Na het eten zaten Louise en ik het plan van aanpak te bedenken en ik merkte gelijk dat Louise wist waarover ze het had. Ze vuurde heel zakelijk een grote hoeveelheid vragen op me af en waar ik kon had ik een antwoord, of kon ik foto’s en kopieën laten zien van wat Olaf al in het archief had uitgezocht. Ik mailde haar alle digitale bestanden en met een handige geavanceerde handscanner, maakte ze digitale scans van de kopieën.

De volgende dag gingen we verder en toen Louise voldoende informatie om dingen uit te werken en de rest van de dag zat ze driftig te typen op haar laptop en deed uitgebreid bureauonderzoek. Voor het eten vroeg ze of de archeoloog nog beschikbaar was, want ze wilde naar het archief in Dresden. Ik belde Olaf en hij had wel tijd, mits het voor het weekend was, want dan ging hij met zijn vrouw een weekendje weg. We spraken gelijk voor de volgende dag af en omdat we vroeg zouden vertrekken, gingen we ook vroeg naar bed.

De volgende ochtend reed ik met Louise naar Dresden en onderweg zat Louise op haar telefoon iets op te zoeken en toen we de stad in reden, wees ze mij een route, die ik moest volgen. Verbaasd keek ik haar aan, want het archief was helemaal de andere kant op, maar Louise was duidelijk iets van plan, dus waar ik normaal rechts afgeslagen zou zijn, sloeg ik links af en tien minuten later stopten we bij een groot autobedrijf met luxe auto’s. “Wacht hier op me Rob.” zei ze en ik zag haar de zaak binnen lopen. Ze zag er heel netjes uit in een strak en heel duur mantelpakje met hoog gehakte schoenen er onder. Haar rode haren had ze netjes opgestoken met een losse sliert langs haar gezicht wat haar een beetje een ondeugend trekje gaf.

Na een kleine tien minuten kwam ze terug en zei: “Parkeer de auto maar even Rob. We stappen over.”

Verbaasd parkeerde ik de auto en toen zag ik een grote zwarte luxe BMW voor rijden. Deze bleek voor ons te zijn en toen ik instapte en Louise naast me kwam zitten, vroeg ik waarom we deze auto hadden genomen. Louise lachte en zei: “We gaan vandaag grote dingen doen Rob en dan is uiterlijke schijn veel belangrijker dan wat dan ook en niets ten nadele van jouw auto, maar die voldoet niet aan mijn criteria van uiterlijke schijn.”

Onderweg naar het archief, ruim een half uur te laat, pikten we Olaf op en bij het archief aangekomen, moest ik van Louise de auto recht voor de ingang parkeren. “Hier mag je niet staan.” Zei Olaf, waarop Louise een geplastificeerde kaart uit haar handtas pakte en deze op het dashboard legde. “Nu wel.” Zei ze met een glimlach. Ik bekeek de kaart en het bleek een Europese diplomatenkaart te zijn, die de houder het recht gaf om waar hij of zij maar wilde te parkeren. Ik had wel een vermoeden hoe zij hier aan was gekomen, maar ik zei niks.

Als een zeer zelfbewuste dame liep Louise het archief binnen en Olaf en ik volgden haar op de voet, nieuwsgierig naar wat er ging gebeuren. Bij de balie zei Louise op een strenge maar beschaafde toon, in het Hoogduits tegen de dame achter de balie dat ze Herr Direktor wilde spreken.

“Heeft u een afspraak mevrouw?” vroeg de dame.

“Ja, nu wel.”

De dame belde en niet veel later kwam een keurige heer ons ophalen om ons naar de directeur te brengen. De directeur was een zeer hoffelijke man, die ons vriendelijk toehoorde en toen hij hoorde wat ons doel was, keek hij een beetje zuinig, maar zegde wel zijn hulp toe. Hij belde even en na een tiental minuten kwam een wat oudere, licht stoffige man, het kantoor binnen en dit was de hoofdarchivaris, die ons zou helpen.

Met zijn vieren gingen we naar het archief waar Olaf en ik eerder waren geweest, maar nu gaf Louise de man de opdracht om alle stukken te brengen van zowel de lokale Stasi, de KGB en het Russische leger van augustus 1953, die te maken hadden met kunst en historische voorwerpen.

Olaf keek me verbaasd aan en zei: “Als haar dit lukt, dan eet ik mijn schoenen op. Deze stukken zijn voor niemand in te zien.”

Dit zei de hoofdarchivaris ook tegen Louise, maar zij liet zich niet afschepen en gooide het een na het andere wetsartikel om zijn oren, waarna ze naar hem toe boog en iets in zijn oor fluisterde. De man werd knalrood, keek haar verbaasd aan, maar ging ons toen voor naar een hoek van het archief, dat normaal niet toegankelijk was voor normale bezoekers.

In de ruimte waren twee bewakers en de hoofdarchivaris gaf de mannen de opdracht om een aantal archiefdozen te halen en toen deze kwamen, zei Louise tegen Olaf en mij: “Jullie redden je wel even? Ik moet nog even wat met deze heer bespreken.”

Ze liep met de hoofdarchivaris weg en Olaf en ik begonnen de topgeheime dozen een voor een te openen en door te spitten. Olaf en ik verdeelden het werk, waarbij ik de Duitstalige stukken door nam en hij de Russische documenten.

