Zoals je je misschien kunt voorstellen kreeg ik die nacht weinig slaap. Mijn gedachten dwaalden rond vanwege de opeenvolging van gebeurtenissen die ons op deze plek brachten, en hoewel mijn vrouw geen onschuldig slachtoffer was, wist ik dat ik het grootste deel van de schuld droeg.

Ik had haar aangezet provocerend te zijn met de kimono, wat geresulteerd had in haar relatie met Harry, en ik had staan toekijken hoe professor Kott haar penetreerde met zijn grote lul. Ik voelde me extreem schuldig omdat ik haar deugd niet had beschermd, en de gedachte dat ons huwelijk misschien nooit echt meer zou herstellen, beangstigde me.

Iets na negenen hoorde ik beweging in de slaapkamer, maar het duurde nog een uur voordat de deur openging. Ze stond me toe haar een snelle knuffel en een kus op haar wang te geven, waarna ik naar de keuken ging om haar wat koffie in te schenken. Ze nam de mok aan en ging op de bank zitten terwijl ze me vastberaden aanstaarde. "Ik ben zo boos op je," zei ze uiteindelijk.

"Ik weet het," antwoordde ik, terwijl ik dacht dat tijd mijn beste bondgenoot was.

"Na alles... Na alle beschuldigingen... laat je een andere man... dit doen," verklaarde ze.

"Ja, en ik schaam me, echt waar... Laten we maar naar huis gaan," antwoordde ik.

"Ik wil koffie drinken voordat we gaan inpakken," antwoordde ze.

"Lieverd, toen jij nog sliep ben ik even naar het kantoor gelopen en heb gezegd dat de plannen zijn veranderd en dat we het appartement nog even willen houden. De dames zeiden dat het prima was. Eigenlijk leken ze er best blij mee," legde ik uit.

Toen die ochtend mijn schaamte over wat ik had toegestaan was overkookt, en omdat ik het heel graag goed wilde maken met Lauren, was ik vanmorgen vroeg even naar het kantoor gelopen. Het was het enige wat ik kon bedenken iets te doen waarvan ik wist dat het haar gelukkig zou maken.

"Serieus?" reageerde Lauren. De blik op haar gezicht en haar lichaamstaal maakten duidelijk dat ze enthousiast was over de boodschap.

"Ja, ik maak geen grapje," zei ik, "maar ik heb wel een voorwaarde," vervolgde ik met een glimlachje op mijn gezicht.

"En die is?" vroeg ze haar wenkbrauwen fronsend.

"Het appartement wordt deze zomer niet meer gebruikt. Ik wil dat je bij me thuis bent totdat school weer begint. Ik denk dat we nodig een aantal dingen moeten uitpraten."

"Hoe zit het dan met Nicole en de zomerschool?"

"Nicole mag het appartement gebruiken. Dat is prima."

"Dus je vertrouwt me niet!?"

"Lieverd, ik vertrouw ons geen van beiden," antwoordde ik, waarop ze langzaam met haar hoofd knikte.

Ze ontving het bericht zo goed dat het even de gedachten aan professor Kott en zijn kerker uit ons hoofd duwde. Ik wist dat we op het onderwerp terug zouden komen, maar ik juichte het uitstel toe, en al snel reden we naar huis.

Door de stilte tijdens de rit keerden de visioenen van de avond ervoor terug in mijn hoofd. Zo herinnerde ik me Kotts lul waar vocht uit sijpelde, en hoewel het maar voorvocht was, wist ik dat er een kleine kans op bevruchting bestond. Ik vroeg me af of ik het met haar moest bespreken, maar besloot uiteindelijk het te laten rusten.

Het duurde nog een aantal dagen voordat Lauren een emotionele plek bereikte die intimiteit mogelijk maakte, maar onze eerste poging was lastig. Daarna gingen de zaken snel vooruit en kregen onze vrijpartijen weer vaste voet.

Er was zoveel gebeurd in haar eerste schooljaar wat we slechts negen maanden geleden nooit voor mogelijk zouden hebben gehouden. Ik had veel over mijn vrouw en mijzelf geleerd en hoewel sommige ervan schokkend waren, vond ik, als ik eerlijk ben, een deel ervan interessant.

