Ze durfde me amper aan te kijken. Het was lang geleden dat we samen in ons huis waren. Het voelde ook niet meer als ons huis. De zon scheen buiten vrolijk en het was heerlijk weer. Maar hier binnen zou het gaan onweren. Ze was voorzichtig.

,,Waarom wil je nu wel praten?’’ vroeg ze me voorzichtig.

,,Omdat ik je mis.’’ zei ik haar eerst nog, wat haar deed doen glimlachen. De enige reden waarom ik het haar vertelde. Ik wilde haar glimlach weer een keer zien. ,,Ik heb je echt zo gemist.’’ zei ik haar daarna, maar nu omdat ik het meende. Mijn toon stopte dan ook haar glimlach en ze keek me ernstig aan. Dit was nog altijd een ernstige zaak.

,,Ik jou ook.’’ zei ze dan, en zo liepen we de kamer in. Wat zag ze er weer mooi uit. Ik smolt ter plekken voor haar, maar was zeker niet vergeten wat gebeurd was.

Ik bood haar niets aan. Haar kennende zou ze ook niets willen. Het was gek om te zien dat ze zich niet thuis voelde. Maar het was ook tekenend. We hielden ook onze afstand. Al schreeuwde mijn lichaam om het hare. Gewoon even een knuffel zou al fijn zijn. Maar het was te ongemakkelijk. En te moeilijk om te doen dat er iets niet gebeurd was. En ik viel dan ook maar snel met de deur in huis.

,,Ik heb er heel veel over nagedacht. Echt heel veel.’’ begon ik rustig. ,,Ik kan het je misschien niet helemaal kwalijk nemen…’’

,,Jawel.’’ zei ze dan stellig. ,,Je mag het me allemaal wel kwalijk nemen.’’ ze doelde duidelijk op een martelaars rol voor haar, wat ik wel kon waarderen, maar ik was nog niet klaar en deed net alsof ik haar niet hoorde.

,,Je had het me immers verteld. Dat je seks met hem wilde. En ik vond het goed.’’ ging ik dan door. Ze zweeg nu en luisterde geduldig. ,,Wat gebeurde was ook niet wat ik in gedachten had, wat we hadden afgesproken…’’ slikte ik toen wel wat vermoeilijkt. ,,Maar het feit dat je met hem naar bed bent geweest, is niet wat mij zo kwaad maakte.’’ zei ik haar dan. Ze vond het duidelijk niet fijn om te horen dat ik het zo stellig benoemde, maar ik had ook hele andere woorden hiervoor kunnen gebruiken. Ik hield het nog netjes.

,,Jimmy…’’ zuchtte ze maar ik gebaarde haar nog even stil te blijven.

,,Ik geloof hem niet, en ik geloof jou niet. Je hebt dan ook geen reden gegeven nog.’’ Mijn stem klonk iets daadkrachtiger nu. ,,Er is ook geen reden. Geen goeie in ieder geval. Je wilde gewoon met hem neuken. Zonder mij erbij.’’ M’n stem bleef zich verheffen. Ze wilde weer tussendoor komen, maar die kans kreeg ze niet. ,,Zelfs dat vind ik niet erg. Een beetje, maar niet wat me zo kwaad maakte.’’ Iets wat angstig keek ze me aan terwijl ik het bleef rekken, om haar nog even in die ongemakkelijke positie te houden. ,,Nee, wat mij zo kwaad maakte, was het feit dat ik dacht dat je bij je ouders was…’’ en ik slikte hoorbaar en keek haar doods aan. Haar mond opende zich maar ze had geen weerwoord. ,,En ik blijf maar zoeken naar een reden waarom je dat gedaan zou hebben. Waarom zou je het me niet vertellen? Waarom wilde je dit niet samen doen, zoals je gezegd had? En waarom verkies je Pascal dan boven mij op zo’n manier? En dan hoopte ik maar dat het de eerste keer was, want anders zou ik helemaal kapot gaan… Dus vertel het me. Waarom?’’

Ze zweeg. Veel te lang. Ze had het moeilijk. Haar vingers friemelden weer zenuwachtig in elkaar. Ik kreeg er een naar gevoel bij. En ik moest een vraag herhalen voor mijn eigen duidelijkheid.

,,Was het de eerste keer?’’ vroeg ik haar dan nog een vermoeilijkt, omdat ze mij gelijk zo moeilijk aankeek. Maar ze knikte. Ze slikte er wel bij.

,,Het is niet wat je denkt.’’ zei ze dan zacht. Ik werd meteen weer kwaad, maar deze keer had ik van te voren besloten haar ook echt even aan te horen, als ze wat te zeggen had. ,,Het ging me niet om de seks. En ik wilde niet liegen. Maar…’’ Haar lange pauze die ze vervolgens nam liet me toch denken dat ze ook nu aan het liegen was, want ik kon nog altijd geen reden verzinnen om het dan toch te doen. Ik schudde al met m’n hoofd en sloot m’n ogen in verdriet. ,,Nee! Wacht nou…’’ begon ze wanhopig. ,,Ik was ook verrast dat Aaf je zo zag zitten.’’ begon ze toen. Ik keek haar weer aan. Zou ze met Pascal gesproken hebben en belegd dat ze hetzelfde verhaal zouden afsteken?, was het eerste wat in me op kwam. ,,Hij zat er mee. Ik vond het zielig. Hij wilde afspreken om te praten, en ik wist niet wat ik hiermee moest, omdat het ook om jou ging… en van het een kwam het ander.’’ Ik schudde meteen gefrustreerd met m’n hoofd en m’n ogen draaiden argwanend weg. Dit kon ze niet menen.

,,’’Van het een kwam het ander’’? Jezus, Megan…’’ zuchtte ik dan zwaar ontmoedigd. ,,Ik had gehoopt dat je meer respect voor me had.’’ Ze wilde weer wat zeggen, maar ik kon weer raden wat. Er kwam niets uit haar mond. ,,Was op z’n lul zuigen in de lift niet genoeg dan?’’ vroeg ik haar boos en ook wel hard nu. De buurtjes waren gewoon thuis. Maar het kon me niet meer schelen wie het zou komen te weten. Ze liet haar hoofd zakken. Haar uitleg was niet voldoende; ze wist het.

,,Ik heb er zo spijt van. Ik weet gewoon niet wat er gebeurde… Hij stelde het voor en ik dacht terug aan die eerdere keren en raakte weer in die roes… en… en…’’ begon ze paniekerig.

,,Ja, kom op zeg! Een ‘’roes’’?! Je bent gewoon een slet.’’ zei ik haar dan kwaad, en iets wat ongepast. Ze keek me dan ook boos aan.

,,Nee, niet waar.’’ probeerde ze nog wanhopig. ,,Hij heeft gelijk over Aafje.’’ begon ze toen. ,,Ik voelde me ook een beetje bedrogen. Alsof ze dit wilde vanwege jou.’’ kwam ze dan mee aanzetten.