Ruim een half uur later kwam Louise terug bij ons en ze glimlachte tevreden. Ik keek haar vragend aan en toen ze mij een knipoog gaf, wist ik het en ik schoot in de lach. Olaf begreep er niets van, maar ik hield hem in het ongewisse om Louise niet in verlegenheid te brengen.

Het duurde ruim vijf uur, maar toen zei Olaf opeens zachtjes: “Ik heb het” en hij wees naar een dossiermap. Louise nam de map van hem over en aangezien zij Russisch bleek te kunnen lezen, las ze de documenten in de map en dit bleken transport manifesten te zijn van het Russische leger en daarin zeer gedetailleerde lijsten van de kunstwerken, die naar Rusland zijn verscheept. Samen namen ze de lijsten door en dan, op pagina 21, vonden ze waar we naar zochten. Het was de lijst van een treinlading met daarin de dossiercode, die overeen kwam met de code van het zwaard, die Olaf en ik eerder in het archief hadden gevonden. Ok bevatte het document het treinnummer, de datum van het transport, de bestemming van de trein wat een station in Moscow was, de naam van de verantwoordelijke KGB’er en de namen van de soldaten, die de lading onderweg moesten bewaken.

Ik wilde hier wel foto’s van hebben, maar er was ons heel dringend gezegd dat het maken van kopieën of foto’s niet toegestaan was. Toen ik mijn telefoon uit mijn zak haalde, keek een bewaker mij gelijk dreigend aan en ik deed maar snel alsof ik een berichtje aan het lezen was. Toen tikte Louise mij aan en zei: “Hou je toestel gereed en let op.”

Ik legde mijn telefoon uit het zicht op mijn schoot en daarna deed Louise alsof ze het warm had gekregen en trok haar jasje uit. Onder het jasje droeg ze een bloes, die aan de voorkant netjes oogde, al waren er wel een paar knoopjes los, maar aan de achterkant was deze doorschijnend en daardoor was goed te zien dat zij geen BH droeg. Haar borsten zaten strak in het bloesje en omdat het jasje ook nog eens zonder mouwen was en voorzien was van redelijk grote armgaten, kon je vanaf de zijkant de aanzet van haar borsten heel goed zien. De bewakers zagen dit ook en ik zag ze al grijnzend naar de mooie sexy vrouw kijken.

Louise stond op en liep zoekend langs een rek met archiefdozen. Ze deed alsof ze iets had gevonden en trok een trapje dichterbij. Gelijk schoot een bewaker naar haar toe, die hoffelijk aanbood om voor haar de doos te pakken. Louise lachte hem vriendelijk toe en zei: “Dat is heel lief, maar het lukt me wel hoor.” Dan deed ze een eerste stap op de trede, bedacht zich en trok har hoog gehakte schoenen uit, die ze aan de bewaker gaf. “Veiligheid voor alles hè.” Zei ze liefjes tegen de man, die verrast naar de dure en sexy schoenen in zijn handen keek.

De andere bewaker kwam er ook op af en terwijl Louise op haar kousenvoeten het trapje beklom, hield hij heel galant de trap vast en keek naar haar ronde kont, die heel lekker in het strakke rokje spanden. Louise stopte net niet hoog genoeg en reikte naar een doos op de bovenste plank. Nu ze zo gestrekt op het trapje stond, schoof haar rokje iets omhoog en toonde de kousenband en de haakjes van haar jarretels, die de kousen omhoog hielden. De beide bewakers keken hun ogen uit en dat was het moment dat ik mijn telefoon pakte en met behulp van Olaf het hele dossier, inclusief de omslagkaft op de foto zette.

Louise nam rustig de tijd en toen ze even omkeek naar mij en ik voorzichtig een duim omhoog stak, riep ze: “Rob? Was het dossiernummer TSK-45318-C of TSK-45318-D wat we moeten hebben?”

“Nee, het is TMK-45318-C.” riep ik op goed geluk.

“Ach dom van me. Dat is een archiefcode voor Mecklenburg. Dan hoef ik niet verder te zoeken.”

Ze klom van het trapje, waarbij ze heel behulpzaam aan haar hand werd begeleid door een van de bewakers en ze bedankte hem en noemde hem heel galant. De andere bewaker gaf haar haar hoog gehakte schoenen terug en Louise steunde dankbaar op zijn arm toen ze de schoenen weer aan haar voeten deed. Ze gaf de man hierbij een prima inkijk in haar decolleté en ook hij werd bedankt voor zijn zeer attente vriendelijkheid. Bij de tafel terug vroeg ze zachtjes: “Heb je ze op de foto?”

Ik knikte en voor de compleetheid bladerden de laatste dossiermappen ook nog door, maar daar was verder niets meer in te vinden. Behalve in de laatste dan, want daarin lag een heel oud Amerikaans seksboekje met geile foto’s, die blijkbaar destijds in beslag was genomen. Louise bekeek heel openlijk het boekje en legde deze heel duidelijk terug in de map en zorgde ervoor dat de bewakers goed konden zien in welke map dit was en in welke map het dossier ging.

