Door: Aadje
Datum: 17-01-2023 | Cijfer: 9.1 | Gelezen: 7317
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 35 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Cuckolding, Voyeurisme, Vreemdgaan,
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 35 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Cuckolding, Voyeurisme, Vreemdgaan,
Vervolg op: Liefdadigheidswerk - 1
Later voelde ik het bed bewegen en vermoedde dat het Trish was die naar de wc ging en ik verroerde me niet. Toen ik wat later opnieuw wakker werd en besefte dat ze nog steeds weg was, werd ik bezorgd. Ik stond op het punt uit bed te gaan toen ik de deur open hoorde gaan.
Ik zag haar de slaapkamer binnen komen en merkte op dat ze haar dunne peignoir aanhad die ze zelden droeg buiten de slaapkamer. Toen ze er ook nog eens naakt onder bleek te zijn wist ik dat er weinig aan de verbeelding overbleef, wat betekende dat ze het waarschijnlijk had gedaan om uit te dagen.
"Hoe laat is het?" vroeg ik en mijn woorden deden haar schrikken.
"Iets na drieën," zei ze en ik proefde wat schuldgevoel in haar stem. "Ik ben gaan controleren of Jerry ook naar bed was gegaan."
"En, was hij dat?"
"Nee, hij zat nog te drinken."
"Hoe lang was je weg?"
"Niet zo lang," antwoordde ze ontwijkend terwijl ze in bed klom.
"Hoe lang?" eiste ik terwijl ik haar tegen me aan trok.
"Een uur, denk," zei ze dan bijna fluisterend.
"Ik begrijp het. En wat gebeurde er in dat uur?" drukte ik door. Ik voelde dat er iets te vertellen was.
"Nou, kijk... Ik bedoel... Je zei dat je het wilde..." begon ze met een stemmetje wat aan paniek grensde.
"Betekent dit dat er nog een tekening is?"
Ze antwoordde niet direct, dan zag ik hoe ze een paar keer instemmend knikte. In eerste instantie reageerde ik niet op de betekenis en de mogelijke gevolgen.
"Je zei dat je er meer wilde," fluisterde ze dan, de stilte blijkbaar ongemakkelijk vindend.
Ik negeerde de vele dwalingen in haar verklaring en besloot me te concentreren op wat er nog meer gebeurd was. "Hoe kwamen jullie daarbij?" vroeg ik.
"Ik... Ik denk... eh... nou, we hebben een paar minuten gepraat en toen vroeg hij me of hij me mocht tekenen," legde ze uit.
"Dus dat is alles? Hij is een uur lang bezig geweest om je naakt te tekenen?"
"Hij heeft er drie gemaakt," gaf ze toe.
"Waar zijn ze? Ik wil ze zien," eiste ik een beetje geërgerd.
"Ik... ik heb gezegd dat hij ze mocht houden," fluisterde ze.
"Naakttekeningen van jou? Hij is erg goed, Trish, wat als iemand van de kerk ze ziet? Ik denk dat ze het één en ander dan wel aan elkaar kunnen verbinden," reageerde ik.
"Dat doet hij niet... denk ik," zei ze.
De manier waarop ze het zei gaf me een vreemd gevoel en het idee dat er meer moest zijn. "Kijk, Trish, ik ben het zat om het uit je te trekken. Vertel me wat er gebeurd is vanaf het moment dat je uit bed stapte," zuchtte ik.
"Oké, dat zal ik doen," zei ze en ze draaide zich naar me toe. "Ik ben eruit gegaan om te kijken of hij naar bed was gegaan," ging ze verder nadat ik haar een knikje had gegeven. "Hij bleek nog op te zijn en... zat te drinken. We hebben een tijdje gepraat en toen zei hij dat hij een tekening van mij voor zichzelf wilde hebben en... ik stemde toe. Hij begon aan de tweede zodra hij met de eerste klaar was, aan daarna gelijk aan de derde..."
"Hield hij afstand? Heeft hij iets geprobeerd?" vroeg ik toen mijn instinct me vertelde dat er meer was.
"Hij wilde dat ik meeging naar de logeerkamer," zei ze fluisterend.
"Heeft hij je aangeraakt?"
"Niet aangeraakt maar... hij kreeg een stijve... en die kwam er een beetje uit..."
"Kwam eruit? Uit zijn gulp?" vroeg ik in een poging één en ander te verduidelijken.
"Ja..." Ze gaf toe.
"Stopte hij hem terug?"
"Ja..." zei ze met een zenuwachtig stemmetje.
"Hoe lang was hij te zien?"
"Ik weet het niet... misschien... misschien een paar minuten," antwoordde ze.
"Verdorie, Trish... al die jaren dacht ik dat ik getrouwd was met een engel en nu ontdek ik dat ze echt een stoute meid is," zei ik niet in staat mezelf te beheersen.
"Dat is niet waar! Neem dat terug," eiste ze.
Gelukkig kreeg ik de controle over mezelf weer snel terug. "Nee, het is niet waar," zei ik na diep ademgehaald te hebben. "Het spijt me dat ik dat gezegd heb, maar schat, verdorie!?"
"Ik weet het... Ik weet het..." antwoordde ze.
Om de één of andere reden werd ik een half uurtje later wakker dan normaal. Ik stapte uit bed en strompelde naar de keuken om koffie te zetten. Jerry had zich teruggetrokken in de logeerkamer en omdat Trish nog sliep had ik het huis voor mezelf. Ik overwoog de recente gebeurtenissen en het duurde niet lang voordat ik besefte dat mijn vrouw me de hele avond en nacht behoorlijk verrast had.
Het was begonnen in het dakloze kamp waar ze, zonder twijfel door de druk van Gayle, Jerry mee naar huis wilde nemen. Vervolgens de rest van de avond door een reeks steeds vergaande handelingen.
Maar de meest verbazingwekkende ontwikkeling was zonder twijfel haar acceptatie om naakt te poseren voor de dakloze man. Hij was een kunstenaar en een getalenteerde in onze ogen, maar ik had nooit verwacht dat ze zich zou uitkleden, zelfs niet voor Picasso.
Ik realiseerde me dit het alleen kon betekenen dat er ergens diep in haar een persoon verstopt zat die ik niet zo goed begreep als ik dacht.
"Goedemorgen," zei mijn vrouw toen ze in haar pyjama de keuken in stapte.
"Goedemorgen, heb je wat kunnen slapen?"
"Een beetje," antwoordde ze, mij een zenuwachtige blik gevend. Ik voelde aan haar lichaamstaal dat ze mijn gemoed polste met betrekking tot haar nachtelijke onthullingen. Na haar in mijn armen genomen te hebben knuffelde ik haar stevig. "Ik hou van je," zei ik en gaf haar een kop koffie.
"Het spijt me..." begon ze.
"Stil," zei ik haar snel afbrekend, "laat het gaan."
Mijn woorden leken een enorme last van haar schouders te nemen en een glimlach trok over haar gezicht. Het uur daarop dronken we koffie en praatten we met elkaar. Ook vroegen we ons af wanneer onze gast zou verschijnen.
Dan kondigde Trish aan dat ze zich wilde gaan opfrissen, dus ze liep ze weg terwijl ik de woonkamer opruimde en de nu lege fles wodka weggooide.
Toen Trish terugkwam gingen we in de woonkamer tv zitten te kijken, waarna het tegen lunchtijd was voordat we eindelijk geluiden uit de logeerkamer hoorden.
"Wil je wat eten of drinken, Jerry?" vroeg Trish toen hij twintig minuten later eindelijk verscheen, nog steeds mijn kleding dragend.
"Thee, als je het hebt. Dat is alles wat ik nodig heb," reageerde hij met een dikke stem en begon toen droog te hoesten. Hij was nu langer dan vijftien uur in ons huis en had bijna een hele fles wodka geconsumeerd terwijl hij niets gegeten had. Ik kon me voorstellen hoe zijn interne organen er aan toe waren, maar Trish stond gewoon op om aan zijn verzoek te voldoen.
"Jerry, ik begrijp dat je vannacht nog meer tekeningen van Trish hebt gemaakt. Ik zou ze graag zien," zei ik toen mijn vrouw buiten gehoorsafstand was.
"Die zijn van mij," antwoordde hij defensief.
"Ja, dat weet ik, maar ik zou ze graag willen zien," antwoordde ik.
Hij keek me een paar seconden aan, dan liep hij met enige terughoudendheid naar de logeerkamer, waar hij enige tijd bleef voordat hij terugkwam met de velletjes papier in zijn hand. Juist op het moment dat hij ging zitten kwam mijn vrouw binnen met de thee.