,,Volgens mij is er meer tussen jou en Pascal gebeurt dan tussen mij en Aafje, of niet?’’ vroeg ik haar dan boos.

,,Ja, dat wel…’’ gaf ze dan stil toe. Ik zuchtte diep en geërgerd en liet m’n hoofd in m’n hand vallen.

,,Megan… Hoe dom kan je zijn?’’ vroeg ik haar toen hard. ,,Of… is het een kwestie van; hoe dom denk je dat ik ben? Dat ik was?’’ Want dat kon ook natuurlijk. Misschien probeerde ze me nog steeds te bespelen. Ik kreeg niet bepaald het idee dat ze zich echt schuldig voelde en dat ze wilde dat het niet gebeurd was.

,,Ik wil wel weten wat je met hem gedaan hebt. Alleen geneukt? Of heb je hem ook nog even lekker zitten pijpen?’’ vroeg ik haar dan weer kwaadwillend. En ze wilde dan ook niet antwoorden.

,,Het was een fout! Okay?’’ haalde ze opeens boos uit. ,,Als ik het terug kon nemen, had ik het meteen gedaan. Waarom denk je dat ik gelijk naar huis ging? Denk je dat ik het leuk vond om betrapt te worden door Aafje? Mijn grootste angst was dat ik jullie eens zou betrappen…’’ Nu kwam ze anders op me over. Meer oprecht. En haar angst was mijn angst. Maar ik realiseerde me nooit dat ze die angst heeft gehad. Ze leek er meer voor in te zijn, dan ik dat was. Al was die keer in de schuur wel een ongemakkelijk gezicht, toen ze daar even moest blijven staan. Misschien wilde ze mij toch niet zo graag delen als dat ik haar deed delen.

,,Waarom kwam je dan niet naar me toe? Om te praten hierover? Alles hadden we besproken toen we dit zijn begonnen. Waarom toen niet? En waarom kwam Pascal niet naar mij met zijn problemen? Ik ben zijn beste vriend.’’ haalde ik dan weer kwaad uit. En ik dacht wel een punt te hebben hier. Ze haalde dan ook alleen moedeloos haar schouders op en toonde me dat ze het allemaal niet meer wist.

,,Iedereen verklaart me voor gek.’’ Zielig stond haar altijd al wel een beetje goed, maar ik ging er niet intrappen.

,,En terecht.’’ zei ik haar dan ook droog. Even gniffelde ze kort, zonder me aan te kijken.

,,Ik wil terug naar het oude.’’ zei ze toen. Ik schudde al met m’n hoofd. ,,Jawel. Het moet.’’ ging ze door, en ze keek me nu wel aan. De wanhoop spatte uit haar ogen.

,,Ik hield zo veel van je…’’ brak ik toen toch ter plekke. Voor haar het teken om overeind te komen en op me af te lopen. Ze hurkte voor me en pakte m’n handen.

,,Jim… Je moet me vergeven.’’ smeekte ze dan. Ik schudde met m’n hoofd. ,,Ik doe alles om het goed te maken.’’ ging ze door. Maar ik schudde m’n hoofd omdat ik al wist dat het te laat was.

,,Nee, het kan niet. Ik ben verder gegaan.’’ zei ik haar dan, wat helemaal niet waar was. Maar nu kwam datgeen wat ik haar zo graag wilde vertellen. Zelfs nu nog, al was het niet op z’n plek.

Ze keek me verbaast aan.

,,Ik was bij iemand vannacht.’’ biechtte ik dan op, alsof ik nu opbiechtte of ik was vreemdgegaan. Maar zo reageerde zij ook eerst aanvankelijk.

,,Wie?’’ vroeg ze meteen.

,,Dat maakt niet uit.’’ liet ik alleen los.

,,Wie?!’’ vroeg ze nu duidelijk geëmotioneerd.

,,Linde…’’ zei ik dan rustig. Haar handen trok ze meteen los.

,,Ik wist het. Ze zat altijd al op je te azen.’’ merkte ze dan op. Opmerkelijk, maar niet onverwacht meer. Ze drukte haar handen in haar gezicht en bleef even voor me zitten.

,,Ik…’’

,,Nee.’’ zei ze dan plots. Ze keek me strak aan, tranen in haar ogen en sporen over haar wangen. ,,Nee, het is goed zo. Je verdient ook wel beter dan ik.’’ voegde ze er aan toe, maar de woede was nog goed voelbaar in haar stem. ,,Ik geef je groot gelijk. Ze is leuk.’’ Ze wreef haar tranen snel weg en probeerde er om te lachen, alsof het niet erg was, alsof ze het verdiende.

,,Moeten we dit dan verkopen?’’ begon ze gelijk, alsof ze nu pas doorhad dat het echt uit was.

,,Nee…’’ zei ik haar na lang zwijgen. ,,Ik kan je niet kwijtraken.’’ zei ik haar. Met moeite controleerde ze haar glimlach. Want dit zag ze niet aankomen. Dit was beter dan ze verwacht had.

,,Maar…? Wat je net zei?’’ probeerde ze mij te vatten. Ik wist het ook zeker allemaal niet meer nu, maar ik ging zeggen zoals ik het nu voor me zag.

,,Linde is fantastisch. Heel lief. Ze wilde steun betuigen, en van het een kwam het ander, zal ik maar zeggen…’’ begon ik toen, wat natuurlijk ook weer niet heel aardig van me was. ,,Ik wil haar geen pijn doen. En dit is niet eerlijk voor je, ik weet het. Maar ik ga jou niet verliezen. Ik had een ander nodig om in te zien dat je nog altijd alles bent waar ik naar verlang.’’ zei ik haar daar, en dat was natuurlijk niet helemaal waar. Daar had ik Linde niet voor nodig. ,,Ik weet het ook niet. Maar toen ik je net zag, was ik zo gelukkig. En natuurlijk is niet alles goed nu. Nog lang niet, zelfs. Maar het is nog altijd beter dan een leven zonder jou.’’ Ik moest er van slikken, en ik kon nauwelijks geloven dat ik dit had durven te beweren. Maar het was zo ontzettend waar. Ondanks die prachtige avond met Linde, was Megan nog altijd mijn nummer een. Ondanks wat ze geflikt had. Ik kon gewoon niet zonder haar.

,,Ik hou zoveel van je. Echt zo ontzettend veel. Te veel om je te verliezen door een ‘’fout’’ zoals je het noemt.’’ Ik moest er even bij lachen, en dat deed zij ook. Langzaam verbeterde de sfeer aanzienlijk. ,,Ik ben nog steeds die gekke seksverslaafde.’’ grapte ik dan door. ,,En vroeg of laat zullen we misschien wel weer dingen doen die ons laten doen twijfelen aan elkaar. Maar zo zijn wij.’’ zei ik haar nu duidelijk. ,,Wij zijn zo.’’ Dat wist ik gewoon zeker. ,,We kunnen hier alleen maar van leren. En als we elkaar weer vertrouwen, moet het goed komen. Ik ben bereid alles weer voor je op het spel te zetten.’’ bracht ik verder nog uit. Dit bracht ook tegensprekende stemmen in m’n hoofd uit, en een deel van me vond dat ik hier een fout zou begaan. Maar ik KON gewoon niet zonder haar. En dat kon ik niet uitleggen. Niet goed in ieder geval. Waren we niet zo gek geweest door in zee te gaan met die andere twee, en dan zou ze het geflikt hebben, zou ik het een heel stuk erger gevonden hebben.

