Marthe

Er was geen gelegenheid om met Jarne te spreken die vrijdagavond. Een beetje teleurgesteld ging ik om half tien naar bed en toen ik mijn broer even later op de overloop naar de badkamer hoorde lopen, ging ik vlug naar hem toe om hem toch enkele woorden in te fluisteren. Gelukkig stond beneden de TV aan, zodat ik niet bang hoefde te zijn dat mijn ouders me konden horen.

'Luister eens, Jarne,' zei ik zacht, 'mama is er achter gekomen dat ik vannacht bij jou geslapen heb.' Hij keek verschrikt op, maar ik stelde hem met een gebaar van mijn hand op zijn bovenarm gerust: 'Ze was niet boos, geloof me. Meer kan ik nu niet zeggen, alleen dat ze er straks met papa over gaat spreken. Ze zal een goed woordje voor ons doen, Jarne... Maar morgen... morgenochtend zullen we te horen krijgen wat hij erover denkt. Mama zal doen wat ze kan, maar hoe papa gaat reageren, weet ze ook niet.'

Jarne was er niet gerust in, dat zag ik duidelijk aan zijn ogen. Ik zei hem nog vlug dat ik eigenlijk niets tegen hem had mogen zeggen van mama, maar dat ik vond dat hij dit toch moest weten. 'Dat is goed van jou, zusje,' zei hij, 'maar ik geloof niet dat ik deze nacht een oog zal kunnen dicht doen.'

'Ik duim voor ons,' fluisterde ik hem in het oor en liep daarna snel naar mijn kamer. Van mijn dagelijks wrijfpartijtje terwijl ik ondertussen aan Jarne dacht, kwam het deze avond niet. Integendeel, voor ik het besefte was ik weesgegroetjes aan het prevelen! Stel je voor, dat moest al minstens vier jaar geleden zijn, van in mijn laatste jaar in de nonnenschool... Maar de tekst kwam er regel voor regel uit in mijn hoofd, al vocht ik er tegen want wat zou de heilige maagd Maria mij in dit geval willen helpen? Voor de moeder gods was ik toch zonden aan het doen? Toch smeekte ik haar en haar zoon om mij en Jarne bij te staan, al was het maar om papa gunstig te stemmen en ons niet straffen zoals de ouders van mama dat hadden gedaan.

Al biddend moet ik in slaap gevallen zijn en toen ik om zes uur wakker werd om te gaan plassen, zat het riedeltje van 'Wees gegroet, Maria' nog altijd in mijn slaperige hoofd. Ik geloof dat ik nog nooit zoveel geplast heb als toen, het bleef maar komen en komen in één lange, heftige straal en ik zat bibberend en bevend op de pot. Ik werd me ervan bewust dat ik heel bang was. Terug in bed viel ik toch snel weer in slaap, maar heel onrustig, met korte dromen van papa die zijn boze gezicht tegen het mijne drukte en onverstaanbare woorden gromde. Ik bleef zo lang mogelijk in bed liggen, maar ik besefte dat ik er toch eens zou moeten uitkomen. Ik vermande me uiteindelijk toch en zag dat het al negen uur was.

Met knikkende knieën ging ik naar de badkamer. Ik was er zeker van dat iedereen al beneden aan het ontbijt zat, maar neen: mama was zich nog aan het opmaken. Ze zei vriendelijk goede morgen, alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Ik hoopte dat ze er niet met papa over gepraat had, dan zou mijn schrik voor niets geweest zijn. Ik trok mijn nachtkleed en mijn onderbroekje uit en stapte in de douche. Mama verliet de badkamer en knipoogde nog even naar mij. Dat gaf me moed. Ik spoelde me snel af en kleedde me aan - een jeans, een hemdje en een slobbertrui. En weer voor ik het wist, stond ik daar voor de spiegel een kruisteken te maken en het schietgebedje te murmelen dat ik bij de nonnetjes zo dikwijls had moeten opzeggen.