Zonder iets te zeggen gaf hij me de schetsen. Toen Trish hem zijn mok aangaf zag ik dat ze hem nijdig aankeek. Ik zei er niets van een richtte mijn aandacht op de tekeningen.
De eerste toonde mijn vrouw naakt, zittend op de ombouw van de openhaard, haar armen aan haar zij en ze keek naar voren met een grote glimlach. Behalve de naaktheid was er verder niets pittigs aan de tekening en in werkelijkheid vond ik hem een beetje ongeïnspireerd.
Op de tweede zat ze op de bank en deze was seksueel expressiever. Haar benen waren licht gespreid en haar uitdrukking toonde verlangen. Als de kunstenaar trouw was aan het onderwerp dan bleek mijn vrouw in een staat van opwinding te zijn. Het was verontrustend, maar ik besloot de laatste schets te bekijken voordat ik conclusies zou trekken.
Helaas was deze nog erger. Ze lag languit op onze eettafel... en keek verlangend naar de kunstenaar.
"In welke volgorde heb je ze gemaakt?" vroeg ik de man.
"Deze eerst, dan deze en deze als laatste," antwoordde hij, ze in de volgorde aanwijzend waarin ik ze had gezien. Het betekende dat de tekeningen steeds agressiever waren geworden, en ik vroeg me af wanneer zijn lul tevoorschijn was gekomen.
Voor mij leek hun ontmoeting nu vulgair, ondanks zijn tekenwerk, en het risico dat Trish zou wordend herkend was zeer reëel. Waren ze maar gemaakt terwijl we op vakantie waren, want dan was het hoogst onwaarschijnlijk geweest dat iemand uit onze kennissenkring ze te zien zou krijgen.
De kerkgroep had echter actief contact met het kamp, zodat de mogelijkheid bestond dat de tekeningen zouden worden ontdekt. De tekeningen waren goed en de gelijkenis was solide, maar ik was wel vooringenomen. De vraag was of een onverwacht persoon de connectie zou kunnen maken.
"Jerry," zei ik, "ik maak me grote zorgen dat iemand ze te zien krijgt en dan beseft dat het Trish is. Ik wil niet dat haar reputatie beschadigd wordt," zei ik.
"Niemand zal ze zien," antwoordde hij en hij stak zijn hand uit om de tekeningen weer van me aan te nemen.
"Mag ik ze nog even houden?"
"Nee!"
"Je gaat vandaag terug naar het kamp, mag ik ze houden zolang jij hier bent?" vroeg ik in en poging te achterhalen hoe belangrijk hij de tekeningen vond.
"Heb je nog meer wodka?" vroeg hij nadat hij me een aantal seconden strak had aangekeken.
"Nou, die kan ik gaan halen," zei ik.
Hij begon zijn hand terug te trekken, maar plotseling stopte hij daarmee en keek me strak aan. "En ik wil nog meer tekeningen maken," zei hij dan.
"Van Trish?"
"Ja!"
Ik keek naar mijn vrouw en zag dat ze me vreemd aankeek. "Alleen als wij de tekeningen mogen houden," zei ik omdat ze me op geen enkele manier probeerde te waarschuwen.
De man knikte langzaam, het voorstel aanvaardend, en keek dan glimlachend naar mijn vrouw. Door zijn aandacht voor haar voelde Trish zich al snel ongemakkelijk en verliet de kamer.
Nu ik weer alleen was met de man besloot ik wat extra informatie over de details van de vorige nacht boven water te krijgen. "Vond je het leuk om die tekeningen te maken, vannacht?" vroeg ik hem.
"Ja, echt wel," gaf hij zonder enige aarzeling toe.
"Hoe kwam het eigenlijk dat je die kans kreeg?"
"Ze kwam naar me toe, we babbelden wat en ik zei dat ik haar wilde tekenen. Ze stribbelde niet veel tegen. Ze was eerst een beetje nerveus, dan ontspande ze en dan kreeg ze een beetje schroom... Dat heb je gezien," antwoordde hij.
Met zijn korte antwoord besefte ik dat de man meer inzicht had dan ik dacht. Ik kon niet begrijpen hoe zo'n getalenteerd individu onder de snelweg zou moeten wonen. Misschien waren het drugs of de alcohol, dat laatste zeker gezien de manier waarop hij de wodka wegwerkte, maar dat klonk toch te simpel. Hoe dan ook wilde ik mijn verhoor afmaken.
"Heb je haar aangeraakt?" vroeg ik.
"Nee," antwoordde hij.
"Heb je haar gevraagd mee te gaan naar de logeerkamer?"
"Ja, omdat ze naar mijn lul bleef staren dacht ik dat ze misschien geïnteresseerd was," legde hij uit.
"En?" vroeg ik, besluitend kalm te blijven en hem niet te vragen hoe hij tot een dergelijk wonderbaarlijk inzicht kwam.
"Ze dacht er een ever over na... denk ik," antwoordde hij.
"Wat bedoel je? Hoe weet je dat ze erover nadacht?"
"Ze vroeg me waarom ik haar daar wilde hebben.. en waarvoor... Van dat soort dingen. Zij wist best waarom, ze wilde alleen overtuigd worden," antwoordde hij met een vleugje arrogantie.
"Ik begrijp het," zei ik. Ik had genoeg gehoord en moest zijn boodschap even verwerken.
"Ik heb die wodka snel nodig," riep Jerry me na toen ik op zoek ging naar mijn vrouw. "En ook sigaretten, als je het niet erg vindt."
"Laat je hem hier slapen vannacht?" vroeg ze toen ik haar vond terwijl ze make-up opdeed in de badkamer.
"Misschien overdrijf ik, maar ik vind het idee dat hij die tekeningen meeneemt niet leuk," zei ik.
"Maar je zei net dat hij er nog meer mocht maken," zei ze verward.
"Ja, dat geloof ik ook. Ik probeer zo die andere drie te pakken te krijgen," antwoordde ik. "En ik zie een paar extra tekeningen wel zitten," voegde ik er lachend aan toe in een poging er een luchtige draai aan te geven.
"Weer naakt?"
"Trish, je hebt nu bijna twee uur naakt met hem doorgebracht. Ik denk niet dat wat langer veel uitmaakt," antwoordde ik een beetje te bot. Ze keek me met een geïrriteerde blik aan maar zei niets.
Toen ze klaar was met zich op te maken, besloten we dat het misschien het best was als zij de boodschappen ging doen terwijl ik bij onze gast bleef. Op het moment dat ze op het punt stond te vertrekken vroeg Jerry haar om ook wat tekenspullen voor hem te kopen en hij verschafte haar zelfs de locatie van de winkel waar ze die kon aanschaffen. Dan vertrok ze voor de normale zaterdagse boodschappen en het inkopen van de spullen die onze gast nodig had.
Ik wist, dat als Trish haar normale routine volgde, ze uren weg zou zijn en ik vreesde het idee de dakloze te moeten vermaken. Gelukkig was ze nauwelijks vertrokken toen hij langzaam opstond en naar de logeerkamer verhuisde. Toen hij de deur achter zich sloot voelde ik me bevrijd.
Ik ging naar mijn studeerkamer om wat werk te doen, maar het duurde niet lang voordat mijn aandacht terugging naar de verzameling tekeningen die ik op de hoek van het bureau had gelegd.
Verrassing, verwarring, opwinding en een beetje schaamte golfden door mijn gedachten toen ik bedacht hoeveel er in zo'n korte tijd was gebeurd.
Terwijl ik ze bestudeerde, realiseerde ik me dat Trish haar seksualiteit op elke tekening liet zien, vooral op de drie die hij had gemaakt toen ze samen waren.
Jerry had het als schroom beschreven, maar ik wist dat hij het over een seksuele staat had, en ik vroeg me af wat haar naar die plek gebracht had. Was het de ondeugendheid van alleen en naakt te zijn in de nabijheid van een vreemde man? Gaf ze onbewust signalen... aan hem? Zat er nog meer in haar wat met een beetje dwang aan de oppervlakte zou komen?
De dakloze was nog steeds in zijn kamer toen mijn vrouw terugkwam. Ik hielp haar de tassen uit de auto naar de keuken sjouwen en we babbelden wat terwijl ze haar aankopen opruimde. Bij de tekenspullen aangekomen gaf ze me een ongemakkelijk glimlachje en bracht ze naar de woonkamer.
"Wat zijn je gedachten over die laatste drie tekeningen?" vroeg ze toen ze terug was. Ik kon aan haar gedrag zien dat ze moed had moeten verzamelen om de vraag op tafel te leggen, dus besloot ik oprecht te zijn in mijn antwoord.
"Ik denk dat ik, als ik eerlijk ben, een beetje verward ben... Meer dan een beetje, eigenlijk. Ik vind ze er geweldig uitzien, dat niet, maar het gebeurde gewoon... op zo'n rare manier," antwoordde ik.