Ik had wat bezorgdheid over het feit dat er nog een jaar te gaan was en dat het onmogelijk zou zijn haar elk moment in de gaten te houden. Harry was erin geslaagd haar relatief gemakkelijk te verleiden, maar ik hoopte dat ze haar lesje had geleerd en het contact met de man zou vermijden.

Zou ik meerdere keren per week apart van haar kunnen slapen en mijn vertrouwen kunnen bewaren? Zou het me gek maken?

Met nu een overvloed aan vrije tijd, wijdde Lauren zich aan haar taak als echtgenote en moeder, zich bewust van het feit dat ze haar dochter nog maar een paar maanden thuis zou hebben. Het was een magische tijd, als een schilderij van Rockwell over hoe het gezinsleven bedoeld was, dus toen de tijd naderde voor Nicole's zomerschool, begon ik me een beetje depressief te voelen.

"Kan ze niet naar het gewone college gaan, zodat we nog een paar maanden hebben?" zei ik voor misschien wel de honderdste keer tegen mijn vrouw toen we in bed lagen.

"Wees niet egoïstisch," giechelde ze terwijl ze mijn hand naar haar borst trok.

"Wil je meer?" vroeg ik.

"Ja..." antwoordde ze.

We waren nog maar een paar minuten geleden klaargekomen, maar Lauren wilde opnieuw beginnen. Iets was al die weken geleden met ons mee teruggekomen was uit de stad, zodat we nu veel vaker seks hadden. We spraken er niet over en kozen ervoor om gewoon van de ervaring te genieten, maar de ontmoetingen speelden duidelijk een rol in onze seksuele psyche.

Ik had ervoor gekozen haar mijn volledige vertrouwen te schenken en had geen enkele indicatie gehad dat ze communiceerde met degenen in de stad, hoewel ik vermoedde dat het wel gebeurde. In ieder geval waren er geen bezoeken aan het appartement geweest of zelfs geen dagtochten om te winkelen.

"De zaterdag komt snel," zei ik de week daarop tegen Lauren, verwijzend naar de vertrekdatum van onze dochter.

"Ik weet het! Het is opwindend," verklaarde ze.

"Ik ben een beetje depressief," antwoordde ik.

"Dat komt omdat je een goede vader bent," lachte ze. "Maar ik moet er eerst heen."

"Waarom dat?" vroeg ik.

"Ik heb dat ding daar in de la van het badkamermeubel laten liggen," zei ze.

"De buttplug?" vroeg ik om verduidelijking.

"Ja," antwoordde ze een beetje zenuwachtig.

"Lieverd, je weet..." begon ik, maar ik besefte hoe wantrouwend ik klonk. "Oké, maar snel heen en weer, toch?" vervolgde ik.

"Ja, even heen en weer. Je kunt de tijd opnemen," antwoordde ze met een schuine glimlach, en ik hield haar blik een paar seconden vast zonder iets te zeggen. Toen de dag erop naar de stad reed om de buttplug op te halen, heb ik haar inderdaad getimed, en ik was opgelucht dat ze snel weer thuis was.

De ochtend dat Nicole vertrok, liep mijn vrouw met haar naar de auto, terwijl ik bij onze zoon in de deuropening bleef staan. Het zomerschema betekende dat ze elke dag les zou krijgen en dat we haar waarschijnlijk maar spaarzaam zouden zien totdat de zomerschool voorbij was. Daarna zou ze slechts een korte periode thuis zijn voordat ze naar de universiteit vertrok.

Terwijl moeder en dochter opgewekt leken, voelde ik me erg down. Uiteindelijk nam Lauren, moe van mijn geknies, me bij de hand mee naar de slaapkamer, waar ze voor wat broodnodige liefde en aandacht zorgde.

Lauren sprak zo vaak met Nicole aan de telefoon dat het achtergrondgeluid in huis werd. Maar de donderdag daarop lieten de buiging in de stem van mijn vrouw en haar plotselinge verandering in houding me weten dat er iets aan de hand was.

"Waarom? Wat moest er worden gerepareerd?" vroeg ze onze dochter. "Nicole, hij is gewoon de klusjesman," zei ze na een korte pauze waarin ze antwoord kreeg.

Ik wist meteen het onderwerp van het gesprek en toen Lauren me zag staren, trok ze zich terug naar de achterkant van het huis. Hoewel zenuwachtig en boos, bleef ik op mijn stoel zitten en wachtte bijna twintig minuten tot ze terugkwam.

