U las in het vorige deel van dit verhaal hoe Antonio Coppi de naïeve Deliah uit haar jurk gekletst had. Onder haar jurk droeg ze niets dus ze was meteen spiernaakt. Maar ze droeg nog wel haar mooie leren laarsjes en ze hield haar handen stevig voor haar borsten en voor haar schaamstreek. Zo had ze voor zichzelf het gevoel toch niet helemaal naakt te zijn. Antonio Coppi vond dat wel aandoenlijk en hij liet het voorlopig zo.

Antonio wilde Deliah alleen maar bekijken, had hij gezegd. En dat had hij gedaan. Antonio Coppi grijnsde. Het naakte Meisje in die laarsjes zag er best wel geil uit. Dat zag Antonio wel, maar het wond hem niet op. Antonio raakte niet meer opgewonden van jonge, naakte Slavinnetjes. De omgang met jonge Slaven en Slavinnen was zijn dagelijkse werk.

Slaven en Slavinnen onder de achttien die nog verhandeld moesten worden droegen sowieso geen kleding. Onder de achttien jaar waren het Kind-Slaven. Alleen een halsband met een ring eraan, meer mochten ze niet aan hun lijf hebben.

---

Antonio had de naakte Deliah inderdaad van alle kanten bekeken. Maar hij hield zich niet echt aan zijn Woord. Slavenhandelaren deden alles om hun Handelswaar rustig te houden, maar ze hielden zich zelden aan hun Woord. Het Woord van een Slavenhandelaar was niets waard, dat wist iedereen. Antonio Coppi had Deliah natuurlijk niet alleen bekeken maar ook behoorlijk intiem betast.

Deliah had haar handen niet weggehaald voor haar lichaam. Antonio had haar daarom kunnen slaan en haar zo kunnen dwingen haar handen weg te halen. Dat zou een normale reactie geweest zijn. Jonge Slaven en Slavinnen die niet gehoorzaamden of onwillig waren werden meestal meteen met de vlakke hand op hun blote billen geslagen. En Antonio Coppi deinsde er ook niet voor terug om zijn jonge Slaven en Slavinnen met een zweep of karwats af te ranselen. Maar bij Deliah deed hij dat allemaal niet. Hij liet het voorlopig zo.

Deliah was een lief en zachtmoedig Meisje, dat had Antonio Coppi meteen gezien. Hij had geduld met haar.

Xantippe moest de eventuele problemen met deze Meid maar oplossen. Het was voor Antonio ook helemaal geen beletsel. Hij kon haar borsten en haar kutje weliswaar niet goed bekijken, maar hij kon haar billen wel strelen. En hij kon ook achterlangs tussen haar benen door haar kutje betasten. En dat had Antonio dus allemaal gedaan met een grote grijns op zijn gezicht. Deliah had wel licht geprotesteerd, maar dat deerde hem helemaal niet.

Antonio had haar klitje gestimuleerd tot ze bijna klaargekomen was. Bijna... Niet helemaal.

Antonio was gewoon op tijd gestopt met vingeren. Die jonge Meiden kwamen allemaal snel en gemakkelijk klaar. Dat wist Antonio wel. Maar klaarkomen was nog niet nodig. Hij wist nu dat alles bij het Meisje naar behoren functioneerde en daar ging het om.

Antonio Coppi vingerde zijn Slavin niet vanuit lustgevoelens, maar omdat het bij zijn werk hoorde. Hij moest toch testen hoe gevoelig de Slavin was? Het was allemaal puur professioneel. Als een Meid verkocht moest worden als Seks-Slavin dan moesten haar intieme organen wel goed werken. Dus testte Antonio dat alvast.

Antonio wist werk en privé goed te scheiden. Natuurlijk kreeg hij wel een stijve als hij bij een mooie Nieuwe Slavin zoals Deliah haar clit stimuleerde. Maar Antonio deed daar niets mee. Hij neukte zo'n Meid nooit.

Antonio Coppi was natuurlijk geen Keurmeester, maar het ging er maar om een eerste indruk van de Slavin te krijgen. En die eerste indruk was zeer positief. Antonio bekeek Deliah daarna nog eens van een korte afstand.

Deliah was een lief Meisje. Ze had slechts licht geprotesteerd. Ze had al die tijd steeds haar handen beschermend voor zich gehouden, maar ze had zich niet verzet bij de meest intieme handelingen. Misschien had ze er zelfs wel een beetje van genoten. Dat was belangrijk. Antonio wist daardoor dat ze geschikt was om haar als Seks-Slavin te verkopen. Dat kwam helemaal goed. Zijn vriendin Xantippe wist immers wel hoe je van een verlegen Meisje een slet moest maken. Antonio Coppi grijnsde tevreden. Voor dat moment was hij wel weer even klaar met haar.

