Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Jefferson
Datum: 29-05-2024 | Cijfer: 8.7 | Gelezen: 9939
Lengte: Lang | Lezers Online: 1
Het is donderdagavond. Ik kom net thuis van de sportschool, veel later dan normaal. Mijn man is nog op, wachtend op mij in de tuin. De laatste tijd gedraag ik me anders. Ik ben gesloten naar hem toe, maar levendiger naar mijn vrienden. Hij heeft het door. De laatste twee maanden merkt hij het op. Sporten is mijn hobby, ik doe het al jaren en ga zeker drie keer per week. Mijn lange goudbruine haar, lichte huid en donkere ogen zijn mijn trots. Maar de laatste tijd had ik minder zin om te gaan. En vandaag ben ik bijna twee uur later thuis dan normaal. Hij maakt zich zorgen. Hij is 37 jaar, sportief, maar niet zoals ik. Hij vindt mij klein en pittig, de liefde van zijn leven. Hij voelt zich nog steeds enorm tot mij aangetrokken en ik geef hem daar alle reden toe. Maar ons seksleven is niet meer zoals vroeger. Het is erin geslopen, en hoewel het niet per se erg is, heeft hij de laatste tijd vragen. We wonen in een rustig huisje aan de rand van een dorpje. Hier zit hij nu, in de tuin die langzaam donker wordt, wachtend op mij. Hij hoort de auto en ziet me naar de garage lopen. Hij lijkt verbaasd dat ik nog buiten ben. Het is niet koud. Ook mijn begroeting is niet koud. We zijn nog niet zover dat de relatie slecht is, maar zover wil ik het ook niet laten komen. Ik sta voor hem in mijn strakke sportkleding, mijn vormen duidelijk zichtbaar. Zoals ik hier nu sta en lach naar hem, wil hij me bespringen, desnoods hier in de tuin. Maar er is iets aan de hand, en hij voelt het.

'Oké,' zeg ik, en plof naast hem neer, met rechte rug en handen op mijn knieën. 'Ik zal het maar gewoon vertellen.' Ik neem het moment over, alsof ik weet waarom hij hier nog zit. Hij is verrast. Wat heb ik te vertellen? Angst om mij te verliezen of dat hij mij al verloren is, neemt bezit van hem.

'Ik heb iets verkeerds gedaan. Iets wat niet kan. Maar ik heb er geen spijt van,' begin ik, en laat hem gissen. Hij gaat al van het ergste uit. Ik blijf koel, zucht diep en opgelucht. Hij had het goed aangevoeld dat er iets dwars zat.

'Maar eerst iets anders,' vervolg ik. 'Ik heb het gezien en gelezen. Je had het niet open moeten laten staan.' Zijn gezicht wordt wit. Ik kijk hem aan met schaamrood op mijn wangen. Ik hoef niet uit te leggen wat ik gezien heb en gelezen. Dit op zich is al foute boel.

'Ik kan het uitleggen,' zegt hij meteen, verdedigend. Daarom deed ik dus anders de laatste tijd. Het was zijn schuld...

'Het was niet zo handig van je,' zeg ik. 'Maar ik vind het niet erg. Niet meer. Ik schrok wel,' leg ik uit. Hij knikt en slikt schuldbewust. Ik had gelezen wat hij over mij geschreven had. Het was niets serieus, maar een fantasie. Het was niet de bedoeling dat ik het zou lezen. Hij was één keer onoplettend en nu was het mis gegaan. Hoewel dit ongemak veroorzaakte, leek ik er vrede mee te hebben. Zijn hart bonsde in zijn keel. Maar ook hij voelde enige opluchting. Het was een geheim wat hij al lang koesterde. Hij verzon wel eens hoe ik zou acteren in bepaalde situaties en zette dat op papier. Situaties waarin een liefdevolle man zijn vrouw niet zomaar zou willen plaatsen. Een deel van hem wilde dat dus wel. En dat wist ik nu. En zoals ik hem aankeek, was beangstigend. Maar dit was niet alles wat ik wilde opbiechten. Dat was hem duidelijk. En stiekem kriebelde het in mijn buik van de spanning.