Jarne

Zoals ik al dacht, kon ik niet in slaap geraken. Verdorie, hoe was mama erachter gekomen dat Marthe bij mij geslapen had? En wat had Marthe haar allemaal verteld? Nu, veel kon dat niet zijn, want we hadden per slot van rekening niets gedaan wat niet mocht.

Nadat Marthe me in het cafetaria van het zwembad had bekend dat ze al een hele tijd verliefd was op mij, kon ik niet anders dan haar zeggen dat het wederkerig was. Zelf zou ik haar nooit iets hebben durven zeggen over mijn gevoelens voor haar, dat zweer ik. Ik was veertien toen ik voor het eerst zag hoe mooi mijn zusje was, veel mooier dan de meisjes van mijn leeftijd of zelfs dan oudere meisjes. Maar ze was amper twaalf toen, nog een kind, en we waren beste maatjes. We waren bijna onafscheidelijk. We voetbalden samen met mijn vrienden, we gingen altijd samen zwemmen, speelden thuis schaak, Stratego, scrabble of Mastermind. Juist omdat ik haar zo aantrekkelijk en lief vond, moest ik me altijd beheersen om haar niet aan te raken en daar slaagde ik ook altijd in. De tijd vloog en toen ik zeventien werd en al mijn vrienden een liefje kregen, werd ik me ervan bewust dat geen enkel klasgenootje of geen enkel ander meisje dat ik kende me echt iets deed. Marthe groeide op, ik zag dat ze borstjes kreeg en steeds mooier en mooier werd. Enkele maanden geleden drong het voor het eerst echt tot me door dat ik tot over mijn oren verliefd was op haar. Zij wordt binnenkort zestien, ik word volgende maand achttien. Op die leeftijd maken twee jaren toch een groot verschil, denk ik, en bovenal: ze is mijn zus! Geen haar op mijn hoofd had er ooit aan gedacht dat ik nog maar zou laten merken wat ik voor haar voelde. Tot ze er gisteren zelf over begon. Ja, ze heeft wel lef, die kleine zus van mij! Ik laat wel eens meer de deur van mijn kamer op een kier staan, en toen ze vorige nacht mijn kamer binnensloop, was ik echt wel verbaasd. Om mijn ouders niet wakker te maken, vroeg ik haar de deur dicht te doen en ze kwam op de rand van het bed zitten en ik weet niet waarom, maar ik sloeg de deken open en ze legde zich naast me neer.

'Ik wil alleen maar weten of je me echt graag ziet,' fluisterde ze, 'even veel als ik jou graag zie.' Dat kon ik niet ontkennen. Ik zwoer dat ik niemand anders graag zag, haar alleen, en dat is waar. Ze drukte haar kleine lijfje tegen me aan, sloeg haar arm rond mijn borst en we zoenden elkaar op de lippen.

'Ik voel me zo goed bij jou, zo dicht bij jou,' zegde ze.
'Ik ook bij jou, Marthe, maar we moeten slapen nu. Ik heb morgen een toets. Zet mijn wekker om half zeven, dan kan je naar jouw kamer gaan voor mama en papa opstaan.'
Dat deed ze. We bleven nog een tijdje in elkaars armen liggen, daarna keerde ik me om en in mijn smalle bed drukte ik me tegen de muur aan zodat zij plaats genoeg zou hebben. Met een arm op mijn zij viel ze in slaap en even later sliep ik ook in want ik was veel te moe voor wat dan ook. En ik zou ook niets meer hebben willen doen dat dit, hoe graag ik haar ook zag.

Nu lig ik in mijn bed te woelen. Mama heeft het dus ontdekt, al weet ik niet hoe. Ze gaat er met papa over praten. Brrr... ik ril van de angst. Ik heb wel een goed contact met papa, maar hoe hij hierop zal reageren, weet ik echt niet. Hij is wel vriendelijk maar ook streng, zeker als het op schoolresultaten aankomt. Met mama is mijn band veel beter. Van haar weet ik dat ze me echt graag ziet. Ze streelt me nog altijd door mijn haar. Wanneer ze me op de wang kust, en dat doet ze regelmatig, word ik echt wel bedwelmd door haar warme geur. En ik kan eigenlijk altijd alles met haar bespreken. Maar dat ik verliefd ben op Marthe, dat heb ik haar nooit durven zeggen. Als ik Marthe mag geloven, vindt ze het niet eens erg... en ik weet dat mama heel overtuigend kan zijn. Misschien kan ze papa wel zo ver krijgen dat hij ons alvast niet zal straffen. Dat zou al een grote overwinning zijn voor haar - en voor ons!