"Ik heb met hem gepraat," kondigde ze aan voordat ik iets kon zeggen.

"Met Harry?"

"Ja. Hij merkte dat er iemand in het appartement was en dacht dat ik het was," antwoordde ze. "Ik heb hem verteld dat het onze dochter is en dat hij uit de buurt van het appartement moest blijven."

"Goed. Wat is er gebeurd?"

"Ze hebben elkaar even gesproken, waarbij Nicole wat dingen heeft uitgelegd."

"Ik begrijp het."

De seconden tikten in stilte voorbij, maar ik voelde dat mijn vrouw nog iets wilde zeggen. "Ze vond hem schattig," flapte ze er uiteindelijk uit.

"Mijn god, Lauren!? Je houdt me voor de gek, toch?"

"Ik weet het... Ik weet het..." zei ze om me te kalmeren.

Ik begon haar uit te dagen voor meer informatie, maar ze herinnerde me eraan dat onze zoon in de andere kamer was. Pas toen ik haar later in onze badkamer aantrof, waar ze zich aan het voorbereiden was op bed, hadden we de kans het verder te bespreken.

Ik ging achter haar staan terwijl zij voor de spiegel stond en keek naar haar spiegelbeeld. "Weet je zeker dat hij haar niet verder zal lastigvallen?" vroeg ik.

"Hij viel haar niet lastig," antwoordde ze terwijl ze verderging met het verwijderen van haar make-up.

"Je weet wat ik bedoel."

"Ja, dat weet ik zeker," zei ze, en ze staarde me even aan.

"Ik maak me zorgen om haar," zei ik na een poosje gezwegen te hebben. "Ze is misschien niet klaar om van huis te gaan. Ze is nog steeds behoorlijk naïef."

"Ze is niet naïef," wierp ze tegen.

"Ik bedoel met betrekking tot mannen en... seks."

"Oké," zei Lauren, maar het klonk afwijzend.

"Wat betekent dat?"

"Laten we naar bed gaan," antwoordde ze, terwijl ze mijn hand pakte.

Ik liet me door haar leiden en al snel lagen we samen onder de dekens. Ze nestelde zich met haar rug tegen mijn borst aan en trok toen mijn arm om haar middel. "Wat bedoelde je?" vroeg ik.

"Lieverd, onze dochter weet genoeg van seks."

"Heeft ze seks gehad? Je maakt een grapje."

"Nee, ik maak geen grapje."

Het duurde even voordat de boodschap doordrong. "Wie? Hoeveel?"

"Dat ga ik je niet vertellen. Het zal je alleen maar van streek maken," antwoordde ze.

"Hoeveel?" vroeg ik opnieuw, denkend dat dit de slechte informatie was.

"Weet je het zeker?" antwoordde ze.

"Ja..." zei ik, hoewel ik dat niet was.

"Vijf waar ik van weet," antwoordde ze.

"Wat!? Ze is pas achttien!?" zei ik naar adem happend.

"Ja, en blijkbaar houdt ze van seks. Ze heeft een beetje een reputatie," zei Lauren.

"Mijn God..." fluisterde ik.

Er volgde een aantal seconden stilte en toen draaide Lauren zich om in mijn armen, duwde mijn schouders naar achteren. "En nee... het is niet zo moeder, zo dochter," zei ze me aankijkend.

"Dat dacht ik ook niet. Ik was alleen nog steeds in shock," antwoordde ik.

Ik zag een sluwe grijns op het gezicht van mijn vrouw verschijnen. "Je hebt weer een baby in huis nodig," zei ze. Daarop gleed ze over mijn lichaam, trok mijn boxershort van mijn benen en nam mijn lul in haar warme mond.

Ik liet haar al het werk doen, maar net voordat ik er bijna was, stopte ze, trok snel haar T-shirt en string uit en ging toen schrijlings op mijn middel zitten. Ik gleed gemakkelijk naar binnen en we begonnen een langzame schommelende beweging terwijl ik haar tepels plaagde.

"Wat zei Harry? Wat is er gebeurd?" vroeg ik, het onderwerp liet me niet met rust.

"Dat heb ik toch gezegd," antwoordde ze. "Ze droeg je kimono," voegde ze een paar seconden later toch aan toe.

"Wat! Je kunt alles in dat ding zien," antwoordde ik terwijl ik haar heupen vastgreep om haar beweging te stoppen.

