Het is weer eens zo een ochtend, zuchtend loop ik naar mijn auto om richting mijn werk te vertrekken. Het is half zeven en het eerste telefoontje heb ik al weer verwerkt, weer een chauffeur ziek en de planning voor deze dag ligt alweer in duigen.

Het is iets wat zo vaak gebeurt de laatste jaren, je deelt het werk in en de volgende dag ligt je plannetje al weer in duigen.

Chauffeur ziek, verslapen of auto kapot en de gevolgen zijn dat je s ochtends al met één nul achter staat.

Had ik maar een vak moeten leren, zucht ik terwijl ik de sleutel in contact slot omdraai en de motor van mijn auto aanspringt.

Wie ik ben, ik ben Peter, een 50 jarige man getrouwd met Angelique, een aantrekkelijke vrouw van nu 45 jaar. Mijn grote liefde al vanaf de middelbare school.

Angelique is een mooie vrouw, één meter vijfenzestig lang, donker blond haar en blauwe ogen. Een heerlijk lichaam wat na ons kind wel een maatje meer is geworden, maar álle rondingen op de juiste plaats heeft. Heerlijk om vast te pakken. Mooi en met een stevig paar borsten, BH maat 85C, met trotse tepels. Haar oude lange coupé haar is helaas tegenwoordig kort, dit omdat het makkelijker is in je werk als verpleegkundige. Geen staarten knotjes of rollen in het haar meer.

Samen hebben we één kind, een mooi dochter die verdacht veel op haar moeder lijkt. We hadden graag meer kinderen gewild maar het is ons niet gegeven.

Ik werk trouwens op de planning van een transportbedrijf, voor winkel bevoorrading van hele grote supermarkt keten.

Langzaam stuur ik de auto de straten door in richting van de snelweg en overdenk de laatste dagen. Ik ben nu vijftig en ik zit echt in een soort midlifecrisis, ik baal van mijn werk maar switchen zit er niet meer in. Het salaris is te goed en de kachel toch moet roken; zei mijn vader vroeger altijd. Ik mis die ouwe, denk ik, veel te vroeg gestorven, ik had hem nog zo veel willen vragen. Zeker over de issues waar ik nu mee worstel.

Mijn huwelijk is goed, maar ben ik gelukkig?

Ik vraag het mezelf regelmatig af. We leven te veel langs elkaar heen. Jij hebt je werk, doet daarnaast het huishouden en zegt, gelukkig te zijn. De sex is een sleur aan het worden, 1 keer per week als jij er zin in hebt. Je libido ligt veel langer lager dan de mijne, maar ik wil niet pushen. De spanning is er wel uit, vroeger wilde je vaker, was het spannend. Begon jij soms een soort rollenspel, dan was ik een vervelende patiënt of een knappe dokter, en was ik de hoofdpersoon in je fantasie.

Jij werkt al jaren in de verpleging en in begin van ons huwelijk droegen de zusters nog een verpleegsters jurk. Nu zijn het vormloze universele broekpakken geworden en zijn de vrouwelijke vormen daar ver in te zoeken.

Het kwam destijds regelmatig voor dat ik je nog in uniform, met opgetrokken rokgedeelte van je jurk, ons naar de sterren neukte.

Dat geluk heb ik dan wel weer, je kan en komt gewoon heerlijk klaar bij penetratie.

Ik probeer het nog wel eens, een hint richting een rollenspel, of een knuffel en hand op je heerlijke kont in uniform, maar krijg dan een snauw of nee ons kind kan elk moment binnen komen of ons horen.

Of de dooddoener; ik ben moe, en heb een beetje hoofdpijn. Dus nee, een gevarieerd sex leven zit er niet meer in, ach ik help mezelf wel, om de druk van de ketel af te halen.

Ons kind, daar draait het bij jou vaak om, dat is je alles. Voor mij ook hoor, begrijp me niet verkeerd, daar ga ik voor door het vuur. Trouwens ook voor mijn vrouw, want ik hou nog steeds zielsveel van haar. Maar met haar wil ik toch echt wel oud worden, en dan is onze dochter al lang het huis uit.

Dus komt bijna dagelijks de vraag in mijn hoofd , is dit alles ?

Terwijl ik de snelweg A20 opdraai, zing ik zachtjes dit oude

Doe Maar nummer ;

Ga zitten want ik wil eens met je praten

Ik ben allang niet meer zo blij als toen

Nee schrik maar niet, ik wil je niet verlaten, nee-heeyyy

Er is iets en ik kan er niks aan doen.