,,Ik wil alleen weten of je nog van me houdt?’’ vroeg ik haar dan simpel. En ik maakte het haar dan ook makkelijk.

,,Ja, natuurlijk doe ik dat!’’ zei ze dan snel en ze keek me hoopvol aan. Deze uitkomst had ze vast niet verwacht. ,,En ik doe echt alles om je vertrouwen weer te herstellen.’’ voegde ze er nog aan toe. Al met al was het een prachtige scène voor een slechte dramasoap. Maar soms was het leven gewoon even lelijk. Linde werd een zorg voor later.

,,laten we dan weer verder gaan. En we zien wel hoe en wat.’’ stelde ik stil voor. Ze knikte, en bleef voor me zitten. Even trokken er weer lustopwekkende gedachtes door m’n hoofd heen, maar ik deed er niets mee. Ik zag haar hunkeren naar meer dan alleen woorden. En toen ik voorover boog, probeerde ze me al te kussen, maar ik week af voor een korte omhelzing. Ik wist niet waar die mond gezeten had, maar wilde dat straks nog wel te weten komen.

We waren stil. De rest van de dag zo voorzichtig. Ze bleef hier bij mij in ‘ons’ huis en we probeerden voorzichtig weer te wennen aan elkaars gezelschap. Na zo’n lange tijd twee weken elkaar niet zien onder deze omstandigheden, had zo z’n weerslag gelegd. Ik kon m’n ogen niet van haar af houden en elke keer als ze dat zag, gniffelde ze er even verliefd om.

,,En Linde dan?’’ vroeg ze toen wel. Die was ik even vergeten…

,,Ik haat mezelf. Ze… en dat wil je niet horen, dat weet ik, maar ze was echt heel lief voor me.’’ slikte ik voorzichtig in rond het middaguur met dat we in de tuin zaten te eten.

,,Gelukkig maar.’’ zei ze dan voorzichtig. ,,Dat ze lief voor je is geweest. Niet dat jezelf haat.’’ legde ze nog gniffelend uit. Ik had haar gegniffel zo gemist. ,,Ik mocht haar nooit zo, maar ik ken haar dan ook niet. En als ze je helpt, heb ik liever dat ze dat blijft doen.’’ zei ze dan en ze liet de betekenis van die woorden een beetje in het midden liggen. Ik keek haar dan ook opmerkelijk aan. ,,Je weet wel wat ik bedoel.’’ zei ze dan nog stellig. Maar ik had geen flauw idee. ,,Ze is knap, toch? Ik ben je wat verschuldigd. Als ze wil dan ten minste…’’ en ik schoot nu wel een beetje om haar in de lach. Dit deed ze puur uit schuld. De twee kenden elkaar niet bepaald goed, en om dit nu zo te horen van haar, kwam dan ook niet als een overtuiging over.

,,Ja, wie weet staat ze ook wel voor jou open…’’ speelde ik haar dan nog toe, en iets wat gekscherend gingen we hier nu mee om. Maar het was fijn dat het nog kon. ,,Als je haar knap vind…’’ speelde ik dan nog even door, en vergat dus ook maar gelijk voor het gemak dat Linde nog maagd was en ze waarschijnlijk al jaren verliefd op me is geweest, en dat ze zo blij was dat het uit was tussen mij en Megan… We waren een stel klootzakjes…

,,Ik heb hem gepijpt.’’ zei ze me voorzichtig. We zaten aan het einde van de middag op de bank met de tv zachtjes aan. Zonder me kwaad te maken, had ik haar gevraagd wat meer details vrij te geven. Ik vond het niets dat ze zich zo geheimzinnig hield over de daad zelf. Heel vrij voelde ze zich niet, maar ik vond het niet erg om te horen. Ik stelde het me meteen voor.

,,Kwam hij klaar?’’ vroeg ik dan ook rustig. Ze knikte. ,,En daarna nog door gegaan?’’ vroeg ik haar dan iets verbaast. Ze knikte weer. ,,In de lift was hij er ook snel bij voor een tweede keer.’’ analyseerde ik er dan rustig op los. Ze hield zich nu stil. ,,Je bent ook zo lekker.’’ lachte ik dan maar naar haar. Ik snapte dondersgoed dat ik misschien wel de verkeerde signalen aan haar afgaf. Maar ik ben wie ik ben. Nieuwsgierig op dit gebied.

,,Hij was best wel ruw.’’ zei ze me nog. ,,Zoals hier toen met Aaf.’’ gaf ze nog stil toe. Ik zag het al voor me, maar vond dit toch minder fijn om te horen… Zo’n tere bloem, slet of geen slet, moet je niet zo behandelen, vond ik.

,,Vond je dat fijn?’’ vroeg ik haar wel. Ze knikte weer.

,,Hij is best wel dominant…’’ gaf ze dan toe, verwijzende wat ze bij mij miste. Ook niet fijn om te horen, maar zo bedoelde ze het niet, zag ik meteen in haar schuldige ogen. ,,Z’n lul is natuurlijk ook kleiner.’’ voegde ze er nog wel aan toe, en dat hielp wellicht een beetje. Ik blijf toch een mannetje.

,,Zou je keeltje ook wel een keer willen neuken.’’ gaf ik dan droog toe. Het was net alsof er niets gebeurd was, zo open bespraken we dan zomaar het vreemdgaan van haar. Ik wist dat dit niet klopte, maar het voelde wel goed.

,,En toen?’’ vroeg ik haar dan. ,,Duurde het lang voordat Aaf binnenkwam?’’ Ze knikte. Iets waar ik al voor vreesde. En tegelijkertijd bracht het meer interesse op. Ik zag het allemaal namelijk goed voor me. Mijn mooie Megan met een ander. Zoals ik het al zo lang zo graag voor me had gezien…

,,Ik mocht even op adem komen…’’ stelde ze dan voorzichtig.

,,Lief van hem.’’ merkte ik cynisch op.

,,We hoeven het er niet over te hebben.’’ kwam ze nu pas mee aanzetten, maar ik schudde m’n hoofd en glimlachte naar haar.

,,Ik wil het gewoon weten. Anders verzin ik vanzelf van alles wat misschien niet waar is en het alleen maar erger maakt.’’ gaf ik dan toe. Ze twijfelde met een glimlach op haar mond.

,,Ik heb dit best wel gemist.’’ zei ze dan. ,,Ik wil het ergens juist met je delen.’’ gaf ze dan toe. Deze meid was perfect voor mij.

,,Ga door dan…’’ bracht ik nog zwoel uit.

