Voor zover dat kon, ervoer ik enige brakheid na de nacht hiervoor. Dat had meer te maken met dat het uiteindelijk erg laat geworden was. Ook nadat Elise al in slaap was gevallen, had ik enige tijd wakker gelegen, tevreden, dat wel. Het was misschien wel te veel van het goede op één avond. Je had het gevalletje met Kamila en haar carrière en het gevalletje met Elise die gewoon meer wilde doen met haar vriendinnen erbij. Ergens was dat samengekomen, zonder echt samen te komen. Het kon blijkbaar naast elkaar bestaan. Zo waren we meer open naar elkaar dan ooit tevoren, en koesterde ik tegelijkertijd de geheimen van Kamila waar ik nu deel van uitmaakte. Ik had in de vroege ochtend nog Kamila's laptop ongezien kunnen pakken en had ik op haar kamer gelegd zonder een geluid te maken. De twee sliepen nog diep. Wat zou Hyun hebben meegekregen? Vast iets. Dat kon niet anders. En wat vond zij ervan? Iets wat ik haar hopelijk nog een keer kan vragen.

Ondertussen was ik aan het werk. Het ging niet zo hard vandaag en het was erg rustig. Ik was brak zonder een slok op te hebben. Slaap, spanning en opwinding maakten mij om de beurt meester. Rond een uur of drie had ik nergens meer last van. Toen stapte Elise weer de winkel in. Het was wat bewolkt vandaag en het waaide al de hele dag. Dan kon het opeens koud aanvoelen buiten, ook te zien aan de dunne, maar lange, donkere jas die Elise droeg. Haar onderbenen waren te zien in een zwarte legging en ze droeg dezelfde hakjes als de vorige keer. Dat was ook al zo'n geweldig moment, en nog maar twee dagen geleden... Het kon snel gaan. Zo snel. Elise was blij. Ze had haar jas opengedaan, maar aangehouden. Ik kon mijn ogen niet weerhouden kort over haar verschijning te laten glijden. Met een schuine paardenstaart had ze al wat ondeugends, en haar knappe gezichtje zat mooi in de make-up. Ze droeg een witte coltrui die strak over haar mooie lichaam lag en haar rondingen mooi accentueerde. Ook nu een zwart gekleurd rokje. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat hier een refo meisje stond. Daar kon ze zeker wel wat van weghebben, al deed dit meisje liever alles wat God verboden had. Iets waar ik ondertussen zeer blij mee was. Ze maakte een wat vluchtige indruk en ik kon ook merken dat ze gespannen was, maar op een positieve en opwekkende manier. We hadden het even over gisteren nog. Kamila leek een ander persoon, had ze gezegd. In positieve zin. Iets wat ik fijn vond om te horen. Ik had Kamila verder nog niet gesproken, geen appje. Ik deed dat liever persoonlijk, maar zo via Elise was me ook wat waard. Ook ik was positief veranderd. En Elise ook.

'Ik voel me vrijer dan ooit.' had ze namelijk gezegd. Dan had ze het over haar denken vooral, maar ook over het uitspreken daarvan naar mij toe. Ik vond dat fijn om te horen, en dacht ook wel vrijer te zijn in ieder geval mijn denken. Het uitspreken ervan bleef allemaal wel wat lastig, al hadden we samen al veel besproken, natuurlijk en ondertussen dus ook gedaan. Er zat zeer zeker een stijgende lijn in onze relatie en de laatste dagen ging die als een raket naar boven.

'Het gaat lekker zo.' kon ik alleen zeggen, nuchter als ik liever bleef. We hadden het vannacht al even over de daad zelf gehad, al was daar nog niet alles over uitgesproken.

