons in. “Dat lijkt me een mooi plekje”.

“Dank u Meester”, zei ik neerbuigend.

Ik hurkte boven het putje en terwijl iedereen toekeek, sproeide ik mijn urine over de deksel van het putje. Ik genoot van het broezende geluid en van de verminderde spanning op mijn blaas.

Tenslotte wreef ik even met mijn hand over mijn kutje om de laatste druppels weg te halen en likte daarna mijn hand schoon.

“Dank U, Meester”, zei ik deemoedig. Daarna stond ik op en deed mijn handen achter mijn rug.

“Sjeezus!”, hoorde ik iemand in het groepje zeggen. “Ik zou willen dat mijn meisje zo goed luisterde!”

Ik zag Martijn glimlachen en hij zei: “Nienke, dit is een mooi moment voor jou om ook te pissen. Ga je gang”.

Iedereen stond er omheen, wat een menselijk schild om het putje leek te vormen. Maar: het waren ook allemaal ogen die op het onderwerp gericht waren. Nienke huiverde, maar kwam toch naderbij.

Ik zei, hard genoeg zodat iedereen het hoorde: “Ze is net ongesteld geworden. Daarom heeft ze een onderbroekje aan, maar dat is geen probleem: ze kan het makkelijk aan de kant doen”.

De vernedering voor Nienke was nu maximaal en ik was serieus benieuwd hoe zij zich in deze situatie zou redden. Ze strekte haar lichaam, zuchtte heel diep en hurkte over het putje.

Daarna probeerde ze te pissen, maar dat lukte niet.

Ze had misschien wel aandrang, maar alle publiek om haar heen maakte het voor haar heel erg moeilijk. Martijn liet het even begaan en ik keek belangstellend toe.

Al snel kwamen er op- en aanmerkingen naar Nienke en die waren best negatief. Martijn stak zijn hand op en zei: “Als jullie in een lesauto zitten en een straatje-moeten-keren, vinden jullie het dan leuk als er iemand gaat toeteren?”

Die vergelijking sloeg aan en ze werden rustiger, maar degene die aangegeven had dat ze wel naar zijn huis konden gaan, zei: “Dat interesseert me niet zoveel. Ik wil die waardeloze sloerie wel eens dekken”.

Na deze heftige woorden viel er een stilte en Martijn keek naar mij. Ik hoefde niet na te denken, draaide mij een klein beetje in de richting van de spreker en zei: “Het lijkt er op, dat je Nienke bedoelt. Nienke is een mens. Nienke is normaal. Misschien een beetje anders dan veel anderen ‘normaal’ noemen, maar dan nog steeds: ze is een mens. Jij kan niet bepalen of ze een sloerie is. Ik ken haar wat langer en ik denk dat zij dat niet is.

Daarnaast bepaal jij niet of jij haar zou mogen dekken, neuken of aanraken. Dat bepaalt Meester Martijn”.

Ik had met een paar simpele zinnen heel veel duidelijk gemaakt en de jongen stribbelde nog wat met woorden tegen, maar uiteindelijk leek het er op, dat de groep af zou druipen.

Martijn vroeg aan de jongen wat hij met Nienke had willen bereiken. De jongen sloeg dicht en Martijn sloeg vaderlijk zijn arm om de jongen heen en zachtjes zei de jongen iets tegen hem.

Martijn knikte en zei tegen Nienke: “Trek je onderbroek uit en laat hem zien”.

Per direct kreeg ze een enorme boei van schaamte en zonder dat iemand iets anders zag, stroopte ze haar onderbroek naar beneden met het maandverband er in. Ze moest het aan iedereen laten zien en ik dacht werkelijk even, dat ze weg zou rennen. Maar, ze bleef en liet de inhoud van haar broekje zien. Schoon en zonder bloed.

Martijn knikte goedkeurend en zei: “Je mag het broekje aan deze jongen geven. De volgende keer mag je trouwens wel iets mooiers aantrekken. Dit is niet echt geil om te zien…”

De jongen dacht ongezien aan het broekje te kunnen ruiken en ik zei gelijk: “Haar geil ruik je niet, want er zat een maandverband voor. Misschien kan Nienke hem nog een keer in haar kut doen?”

Martijn gebaarde dat het goed was en met enige tegenzin, maar toch ook verlangen gaf de jongen hem terug aan Nienke. Die was tot op het bot vernederd en deed inmiddels maar gewoon wat haar gezegd werd… Ze haalde het broekje door haar kut en daarna gaf ze het terug aan Martijn, die vroeg of ik hier nog iets aan toe te voegen had.