,,Aaf stapte binnen en deed toen eigenlijk gewoon mee…’’ zei ze toen plots. En met dat ik haar aankeek, schoot ze hard in de lach. Er konden zelfs al grapjes over gemaakt worden. Dit was natuurlijk niet waar. ,,Nee… sorry.’’ zei ze dan eerst nog en ik wachtte gewoon op wat ging komen. Maar ze viel stil. ,,Okay, niet schrikken.’’ slikte ze toen, en ze keek me ernstig aan. ,,Hij wilde geen condoom gebruiken.’’ zei ze toen. Ik hield m’n adem in, al gaf dit op zich nog niet zo’n schrik. Meer haar toon die dat deed. ,,Hij vroeg me of ik wel eens anale seks heb gehad…’’

,,Nee, toch…’’ zei ik haar dan wel. Want ik niet, en hij wel… Maar ze knikte, en kwijnde weer weg op haar nieuw gevonden schuldgevoel. Ik schudde met m’n hoofd en dit was echt teleurstellend. ,,Maar het kwam er niet van.’’ zei ze dan snel. ,,En het duurde misschien een minuutje of zo…’’

,,Sukkel.’’ veroordeelde ik haar, maar niet meer. Niet dat anale seks nou zo heilig was, maar ik had wel eens geopperd het te proberen. We hadden ons zelfs ingelezen maar uiteindelijk was het er nooit van gekomen. Er kwam best wat voorbereiding bij kijken, en ze wilde het dan wel met een condoom doen. Te veel moeite, en het zou haar naar alle waarschijnlijkheid ook geen plezier geven, gezien mijn formaat. Maar het ergste was natuurlijk dat hij haar kontje wilde om juist geen condoom te gebruiken. En dat vond ik zo raar van haar. Ik geloofde het dan ook niet in zijn volledigheid. Ze legde het uit als de roes die de beslissing voor haar had genomen. Het zal allemaal wel, dacht ik nog, en wilde het verder liever niet meer horen. Die Pascal was ook zo’n eikel gebleken de laatste tijd…

Ik zei haar even een minuutje nodig te hebben en liep de tuin in terwijl ik haar vroeg hier te blijven zitten. Ze wilde me namelijk meteen achterna lopen om haar excuses weer een duizend keer aan te bieden. Maar daar had ik geen behoefte aan. Totaal niet zelfs. Ik had er zelf naar gevraagd, maar dit was toch wel heel naar. Eerst neukte hij ruw haar keeltje, en daarna wilde hij haar kontje? Dubbele teleurstelling omdat ik beiden nooit had mogen of kunnen doen. Maar ik hervond mezelf weer snel en zag hat voor wat het was. Namelijk: gebeurd.

,,En toen?’’ vroeg ik toen ik binnenstapte en ging weer naast haar zitten alsof alles prima in orde was. Nu was ze een stuk terughoudender. Maar ik gebaarde haar gewoon rustig door te gaan. Ze slikte even, keek me nog zielig aan, alsof ik haar wat verschrikkelijks aandeed, maar vertelde toen toch voorzichtig verder.

,,Nou, hij vingerde me daarna even.’’ zei ze dan bijna teleurgesteld.

,,Gekomen?’’ vroeg ik nog wel, en merkte dat het ongemak het moment helemaal had overgenomen. Ik haatte het idee, ook al was het niet zo gekomen, dat ik niet de eerste zou zijn die haar kontje mocht nemen… Ze schudde haar hoofd nog op m’n vraag.

,,Helemaal niet die avond.’’ zei ze dan. ,Ik heb hem nog een keer afgetrokken en voordat hij kwam, stond Aafje daar opeens.’’ Dat was in meerdere opzichten een anticlimax. Maar ik knikte naar haar als dankbaarheid voor het vertellen en kuste haar even op haar slaap. Ze zat nog altijd in haar ongemak maar een glimlach verscheen weer in haar lippen.

,,Er gaan dingen veranderen.’’ zei ik haar alleen en keek haar rustig aan. Ze werd er verlegen van.

,,Ik doe alles voor je, dat weet je.’’ Iets wat ze al zo vaak gezegd had en wat in allerlei contexten geplaats kon worden ondertussen. Maar het was goed. Ze zou bij haar ouders eten, sliep ook niet hier, en gaf haar nog mee met de kwestie rondom Linde in m’n maag te zitten. Gek nadat je haar net gevraagd had wat ze had uitgespookt. En spoken deed het nog, die nacht in m’n hoofd. Die kut Pascal…!

Megan had nog geen interesse getoond in wat ik op mijn beurt had gedaan met Linde. Logisch, leek me. Ik had meer tijd gehad om er over na te denken en wat wel niet. Maar toen ik haar vroeg of ze het goed vond dat ik de situatie rondom Linde eerst wilde oplossen, liet ze me graag m’n gang gaan. Ze kende me goed genoeg om te weten dat ik zeker niet het type was wat zo’n lief en ook dierbaar meisje aan de lijn hield. En zoals beloofd liet ik het weekend niets van me horen aan Linde, en zoals beloofd zou ik Megan pas weer contacteren als het opgelost was. Ik vreesde voor m’n baan en m’n toekomst. Het was gek om haar die twee nachten niet naast me te hebben liggen, terwijl ik het gevoel had dat het weer goed was. Het was ook gek dat ik weer het gevoel had dat het goed was…

We hadden ooit een plan. We hadden wel meer plannen gehad, maar het meest recente plan was eenvoudig bedoeld geweest. Ik en Megan gingen lekker door waar we mee bezig waren als gelukkig stel, en onderwijl verkozen we onze beste vrienden voor meer als vrienden op een belangrijk aspect in onze relatie. Seks was gewoon heel belangrijk voor ons, en daarom hadden we het er ook op gewaagd. En met hoe we begonnen waren, leek het ook heel simpel. En ik wilde dolgraag terug naar die tijd. Die spanning en opwinding was verslavend. Maar er zaten twee kinken in de kabel. Een veroorzaakt door Megan, en als gevolg daarop veroorzaakte ik de tweede. De eerste kink had meer te maken met onze nieuw ingeslagen weg. Ik moest Pascal en Aafje nog onder ogen zien, en als ik nu dacht hoe het zou zijn met hun om weer iets intiems te beginnen, stond ik nu niet bepaald te trappelen. De droom die ik kort leefde, bestond niet meer. Ze hadden me klaarwakker geschud. Maar de tweede kink moest misschien wel eerst verholpen worden. Die had ik ten slotte zelf veroorzaakt en kwam in de vorm van de lieve Linde die ik gewoon met rust had moeten laten. Ik wist ook niet dat ik daarna juist zo’n behoefte aan Megan zou krijgen dat ik haar zelfs opbelde, maar wellicht had ik wel kunnen indenken dat het nog niet klaar was tussen mij en diezelfde Megan. Er viel nog wel wat te bespreken. En dat hadden we gedaan, deels. Er viel nog veel meer te bespreken.