We waren klaar en de bewakers, die eerst heel streng en onbenaderbaar leken, begeleidden ons heel vriendelijk tot we weer in een openbare hal kwamen, waar Louise ze nog eens heel vriendelijk bedankten voor hun hulp en diensten. Daarna stuurde ze mij naar een toilet en zei dat ik de foto’s in een aparte map op mijn telefoon moest opbergen. Dat deed ik end at was maar goed ook, want bij de uitgang stond de hoofdarchivaris en twee beveiligers, die ons helemaal controleerden of we geen papieren mee naar buiten zouden smokkelen. Ook onze telefoons werden doorzocht, maar door de slimme truc van Louise werd er niets gevonden.

Pas toen we in de grote BWM zaten, zei Olaf: “Niet om het een of andere mevrouw en sorry dat ik het zo zeg, maar ik heb een advocaat nog nooit zo geraffineerd haar charmes in de strijd zien gooien als u daarnet.”

Louise lachte naar hem en zei: “Ik zag de mannen naar me kijken en ik moest toch iets verzinnen. Het werkte wel hè?”

Ik lachte en zei: “En dan noemen wij mannen de vrouwen het zwakke geslacht. Ik dacht dat ik het niet meer had toen de bewakers naar haar staarden. Overigens Louise, ik geef ze geen ongeluk, want je zag er heel aantrekkelijk uit.”

We kwamen bij het huis van Olaf en voor hij uitstapte, vroeg hij aan mij: “Je hebt nu een spoor dat in Moscow eindigt. Ik weet niet wat je nu gaat doen, maar ik zou graag op de hoogte willen blijven van jouw voortgang. Wil je dat doen?”

“Natuurlijk doe ik dat. Jij hoort bij de zoektocht hoor.” Zei ik.

Louise keek Olaf en zei toen iets in het Russisch tegen hem. Olaf antwoordde in vlot Russisch terug. Ik kon er natuurlijk niets van verstaan, maar Louise leek tevreden en zei: “We bellen je als we je nodig hebben.”

We waren net op tijd terug bij het autobedrijf om de BMW in te leveren en mijn Opel weer op te pikken. Voor ik weg reed legde Louise haar hand op mijn arm en vroeg: “Heb jij vanavond of morgen nog dringende dingen te doen Rob?”

“Nee, niet echt.” Zei ik. “Waarom?”

“Dit is de eerste keer dat ik in Dresden ben en wil graag de stad zien.” Zei ze en ze keek op haar telefoon. “Ga hier recht Rob en rij naar het centrum.”

Ik volgde haar aanwijzingen en na een kwartier kwamen bij een heel groot en vooral heel duur hotel uit. Ik moest de auto recht voor de ingang zetten, waar een parkeerhulp hem meenam om hem ergens te parkeren. Ik keek nogal verbaasd mijn auto na en toen ik omkeek was Louise al naar binnen en ik volgde haar waar ik haar al bij de balie aantrof, waar ze een kamer boekte. Ik had blijkbaar niets in te brengen en ik besloot om maar gewoon af te wachten. Ik zag dat Louise een sleutel kreeg en toen nam ze mij mee naar het restaurant, waar we door een kelner naar een lege tafel in een hoek gebracht werden.

Alles zag er chic uit en toen we zaten, vroeg ik eindelijk: “Wat is dit nou Louise? We kunnen toch niet zomaar een nacht weg blijven en dan nog. Is dit niet een beetje heel erg duur?”

Louise lachte me toe en zei: “Dat kan best Rob, want jij belt gewoon naar jouw liefjes, dat ze een nachtje elkaar mogen verwennen en duur? Valt wel mee hoor. Dit declareer ik gewoon in de factuur die ik je na afloop stuur.”

Ze moest lachen om mijn gezicht en zei: “Nee joh, niet zo schrikken. Ik doe dit niet voor geld, maar om jullie en specifiek jou te helpen. Dit is een voor mij een proefcase voor een paar komende zaken, die ik vermoedelijk ga aannemen. Kan ik mooi oefenen.”

“Dat is mooi, maar dan nog. We hebben helemaal geen bagage bij ons. Ik bedoel eh… ik heb niet eens een schone onderbroek bij me.”

Weer lachte Louise me plagend toe en pakte haar handtas. Ze haalde er een schoon zwart slipje uit en toonde het mij. “Een slimme meid is op een nachtje voorbereid.” Grinnikte ze, maar zei daarna: “Dat komt wel goed Rob. Vertrouw je mij?”

“Ja, ik denk het wel.”

“Mooi, dan gaan we nu eerst lekker eten.”

Ze wenkte een kelner en een half uur later, nadat ik Sanne had gebeld dat ik in Dresden zou blijven overnachten en zij mij grinnikend een fijne avond had gewenst, zaten we heerlijk te eten en aangezien ik niet meer hoefde te rijden, dronk ik gezellig een wijntje mee met Louise.

Na het voorgerecht vroeg ze aan mij: “Vertel eens over jouw vriendinnetjes Rob? Ik heb van Esmee natuurlijk al het een en ander gehoord, maar ik ben wel benieuwd naar jouw ervaringen met die twee lekkere meiden. Ja, kijk maar niet zo raar, want ik ken ze beiden niet alleen op vriendschappelijk vlak en weet hoe ze zijn. Maar nu eerst jouw verhaal.”