Ik knikte en ik kreeg het broekje. Ik hield het voor mijn kutje en met mijn andere hand bewerkte ik mijn ‘vrouwelijke geslachtsorgaan’ en na een paar minuten sproeide mijn geil over het broekje.

De toeschouwers hadden ogen op stokjes en Martijn overhandigde het natte textiel aan de jongen. Martijn zei: “Hier heb je één van de geilste slipjes die je ooit tegen zal komen. Wij houden van laagdrempelige seks, zijn zeker niet allergisch voor het woord ‘lust’ en gaan altijd respectvol met iedereen om. Daarom denk ik, dat het goed is, dat we het voor nu hierbij bij laten en als jullie meer info of actie willen, dan kan je slet-Odet bellen of appen”.

Ik noemde mijn mobiele nummer en drie van de vier leken het op te slaan. We zouden wel zien wat de bijvangst van deze actie zou zijn.

Martijn vervolgde: “Vandaag wordt er dus niet met Nienke geneukt, maar iedereen kan die kutlucht van haar van het broekje ruiken wat hij daarzo heeft”.

Er klonk instemmend gemompel en na een kort afscheid liepen we een andere kant op: Martijn voorop met zijn twee slavinnen aan de riem achter hem aan.

Nienke zei tijdens het lopen tegen mij: “Het is toch niet normaal hoe sexy dit allemaal is. Elke paar minuten lijkt er wel iets te gebeuren!”

Ik knikte en knipoogde even naar haar. Ik bedacht me, dat het allemaal te makkelijk ging. Het leek allemaal wel georganiseerd te zijn.

“Meester?” vroeg ik.

Martijn stopte, draaide zich om en zei: “Ja?”

“Waren deze ontmoetingen georganiseerd?”

Hij glimlachte even en zei: “Minder dan je denkt. Dat Nienke in de winkel het speldje kreeg was wel georganiseerd. Dat is het logo van Mark met zijn bedrijf. Het hartje staat voor de liefde en passie, het kruis voor geloof en vertrouwen. Samen beelden ze een kutje uit. Het oneindig-teken komt samen bij de plaats waar het klitje zit en geeft de oneindige lust aan.

De man achter de toonbank heeft Nienke even apart genomen en haar in alle rust en openheid gevraagd of ze zich gedwongen voelde, of ze veilig was en zo. Die check heb ik georganiseerd. Dat wilde ik doen, omdat Nienke nog erg jong is en zich ineens in dit avontuur heeft gestort. Ik wilde dat iemand anders het zou vragen, zodat ze goed na zou denken over haar keuze.

Dat heeft ze gedaan en daarom kreeg ze het speldje”.

Ik knikte en zei: “Ik snap het. Dus de molenaar was niet gepland?”

“Wel gepland, maar de molenaar wist niet dat er bezoek zou komen”.

Ik dacht daar even over na en zei: “Als die ouwe man dus impotent was geweest, zat Nienke nu nog aan zijn lul te lurken?”

Martijn grinnikte even en zei: “Dan was jij nooit meer uit die subtrip gekomen en verkeerde je nog steeds in de wondere wereld die subspace heet”.

Ik baalde dat die man niet impotent was… Maar, dat was ook niet echt eerlijk… Subspace was heerlijk, maar om er van te kunnen blijven genieten moet je het afwisselen met ‘normaal’ leven. Mijn baalmoment was dus snel voorbij en ik grijnsde even naar Martijn. We liepen naar de auto en we wachtten totdat Martijn aangaf dat we in konden stappen.

Ik stonk vreselijk naar seks en Martijn zei: “Doe je jurk uit en leg die op de achterbank, zodat je ranzige kut mijn achterbank niet laat stinken”.

Ik bedacht me niet, keek niet eens om me heen en haalde de jurk over mijn hoofd en drapeerde die op mijn zitplaats. Martijn had intussen de goed gevulde leren tas op de passagiersstoel geknikkerd.

Hij was dan wel onze Meester, maar hij had wel alle boodschappen de hele tijd gedragen!

Ik kreeg een seintje dat ik in kon stappen en ik snoerde direct mijn gordel om. Ondanks dat er niemand in de buurt van de auto was, voelde ik me heel erg kwetsbaar, zo naakt, alleen in de auto. Ik hoorde Martijn zeggen: “Odette, doe je raam open”.