Ondertussen beleefde ik een slapeloze nacht, omdat ik wist dat ik morgen weer met Linde moest werken en ik haar de waarheid niet wilde achterhouden. Dat verdiende ze niet. En wat de uitkomst ook zou zijn van die confrontatie, ik wist gewoon dat ik eerlijk moest zijn en dat elke uitkomst beter zou zijn dan de onrust die de huidige situatie opleverde. Het voelde ook als kiezen tussen een nieuw en een oud leven. Met Linde zou ik overnieuw kunnen beginnen, maar dan gaf ik wel een zekerheid op. Op het gebied van de seks dan, waarmee ik veel verder zou kunnen gaan met een Megan aan m’n zijde, waar ik ook nog gewoon van hield. Ik had het mezelf moeilijk gemaakt, en zag het allemaal met zorgen tegemoet. Maar de dag brak aan.

Linde zette me meteen al voor het blok. Nog voordat ik ook maar iets gezegd had. Ik had vandaag de ochtend en zij de middag, en zoals altijd opende ik dan de toko waar zij nog boven gewoon haar ding deed. Dat was nooit raar geweest. Tot nu toe dan. Maar ik kwam liever net op tijd dan ruim op tijd dus ik had geen tijd om haar gelijk al even op te zoeken. De eerste cliënt zou al snel voor de deur staan. Maar die bleef uit. Wat ongeduldig hield ik me nog wel schuil in m’n behandelkamer en hoorde boven me al wel wat lieve voetstappen heen en weer gaan, zo nu en dan. De middag dienst liep van twee tot acht, en ze was dus vroeg op. Niets geks hier. Maar toen ik iemand van de trap af hoorde lopen, en die trap maakte gewoon deel uit van de wachtkamer, was ik toch benieuwd of ze me kwam opzoeken. Ik wilde net de telefoon pakken om de cliënt op te bellen, en toen stond ze daar al in m’n deur. M’n mond viel open. In een prachtig satijnen nachthemdje zette ze haar handen tegen de post van de deur en keek ze me met een zwoele blik aan.

,,Doe geen moeite.’’ zei ze dan zachtjes. ,,Ze belde vanochtend af. En ik wilde je het zelf even zeggen.’’ Ik kon m’n ogen niet van haar postuur afhouden en de manier waarop het hemdje haar lichaam vormde, was bijna te verleidelijk om nog te blijven zitten. De stof stopte net onder haar billen en haar prachtige gladde benen lonkten naar me. ,,Ik heb de rest gevraagd of ze later konden vandaag.’’ ging ze door. Ze had zowaar een plannetje gesmeed. En nu waren we dus alleen. Silje had een terugkomdag vandaag op school. Kwam dat even goed uit.

Ze wandelde rustig op me af, en bespeurde toen toch al snel enige onzekerheid en gêne in haar gelaat. Dit was toch nog steeds diezelfde Linde die hier wel heel erg uit haar comfortzone stapte. Ze draaide m’n stoel naar haar toe, legde een hand op m’n schouder, en duwde m’n benen uit elkaar met haar knieën, waarna ze tegen me aan kwam staan. Ik moest er van slikken. Ze had zich mooi gemaakt met haar lange haren die langs haar gezicht krulden. Wat een engel om te zien.

,,Ik heb veel aan je gedacht.’’ zei ze me dan fluisterend. Ik ook aan haar. Maar waarschijnlijk niet op dezelfde manier. ,,Je hebt wat in me los gemaakt.’’ merkte ze daarna zwoel op en haar wenkbrauw durfde zelfs even met me te spelen. Ik hield m’n handen nog thuis en terwijl ik voelde dat mijn schuldgevoel het aan het verliezen was, zakte ze door haar knieën heen en lagen haar handen op de mijne. ,,Ik wil van je leren…’’ zuchtte ze dan zwoel en fluisterend en zei ze me alles wat ik wilde horen. Haar blik liet me even los en ze keek naar m’n kruis. Ik droeg een trainingsbroek… M’n eikel lag al zowat naast haar hand in m’n broekspijp. Ze keek me dan nog even kort aan, glimlachte naar me, en liet toen haar handen langzaam naar binnen glijden waar haar blik volgde.

,,Jezus…’’ kermde ik alleen even zachtjes en keek met genot toe hoe ze de contouren in de slappe broek vond en ze die voorzichtig begon af te tasten. Dit leek me een prima moment om alle zorgen maar even te vergeten. Ook al was het tegen beter weten in.

Ik bracht m’n hand naar haar gezicht en liet haar naar me opkijken. M’n vingers streelden langs haar wang naar haar oor en ik kamde haar lange haren naar een kant toe. Ze keek me onder de indruk aan. Alles was veranderd na die ene avond. Toch wel. En ik ging dat niet betreuren. M’n hand gleed terug over de andere wang en m’n vingertoppen bleven even bij haar lippen hangen. Ik zag meteen dat ze totaal niet wist waar ze precies mee bezig was. Haar handen lagen alweer stil op m’n geslacht en dat ik me er mee begon te bemoeien, leek haar klem te zetten. Maar ze had m’n vinger al een keer in haar mond gehad. En met dat ik m’n wijsvinger tussen haar lippen drukte, en ik het gevoel kreeg dat ik opeens zomaar het dominante type was, vroeg ik haar er aan te likken. Met een gefocuste blik keek ze naar me op, even kort naar m’n hand, en daarna weer naar mij toen ze haar tong voorzichtig langs het topje liet gaan. Ik kreunde er zachtjes bij en zag haar ingetogen om glimlachen, waarna ze het nog een keer deed.

,,Is het zo makkelijk?’’ vroeg ze me fluisterend, en verlegen en zwoel tegelijk. Ik knikte naar haar, doelende op niet mijn vinger maar het andere wat ik graag haar mond in zou brengen. Ze keek even achter zich, stond op om de deur dicht te doen, en kwam toen toch al heel wat minder zelfverzekerd op me afgelopen, om dezelfde positie weer in te nemen. Misschien was ik wel een slecht persoon door hier in mee te gaan. Maar ze was niet de enige waarbij wat losgekomen was die avond. Ik wist nu dat het verkrijgen van Megan geen klein wonder was gebleken, als ik iemand zo mooi als Linde ook voor me kon winnen. En misschien was het wel gewoon mijn tijd om de bloementjes eens flink buiten te zetten. Ik leefde misschien wel veel te correct. En zeker nu al m’n bloed in m’n lul zat, in plaats van in m’n hoofd, leek dit het juiste te doen.

Ik hielp haar een beetje op gang met het aftrekken van m’n broek. De boxershorts trok ik juist omhoog. Hij was al uit het pijpje gegleden. Ze keek er naar, en drukte heel even kort haar lippen smakkend op elkaar. Ze vond het spannend. Zij niet alleen.