Ik vertelde hoe ik hen had ontmoet en hoe ik ze uit hun benarde positie had geholpen, nadat hun debiele ex-vriendjes ze gewoon in de steek hadden gelaten en ik vertelde ook hoe Esmee, nadat ik intiem met Sanne was geworden, zich op een slinkse manier bij ons had gevoegd, waarop we een nogal opwindend drietal vormden en heel gelukkig met elkaar waren. Vooral ook omdat we elkaar vrij lieten, maar toch telkens weer bij elkaar terug kwamen.

Louise knikte en begon toen haar eigen verhaal te vertellen. Zo vertelde dat ze een keer de twee in de kamer van haar dochter Mieke had betrapt terwijl ze met elkaar aan het vrijen waren. Ze waren toen net veertien en waren erg geschrokken. Dat wilde zeggen: Sanne en Esmee waren heel erg geschrokken, want voor Mieke was seks al heel gewoon en nou ja, na een korte aarzeling vertelde Louise dat ze al vroeg met haar dochters aan het vrijen was. Hoe dan ook, ze had de meiden gewoon hun gang laten gaan en dat zorgde ervoor dat zowel Sanne als Esmee zich steeds vrijer in huis voelde. Dat ging zelfs zo ver dat toen Mieke bijna zestien was, zij Mieke en Esmee in een nogal zeer erotische handeling op de bank in de woonkamer had aangetroffen, waarbij Esmee het kutje van Mieke flink aan het beffen was, dat Esmee omkeek toen ze Louise hoorde aankomen en vroeg: “Wil jij ook?” Daarop had Louise natuurlijk geen nee gezegd en even later lag Louise Mieke te beffen en werd ze zelf door Esmee gebeft.

Later kwamen haar jongste dochter Maaike en Sanne er ook bij en ook haar leerde Louise intiem kennen en ze genoot telkens weer van het lieve, maar zeer geile meisje. Ze bekende dat ze een zwak had voor roodharige meisjes en dat moest ik beamen, waarop we veel betekenend naar elkaar lachten.

Het verhaal had me opgewonden en Louise merkte dit aan me. Ze pakte de kamersleutel, die op de tafel lag en speelde ermee. “Ga je mee Rob? Drinken we op de kamer nog wat en kunnen we in alle rust verder praten over onze voorkeuren.”

Ik knikte en we stonden op. Bij de balie hield ze me even tegen en vroeg aan mij de maat van mijn ondergoed. De vraag verraste mij, maar ik gaf wel antwoord, waarop Louise de vrouw achter de balie iets vroeg en dan gingen we naar de lift. In de lift besefte ik mij pas dat Louise maar één kamersleutel had en toen we naar de bovenste verdieping gingen, vroeg ik ernaar en Louise zei: “Geeft niks Rob. We hebben een suite, dus ruimte zat.”

Ik vroeg niet verder en besloot om maar gewoon af te wachten. Toen de lift boven was aangekomen en de deur open ging, zag ik maar twee deuren aan weerszijden van de lift. Louise opende de linker deur en we liepen de kamer binnen. Kamer? Nee, het was een echte suite en het bleek een grote zitkamer te zijn met haard, een joekel van een zithoek en zelfs een geheel uitgeruste bar met alle mogelijke dranken en aan het einde van de kamer twee deuren. De linker deur bleek een zeer ruim toilet te zijn en de andere, een dubbele deur, leidde naar een zeer grote slaapkamer met een aangrenzende badkamer. De slaapkamer had de nodige kasten, maar vooral een heel groot bed in het midden van de kamer. Louise ging op de rand van het bed zitten en trok haar schoenen uit. Ik keek naar haar en ze zag me kijken, glimlachte naar me en trok daarna het jasje uit en terwijl ze haar bloes los knoopte, zei ze: “Schenk jij alvast iets te drinken in Rob? Dan ga ik even douchen en daarna mag jij. Schenk voor mij maar een whiskey in.”

Ik keek even hoe ze gewoon haar bloes uit deed en mij haar stevige mooie ronde borsten toonde. Ik staarde naar haar borsten en Louise kwam omhoog van het bed en duwde mij lachende de slaapkamer uit. “Niet al het moois er al vanaf kijken Rob.” grinnikte ze en sloot de deur achter mij.

Ik liep naar de bar, zag dat ze heel goede merken oude whiskey hadden en schonk twee glazen in. Ik schonk ook twee glazen in met bronwater en zette alles op de salontafel voor de enorme bank. Ik keek vervolgens de zeer luxueus ingericht kamer rond en ik vroeg me af hoeveel zoiets zou kosten per nacht. De kamer had twee grote ramen, die uitkeken op het centrum en toen ik een tijdje naar buiten had staan kijken, hoorde ik een klopje op de deur en toen ik open deed, was het een kamermeisje, die mij een pakje overhandigde. Verbaasd nam ik het aan en vroeg me af of ik het meisje een fooi moest geven, maar ze had zich al omgedraaid en in de lift gestapt.

Ik legde het pakje op de tafel naast de drankjes en ging weer voor het raam staan. Na een tijdje ging de deur van de slaapkamer open en ik hoorde blote voeten mijn kant opkomen. Ik draaide mij om en zag Louise in een grote handdoek gehuld op de bank gaan zitten. “Ah kijk, de bestelling is binnen. Dat is snel. Ga jij nu douchen Rob?”