'Ben gewoon blij dat je er zo normaal onder blijft. En dat je me steunt. Ik voel me echt gesteund in m'n zoektocht.' noemde ze het nu allemaal. Dat was voor het eerst. Ze was bezig aan een zoektocht. Ik keek daar niet gek van op. Ik mocht er nog deel van uitmaken, en wat we zouden gaan vinden, leek ze zelf ook niet te weten. Iets. En dat was al heel wat, denk ik. Ze was blij dat ik dit met haar deed, dat ik zo geduldig was gebleken en ook dat ik hieraan mee wilde doen. Natuurlijk had ze dit anders moeten aanpakken. Alles, misschien wel. Maar ik zou gek zijn hier niet aan mee te doen. Ik vroeg me de hele dag al af in welke samenstelling we vanavond de nacht tegemoet gingen. En zelfs de meest saaie optie; alleen met Elise, was iets waar ik enorm naar uitkeek omdat dat allesbehalve saai zou zijn. Die garantie had ik ondertussen wel.

Ik was wel aan het werk, maar had alle tijd voor haar. En steeds meer tijd. Over de toekomst hadden we het al even niet meer gehad. Hoe ging ik uitleggen dat ik opeens geld had om de zaak draaiende te houden, uitgaande van dat Kamila's filmpje zou scoren. Aan Elise, en aan de belastingdienst... Iets waar ik liever over nadacht nu. Elise wilde het nog over seks hebben. Dat was leuker. Verlegen en intiem hadden we het erover terwijl ik soms gewoon wachtte op een klant waarvan ik niet eens wist of die vanmiddag nog zou komen. Gewoon überhaupt een klant.

'Had eerlijk gezegd niet gedacht dat je dat kon.' had ze het over de prestatie van gisteren. Ook ik had dat eerlijk gezegd niet verwacht, als ik echt heel eerlijk was. En er waren zeker momenten waarop ik de stijve, want daar ging het over, bijna verloor ondanks alle opwinding. Het was op meerdere vlakken een uitputtingsslag geweest. Maar in alle gevallen positief beleefd.

'Ik moest gewoon presteren. Voor jou.' zei ik nog, wat deels zeker waar was. Ik wilde Elise niet te kort doen. De andere ook niet...

'Dat is gelukt.' lachte ze opgetogen en wat ondeugend. Ik had haar en haar vriendin gewoon een goeie beurt gegeven. Ze waren daar allebei getuigen van geweest. Een prestatie die ik niet voor mogelijk had gehouden. Nooit. En daarbij dus één van de twee ontmaagd, technisch gezien. Dat hield ik voor me. Elise had het niet meer over haar gedrag gehad, dus het was ook goed zo.

'Ik moet wel zeggen dat jij daar verantwoordelijk voor bent. De dingen die je me met jou laat doen zijn ongekend. Je zorgt er wel voor dat ik 'paraat' sta.' wilde ik haar zeker niet tekortdoen. Ook nu weer. Haar aanwezigheid alleen al was opwindend. En dan begon ze nog over seks te praten en maakte ze van die grootse complimenten aan mijn adres waardoor ik meteen weer wilde bewijzen hoe goed ik voor haar moest zijn. Voor haar en haar vriendinnen.

'Je even klaar pijpen is ook maar een kleine moeite als je daarna zo lang door kan gaan.' gniffelde ze ondeugend, en redeneerde ze dat het allemaal daaraan had gelegen. Daar zette ze mij meteen mee op scherp. Zo stiekem als ze het zei hier in de winkel.

'Als dat moet, dan moet dat maar...' lachte ik nog flirterig terug alsof het zo erg was. Ondeugend lachte ze meteen terug. Lekker om het er zo over te hebben. Open en eerlijk, ondersteunend en zonder schaamte. Gewoon elkaar lekker maken. Alweer.