'Je kent Antoine toch? Van mijn sportgroepje,' vraag ik. Hij begint bijna te hijgen. Antoine voldeed aan alles wat betreft zijn fantasieën. Hij kende hem vooral van gezicht. Eerlijk is eerlijk; hij zag ons soms wel samen in zijn verhalen. 'Ik ken niet veel zwarte mannen. Een paar. Dacht dat hij wel goed zou zijn,' wond ik er geen doekjes om. Ik trad niet in detail. Hij vreesde waar ik naartoe wilde, maar wilde niets liever dan dat nu ook horen. Ik zat er zo open en gemakkelijk bij, alsof het normaal was. Hij zag ons voor zich en begreep nu waarom ik zoveel later thuis was gekomen. Ik leek plezier te hebben. Iets wat hij nooit achter mij had gezocht. En ik voelde zijn spanning, die mij uitnodigde door te vertellen.

Mijn blik viel op zijn kruis. Ik lachte ondeugend. Het windt hem enorm op. Daar schaamde ik me enorm voor. Het idee dat ik iets gedaan zou hebben met Antoine windt mij enorm op. En dat zag hij nu. En dat leek ik niet erg te vinden. Voorzichtig reikte ik mijn hand naar hem uit en plaatste die op de duidelijk zichtbare bobbel en begon hem goed af te tasten. Niet de eerste voor mij vanavond, bedacht ik me meteen.

'Als dit ons helpt...' zei ik alleen nog, en liet mij meer zijn kant opvallen. Ik leunde tegen hem aan en keek hem aan met mijn grote, donkere ogen. Mijn hand gleed vloeiend over de stof van zijn broek heen en als we begonnen te zoenen, begonnen we langzaamaan een zeer gepassioneerd maar ook gevaarlijk spel. Zijn broek wist ik los te maken, en niet veel later sprong zijn stijve de koele buitenlucht tegemoet, en werd hij gevonden door mijn hand en begon ik hem met gevoel af te trekken. Gelukkig was hij nu niet gelijk saai geworden voor mij. En wat ik dan gedaan had met hem, begon hij zich steeds meer af te vragen. Maar daarnaast leken we elkaar gevonden te hebben in dit bizarre concept van zijn fantasie, en had ik daar vrede mee, hoe eng en spannend het ook was. En daar was hij blij mee.

'Ik wil het horen,' fluisterde hij zachtjes in mijn oor. Het was nu toch bekend hoe hij hierin stond en dat ik het gedaan had en wat we daar dan van vonden. Dan maar alles op tafel. Hij fantaseerde dat zijn vrouw, knap en lekker dat ze was, vreemdging met andere mannen die toevallig allemaal een donkere huidskleur hadden. Raar, maar waar. En dat had ik gelezen. Wat precies, wist hij niet. Maar ik had het gelezen en er nu ook naar gehandeld op de meest onmogelijke manier voorstelbaar. En dat wilde hij horen.

'Zeker?' vroeg ik lispelend terwijl ik met mijn hand zijn harde lul bleef liefhebben als nooit tevoren. Hij moest uitkijken niet vroegtijdig klaar te komen. Hij wilde het allemaal horen.

'Ik weet het heel zeker,' hijgde hij in mijn oor en de nieuwe realiteit leek al aangebroken.

'Ik had altijd al het idee dat hij een grote had,' fluisterde ik, wat mij dus wel aanstond.

'O ja?' vroeg hij nieuwsgierig of er niet al meer was gebeurd in een eerder stadium.