---

Voor Antonio Coppi was het routine, maar Deliah was door de intieme handelingen behoorlijk verhit geraakt. Haar lichaam glom van het zweet. Haar dijen waren kletsnat, een combinatie van zweet en kut-vocht. Deliah had geen enkele controle over haar lichaam.

Dat ze zo betast was door Meester Coppi vond Deliah echt verschrikkelijk. Ze schaamde zich kapot. Vooral omdat ze het eigenlijk ook wel lekker vond toen Antonio haar betastte. En tegelijkertijd besefte ze dat dit nu haar lot was. Ze was nu een Slavin. Ze kon en mocht zich er niet tegen verzetten. Haar vader zou dat ook niet gewild hebben.

Slavinnen moesten altijd gehoorzamen. Slavinnen die verzet pleegden riskeerden zware sancties. Deliah wist dat. Ze was een dochter van een rijke Zakenman en daardoor in alle luxe opgevoed. Ze was omringd geweest door Slaven en Slavinnen die alle taken in het huishouden moesten verrichten. Deliah wist ook dat Slavinnen rechteloos waren. Deliah's vader deed met zijn Slavinnen wat hem goed dunkte. Haar vader had geen vrouw en Deliah wist best wel wat hij met zijn Slavinnen deed. Mannen hadden nou eenmaal bepaalde behoeftes. Deliah was wel naïef, maar toch ook weer niet zo naïef. Deliah wilde daar liever niet aan denken, maar ze wist heus wel dat haar vader zijn Slavinnen neukte. Dat deden alle Meesters met hun Slavinnen. Slavinnen die zich verzetten konden zwaar gestraft worden.

Nu was Deliah zelf een Slavin en deze Antonio Coppi was nu haar Meester.

Meester Coppi was een Handelaar. Hij zou niet lang haar Meester blijven. Meester Coppi zou haar verkopen. Ze wist niet wat haar daarna te wachten stond. Ze kon alleen maar hopen en bidden dat ze een genadige Meester zou krijgen.

Eigenlijk was Meester Coppi geen slechte Meester. Ze had vreselijke verhalen over hem gehoord. Maar hij viel best mee. Meester Coppi was een genadige Meester. Hij had haar niet geslagen. Integendeel, hij was heel vriendelijk geweest. Ze had haar jurk uit moeten trekken... Hij moest haar bekijken, dat had hij uitgelegd. Ze had dat wel begrepen. Alleen maar bekijken... Hij had haar zelfs niet gedwongen haar handen voor haar lichaam weg te halen. Hij had gekeken... Maar niet alleen gekeken... Dat niet... Hij had haar betast... haar heel intiem betast. Zeker wel. Maar dat gebeurde nu eenmaal met Slavinnen. Deliah besefte dat. Meester Coppi had haar niet geneukt... Ze was hem dankbaar daarvoor.

Meester Coppi had haar alleen gepenetreerd, met zijn vingers. Dat was alles. Zo erg was dat toch niet? Hij had het niet ruw gedaan. Het viel best mee. Het was wel nieuw voor Deliah. Ze was nog maagd. Sex voor haar achttiende was uitgesloten. Dat zou haar vader nooit goedkeuren. Maar penetreren met de vingers was toch geen sex? Toch…?

Natuurlijk had Deliah zichzelf wel al regelmatig gevingerd zoals alle meisjes van haar leeftijd dat doen. Dat was toch ook geen sex?

Geen man had Deliah ooit naakt gezien. Nooit was ze intiem aangeraakt. Gevingerd worden door een man. Het was... Ja... het was... het was eigenlijk best lekker…

Hoewel Deliah het voor zichzelf eigenlijk niet toe mocht geven was het toch ook wel heel lekker geweest wat Meester Coppi met haar gedaan had. En ergens heel... heel diep van binnen vond ze het toch wel jammer dat Meester Coppi haar niet echt klaar had laten komen. Het was wel heel fijn wat hij deed... En toen... Toen... Ineens stopte hij... Waarom...? Waarom stopte hij. Was het haar schuld dat hij stopte? Had ze meer mee moeten doen? Was ze te afwijzend geweest? Deliah schaamde zich. Ze mocht haar Meester toch niet afwijzen? Wat erg eigenlijk… Meester Coppi was zo lief voor haar en nu had ze hem teleur gesteld. Als ze meer meegewerkt had dan had Meester Coppi haar vast wel klaar gevingerd…

Deliah schaamde zich diep voor deze perverse gedachte. Zo was ze helemaal niet. Deliah was een net Meisje. Keurig opgevoed. Hoe kon ze nou toch zulke vunzige gedachtes hebben? Deliah transpireerde hevig, ze bloosde en ze sloeg beschaamd haar ogen neer. Dat alles maakte haar eigenlijk nog aandoenlijker en ook nog aantrekkelijker.