,,Een kus…’’ stelde ik fluisterend voor. Ze moest er om glimlachen en knikte eerst nog naar me, alsof het een vraag was geweest. Het maakte niet uit. Ze leunde voorover, hield haar handen verder thuis, en gaf er gewoon een schattig kusje op, wat prachtig was om te zien. Ik kende deze variant van mezelf nog niet, maar was benieuwd waar hij me naartoe zou lijden. ,,Ga door…’’ fluisterde ik namelijk meteen. Ze keek me gespannen aan, ging er nog even goed voor zitten en pakte hem toen met een hand van m’n been af en gaf er nog een kus op. Ik kreunde zachtjes en kon niet geloven dat ze dit zomaar deed. Ik wist niet of dit exact haar plan was, maar dat ze het een en ander weer had verzet kwam me nu opnieuw goed uit.

Ze keek me steeds aan met vragende ogen of ze het wel goed deed. Erg gemakkelijk leek ze er niet bij te zitten. Zou ik ook niet zijn met zo’n ding voor m’n neus… maar is niet hetzelfde. En ik keek op haar neer met dromerige ogen. Ze deed het helemaal goed. Ik vond het heerlijk dat het allemaal nieuw voor haar was en dat ze dacht niets te kunnen. Beter kon haast niet. Die spanning van de begintijd was mij al lang ontgaan. Ik had op zoek gemoeten naar nieuwe spanningen in de tussentijd. Maar ik had in haar weer iets hervonden.

,,Als je wil, zou ik het fijn vinden als je er aan likt.’’ Dit was meer een vraag. Ze keek er even naar en keek mij daarna nog kort aan.

,,Doe ik het goed?’’ vroeg ze toen eerst stil. Ik knikte enkel rustig. Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht en ze was eigenlijk te lief voor dit. Maar ook lekker genoeg. Ik spreidde m’n benen nog iets en m’n mond viel open toen ze hem met twee handen nog verder loshaalde en ze ook even de voorhuid en de schacht in rust aftastte, bewonderend. ,,Gewoon hier likken?’’ vroeg ze dan nog onwetende en ze wees naar de eikel.

,,Hier… of hier. Of zelfs hier…’’ zei ik haar dan en wees en doelde op m’n hele lul ‘’of zelfs’’ m’n zak, die weliswaar nog verborgen lag. Ze moest er van blozen.

,,Sorry. Ik weet het gewoon niet zo goed.’’ bood ze nog voorzichtig haar excuses aan. Dat was nergens voor nodig. Ik vroeg me wel steeds meer af met welk idee ze nu eigenlijk naar beneden gekomen was in haar sexy pyjamaatje.

Heel voorzichtig tikte het puntje van haar tong het puntje van m’n eikel aan. Een druppeltje voorvocht was daar al te zien en dat ze die oplikte, deed mij plezier. Zeker om het stralende sliertje te zien tussen haar onderlip en mijn eikel die niet veel later knapte toen ze weer afstand nam, was een waar genot. Ik knikte meteen naar voordat ze het vroeg. Ze deed het heel goed. M’n lul zwol even op van opwinding, en toen ze voor een tweede keer wilde gaan, legde ik m’n hand op haar schouder vanwaar die later haar nek zou vinden. Het was een aanmoediging en niets meer. Want ze likte nog een keer het puntje, trok daarna even haar handen wat onhandig over het ding heen, en likte daarna de bovenkant van de eikel helemaal tot aan het richeltje. Dat was pas lekker. Haar handen presenteerden mijn geslacht voor haar en likkende ging ze elke keer een stukje verder. Alhoewel ik graag haar mondje in wilde, moest ik toegeven dat dit langzame opbouwende gedoe altijd al wel een fantasie van me is geweest. Megan was gewoon zo goed en geil dat ze er gelijk op begon te zuigen. En daar was ook zeker niets mis mee… maar toch. Dit was weer eens wat anders.

Maar de minuten vlogen voorbij. Een kwartier zelfs al. En ze had zichzelf een klein uurtje verschaft van te voren, er vanuit gaande dat de eerst volgende cliënt dan niet te vroeg zou zijn. Het lijkt me toch gek om te zien hoe zij dan in haar nachtjapon door de wachtkamer zou lopen. En ik merkte ook dat ze continu haar omgeving in de gaten bleef houden, zoals elk geluidje, maar ook de klok op de muur.

,,Moet je komen nu?’’ vroeg ze dan wat onhandig. Ik lachte er om. ,,Ik bedoel… loop je niet met… dit rond als dat niet gebeurt. De rest van de dag, bedoel ik dan.’’ ging ze onzeker door. Ik schudde m’n hoofd. Ik ging haar zeker geen druk op leggen. Niet meer dan ik misschien al deed.

,,Als ik niet kom, loop ik gewoon heel de dag met een fijn gevoel rond. En elke keer dat ik je dan zie of hoor, wil het nog wel eens loslopen, wellicht.’’ Ik sprak zo rustig en duidelijk en cooltjes. Ik had zelfvertrouwen, en ik wist niet waar dat vandaan kwam. Ik kon me niet voorstellen dat een eerdere avond met haar, en het idee dat Megan me terug wilde en alles voor me wilde doen, dit als resultaat hadden. Megan was al een paar keer door m’n hoofd geschoten, maar moest ik Linde het nu nog vertellen dan? Ik had me een beetje laten meeslepen. Ik had eigenlijk helemaal geen reden om zo arrogant te blijven doen.

,,Maar ik wil wel dat je komt, hoor…’’ fluisterde ze toen net stil. Ik was Megan dan ook weer gelijk vergeten. Ik trok een laatje van m’n bureau open, en snapte ook wel dat het niet al te lang meer mocht duren. Ze moest glimlachen om het flesje olie, en voordat ik het wist bewogen haar handen lekker vloeiend over de harde schacht heen.

,,Wil je weer slikken?’’ vroeg ik haar nog op een manier dat ze dit eigenlijk niet durfde te weigeren, en ze knikte dan ook beducht, maar toch met iets geils in haar ogen. Onschuldig was ze niet meer. Maar wat mij apart had ze nog een lange weg voor de boeg liggen. ,,Open je mond.’’ zei ik haar dan rustig. En ze opende haar mond. Ik ging nog niet komen, wat ze wel verwachtte, maar vroeg haar de eikel op haar tong te leggen en door te blijven trekken. En dit deed ze. Iets wat ongemakkelijk, maar het zicht alleen al zorgde er voor dat ik er twee keer zo snel voor ging. Want ze begon te hijgen. Nog altijd had ze de pik niet op de beste manier vast, maar de gehele combinatie van het onschuldige meisje – m’n bazin – wat daar voor me zat met een geile maar onzekere blik in haar ogen, de olie die het aftrekken altijd lekker maakte en de hijgende tong waar m’n eikel op lag, zorgden er toch snel voor dat ik m’n vergreep aan haar nek en de eikel zich wat verder naar binnen schokte, om haar vervolgens een flinke lading te schenken, die ze niet binnen wist te houden.