Ik liep naar de slaapkamer en kleedde me uit. Op een stoel lagen de kleren van Louise en ik bekeek ze even. Bovenop lag een mooi zwart kanten slipje en ik kon me niet inhouden door even in het kruisje van het broekje te snuffelen. Ik rook de heerlijke geur van haar kutje, waardoor mijn pik in kleine schokjes omhoog kwam en legde het kleine slipje terug waar het lag. Ik nam snel een douche en spoelde al het stof van het archief van me af. Terwijl ik me stond in te zepen zag ik de opwindende Louise weer op het trapje staan, met de bewakers om haar heen, die hun best deden om een blik onder haar omhoog geschoven rokje te krijgen. Het was een heerlijke actie van haar, die mij de kans gaf om foto’s van de oh zo belangrijke documenten te maken. Dat bracht me weer terug op mijn zoektocht naar het vermiste zwaard van mijn familie en de eerder ontstane opwinding verdween met de douchegel door het putje en ik ging me afdrogen waarna ik, net als Louise, een handdoek om mijn lichaam hulde en de woonkamer binnen stapte, waar Louise lekker op de bank zat en een slokje van de goede whiskey nam. Ik ging naast haar zitten en zij gaf mij mijn glas aan, waarna we lekker met elkaar begonnen te kletsen.

We begonnen te praten over onze zoektocht naar het zwaard en ik vertelde wat ik intussen allemaal had ontdekt en van daaruit kwam het gesprek op mijn ‘kroning’ als baron, nu een half jaar geleden in het kasteel van Marburg. Daarop reageerde ze dat ze heel vaak in het gezelschap van de ‘groten der aarde’ vertoefde, zowel in haar vakgebied van advocaat als dat van escort, maar dat ze nog nooit met iemand van adel te maken had gehad en ze vond het bijna een sprookje van hoe een weesjongen, die opgegroeid was in een relatief eenvoudig arbeidersgezin, was opgeklommen tot een heuse baron, die door een koninklijke prins gekroond was en dan ook nog in zo’n sprookjesachtige setting in een kasteel, met iedereen in gala en met zoveel mannen in uniform en de dames in het lang. Ze bekende dat ze best wel een beetje jaloers was, maar ook heel blij voor mij. Ik zei daarop dat ik het ook heel speciaal vond en dat ik er soms aan dacht om in het kasteel af en toe zulke feestjes te organiseren. Daarop zei ze enthousiast dat ik dit moest doen, al was het alleen maar om te netwerken en ze liet me even mijn fantasieën spuien, wat ik erg leuk vond, want ik dacht er al een tijdje over na, maar had dit nog niet eerder met iemand gedeeld. Toen vroeg ze: “Heb jij nog meer plannen voor de toekomst?”

Ik keek even bedenkelijk en zei eerlijk: “Daar heb ik nog niet echt over nagedacht. Ik ben nu nog druk met de restauratie van het kasteel en daarnaast ben ik mede-eigenaar van het aannemersbedrijf van mijn pleegvader en als hij over een jaar met pensioen gaat, dan neem ik het helemaal over. Dit kan gelukkig omdat we een heel goede bedrijfsleider hebben, die de dagelijkse leiding al aan het nemen is. Misschien open ik wel een gelijksoortig bedrijf hier in de regio. Lijkt me erg leuk om dat samen met Sanne te doen. Dan bouw of verbouw ik de buitenkant en zij, als binnenhuisarchitecte de binnenkant. Om het compleet te maken kan Esmee dan de meubels maken in haar eigen meubelmakerij.”

“Ja, dat was echt heel tof van je, hoe je haar daaraan geholpen had. Dat brengt me trouwens op een idee.”

“Oh ja, wat dan?”

“Ik heb gezien dat deze regio best wel veel vervallen huizen en landgoederen bevat. Veel nog uit de tijd van het Keizerrijk en daarvoor en door de oorlogen en de Sovjetbezetting in een nogal vervallen staat. Wat nou als jij je daarmee bezig houdt?”

“Hoe zie jij dat dan voor je?”

Louise zette haar lege glas op het tafeltje voor haar en draaide zich naar me toe. Hierbij viel de handdoek, die ze nog om haar lichaam had zitten iets open en kon ik bijna tussen haar benen kijken. Ze zag me even naar dat plekje kijken, maar deed geen enkele moeite om de handdoek weer recht te trekken en ze keek me glimlachend aan, waarna ze zei: “Jou zou een bedrijf kunnen starten, dat zich specialiseert in het restaureren van historische panden. Je hebt al ervaring met jouw eigen kasteel en kan dat dus ook als referentie aandragen. Als je een scherpe prijs kunt neerzetten, denk ik dat er best wel werk genoeg is. Wat je ook kunt doen is om zelf de lege panden te kopen, deze te verbouwen en dan weer te verkopen. Is iets meer risico, maar levert wel meer op. Zeker als je ze volledig ingericht kan verkopen en daarmee kunnen Sanne en Esmee jou weer van dienst zijn en eh…” ze wachtte even en zei toen: “en ik misschien ook. Ik heb kennis van historische kunstwerken, heb een redelijk groot internationaal netwerk en nou ja, over een niet al te lange tijd heb ik daar ook de tijd voor.”