Antonio glimlachte bijna vertederd. Wat zag ze er toch lekker geil uit zo in die laarsjes, helemaal nat van het zweet en het kut-vocht. Antonio liet zijn blik nog eens langzaam van onder tot boven en terug over het mooie Meisje gaan. Dat Meisje zou vast een uitstekende Seks-Slavin kunnen worden.

"Mooie laarsjes heb jij, Meisje," zei Antonio oprecht bewonderend.

"Dank u... Dank u...Meneer," antwoordde Deliah beleeft.

"Dank u... Dank u... Meester," corrigeerde ze zichzelf.

'Heb je die zelf uitgezocht?"

"Ja... Ja... Jawel Meneer... Euuhh... Meester..."

"Dan heb je een goede smaak Meisje."

"Hi hi hi... Hi hi hieehhh..." giechelde Deliah verlegen.

"Mag... Mag... Mag ik nu alstublieft mijn jurk weer aan... Meneer... Alstublieft... Meneer?... Meester...? Alstublieft... Meester… Mag dat…?” vroeg ze bijna smekend.

"Straks, mooi lief Meisje," antwoordde Coppi, nog steeds even vriendelijk.

"Er komt eerst nog iemand anders naar je kijken. Daarna mag je jurk weer aan."

---

Ze moesten wachten op het bezoek dat Antonio Coppi had uitgenodigd. Xantippe zou zo wel komen. En ook nog een Keurmeester en een Hoge Ambtenaar.

Terwijl ze wachten stond Deliah onrustig te draaien met haar lichaam. Ze beet zenuwachtig op haar onderlip en transpireerde hevig.

Antonio Coppi bekeek haar voortdurend. Wat moest hij anders doen?

Deliah was slank, had een perfect figuurtje, lange slanke, sterke benen en lekkere ronde billen. En voor een Meisje van zestien had ze al grote borsten. Ze zag er zeer sexy uit in die mooie laarsjes. Deliah kon makkelijk doorgaan voor een Meid van achttien. Dat dacht Antonio Coppi en iedereen zou het met hem eens zijn.

Deliah was zo om te zien echt geen Kind-Slaaf meer. Antonio Coppi was niet gek. Een Kind-Slaaf bracht hooguit 10 Aureï op. Als een Meid van achttien zou Deliah veel meer geld opleveren. Zeker als ze haar verkochten als Seks-Slavin. Een Seks-Slavin kon wel het tienvoudige opleveren van een Kind-Slavin.

Maar Antonio Coppi kon daar niet alleen over beslissen. Zijn zakelijke partner Xantippe moest ook akkoord zijn. Xantippe was door een bode op de hoogte gebracht en ze zou zo wel komen. Zij moest deze mooie Meid ook eerst maar eens bekijken.

---

Antonio handelde in jonge Slaven en Slavinnen maar hij raakte zelden echt opgewonden van zijn Handelswaar. Nooit zou Antonio een Meid als Deliah neuken. Hij peinsde er niet over. Zelfs niet als ze botergeil was. Neuken deed Antonio uitsluitend met een volwassen vrouw, zoals Xantippe. Antonio en Xantippe waren zakenpartners, maar ze waren meer dan dat.

Hoewel Xantippe bekend stond als Lesbienne vond ze het ook niet onaangenaam af en toe met een man te neuken.

Xantippe was een dominante vrouw. Ze behandelde haar Handelswaar heel anders dan Antonio Coppi. Xantippe commandeerde en intimideerde haar jonge Slavinnen. Ze sloeg ze met een zweep en had harde seks met die Meiden. Xantippe beschouwde haar Handelswaar tevens als haar Speelgoed.

Waarschijnlijk zou Xantippe ook dit Meisje met een Zweep gaan bewerken en ze zou haar zeker ook seksueel gaan gebruiken. Antonio wist dat, maar dat deerde hem niet. Xantippe was een wrede Meesteres voor haar Slavinnen.

Maar bij een man in bed was Xantippe juist onderdanig. Xantippe was bi-seksueel. Dominant bij vrouwen en onderdanig bij mannen. Xantippe was een vrouw met twee gezichten. Ze was wreed en hardvochtig maar ze kon ook lief en dienstbaar zijn.