'Vraag me ook wel eens af of we dan niet gewoon seks moeten hebben, zonder echt nadruk daarop te leggen.' vond ze. 'Als je komt, dan kom je toch?' vond ze. 'Verzinnen we daarna wel hoe verder te gaan. We kunnen vast wel een manier vinden om even later alsnog door te gaan, niet?' begon ze nog serieus, maar flirtte ze nu uitvoerig met me. Ze had blijkbaar nog plannen. Dat zij hier net als ik de hele dag al mee bezig leek te zijn, leek ze hier wel mee duidelijk te maken. Nu ik nog. Al hoorde ik liever waar zij allemaal aan dacht.

'Ik denk het wel...' ging ik hier dan ook graag op in.

'Sowieso heb ik er wat minder moeite mee dan eerst. Gek, he?' verzon ze openlijk door. En nu had ze het over het hele feit van dat ik zou klaarkomen. Gek genoeg was dat op zich al een dingetje in onze relatie. Toen dan. Nu inderdaad niet meer. 'Merk steeds vaker dat ik dat juist wil.' zei ze zelfs. 'Zelfs al zou het gewoon even vlug zijn.' vertelde ze meer serieus, maar met een geile, flirterige toon in haar stem. Ze wist dat ik dit natuurlijk wilde horen, al klonk het wel wat sletterig. Dat bleek ze natuurlijk ook wel een beetje te zijn van tijd tot tijd. 'Net als laatst hier.' begon ze over de laatste keer dat ze hier was en we het erg gezellig hadden gemaakt. 'Eigenlijk wilde ik je toen gewoon even pijpen. Gewoon omdat het kon.' lachte ze ondeugend en deed ze net alsof ze zich ervoor schaamde. Dat pakte toen heel anders uit. Maar dat was haar punt dan ook. Gewoon doen wat goed voelt op het moment. En zij had steeds vaker het idee dat het goed voelde om zich voor een vlug verzetje in te zetten zonder dat er een score werd bijgehouden, wat vaak toch gebeurde, of we het nou wilden of niet. Ik keek haar wat geniepig aan en vond het heerlijk dat ze er zo openlijk over fantaseerde. Het had natuurlijk een flinke schaduwkant, maar als zij op deze manier gewoon mijn sletje wilde zijn zo nu en dan, hoorde je mij niet mekkeren. En het idee dat ze dit soort gedachtes misschien ook wel voor andere jongens had, maakten het eigenlijk alleen maar spannender. Dat was die schaduwkant, als je het mij vraagt. Want dat vond ik tegelijkertijd ook doodeng. Iets van vertrouwen was toch weg zo. Logisch, vond ik dat. Dat hoorde nu bij onze relatie die er gek genoeg met minder vertrouwen een stuk beter op was geworden in de zin van spanning. Ik kwam dan ook niks tekort. Daar zorgde ze wel voor. Dat wilde ze me nu en hier vertellen. Sinds Brugge waren we elk veel veranderd. Ik had haar leren kennen, zou je kunnen zeggen. Nu pas echt. Deze kant van haar had ze al die tijd verborgen gehouden, en met een goede reden. Maar nu ze wist dat ze er mee wegkwam, kon ze het wel vertellen. En daar wat ik erg blij mee. Ze liet me meer over haar fantaseren, en even later zou ze die fantasieën dan ook nog uit laten komen. Zo ging het de laatste tijd. En waar de grens lag, wist ik eerlijk gezegd niet. Dus kon ik ook onbegrensd over haar fantaseren op wat voor manier dan ook. Dat zou ik zelfs mogen uitspreken tegen haar. Iets waar ik wel voorzichtig dacht mee om te moeten gaan. Er was vast een grens ergens. Die zocht ik liever niet op. En ik was in korte tijd ook gegroeid. De moeilijke weken na Brugge had ik kunnen gebruiken alles een plaats te geven. En de laatste week hadden we echt stappen gezet, en dat op vele facetten van onze relatie. Op het seksuele misschien wel de grootste stappen. Ik voelde me zelfs lichtelijk op m'n gemak met het idee dat ik begeerd werd, en niet alleen door m'n eigen vriendin. Al was ook dat wel even wennen weer. Zo ver waren we afgezonken. Maar nu wezen de neuzen weer zo goed als zeker dezelfde kant op. Mijn vriendin was eigenlijk gewoon een sletje. Het liefst voor mij. Maar ook voor haar vriendinnen in een zin. En zelfs voor andere jongens, had ze me al laten zien. En blijkbaar was dat helemaal okay. Iets waarvan ik nooit gedacht had dat ooit te willen. En bleek het de oplossing te zijn voor de problemen in onze relatie. Voor een gedeelte dan... En op de korte termijn. Want hoe dit ging werken op de lange termijn wist niemand, en leek ook niemand over te willen nadenken. Ik ook niet. Nu was het een tijd van genieten. En dat besefte ik me maar al te goed.