'Daar kan je niet omheen tijdens het sporten,' giechelde ik ondeugend. Hij zag het meteen voor zich. Antoine was ook geen kleine jongen. En dan met het idee dat zwarte mannen al van zichzelf groot geschapen waren, vormde dat een mooi en uitdagend contrast met mijn slanke figuur die eerder 'petite' was te noemen. 'Ik zie hem vaak naar me kijken. En ik dacht: waarom ook niet? Zeker na wat ik gelezen had,' legde ik zo de schuld van mijn handelen wel bij hem neer, wat misschien nog wel te verklaren viel. Ja, waarom niet? Elke andere vrouw had daar wel wat op kunnen verzinnen, maar ik dus niet. 'Dus na het sporten appte ik hem of hij nog ging douchen, en of ik hem dan mocht vergezellen,' klapte ik er zo uit. Ik zou nooit schuw of verlegen noemen. Ik ben vrij direct en ben nog nooit bang geweest. Maar dit was bijna brutaal. 'Hij vroeg verder nergens naar,' zei ik nog over hoe hij erin stond. Dat snapte hij wel. 'Dus sloop ik naar zijn kleedhokje en hij liet me binnen. We zijn daar niet meer uitgeweest,' verklapte ik al. Hij zag het meteen voor zich. Mijn hart barstte bijna uit mijn borstkas, zo hard klopte het nu.

'Hij was helemaal naakt,' ging ik verder. In mijn hand had ik hem nog stevig vast en ik trok hem af passend bij mijn verhaal en wat ik vertelde. Soms lag mijn hand dan ook even stil. Dat was maar goed.

'Was 'ie groot?' wilde hij nu alleen weten. Daar was het hem natuurlijk om te doen.

'Echt NIET normaal...' liet ik uit. 'Nog nooit zo'n grote gezien,' wond ik er geen doekjes om.

'Serieus?' vroeg hij hijgend. Toen moest ik hem even helemaal loslaten.

'Ja, zoiets,' zei ik namelijk en hield mijn handen nog net geen dertig centimeter uit elkaar. Zijn ogen werden er groot van. 'Ik zei meteen niet alles te willen, omdat hij zo groot was. Niet op dat moment, in ieder geval,' gaf ik al wel prijs niet all-the-way gegaan te zijn. 'Ik wilde hem pijpen. Helemaal toen ik hem zag. Hij was ook zo dik...' hijgde ik er bijna kreunend op terwijl ik weer zijn pik vond, die ondertussen toch nog iets harder was geworden. Mijn mond was droog van de opwinding en hij hing aan mijn lippen. 'Ik hoefde amper te bukken. Hij was zo hard en stond bijna recht overeind,' gaf ik nu wel die details waar hij ondertussen naar smachtte. 'Nog voordat hij de deur weer dicht had gedaan, had ik hem al in mijn handen. Ik kon hem niet helemaal omvatten. Hij wist niet wat hem overkwam,' giechelde ik, en hijgde verlangend alsof ik het weer beleefde. En ondertussen trok ik hem net zo fanatiek af als ik over die ander vertelde. 'Hij pakte mijn haren nog, en toen ik toch wat aarzelde, duwde hij me dichterbij. Ik ging iets door mijn knieën. Nooit gedacht dat ik dit zou doen,' maakte ik hem alleen maar harder. 'Het was zo lekker... Zo fout...' hijgde ik in zijn oor en hij zag het mij doen. 'Hij vulde mijn mond helemaal. Alleen z'n eikel al,' ging ik door. Hij sloot zijn ogen en zag mij die ander pijpen. Hij zag de grote, zwarte lul in mijn handen en de dikke eikel in mijn mond die ik smakelijk afzoog, met enige moeite.

'Ik begon heel langzaam. Ik moet toegeven dat ik alles vergat. Ik gaf hem alles wat ik had en heel langzaam en teder nam ik hem keer op keer in mijn mond en zoog ik er zachtjes op terwijl ik hem strelend in mijn handen hield. Hij was langer dan mijn onderarm,' ging ik door en vertelde bijna zoals hij over mij had geschreven. Zijn pik trok ik nu ook strelend af. 'Ik vergat de tijd. Het duurde ook echt lang, maar hij liet mij mijn gang gaan. En ik genoot,' gaf ik toe. 'Pas toen we richting sluitingstijd gingen, beseften we ons dat dit niet oneindig kon duren,' zei ik alsof ik dat wel had gewild, en hem moeiteloos minimaal een uur mijn mond had gegeven. 'Ik zat toen al op het bankje en hij stond voor me. Een minuutje heeft hij toen mijn hoofd tegen de wand aangeduwd terwijl hijzelf zijn enorme lul mijn mond in bleef duwen,' liet ik simpel vallen nog in mijn mondje geneukt te zijn.