We komen niets te kort, we hebben alles, alles

Een kind, een huis, een auto en elkaar

Maar weet je lieve schat wat het geval is,ah-haaaaa

Ik zoek iets meer, ik weet alleen niet waar

Hoe waar is deze tekst. En hoeveel mensen met mij, denken dit en hebben dit gevoel.

Ik vermoed zelfs dat bepaalde sites hier hun klandizie uit halen.

Dan langzaam komen de woorden van jou van eergisteren avond weer naar boven, je frustratie en je boosheid.

Ik kreeg er weer eens van langs, het eeuwige stokpaardje. Waarom ben je weer zo laat, kan je niet even bellen, dat is toch niet zo moeilijk.

Ze heeft gelijk, ik ben een workaholic, kan het niet los laten, het moet kloppen. De directeur vind me een goede gast, niet lullen maar poetsen.

De chauffeurs een toffe peer, want ik probeer altijd rekening te houden met hun dingetjes tijdens de planning. Trouwerij, begrafenis, tandarts of doktersbezoek, verjaardag van kinderen, vrouw of wie dan ook. Zij vragen en ik probeer er een mouw aan te te passen.

Voordeel hiervan is, dat chauffeurs voor mij altijd net dat stapje harder lopen of dat tandje bij willen zetten mocht ik erom vragen.

Nadeel, ik zit vaak tot 8 uur s avonds of later nog op kantoor, klootzak die ik ben.

Het salaris is goed, auto van de zaak, telefoon van de zaak.

Maar Mijn vrouw heeft wel gelijk, het gaat ook door zonder jouw, denk toch eens aan jezelf.

Ze heeft gelijk maar waarom haasten om thuis te komen? Zo spannend is ons huwelijk niet meer, het kabbelt maar voort. Jij hebt je hobby’s op de computer, ik de mijne zaterdag op het voetbal veld als amateur scheidsrechter.

Ik heb me er bij neer gelegd, het zal wel zo horen. Dit Was mijn laatste gedachte terwijl ik het industrieterrein opdraaide.

Hallo Jumbo!!! Nieuwe dag, zelfde shit.

Ik kom thuis, en zoals gewoonlijk ben ik weer aan de late kant, weer het nodige gezeik op de zaak gehad om de boel rond te krijgen.

En terwijl ik de kamer in kom lopen, zie ik je zitten in je bureau stoel voor je computer te rommelen met een of ander plaatje.

Ik kom achter je staan en leg me handen op je schouders en buk me voorover en knuffel zachtjes in je nek... Jij moet giechelen maar wijst me niet af. Dus ik stop nog niet, maar bijt nu zachtjes in je nek en knabbel daarna op je oorlelletje.

Je sluit je ogen, en ik laat mijn handen nu vanaf je schouders naar beneden glijden,

langzaam pak ik je beide borsten vast.

Ze zijn na al die jaren nog steeds lekker stevig 

en ik kneed ze langzaam in beide handen en ik voel door de stof van je blouse en BH, je tepels harder worden.

Hmmmm, wel lekker dat gevoel, en ik knabbel nog steeds aan je oorlelletje en jij maakt nu een raar  grom geluidje..

Vind je het nu fijn,…of niet.

Ik vraag er niet naar...krijg nu andere plannen.

Langzaam laat ik mijn handen nu over je lichaam glijden en buk me iets verder naar voren.

Jij glijdt nu iets onderuit in de stoel en ik kan je nu zoenen.

Onze monden vinden elkaar en je begint aan een heftige tongzoen. Ja, wat lijkt dit lang geleden.

Het voelt zo vertrouwd en fijn, als bij de eerste keer.

Nu jaren terug, alleen nu weet je wel hoe 

je tong te moeten gebruiken,ondertussen glijden mijn handen over je blouse van boven naar beneden.

En ik vind de knoopjes, hmmm dat word even worstelen.

Getver, rotdingen, nooit handig geweest in knoopjes. Maar één voor één weet ik ze los te krijgen, op weg naar beneden.

Ik trek aan je blouse zodat het laatste stukje stof uit je broek glijdt en ik het laatste knoopje open kan maken. 

Je blouse valt nu open, en ik laat mijn handen over je lichaam glijden over je warme huid.

Strelend voel ik de glooiingen en de vertrouwde heuveltjes van je lichaam.