'Het klinkt misschien stom, en het is misschien niet helemaal eerlijk.' begon ze toen iets voorzichtiger. 'Maar ik miste dit. Ik had dit blijkbaar nodig. Gewoon wat meer van dit.' noemde ze het. Ze was eerlijk en dat waardeerde ik. 'Ik wist dat niet.' zei ze wel.

'Ik ook niet.' zei ik met een glimlach.

'Ben gewoon blij dat je me accepteert.' vond ze. Ik accepteerde haar inderdaad. Maar vraag niet precies wat ik accepteerde. Waar ze het nu specifiek over had, wist ik niet. Maar ik accepteerde haar zoals ze was, met alle gebreken. Die gebreken werden steeds minder een gebrek. Maar ik dacht dat ze doelde op onze relatie, en de verlangens die ze had naar anderen toe, en dan met name naar haar vriendinnen. Dat hoopte ik dan ook wel een beetje. Wat ze van andere jongens zou willen, kon ik haar in principe ook geven. Als ik maar m'n best deed. Een andere jongen had niet iets wat ik niet had. Een donkere huidskleur was dan wel spannend, maar voegde niks toe qua intimiteit. Daar was ik van overtuigd. Wat ik dan misschien wel of niet tekortkwam in lengte, moest ik maar goedmaken met gedrevenheid. En zoals zij nu was, een Elise die ik dus accepteerde, zorgde ze ervoor dat ik altijd met gedrevenheid te werk zou gaan en haar wilde geven wat ze dan wel of niet tekortkwam. Of dat vol te houden viel, was nog even afwachten. Zeker als het niet alleen bij Elise blijft. Ik was daar ook wel benieuwd naar. Gewoon naar de toekomst en naar hoe ons leven er over een jaar zou uitzien. Ik kon gewoon niet zeggen zeker te weten dat zij en ik dan nog samen zouden zijn. En gek genoeg schrok ik daar niet van.

'En ik denk dat jij het ook nodig hebt.' zei ze me toen. 'Meer van 'dit'.' noemde ze het. Meer seks, meer spanning, meer intimiteit... Dat zou eenieder goed doen. 'Vind het ook leuk je zo te zien.' zei ze nog. 'Dan voel ik me ook eerder...' leek ze het goeie woord niet te kunnen vinden. 'Onderdanig...' noemde ze het dan maar. Ze werd er dus onderdanig van. Vraag me niet waar precies van.

'Elise...' probeerde ik haar wel een klein beetje met haar beiden voeten op de grond te houden. We waren immers in de winkel en ze zat me gewoon enorm op te geilen?

'Wat?' vroeg ze dan ook lacherig en ondeugend. 'Ik wil je gewoon bedanken. Is dat zo erg?' maakte ze er nu van, en flirterig liet ze haar ogen mij bespelen. Het verlegen meisje leek niet meer te bestaan. Ze deed een stapje dichterbij en begon te fluisteren. 'Heb gewoon zin om je te pijpen. Is dat zo erg?' vroeg ze dan op dezelfde manier. Mijn mond viel hier een klein beetje van open. Ze was zelfs een beetje brutaal. Een heel gewaagd spelletje zat ze te spelen. Alleen wist ik nu wel dat het niet bij een spelletje zou blijven. 'Gewoon even snel.' zei ze dan. Daar was ze voor gekomen. Een sletje? Ja, best wel dan, of niet? En ik ging haar dan ook zeker niet tegenhouden.