"Ja... Ze flirtte met hem," zei ze terwijl ze me nerveus aankeek.

"Hoe bedoel je?"

"Ze vroeg hoe ze hem kon bereiken als ze hem nodig had," legde mijn vrouw uit. "Ze is niet naïef," voegde ze er na bijna een halve minuut aan toe terwijl ik verbijsterd op bed lag.

Lauren begon weer te bewegen terwijl ik langzaam herstelde van de schok bij de ontdekking dat mijn dochter een seksueel wezen was. Niet alleen dat, maar uit de informatie bleek dat ze ook een wellustige instelling had. Als aantrekkelijke jonge vrouw kon ik niet bevatten waarom ze geïnteresseerd zou zijn in een man van in de dertig, en het feit dat hij Laurens minnaar was, maakte het hele ding smakeloos.

"Zorg ervoor dat hij bij haar wegblijft," zei ik uiteindelijk en ze knikte instemmend.

Het heerlijke natte poesje van mijn vrouw bracht me langzaam terug naar het moment en toen mijn handen terugkeerden naar haar tepels, vatte ze het op als een teken dat ik weer verbonden was. Ze rolde op haar rug en trok me bovenop. Daarna sloeg ze haar armen om mijn nek terwijl ik me diep naar binnen duwde en al snel hadden we een mooi ritme.

"Maak je vrouw zwanger, lieverd. Geef me deze keer een baby," fluisterde ze in mijn oor waardoor mijn hele lichaam tintelde. Ik tilde mijn hoofd op en kuste haar hartstochtelijk.

"Je hebt een baby nodig zodat je thuisblijft," zei ik. Het was het dichtst dat ik in maanden met betrekking tot haar ontmoetingen met Harry was gekomen en ik kromp ineen toen de woorden mijn mond verlieten. Ik kreeg echter geen berisping. In plaats daarvan besloot ze ermee door te gaan.

"Mmm... ja, hou me thuis... Doe het," kreunde ze.

De erotiek van onze paring ging in ongeveer tien seconden van nul naar honderd en ik voelde dat mijn ballen begonnen te spannen. Het duurde geen minuut meer voordat ik met een reeks diepe grommen mijn lading in haar verlangende opening spoot. Helemaal uitgeput viel ik naast haar neer en trok haar warme lichaam tegen dat van mij terwijl ik herstelde.

"Ik moet nog voor jou zorgen," zei ik een minuutje later toen ik weer op adem was gekomen.

"Ga slapen. Je mag het morgenochtend goedmaken," fluisterde ze. "We proberen het al een hele tijd. Misschien... misschien moet je nog eens naar de dokter."

Eerlijk gezegd was ik niet enthousiast de uroloog te spreken voor een update over mijn herstel. De eerste testen waren teleurstellend geweest en de dokter leek niet enthousiast met betrekking tot de prognose. Ik vermoedde dat er een manier was om de operatie opnieuw uit te voeren, maar dat sprak me niet erg aan.

Ook kwam mijn verlangen weer vader te worden, niet overeen met Laurens wens in het moederschap. Ik had het al die tijd troostend gevonden haar te laten denken dat we een baby zouden krijgen, terwijl ik wist dat de kans daarop erg klein was. Nu leek het erop dat de dag van de afrekening was aangebroken.

"Oké..." antwoordde ik ineenkrimpend bij de gedachte dat ik de realiteit moest uitleggen.

De week daarop bleef ik in verwarring doordat ik steeds aan de afspraak met de dokter moest denken. Meerdere keren pakte ik mijn telefoon op om een afspraak te maken, maar elke keer legde ik hem weer neer. Ik had bijna besloten Lauren alles op te biechten voordat ik de uroloog weer zou zien, toen er iets gebeurde dat het probleem naar de achtergrond duwde.

Terwijl ik op de bank naar een honkbalwedstrijd zat te kijken zag ik in mijn ooghoeken ineens Lauren met haar telefoon in haar hand door de gang rennen. Er ging bijna een uur voorbij voordat ze terugkeerde naar de keuken, dus ik stond op en ging bij haar kijken. "Wat is er aan de hand?" vroeg ik en keek haar vragend aan.

"Niets," antwoordde ze, duidelijk in een poging me te negeren.

"Lauren... vertel het me," eiste ik.