"Dat denk ik ook. Het was zo raar. Het is alsof ik niet eens meer weet hoe het allemaal gebeurde... het gebeurde gewoon," antwoordde ze en ik kon zien dat alleen al erover te praten haar hielp.
"Hoe is het gebeurd?" lachte ik.
"Ik weet het niet! Het ene moment zit ik me te verwonderen hoe boos je wel niet bent en het volgende moment ben ik naakt," reageerde ze met een giechel.
"Maar je bent 's nachts teruggegaan," zei ik mijn arm om haar middel slaand en haar tegen me aan trekkend. Het was een onderwerp dat me steeds intrigeerde omdat het zover weg was van mijn verwachtingen, zodat ik het niet kon laten gaan.
"Ja... Ik ging alleen even om te kijken... echt. Ik weet het niet... Ik weet niet hoe het gebeurde," antwoordde ze.
"Je zag hem... zag zijn lul," drukte ik door.
"Dat had ik niet verwacht. Hij was er gewoon ineens," legde ze uit.
"En?"
"En wat?" zei ze, hoewel ik kon zien dat ze ontwijkend reageerde.
"Wat is er gebeurd? Hoe kon je hem zien?" vroeg ik, terugkomend op onze eerdere gesprek.
Ze keek me vreemd aan en ik wist dat ze vond dat ik haar veroordeelde. "Nadat ik het hem had opgemerkt...? Een minuutje, denk..." zei ze na een paar seconden. "Misschien wat langer... En uiteindelijk stopte hij hem weg."
Ik dacht aan Jerry's beschrijving toen hij haar vroeg mee naar zijn kamer te gaan, en vroeg me af of haar vragen iets te maken hadden met wat ze gezien had.
"Denk je dat Gayle net zoveel plezier heeft met haar dakloze gast?" vroeg ik lachend, plotseling voelde het allemaal zo vreemd.
"Ze heeft me gebeld," zei Trish meelachend. "Ze hebben hem vanmorgen vroeg teruggebracht. Het lijkt erop dat het lastiger was dan ze verwacht hadden."
"Dus lieve goede Gayle is niet zo liefdadig als ze zelf dacht?" lachte ik.
"Nou, ze heeft het geprobeerd," antwoordde Trish haar vriendin verdedigend. "Ik heb een glas wijn nodig," zei ze dan en liep weg om haar ouders te bellen om te vraten hoe het met de kinderen ging. Onderwijl trok ik een fles wijn open en schonk twee glazen in.
Ik had al een paar slokjes genomen toen ze terugkwam en nadat ik haar haar glas gaf, gaf ze mij een overzicht van het gesprek. Gelukkig deden de kinderen het allebei goed, dus het leek er niet op dat we hen voortijdig op moesten gaan halen.
We gingen naar de woonkamer om ons gesprek voort te zetten en hadden bijna onze glazen leeg toen geluiden uit de nabijgelegen kamer ons waarschuwde dat onze gast zich roerde. Een paar minuten later ging de deur open en kwam de man tevoorschijn.
"Heb je de sigaretten?" vroeg na wat korte beleefdheden.
"Ja, ik zal ze pakken," kondigde Trish aan en ze kwam al snel terug met een nieuw pakje sigaretten en een even nieuwe aansteker. Haar geschenk ontlokte geen bedankje bij de dakloze man, die meteen het cellofaan van het pakje begon te scheuren.
Toen hij er eindelijk een sigaret te pakken had, stak hij hem aan en trok de rook in zijn longen alsof dat het meest noodzakelijkste was wat hij kon bedenken, wat een lange hoestbui tot gevolg had.
Toen de eerste sigaret was opgebrand, stak hij een ander en rookte ook die snel op. Pas dan, met een stevige laag rook in de kamer, gaf hij zijn aandacht aan ons terug. "Heb je de wodka?" vroeg hij.
"Ja," zei Trish. "Wil je nu een glas of wil je je eerst opknappen?"
"Ik neem nu wel een glas, ik hoef me niet op te knappen," antwoordde hij.
"Oké," antwoordde ze, en na een kort ogenblik stond ze op om een glas wodka voor hem in te gaan schenken. "Daar zijn de spullen die je vroeg," zei ze halverwege en naar de tas die naast de bank lag knikkend.
Jerry bleef staan, langzaam van de ene been op de ander wippend totdat mijn vrouw terugkwam met een halfvol glas van de heldere drank. Hij nam een stevige slok, gevolgd door een tweede, en pas dan toonde hij enige interesse in de tas met spullen.
Hij pakte de tas van de vloer, liep naar de gemakkelijke stoel, viel neer en begon door de spullen te graven. Eén voor één trok hij de dingen uit de tas en inspecteerde ze. Zo was er een schetsblok met grotere en dikkere vellen papier dan hij hiervoor had moeten gebruiken, een doos echte tekenpotloden, een plastic tekenbord een puntenslijper en zelfs een gum. "Veel beter," zei hij toen hij klaar was.
"Is dat alles wat je wilde hebben?" vroeg Trish.
"Ja, laten we na nog een drankje en een sigaret beginnen," antwoordde hij met gretigheid.
Trish had naar een complimentje gevist en ik zag dat zijn bruuske reactie haar overviel. Ze gaf me een vragende blik, dus besloot ik om het rustiger aan te doen.
"Na het eten," zei ik. "Laten we eerst gaan eten."
"Niet nodig, ik heb geen honger," reageerde hij.
Toen het idee opkwam om de man mee te nemen, had ik visioenen van moeilijke gesprekken, maar tot op dit punt was ik aangenaam verrast over het gemak van onze interacties. Toch begonnen er andere signalen te ontstaan en ik wist dat ik stevig in mijn schoenen moest staan.
"Jij misschien niet, maar wij wel," zei ik. "We gaan eten en dan kunnen we het over de tekeningen hebben."
"Ja, oké dan," mompelde hij na een korte stilte.
Het uur daarop was mijn vrouw bezig met eten koken, zat Jerry te roken en dronk hij genoeg wodka om de gemiddelde man paar onder tafel te krijgen, toch scheen hij daar totaal geen last van te hebben. Toen we aan tafel konden weigerde hij te komen eten en bleef in de woonkamer zitten.
"Onze gast begint kuren te krijgen," zei ik tegen Trish.
"Jij wilde dat hij bleef..." begon ze.
"Ik deed dat omdat jij gek werd door je naakt door hem te laten tekenen en hem de tekeningen te laten houden," onderbrak ik. Mijn scherpe woorden maakten haar stil en de komende minuten aten we in stilte.
"Heeft het echt zin om hem meer tekeningen te laten maken?" vroeg ze plotseling.
"Nee, waarschijnlijk niet," antwoordde ik. "Nee, dat heeft het niet," voegde ik er na een moment nadenken aan toe. "Ik zei dat het goed was om een scène met de drie schetsen te ontwijken, maar nu ik ze heb kan hij de boom in." Trish knikte, stond op en begon de tafel af te ruimen.
Een paar minuten later, met verse glazen wijn voor ons en een glas wodka voor de man, gingen we naar de woonkamer. Hij zat een sigaret te roken en dronk net zijn glas leeg, zodat hij met enthousiaste het nieuwe glas aanvaardde. Dan keek hij vragend naar mijn vrouw.
"Ik ben er klaar voor," verklaarde hij een paar seconden later, en hoewel hij vaag was wisten we wat hij bedoelde.
"Laten we even wachten. Het is nog vroeg en Trish moet met de kinderen praten voordat ze naar bed gaan," antwoordde ik, besluitend dat een vertragingstactiek misschien het beste zou kunnen werken.
Jerry gaf geen antwoord, hij nam een flinke slok uit zijn glas en stak een nieuwe sigaret op. Ik zag het als een goed resultaat en hoopte dat hij uiteindelijk dronken zou worden of zou gaan accepteren dat er niets meer zou gebeuren.
Het uur daarop probeerden Trish en ik met de man te spreken en soms waren we succesvol, maar elke keer verviel hij in zwijgen en leek hij in zichzelf gekeerd. Het leek bijna dat verbale communicatie hem veel energie kostte, energie die hij liever bespaarde voor het drinken.
Jerry was net weer in zwijgen vervallen toen hij zijn tekenbord oppakte. Hij rommelde even met de potloden, sloeg zijn schetsboek open en begon neuriënd te tekenen. Hij zat zo dat we niet op zijn schetsboek konden kijken, en omdat hij niet steeds naar Trish keek, nam ik aan dat hij een ander onderwerp tekende.
Ik was zeker nieuwsgierig en ik wist door de blikken die ze me gaf, dat mijn vrouw dat ook was. Maar Jerry gaf geen hint over wat hij aan het tekenen was.