“Hoezo dat? Ga je stoppen met jouw praktijk?”

“Nee, dat niet. Nou ja, dat kan ook nog, maar ik ben realistisch genoeg dat ik weet dat mijn zeer lucratieve bijbaantje over een paar jaar wel passé is. Ik ben geen jonge meid meer en mijn dagen als escort voor de elite zijn wel geteld.”

“Nonsens. Jij bent nog een heerlijke vrouw. Heel knap en nog heel strak in je vel. Kijk maar eens hoe die twee bewakers vanmiddag stonden te kwijlen toen ze jou op het trapje stonden te begluren.”

“Ja, die wel, maar die mannen zouden nog een paspop neuken als daar een kut in gezeten had. Nee Rob, een vrouw als ik moet meer in huis hebben en leeftijd is daarin net zo belangrijk. De mannen die mij inhuren willen een vrouw van de wereld, waarmee ze kunnen pronken op feestjes, gala’s en ook bij handelsbijeenkomsten. Daarvoor kunnen ze geen oude vrouw gebruiken, net zomin als een jonge meid die gelijk gezien wordt als een hoertje of gold digger en dat gaat weer ten koste van het imago van de man. Ik vertelde jou dat ik op dit moment zes vaste klanten heb. Dit waren er vijf jaar geleden nog veertien en van de zes, die ik nu nog heb, zijn er twee, die me alleen nog bestellen voor een wilde avond met veel seks, iets dat ze thuis niet meer krijgen. Daarom zoek ik al een tijdje naar een uitweg en als ik hier zo over nadenk, krijg ik er steeds meer zin in. Voor het geld hoef ik het niet meer te doen, want ik heb alles, wat ik met mijn lijf heb verdiend, altijd braaf opzij gezet en dat is nu een redelijke pot geworden, waar ik voor de rest van mijn leven redelijk comfortabel van kan leven. Als ik dat dan kan bij plussen met mijn andere werk voor jou, dan zou dat bijna perfect zijn.”

“Mag ik zo brutaal zijn om te vragen wat jij dan vraagt voor jouw eh… diensten?”

Louise keek me met een schuin hoofd aan en begon te lachen. Ze zei: “Dat mag best hoor. Voor een avond als gezelschapsdame met seks vooraf of na afloop vraag ik 10.000 euro exclusief onkosten en als er een nacht aan vast wordt geknoopt, vraag ik het dubbele en dan nog krijg ik vaak een extra fooi omdat er nog nooit een man niet helemaal bevredigd bij me vandaan is gekomen.”

Ik schrok van het bedrag en rekende snel uit dat met één date in de week ze dus, ervanuit gaande dat de helft inclusief de nacht was, per maand 60.000 euro verdiende en dus ruim zeven ton per jaar. Lucratief bijbaantje zeg.

“Hoe zie jij de samenwerking dan voor je?” vroeg ik.

“Heel simpel Rob. Ik verkoop mijn praktijk en mijn huis in Nederland en kom hier naar toe, als jij dat ook een goed idee vindt. Ik heb niet veel dat mij nog in Nederland houdt en mijn meiden redden zich wel. Als het jou ook een goed idee lijkt, dan kan ik een deel van mijn opgespaarde vermogen investeren in jouw bedrijf, zodat we partners kunnen worden en dan hebben we gelijk een mooi startkapitaal. Als het rustig is, kan ik mijn originele vak weer opnemen, want of ik nou op kunst jaag vanuit Nederland of vanuit Duitsland. Dat maakt niet zoveel uit. Wat vind je ervan?”

Ik hoefde niet lang na te denken en zei gelijk: “Ja, dat lijkt me een heel goed idee. Ja, laten we dat doen.”

“Mooi, daar ben ik blij om.” Zei Louise stralend en ze schoof iets naar me toe, waarbij haar handdoek nog iets verder open viel en ik haar hele blote been kon bewonderen tot net niet haar kruis. Ze zag me weer kijken en zei: “Ik kijk er ook al naar uit naar de leuke feestjes die jij op het kasteel gaat houden. Misschien vind ik wel een mooie prins, die een beetje eenzaam is,” ze keek mij nu recht in mijn ogen aan en zie op een zwoele toon, “of een geile baron, die een mooie roodharige vrouw op leeftijd wel kan waarderen.”

“Zo eentje ken ik wel.” Zei ik lachend.

Ook Louise begon te lachen en zei: “Ik ook want ik zie jou al de hele tijd naar mijn blote been kijken Rob. Wil je meer zien?”

“Ik zou liegen als ik nee zou zeggen.”