Ze liet de lul meteen los, die niet veel later ook haar mond uitgleed, en zo maakte ze dezelfde fout als eerder. Sperma vloog door de lucht en landde op en rondom haar gezicht en hals. Ik vond dit niet erg. Zij leek er meer mee in haar maag te zitten. Maar dan met ‘minder’ in haar maag… Ze kwam dan ook snel overeind, bood natuurlijk nog in onrust haar excuses aan, en vluchtte toen snel naar boven voordat iemand haar zo zou zien. En ik zat daar dan nog even in dezelfde positie uit te puffen en kon het nauwelijks geloven. Wat was ik een klootzak…

Maar zo mocht elke ochtend wel beginnen. Zeker als ik Megan niet had om me in de ochtend wakker te pijpen, was dit een fantastisch alternatief. En ik werkte dan ook met een heerlijk en dromerig gevoel en vertelde haar die dag helemaal niets. De klootzak. Na m’n laatste afspraak buurtte ik nog even bij haar en zag ik haar in haar dagelijkse schoonheid, doen alsof er niets aan de hand was, gewoon haar vak uit te oefen. Ik zei haar gedag, en zij mij.

,,Tot morgen.’’ had nog nooit zo ongemakkelijk m’n mond verlaten omdat ik ondertussen al wel een tijdje uit die roes was ontwaakt en ik wist dat ik heel fout bezig was.

Maar er kwam een andere vraag in me naar boven. De twee kinken in de kabel van de weg die ik met Megan wilde inslaan, had ik niet verholpen met dit. Maar wat als ik de verkeerde weg in was geslagen? Wat als het misschien wel beter was om die weg met Megan wat meer naar de achtergrond te brengen en gewoon voor mezelf te kiezen. Ik zou het stil kunnen houden voor Linde, en op het schuldgevoel van Megan kunnen wagen om er voor te zorgen dat ik gewoon twee lovers zou krijgen. Met Megan kon ik dan altijd nog die andere kant op gaan, en zouden we gelijk een kink minder hebben voor al onze ‘kinks’, en Linde kon ik in alle rust rondleiden in dit wereldje waar ik zogenaamd zoveel vanaf wist. Beiden zouden niet beter weten.

Maar ik wel. En ik wil niet zeggen dat ik zo’n leven niet zou willen of zelfs begeerde, maar mijn hoofd werkte soms toch wat complexer dan ik wilde. Ik was niet de aller slimste op dit gebeid, en liet me liever leiden door wat er speelde op het moment zelf, zoals deze ochtend gebeurde. Het idee dat ik Linde vroeg of laat zou kwetsen, deed mij meer zeer, dan dat ik Megan zou kwetsen op wat voor manier dan ook.

Ik fietste die avond dan ook nog terug naar de praktijk, waar ik rustig en ongehoord wachtte op de laatste cliënt van de dag die de kamer uit kwam gelopen gevolgd door een verbaasde Linde. Ik zag haar meteen stralend naar me kijken en waar m’n gedachtes en gevoelens voor haar alweer de boventoon wilde voeren, hield ik dit keer wel stand. Ik vroeg haar of we nog even konden praten, en waar ze me nu in haar kamer uitnodigde waar ze nog de laatste dingentjes moest doen, ging ik het haar vertellen. Ze wilde me nog zoenen. En toen ik dat blokkeerde, kreeg ze al wel door dat er iets niet klopte.

,,Ik had dit eerder moeten zeggen.’’ begon ik dan, en hoopte mezelf toch iets in te dekken, door al toe te geven dat ik fout zat. ,,Ik en Megan hebben elkaar van het weekend gezien.’’ zei ik haar dan en de schrik in haar ogen was bijna tastbaar. Zo had ik haar nog nooit gezien, nog niemand zo gezien. Maar zo moet ik ook gekeken hebben toen ik er achter kwam. Het voelde ook alsof ik haar had bedrogen. En dat was ook zo. Hoe je het ook ziet, op een manier had ik haar bedrogen. Maar ze zei helemaal niets. Ze trilde wel. Ze zweeg en keek me enkel bezorgd en zelfs treurend aan. Ik kon wel door de grond zakken. Van alle personen verdiende zij dit juist niet. ,,Ik geef om je. Meer dan ik wil.’’ zei ik dan stom, maar bedoelde het ergens juist goed. ,,Maar ik kan haar niet vergeten.’’ slikte ik daarna en keek haar ernstig aan. Even verfrommelde ze haar lippen en zag ik haar kwaad worden. Haar wenkbrauwen begonnen steeds meer te fronzen en toen haar ogen waterig werden, wist ik dat ik echt een tyfuslijer was. Dat ze me nog een klap in het gezicht gaf, was het minst erge. Want zonder woorden wees ze me de deur, en kon ik alleen maar gissen wat er in haar om ging. Ze reageerde nergens op. En ik durfde haar niet naar m’n werk te gaan de volgende dag.

En na wat ik Linde heb laten doen, want zo voelde het toch een beetje, durfde ik Megan ook niet onder ogen te komen. Ik had een goeie vriend nodig. Een ‘beste’ had ik nu even niet meer. En dus werd het Kevin, die altijd tijd leek te hebben. Ook op een late maandagavond. Ik zou morgen toch pas een late dienst hebben, als ik al een dienst zou hebben. Kevin was eigenlijk de mannelijke variant van Linde, in een bepaald opzicht. Qua karakter… De vrij volle baard, de kleine ogen, en de meestal onhandig overkomende Kevin, leek qua uiterlijk en voordoen natuurlijk niet op Linde. Maar hij was lief, rustig en altijd kalm. En daarnaast zeer sociaal. Alleen niet als het aankwam op het gebied van meisjes. Zover ik weet had hij op het intieme gebied nog een overeenkomst met Linde… niet dat ik hem daarvoor had gevraagd. Die andere eigenschappen kon ik wel gebruiken. Hij wist natuurlijk ook dat het uit was tussen mij en Megan, en met dat we op de fiets de brug naar Dord trotseerde, legde ik hem voorzichtig uit wat er nu precies allemaal gebeurd was. Hij was altijd vrij ruimdenkend. Hij oordeelde nooit. Voordat ik Pascal via Aafje via Megan had leren kennen, was Kevin mijn beste vriend. Ik kende hem al van de basisschool, zo ver gingen we terug. Niet dat hij geen fan was van Megan, in tegendeel juist misschien wel, maar toen ik verkering kreeg, zette ik hem toch wat meer op de achtergrond, wat in mijn ogen ook wel logisch is ergens. Zo gaat dat nu eenmaal. En toch kon ik bij hem terecht. Hij vond het allemaal opmerkelijk, maar hield het verder voor hemzelf wat hij er verder van vond. Ik vroeg hem niet wat te doen, maar wilde eigenlijk gewoon dat het niet alleen meer bij mij lag. Ik moest het even kwijt. En zo kwam Kevin dus te weten wat voor een viespeuken we waren. En dat was mijn oordeel over ons. Ik wist niet of ik hier iets mee opschoot, maar ik bedankte hem toch, kon rustig slapen, en zou wel zien wat de volgende dag met zich meebracht.