Ze stopte met wat ze aan het doen was en nam even de tijd om zich te concentreren. "Harry is in het appartement geweest. Ze waren bezig met werkzaamheden in het gebouw."

"Hebben ze daar geen externe bedrijven voor?"

"Dat weet ik niet," antwoordde ze, duidelijk geïrriteerd door mijn vraag.

"Hoe weet je dat? Heeft ze het je verteld?"

"Ze zei dat ze hem gezien had en zie opnieuw hoe leuk ze hem vond. Ik belde hem en vroeg wat er aan de hand was. Hij probeerde slim te zijn en maakte me boos," legde ze uit.

"Hoe dan?" vroeg ik, mijn hand op haar schouder leggend in een poging haar te kalmeren.

"Ik zei tegen hem dat hij beloofd had bij haar weg te blijven. Hij zei dat hij nu eenmaal een baan had en dat ik met haar moest praten over het feit dat ze zo flirterig deed."

"Je moet met haar gaan praten... Hoe zou je dat kunnen doen?"

"Ik weet het niet... Ik weet niet hoe ik het onderwerp ter sprake moet brengen zonder te onthullen wat Harry me verteld heeft," antwoordde ze. "Ik moet erheen en wat tijd met haar doorbrengen," ging ze verder voordat ik iets kon zeggen. "Kijken of ik haar zover kan krijgen dat ze zich openstelt."

"Oké, ik ga akkoord. Wanneer wil zou je willen gaan?"

"Nu? Het spreekt nu, dus ik kan het beter gelijk doen."

"Dan kom je pas tegen negenen daar aan," herinnerde ik haar.

"Ik weet het... dat vind ik niet erg."

Lauren pakte snel een tas en liet me achter om na te denken over het gesprek met onze dochter. Toen ik op die leeftijd was zou ik geschokt zijn geweest als ik met mijn ouders een gesprek had gehad over details van mijn seksuele leven, maar ik dacht dat moeder en dochters misschien anders waren.

Iets over negen belde ze me om me te laten weten dat ze was gearriveerd en legde uit dat ze was gestopt en onderweg verschillende flessen wijn had gekocht. Ik wenste haar veel succes en zodra het gesprek was afgelopen, schonk ik mezelf een whisky met ijs in.

De volgende ochtend belde ze vroeg terwijl onze dochter nog sliep en beschreef het gesprek met haar. Ze slaagde erin het gesprek stiekem op de klusjesman te brengen en Nicole had toegegeven dat ze wat met de man had geflirt, hoewel ze het als goedaardig beschouwde.

Lauren had haar gewaarschuwd dat oudere mannen weinig tijd hadden voor spelletjes en dat ze op haar hoede moest zijn. Ze voelde dat de boodschap aankwam. Ze was van plan met onze dochter te ontbijten als die wakker werd, misschien wat met haar te gaan winkelen en dan naar huis te komen.

Een paar uur later belde ik haar of ze al opschoot, maar de telefoon liep in de voicemail. Een half uur later gebeurde hetzelfde, dus belde ik Nicole om te kijken of ze misschien samen waren.

"Lieverd, is je moeder bij je?" vroeg ik.

"Pap, ik zit op school. Ik heb haar vanmorgen in het appartement achtergelaten," antwoordde ze.

"O, oké. Ze zei dat jullie misschien zouden gaan winkelen. Ik denk dat ze alleen is gegaan," antwoordde ik.

"Oké, ik moet ophangen," reageerde en hing op.

Toen ik mijn vrouw een derde keer probeerde te bellen en hetzelfde resultaat kreeg werd ik achterdochtig. Dus toen ze mijn telefoontjes een uur later beantwoordde, had ik een reeks vragen klaar. "Wat ben je aan het doen? Ben je met Nicole gaan winkelen?" vroeg ik, mezelf dwingend vrolijk te klinken.

"Uh, nee... Ze kon school niet missen," antwoordde ze.

"Ik begrijp het. Waar ben je heen? Naar welke winkels?"

"Je weet wel... gewoon naar het winkelcentrum," antwoordde ze vaag en ik voelde wat spanning in haar stem.

"Heb je met Harry gepraat?" vroeg ik in de hoop haar te overrompelen.

"Hé, wat is er met al die vragen?" antwoordde ze.

"Heb je Harry gezien?" vroeg ik en probeerde zo haar opmerking te negeren.