Na een onrustige slaap, sta ik al om zeven uur op. Het is zaterdag, dus wordt er uitgeslapen. Alles in huis is stil. Ik was me, kleed me aan en loop naar beneden. Ik drink een glas melk en ga naar buiten, pak mijn fiets en doe een paar rondjes. Wanneer ik thuiskom, is papa bezig in de keuken. Hij maakt in de weekends wel vaker het ontbijt klaar. Zonder naar me om te kijken, vraagt hij of ik naar de bakker wil gaan om broodjes en koffiekoeken. 'Oef!' gaat het door me heen, 'misschien heeft mama helemaal niets tegen hem gezegd...' Ik roep dat het oké is en spurt naar buiten. En dan rek ik de tijd door zo traag mogelijk naar de bakkerswinkel te slenteren en even traag naar huis te wandelen met een zak vol lekkers. Ik kom thuis op het ogenblik dat mama van de trap komt en zegt dat Marthe bijna klaar is op de badkamer.
'Dek jij de tafel, Jarne?' vraagt ze met haar gewone stem.
'Niks aan de hand,' verzeker ik mezelf opgelucht. Alles in orde, papa weet van niets en mama doet alsof ze niets weet.

Leentje en Steven

Na de film op TV bedenk ik dat het beter is dat ik er met Steven pas zal over beginnen wanneer we in bed liggen. In het donker is het makkelijker praten, zeker over wat ik hem wil vertellen. Op de badkamer doe ik mijn slipje uit om te plassen en hij maakt me een compliment over mijn billen die nog altijd even strak zijn als toen hij ze voor het eerst zag. Hij legt er zijn handen op terwijl hij achter mij staat en zoals gewoonlijk is dat genoeg om een golfje van verlangen in mijn onderbuik te doen ontstaan. Ik laat hem een tijdje voelen, maar zeg dan dat ik hoognodig moet en draai me om naar het toilet. We hebben ook wel een apart toilet naast de badkamer sinds de kinderen wat groter werden. Van de bezemkast hebben we een jaar of tien geleden een tweede wc gemaakt. Maar als we samen op de badkamer zijn, hoeven we ons niet te generen, zo hebben we het immers jarenlang gedaan. De geluiden en de luchtjes hebben we nooit hinderlijk gevonden, ze zijn uiteindelijk van ons. Het was Steven zelf die me, kort nadat we getrouwd waren, verlegen en een beetje beschaamd vroeg of hij mocht kijken terwijl ik plaste. Voor mij was dat al lang een onuitgesproken fantasie en ik was blij dat hij eindelijk eens initiatief durfde nemen.
Sinds we de inloopdouche geïnstalleerd hebben, hoef ik ook niet meer met mijn benen wijd op de pot te gaan zitten om hem inkijk te geven. En hij deed het toen, omdat ik dat wilde, eerst rechtstaand in de pot en nu ook, veel comfortabeler, in de douche. Om maar te zeggen: we hebben geen taboes, of toch nauwelijks.