Xantippe was een bloedmooie vrouw en Antonio bedreef regelmatig de liefde met haar.

Nou ja... Liefde bedrijven... Hij neukte haar hard. Xantippe onderwierp zich dan aan hem en liet zich graag ruw door hem nemen. Antonio en Xantippe hadden een bijzondere seksuele relatie en op die manier versterkten ze ook nog eens hun zakelijke relatie.

Antonio Coppi was geen gewetenloze schurk. Hij had zeker bepaalde principes. Hij neukte zijn handel niet en hij zou ook nooit een zestienjarige Slavin zoals Deliah als Sex-Slavin verkopen. Dat was in strijd met de Wet, maar het was ook in strijd met zijn geweten. Antonio Coppi had daar ethische bezwaren tegen.

Mede daarom werkte Antonio zo graag samen met Xantippe. Xantippe kende geen ethische bezwaren. Xantippe had geen moraal en geen geweten. Antonio Coppi kon zijn vruchtbare en volgroeide jonge Slavinnen van zestien jaar aan Xantippe geven. Zij zou ze voor hem trainen en daarna als achttienjarige Seks-Slavin verkopen. De winst zouden ze delen. Zo kon Antonio Coppi zijn geweten zuiver houden.

---

Deliah en Antonio moesten wachten op Xantippe. Dat kon nog wel even duren, dus had Antonio het zichzelf maar gemakkelijk gemaakt in een comfortabele zetel en ging hij zijn lunch verorberen. Hij bleef ondertussen wel voortdurend naar het Meisje kijken. Antonio keek graag naar haar. Een heel mooi Meisje vond hij het. Antonio moest telkens glimlachen als hij naar het mooie Meisje keek.

Antonio zat onderuitgezakt in zijn zetel. Hij at een gebraden kippenpoot en spoelde die weg met een stevige pul bier. Deliah moest blijven staan en ze kreeg niets.

Antonio kletste nog wat met het naakte Meisje. Hij informeerde belangstellend naar haar thuissituatie en naar haar vriendinnen. Deliah antwoordde schuchter maar beleefd. Af en toe moest ze een beetje zenuwachtig giechelen.

Het Meisje voelde zich zeer ongemakkelijk. Ze durfde zich nog steeds niet volledig te tonen aan haar Meester. Ze bedekte haar borsten en haar kutje nog steeds voortdurend met haar handen. Antonio moest daar wel een beetje om lachen. Hij vond het aandoenlijk.

Het Meisje was zeer verlegen. Veel te verlegen voor een Seks-Slavin.

"Haal je handen maar weg lief Meisje," zei Antonio nog eens vriendelijk.

"Laat jezelf maar helemaal zien aan je Meester. Het geeft niet. Doe maar Meisje.”

"Oohh... Nee... Alstublieft... Niet... Meneer... Hi hi hi hieehhh... Meester... Alstublieft...? Hi hi hi hieehhh...," giechelde Deliah verlegen. Ze beet op haar onderlip en boog haar hoofd. Met haar kin bijna op haar borst loerde ze vanonder haar wimpers met een smekende blik naar haar Meester.

“Ik wil mijn jurk aan Meester… Alstublieft Meester… Mag ik mijn jurk weer aan…?”

“Ssstt… meisje,” siste Antonio.

“Niet zo zeuren. Dat is niet goed. Je bent te ongeduldig, Meisje. Ik heb al gezegd dat er nog iemand komt om je te bekijken. Daar moeten we op wachten.”

Antonio nam nog een stevige hap van zijn kippenpoot en een slok bier.

“Mmmnn…wil jij misschien ook een stukje kip, lief Meisje?” vroeg hij grijnzend met volle mond.

Als ze zijn aanbod aan zou nemen dan moest ze minstens haar handen voor haar borsten vandaan halen.

“Oohhh… Eeeuhh… ehm… Nee… Nee Meneer… Nee Meester… Dank u wel… Meester…”

Ze trapte er niet in. Antonio glimlachte. Dit Meisje beviel hem wel. Het was een slimme en lieve Meid. Ze was inderdaad ongeduldig, te verlegen en ze giechelde teveel, maar dat was allemaal niet onoverkomelijk. Daar kon immers aan gewerkt worden.

Antonio liet het nog maar even zo. Het maakte hem vooralsnog niet zo veel uit. Eventuele problemen met dat wicht kon zijn zakenpartner Xantippe beter oplossen...

Wordt vervolgd

---