"We hebben gepraat," antwoordde ze verdedigend.

"Lauren? Heb je Harry geneukt?" eiste ik omdat ik aanvoelde dat er iets mis was.

"Wat? Wat is dit?" reageerde ze, maar haar trillende stem deed me er zeker van zijn dat ik op de goede weg was.

"Lauren?" zei ik streng.

"Nee, dat heb ik niet..." begon ze.

"De groeten, Lauren," zei ik en hing op.

Hoewel mijn vragen agressief waren geweest, had ik me onder controle weten te houden. Maar haar zwakke reacties maakten me woedend en ik moest het gesprek beëindigen voordat ik mijn kalmte zou verliezen.

Een kwartier later belde ze terug, maar ik was nog steeds bang dat ik mijn geduld zou verliezen, dus ik nam niet op.

We spraken elkaar pas twee uur later toen ze thuiskwam. Zodra ze de woonkamer binnenkwam zag ik dat ze gehuild had. "Zijn we alleen?" vroeg ze.

"Ja," antwoordde ik, dankbaar dat onze zoon naar een vriend was gegaan. We keken elkaar aan en binnen een paar seconden zag ik haar lip gaan trillen. Enkele seconden later zakten haar schouders en begon ze hevig te snikken. "Houd me vast," smeekte ze, maar ik bleef op mijn plek.

"Heb je hem geneukt?" vroeg ik.

"Ja... het spijt me. Het zal nooit meer gebeuren, dat beloof ik," jammerde ze.

"Ga naar de slaapkamer, trek je kleren uit en ga op bed liggen," zei ik tegen haar en met een snel hoofdknikje vertrok ze.

Ik gaf haar wat tijd voordat ik haar volgde. Ze lag op bed, precies zoals ik haar had opgedragen en zelfs van de andere kant van de kamer kon ik de roodheid van haar kutje en de lichte kneuzingen aan de binnenkant van haar dijen zien. Toen ik dichterbij kwam zag ik verschillende zuigzoenen aan de onderkant van haar borsten, waarvan ik wist dat haar geliefde die daar achtergelaten had zodat ik ze zou kunnen vinden. Ik bekeek haar goed en kwam snel tot de conclusie dat ze de hele dag grondig was geneukt.

"Waar heb je hem ontmoet?"

"In een leegstaand appartement," antwoordde ze met een klein stemmetje.

"Zomaar? Hij zei dat hij je wilde neuken?"

"Nee, hij kwam naar het appartement om te praten. Hij... Ik was slecht en… ik weet het niet... Hij wilde en bleef het proberen, en ik gaf toe," antwoordde ze. "Ik zei tegen hem dat we ergens anders heen moesten."

"Hoe vaak?"

"Twee keer," gaf ze toe. "Maar hij trok zich op tijd terug," vervolgde ze snel.

"Professor Kott had gelijk, je bent echt een sletje. Harry heeft een sletje van je gemaakt," zei ik kalm.

"Dat is niet waar! Dat geloof je zelf niet," riep ze uit.

"Ja, Lauren, ik geloof het echt, je acties bewijzen het... Deze keer en de vorige keer dat je het stiekem deed," zei ik.

Ze sprong van het bed en sloeg haar armen om mijn nek toen de tranen terugkwamen. "Ga je bij me weg?" snikte ze verstikt na een paar seconden.

"Ik weet het niet Lauren, maar ik heb het opgegeven wat jou betreft. Je zegt altijd dat het je spijt en doet het dan opnieuw. Ik kan je niet meer vertrouwen en ik heb niet de tijd of energie om je elke keer te controleren. Vertel me dus maar wat ik moet doen. Het is duidelijk dat je de man graag neukt en ik denk niet dat je hem zult gaan opgeven," zei ik tegen haar.

"Alsjeblieft, ik zal me gedragen... het zal niet meer gebeuren. Ik beloof het," ze verstikt.

"Heeft hij de buttplug in je gestopt?" vroeg ik.

"Ja," antwoordde ze, te radeloos om de vraag te ontwijken.

"Dus je nam die doelbewust mee, wat betekende dat je al wist dat je hem ging neuken toen je van huis vertrok," antwoordde ik.

Een nieuwe golf tranen barstte plotseling los toen ze besefte dat ze mijn simpele logica niet kon weerleggen.