"Waar werk je aan?" vroeg ik uiteindelijk.
"Wacht even," antwoordde hij gewoon doortekenend.
We wachtten nog even en uiteindelijk leunde hij terug in de stoel en was hij klaar. Na Trish en mij beurtelings aangekeken te hebben, pakte hij het schetsboek langzaam op en draaide het om zodat we het konden zien. Hij had een jonge, naakte vrouw getekend. Ze lag op haar zij op een deken. De details waren buitengewoon, vooral omdat hij het zo snel had gedaan, en ook de impact van de nieuwe tekenspullen was duidelijk.
"Wow," reageerde mijn vrouw.
"Ze is mooi," verklaarde ik oprecht. "Wie is zij?"
"Iemand van lang geleden," antwoordde hij. "Maar jouw vrouw is een beter onderwerp."
Onmiddellijk gingen mijn ogen naar Trish. Ik zag dat ze niet wilde reageren, maar het was duidelijk dat ze tevreden was met zijn verklaring. "Waarom?" vroeg ik. Ik wilde het onderwerp niet voorbij laten gaan.
"Ze is een vrouw... dat zei ik je gisteravond ook al," antwoordde hij.
"Ja, dat klopt," gaf ik toe, en ik begon me af te vragen of hij opzettelijk deze weg had genomen om Trish te verleiden.
"Ben je er klaar voor?" vroeg hij terwijl ik nog steeds nadacht over zijn bedoelingen.
"Uh... Jerry? Schat?" zei ze mij aankijkend.
Misschien was het de wijn of misschien werkte de manipulatie van de man beter op mij dan op Trish, maar ik begon me nu af te vragen hoe een tekening van haar eruit zou zien met het betere gereedschap. Na oogcontact met mijn vrouw gemaakt te hebben gaf ik aan dat we even de kamer uit moesten om te praten. We liepen naar de keuken op het moment dat de man nog maar eens een sigaret opstak.
"Wat denk je ervan om er nog één te doen?" vroeg ik.
"Waarom?" antwoordde ze snel.
"Ik wil er graag één op het betere papier en met de nieuwe potloden. Eén voor mezelf."
"Wat? Weet je het zeker? Ik dacht..."
"Ja... dat doe ik!"
"Oké... oké... Wat nu?"
"Je uitkleden, denk ik."
"Oké," stamelde ze en ik zag dat ze verward was, maar ze liep toch richting de gang.
Ik zag de hoopvolle blik op het gezicht van de man toen ik terugkwam in de woonkamer, dus liet ik hem niet wachten. "Ze is zich gaan... eh... omkleden," zei ik. "Maar we doen er maar één!"
Het verbaasde me dat hij er geen strijd van maakte en we wachtten zwijgend op Trish. Hoewel het maar een paar minuten was voor we haar hoorde aankomen, leek het elke seconde wel een uur te duren.
Ik was nog meer verrast toen ze verscheen in de dunne peignoir die slechts tot halverwege haar dijen kwam en waar je gemakkelijk haar tepels door de stof heen kon zien prikken. Ze vermeed oogcontact met mij totdat ze zat en keek me dan een beetje opstandig aan. Ik vermoedde dat ze geïrriteerd was door tegenstrijdige boodschappen die ik had gegeven over het poseren, dus ik liet haar begaan.
Jerry doofde zijn sigaret in het koffiekopje wat we hem als asbak gegeven hadden. "Klaar nu?" vroeg hij dan.
"Laat me eerst even mijn wijn opdrinken," antwoordde Trish. "Waar doen we het?"
"In jullie slaapkamer," antwoordde hij.
Voor mij leek het alsof hij de grens overschreed door in onze intieme ruimte binnen te dringen, maar voordat ik kon reageren knikte Trish instemmend en nam daarmee zijn voorstel aan.
Een lastig moment volgde toen ze haar glas leeg had, maar dan stond op en liep ze terug de gang in, met ons achter haar aan.
"Ga op de kussens liggen en trek het laken over je benen," regisseerde de man toen we in de slaapkamer aankwamen. Trish wist dat de aanwijzingen ook betekenden dat ze zich moest uitkleden, dus ze verwijderde de peignoir, ging op het bed liggen en trok het dunne laken tot aan haar middel over zich heen. Het liet haar borsten in beeld en ze keek naar Jerry om bevestiging te krijgen dat het dit was wat hij wilde.
In plaats van aanwijzingen te geven, stapte hij naar de rand van het bed, waar elk deel van haar lichaam binnen bereik was. Ik bereidde me al voor om naar voren te springen als hij iets probeerde, maar hij werkte aan de positie van de kussens en het laken.
Toen hij klaar was lag Trish zo goed als bloot. Het laken bedekte alleen nog maar haar rechterbeen tot aan de knie. Ook had hij een klein kussen onder haar linkerknie geplaatst, waardoor haar benen zich een beetje spreidden en ons een onbeschermd zicht gaf op haar delicate schaamlippen. "Ik voel me te naakt... te bloot," zei ze zachtjes.
"Doe je hoofd een beetje achterover," zei hij, haar opmerking negerend.
Trish deed toch wat hij zei en zonder verdere iets te zeggen begon de man te tekenen. Hij bleef staan terwijl hij tekende, en in tegenstelling tot de vorige keer, bleef ik in de kamer in het zicht van mijn vrouw. Eerst staarde ze de ruimte in, maar na een paar minuten maakten we oogcontact en ik zag dat ze erg nerveus was, maar ook weer opgewonden.
Toen ik eindelijk het oogcontact verbrak, zag ik dat haar tepels stijf waren geworden en ik voelde de eerste beroering in mijn kruis. Al snel begon mijn lul er een eigen leven op na te houden en kreeg ik stijve die pijnlijk in mijn broek knelde.
Ik wist dat het gênant zou als Jerry zou zien dat ik de positie van mijn lul aanpaste, dus keek ik snel even opzij om te kijken of ik het onopgemerkt kon doen.
Ik zag dat zijn lul ook stijf was geworden en een flinke tent maakte in de voorkant van de pyjamabroek die hij droeg.
Op dat moment, met drie opgewonden mensen zo dicht bij elkaar, besefte ik dat de scène net zo seksueel was als artistiek. In werkelijkheid intrigeerde het me dat ik mijn naakte vrouw opgewonden zag worden in de nabijheid van deze vreemde man en hem een stijve bezorgde.
"Je ziet er mooi uit," zei ik na een paar minuten, de stilte verbrekend.
"Dank je..." antwoordde en ik hoorde de spanning in haar stem.
De minuten daarom werd er niet meer gesproken terwijl Jerry's hand over het schetsboek bewoog. Toen zei hij iets dat me bijna ondersteboven sloeg. "Haar tepels zijn niet stijf meer. Ga ze even stijf maken," gaf hij mij als opdracht.
Ik hoorde Trish hijgen terwijl zijn boodschap mijn hersenen bereikte. Even dacht ik eraan te weigeren, maar toen voelde ik mijn voeten bewegen en stond ik naast het bed. Zonder iets te zeggen stak ik mijn handen uit om haar tepels met mijn vingers te stimuleren, maar ze werden al vanzelf stijf voordat ik ze aan kon raken.
Ze keek me aan grote ogen aan toen ik naar haar glimlachte, en het leek alsof ze zou ontploffen. Toen ik mijn blik van haar gezicht over haar lichaam liet dwalen, kreeg ik opnieuw een schok toen ik zag dat het binnen haar schaamlippen glinsterde van het vocht.
"Schat?" vroeg ze nerveus.
Ik keek haar opnieuw in haar ogen en deze keer zag ik daar duidelijk bezorgdheid, maar mijn opwinding was nu aan het oplopen en ik had geen interesse om te stoppen. "Het zal een goede tekening worden," antwoordde ik in de hoop haar te kalmeren.
Ze keek me vreemd aan, maar ik verbrak het oogcontact en liep terug naar mijn plek naast Jerry.
De slaapkamer was in de laatste twintig minuten waarin de man de tekening afmaakte stil. Toen ik zijn werk zag en de ruwe seksualiteit opnam die gewoon van het papier leek af te springen, voelde ik een vreemde sensatie door me heen stromen.
"En, hoe is de tekening?" vroeg Trish terwijl ze opstond.
"Heel goed," antwoordde ik.
"Shit..." zei ze toen ze naast me stond en de tekening zag. "Die mag echt niemand te zien krijgen..."
"Vind je hem niet leuk dan?" vroeg de man en ik kon de teleurstelling in zijn stem horen.
"Hij is goed gemaakt... Maar weet het niet... misschien te veel..." zei ze toen ze haar peignoir aantrok en naar de deur liep.