Voor mij mag het altijd nog een stapje verder, maar ik heb Steven al aardig wat van mijn verlangens durven vertellen en hij is daar gelukkig altijd in meegegaan. Zelf neemt hij geen initiatief om iets nieuws te proberen. Dat komt, denk ik, omdat hij een echte gentleman is. Hij kan eenvoudigweg niet aan iets beginnen als hij niet zeker is dat ik dat echt graag heb of echt wil. Soms, zoals bij anale seks, heb ik hem echt moeten overtuigen dat ik het per sé wilde, anders zou hij er nooit mee begonnen zijn. Al gaf hij na de eerste keer toe dat het iets was dat hij altijd al had willen doen. Toen ik hem dan vroeg waarom hij het nooit zelf had voorgesteld, antwoordde hij kortweg dat het aan mij was om te zeggen wat ik wilde en hij gaf me een lief zoentje op mijn lippen.
'Liefste Steven,' drukte ik hem op het hart, 'wat je ook wil en wat je geheime wensen ook zijn, dat geeft niet. Wat ik allemaal verlang op gebied van seks, hoef ik niet uit te spreken. Wat in jou opkomt, mag je doen zonder je te generen. Ik beloof je dat ik altijd klaar sta om je lusten op bot te vieren en ik zal er altijd evenveel van genieten als jij, omdat ik je graag zie.'

Ik zit op de pot en hij komt voor me staan. Terwijl mijn water rustig stroomt, slaat hij zijn hand om zijn half stijve penis en richt hem naar mijn mond.
'Daar komt vrijen van', denk ik, 'en misschien is hij daarna te moe om nog te luisteren naar mijn verhaal.'
Maar hij heeft iets anders in de zin. Zijn lul wordt groot en keihard wanneer ik de eikel tussen mijn lippen neem en hij begint zich rustig af te trekken. Ik ben ondertussen leeg geplast en kan me nu helemaal concentreren op Steven. Hij legt een hand op mijn voorhoofd zodat ik zijn harde pik niet verder in mijn mond kan nemen. Met zijn rechterhand trekt hij zich traag af tot de eerste straal zaad op mijn tong terecht komt. Ik open mijn mond nu helemaal zodat ik niets van zijn warme sperma verloren laat gaan. Hij trekt nu driftiger en straal na straal schiet tot achter in mijn keel. Pas daarna laat hij mijn voorhoofd los en legt hij zijn hand op mijn achterhoofd en duwt hij me naar voren zodat zijn vlezige lul bijna helemaal in mijn mond zit. Ik sluit mijn lippen om zijn trillende vlees en zuig zachtjes, laat mijn tong om zijn schacht cirkelen. Wanneer hij zich terugtrekt, open ik mijn mond zo ver mogelijk om hem te laten zien dat alles wat hij erin gespoten heeft er nog zit. Hij geeft me een bemoedigend klopje op de schouder en dan pas slik ik door. Ik sta op en geef hem een lange tongkus waarin hij zijn eigen sap kan smaken. Ondertussen streel ik zijn zak. Zijn geslacht is nog vochtig van mijn speeksel en van zijn zaad. Zijn lul voelt als een warme rubberen slang, groot en zacht.

'Wauw, dat was heerlijk,' zegt hij lachend, 'een pik afzuigen kan jij toch als de beste.'

'Jij spreekt uit ervaring, man,' lach ik, 'of niet?'

'Je weet best dat ik nog nooit met iemand anders gevrijd heb dan met jou, sinds we elkaar kennen. Ik zou niet weten waarom. Was jij het niet die me ooit gezworen heeft dat ik alles met jou mag doen wat in me opkomt?'

'Dat was ik,' antwoord ik hem en kijk hem diep in de ogen, 'en dat beloof ik je vandaag nog altijd. Ik ben ook niet iemand die denkt dat het op een ander beter is dan thuis.'

'Jij hebt wel meer verbeelding dan ik,' merkt hij op, 'en ik bewonder jou echt omdat je die fantasietjes durft uitspreken. Anders zou ons liefdesleven er helemaal anders uitzien.'

'Ik weet niet hoe dat komt, liefste, maar tegen jou durf ik alles zeggen. Of toch bijna, over wat ik fantaseer over seks dan toch.'

'Hmm,' bromt hij, 'kom gauw tussen de lakens met mij.'

'Komt er nog meer dan? Heb je ineens weer zin?'

'Nee, niet echt, gewoon nog wat naast elkaar liggen nu. Gaan de kinderen morgenavond niet ergens naartoe? Dan wil ik er nog eens stevig tegenaan gaan, hoor.'