Ik laat mijn handen via je buik omhoog glijden, naar je borsten en ik laat mijn handen nu rusten op je borsten.

Ik voel de warmte en de harde tepels door de stof van je nylon BH. De stof is lekker dun en glad. En ik gluur stiekem wat voor BH je aan hebt, terwijl we nog steeds in een tong duel verwikkeld zijn.

Ik zie het, het is die mooie zwartje doorschijnende die ooit van mij voor de kerst hebt gehad. 

Hmmm lekker, ik zie je stevige borsten en voel je harde tepels door de stof.

Ik word warmer... ik verbreek ons tong duel en ik ga nu rechtop staan en pak de stoel bij de leuning.

In één ruk draai ik hem om, makkelijk zo'n echte grote bureau stoel met wieltjes.

Je begint te lachen , beetje zenuwachtig, en zegt; “ hee schat, wat ben je nou aan doen joh, de buren”

“ Ik heb schijt aan de buren lieverd” is het enige wat ik hierop zeg.

En ga op mijn knieën voor je op de grond zitten, ik pak nu met beide handen je in de achterkant van je knieën, en trek je iets verder onderuit in de stoel, waardoor Ik tussen je benen kom te zitten.

Ik kom weer naar voren en kan je weer zoenen en laat mijn handen over je benen glijden.

Jij legt je armen om mijn nek en we gaan weer een heftig tonggevecht aan.

Maar ik stop met zoenen en laat mijn mond nu langzaam over je lichaam glijden.

Knuffel je nek, je hals en glij zo af naar je borsten, en ik zie de tepels door de stof..

En hapt er zachtjes in door de stof voel ik ze nog harder worden.

Ik streel je benen met mijn handen en schuifel op mijn knieën iets achteruit zodat ik je beter kan strelen. En ga met mijn handen nu over je benen en kneed langzaam je dijen en glij zo langzaam omhoog. Ik plaats mijn linkerhand nu op je ene borst en kneed je tepel, terwijl mijn mond de andere tepel door de stof van je BH heen te grazen neem.

Mijn rechterhand is nu onderweg naar het knoopje van je broek.

“ Schat..” , hoor ik je nu grommen, “ niet doen” maar ik heb nu geen gehoor voor je.

Ik wil jouw en wel nu, en ik maak de knoop van je broek los en rits je gulp open.

“Nee lieverd, niet hier..”. zeg je weer, maar het klinkt al veel zwakker, en je stribbelt ook niet echt tegen.

Je bent verrast, dit verwachtte je niet, ik trouwens ook niet, maar ga door, dit is nieuw..

Ik ga rechtop zitten op mijn knieën voor je en pak met 2 handen nu de rand van je broek vast

en begin te trekken.

“ Nee joh “, zeg je, “ niet doen”

Maar ondertussen wip je toch met je billen omhoog van de zitting, zodat ik broek naar beneden kan trekken. 

Je slipje komt mee, maar blijft een beetje hangen rond je heupen, jij glijdt ondertussen toch iets naar beneden in je bureau stoel.

Wat mijn bewegingsruimte wel ten goede komt. Je jeans is nu bij de grond en ik trek hem van je benen af.

Daar zit je voor me, verbaasd, ..verward, in je BH, blouse open geknoopt en een slipje wat half op je heupen hangt.

“ Schat, nee…….toe, ..de buren..”

Maar toch zie ik aan je dat het je opwindt.

Dit is nieuw, ik kom naar voren nu en kus je benen, terwijl je onderuit gezakt in je stoel ligt. Dan knuffel ik je buik, ik steek me tong uit en kriebel je navel.

Je lacht,..” nee joh”, maar ik ga lekker door en ik laat mijn mond nu toch verder naar beneden afzakken.

Mijn rechterhand trekt je slipje verder opzij.

Zodat ik je heerlijk gladde en geschoren poesje zie.

En ik plaats mijn eerste zoen op je

schaamlippen en ruik jouw geur.

Hmmm, zo lekker, ik knuffel je poesje zachtjes en mijn linkerhand glijdt nu strelend over je lichaam. 

En ik streel je borsten nog eens en laat hem dan in één keer afglijden over je lichaam naar je poesje.

Waar twee vingers van deze hand nu langzaam je lipjes iets opzij duwen en openen, waardoor je genotsknopje voor mij zichtbaar wordt.