Inwendig zuchtte ik, want nu hield zelfs het glimmen van het glas mijn naaktheid niet meer verborgen… Een halve seconde later zakte het raam naar beneden en het bovenlijf van de verbaasde Nienke werd naar binnen geduwd. Ik hielp haar, zodat ze zich nergens tegen stootte.

“Bek dicht”, hoorde ik Martijn zeggen en het was maar goed dat ik heel snel mijn hand voor Nienkes mond deed, want ze had niet snel genoeg door, dat dit korte bericht voor haar bestemd was.

Ze kreunde hard en ik zag haar ongeveer 10 cm de auto in geduwd worden. Daarna veerde ze weer een beetje naar buiten.

Martijn was haar aan het neuken! Voorovergebogen door het autoraampje werd ze als een straathoer genomen. Ik glimlachte even en Nienke wist niet goed hoe zij zou moeten reageren.

Ik vroeg: “In je kutje?” en ze knikte vaag.

“Dan zal hij snel omsteken. Let maar op”.

Ik perste mijn mond op de hare en we begonnen te tongen. Het was maar een paar stoten later en Nienke gilde gesmoord. Het was duidelijk: Martijn had zijn lul in haar kutje bevochtigd en gebruikte dat als glijmiddel voor haar stroeve aars.

Hij wisselde een paar keer, waardoor hij haar natuurlijke glijmiddel verdeelde. Daarna begon hij haar hard en diep in haar achterste te neuken.

Terwijl ik met Nienke aan het tongen was, bedacht ik dat het maar goed was dat ze dwarsfluit speelde: dan kon ze morgen tijdens de les gewoon blijven staan. Bij een harp of een cello was dat een stuk lastiger uit te leggen geweest!

Ik keek naar links en zag een echtpaar aan komen lopen. Een standaard setje met beide dezelfde Gaastra jassen aan… ‘Boring!’

Ik zei, hard genoeg dat ook Martijn het hoorde: “Let op, voor je. Er komen mensen aan”.

Martijn reageerde niet en ondanks dat ik zeker wist dat hij het gehoord moest hebben, wijzigden de stoten niet. Ik vond het prima. Hij wist er van en hij had ervaring genoeg om dit op te lossen.

De man wilde instappen, maar zag Martijn staan en zei vrij hard: “Lekker van het weer aan het genieten?”

“Ja”, zei Martijn. “Het is echt genieten nu!”

“We hebben lang zat alleen maar nat weer gehad, toch?”

Martijn deed nog een paar harde stoten en zei: “Een beetje nat is wel lekker, maar ik heb een hekel aan koud!”

“Ik ook, maar: geniet er nog van!”

“Dat doe ik”.

De man draaide zich om en Martijn bokte zijn onderlijf hard naar voren en ik zag de ogen van Nienke groter worden.

“Wat is er?”

“Er kriebelt wat heel diep in mijn kont.

“Dat zijn de zaadjes van Martijn die hij in je aars aan het spuiten is”

“Geil!”

“Uhuhh!”

Terwijl de auto wegreed, verlieten de laatste zaadjes de koker van Martijn en Nienke werd naar buiten getrokken, waarna ook zij haar jurk uit moest trekken om het zaad op te vangen wat er uit zou druipen en om eventueel menstruaal vocht op te vangen. Ik hoorde nog een sneer van Martijn: “Ik denk namelijk dat je slettenkut nog niet genoeg geoefend is om mijn zaad binnen te houden!”

Ze drapeerde haar gele jurk op de achterbank naast me en stapte met een rood hoofd in.

Ik werd verrast doordat ik een ruk aan mijn haren kreeg en een seconde later had ik de leuter van Martijn in mijn mond. Ik proefde de darmen van Nienke. Die speciale smaak vond ik niet lekker, maar ik maakte vol liefde Martijns genotsknots schoon.

Na een minuutje haalde hij zijn pik weg van het raam en ik likte mijn lippen schoon, zodat ik de smaak wat eerder kwijt zou zijn. Martijn kroop achter het stuur en reed zonder een woord te zeggen weer weg.

Naast me zag ik dat Nienke verwoede pogingen deed om haar neukgaten dicht te houden, zodat er geen vlekken op de lichte, gele stof zouden komen. Ik wist dat het nutteloos zou zijn.

Onderweg bewonderde ik het logo wat op de riem van Nienke zat en het was echt een mooi, klein, lief kutje.