'Ik wil het in de winkel doen. Achterin.' zei ze toen zomaar.

'Ik kan de winkel niet leeg laten.' zei ik verstandig waar ik hopelijk geen spijt van zou krijgen. Het was dan wel niet druk, maar toch.

'Niet in het magazijn... Achter in de winkel.' werd ze concreter en leek ze zich toch ook wel een heel klein beetje voor te schamen. Het verastte me in positieve zin. 'Daar.' wees ze dan naar achter in de winkel. 'Dan kan jij zien of er iemand binnenkomt.' leek ze het al helemaal uitgedacht te hebben. Dat wist ik eigenlijk wel zeker. En daarom liet ik me ook makkelijk overhalen en liep ik meer onderzoekend met haar mee naar achteren, waar zij al leek te bruisen van de spanning. Ging ze dit echt doen?

'Hangen hier wel camera's.' wees ik haar er toen op, en wees er op één die ons vol in beeld bracht naast ons. En achter ons nog één in de hoek. Achterin werd wel eens wat gestolen. Dat wilde ik dan wel kunnen zien.

'Oh, hmm...' reageerde ze toch bedenkelijk. Toch nog een beetje verstandig. 'Wie kan dat zien dan?' vroeg ze daarna. 'Kijken er mensen mee?' vroeg ze, en niet omdat dit haar wel iets leek.

'Nee, alleen ik kan dat zien.' zei ik nog onwetend.

'Nou, dan is dat toch goed?' lachte ze wat duivels en kwam weer dichterbij, waarbij ze op haar tenen ging staan zodat haar mond de mijn kon bereiken. En niet om me te zoenen. 'Laat me je gewoon pijpen...' fluisterde ze dan weer zwoel. Haar borst drukte tegen de mijne aan en ik kon haar handen voelen zoeken naar m'n stijve die ze ongetwijfeld al gevoeld had. Ze was gewoon gek geworden. Maar wel op de beste manier. 'Vind het wel spannend als je het kan terugzien.' lispelde ze zachtjes en nam ze afstand. Daarbij hield ze haar handen op mijn kruis, en met open jas, plofte ze naar de grond toe, sierlijk en zeer verleidend. Zittend op haar knieën, met rechte rug en borst naar voren in haar strakke truitje, trok ze m'n schort opzij en begon ze daar ook zomaar m'n broek los te maken. En ik stond daar achter de schappen en keek naar en in m'n ooghoeken naar de voorkant van de winkel. Zal je zien dat er juist nu een klant binnenloopt... Opvallend was wel dat ze geen moeite leek te hebben met de bewakingscamera waar ze nu prominent voor in beeld zat. Net als dat Kamila er geen problemen mee had? Of zat dat toch anders? Wist ze het wel of niet? Wie moest ik nou geloven en moest ik me daar ook wel druk om maken? En daarnaast had ik ook camera's hangen in het magazijn en het kantoor. Iets waar we de vorige keer niet eens rekening mee hadden gehouden. Iets wat ik haar nu ook niet ging vertellen... Daar was geen tijd voor.

Ik keek nog over de stelling, een laatste keer. En toen ik weer naar haar keek, zwiepte hij zo naar buiten, en leek ze daar verheugd om. Ze verfrommelde haar lippen nog alsof ze zich ervoor schaamde, en gebaarde met een vinger voor haar verleidelijke lippen dat ik wel stil moest zijn. Er was dan wel niemand, maar als ik hier hard stond te kreunen op het moment dat er wel iemand binnenstapte, zou dat toch raar zijn. Niet dat ik zo van het harde kreunen was, maar toch. Ik knikte nog. Zij grijnsde nog. Vervolgens pakte ze hem stevig vast, legde ze haar andere hand op mijn dij, en schoven haar lippen nog voorzichtig, maar gedreven, over mijn eikel heen en wist ze de droge, harde pik snel nat te maken. Ze bleef er een beetje verlegen bijzitten, maar acteerde zo dus totaal niet.