Niets. Silje was er weer, en in pure ongemak gingen we gewoon aan de slag. De ergste uren waren die van de avond wanneer Silje alweer klaar was en Linde dan boven zat. Ik sloot af en besloot haar maar niet op te zoeken. Normaal gesproken riep ik nog even naar boven. Maar toen ik de deur opendeed hoorde ik haar plots. Ze stond boven aan de trap als een spook in de duisternis en wilde, denk ik, niet gezien worden. Het was ook een donker hoekje zo, vanaf beneden gezien.

,,Linde?’’ vroeg ik dan nog even snel. Maar ze bleef zwijgen. Heel de dag hadden we elkaar niet direct gesproken. Ik zag haar contouren nu wel iets duidelijker, en ik vond het moeilijk. ,,Het spijt me.’’ zei ik haar dan en wilde nu wel stil weggaan.

,,Nee, wacht.’’ zei ze nog vlug. ,,Het is m’n eigen schuld.’’ Ze klonk kwetsbaar. ,,Ik verwachtte te veel. Na vrijdag dacht ik… het was bijzonder voor mij.’’ sprak ze zich uit, maar bleef boven staan. Ik draaide me meteen om.

,,Voor mij ook! Meer dan je denkt. Ik verdiende het niet… jou niet.’’ Ze zette een paar stappen de trap af en ze werd langzaam zichtbaar, schoon als dat ze was, met haar voeten die het eerst in het licht traden. Ze glimlachte zelfs.

,,Natuurlijk wel.’’ zei ze dan lief, maar ik schudde meteen m’n hoofd.

,,Ik heb niet alles verteld vrijdag. Dat weet je. En ik wil je dat ook niet vertellen, want je weet niet wie ik ben.’’ zei ik haar slikkende en klonk als iemand met een criminele achtergrond. Zo erg was het ook weer niet. ,,Ik kan gewoon niet kiezen. Erg, hè?’’ en ik lachte mezelf al een beetje uit.

,,Nee, snap ik wel.’’ zei ze dan en ze kwam nu helemaal de trap afgelopen en kwam voor me tot stilstand. ,,Megan lijkt me ook heel lief.’’ zei ze dan wat ze niet echt leek te geloven, met alles wat ze wel wist. ,,Ze is mooi.’’ Dat klonk al oprechter.

,,Jij ook.’’ zei ik haar dan snel, waar ze verlegen om kon gniffelen, maar meer ook niet.

,,Ik weet dat je dat vind.’’ zei ze me dan ook gewoon heel nuchter. Ik wilde haar aanraken, naar me toe trekken. Ze keek me gemoedelijk aan, en dacht dat het wel kon. Maar ik deed het niet.

,,Ik heb veel nagedacht. En ik kan niet geloven dat ik in deze positie ben gekomen. Het hoort niet bij mij, twee meiden. Maar ik heb het geluk dus wel gehad… Want je maakte me gelukkig, toen ik het nodig had.’’ begon ik voorzichtig, want er volgde nog meer. ,,Maar je bent niet de enige die me gelukkig kan maken. En ik wil het niet missen meer. Ik weet nu hoe fijn het is, met jou of met haar, en ik kan beiden gewoon niet missen. Ik wil dat niet!’’ zei ik haar gepassioneerd. Ik had er de hele dag al over nagedacht. Ze keek me onder de indruk aan. ,,Als je wilt…’’ Maar toen nam ik toch even een pauze. Want nu ging een ander deel van me praten. ,,Ik en Megan hebben een openrelatie geprobeerd, soort van.’’ zei ik haar maar eerst. Ze leek zich te verbazen, wat logisch was, maar bleef naar me luisteren. ,,Het is gek, ik weet het. Maar het bleek ook iets te zijn wat ik blijkbaar heel graag wilde.’’ Ik kwam nu wat onzekerder over, omdat ik bang was voor haar reactie, die overigens helemaal uit bleef. ,,Ik zou graag willen, dat ik dat in een bepaalde mate zou kunnen voort zetten. Megan zegt een fout gemaakt te hebben, en dat klopt. Maar niet de fout die je denkt. Ik had het namelijk niet erg gevonden als ze het me gevraagd had van te voren. Want zo ben ik dus. Blijkbaar…’’ Ik was er nog niet helemaal uit, maar het voelde tegelijkertijd goed en fout om Linde alles te vertellen. Ze keek alsof ze met me te doen had. En ik ging gewoon door. ,,Je bent nieuw op dit gebied, zal ik maar zeggen. En ik zou je zo graag alles willen leren. Maar het liefst met Megan aan m’n zijde.’’ slikte ik toen zenuwachtig. ,,En met Megan zou ik zo graag het ‘open’ in onze relatie willen verkennen. En het liefst met jou aan m’n zijde…’’ en ik slikte weer. Het had even geduurd maar het kwam er op neer dat ik haar een voorstel deed hier.

,,Ik weet niet of ik dat wil.’’ zei ze eerst. Logisch dat ze dat niet wist. Maar ze pakte m’n hand beet. ,,Ik heb me nog nooit zo gevoeld bij iemand.’’ zei ze dan lief en zacht, en ze haalde m’n hand naar haar borst waar ze met beiden handen zich over die hand ontfermde. Dit maakte me in een slag hard, al bedoelde ze het totaal niet op deze manier. ,,Je maakt me wel nieuwsgierig.’’ biechtte ze daarna op. ,,Maar ik weet het niet. Ik weet niet wat je precies bedoelt, of van me verlangt. En ik weet al helemaal niet of ik dan wel de juiste persoon ben. Maar ik wil je niet kwijt. Niet hier, als collega, en zeker niet als vriend.’’ Ze keek me al die tijd zo lief aan. En dat terwijl ze zo boos op me zou moeten zijn. ,,De seks was niet wat ik verwachtte, of me voorgesteld had.’’ zei ze, wat ik opmerkelijk vond, en werd er zelfs even onzeker van. ,,Maar ik voelde me veilig bij je om die dingen wel te doen. En dat was fijn. Dat wil ik ook niet kwijt.’’ slikte ze toen wat behoudender. Ze keek met haar grote ogen intens aan, en we stonden plots tegen elkaar aan. Haar ogen sloten zich en ze richtte zich verder op, en voordat ik het wist, trokken haar lippen zich samen tegen de mijne. Kort daarna glimlachten we naar elkaar en straalden onze ogen. Ze had m’n adem ontnomen. Zo leer je elkaar nog eens kennen…

Ik kuste haar even naast haar oor en fluisterde haar het en een ander toe. Het duurde minuten. Laten we het erop houden dat ik haar hier een voorstel gaf, een plan met haar belegde, mijn visie deelde. Ik nam haar zorgen nog niet weg, maar we knikten naar elkaar, en wilden er wel voor gaan. Ze kuste me nog snel en kort, toen ik al wilde weglopen, en ik bedankte haar.

,,En stoppen betekent stoppen.’’ knipoogde ik nog toen ik op m’n fiets sprong. Ze wuifde me gniffelend, en verliefd, gedag en ik wist dat er nog een hoop stond te gebeuren. Linde had me op het laatste meer verrast.