'Mmm, daar zal ik je dan aan herinneren. Jarne gaat naar een verjaardagsfeestje van een vriend en Marthe gaat dit weekend bij Lore logeren. Die komt pas zondagavond terug thuis.'

We stappen in ons blootje naar de slaapkamer. Eens in bed doe ik het nachtlampje uit en zeg hem dat ik iets moet vertellen.

'Je klinkt ineens zo ernstig,' antwoordt hij en ik heb het gevoel dat hij weer klaar wakker is.

'Dat is het eigenlijk ook, maar maak je geen zorgen, Steven, het gaat niet over iets tussen jou en mij.' Ik sla mijn arm lichtjes over hem heen en draai mijn hoofd naar hem. 'Het gaat over Jarne en Marthe.'

'Hoezo?' Hij klinkt alert nu.

'Steven, liefste, laat me alstublieft uitspreken. Ik heb er geen moeite mee om het te vertellen, maar val me niet in de rede. Luister gewoon en daarna luister ik naar jou.'

'OK,' zucht hij, 'ik luister en zwijg.'

'Marthe is verliefd op Jarne en Jarne is verliefd op Marthe,' begin ik en ik leg voor alle zekerheid mijn handpalm op zijn lippen en kus hem zachtjes op zijn wang.
'Toen ik vorige nacht opstond om me na onze vrijpartij te verschonen, zag ik dat Marthes kamerdeur openstond en dat ze niet in haar bed lag. Ik ben beneden nog gaan kijken of ze daar niet was, maar neen. Dus kon ze alleen maar op Jarnes kamer zijn. Daar was ook niks te horen dan een zacht gesnurk. Toen ik haar vanmorgen vroeg waar ze geslapen had, kon ze niet anders dan toegeven dan dat ze bij Jarne in bed gekropen was. En toen kwam het er uit dat ze verliefd waren op elkaar.'

Ik voel dat Steven zijn mond wil opendoen, maar druk mijn hand steviger op zijn lippen.
'Laat me uitpraten, schat, alstublieft.' Ik moet moeite doen om mijn stem niet te verheffen.
'Luister, je weet dat ik ook met mijn broer gevrijd heb toen ik zestien was. Dat is een fase die wel meer broers en zussen meemaken, dat is nu eenmaal zo. En ik heb je gezegd hoe mijn ouders daarop reageerden. Dat verbod en die redeloze straffen, vooral voor Thomas, maakten dat we nog meer zin in elkaar kregen. We deden het in het geniep en konden niet anders meer dan liegen en bedriegen. Uiteindelijk hield dat vanzelf op toen we allebei een eerste liefje kregen. Maar we weten nog altijd van elkaar dat we elkaar graag zien, al komt daar geen seks meer van. Ik heb jou leren kennen en daardoor heeft hij jouw tante leren kennen, Linda. Je tante die maar een jaar ouder is als jij. En ik heb altijd vermoed dat er tussen jou en Linda ook iets geweest is, misschien niet hetzelfde als tussen Thomas en mij, maar dat zij jou nog altijd zo verliefd aankijkt als ze jou ziet, dat ontgaat me niet. Dus, lieve schat, wil ik van jou twee dingen horen. Hoe sta je tegenover de verliefdheid tussen Marthe en Jarne en wat is er ooit geweest tussen Linda en jou. Jij weet alles van mij en Thomas en eigenlijk weet je buiten mijn diepste gedachten en mijn fantasieën echt alles van mij. Ik heb je nooit iets voorgelogen en ook nooit iets achtergehouden. Zo, nu is het aan jou.'

Steven blijft een hele tijd zwijgend naast me liggen. Mijn arm blijft om hem heen geslagen en ik voel een spanning in zijn lijf. Na lange tijd kucht hij eventjes en dan zucht hij diep: 'Wauw, Leentje, dat is me wat! Echt, dat komt helemaal onverwacht. Heb ik niet goed uit mijn doppen gekeken? Dat had ik toch ook kunnen zien? Of zijn die twee zo doortrapt?'