'Ah, Elise...' liet ik wel even uit, al was het zacht, en keek m'n ogen uit. Zat ze dan. In de winkel, wetende dat ze gefilmd werd, en met mijn harde lul in haar mond die ze niet meer losliet. Het had iets gehaasts. Maar dat had wel wat. Het was zo fout dat ze dit hier deed. En dat maakte me alleen maar geiler. Ze deed verder geen gekke dingen, maar ze zag er ongelofelijk goed uit daar voor me op de vloer van de winkel. Zo met haar jas nog aan en open, haar rug iets hol doordat ze over de eikel heen moest met haar lippen en me toch wel vrij diep in haar mond nam. En maar pijpen. Gewoon pijpen. Want dat wilde ze. Ze kon niet wachten. Ze was ervoor naar de winkel gekomen. En ze wilde er dus niks voor terug. Dat had ze me allemaal verteld, en nu deed ze dat dus ook. Zo simpel kon het zijn. Ze wreef liefkozend met haar andere hand over m'n dij en hoorde haar soms zuchten en hijgen waarbij ze niet stopte maar met open mond doorging. Extra lekker.

Feit was wel dat ik de avond ervoor vier keer aan m'n trekken was gekomen... Dat het misschien geen mond vol zou worden, had ze misschien wel rekening mee gehouden, maar al snel passeerden we de vijf minuten. Vijf minuten waarin ze heen en weer was gegaan en haar best had gedaan. Zo nu en dan had ze een kusje of een lik aan de zijkant gegeven. Maar daarna ging ze dan weer verder met waar ze gebleven was. Gold dit nog als een vluggertje na vijf minuten? Ook ik werd er dan wel een beetje nerveus van. Als er maar niemand binnen kwam gelopen... En dat hielp ook niet.

'Wel lekker, toch?' vroeg ze toen maar. Het deed me denken aan de onzekere keren van uit het begin van onze relatie. Ik zag haar er ook daadwerkelijk weer onzeker van worden. Zo broos was het nog steeds. Maar goed, ik had wel wat geleerd sinds die tijd. Vooral de laatste tijd.

'Mag ik?' vroeg ik dan ook, hijgend omdat ik er juist enorm van genoot. Ze slikte en knikte. Dit ging ze niet zien aankomen. Maar ik wist zeker dat het haar onzekerheid zou wegnemen. Want dit had ze zo nu en dan toch nodig? Dus nam ik de lul van haar over, en wees hem direct weer naar haar mond toe, zonder te antwoorden. Dat verwachtte ze niet, maar ze opende de hare meteen en haar tong verwelkomde m'n eikel alsof die al wel wist wat er te gebeuren stond. 'Goed?' vroeg ik haar nog een keer, dit nadat ik mezelf drie keer naar binnen had geduwd en ik nu dus gewoon ordinair, maar overheerlijk haar mond aan het nemen was. Ze knikte en ik mocht. In haar ogen zag ik het vertrouwen weer terugkomen. Dit luchtte op. Bij beiden. Ik wilde haar. En zij wilde dit. Zij wilde een jongen die soms gewoon even pakte wat hij wilde. Dat wist ik nu wel. En dat moest ik niet vergeten. En met dat ik m'n hand ook op haar achterhoofd legde, mijn vingers om de basis van haar lange staart legde, en echt wat meer begon aan te zetten zonder haar kokhalzen op te zoeken, merkte ik meteen dat ze zich helemaal begon over te geven, en daar nu enkel nog zat om gebruikt te worden. Nu alleen. Even kort. En alhoewel Elise de laatste tijd had laten zien dat ze voortreffelijk kon pijpen, ging er blijkbaar niets boven dit. Iets wat ik altijd al eens had willen doen, en met zoiets was het natuurlijk ook allemaal begonnen, die avond op onze slaapkamer nadat die andere stiekeme, rode poes me zo had opgegeild. En zie hoever we sindsdien zijn gekomen.