"Ik wil ik nog een tekening van haar maken waar haar kont goed op uitkomt," zei de man grof.
"Ze moet eerst een beetje kalmeren," zei ik. "Vergeet niet dat ik gezegd heb dat we maar één tekening wilden."
Ik zag haar de slaapkamer binnen komen en merkte op dat ze haar dunne peignoir aanhad die ze zelden droeg buiten de slaapkamer. Toen ze er ook nog eens naakt onder bleek te zijn wist ik dat er weinig aan de verbeelding overbleef, wat betekende dat ze het waarschijnlijk had gedaan om uit te dagen.
"Hoe laat is het?" vroeg ik en mijn woorden deden haar schrikken.
"Iets na drieën," zei ze en ik proefde wat schuldgevoel in haar stem. "Ik ben gaan controleren of Jerry ook naar bed was gegaan."
"En, was hij dat?"
"Nee, hij zat nog te drinken."
"Hoe lang was je weg?"
"Niet zo lang," antwoordde ze ontwijkend terwijl ze in bed klom.
"Hoe lang?" eiste ik terwijl ik haar tegen me aan trok.
"Een uur, denk," zei ze dan bijna fluisterend.
"Ik begrijp het. En wat gebeurde er in dat uur?" drukte ik door. Ik voelde dat er iets te vertellen was.
"Nou, kijk... Ik bedoel... Je zei dat je het wilde..." begon ze met een stemmetje wat aan paniek grensde.
"Betekent dit dat er nog een tekening is?"
Ze antwoordde niet direct, dan zag ik hoe ze een paar keer instemmend knikte. In eerste instantie reageerde ik niet op de betekenis en de mogelijke gevolgen.
"Je zei dat je er meer wilde," fluisterde ze dan, de stilte blijkbaar ongemakkelijk vindend.
Ik negeerde de vele dwalingen in haar verklaring en besloot me te concentreren op wat er nog meer gebeurd was. "Hoe kwamen jullie daarbij?" vroeg ik.
"Ik... Ik denk... eh... nou, we hebben een paar minuten gepraat en toen vroeg hij me of hij me mocht tekenen," legde ze uit.
"Dus dat is alles? Hij is een uur lang bezig geweest om je naakt te tekenen?"
"Hij heeft er drie gemaakt," gaf ze toe.
"Waar zijn ze? Ik wil ze zien," eiste ik een beetje geërgerd.
"Ik... ik heb gezegd dat hij ze mocht houden," fluisterde ze.
"Naakttekeningen van jou? Hij is erg goed, Trish, wat als iemand van de kerk ze ziet? Ik denk dat ze het één en ander dan wel aan elkaar kunnen verbinden," reageerde ik.
"Dat doet hij niet... denk ik," zei ze.
De manier waarop ze het zei gaf me een vreemd gevoel en het idee dat er meer moest zijn. "Kijk, Trish, ik ben het zat om het uit je te trekken. Vertel me wat er gebeurd is vanaf het moment dat je uit bed stapte," zuchtte ik.
"Oké, dat zal ik doen," zei ze en ze draaide zich naar me toe. "Ik ben eruit gegaan om te kijken of hij naar bed was gegaan," ging ze verder nadat ik haar een knikje had gegeven. "Hij bleek nog op te zijn en... zat te drinken. We hebben een tijdje gepraat en toen zei hij dat hij een tekening van mij voor zichzelf wilde hebben en... ik stemde toe. Hij begon aan de tweede zodra hij met de eerste klaar was, aan daarna gelijk aan de derde..."
"Hield hij afstand? Heeft hij iets geprobeerd?" vroeg ik toen mijn instinct me vertelde dat er meer was.
"Hij wilde dat ik meeging naar de logeerkamer," zei ze fluisterend.
"Heeft hij je aangeraakt?"
"Niet aangeraakt maar... hij kreeg een stijve... en die kwam er een beetje uit..."
"Kwam eruit? Uit zijn gulp?" vroeg ik in een poging één en ander te verduidelijken.
"Ja..." Ze gaf toe.
"Stopte hij hem terug?"
"Ja..." zei ze met een zenuwachtig stemmetje.
"Hoe lang was hij te zien?"
"Ik weet het niet... misschien... misschien een paar minuten," antwoordde ze.
"Verdorie, Trish... al die jaren dacht ik dat ik getrouwd was met een engel en nu ontdek ik dat ze echt een stoute meid is," zei ik niet in staat mezelf te beheersen.
"Dat is niet waar! Neem dat terug," eiste ze.
Gelukkig kreeg ik de controle over mezelf weer snel terug. "Nee, het is niet waar," zei ik na diep ademgehaald te hebben. "Het spijt me dat ik dat gezegd heb, maar schat, verdorie!?"
"Ik weet het... Ik weet het..." antwoordde ze.
Om de één of andere reden werd ik een half uurtje later wakker dan normaal. Ik stapte uit bed en strompelde naar de keuken om koffie te zetten. Jerry had zich teruggetrokken in de logeerkamer en omdat Trish nog sliep had ik het huis voor mezelf. Ik overwoog de recente gebeurtenissen en het duurde niet lang voordat ik besefte dat mijn vrouw me de hele avond en nacht behoorlijk verrast had.
Het was begonnen in het dakloze kamp waar ze, zonder twijfel door de druk van Gayle, Jerry mee naar huis wilde nemen. Vervolgens de rest van de avond door een reeks steeds vergaande handelingen.
Maar de meest verbazingwekkende ontwikkeling was zonder twijfel haar acceptatie om naakt te poseren voor de dakloze man. Hij was een kunstenaar en een getalenteerde in onze ogen, maar ik had nooit verwacht dat ze zich zou uitkleden, zelfs niet voor Picasso.
Ik realiseerde me dit het alleen kon betekenen dat er ergens diep in haar een persoon verstopt zat die ik niet zo goed begreep als ik dacht.
"Goedemorgen," zei mijn vrouw toen ze in haar pyjama de keuken in stapte.
"Goedemorgen, heb je wat kunnen slapen?"
"Een beetje," antwoordde ze, mij een zenuwachtige blik gevend. Ik voelde aan haar lichaamstaal dat ze mijn gemoed polste met betrekking tot haar nachtelijke onthullingen. Na haar in mijn armen genomen te hebben knuffelde ik haar stevig. "Ik hou van je," zei ik en gaf haar een kop koffie.
"Het spijt me..." begon ze.
"Stil," zei ik haar snel afbrekend, "laat het gaan."
Mijn woorden leken een enorme last van haar schouders te nemen en een glimlach trok over haar gezicht. Het uur daarop dronken we koffie en praatten we met elkaar. Ook vroegen we ons af wanneer onze gast zou verschijnen.
Dan kondigde Trish aan dat ze zich wilde gaan opfrissen, dus ze liep ze weg terwijl ik de woonkamer opruimde en de nu lege fles wodka weggooide.
Toen Trish terugkwam gingen we in de woonkamer tv zitten te kijken, waarna het tegen lunchtijd was voordat we eindelijk geluiden uit de logeerkamer hoorden.
"Wil je wat eten of drinken, Jerry?" vroeg Trish toen hij twintig minuten later eindelijk verscheen, nog steeds mijn kleding dragend.
"Thee, als je het hebt. Dat is alles wat ik nodig heb," reageerde hij met een dikke stem en begon toen droog te hoesten. Hij was nu langer dan vijftien uur in ons huis en had bijna een hele fles wodka geconsumeerd terwijl hij niets gegeten had. Ik kon me voorstellen hoe zijn interne organen er aan toe waren, maar Trish stond gewoon op om aan zijn verzoek te voldoen.
"Jerry, ik begrijp dat je vannacht nog meer tekeningen van Trish hebt gemaakt. Ik zou ze graag zien," zei ik toen mijn vrouw buiten gehoorsafstand was.
"Die zijn van mij," antwoordde hij defensief.
"Ja, dat weet ik, maar ik zou ze graag willen zien," antwoordde ik.
Hij keek me een paar seconden aan, dan liep hij met enige terughoudendheid naar de logeerkamer, waar hij enige tijd bleef voordat hij terugkwam met de velletjes papier in zijn hand. Juist op het moment dat hij ging zitten kwam mijn vrouw binnen met de thee.
Zonder iets te zeggen gaf hij me de schetsen. Toen Trish hem zijn mok aangaf zag ik dat ze hem nijdig aankeek. Ik zei er niets van een richtte mijn aandacht op de tekeningen.
De eerste toonde mijn vrouw naakt, zittend op de ombouw van de openhaard, haar armen aan haar zij en ze keek naar voren met een grote glimlach. Behalve de naaktheid was er verder niets pittigs aan de tekening en in werkelijkheid vond ik hem een beetje ongeïnspireerd.