Ik plaats mijn mond nu op je poesje en vind dat kleine knopje wat steeds harder word, en ik lik nu zachtjes aan je klitje… zo lekker. 

Ik proef je lichaam, ik ruik jouw geur, wat hou ik toch van je.

Je handen die tot op dat moment nog naast de stoel hingen komen op mijn hoofd, en je schrikt van je eigen geilheid. Als je mijn hoofd harder tegen je kutje aan drukt en hard begint te kreunen.

Dit is nieuw voor je, normaal laat je zoiets echt niet toe, ben je meer gereserveerd, angstig om betrapt te worden.

Nu laat je jezelf gaan en er komen gevoelens los die je al tijden niet meer had.

Ik laat ondertussen stiekem 1 vinger je doosje in glijden. Jedum, wat ben je al lekker nat, ik laat mijn middelvinger nu langzaam dieper je doosje in glijden.

En daarbij draai ik mijn hand iets zodat ik aan de binnenkant dat ribbelige stukje huid voel.

Of dit nu die beruchtte g-spot is., ik weet het niet, maar jij vindt het altijd prettig als ik dat plekje streel, terwijl mijn tong nog steeds je klitje bewerkt.

Dan stop ik mijn wijsvinger als tweede vinger in je doosje in en druk ook die tegen de ribbeltjes aan. Ik hoor je ademhaling versnellen en je begin het stoten van mijn vingers nu met je lichaam te volgen.

Je begin te grommen en te kreunen en hoor je alleen maar zeggen, “ Jezus…”

Ik vinger je nu met 2 vingers stevig door.

Je bent kletsnat nu, en ik voel je sappen vermengt met mij speeksel langs mijn vingers lopen. Ik hoor het soppende geluid van het in het uit stoten van mijn vingers.

Mijn ringvinger is nog vrij en deze druk die nu zachtjes tegen je anus aan, en smeer het nat wat langs mijn vingers loopt daarover uit. Je gromt weer,…. Trekt aan mijn haar, maar duwt ook harder op mijn achterhoofd, mijn hoofd tegen je buik aan. Maar ik weet niet hoe ik dit moet zien; protest of…niet.

Normaal mag ik daar nooit komen, je anus is verboden gebied. Dit is normaal de harde lijn, de “ no go area” . Geen tong, geen vinger, no way.

Maar nu gebeuren al meer dingen die normaal onder jouw taboe vallen.

Je lichaam vangt nu elke stoot van mijn vingers op, en je ademhaling gaat nog sneller en word luider. Ik neuk niet jouw met mijn vingers, maar jij neukt jezelf nu keihard op mijn vingers.

En terwijl jij je lichaam uit de stoel omhoog laat komen, plaats ik mijn ringvinger nu op je aars,

en terwijl je naar beneden komt glijdt mijn vinger je kontje in.

Dit was te veel voor je, je gaat over een drempel, en je lichaam begint te bokken en te verkrampen, je gromt en kreunt en je pakt met twee handen mijn hoofd beet en probeer deze in je lichaam in te drukken.

Je romp draait en je knijpt nu met je lichaam, mijn hoofd zit in een soort wurggreep.

Je komt klaar als nooit te voren, dit heb ik niet eerder meegemaakt. Er spuit vocht uit je kut. Het lijkt wel of je flauwvalt, je hoofd slaat naar achter tegen de leuning en klapt daarna naar voren op je borst en je trekt je lichaam in een spatische vorm in de stoel.

Je verslapt nu iets en ik weet te ontsnappen uit je greep. Ik hap naar lucht als ik weet los te komen.

Ik laat mijn vingers je lichaam uit glijden en kom dan langzaam overeind en bekijk je nu op een afstand.

Je ligt half uitgeput, te happen naar adem, in de stoel. Blouse open en los, je slipje om je enkels. Je armen hangen slap langs de stoel naar beneden. Maar dan zie ik die blik in je ogen, verbaasd, verwonderd.

Hhmmm denk ik ...toch iets goed gedaan . Na enkele minuten sluiten je ogen zich, om na enkele seconden weer open te gaan en je kijkt me raar aan, stralend van liefde.

Ik kijk op je lichaam neer, zie je ademhaling je lichte transpiratie, ik voel een liefdevolle gloed door mijn lijf stromen, je bent zo mooi, wat hou ik toch van je.

Waarna ik alleen nog maar kan zeggen;

“ sorry dat ik zo weer zo laat ben...”