'Nee, schat, helemaal niet. Ze zijn juist heel naïef en onschuldig. Ze weten het zelf nog niet lang, in de zin dat ze het nu pas aan elkaar verteld hebben. En het is Marthe die het Jarne heeft durven zeggen. Volgens haar heeft Jarne gezegd dat hij het haar nooit zou hebben durven bekennen. Maar goed, het is nu eenmaal zo ver gekomen en ze weten het van elkaar. Ik heb er met Jarne niet over gesproken. Ik had er geen gelegenheid voor en zelfs als die er geweest was, had ik het niet gedaan. Ik wilde het er eerst met jou over hebben. Hoe het met Jarne zit, weet ik dus niet. Maar Marthe is er zeker van dat ze met Jarne wil verder gaan, dat ze, om het maar cru te zeggen, seks wilt met Jarne. Maar nu eerst antwoorden op mijn twee vragen, schat.'

'Het overvalt me, Leentje, dat begrijp je toch wel. Dus die vraag over Marthe en Jarne sla ik eert over. Nu wil ik je opbiechten wat er tussen Linda en mij gebeurd is. Het is waar dat ik je dat nooit heb verteld. Ik kon het eenvoudigweg niet. Maar je hebt gelijk; ik weet alles over jou en jij weet bijna alles over mij, behalve dat. Linda is de jongste zus van mijn vader. Tussen mijn vader en Linda was er een leeftijdsverschil van twintig jaar. Linda was elf maanden oud toen ik geboren werd. Mijn grootouders woonden naast ons en we waren van kleins af aan onafscheidelijk. Ik was enig kind en zij was een nakomertje, een ongelukje en een ongewenst kind op de koop toe. Mijn moeder was gek op Linda en ze was meer bij ons in huis dan bij haar ouders - mijn grootouders dus. Jij hebt ook doktersspelletjes en moedertje en vadertje gespeeld met je buurkinderen, dat heb je me verteld. Dat deden Linda en ik natuurlijk ook, net als alle kinderen, van als we een jaar of vijf waren. En al hield dat op toen we een jaar of negen waren en ik meer met jongens optrok en zij met meisjes, toch bleven we meestal dicht in elkaars buurt en vertelden we elkaar alles wat we meegemaakt hadden en wat we dachten. Linda zei heel dikwijls tegen mij dat ze me graag zag, maar ik had geen interesse meer in spelletjes met haar, zoals vroeger. Ik vond dat niet stoer meer. Maar jaren later liet ze me opeens haar zwellende borstjes zien en nog later de haartjes die op haar spleetje gekomen waren. Ik had toen voor het eerst gemasturbeerd en ik vond dat ik haar dat ook moest laten zien. Daarna gebeurde er weer jarenlang niets, tot we zestien waren en onze ouders een hele dag weg waren. Ik heb het initiatief genomen, dat geef ik toe. Linda stribbelde tegen toen ik mijn hand onder haar rokje stak, dat is waar. Ik denk dat het daardoor komt dat ik later nooit meer zelf initiatief durfde nemen met meisjes, ook niet met jou. Linda weerde me heftig van zich af en zei boos dat ze dat niet verwacht had van mij.