Ik gromde toch een beetje. En ik hoorde haar ook zachtjes kreunen, vooral omdat ik naar het einde toe toch wat ruiger werd. Dit duurde hooguit een minuut of twee. Het eigen tempo bepalen werkte nu toch wat beter. Het was omdat het moest... Het maakte niet uit. Als het maar gebeurde, en vlug. Dat wilde ze. Dus schokte ik plots wild en drukte ik mijn eikel toch wat te diep tegen haar gehemelte aan terwijl ik toch enigszins rijkelijk mijn vloeistof voelde vloeien en in haar mond achterliet. Proestend hield ze haar handen nog onder haar kin, maar meer dan een enkele dikke druppel ontglipte haar niet. Toen ze echt begon te kokhalzen, haalde ik hem er snel uit en waren we dat nog voor. Lichtelijk ontdaan van hoe het was verlopen, bleef ze even zitten en hoorde ik haar slikken waarna ze pas begon te lachen, en snel en tevreden overeind kwam. Ze leek echt opgelucht. Ik had een paar tellen hiervoor een klant begroet, en was net klaar met dichtritsen. Het was kantje boord geweest. En zag haar dan glunderen. Ze was zoveel ondeugender dan iemand ooit zou vermoeden. Die klant keek ook wel even op toen er opeens van achter, uit de winkel een mooi meisje met rode wangen voorbij kwam lopen die snel gedag zei. Zonder verder wat te zeggen, wisten we dat het goed was zo. Spannend. Dit was wel erg leuk...

Gek hoe het thuis dan toch alles heel anders is. Iedereen was er. Iedereen wist alles. Dat idee had ik steeds. Dus leek niemand echt iets te durven te zeggen. Want we zaten nog niet allemaal op dezelfde lijn. En dat woog zwaar. Er zat nog wat tijd tussen mijn thuiskomst en de pijpbeurt in de winkel. Ik had Kamila nog niet gesproken. Ik wilde haar geen appje sturen. Nu zag ik haar pas weer, terwijl ik nog moest eten rond een uur of negen. De rest was in de buurt. Hyun zat buiten in de tuin ineengekropen op een stoeltje met muziek in haar oren. Elise en Kamila bevonden zich in de woonkamer. Er was contact over en weer, maar er werd niks gezegd. Toch was dit niet zozeer ongemakkelijk. Ook tussen mij en Kamila leek alles helemaal snor te zitten. Iets waar ik ook niet eens aan had getwijfeld vandaag. Kamila waardeerde het juist wel dat ik niet vlug een appje stuurde, maar haar liever in persoon wilde zien.

Hyun was de storende factor. Ik gaf het liever niet toe, maar het was wel zo. En ik merkte dat ook een beetje aan de rest. Zij deed niet mee met dit alles. Ze was ook veel stiller dan normaal, en begreep dat ze zich vandaag ook weer een beetje had afgezonderd, net als nu. Het moest wel leuk blijven. Voor iedereen. Niet dat ik haar weg wilde hebben. Helemaal niet. Zij was de vriendin waar ik voorheen juist het meeste mee gemeen had en mee kon lachen en grappen. Dit verdiende ze ook weer niet. Daarom was het zo lastig. Ik wist ook niet precies wat er aan de hand was. Ik leek niks te weten. Er kwam ook geen wilde nacht deze keer. Ik kon eerlijk gezegd ook niet meer. Maar er hing ook iets in de lucht wat het tegenhield. Elise ging zelfs vroeg naar bed, en ik bleef nog even op en ging in de voortuin met een biertje zitten op de dorpel naast het raam, die daar breed genoeg voor was. De andere twee meiden waren toen ook al richting hun kamer vertrokken. Elise had me nog wel een lekkere zoen gegeven en me stilletjes bedankt, dit fluisterend in m'n oor. Ik en Kamila hadden nog een heugelijke blik uitgewisseld. Alleen met Hyun was er niks. Maar dan ook helemaal niks. Ik hoefde niet per se seks met haar. Maar gewoon vriendschappelijk door het leven gaan, was me ook wel iets waard. Dat ik nog vergezeld werd door die rooie, was een aangename verrassing. Op haar sloffen en in die verleidelijke japon van haar kwam ze nog even naast me zitten, zonder echt heel veel te zeggen. We keken elkaar gewoon aan en begonnen spontaan te lachen. Zou ze weten wat Elise gedaan had vandaag? Wilde ze het weten?