“Partners liegen niet tegen elkaar.” Zei Louise en met die woorden trok ze de handdoek los en zat naakt naast me op de bank. Mijn hart klopte in mijn keel en mijn penis schoot omhoog toen ik haarheerlijke lichaam in volle glorie mocht bewonderen. Haar borsten had ik eerder al gezien en die mochten er zeker wel zijn. Mooi rond en een stevige cup C, met flinke roze tepels op een niet al te grote roze tepelhof. Aan alles kon je zien dat ze haar lichaam goed verzorgde. Haar egaal gladden en zacht ogende roomblanke huid was strak en zonder imperfecties op een klein donker vlekje, net onder haar linker borst na. Ze had een slanke taille, mooie brede heupen en onder haar strakke buik met mooie navel, prijkte een heel mooi kort getrimde streep rood schaamhaar. Ze deed haar benen van elkaar en ik zag tussen haar smalle schaamlippen het zachte roze vlees van haar vulva en ik merkte dat ze lichamelijk heel veel op Sanne leek, maar dan ruim 20 jaar ouder, al had het ook veel minder kunnen zijn. Ik wist dat ze 45 was, maar ze had net zo goed voor 35 door kunnen gaan. Alleen in haar ogen kon je, als ze ernstig keek, de levenservaring zien, maar nu lachten haar ogen en glinsterden in het zachte licht van de kamer, net als het roze vlees van haar vulva, dat al een beetje glom van haar vocht.

Louise schoof op mijn schoot en trok mijn handdoek van me weg. Ze streelde met haar zachte vingertoppen over mijn borst, mijn tepels en mijn buik, maar negeerde mijn harde pik nog even, die stijf tussen onze lichamen omhoog stond te wijzen en ik de korte haartjes op haar venusheuvel tegen mijn pik voelde kriebelen.

Ze pakte mijn handen, legde deze op haar borsten en keek me recht in mijn ogen aan, waarna ze met een glimlach zei: “Ik heb trouwens nog wel een niet-onderhandelbaar secundaire arbeidsvoorwaarde als partner Rob.”

“Oh ja, wat dan?” vroeg ik terwijl ik zachtjes mijn vingertoppen over haar stijf wordende tepels liet glijden.

“Ik wil het recht hebben om op gezette tijden met Esmee, Sanne en jou te kunnen neuken.”

Ik gaf een klein kneepje in haar tepels, wat haar deed rillen van genot en zei: “Dat zal denk ik geen probleem zijn. Ik heb ergere voorwaarden gehoord.”

Verder werd er niet meer gesproken, want Louise begon me heerlijk te zoenen en toen haar tong die van mij vond, speelden we een lange tijd met elkaar tot Louise mijn pik in haar hand nam en hem in haar kut liet glijden. In een rustig tempo begon ze mij te neuken en ze was zo gedreven met haar vaginale spieren dat ik het gevoel kreeg dat mijn lul op een extreem geile manier gemasseerd werd. Ze spande haar vagina samen, zodat ze lekker strak aanvoelde en het duurde dan ook niet lang voor ik aangaf dat ik ging klaar komen. Louise klemde zich aan me vast en hijgde in mijn oor: “Kom maar lekker klaar Rob en spuit mijn kutje vol met jouw hete zaad.”

Een halve minuut later kwam het en ik spoot mijn zaad diep in haar kutje, waarna ze rustig op mijn schoot bleef zitten en pas toen mijn lul slap begon te worden, kwam ze iets omhoog en perste het zaad uit haar kut, vol op mijn kruis, waarna ze door haar knieën zakte en mijn kruis begon schoon te likken. Ze bleef me daarbij met haar glinsterende ogen aankijken en toen mijn kruis alleen nog maar glom van haar speeksel, trok ik haar omhoog en zag nog een druppel sperma op haar kin zitten. Ik likte het eraf en bood haar mijn tong aan. Al zoenend zoog ze mijn tong schoon en we zoenden nog een tijdje, waarna ik vroeg: “Jij bent nog niet klaar gekomen. Hoe kan ik jou een plezier doen?”

Ze keek me aan, keek daarna naar het grote raam, dat uitkeek op het centrum, maar ook op een hotel aan de andere kant van de straat. Ze nam mijn hand en trok me omhoog van de bank. “Kom mee.” Zei ze alleen maar en ze trok me mee naar het raam, waar ze voor ging staan. Ik moest achter haar gaan staan en met haar borsten en kut spelen, waarbij ze haar kont tegen mijn kruis drukte. Ze leek iets te zoeken en toen zei ze: “Zie je dat raam daar aan de overkant Rob? Daar, op de vierde verdieping, drie ramen vanaf de rechterkant.”

Ik keek en zag een man voor het raam staan, die naar buiten keek. Hij leek op een zakenman van middelbare leeftijd, met een strak pak aan en hij had een whiskyglas in zijn hand. Hij keek naar iets op de straat, maar na een korte tijd draaide hij zijn hoofd en toen zag hij ons staan. Ik zag hem verstarren en recht naar ons kijken. Louise zette haar handen tegen het vensterglas en zei: “Vinger me Rob. Vinger me hard en blijf in mijn tepels knijpen. Mmm… ja… zo is het lekker…”

Ik had twee vingers in haar kut gestoken en terwijl ik beurtelings links en rechts in haar tepels kneep, vingerde ik haar in een hoog tempo. Ze werd steeds geiler en haar kut begon lekker te soppen van haar geil. De man staarde naar ons en zag dat wij naar hem keken, maar dat deerde hem niets. Ik zag hoe hij zijn broek los knoopte en aan zijn lul begon te trekken. Louise begon luid te kreunen en drukte haar kont tegen mijn lul, die alweer stijf was geworden. Dit was dan ok verschrikkelijk geil om Louise zo te verwennen, terwijl een vreemde man naar ons keek en hij zichzelf aftrok.