Op de tweede zat ze op de bank en deze was seksueel expressiever. Haar benen waren licht gespreid en haar uitdrukking toonde verlangen. Als de kunstenaar trouw was aan het onderwerp dan bleek mijn vrouw in een staat van opwinding te zijn. Het was verontrustend, maar ik besloot de laatste schets te bekijken voordat ik conclusies zou trekken.
Helaas was deze nog erger. Ze lag languit op onze eettafel... en keek verlangend naar de kunstenaar.
"In welke volgorde heb je ze gemaakt?" vroeg ik de man.
"Deze eerst, dan deze en deze als laatste," antwoordde hij, ze in de volgorde aanwijzend waarin ik ze had gezien. Het betekende dat de tekeningen steeds agressiever waren geworden, en ik vroeg me af wanneer zijn lul tevoorschijn was gekomen.
Voor mij leek hun ontmoeting nu vulgair, ondanks zijn tekenwerk, en het risico dat Trish zou wordend herkend was zeer reëel. Waren ze maar gemaakt terwijl we op vakantie waren, want dan was het hoogst onwaarschijnlijk geweest dat iemand uit onze kennissenkring ze te zien zou krijgen.
De kerkgroep had echter actief contact met het kamp, zodat de mogelijkheid bestond dat de tekeningen zouden worden ontdekt. De tekeningen waren goed en de gelijkenis was solide, maar ik was wel vooringenomen. De vraag was of een onverwacht persoon de connectie zou kunnen maken.
"Jerry," zei ik, "ik maak me grote zorgen dat iemand ze te zien krijgt en dan beseft dat het Trish is. Ik wil niet dat haar reputatie beschadigd wordt," zei ik.
"Niemand zal ze zien," antwoordde hij en hij stak zijn hand uit om de tekeningen weer van me aan te nemen.
"Mag ik ze nog even houden?"
"Nee!"
"Je gaat vandaag terug naar het kamp, mag ik ze houden zolang jij hier bent?" vroeg ik in en poging te achterhalen hoe belangrijk hij de tekeningen vond.
"Heb je nog meer wodka?" vroeg hij nadat hij me een aantal seconden strak had aangekeken.
"Nou, die kan ik gaan halen," zei ik.
Hij begon zijn hand terug te trekken, maar plotseling stopte hij daarmee en keek me strak aan. "En ik wil nog meer tekeningen maken," zei hij dan.
"Van Trish?"
"Ja!"
Ik keek naar mijn vrouw en zag dat ze me vreemd aankeek. "Alleen als wij de tekeningen mogen houden," zei ik omdat ze me op geen enkele manier probeerde te waarschuwen.
De man knikte langzaam, het voorstel aanvaardend, en keek dan glimlachend naar mijn vrouw. Door zijn aandacht voor haar voelde Trish zich al snel ongemakkelijk en verliet de kamer.
Nu ik weer alleen was met de man besloot ik wat extra informatie over de details van de vorige nacht boven water te krijgen. "Vond je het leuk om die tekeningen te maken, vannacht?" vroeg ik hem.
"Ja, echt wel," gaf hij zonder enige aarzeling toe.
"Hoe kwam het eigenlijk dat je die kans kreeg?"
"Ze kwam naar me toe, we babbelden wat en ik zei dat ik haar wilde tekenen. Ze stribbelde niet veel tegen. Ze was eerst een beetje nerveus, dan ontspande ze en dan kreeg ze een beetje schroom... Dat heb je gezien," antwoordde hij.
Met zijn korte antwoord besefte ik dat de man meer inzicht had dan ik dacht. Ik kon niet begrijpen hoe zo'n getalenteerd individu onder de snelweg zou moeten wonen. Misschien waren het drugs of de alcohol, dat laatste zeker gezien de manier waarop hij de wodka wegwerkte, maar dat klonk toch te simpel. Hoe dan ook wilde ik mijn verhoor afmaken.
"Heb je haar aangeraakt?" vroeg ik.
"Nee," antwoordde hij.
"Heb je haar gevraagd mee te gaan naar de logeerkamer?"
"Ja, omdat ze naar mijn lul bleef staren dacht ik dat ze misschien geïnteresseerd was," legde hij uit.
"En?" vroeg ik, besluitend kalm te blijven en hem niet te vragen hoe hij tot een dergelijk wonderbaarlijk inzicht kwam.
"Ze dacht er een ever over na... denk ik," antwoordde hij.
"Wat bedoel je? Hoe weet je dat ze erover nadacht?"
"Ze vroeg me waarom ik haar daar wilde hebben.. en waarvoor... Van dat soort dingen. Zij wist best waarom, ze wilde alleen overtuigd worden," antwoordde hij met een vleugje arrogantie.
"Ik begrijp het," zei ik. Ik had genoeg gehoord en moest zijn boodschap even verwerken.
"Ik heb die wodka snel nodig," riep Jerry me na toen ik op zoek ging naar mijn vrouw. "En ook sigaretten, als je het niet erg vindt."
"Laat je hem hier slapen vannacht?" vroeg ze toen ik haar vond terwijl ze make-up opdeed in de badkamer.
"Misschien overdrijf ik, maar ik vind het idee dat hij die tekeningen meeneemt niet leuk," zei ik.
"Maar je zei net dat hij er nog meer mocht maken," zei ze verward.
"Ja, dat geloof ik ook. Ik probeer zo die andere drie te pakken te krijgen," antwoordde ik. "En ik zie een paar extra tekeningen wel zitten," voegde ik er lachend aan toe in een poging er een luchtige draai aan te geven.
"Weer naakt?"
"Trish, je hebt nu bijna twee uur naakt met hem doorgebracht. Ik denk niet dat wat langer veel uitmaakt," antwoordde ik een beetje te bot. Ze keek me met een geïrriteerde blik aan maar zei niets.
Toen ze klaar was met zich op te maken, besloten we dat het misschien het best was als zij de boodschappen ging doen terwijl ik bij onze gast bleef. Op het moment dat ze op het punt stond te vertrekken vroeg Jerry haar om ook wat tekenspullen voor hem te kopen en hij verschafte haar zelfs de locatie van de winkel waar ze die kon aanschaffen. Dan vertrok ze voor de normale zaterdagse boodschappen en het inkopen van de spullen die onze gast nodig had.
Ik wist, dat als Trish haar normale routine volgde, ze uren weg zou zijn en ik vreesde het idee de dakloze te moeten vermaken. Gelukkig was ze nauwelijks vertrokken toen hij langzaam opstond en naar de logeerkamer verhuisde. Toen hij de deur achter zich sloot voelde ik me bevrijd.
Ik ging naar mijn studeerkamer om wat werk te doen, maar het duurde niet lang voordat mijn aandacht terugging naar de verzameling tekeningen die ik op de hoek van het bureau had gelegd.
Verrassing, verwarring, opwinding en een beetje schaamte golfden door mijn gedachten toen ik bedacht hoeveel er in zo'n korte tijd was gebeurd.
Terwijl ik ze bestudeerde, realiseerde ik me dat Trish haar seksualiteit op elke tekening liet zien, vooral op de drie die hij had gemaakt toen ze samen waren.
Jerry had het als schroom beschreven, maar ik wist dat hij het over een seksuele staat had, en ik vroeg me af wat haar naar die plek gebracht had. Was het de ondeugendheid van alleen en naakt te zijn in de nabijheid van een vreemde man? Gaf ze onbewust signalen... aan hem? Zat er nog meer in haar wat met een beetje dwang aan de oppervlakte zou komen?
De dakloze was nog steeds in zijn kamer toen mijn vrouw terugkwam. Ik hielp haar de tassen uit de auto naar de keuken sjouwen en we babbelden wat terwijl ze haar aankopen opruimde. Bij de tekenspullen aangekomen gaf ze me een ongemakkelijk glimlachje en bracht ze naar de woonkamer.
"Wat zijn je gedachten over die laatste drie tekeningen?" vroeg ze toen ze terug was. Ik kon aan haar gedrag zien dat ze moed had moeten verzamelen om de vraag op tafel te leggen, dus besloot ik oprecht te zijn in mijn antwoord.
"Ik denk dat ik, als ik eerlijk ben, een beetje verward ben... Meer dan een beetje, eigenlijk. Ik vind ze er geweldig uitzien, dat niet, maar het gebeurde gewoon... op zo'n rare manier," antwoordde ik.
"Dat denk ik ook. Het was zo raar. Het is alsof ik niet eens meer weet hoe het allemaal gebeurde... het gebeurde gewoon," antwoordde ze en ik kon zien dat alleen al erover te praten haar hielp.