Kamila leek er niet aan te denken. Ik wilde er niet over beginnen. Ze had voorzichtig naar m'n hand gegrabbeld en die hield ze nu vast. Er was iets tussen haar en mij. En sinds gisteren was dat alleen maar duidelijker aanwezig geworden. We bleven maar naar elkaar lachen en glunderen. Ik wist niet goed of dit helemaal de bedoeling was geweest, maar het was wel erg fijn. Ook een beetje fout. Haar vingers kriebelden in m'n hand en het vervulde me met gevoelens. We vroegen elkaar wel kort hoe het ging. Maar we konden hetzelfde antwoord geven. Het ging goed. Erg goed. Zeker nu. Ik en Kamila zaten in ieder geval wel op dezelfde lijn. Als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat ze gevoelens voor me heeft. Ik heb ze wel voor haar. Ik weet het zeker. En nu hebben we seks gehad de nacht hiervoor. En niet zomaar, blijkt nu. Het was niet zomaar seks. En dat realiseerde ik me nu heel goed. Toch twijfelde ik niet. Toen ze net iets te dicht bijkwam met dat ze me aankeek, leunde ik voorover en drukte ik snel maar gemeend m'n lippen tegen die van haar. Ze kneep zachtjes in m'n hand met dat ze me terug zoende. Smakkend zaten we daar een minuutje, waarbij de tongen al snel op zoek waren naar meer passie om mee verder te gaan. Toch vond ik dit daar niet het goeie moment voor. Zaten we dan. De tijd dat we daar zaten te zoenen duurde langer dan de momenten waarop we elkaar iets gezegd hadden vandaag. Het zei genoeg. Dat we elkaar wilden, was overduidelijk. Ik had me nog wel even afgevraagd of ze geen spijt zou hebben van gisteren, maar realiseerde me nu pas echt dat ze sinds gisteren juist meer wilde. Gewoon meer van mij. Hoe dan ook. En dan had ik het nog niet eens over de zakelijke kant van dit verhaal. Bijna giechelend stonden we op. We leken wel twee pubers die voor het eerst verliefd raakten. Hand in hand liepen we naar binnen, en stopten we bij haar kamer. Daar zou ze blijven en ik ging door naar boven. Ik leunde nog één keer naar voren en zachtjes smakten onze lippen nog een laatste keer met passie tegen elkaar aan. Het was wat...

Een minuutje later lag ik tegen Elise aan. Ze sliep. Ze humde wel op mijn aanwezigheid en liefdevol namen we elkaar in de armen en sliepen we als een verliefd stelletje wat steeds meer de grenzen opzocht. En dat op meerdere vlakken. Toch knaagde het een klein beetje aan me. Ging ik niet te ver? Ging ik straks nog iemand kwetsen? Ik was dit niet gewend. De aandacht van één meisje werd mij vroeger al vaak te veel. Dat ik een meisje als Elise had kunnen strikken, heb ik altijd gezien als iets wat eigenlijk niet kon. En nu dit. Nu deze situatie. Eigenlijk te bizar voor woorden.