Het duurde niet lang voor Louise klaar ging komen op mijn vingers en toen dit gebeurde drukte ze haar bovenlichaam tegen het koele glas van het raam, waardoor haar borsten tegen het glas geplet werden. Haar kut kneep om mijn vingers en toen riep ze: “Neuk me nu Rob. Stop jouw lul in mijn kut en neuk me hard, maar blijf mijn klit vingeren”

Ik trok haar bij haar heupen naar me toe en terwijl haar borsten nog tegen het glas drukten, liet ik mijn lul in haar kut binnen dringen en drukte mijn hand op haar klit. In een redelijk hoog tempo neukte ik Louise en ze kwam wel drie keer klaar en de derde keer was toen de man zijn zaad tegen het glas van zijn raam spoot. Hij bleef aan zijn lul trekken en op dat moment ging ik ook weer klaar komen. Louise duwde mij van haar af, knielde voor me neer en terwijl de man nog steeds bleef kijken, pijpte ze mij tot ik klaar ging komen en toen dit gebeurde, haalde ze haar mond van mijn pik, trok me af en opende ze haar mond. Ik spoot de eerste straal vol in haar gezicht, maar de rest spoot ik in haar mond, waar ze alles op ving, maar nog niet doorslikte. Ze ging voor het raam staan en liet mijn zaad uit haar mond over haar borsten druipen, waar ze het over haar tieten uitsmeerde. De man in de andere kamer kwam daarop een tweede keer klaar, waarna Louise en ik vrolijk naar de man zwaaiden. Hij zwaaide terug en we gingen weg van het raam, waar Louise me omhelsde en na een heerlijke zoen zei ze: “Dit is mijn fetisj Rob. Ik ben een echte exhibitionist en kan verschrikkelijk klaar komen als mensen naar me kijken als ik seks heb. Zulke orgasmes zijn soms lekkerder dan wanneer ik goed gebeft word.”

“Dat is jammer, want ik bef zo graag.”

Louise schoot in de lach en pakte mijn hand. Ze trok me mee naar de slaapkamer en zei: “Ik zei lekkerder. Dat wil niet zeggen dat ik het niet lekker vind om gebeft te worden. Moet ik mijn kutje eerst opfrissen, want je hebt er net wel in gespoten.”

“Nee hoor, dat hoeft niet. Ik bef de meiden ook vaak genoeg nadat ik ze heb vol gespoten. Ik ben intussen wel gewend aan de smaak van mijn eigen sperma en ik vind het eigenlijk wel geil om mezelf te proeven als ik lik.”

“Nou, kom dan maar op.”

Louise ging op het bed liggen en spreidde haar lange benen voor mij. Ik kroop tussen haar benen en befte haar tot ze twee keer was klaar gekomen en daarna neukten we nog een keer, waarna we in elkaars armen in slaap vielen.

De volgende ochtend bestelde Louise ontbijt op bed en toen het gebracht werd, opende ik de deur in mijn kamerjas, die net iets te ver open stond, maar dat had ik niet door. Het niet onaantrekkelijke jonge kamermeisje kreeg een mooi blosje op haar wangen toen ze mij zag en reed de trolley met ons ontbijt naar binnen. Ze dekte de tafel voor ons en toen kwam Louise de zitkamer in. Ze was ook gekleed in een kamerjas en ook haar jas was niet helemaal gesloten, zodat je een deel van haar borsten kon zien, maar ook het streepje rood schaamhaar op haar heuveltje. Weer verschoot het meisje en toen ze klaar was, drukte Louise haar een biljet van 50 euro in haar hand en zei: “Dank je wel lieverd. Het ziet er heerlijk uit.”

Het meisje maakte een kniebuiging, bedankte Louise en met nog een laatste blik op mij, verliet ze de kamer.

Ik schonk koffie in en terwijl Louise haar croissant aan het insmeren was met boter begon ze opeens te lachen. Ik vroeg wat er was en ze zei: “Dit is volgens mij de eerste keer in lange tijd dat ik zelf moet betalen voor de seks.”

Ik keek haar verbaasd aan en vroeg wat ze bedoelde. Ze nam een hapje van haar croissant en zei daarna heel vrolijk: “Heel simpel Rob. Wij hebben een heerlijk geile avond en nacht gehad en het kost mij een groot deel van mijn opgespaarde vermogen dat ik ga investeren in onze gezamenlijke onderneming. Oftewel: ik heb betaald voor seks.”

Ik moest lachen om haar onlogische logica en zei: “Dat zie ik anders Louise. Wij zijn een zakelijke relatie aangegaan die we op een heel persoonlijke manier hebben bekrachtigd.”

“Mmm… dat krachtige klopt wel. Wat heb je me toch heerlijk hard geneukt bij het raam. Je bent een goede minnaar Rob en ik hoop dat we nog veel van elkaar mogen genieten.”

“Dat is de arbeidsvoorwaarde toch? We nemen het op in het contract en dan mag je mij er aan houden.”

“En ook Esmee en Sanne?”

“Ook Esmee en Sanne uiteraard.” Zei ik en nam een hap van mijn croissant.