'Ik zou heel graag met jou gaan,' zei ze, 'maar niet op die manier. Je moet me eerst kussen. Ik moet weten dat je me graag ziet, anders mag het niet.'
Enfin, ik bond verlegen in en fezelde dat ik haar echt graag zag en dat ik spijt had dat ik mijn hand onder haar rok gestoken had. Ze sloeg haar armen rond mijn nek en kuste me op de lippen.
'Ik zie jou ook graag,' zegde ze, 'en je mag aan mij komen, Steven, maar niet zo wild. Vroeger kon je zo lief doen, toen we doktertje speelden.'
Ze had natuurlijk gelijk. Zo was ik helemaal niet. Dus zegde ik haar dat ik nooit meer iets zou doen als ze het niet wilde en dat ik altijd zou wachten tot ze het zelf vroeg. Toen trok ze haar shirt uit, maakte haar beha los en zegde me dat ik haar borstjes mocht strelen. Ze had heel stevige, harde kleine appeltjes en haar tepels stonden stijf naar voren gericht. Toen ik haar tietjes streelde, voelde ik hoe alles in mijn onderbroek nat werd. Ik was klaargekomen en niet weinig. Ik durfde haar dat niet zeggen en bleef haar borsten strelen. 'Je mag er een kusje aan geven, aan elk eentje, boven op mijn tepels,' kreunde ze. Toen ik dat gedaan had, draaide ze zich om, deed haar beha en haar shirt weer aan en zei: 'Ik zie je zo graag, Steven. Ik weet dat ik eigenlijk je tante ben, maar ik zou met jou willen trouwen en kindjes maken. Later, natuurlijk, nu nog niet. Maar mama heeft me gezegd dat als een jongen aan het poesje van een meisje komt met zijn hand, dat hij er dan ook wil inkomen met zijn piemel. En dat daar dan kindjes van komen. Maar ze heeft me ook gezegd dat, als het zo ver komt dat ik met een jongen wil vrijen, dat ik moet zorgen dat hij een condoom draagt. Dus als je condooms hebt, mag je in mij komen. Dat beloof ik. Ik zou het echt graag met jou willen doen, Steven.'

Het was pas weken later dat ik mijn beste vriend, waarvan ik wist dat hij al vrijde met zijn meisje, durfde vragen om voor mij condooms te gaan kopen bij de apotheker. Hij was al achttien en dan stelde de apotheker geen vragen. Hij vroeg me wie mijn lief was en ik zei hem domweg dat hij haar niet kende. Hij vroeg niet verder.
Enkele dagen later liet ik Linda de condooms zien. 'Nu mag je met mij vrijen,' zei ze al lachend, 'maar je mag niet zo wild zijn als verleden keer.'
In die zes weken nadat ik haar borstjes had mogen strelen, waren we niet meer aan elkaar geweest. Ik durfde niet en zij gaf niet te kennen dat ze het wilde. Maar van zodra ik die condooms had, begonnen we te vrijen en mijn zes condooms waren na een maand al op. Omdat mijn ouders en mijn grootouders dikwijls samen uitgingen in de weekends, hadden we gelegenheid genoeg en ik durfde het aan om bij een apotheker in de stad condooms te gaan kopen. Dat was geen enkel probleem. De goede man feliciteerde me zelfs. We vrijden er ongestoord op los, minstens een keer per week. Op een of andere manier raakten we na zowat een jaar onze belangstelling voor elkaar kwijt. Ik weet niet waarom. Ik miste de seks en begon met andere meisjes uit te gaan. En Linda vrijde met andere jongens. Tot we op een dag, we waren toen al twintig, toch weer in elkaars armen vielen en weer zo dikwijls mogelijk met elkaar vrijden. En toen kwam ik jou tegen en ik wist al snel dat jij de ware voor mij was. Ik wilde kinderen en ik wist dat onze ouders het nooit zouden toelaten dat Linda en ik zouden trouwen. Linda wist dat ook. En toen leerde ze jouw broer, Thomas, kennen. Wonderlijk, toch? Ik heb het altijd een mirakel gevonden, dat jij met Thomas had gevrijd en ik met Linda en dat zij dan elkaar op zo'n manier vonden. Ik vond het heel erg dat Thomas en Linda vlak na hun huwelijk naar Bremen verhuisde, waar hij als ingenieur werk vond en carrière kon maken. Vlak voor ze verhuisden, nam Linda me nog apart om me te zeggen dat ze me nog altijd even graag zag als vroeger, maar dat ze Thomas even graag zag als mij. Ik vroeg haar toen of Thomas jou nog graag zag.
'Dat geloof ik wel,' antwoordde ze, 'dat zal wel hetzelfde zijn als bij jou en mij. We hebben dat onder elkaar uitgesproken. Jeugdliefde. Eerlijke, naïeve, hevige verliefdheid, die gaat nooit over, denk ik. Dus ja, ik zie jou nog altijd graag en Thomas heeft mij bekend dat hij nog altijd heet kan worden als hij aan Leentje denkt. Dat is ook de reden waarom hij zo ver mogelijk van haar weg wil zijn. En voor mij is het ook beter. Ik bedoel: het is voor iedereen beter, toch op dit moment.'
Steven slaakt een diepe zucht na zijn bekentenis.