"Hoe is het gebeurd?" lachte ik.
"Ik weet het niet! Het ene moment zit ik me te verwonderen hoe boos je wel niet bent en het volgende moment ben ik naakt," reageerde ze met een giechel.
"Maar je bent 's nachts teruggegaan," zei ik mijn arm om haar middel slaand en haar tegen me aan trekkend. Het was een onderwerp dat me steeds intrigeerde omdat het zover weg was van mijn verwachtingen, zodat ik het niet kon laten gaan.
"Ja... Ik ging alleen even om te kijken... echt. Ik weet het niet... Ik weet niet hoe het gebeurde," antwoordde ze.
"Je zag hem... zag zijn lul," drukte ik door.
"Dat had ik niet verwacht. Hij was er gewoon ineens," legde ze uit.
"En?"
"En wat?" zei ze, hoewel ik kon zien dat ze ontwijkend reageerde.
"Wat is er gebeurd? Hoe kon je hem zien?" vroeg ik, terugkomend op onze eerdere gesprek.
Ze keek me vreemd aan en ik wist dat ze vond dat ik haar veroordeelde. "Nadat ik het hem had opgemerkt...? Een minuutje, denk..." zei ze na een paar seconden. "Misschien wat langer... En uiteindelijk stopte hij hem weg."
Ik dacht aan Jerry's beschrijving toen hij haar vroeg mee naar zijn kamer te gaan, en vroeg me af of haar vragen iets te maken hadden met wat ze gezien had.
"Denk je dat Gayle net zoveel plezier heeft met haar dakloze gast?" vroeg ik lachend, plotseling voelde het allemaal zo vreemd.
"Ze heeft me gebeld," zei Trish meelachend. "Ze hebben hem vanmorgen vroeg teruggebracht. Het lijkt erop dat het lastiger was dan ze verwacht hadden."
"Dus lieve goede Gayle is niet zo liefdadig als ze zelf dacht?" lachte ik.
"Nou, ze heeft het geprobeerd," antwoordde Trish haar vriendin verdedigend. "Ik heb een glas wijn nodig," zei ze dan en liep weg om haar ouders te bellen om te vraten hoe het met de kinderen ging. Onderwijl trok ik een fles wijn open en schonk twee glazen in.
Ik had al een paar slokjes genomen toen ze terugkwam en nadat ik haar haar glas gaf, gaf ze mij een overzicht van het gesprek. Gelukkig deden de kinderen het allebei goed, dus het leek er niet op dat we hen voortijdig op moesten gaan halen.
We gingen naar de woonkamer om ons gesprek voort te zetten en hadden bijna onze glazen leeg toen geluiden uit de nabijgelegen kamer ons waarschuwde dat onze gast zich roerde. Een paar minuten later ging de deur open en kwam de man tevoorschijn.
"Heb je de sigaretten?" vroeg na wat korte beleefdheden.
"Ja, ik zal ze pakken," kondigde Trish aan en ze kwam al snel terug met een nieuw pakje sigaretten en een even nieuwe aansteker. Haar geschenk ontlokte geen bedankje bij de dakloze man, die meteen het cellofaan van het pakje begon te scheuren.
Toen hij er eindelijk een sigaret te pakken had, stak hij hem aan en trok de rook in zijn longen alsof dat het meest noodzakelijkste was wat hij kon bedenken, wat een lange hoestbui tot gevolg had.
Toen de eerste sigaret was opgebrand, stak hij een ander en rookte ook die snel op. Pas dan, met een stevige laag rook in de kamer, gaf hij zijn aandacht aan ons terug. "Heb je de wodka?" vroeg hij.
"Ja," zei Trish. "Wil je nu een glas of wil je je eerst opknappen?"
"Ik neem nu wel een glas, ik hoef me niet op te knappen," antwoordde hij.
"Oké," antwoordde ze, en na een kort ogenblik stond ze op om een glas wodka voor hem in te gaan schenken. "Daar zijn de spullen die je vroeg," zei ze halverwege en naar de tas die naast de bank lag knikkend.
Jerry bleef staan, langzaam van de ene been op de ander wippend totdat mijn vrouw terugkwam met een halfvol glas van de heldere drank. Hij nam een stevige slok, gevolgd door een tweede, en pas dan toonde hij enige interesse in de tas met spullen.
Hij pakte de tas van de vloer, liep naar de gemakkelijke stoel, viel neer en begon door de spullen te graven. Eén voor één trok hij de dingen uit de tas en inspecteerde ze. Zo was er een schetsblok met grotere en dikkere vellen papier dan hij hiervoor had moeten gebruiken, een doos echte tekenpotloden, een plastic tekenbord een puntenslijper en zelfs een gum. "Veel beter," zei hij toen hij klaar was.
"Is dat alles wat je wilde hebben?" vroeg Trish.
"Ja, laten we na nog een drankje en een sigaret beginnen," antwoordde hij met gretigheid.
Trish had naar een complimentje gevist en ik zag dat zijn bruuske reactie haar overviel. Ze gaf me een vragende blik, dus besloot ik om het rustiger aan te doen.
"Na het eten," zei ik. "Laten we eerst gaan eten."
"Niet nodig, ik heb geen honger," reageerde hij.
Toen het idee opkwam om de man mee te nemen, had ik visioenen van moeilijke gesprekken, maar tot op dit punt was ik aangenaam verrast over het gemak van onze interacties. Toch begonnen er andere signalen te ontstaan en ik wist dat ik stevig in mijn schoenen moest staan.
"Jij misschien niet, maar wij wel," zei ik. "We gaan eten en dan kunnen we het over de tekeningen hebben."
"Ja, oké dan," mompelde hij na een korte stilte.
Het uur daarop was mijn vrouw bezig met eten koken, zat Jerry te roken en dronk hij genoeg wodka om de gemiddelde man paar onder tafel te krijgen, toch scheen hij daar totaal geen last van te hebben. Toen we aan tafel konden weigerde hij te komen eten en bleef in de woonkamer zitten.
"Onze gast begint kuren te krijgen," zei ik tegen Trish.
"Jij wilde dat hij bleef..." begon ze.
"Ik deed dat omdat jij gek werd door je naakt door hem te laten tekenen en hem de tekeningen te laten houden," onderbrak ik. Mijn scherpe woorden maakten haar stil en de komende minuten aten we in stilte.
"Heeft het echt zin om hem meer tekeningen te laten maken?" vroeg ze plotseling.
"Nee, waarschijnlijk niet," antwoordde ik. "Nee, dat heeft het niet," voegde ik er na een moment nadenken aan toe. "Ik zei dat het goed was om een scène met de drie schetsen te ontwijken, maar nu ik ze heb kan hij de boom in." Trish knikte, stond op en begon de tafel af te ruimen.
Een paar minuten later, met verse glazen wijn voor ons en een glas wodka voor de man, gingen we naar de woonkamer. Hij zat een sigaret te roken en dronk net zijn glas leeg, zodat hij met enthousiaste het nieuwe glas aanvaardde. Dan keek hij vragend naar mijn vrouw.
"Ik ben er klaar voor," verklaarde hij een paar seconden later, en hoewel hij vaag was wisten we wat hij bedoelde.
"Laten we even wachten. Het is nog vroeg en Trish moet met de kinderen praten voordat ze naar bed gaan," antwoordde ik, besluitend dat een vertragingstactiek misschien het beste zou kunnen werken.
Jerry gaf geen antwoord, hij nam een flinke slok uit zijn glas en stak een nieuwe sigaret op. Ik zag het als een goed resultaat en hoopte dat hij uiteindelijk dronken zou worden of zou gaan accepteren dat er niets meer zou gebeuren.
Het uur daarop probeerden Trish en ik met de man te spreken en soms waren we succesvol, maar elke keer verviel hij in zwijgen en leek hij in zichzelf gekeerd. Het leek bijna dat verbale communicatie hem veel energie kostte, energie die hij liever bespaarde voor het drinken.
Jerry was net weer in zwijgen vervallen toen hij zijn tekenbord oppakte. Hij rommelde even met de potloden, sloeg zijn schetsboek open en begon neuriënd te tekenen. Hij zat zo dat we niet op zijn schetsboek konden kijken, en omdat hij niet steeds naar Trish keek, nam ik aan dat hij een ander onderwerp tekende.
Ik was zeker nieuwsgierig en ik wist door de blikken die ze me gaf, dat mijn vrouw dat ook was. Maar Jerry gaf geen hint over wat hij aan het tekenen was.
"Waar werk je aan?" vroeg ik uiteindelijk.
"Wacht even," antwoordde hij gewoon doortekenend.