'Jezus, Silvy...' kreunde hij ondertussen al wat harder, waar ik verleidelijk om gniffelde.

'Ik wilde hem zo graag laten komen. Maar zelf kon ik het niet,' maakte ik ervan, en vond het dus niet erg dat hij mijn mond als neukgaatje gebruikt had. 'Maar ook dit hield ik niet lang vol. Ik moest kokhalzen omdat hij hem steeds verder naar binnen probeerde te duwen,' maakte ik het bonter en bonter. Ik leek dat ook niet erg te vinden. 'Toen hij vroeg of hij zich niet gewoon op me af mocht trekken, kon ik niet anders dan grijnzen. Mijn mond en kin zaten toch al onder het speeksel,' breidde ik het beeld steeds verder uit. Hij hield het bijna niet meer.

'En toen was het zo gebeurd. Een minuutje maar,' zei ik, en kon ik ook over het huidige moment zeggen. Met dat ik vertelde dat hij begon te spuiten en zijn veel te grote, zwarte eikel op mijn veel te knappe gezichtje gericht bleef houden, kreunde hij hard, en legde hij zonder pardon zijn hand in mijn nek en duwde mijn mond over zijn eigen spuitende pik heen, en zag ik hem daar zitten met dat hij bedolven wordt onder een flinke laag, warm zaad van die Antoine...

Ook nu zat ik te kokhalzen met dat hij zijn lul diep naar binnen duwde en kwam als nooit tevoren. Dat ik dit gedaan had, maakte mij bijna een mythisch wezen. Al was hij ergens wel bang voor de consequenties die het zou hebben op onze relatie, leek dat er weinig toe te doen. Hij liet me al snel los en hoorde me gulzig slikken.

'Silvy...' zuchtte hij nog toen ik langzaam overeind kwam, hem glunderend toelachte en mijn mooie haren nog netjes achter mijn oren kamde terwijl mijn lippen nog glommen van zijn zaad.

'Ik hou van je, lieverd. En ik doe alles voor je,' zei ik hem, alsof het zo doodeenvoudig was. Dat moest dan wel liefde zijn...

'Misschien is het een idee om het een keer echt te doen,' liet ik hierna nog verrassender uit, en was hij het spoor kort bijster. 'Als je dit zo leuk vindt...' hintte ik.

'Wacht? Wat?' vroeg hij mij maar in zijn verwarring.

'Ik heb lang nagedacht hoe ik dit moest aanpakken. Vandaar dat ik later ben. Maar het is niet echt gebeurd,' kwam ik nu nuchter mee voor de boeg. Ik vond het overigens nog steeds even leuk.

'Wat?!' vroeg hij nog een keer. Ik haalde verlegen mijn schouders op.

'Maar misschien wel het proberen waard dan? Of niet?' wist ik hem weer helemaal opnieuw te verrassen. Meende ik dit nou? Had ik dit verzonnen? Hij geloofde het allemaal. En dat vond ik niet eens erg. Dat ik zomaar 'vreemd' zou gaan en hij dat van mij zou denken, leek dan ook voor de hand te liggen en vond ik niet eens erg. Ik kwam naast hem zitten en knuffelde mij tegen hem aan. 'Als dat is wat je wil, hoor?' wilde ik het wel zeker weten. Hij wist even niks meer zeker. Wilde hij dit? Dat was wel duidelijk.

'Wil jij dat dan ook?' bedacht hij zich wat ik had kunnen lezen. Wat hij over mij verzon en op papier had gezet, ging wel een stuk verder soms... Wat had ik precies gelezen? En wat wilde ik dan wel in het echt proberen? En met wie allemaal? Daar konden we nu geen antwoorden meer op verzinnen.

'Ik ben nog nooit zo geil geweest...' fluisterde ik hem tot slot zwoel toe, wat het begin was van een ongelofelijk geile vrijsessie die daar ter plekke in de tuin begon. Ik had nog honderd vragen. Maar dat dit nu al goed was voor ons seksleven, was me nu al duidelijk. En telde de rest dan nog wel?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...