'Liefste, ik ben blij dat ik het eindelijk weet,' zeg ik en ik knuffel hem lange tijd. Ik glijd met mijn hand van zijn borst over zijn buik naar zijn lid dat gezwollen is en slijmerig is van het voorvocht. Ik weet dat het ook bij mij heel nat is tussen mijn benen. Mijn kortgeknipte haartjes kriebelen van het vocht dat erin opdroogt. Ik wil zijn lul in mij, maar ik bedwing me. Eerst moet hij me zeggen wat hij van Marthe en Jarne vindt. Daar kan hij niet onderuit.

'Tja,' zegt hij aarzelend, 'na wat ik je net verteld heb en met wat ik van jou en Thomas weet... wie ben ik om over Marthe en Jarne te oordelen? Ik vind dat je gelijk hebt: het is een fase. Ik had het liever anders gezien, dat is waar. Maar liefde tussen twee mensen, daar kan ik niet over oordelen.'

'Ja,' zeg ik volmondig, 'het is hoogstwaarschijnlijk een fase. Maar nu weten we van elkaar dat de verliefdheid toch blijft. Jij en Linda, ik en Thomas. Uit wat je me nu verteld heb, weet ik zeker dat als de kans zich zou voordoen, we weer met elkaar zouden kunnen vrijen. Eerlijk, is het bij jou ook niet zo?'

'Waarschijnlijk wel, maar hoe kunnen we dat weten? We zien elkaar een keer per jaar voor een paar dagen, wanneer zij naar hier komen of wij naar hen. En geloof me, Leentje, ik zou voor geen geld ter wereld onze relatie in gevaar willen brengen door van de gelegenheid gebruik te maken om met Linda te kunnen vrijen, gesteld dat zij dat ook zou willen.'

'Zo is het precies met mij gesteld, Steven. Ik zou ook nooit met Thomas kunnen vrijen als jij daar niet mee akkoord zou gaan. Ik zou het alleen doen met jouw toestemming en Thomas zou het natuurlijk ook moeten willen. Maar dat is nu niet aan de orde. Het is goed dat we van elkaar weten hoe het staat. Maar je hebt nog altijd niet gezegd wat je standpunt is in de verliefdheid van Marthe en Jarne. Ik wil dat we er morgen met ons vieren over praten, na het ontbijt. En ik wil dat jij dan het woord voert. Jij bent de man, jij bent de vader. Jij hebt het gezag en ik zal je steunen, welke beslissing je ook neemt.'

'Liefje, we weten allebei hoe sterk de drang is die Marthe en Jarne nu voelen. We hebben allebei in dezelfde situatie gezeten. Jouw ouders zijn het te weten gekomen en hebben jullie gestraft, wat ik ook niet helemaal goed kan praten, al begrijp ik het wel. Mijn ouders en die van Linda hebben het nooit geweten en ik weet niet hoe zou gereageerd zouden hebben. Blij zouden ze er zeker niet mee geweest zijn. Het vervelende aan deze zaak is, dat ik me onbehaaglijk voel om te weten dat wij in ons bed liggen te vrijen en dat onze kinderen in de kamer hiernaast hetzelfde doen.'

'Mij maakt dat helemaal niks uit,' verweer ik me, 'stel nu dat Thomas en Linda hier zouden logeren en wij liggen hier te vrijen en zij in de kamer hiernaast. Wat zou jou dat uitmaken?'

'Ik zou er enorm van opgewonden raken,' antwoordt Steven.

'Ik ook,' zeg ik, 'en ik zou er ontzettend heet van worden als het Marthe en Jarne waren die we hoorden kreunen van plezier terwijl ik jouw dikke stamper in mij voel beuken. Kom, liefje, neuk me. Mijn kut druipt van het geil.'