We wachtten nog even en uiteindelijk leunde hij terug in de stoel en was hij klaar. Na Trish en mij beurtelings aangekeken te hebben, pakte hij het schetsboek langzaam op en draaide het om zodat we het konden zien. Hij had een jonge, naakte vrouw getekend. Ze lag op haar zij op een deken. De details waren buitengewoon, vooral omdat hij het zo snel had gedaan, en ook de impact van de nieuwe tekenspullen was duidelijk.
"Wow," reageerde mijn vrouw.
"Ze is mooi," verklaarde ik oprecht. "Wie is zij?"
"Iemand van lang geleden," antwoordde hij. "Maar jouw vrouw is een beter onderwerp."
Onmiddellijk gingen mijn ogen naar Trish. Ik zag dat ze niet wilde reageren, maar het was duidelijk dat ze tevreden was met zijn verklaring. "Waarom?" vroeg ik. Ik wilde het onderwerp niet voorbij laten gaan.
"Ze is een vrouw... dat zei ik je gisteravond ook al," antwoordde hij.
"Ja, dat klopt," gaf ik toe, en ik begon me af te vragen of hij opzettelijk deze weg had genomen om Trish te verleiden.
"Ben je er klaar voor?" vroeg hij terwijl ik nog steeds nadacht over zijn bedoelingen.
"Uh... Jerry? Schat?" zei ze mij aankijkend.
Misschien was het de wijn of misschien werkte de manipulatie van de man beter op mij dan op Trish, maar ik begon me nu af te vragen hoe een tekening van haar eruit zou zien met het betere gereedschap. Na oogcontact met mijn vrouw gemaakt te hebben gaf ik aan dat we even de kamer uit moesten om te praten. We liepen naar de keuken op het moment dat de man nog maar eens een sigaret opstak.
"Wat denk je ervan om er nog één te doen?" vroeg ik.
"Waarom?" antwoordde ze snel.
"Ik wil er graag één op het betere papier en met de nieuwe potloden. Eén voor mezelf."
"Wat? Weet je het zeker? Ik dacht..."
"Ja... dat doe ik!"
"Oké... oké... Wat nu?"
"Je uitkleden, denk ik."
"Oké," stamelde ze en ik zag dat ze verward was, maar ze liep toch richting de gang.
Ik zag de hoopvolle blik op het gezicht van de man toen ik terugkwam in de woonkamer, dus liet ik hem niet wachten. "Ze is zich gaan... eh... omkleden," zei ik. "Maar we doen er maar één!"
Het verbaasde me dat hij er geen strijd van maakte en we wachtten zwijgend op Trish. Hoewel het maar een paar minuten was voor we haar hoorde aankomen, leek het elke seconde wel een uur te duren.
Ik was nog meer verrast toen ze verscheen in de dunne peignoir die slechts tot halverwege haar dijen kwam en waar je gemakkelijk haar tepels door de stof heen kon zien prikken. Ze vermeed oogcontact met mij totdat ze zat en keek me dan een beetje opstandig aan. Ik vermoedde dat ze geïrriteerd was door tegenstrijdige boodschappen die ik had gegeven over het poseren, dus ik liet haar begaan.
Jerry doofde zijn sigaret in het koffiekopje wat we hem als asbak gegeven hadden. "Klaar nu?" vroeg hij dan.
"Laat me eerst even mijn wijn opdrinken," antwoordde Trish. "Waar doen we het?"
"In jullie slaapkamer," antwoordde hij.
Voor mij leek het alsof hij de grens overschreed door in onze intieme ruimte binnen te dringen, maar voordat ik kon reageren knikte Trish instemmend en nam daarmee zijn voorstel aan.
Een lastig moment volgde toen ze haar glas leeg had, maar dan stond op en liep ze terug de gang in, met ons achter haar aan.
"Ga op de kussens liggen en trek het laken over je benen," regisseerde de man toen we in de slaapkamer aankwamen. Trish wist dat de aanwijzingen ook betekenden dat ze zich moest uitkleden, dus ze verwijderde de peignoir, ging op het bed liggen en trok het dunne laken tot aan haar middel over zich heen. Het liet haar borsten in beeld en ze keek naar Jerry om bevestiging te krijgen dat het dit was wat hij wilde.
In plaats van aanwijzingen te geven, stapte hij naar de rand van het bed, waar elk deel van haar lichaam binnen bereik was. Ik bereidde me al voor om naar voren te springen als hij iets probeerde, maar hij werkte aan de positie van de kussens en het laken.
Toen hij klaar was lag Trish zo goed als bloot. Het laken bedekte alleen nog maar haar rechterbeen tot aan de knie. Ook had hij een klein kussen onder haar linkerknie geplaatst, waardoor haar benen zich een beetje spreidden en ons een onbeschermd zicht gaf op haar delicate schaamlippen. "Ik voel me te naakt... te bloot," zei ze zachtjes.
"Doe je hoofd een beetje achterover," zei hij, haar opmerking negerend.
Trish deed toch wat hij zei en zonder verdere iets te zeggen begon de man te tekenen. Hij bleef staan terwijl hij tekende, en in tegenstelling tot de vorige keer, bleef ik in de kamer in het zicht van mijn vrouw. Eerst staarde ze de ruimte in, maar na een paar minuten maakten we oogcontact en ik zag dat ze erg nerveus was, maar ook weer opgewonden.
Toen ik eindelijk het oogcontact verbrak, zag ik dat haar tepels stijf waren geworden en ik voelde de eerste beroering in mijn kruis. Al snel begon mijn lul er een eigen leven op na te houden en kreeg ik stijve die pijnlijk in mijn broek knelde.
Ik wist dat het gênant zou als Jerry zou zien dat ik de positie van mijn lul aanpaste, dus keek ik snel even opzij om te kijken of ik het onopgemerkt kon doen.
Ik zag dat zijn lul ook stijf was geworden en een flinke tent maakte in de voorkant van de pyjamabroek die hij droeg.
Op dat moment, met drie opgewonden mensen zo dicht bij elkaar, besefte ik dat de scène net zo seksueel was als artistiek. In werkelijkheid intrigeerde het me dat ik mijn naakte vrouw opgewonden zag worden in de nabijheid van deze vreemde man en hem een stijve bezorgde.
"Je ziet er mooi uit," zei ik na een paar minuten, de stilte verbrekend.
"Dank je..." antwoordde en ik hoorde de spanning in haar stem.
De minuten daarom werd er niet meer gesproken terwijl Jerry's hand over het schetsboek bewoog. Toen zei hij iets dat me bijna ondersteboven sloeg. "Haar tepels zijn niet stijf meer. Ga ze even stijf maken," gaf hij mij als opdracht.
Ik hoorde Trish hijgen terwijl zijn boodschap mijn hersenen bereikte. Even dacht ik eraan te weigeren, maar toen voelde ik mijn voeten bewegen en stond ik naast het bed. Zonder iets te zeggen stak ik mijn handen uit om haar tepels met mijn vingers te stimuleren, maar ze werden al vanzelf stijf voordat ik ze aan kon raken.
Ze keek me aan grote ogen aan toen ik naar haar glimlachte, en het leek alsof ze zou ontploffen. Toen ik mijn blik van haar gezicht over haar lichaam liet dwalen, kreeg ik opnieuw een schok toen ik zag dat het binnen haar schaamlippen glinsterde van het vocht.
"Schat?" vroeg ze nerveus.
Ik keek haar opnieuw in haar ogen en deze keer zag ik daar duidelijk bezorgdheid, maar mijn opwinding was nu aan het oplopen en ik had geen interesse om te stoppen. "Het zal een goede tekening worden," antwoordde ik in de hoop haar te kalmeren.
Ze keek me vreemd aan, maar ik verbrak het oogcontact en liep terug naar mijn plek naast Jerry.
De slaapkamer was in de laatste twintig minuten waarin de man de tekening afmaakte stil. Toen ik zijn werk zag en de ruwe seksualiteit opnam die gewoon van het papier leek af te springen, voelde ik een vreemde sensatie door me heen stromen.
"En, hoe is de tekening?" vroeg Trish terwijl ze opstond.
"Heel goed," antwoordde ik.
"Shit..." zei ze toen ze naast me stond en de tekening zag. "Die mag echt niemand te zien krijgen..."
"Vind je hem niet leuk dan?" vroeg de man en ik kon de teleurstelling in zijn stem horen.
"Hij is goed gemaakt... Maar weet het niet... misschien te veel..." zei ze toen ze haar peignoir aantrok en naar de deur liep.
"Ik wil ik nog een tekening van haar maken waar haar kont goed op uitkomt," zei de man grof.
"Ze moet eerst een beetje kalmeren," zei ik. "Vergeet niet dat ik gezegd heb dat we maar één tekening wilden."
Lees verder: Liefdadigheidswerk - 3
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10